บทที่ 673

ซูหว่านวางสายไปชั่วขณะ ก็ได้รับข้อความจากจี้ซือหานอีก

[หว่านหว่าน ไม่ใช่ว่าเธฮช่วยอะไรไม่ได้นะ แต่ฉันกลัวว่าเธอจะเจออันตราย เลยไม่อยากให้เธอเข้าร่วม]

[ฉันรับรองว่าอีกสองวันฉันจะกลับไปแน่ เธออย่าโกรธเลยได้ไหม?]

นิ้วมือของซูหว่านลูบหน้าจอไปมา จ้องข้อความ ครุ่นคิดไม่กี่วินาที ก็ก้มหน้าพิมพ์

[ก็ได้ ฉันจะรอคุณที่บ้านนะ]

เธอช่วยเหลืออะไรไม่ได้จริงๆนั่นแหละ ตามเขาไปอังกฤษ อาจจะกลายเป็นจุดอ่อนของเขาก็ได้ ไม่ได้จะดีกว่า เดี๋ยวจะกลายเป็นภาระเขาเปล่าๆ

ซูหว่านที่รู้ตัวเองดี เห็นจี้ซือหานตอบข้อความกลับมา ถึงได้วางโทรศัพท์ลง

ขณะที่เธอตั้งใจจะไปหาพ่อแม่ของจิเหยียนโจว จอร์จก็เข้ามาในห้องผู้อํานวยการ แล้วส่งดิสก์-Uให้เธอกับมือ

"นี่คือสิ่งที่ฉันเจอที่ห้องดูหนังในบ้านของเคซีย์ ข้างในเป็นวิดีโอที่พี่สาวของเธอทิ้งเอาไว้ให้จิ เธอยังไม่เคยเจอพี่สาว เอาไปดูสิ..."

ขอบตาของจอร์จยังแดงอยู่ เห็นได้ชัดว่าเขาร้องไห้อยู่ตลอด โดยเฉพาะหลังจากที่ดูคลิปนี้แล้ว เขาร้องไห้เพราะความเสียใจยิ่งกว่าเดิม

ได้ยินว่าเป็นคลิปของพี่สาว หัวใจของซูหว่านก็เจ็บจี๊ด มือที่รับดิสก์-Uมา ก็สั่นตามไปด้วย

อลันให้เธอยืมคอมพิวเตอร์