แชร์

บทที่ 561

เขาออกแรงกอดเธอแน่น อุ้มเธอเข้าห้องนอนตัวเอง จากนั้นค่อยๆโน้มตัวลงจุมพิตหน้าผากของเธอ...

ซูหว่านตกใจตื่นเพราะจุมพิตของเขา นึกว่าคนที่แตะต้องตัวเองคือจิเหยียนโจว ก็ตกใจจนลืมตาขึ้นมา

เมื่อเห็นว่าคนที่สะท้อนในดวงตาไม่ใช่จิเหยียนโจว แต่เป็นจี้ซือหาน หัวใจที่บีบตัวแน่นก็ผ่อนคลายลง

"หว่านหว่าน ฉันทำเธอตกใจหรอ?"

ซูหว่านส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นตบที่ข้างๆตัวเอง แล้วพูดเสียงงัวเงีย "นอนเป็นเพื่อนฉันสักแป๊บ?"

จี้ซือหานอยากจะไปสั่งให้อาเจ๋อเตรียมเคลื่อนไหว แต่เห็นเธออยากให้เขาอยู่เป็นเพื่อน จึงซ่อนความเดือดดาลนั้นไว้

เขายืดตัวขึ้นแล้วนอนลงข้างๆเธอ จากนั้นยื่นแขนยาวออกมากอดซูหว่านไว้ในอ้อมอก ลูบหลังของเธอ กล่อมให้เธอนอนเบาๆ

ซูหว่านเข้าใกล้เขา ดมกลิ่นซิการ์อ่อนๆบนร่างกายของเขา ในใจก็รู้สึกสบายใจ จึงผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มที่นอนไม่ค่อยหลับมาเกือบสามเดือน ก็รู้สึกสบายใจเพราะมีเธออยู่เช่นเดียวกัน แต่ผ่านไปเนิ่นนานก็ไม่กล้าหลับ ได้แต่จ้องมองเธอ

ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะลมหายใจที่สม่ำเสมอของเธอ นำพาซึ่งความเหน็ดเหนื่อย หรือเพราะอะไรกันแน่

หลังจากที่จี้ซือหานฝืนมาสักพัก ก็ค่อยๆผล็อยหลับไปโดยไม่ร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status