บทที่ 569

จี้เหลียงชวนโกรธจนยกขาขึ้นได้ก็เดินออกไป

จี้ซือหานจ้องแผ่นหลังนั่น แล้วพูดกับซูหว่านว่า "หว่านหว่าน คุณเฉียวยังไม่รู้ว่าเธอกลับมาแล้ว พรุ่งนี้ฉันพาเธอไปเจอเขาก็แล้วกัน"

ซูหว่านที่กำลังคิดเรื่องนี้อยู่พอดี ก็รีบพยักหน้า "ดีค่ะ ฉันก็กำลังตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะไปเจอเธออยู่พอดี หายตัวไปครึ่งปี เธอคงร้อนใจจนเป็นบ้าแล้วแน่ๆ"

จี้เหลียงชวนที่กำลังจะเลี้ยว ได้ยินบทสนทนาของทั้งคู่ ก็รีบหยุดฝีเท้าลง

เขายืนอยู่ที่เดิม ลังเลอยู่สักพัก ก็กัดฟันหันกลับไปที่ห้องอาหาร

นายน้อยที่เจ็ดจี้ที่รูปร่างเพอร์เฟ็ก หน้าตาคมสัน มาตรงหน้าซูหว่าน ยื่นมือเรียวยาวออกมาวางบนแผงอก ทำท่าเคารพอย่างสุภาพบุรุษ จากนั้นขอโทษซูหว่านอย่างเป็นทางการอีกครั้ง

"พี่สะใภ้รอง ขอโทษจริงๆครับ เมื่อกี้ผมไร้มารยาทกับคุณมาก แล้วก็ไม่ควรออกความเห็น หรือสงสัยในตัวคุณเลย ได้โปรดให้อภัยที่ผมเสียมารยาทด้วย"

ซูหว่านตกใจกับการกระทำนี้ของจี้เหลียงชวน ยังไม่ทันได้ตอบสนอง ก็เห็นชายหนุ่มที่กอดตัวเองอยู่ เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ

"ตกลงจะขออะไร?"

จี้เหลียงชวนเห็นว่าในที่สุดพี่รองก็สนใจเขาแล้ว จึงตอบสนองช้าๆอย่างอดไม่ได้

พี่รองของเขาใจไม้ไส้ระกำซะจริง เ