บทที่ 4

"อะไร? อะไรนะ?"

โจวโจวราวกับได้ยินความลับระดับชาติ แล้วเขย่าจ้าวหยูด้วยความตื่นเต้น "ไหนบอกว่าคนแซ่จี้อะไรนั่นไม่สนใจผู้หญิงไม่ใช่หรอ? ฮีมีนางในดวงใจได้ไงอะ? หรือบริษัทเรากำลังจะมีท่านประธานเป็นผู้หญิง?"

จ้าวหยูตีมือโจวโจวเบาๆแล้วหัวเราะ "ดูยัยคนนี้ นี่มันท็อปซีเคร็ทระดับสิบเลยนะ ขนาดในแวดวงไฮโซเค้ายังไม่รู้กันเลย แถมยังพูดในออฟฟิศท่านประธานอีก!"

โจวโจวดึงแขนเสื้อจ้าวหยูแล้วอ้อน "คุณพี่หยูโปรดกรุณาเฉลยให้น้องทีค่ะ!"

ตอนนี้เองจ้าวหยูจึงกดเสียงต่ำ "ประธานจี้กับลูกสาวท่านประธานของเราโดนจับคู่ให้กันตั้งแต่เด็กๆ เค้าว่ากันว่า ประธานจี้เคยขอคุณหนูหนิงแต่งงานเมื่อห้าปีก่อน"

"แต่คุณหนูหนิงน่ะสิ ชีปฏิเสธประธานจี้เพราะเรื่องเรียน สองคนนั้นก็เลยทะเลาะกันใหญ่โต แล้วขาดการติดต่อกันไปตั้งห้าปี แต่คุณหนูหนิงเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก ประธานจี้ก็ไปรับที่สนามบินด้วยตัวเอง นี่ก็บอกได้แล้วว่าประธานจี้รักจริงหวังแต่งซีอีโอหญิงคนนี้แน่แท้"

โจวโจวยกมือขึ้นปิดปาก ดวงตาทั้งสองข้างเบิกโพล่ง สีหน้าเต็มไปด้วยควมตื่นเต้น "แม่เจ้า! นี่มันพล็อตเรื่องในซีรีส์เกาหลีชัดๆ!"

ซูหว่านรู้สึกหายใจไม่ออก ใบหน้าของเธอซีดมากขึ้นเรื่อยๆ

ที่แท้จี้ซือหานยกเลิกสัญญาก่อนกำหนด ก็เพราะผู้หญิงที่เขารักกลับมาแล้ว

แต่ในเมื่อเขามีคนในใจอยู่แล้ว ทำไมเมื่อห้าปีก่อนถึงเอาเธอเข้าบ้านอย่างไม่ลังเลแบบนั้น?

มิหนำซ้ำพอได้นอนกับเธอครั้งนึง ก็ถึงกับบังคับให้เธอเซ็นสัญญาเป็นคนรักลับๆนั่นอีก

เธอไม่ค่อยอยากจะเชื่อนิดหน่อย กำลังจะถามจ้าวหยูว่าไปเอาข่าวก็อซซิบนั่นมาจากไหน จู่ๆประตูลิฟต์ส่วนตัวของท่านประธานก็เปิดออก

ผู้ช่วยสวีหานกับเหล่าหัวหน้าแผนกหลายคนเป็นฝ่ายออกมาจากลิฟต์

จากนั้นพวกเขาก็ทำท่าโค้งตัวให้คนด้านใน "ประธานจี้ ประธานหนิง ถึงออฟฟิศผู้บริหารแล้ว เชิญครับ"

เสียงนั้นสิ้นสุดลง ชายหนุ่มในชุดสูทหรู กลิ่นอายแห่งความเย็นชาแผ่ซ่านไปทั้งตัว เขาเดินออกมาจากด้านใน

เครื่องหน้าของเขาเป็นสัดส่วนคมสัน งดงามดึงดูดทุกสายตา รูปร่างสูงยาวเข่าดี กับออร่าหล่อสังหารที่สว่างโล่มาตั้งแต่สิบกิโล

ราวกับเจ้าชายที่หลุดออกมาจากในภาพวาด ความสง่างามแต่เยือกเย็นที่แผ่ซ่านรอบกาย ทำให้ใครๆต่างก็ไม่กล้ามองหน้าเขาตรงๆ

ซูหว่านรู้ว่านั่นคือจี้ซือหานในทันที หัวใจของเธอบีบแน่นทันใด เขามาที่อิงฮว่าอินเตอร์เนชั่นแนลได้ยังไง?

ขณะกำลังครุ่นคิด เธอก็เห็นจี้ซือหานเอนตัวน้อยๆ แล้วยื่นมือที่เห็นเส้นเลือดข้อต่อชัดเจนเข้าไปในลิฟต์

จากนั้นมือเล็กขาวเนียนก็วางลงบนฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

เขากุมมือลงเบาๆ แล้วพาเธอเดินออกมา

เมื่อซูหว่านเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอก็เข้าใจในทันทีว่าทำไมจี้ซือหานจึงยอมซื้อตัวเธอ

ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอหน้าตาละม้ายคล้ายกับผู้หญิงในดวงใจของเขา แม้จะไม่ได้เหมือนมากขนาดนั้น แต่เธอมีดวงตาที่ค่อนข้างเหมือนกัน

แต่ถึงแม้จะเหมือนกันเพียงนิดหน่อย มันก็มากพอที่จะทำให้ซูหว่านตระหนักความจริงข้อนี้

ก่อนหน้านี้เธอยังอุตส่าห์หลงคิดว่าจี้ซือหานอาจจะชอบเธออยู่นิดหน่อย ไม่คิดว่าเขาก็แค่เห็นเธอเป็นตัวแทน

จู่ๆหัวใจของเธอก็เจ็บปวดขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ ความเจ็บอย่างสาหัสบีบตัวและแผ่ซ่านออกมา จนเธอหน้าซีดมากขึ้นเรื่อยๆ

โจวโจวเห็นท่าไม่ดีก็รีบถามด้วยความเป็นห่วง "หว่านหว่าน เป็นอะไรหรือเปล่า? ไม่สบายตัวไหนไหม?"

ซูหว่านส่ายหน้าเบาๆ โจวโจวอยากจะพูดอะไรต่อ แต่สวีหานเดินนำทั้งสองคนเดินเข้ามา

ซูหว่านรีบก้มมองต่ำ ไม่กล้ามองพวกเขา มือที่วางอยู่บนแป้นพิมพ์ก็แข็งทื่อไปหมด

สวีหานค่อยๆเริ่มแนะนำ "ที่นี่คือออฟฟิศสำหรับผู้บริหาร ด้านในนั้นเป็นผู้ช่วยของทานประธานทั้งหมด ต่อไปนี้หากประธานหนิงต้องการอะไรสามารถเรียกใช้พวกเธอได้เลยค่ะ"

ประธานหนิงหยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดกับทุกคนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน ฉันคือซีอีโอคนใหม่ของทุกคน ชื่อหนิงหว่านค่ะ"

หนิงหว่าน...

เมื่อซูหว่านได้ยินชื่อนี้ หน้าของเธอก็ยิ่งซีดเป็นกระดาษเอสี่

ในสมองของเธอผุดภาพตอนที่จี้ซือหานกำลังกอดเธอ

ตอนนั้น จี้ซือหานเอาแต่กระซิบเรียกชื่อเธอว่าหว่านหว่านไม่หยุด

ตอนนี้ถึงได้รู้ว่า ชื่อที่เขาเรียกออกมาในตอนนั้น คือหว่านหว่านที่ไม่ใช่ชื่อของเธอ...

ซูหว่านกำมือแน่น เล็บยาวจิกเข้าเนื้อบนฝ่ามือ แต่เธอกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด

ความรู้สึกที่คับหน้าอกจนหายใจไม่ออกเพราะโดนเล่นสนุกจากนั้นก็มาทิ้งขว้าง ทำให้เธอขอบตาแดงขึ้นมาอย่างกลั้นไม่ไหว

เธอนี่มันโง่จริงๆ ที่ไปตกหลุมรักจี้ซือหาน เพราะความอ่อนโยนที่เขาแสดงออกมาเป็นครั้งคราว