แชร์

บทที่ 453

เมื่อจี้ซือหานพูดมาถึงตรงนี้ ก็หยุดพูด เมื่อดวงตาเรียวสวยที่ไม่ได้ปิดสนิทลงมาหลายคืนมองไปที่ซูหว่าน ก็พลันแดงเรื่อขึ้นอีกครั้ง

"หว่านหว่าน ร้านอาหารฝรั่งเศสร้านนั้น ไม่ใช่ร้านสำหรับคู่รัก เป็นแค่ร้านอาหารฝรั่งทั่วๆ ไปเท่านั้นเอง"

"อีกอย่างกระจกของที่ร้านก็เป็นกระจกเคลือบติดฟิล์มกันแดด พอตกดึกก็จะมองไม่เห็นด้านนอกร้าน..."

ซูหว่านที่นิ่งอึ้งไปแล้ว เมื่อได้ยินสองประโยคนี้ ขนตาก็ยังอดสั่นกระพือเบาๆ อย่างไม่อาจควบคุมได้

นิ้วมือที่อบอุ่นอ่อนโยนของจี้ซือหานจับประคองใบหน้าของเธอเอาไว้ ราวกับกำลังปลอบโยนเธอที่รู้สึกไม่ปลอดภัย

"ฐานะของเจียงโม่เกี่ยวข้องกับราชวงศ์ ค่อนข้างพิเศษ ถ้าจะปฏิบัติภารกิจจะต้องสร้างหลักฐานไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ"

"เธอขอร้องให้ผมช่วย ให้ผมแกล้งเป็นแฟนกับเธอ แต่ผมไม่ตกลงก็เลยเบนหน้าไปมองที่นอกหน้าต่าง และก็บังเอิญในตอนนี้ คุณมาหาผมพอดี"

หลังจากที่เขาพูดจบ ก็กอดเธอที่บอบบางไว้ในอ้อมกอด ดวงตาภายใต้ขนตาที่ดกหนานั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

"หว่านหว่าน ขอโทษนะที่ตอนนั้นไม่เห็นคุณ หากว่าผมรู้ว่าคุณอยู่ข้างนอกนั่น ผมจะต้องออกไปหาคุณแน่ "

ซูหว่านขมวดคิ้ว มองจ้องไปที่ผู้ชายตรงห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Ggege
พูอเยอะสุดแล้วพอ.ฉัน
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status