บทที่ 457

ซูหว่านเบนหน้าหนีไปน้อยๆ ไม่ค่อยเข้าใจจี้ซือหานเท่าไร "เป็นฉันที่พูดไม่ชัดเจนหรือว่าคุณเองที่ฟังไม่เข้าใจ?"

เขาใช้นิ้วมือลูบไล้ไปที่แก้มของเธอ พูดขึ้นเรียบๆ ว่า "ผมยังไม่เคยจีบคุณมาก่อนเลย ตั้งแต่นี้ต่อไป ผมจะจีบคุณ ถ้าหากคุณยังรู้สึกว่าเราไม่เหมาะสมกัน เช่นนั้นผมก็จะยอมปล่อยมือ ไม่วุ่นวายกับคุณอีกต่อไป"

เธออ้าปาก อยากจะพูดปฏิเสธ แต่จี้ซือหานกลับใช้นิ้วมือของเขามากดไว้ที่ริมฝีปากเธออีกครั้ง "คุณต้องการเวลาในการก้าวข้ามอุปสรรคในใจ เช่นนั้นในระยะนี้ผมก็จะอยู่เคียงข้างคุณจนกว่าคุณจะข้ามผ่านอุปสรรคได้ด้วยวิธีการจีบคุณนะ"

ความหมายของซูหว่านคือ เติบโตขึ้นด้วยตัวเอง ไม่ได้ต้องการให้เขาอยู่เคียงข้าง

แต่เขากลับสรุปเองเฉย "แบบนี้แล้วกัน คุณออกไปเถอะ"

ซูหว่านขมวดคิ้วน้อยๆ "คุณ..."

มือที่โอบเอวบางไว้ของจี้ซือหาน ออกแรงดึงมาข้างหน้า ดึงเธอมาอยู่ตรงบริเวณท้องน้อย

"ถ้าไม่ออกไป งั้นก็ช่วยผม"

เมื่อรู้สึกได้ถึงอวัยวะเบื้องล่างที่กำลังค่อยๆ ขยายตัว สีหน้าของซูหว่านก็เปลี่ยนไป รีบลงมาจากตัวของเขาทันที

ขนาดแค่มองเธอยังไม่กล้าจะมองเขาเลย รีบหมุนตัวเดินออกไปเลย ราวกับข้างหลังมีสัตว์ประหลาดอยู่อย่างน