บทที่ 452

ซูหว่านเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองใบหน้าขาวซีดของเขาแล้วอ้าปาก

"คุณไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ..."

ตอนอยู่ที่วอชิงตันเขาก็เคยบอกว่าปวดหัว แต่ครั้งนี้แค่ถูกเธอผลักออกก็เป็นลมล้มพับไป ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

"ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่าคุณ"

จี้ซือหานอุ้มซูหว่านขึ้นมา ให้เธอนั่งบนตักของเขา แล้วเอนศีรษะลงบนโซฟาอย่างเบามือ แหงนหน้ามองเธอ

เธออยู่ด้านบน เขาอยู่ด้านล่าง ท่าทางคลุมเครือมาก ซูหว่านดิ้นรนจะลงจากขาของเขา แต่กลับถูกเขากดเอวไว้ไม่ให้เธอขยับ

"หว่านหว่าน อยู่เฉย ๆ..."

ซูหว่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติที่ใต้ร่างเขา จึงหยุดเคลื่อนไหวและจ้องมองเขา

ชายคนนั้นกดเอวของเธอ หลังจากควบคุมปัจจัยกระสับกระส่ายในร่างกายแล้ว เขาก็เริ่มริมฝีปากบาง ๆ เบา ๆ

"หว่านหว่าน ที่จริงคุณเย่ไม่ใช่ตัวตนปลอม แต่เป็นอีกตัวตนหนึ่งของฉัน..."

"ตอนที่ฉันอายุเจ็ดขวบ คุณเจียงได้ก่อตั้งองค์กรที่มีชื่อรหัสว่าเอสสําหรับฉัน"

"องค์กรนี้กระจายอยู่ทั่วโลก ล้วนเป็นสมาชิกของตระกูลใหญ่ ส่วนฉันก็เป็นผู้นําของพวกเขา"

ซูหว่านยังคิดว่าคุณเย่เป็นเพียงชื่อจําลองของเขาเท่านั้น แต่นึกไม่ถึงว่าจะมีอีกฐานะหนึ่ง

ไม่แปลกใจที่เขาสามารถเข้าและอ