บทที่ 412

ซูหว่านเปิดภาพและเห็นจี้ซือหานและเจียงโม่นั่งหันหน้าให้กันในร้านอาหาร

แม้ว่าพวกเขาจะพบกันในร้านอาหารของคู่รัก แต่ก็มีความรู้สึกห่างเหินระหว่างพวกเขา

อาจเป็นเพียงการประชุมทางธุรกิจกับพันธมิตรซึ่งไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

ซูหว่านไม่อยากจะเชื่อ ดังนั้นเธอจึงโยนโทรศัพท์ของเธอทิ้งไป โดยไม่สนใจคำใส่ร้ายและข่าวลือที่เป็นอันตรายของเซิ่งจิ่น

แต่เซิ่งจิ่นยังคงส่งข้อความต่อไป และหน้าจอโทรศัพท์ก็ยังคงสว่างอยู่ โดยมีรูปถ่ายที่ชัดเจนเข้ามาทีละภาพ

เมื่อเห็นรูปถ่ายที่จ้องมองเหล่านั้น ซูหว่านก็อดไม่ได้ที่จะเปิดโทรศัพท์อีกครั้ง

[คุณซู คุณคิดว่าจี้ซือหานยุ่งอยู่กับโครงการอวกาศที่องค์การนาซ่าในช่วงสามวันที่ผ่านมาหรือเปล่า?]

[อย่าโง่เลย.. เขาอยู่กับเจียงโม่มาตลอดสามวัน ภาพถ่ายบนเตียงเหล่านี้เป็นหลักฐานที่ดีที่สุด...]

มือของซูหว่านสั่นขณะที่เธอเลื่อนดูรูปถ่าย ใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอเปลี่ยนไปจนเกือบจะโปร่งแสง...

เธอจับโทรศัพท์ไว้แน่น บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ แล้วโทรหาเซิงจิน ทันทีที่สายเชื่อมต่อ ซูหว่านก็ระเบิดความโกรธออกมา

“เซิ่งจิ่น เธอคิดว่าฉันจะเชื่อภาพที่ตัดต่อพวกนี้ไหม!”

“ฉันรู้ว่าจี้ซือหาน