เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 264
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 265
ณ สนามบิน ห้องน้ำข้าง ๆ ห้องรับรองวีไอพีหลังจากซูหว่านล้างมือเสร็จก็มาเติมหน้าที่หน้ากระจกผิวของเธอตอนนี้ไม่ได้ซีดเซียวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ดูมีเลือดฝาดขึ้นเยอะแค่ลงรองพื้นบาง ๆ ทาลิปสักหน่อยก็ทำให้ดูสดใสขึ้นมาไม่น้อยหลังจากเติมหน้าเสร็จกำลังจะกลับไปห้องรับรองวีไอพี ก็มีคนร่างสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาเขาสวมชุดสูทสีดำ รัศมีความเยือกเย็นแผ่ออกมาจากตัวเขา หน้าตาหล่อเหลาคมคายดวงตาคู่งามเย็นชาราวหิมะ สายตาของเขาเฉียบคมราวกับจะมองเธอให้ทะลุไปทุกอนูรูขุมขน มันหนาวเหน็บจนน่าหวาดกลัวเขาเดินจ้ำอ้าวเข้ามาหาเธอโดยไม่พูดอะไรเอาแต่ปั้นหน้าเคร่งขรึม แล้วก็ลากเธออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำหลังจากซูหว่านหายตกใจแล้วเธอก็ออกแรงสบัดมือเขาออก แต่เขากลับล็อกตัวเธอไว้แน่นไม่ให้เธอได้มีโอกาสดิ้นหลุดไปได้"จี้ซือหาน!"เธอคิดว่าเธอก็พูดกับเขาชัดเจนแล้ว ทำไมเขาถึงยังตามตื้อไม่เลิก?จี้ซือหานไม่ได้หันหน้ามาแต่คว้าแขนเธอแล้วลากออกจากห้องน้ำไปเลย ซูหว่านเกาะประตูไว้แน่นให้ตายยังไงก็ไม่ยอมไปกับเขาจี้ซือหานหลับตาพยายามระงับความโกรธไว้ แล้วสั่งซูชิงที่อยู่หน้าประตูว่า "อย่าให้ใครเข้ามานะ"พอสั่งเสร็จปุ๊ปเขา
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 266
เมื่อซูหว่านได้ยินประโยคนี้ก็หัวเราะเยาะออกมาเช่นกัน "ถ้าหากว่าฉันทายไม่ผิด คุณจี้คงจะหาคนที่เข้าขากับคุณไม่ได้เท่าฉันแล้ว ถึงได้เอาแต่ตามตื้อฉันไม่หยุดสินะ"เมื่อจี้ซือหานได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าขาวซีดของเขาก็เริ่มดุดันขึ้นมา ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ พยายามเก็บซ่อนอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ราวกับว่าเขากำลังโกรธจัดอย่างไม่อาจควบคุมได้ เขาใช้มือคว้าหมับไปที่แก้มของเธอ แล้วดึงเอาร่างบอบบางของเธอให้มาอยู่ตรงหน้าของตัวเองเข้าจ้องไปยังใบหน้าที่มีขนาดเล็กเท่ากับฝ่ามือเขม็ง แล้วกัดฟันพูดว่า "เธอพูดถูก เพราะว่าฉันหาคนที่เข้าขากับฉันมากกว่าเธอไม่ได้แล้วถึงได้คอยตามตื้อกับเธออยู่แบบนี้"หัวใจของซูหว่านรู้สึกเจ็บปวด มันรู้สึกอึดอัดและเจ็บปวดราวกับจะขาดใจ สีหน้าของเธอเริ่มเปลี่ยนไป แต่ก็พยายามทำเป็นเข้มแข็งไว้เธอยิ้มให้กับเขาราวกับไม่ใส่ใจเลยสักนิด "ตอนนี้ฉันแต่งงานแล้ว ไม่ได้รับงานเหมือนเมื่อก่อนอีก ยังไงก็ขอให้คุณจี้ได้โปรดปล่อยฉันไป อย่ามาระรานฉันอีกเลย"จี้ซือหานรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง มันเป็นความรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ ราวกับมีตาข่ายหลังหนึ่งมาคลุมร่างของเขาเอาไว้ ทำให้เขาไม่อาจหนีไปไหนได้ซู
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 267
เขากอดเธอไว้แน่น แต่ก็ไม่รู้สึกถึงการมีตัวตนอยู่ของเธอเลย ความรู้สึกว่างเปล่าเช่นนี้ แทบจะทำให้เขาเป็นบ้า!แถมเธอยังถามเขาด้วยสีหน้าเย็นชาต่ออีกว่า "คุณจะเอาหรือเปล่า ถ้าไม่เอาก็ปล่อยฉันไปได้แล้ว"จี้ซือหานรู้สึกเพียงว่าตัวเองเจ็บปวดจนยากที่จะหายใจ เจ็บปวดจนแทบจะพูดไม่ออก ทำได้เพียงกดศีรษะของเธอเอาไว้ที่หน้าอกของเขา หวังอยากให้เธอได้ยินเสียงหัวใจที่แตกสลายของเขา แต่เธอที่ไม่ได้รักเขา จะสนใจได้ยังไงว่าเขาจะเจ็บปวดสักเท่าไร...ซูหว่านออกแรงผลักเขา แต่ก็ไม่เป็นผลอะไรเลย เขาก็ยังคงกอดเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเธอไปเธอรู้สึกจนใจ ได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ "คุณจะให้ฉันทำยังไงกันแน่ถึงจะยอมปล่อยฉันไป"น้ำเสียงเย็นชาแฝงไว้ด้วยความแข็งกร้าวของจี้ซือหานดังขึ้นจากข้านบนศีรษะของเธอ "ฉันต้องการให้เธอรักฉัน"เมื่อได้ฟังประโยคนี้ หัวใจของซูหว่านก็สั่นไหวน้อยๆ แต่ใบหน้ากลับเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ผู้หญิงในอ้อมกอดเขายังคงเงียบไม่พูดอะไร จี้ซือหานก็รู้แล้วว่าคำตอบของเธอคืออะไรเขาก้มหน้าลงแล้วถามเธอด้วยดวงตาที่แดงก่ำ "ซูหว่าน เธอจะรักฉันไม่ได้สักครั้งเลยเหรอ?"รักเขาสักครั้ง ต่อให้แค่วันเดียวก็ยังดี ให้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 268
ซูหว่านได้แต่ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น มองเขาด้วยความรู้สึกที่ยากจะเชื่อ "เขา...ยังไม่ตาย?"จี้ซือหานกำมือแน่น หลังจากที่พยายามกดความรู้สึกเจ็บปวดราวกับหัวใจแตกสลายแล้วก็พยักหน้าลงเบาๆ "ยังไม่ตาย"เขาเห็นว่า ดวงตาที่เดิมทีไร้ความรู้สึกของเธอค่อยๆ เปล่งประกายออกมาหลังจากได้ยินคำว่ายังไม่ตายอย่างที่คิด มีเพียงซ่งซือเยว่ถึงจะทำให้เธอมีปฏิกริยาตอบสนองได้ ส่วนเขา ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็ไม่เคยสนใจเลยริมฝีปากบางของจี้ซือหานยกยิ้มขึ้นน้อยๆ ราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเองหลังจากที่ซูหว่านได้ยินคำตอบแบบหนักแน่นจากปากของเขา ขอบตาของเธอก็ค่อยๆ แดงเรื่อขึ้นน้อยๆ "ไม่ใช่ว่าเขา..."ข่าวรายงานว่าเขาฆ่าตัวตายเพราะตรอมใจไปแล้ว ซานซานก็บอกว่าเขาตายแล้ว ทำไมถึง...จี้ซือหานตอบกลับมาประโยคหนึ่งอย่างเรียบเฉยว่า "ฉันช่วยเขาไว้"ดวงตาที่รื้นไปด้วยหยาดน้ำตาของซูหว่าน ฉายประกายของความประหลาดใจ เป็นจี้ซือหานที่ช่วยซ่งซือเยว่ไว้เหรอเธอค่อนข้างตกใจ ความรู้สึกแปลกประหลาดค่อยๆ เกิดขึ้นในใจของเธอ สุดท้ายก็พูดออกมาประโยคหนึ่งว่า "ขอบคุณ"คำว่าขอบคุณ ยิ่งสร้างความห่างเหินระหว่างพวกเขามากขึ้นไปอีก จี้ซือหานฟังแล้วรู้สึ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 269
หลังจากที่จี้ซือหานพาตัวของซูหว่านออกจากสนามบินก็ได้ขึ้นรถหรูคันหนึ่งไปซูหว่านนั่งอยู่ที่เบาะนั่งด้านหลัง ในตอนที่กำลังดึงเข็มขัดนิรภัยเตรียมจะคาดนั้นนิ้วมือเรียวยาวของจี้ซือหานก็คว้าเข็มขัดนิรภัยไปแล้วช่วยเธอคาดหลังจากที่คาดดีแล้ว เขาก็เหลือบดวงตาที่ยาวรีสวยราวดอกท้อของตัวเองขึ้นมามองที่ซูหว่านเมื่อเห็นใบหน้าที่สงบนิ่ง อีกทั้งร่างกายที่นั่งตัวตรงทื่อของเธอ ก็หันไปสั่งให้ซูชิงออกรถในทันทีหลังจากที่รถเคลื่อนตัวออกไป ซูหว่านก็หันหน้าออกไปมองทางหน้าต่างอย่างเงียบๆจี้ซือหานเองก็หันหน้าออกไปมองนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าเย็นชา ไม่พูดอะไรเช่นกันทั้งๆ ที่ทั้งคู่นั่งอยู่บนเบาะนั่งแถวเดียวกัน แต่เหมือนกับระหว่างกลางมีแม่น้ำสายใหญ่ขวางกั้น ช่างดูห่างเหินราวกับคนแปลกหน้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผ่านไปนานเท่าไร จี้ซือหานก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองเธอ...เธอนั่งชิดกับประตูรถ หน้าต่างถูกเลื่อนลงมาครึ่งบาน ลมจากภายนอกที่พัดเข้ามาเบาๆ ทำให้เส้นผมสั่นถูกพัดกระเจิงท่าทางตอนที่เธอหันหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง ช่างดูสงบว่าง่าย เหมือนกับตอนที่เคยอยู่กับเขา ราวกับว่าไม่เปลี่ยนไปเลยจี้ซือหานที่มองเห็น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 270
แต่จี้ซือหานกลับใช้มือข้างหนึ่งจับคางของเธอเอาไว้ บังคับให้เธอต้องหันมาสบตากับเขาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ยังคงดูสูงส่งเหมือนในอดีต เขายังคงดูหล่อเหลาไม่เปลี่ยนแปลงเลยสักนิดมีเพียงขอบตาใต้ดวงตาที่ลึกซึ้งคู่นั้นเท่านั้นที่ดูดำคล้ำขึ้น แต่ก็ไม่ส่งผลกระทบกับหน้าตาของเขาเลยผมของเขาที่ถูกจัดทรงอย่างเรียบร้อยยิ่งทำให้เขาดูสูงส่งเกินเอื้อมเข้าไปอีก...เสื้อเชิ๊ตขาวภายใต้เสื้อสูท ถูกเขาปลดกระดุมออกสองเม็ด...คอเสื้อที่เปิดออกน้อยๆ เผยให้เห็นกระดูกไหปราร้าอย่างชัดเจน...ด้านล่างนั้นเป็นแผ่นอกแข็งแกร่ง และขายาวๆนี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านได้มองเขาอย่างละเอียดหลังจากที่กลับมา ทั้งรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็คล้ายว่าไม่เปลี่ยนไปเลยในตอนที่จี้ซือหานเห็นเงาร่างของตัวเองปรากฎอยู่ในดวงตาของเธอ เขาก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นน้อยๆ ก็มีแต่ในเวลานี้เท่านั้นที่เธอจะมีเขาอยู่ในสายตาเขาใช้มือคู่สวยของตัวเองลูบไปที่ผมสั้นของเธอเบาๆ "ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนเธอชอบไว้ผมยาว"ขนตาของซูหว่านกระเพื่อมไหวน้อยๆ ที่เมื่อก่อนเธอชอบไว้ผมยาวก็เพราะว่าเขาชอบคนผมยาว เธอก็เลยไม่เคยที่จะตัดตอนนี้ถูกจิเหยียนโจวบังคับให้ต้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 271
เธอเคยบอกว่าจะไม่มีทางเป็นมือที่สามของใครเด็ดขาด เขาจะทำเรื่องที่ทำให้เธอผิดหวังได้อย่างไรเขากอดเธอเอาไว้แน่นแล้วพูดความในใจออกไปอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ "ถ้าหากว่าเธอไม่กลับมา ตลอดชีวิตนี้ฉันก็คงไม่ยอมแต่งงานกับใคร"เมื่อซูหว่านได้ยินดังนั้นก็อึ้งไป ความรังเกียจในสายตาถูกแทนที่ด้วยความตกใจ ราวกับคิดไม่ถึงว่าเขาจะมีความตั้งใจแบบนี้เธอรู้สึกตกใจมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก แล้วก็ไม่ได้ถามด้วยว่าทำไมสุดท้ายเขาถึงไม่ได้แต่งงานกับหนิงหว่านจี้ซือหานยกมือขึ้นมาลูบไปที่แก้มของเธอ "คนที่ฉันอยากแต่งงานด้วยมาตลอดก็คือเธอ"น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมแต่ก็แฝงไว้ด้วยความลึกซึ้งที่พยายามจะปกปิด ซูหว่านรู้สึกหวั่นไหวในใจ แต่ไม่นานความรู้สึกนั้นก็หายไปเพราะความไม่เชื่อจี้ซือหานอ้าปากบางเล็กน้อย อยากจะพูดอะไรต่อแต่เสียงของซูชิงก็ดังขึ้นมาจากข้างหน้า "ประธานจี้ ถึงแล้วครับ"จี้ซือหานเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย มองไปทางซูหว่านอย่างอาลัย จากนั้นก็กอดเธอแน่นอีกครั้งแต่ซูหว่านกลับใช้สีหน้าเรียบเฉยมองเขา ราวกับกำลังโทษที่เขาไม่ยอมรักษาคำพูดจี้ซือหานยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างขมขื่น จากนั้นก็พูดออกมาเบาๆ ว่า
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 272
จี้ซือหานแบมือออกมา มองดูไปที่รอยแผลบนฝ่ามือของตัวเอง แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มออกมาน้อยๆรอยยิ้มอย่างสิ้นหวังสุดขีดแบบนั้น ซูหว่านก็เพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก...เธออดที่จะก้าวขาขยับเดินเข้าไปใกล้เขาไม่ได้ แต่เขากลับพูดว่า "อย่าเข้ามาเลย"เขาไม่ได้หันหน้ากลับมาอีก แต่น้ำเสียงแหบพร่าก็ได้ดังออกมาจากในรถ "คฤหาสน์ที่อยู่ข้างหน้าหลังนั้นก็คือที่ๆ เขาพักอยู่ในตอนนี้ เธอเข้าไปหาเขาเถอะ"ซูหว่านมองไปยังทิศที่ตั้งคฤหาสน์แว๊บหนึ่ง แล้วก็หันมามองผู้ชายในรถแว๊บหนึ่ง สุดท้ายก็เก็บสายตาแล้วหมุนตัวเดินออกไปทางทิศของคฤหาสน์ในตอนที่เห็นเงาร่างเล็กๆ นั้นเดินออกไปหาซ่งซือเยว่โดยไม่อาลัยวาวรณ์ ขอบตาของจี้ซือหานก็ค่อยๆ แดงขึ้น...เขาค่อยๆ กำฝ่ามือของตัวเองช้าๆ ราวกับตัดสินใจที่จะปิดผนึกเรื่องราวในอดีตทั้งหมด ไม่พูดถึงอีก แล้วก็จะไม่ดึงดันอะไรอีกซูชิงหันหน้ากลับมามองที่จี้ซือหาน "ประธานจี้ คุณเองก็เคยฆ่าตัวตายเพราะเธอนะครับ..."จี้ซือหานยกริมฝีปากบางขึ้นแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า "เรื่องพวกนี้ต่อไปห้ามบอกให้เธอรู้"ซูชิงขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ "เพราะอะไรครับ?"เขาเองก็ทำเรื่องมากมายเพื่อคุณ
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
