แชร์
บทที่ 269
บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 270
แต่จี้ซือหานกลับใช้มือข้างหนึ่งจับคางของเธอเอาไว้ บังคับให้เธอต้องหันมาสบตากับเขาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ยังคงดูสูงส่งเหมือนในอดีต เขายังคงดูหล่อเหลาไม่เปลี่ยนแปลงเลยสักนิดมีเพียงขอบตาใต้ดวงตาที่ลึกซึ้งคู่นั้นเท่านั้นที่ดูดำคล้ำขึ้น แต่ก็ไม่ส่งผลกระทบกับหน้าตาของเขาเลยผมของเขาที่ถูกจัดทรงอย่างเรียบร้อยยิ่งทำให้เขาดูสูงส่งเกินเอื้อมเข้าไปอีก...เสื้อเชิ๊ตขาวภายใต้เสื้อสูท ถูกเขาปลดกระดุมออกสองเม็ด...คอเสื้อที่เปิดออกน้อยๆ เผยให้เห็นกระดูกไหปราร้าอย่างชัดเจน...ด้านล่างนั้นเป็นแผ่นอกแข็งแกร่ง และขายาวๆนี่เป็นครั้งแรกที่ซูหว่านได้มองเขาอย่างละเอียดหลังจากที่กลับมา ทั้งรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็คล้ายว่าไม่เปลี่ยนไปเลยในตอนที่จี้ซือหานเห็นเงาร่างของตัวเองปรากฎอยู่ในดวงตาของเธอ เขาก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นน้อยๆ ก็มีแต่ในเวลานี้เท่านั้นที่เธอจะมีเขาอยู่ในสายตาเขาใช้มือคู่สวยของตัวเองลูบไปที่ผมสั้นของเธอเบาๆ "ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนเธอชอบไว้ผมยาว"ขนตาของซูหว่านกระเพื่อมไหวน้อยๆ ที่เมื่อก่อนเธอชอบไว้ผมยาวก็เพราะว่าเขาชอบคนผมยาว เธอก็เลยไม่เคยที่จะตัดตอนนี้ถูกจิเหยียนโจวบังคับให้ต้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 271
เธอเคยบอกว่าจะไม่มีทางเป็นมือที่สามของใครเด็ดขาด เขาจะทำเรื่องที่ทำให้เธอผิดหวังได้อย่างไรเขากอดเธอเอาไว้แน่นแล้วพูดความในใจออกไปอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ "ถ้าหากว่าเธอไม่กลับมา ตลอดชีวิตนี้ฉันก็คงไม่ยอมแต่งงานกับใคร"เมื่อซูหว่านได้ยินดังนั้นก็อึ้งไป ความรังเกียจในสายตาถูกแทนที่ด้วยความตกใจ ราวกับคิดไม่ถึงว่าเขาจะมีความตั้งใจแบบนี้เธอรู้สึกตกใจมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก แล้วก็ไม่ได้ถามด้วยว่าทำไมสุดท้ายเขาถึงไม่ได้แต่งงานกับหนิงหว่านจี้ซือหานยกมือขึ้นมาลูบไปที่แก้มของเธอ "คนที่ฉันอยากแต่งงานด้วยมาตลอดก็คือเธอ"น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมแต่ก็แฝงไว้ด้วยความลึกซึ้งที่พยายามจะปกปิด ซูหว่านรู้สึกหวั่นไหวในใจ แต่ไม่นานความรู้สึกนั้นก็หายไปเพราะความไม่เชื่อจี้ซือหานอ้าปากบางเล็กน้อย อยากจะพูดอะไรต่อแต่เสียงของซูชิงก็ดังขึ้นมาจากข้างหน้า "ประธานจี้ ถึงแล้วครับ"จี้ซือหานเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย มองไปทางซูหว่านอย่างอาลัย จากนั้นก็กอดเธอแน่นอีกครั้งแต่ซูหว่านกลับใช้สีหน้าเรียบเฉยมองเขา ราวกับกำลังโทษที่เขาไม่ยอมรักษาคำพูดจี้ซือหานยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างขมขื่น จากนั้นก็พูดออกมาเบาๆ ว่า
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 272
จี้ซือหานแบมือออกมา มองดูไปที่รอยแผลบนฝ่ามือของตัวเอง แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มออกมาน้อยๆรอยยิ้มอย่างสิ้นหวังสุดขีดแบบนั้น ซูหว่านก็เพิ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก...เธออดที่จะก้าวขาขยับเดินเข้าไปใกล้เขาไม่ได้ แต่เขากลับพูดว่า "อย่าเข้ามาเลย"เขาไม่ได้หันหน้ากลับมาอีก แต่น้ำเสียงแหบพร่าก็ได้ดังออกมาจากในรถ "คฤหาสน์ที่อยู่ข้างหน้าหลังนั้นก็คือที่ๆ เขาพักอยู่ในตอนนี้ เธอเข้าไปหาเขาเถอะ"ซูหว่านมองไปยังทิศที่ตั้งคฤหาสน์แว๊บหนึ่ง แล้วก็หันมามองผู้ชายในรถแว๊บหนึ่ง สุดท้ายก็เก็บสายตาแล้วหมุนตัวเดินออกไปทางทิศของคฤหาสน์ในตอนที่เห็นเงาร่างเล็กๆ นั้นเดินออกไปหาซ่งซือเยว่โดยไม่อาลัยวาวรณ์ ขอบตาของจี้ซือหานก็ค่อยๆ แดงขึ้น...เขาค่อยๆ กำฝ่ามือของตัวเองช้าๆ ราวกับตัดสินใจที่จะปิดผนึกเรื่องราวในอดีตทั้งหมด ไม่พูดถึงอีก แล้วก็จะไม่ดึงดันอะไรอีกซูชิงหันหน้ากลับมามองที่จี้ซือหาน "ประธานจี้ คุณเองก็เคยฆ่าตัวตายเพราะเธอนะครับ..."จี้ซือหานยกริมฝีปากบางขึ้นแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า "เรื่องพวกนี้ต่อไปห้ามบอกให้เธอรู้"ซูชิงขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ "เพราะอะไรครับ?"เขาเองก็ทำเรื่องมากมายเพื่อคุณ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 273
เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคย ก็ทำให้ร่างของคนที่นั่งอยู่บนรถเข็นตัวแข็งทื่อไปเขาค่อยๆ หันหน้ากลับมาช้าๆ มองมายังคนที่ยืนอยู่บนบันได...เธอสวมชุดเดรสยาวสีแดง ผมสั้น สายลมอ่อนโยนที่พัดผ่านเผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามใบหน้าในความทรงจำที่เขาเคยฝันถึงนับครั้งไม่ถ้วน ถึงแม้การแต่งตัวจะไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ใบหน้านั้นก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเขาทอดสายตามองผ่านแสงอาทิตย์ ผ่านทุ่งดอกไม้ ได้แต่มองเธออยู่อย่างนั้น แต่กลับไม่กล้าที่จะขยับตัวแม้แต่นิด ทำได้แค่มองดูอยู่ไกลๆ...เธอเคยปรากฎตัวด้วยวิธีนี้หลายครั้ง แต่ทุกครั้งตอนที่เขาวิ่งเข้าไปหาเธอ เธอก็จะหายไปตลอดคนที่อยู่ตรงหน้านี้เกรงว่าก็คงจะเป็นภาพลวงตาอีกตามเคย แตะต้องไม่ได้ เช่นนั้นก็อย่าไปรบกวนเธอ ให้เธอได้อยู่ตรงนี้นานๆ หน่อย..."ซือเยว่..."น้ำเสียงอ่อนหวานดังเรียกชื่อเขาขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกเหมือนฝัน...จนกระทั่งเมื่อเขาเห็นเธอค่อยๆ เดินลงจากบันได ผ่านทุ่งดอกไม้มายืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาถึงได้มีปฏิกริยาตอบสนองหนังสือที่ถืออยู่ในมือร่วงหล่นลงไปทันที เขาเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้าของตัวเองช้าๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อสา
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 274
แต่ว่า ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนส่งเธอเข้าไปในกองเพลิงเองกับมือ แต่ทำไมเธอถึงยังมายืนอยู่ตรงหน้าเขาได้แบบไร้รอยขีดข่วนเช่นนี้...เขาสงสัยว่าเธอไม่ใช่ตัวจริง แต่นิ้วมือที่โอบอยู่บริเวณด้านหลังของเธอ กลับสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายของเธอ นี่มันคนตัวเป็นๆ ชัดๆเขาใช้มือที่สั่นระริกของตัวเอง ประคองร่างของหญิงสาว ที่นอนร้องไห้ฟูมฟาย ซบตักของเขาอยู่ ใช้สองมือประคองใบหน้าของเธอ จ้องมองเธออย่างละเอียดถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานถึงสามปี แต่เธอก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง กลับกันใบหน้าที่ข่าวซีดในอดีตกลับกลายเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นมาราวกับได้ลาขาดจากโรคร้ายที่ทุกข์ทรมานในอดีต ตอนนี้เธอได้มีชีวิตใหม่ที่สดใส...เขามองเธอ ก่อนจะอ้าปากเรียกออกไปเบาๆ "หว่านหว่าน..."ซูหว่านเงยหน้าขึ้นมามองเขาแล้วยิ้มออกมาทั้งๆ ที่ดวงตาทั้งคู่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา "ฉันอยู่นี่"เธออยู่นี่ เธออยู่นี่มาตลอด...ใบหน้าที่เปียกชื้นของซ่งซือเยว่เองก็ปรากฎรอยยิ้มออกมาเช่นกัน "ยังดีนะที่ฉันเชื่อฟังคำพูดของเธอ"ซูหว่านไม่ค่อยเข้าใจนัก "คำพูดอะไร?"ซ่งซือเยว่อึ้งไป ดูท่า...เธอคงลืมสิ่งที่เคยพูดกับเขาไว้ แต่ว่าไม่เป็นไร แค่เขาจำได้ก็
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 275
หลังจากที่เธอเหม่ออยู่นานก็ดึงสติกลับมาได้ ค่อยๆ มองไปที่ขาของเขา "คุณล่ะ เกิดอะไรขึ้นกับขาของคุณ?"ซ่งซือเยว่มองไปตามสายตาของเธอแล้วจับไปที่ขาพิการของตัวเอง พูดออกมาเหมือนไม่ใส่ใจ "แผลจากการถูกยิงน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง"เมื่อซูหว่านได้ยินคำว่าแผลถูกยิงก็คิดไปถึงเรื่องที่เขาฆ่าตัวตายเพราะตรอมใจจนความรู้สึกผิดแสดงออกมาทางสีหน้า "หรือว่าตอนที่อยู่ต่อหน้าหลุมศพของฉัน คุณ..."ซ่งซือเยว่ส่ายหน้า ปฏิเสธว่า "ไม่ใช่ ไม่เกี่ยวกับเธอ เธอไม่ต้องรู้สึกผิด"ซูหว่านไม่เชื่อ เธอขมวดคิ้วมุ่นแล้วพูดกับเขา "ซือเยว่ คุณกับฉันรู้จักกันมาตั้งหลายปี ยังมีเรื่องอะไรที่บอกฉันไม่ได้กัน?"พวกเขาเคยเป็นรักแรกของกันและกัน และเป็นครอบครัวเดียวกันมาหลายปี ความรู้สึกที่มีต่อกันมันลึกซึ้งจนแม้แต่กาลเวลาก็ไม่อาจจะลบเลือนได้ซ่งซือเยว่มองหน้าเธอเงียบๆ อยู่นาน ก่อนจะค่อยๆ พูดออกมาว่า "ในวันที่เจ็ด ฉันคิดจะตามเธอไป เป็นจี้ซือหานที่ห้ามฉันเอาไว้"เมื่อเขาพูดถึงตรงนี้ก็มองไปที่ซูหว่านโดยสัญชาตญาณ เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเธอยังเหมือนเดิมก็จึงพูดต่อ "เขาแย่งปืนในมือของฉันไป แต่ฉันตั้งใจที่จะตายไว้แล้ว ในระหว่างที่ยื้อยุดกัน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 276
เมื่อเห็นเงาร่างนั้นที่เดินออกไปจากคฤหาสน์อย่างไม่ลังเล จู่ๆ ซ่งซือเยว่ก็ขอบตาแดงขึ้นมา...หัวใจของเขาราวกับถูกมีดกรีดออกเป็นพันๆ ชิ้น เจ็บจนแทบจะหยุดหายใจ มันปวดจนอยากที่จะวิ่งตามไปกอดเธอเขาไว้แล้วบอกให้เธออย่าไปแต่ขาของเขาทั้งสองข้างกลับไม่ตอบสนองเลยสักนิด คนที่เป็นเหมือนคนไร้ค่าอย่างเขา มีสิทธิ์อะไรจะไปรั้งเธอไว้ให้อยู่ข้างกาย...เขาเงยหน้าขึ้นไปมองแสงอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้า อยากจะไล่น้ำตาของตัวเองออกไปให้หมด แต่น้ำตาเจ้ากรรมก็ดูเหมือนไม่ยอมฟังคำสั่ง เอาแต่ไหลลงมาไม่หยุดเขาใช้มือข้างหนึ่งปิดหน้าตัวเองไว้ ในตอนที่กำลังร้องไห้ราวจะขาดใจอยู่นั้น เงาร่างเล็กเงาหนึ่งก็ปรากฎขึ้นช่วยเขาบดบังแสงอาทิตย์แสบตาที่สาดส่องซ่งซือเยว่มองเห็นซูหว่านกำลังเอียงคอแล้วบิดฝาขวดน้ำเปล่าในมือก่อนจะยื่นมาให้เขาอย่างเลือนรางผ่านร่องนิ้วมือของตัวเอง"ซือเยว่ ฉันเห็นว่าริมฝีปากของคุณแห้งหมดแล้ว ก็เลยไปขอน้ำจากเสี่ยวโยวมาขวดหนึ่ง ฉันจะป้อนให้คุณดื่มนะดีไหม?"ที่แท้เธอก็ไม่ได้ไป...บอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกดีใจมากกว่าหรือว่ากลัวทำให้เธอเดือดร้อนมากกว่าเขาในตอนนี้ทำได้เพียงแค่อ้าปากอย่างว่าง่าย ป
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 277
หลังจากเสี่ยวโยวเดินออกไป ซูหว่านก็อึ้งไปเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดเลยว่าจี้ซือหานไม่เพียงแค่ช่วยซ่งซือเยว่เอาไว้ แถมเขายังหาคนมาช่วยดูแลซ่งซือเยว่อีกด้วยเมื่อเห็นว่าเธอเหม่อไป ซ่งซือเยว่ก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขาวางตะเกียบในมือลงเบาๆ มองเธอด้วยสายตาที่ซับซ้อน"หว่านหว่าน สามปีมานี้ จี้ซือหานได้ทำอะไรลงไปมากมายเพื่อที่จะให้ฉันมีชีวิตต่อไป...""เหมือนกับว่าเขากำลังใช้วิธีนี้ในการชดใช้ความผิด ถึงแม้ฉันจะไม่รู้แน่ชัดว่าเขากำลังชดใช้ความผิดอะไรก็ตามที แต่ฉันรู้ว่าเขารักเธอมาก"หลังจากที่ซ่งซือเยว่พูดสี่คำหลังจบก็เท่ากับเขาได้ชดเชยความเสียใจที่ไม่ได้สารภาพกับซูหว่านไปในตอนนั้นเรียบร้อยแล้วเขาถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็อดที่จะมองเธอไม่ได้ ราวกับอยากจะรู้ว่าเธอที่หายไปสามปียังมีความรู้สึกรักจี้ซือหานอยู่หรือไม่ซูหว่านหลุบสายตาลง หลังจากที่กลบเกลื่อนความรู้สึกในแววตาเรียบร้อยก็พูดกับเขาอย่างนุ่มนวล "ทั้งๆ ที่คุณก็ยังมีชีวิตอยู่ แต่ทำไมหนังสือพิมพ์ถึงลงข่าวว่าคุณตายไปแล้วล่ะ?"เธอไม่ได้ตอบคำถามของเขาโดยเลือกที่จะหนี เป็นเพราะยังมีจี้ซือหานอยู่ในใจหรือว่าปล่อยวางเขาได้แล้วกันแน่นะ...ซ่
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
