แชร์

บทที่ 268

ซูหว่านได้แต่ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น มองเขาด้วยความรู้สึกที่ยากจะเชื่อ "เขา...ยังไม่ตาย?"

จี้ซือหานกำมือแน่น หลังจากที่พยายามกดความรู้สึกเจ็บปวดราวกับหัวใจแตกสลายแล้วก็พยักหน้าลงเบาๆ "ยังไม่ตาย"

เขาเห็นว่า ดวงตาที่เดิมทีไร้ความรู้สึกของเธอค่อยๆ เปล่งประกายออกมาหลังจากได้ยินคำว่ายังไม่ตาย

อย่างที่คิด มีเพียงซ่งซือเยว่ถึงจะทำให้เธอมีปฏิกริยาตอบสนองได้ ส่วนเขา ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็ไม่เคยสนใจเลย

ริมฝีปากบางของจี้ซือหานยกยิ้มขึ้นน้อยๆ ราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง

หลังจากที่ซูหว่านได้ยินคำตอบแบบหนักแน่นจากปากของเขา ขอบตาของเธอก็ค่อยๆ แดงเรื่อขึ้นน้อยๆ "ไม่ใช่ว่าเขา..."

ข่าวรายงานว่าเขาฆ่าตัวตายเพราะตรอมใจไปแล้ว ซานซานก็บอกว่าเขาตายแล้ว ทำไมถึง...

จี้ซือหานตอบกลับมาประโยคหนึ่งอย่างเรียบเฉยว่า "ฉันช่วยเขาไว้"

ดวงตาที่รื้นไปด้วยหยาดน้ำตาของซูหว่าน ฉายประกายของความประหลาดใจ เป็นจี้ซือหานที่ช่วยซ่งซือเยว่ไว้เหรอ

เธอค่อนข้างตกใจ ความรู้สึกแปลกประหลาดค่อยๆ เกิดขึ้นในใจของเธอ สุดท้ายก็พูดออกมาประโยคหนึ่งว่า "ขอบคุณ"

คำว่าขอบคุณ ยิ่งสร้างความห่างเหินระหว่างพวกเขามากขึ้นไปอีก จี้ซือหานฟังแล้วรู้สึ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status