Home / รักโบราณ / บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน / ตอนที่ 14 บุรุษชอบเปลี่ยนใจ มิรักใคร่ดังเดิม3

Share

ตอนที่ 14 บุรุษชอบเปลี่ยนใจ มิรักใคร่ดังเดิม3

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-02-10 15:23:07

หญิงสาวมองเขาด้วยสองตาทอประกายระริกไหว ซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้สุดใจ ก่อนย่อกายนอบน้อม

“คารวะท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ”

“ไม่ต้องมากพิธี”

หยางเจี้ยนมองซู่หลินด้วยแววตาลึกล้ำสุดหยั่ง  เนตรคมดำจัดดุจน้ำวนก้นทะเลลึกลับพินิจคนงามเงียบงัน

การสะกดอย่างตราตรึงนั้นแฝงความร้อนแรงในที

หญิงสาวย่อมรับรู้อารมณ์รุมเร้าจากแววตานั้นได้ หลายวันที่ห่างหายไปจากจวนเพราะสายงาน คงทำให้เขาห่างหายจากเรื่องบนเตียงไปด้วย ความรุ่มร้อนเก็บกดเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ นางก้มหน้าเอียงอาย สุดท้ายค่อยๆ เอ่ยยิ้มๆ 

“ท่านแม่ทัพ หลินเอ๋อร์ตุ๋นน้ำแกงนี้ด้วยตัวเองเลยเจ้าค่ะ”

สตรีงดงามช่างเอาอกเอาใจมีบุรุษใดไม่หลงใหลบ้าง

หยางเจี้ยนยกมุมปากขึ้น เกิดเป็นรอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์ “เช่นนั้นหรือ? เจ้าคงเหนื่อยไม่น้อย ไม่เห็นต้องลำบากเลย”

“ไม่เหนื่อยเจ้าค่ะ ไม่ลำบากด้วย”

ซู่หลินประคองกล่องไม้ใส่น้ำแกงเอ่ยอย่างขัดเขิน หันกายอรชรเดินอย่างแช่มช้อยไปวางถ้วยน้ำแกงลงบนโต๊ะ

ขณะย่างเท้าเรียวเล็กยังจงใจโยกบั้นท้ายงามงอนอย่างเชิญชวนให้คนเกิดแรงปรารถนาบางอย่าง

เรียวนิ้วขาวเนียนดุจลำเทียนไล้ขอบถ้วยเบาๆ อย่างยั่วเย้า หมายเร้าอารมณ์บุรุษตามศาสตร์แห่งการยั่วยวน

นางค่อยๆ ช้อนตาหวานฉ่ำขึ้นขณะหันกลับมามอง

“ท่านแม่ทัพกลับมาเหนื่อยๆ ให้หลินเอ๋อร์ปรนนิบัติดีหรือไม่เจ้าคะ?”

หญิงสาวเงยหน้ารอคอยรอยยิ้มพึงพอใจเป็นคำตอบ 

ทว่ากลับเห็นแสงสีเงินสว่างวาบในพริบตา

ประกายกระบี่ปราดหนึ่งนั้นมาพร้อมความเย็นเยียบที่พาดลำคอแทนคำตอบจากบุรุษ

ซู่หลินตะลึงวูบ “ท่ะ...ท่านแม่ทัพ!”

นางผงะเดินเซถอยหลังจนร่างบอบบางชนผนังดังอึกโดยมีปลายกระบี่จ่อลำคอตามติด

“แต่ข้าไม่อาจทนลำบากให้สตรีเช่นเจ้าปรนนิบัติ”

“...”

ความเงียบเกิดขึ้นฉับพลัน เวลาแค่เพียงชั่วอึดใจมิเผื่อให้สตรีได้ไตร่ตรอง ฝ่ายบุรุษกลับทำลายความเงียบนั้น

“เจ้ามีความสัมพันธ์อันดีกับฮูหยินรองระดับหนึ่ง หากนับให้ละเอียดก็ถือเป็นญาติห่างๆ”

หยางเจี้ยนเอ่ยขึ้นเนิบนาบแค่เบาๆ หากแต่ประกายอำมหิตกลับแผ่ซ่าน จับตัวเป็นกระแสสังหารกดดันมหาศาล

ซู่หลินเบิกตา กระชับกล่องใส่อาหาร ส่ายหน้าหมายปฏิเสธ พิรุธสายหนึ่งเกิดขึ้นแล้วมลายหายไปไร้ร่องรอย ก่อนจะพยักหน้าทีหนึ่ง รักษาน้ำเสียงกระจ่างใสดุจเก่า

“ใช่เจ้าค่ะ หลินเอ๋อร์ถือเป็นญาติกับฮูหยินรองจริงๆ แต่เรื่องนี้มิใช่ไม่ดีหรือเจ้าคะ คนกันเองทั้งสิ้น ล้วนไว้ใจได้” น้ำเสียงยังคงอ่อนหวาน ละมุนละไมปานบุปผาฉ่ำธารา

ทว่าชายหนุ่มได้ฟังกลับแค่นเสียงเย็น

“การร่วมมือกับฮูหยินรองหมายวางเส้นสายในจวนหยางไม่นับเป็นอะไร หากแต่ลอบวางยาพี่สาวตนเองจนป่วยเพื่อสวมรอยแต่งเข้ามาแทน สมควรเรียกว่าตัวอะไร”

ครานี้ซู่หลินตะลึงอยู่เป็นนาน ค่อยเข้าใจในความนัย ความตื่นตระหนกจึงฉายชัดในแววตาฉ่ำหวาน

“ท่านแม่ทัพหยาง...ท่าน...ท่าน”

แรกเริ่มหญิงสาวยังตะลึงลาน ทว่าพริบตากลับปรับสีหน้าได้เป็นปกติ ทั้งเปราะบางควรถนอม

“หลินเอ๋อร์ถูกปรักปรำนะเจ้าคะ สตรีอ่อนแอจะอาจหาญปานนั้นได้อย่างไร?”

เสือร้ายจำเป็นต้องสนใจหนูสกปรกแกล้งป่วยหรือ แววตาบุรุษยิ่งเย็นเยียบ หยางเจี้ยนกระชับกระบี่ในมือ พร้อมปาดคอทุกเวลา

“มารยาชั้นต่ำของเจ้าหลอกข้ามิได้หรอก”

“...”

ซู่หลินสะดุดลมหายใจเฮือก

หยางเจี้ยนหรี่ตา “ในเมื่อแต่งมาแล้วก็จงอยู่อย่างสงบเสงี่ยมในที่ในทางของตน อย่าบังอาจมาให้ข้าเห็นอีก”

เขาสะบัดกระบี่พุ่งปราดปักเสาไม้ดังฉึก คำรามลั่น “ไสหัวไป!”

สตรีผู้หนึ่งมีหรือจะช้า มารยาสาไถยสารพันอันใดล้วนไร้ความหมาย ซู่หลินหนีตายออกจากห้องแทบไม่ทัน

หมดกันสาวงามอ้อนช้อยเพียบพร้อมทั้งมารยา 

ยามนี้เหลือเพียงสตรีสิ้นจริตจิตหลุดผู้หนึ่ง!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 14 บุรุษชอบเปลี่ยนใจ มิรักใคร่ดังเดิม4

    ประตูถูกเปิดออก ร่างระหงวิ่งออกไปอย่างลนลาน จิ้นเหอมองตามอย่างงุนงงเมื่อไร้เงาร่างอ้อนแอ้นชวนพิศวงชายหนุ่มถึงคิดออกอ้อ...จริงสิ! ท่านแม่ทัพเพิ่งให้เขาไปสืบเรื่องของนางช่วยไม่ได้ที่เขาทำงานได้ฉับไวเถรตรงยิ่ง!แท้ที่จริง หยางเจี้ยนไหนเลยจะสนใจไยดีจนอยากรู้เรื่องของซู่หลิน หากแต่เป็นฮูหยินใหญ่ผู้เป็นมารดาที่เผยเรื่องราวให้บุตรชายลอบสืบดูเผื่อไว้ให้คอยระแวดระวังสตรีจอมมารยา! มิคาดว่าจะสืบจนล่วงรู้ว่านางเลวร้ายถึงขั้นนั้น แต่การจะส่งกลับก็ดูจะไม่เหมาะ เหตุเพราะเป็นมารดาของเขาเองที่นำนางเข้ามาถึงหลังเรือนที่ลึกสุดแห่งนี้ ผู้คนอาจครหาว่าจวนใหญ่รังแกคนด้อยกว่าขณะที่จิ้นเหอกำลังจะปิดประตูห้องให้หยางเจี้ยน จิ่นซินก็พุ่งพรวดเข้ามาดั่งธนูเพลิง“ท่านแม่ทัพ ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว ได้โปรดช่วยฮูหยินน้อยด้วยเจ้าค่ะ นางไม่กินไม่ดื่ม เอาแต่ปัดกวาดเช็ดถูพระพุทธองค์ ทั้งยังไล่บ่าวกลับตลอด นางคงตรอมใจแน่ๆ”ไม่กินไม่ดื่ม เอาแต่ปัดกวาด ไล่กราดบ่าวไพร่...กระนั้นหรือ? หึ!หยางเจี้ยนลอบสบถในใจเห็นได้ชัดว่านางต้องการอยู่เพียงลำพังแค่คนเดียวเพื่อทำเรื่องนอกกรอบอย่างอุกอาจ!จิ่นซินไห

    Last Updated : 2025-02-10
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 15 ภรรยาหนี สามีตาม1

    เจ้าของนามซึ่งขับไล่บ่าวไพรในหอพระธรรมไปจนสิ้นคล้ายได้ยินคนเรียกชื่อตน ทั้งๆ ที่แห่งนี้ไม่มีใคร“แค่กๆ”หมิงเยว่กระแอมไอ รู้สึกเลือดลมตีกลับสติแตกซ่าน จำต้องหุบแขนหุบขาในท่วงท่าน่าอายหยุดฝึกวรยุทธ์ทันทีฉับพลันนั้นนางย้อนนึกไปถึงเมื่อคืนก่อนตอนที่กำลังออกท่าทางพญาวานรตีลังกาวาดไม้ไผ่ต่างดาบ นางคล้ายเห็นชายผ้าของบุรุษรำไร ไม่แน่ใจว่าใช่หยางเจี้ยนหรือไม่หญิงสาวรีบส่ายหน้า ไม่น่าใช่!ครู่หนึ่งถึงได้ขบคิดโดยละเอียด หรือว่าใช่!หมิงเยว่พลิกตัวจากท่านั่งห้อยหัวบนคานไม้กระโดดลงมายืนบนพื้นห้องทันใดต้องใช่แน่ๆ กลิ่นอายน่าเกรงขามแผ่ซ่านขนาดนั้น! ยังทิ้งกลิ่นเฉพาะกายอบอวลกำจายเอาไว้อีกเขาจะเห็นการแอบฝึกวรยุทธ์ของนางหรือไม่นะ?อา...หากถูกจับได้ขึ้นมา สามีจอมเคร่งครัดผู้นั้นต้องสั่งเชือดนางแน่ ร่างใหม่คนนี้ไร้ความสามารถมากเกินไป ฝีมือของนางยังไม่ถึงไหนเลยนางจะเสี่ยงถูกเปิดโปงหรือถูกขับไล่ออกไปยามนี้มิได้เด็ดขาด ขืนอาศัยอยู่ข้างนอกต้องลำบากมากเป็นแน่ หนทางยิ่งใหญ่ย่อมมีแต่คำว่าพ่ายแพ้ยังมีจิ่นซินจอมขี้แยอีกคนที่ต้องดูแลไม่ได้ นางยอมรับไม่ได้เด็ดขาด...ในขณะที่ฝ่ายหนึ่งกำลังแตกตื่น อีกฝ่ายก็กำล

    Last Updated : 2025-02-11
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 15 ภรรยาหนี สามีตาม2

    ประตูห้องพระค่อยๆ ถูกเปิดออกอย่างเชื่องช้าแสงไฟสว่างจ้าจากคบเพลิงเบียดบังแสงตะเกียง ส่งผลให้ความสว่างไสวส่องเข้ามาในห้องพระจนคล้ายทิวา เสียงดีใจของจิ่นซินดังเล็ดลอดเข้ามาทำลายความเงียบสงบภายในห้องจนสิ้น“ฮูหยินน้อย...”หมิงเยว่กำลังวาดแขนกางขาออกกระบวนท่าอหังการอยู่จำต้องรีบเก็บกลับ แกะผ้ารัดแขนออกอย่างเร็ว ปลดชายกระโปรงออกจากสายรัดเอว ปล่อยให้ชายผ้าทิ้งตัวกรุยกรายพลิ้วไหว จังหวะนั้นได้ยินเสียงสูดจมูกของจิ่นซิน คาดว่าคงกำลังปาดน้ำตาด้วยคราหนึ่ง“ท่านแม่ทัพให้บ่าวมารับท่านกลับเรือนเจ้าค่ะ”ประโยคหลังของสาวใช้กล่าวขึ้นพร้อมประตูที่ถูกเปิดออก เสียงเอี๊ยดอ๊าดกรีดอากาศดุจเสียงเรียกของปีศาจที่มาพรากหมิงเยว่กลับไปยังอาณาเขตแห่งความเป็นจริงหญิงสาวตอบกลับเสียงเนือย “ข้าไม่อาจกลับไปได้ โทษทัณฑ์นี้ช่างสาหัสนัก”ความเงียบเกิดขึ้นหลังจากนั้นครู่ใหญ่ จนหมิงเยว่ต้องขมวดคิ้ว“จิ่นซิน...” หญิงสาวหันหน้าไปมองหาสาวใช้ผู้ซึ่งพูดมากแต่กลับเงียบเชียบด้วยความฉงน“เหตุใดไม่พร่ำบ่นเหมือนเคยเล่า?”ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมิใช่เสียงของแน่งน้อย หากแต่เป็นเสียงทุ้มต่ำเคร่งขรึมแฝงความเคร่งเครียดขั้นสุด“ไม่อาจกลับไ

    Last Updated : 2025-02-11
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 15 ภรรยาหนี สามีตาม3

    “เจ้าจะกลับเรือนได้หรือยัง?” “กลับอยู่แล้ว ข้าอยากกลับตั้งนาน รอท่านมารับ”สตรีผู้กลิ้งกลอกพยักหน้าคลี่ยิ้มหวาน แต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่ยิ้มรับแม้แต่น้อยนอกจากไม่ยิ้มรับยังจ้องเขม็งด้วยแววตาคมกริบดุจมีดดาบพร้อมเชือดเฉือนอย่างต้องการคว้านเอาทุกความจริงออกมาตีแผ่ ใบหน้าคมคายตึงเครียดยิ่งหมิงเยว่จึงรีบหมุนกายเดินตัวปลิวกลับเรือนทันที เมื่อพ้นระยะสายตายังแอบวิ่งหนีอีกด้วยทว่ามีหรือจะรอดพ้นแม่ทัพหนุ่มผู้มีสัมผัสเลิศล้ำได้ หยางเจี้ยนรีบตามประกบทันที เรือนร่างสูงใหญ่ดุจแท่นศิลา หนาดั่งปราการหินแต่พลิ้วไหวสง่างาม จึงตามติดภรรยาหมิงเยว่หรือจะรอดพ้น...ทั้งสองหายวับไปคล้ายถูกราตรีมืดดำกลืนกินจิ่นซินมองภาพภรรยาหนีสามีตามด้วยสองตาแดงก่ำ น้ำตาแห่งความปิติไหลพรากทั้งคุกเข่าขอละเว้นโทษทัณฑ์ให้ ทั้งมารับด้วยตนเอง ช่างน่าปลาบปลื้มนักลมหนาวโชยมา พัดผ่านเสื้อผ้าหลายชั้น จันทราเย็นเยียบดุจน้ำแข็งค้าง ทุกก้าวย่างจึงต้องเดินอย่างระมัดระวังหมิงเยว่เดินไปตามทางโดยไม่หันมองบุรุษด้านข้าง ทั้งสองสืบเท้าไหล่เคลียไหล่เบียดชิด เมื่อกระทบแสงจันทร์เห็นเป็นเงาทอดยาวคล้ายคู่ยวนยางกระทั่งพากันเข้าเรือนหลัก ส

    Last Updated : 2025-02-11
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น1

    คุณหนูไป๋ตัวเล็กนัก เมื่อหยางเจี้ยนยืนระยะประชิด หมิงเยว่ก็ให้รู้สึกคล้ายกลายร่างเป็นหนูตัวน้อยที่กำลังประจันหน้ากับม้าศึกตัวใหญ่ผู้หนึ่งคือผู้เยี่ยมยุทธ์แตกฉานการต่อสู้ทุกแขนง ไหวพริบยิ่งกว่าสิบผู้บัญชาการ นางยามนี้ไหนเลยจะสู้เขาได้หญิงสาวยืนนิ่งไม่ไหวติง อยากทำหูทวนลมก็ทำมิได้ เพียงยืนก้มหน้ามองพื้นห้อง ในขณะที่อีกฝ่ายก็กล่าวยืดยาว“อันตรายทั้งหลายปล่อยหน้าที่สามีแบกรับปกป้อง เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอันใดให้เหน็ดเหนื่อยทั้งสิ้น เช่นนั้น อะไรที่เจ้าทำอยู่ จงหยุดและล้มเลิกที่จะทำมันเสีย”หมิงเยว่กลอกตายู่หน้า “มิใช่ท่านหรือไรที่เมินเฉยละเลยข้า ปล่อยให้ข้าถูกรังแก! แบกรับหรือ? ปกป้องหรือ? ท่านช่างพูดออกมาได้ หน้าไม่อายเกินไปแล้ว”หยางเจี้ยนตะลึงวูบ ก่อนสืบเท้าเข้าหาแล้วก้มหน้าหยักยกมุมปากแค่นยิ้ม “แล้วใครกันที่ตั้งแง่รังเกียจข้า?”หญิงสาวเงยหน้าสู้สายตา “ข้ามิได้รังเกียจท่าน!”“แล้วที่ทำทุกครั้งบนเตียงยามเช้าคืออันใด?”ฉับพลันนั้นภาพแห่งการแนบชิดลึกซึ้งพลันปรากฏเต็มภวังค์ พาให้ร้อนรุ่มนัก ขัดเขินยิ่ง สตรียามเขินอายก็มักจะทำอันใดที่อาจเป็นอันตรายแก่ผู้อื่นได้ในบางครา การถีบบุรุษตกเตียงกับก

    Last Updated : 2025-02-12
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น2

    หญิงสาวยังมิทันได้เอื้อมมือไปสัมผัสอย่างสงสัยใคร่รู้ ฝ่ายชายหนุ่มกลับดึงนางเข้าสู่อ้อมกอดแล้วรัดแน่น“อ๊ะ!”ไม่มีแล้วสามีเย็นชาเหมือนน้ำแข็งค้างผู้ชื่นชอบการพร่ำบ่นภรรยายามนี้หมิงเยว่เห็นปีศาจราคะผู้เร่าร้อนตนหนึ่ง ผู้ซึ่งไม่พูดไม่จา เขาจับนางขึ้นนั่งบนตักแกร่ง ไม่ถามสักคำว่ายินยอมหรือไม่? เพียงส่งสายตาร้อนแรงบ่งบอกความต้องการที่มีแรงปรารถนาคอยผลักดันนางตีไหล่เขาหนึ่งที “เหตุใดไม่ไปเรือนอนุเล่า?”เดิมทีนางก็หึงหวงหฤโหดอยู่หรอกนะ แต่เขาเปี่ยมกำลังวังชาเรี่ยวแรงเยอะยิ่งกว่าวัวตัวโต คึกคักเหนือม้าศึก ทำผู้อื่นแทบแหลกเหลวไม่เหลือดี เขาบดขยี้นางราวโกรธกัน “ยามนี้อนุนางนั้นคงประโคมแต่งกายงดงาม จุดโคมรอท่าน ชะเง้อหน้ามองจนลำคอยาวแล้ว”หมิงเยว่ย่อมไม่รู้ว่าซู่หลินถูกสามีตนเอาดาบจ่อคอ ห้ามมาให้เห็นหน้าอีกตลอดชีวิต“ไปหาอนุเถิด ปล่อยข้า”หยางเจี้ยนเลิกคิ้ว “เหตุใดต้องไปหาสตรีอื่นไม่ทราบ ในเมื่อภรรยาอยู่ตรงหน้า”“แต่นางผู้นั้นงดงามกว่าข้ามาก”“รู้ตัวด้วยหรือ?”หญิงสาวพลันชะงัก แววตาขึงตึง “ท่าน!”“เจ้าช่างขี้ริ้วนัก กิริยาแข็งกระด้าง มารยาทยังต้องฝึกฝนอีกมาก อย่าเสียเวลาเปรียบเทียบกับผู้อื่นให้

    Last Updated : 2025-02-12
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น3

    หมิงเยว่ครางเสียงหวาน ร้อนผ่าวไปทั้งร่าง น้ำในถังคล้ายไม่มีอยู่จริง ทุกการเคลื่อนไหวสอดประสานในจังหวะกร้าวแกร่งดุดัน จึงเสมือนไร้สิ่งใดกีดขวางโดยสิ้นเชิงเสียงครางผะแผ่วสอดประสานกับเสียงน้ำกระฉอกขึ้นลงตามจังหวะขยับกายลึกล้ำหมิงเยว่จับบ่ากว้างแน่น เล็บจิกแผ่นหลังแกร่งจนได้เลือดซึม รู้สึกลุ่มหลงในห้วงอารมณ์อย่างไม่เคยมีมาก่อนนางจึงปลดปล่อยตัวเองตามใจสามี ยินยอมถูกความรู้สึกหวามไหวครอบงำเนิ่นนานในขณะที่หยางเจี้ยนยิ่งนานยิ่งกำซ่าน เพลิงอารมณ์ไม่มอดดับโดยง่าย จากถังไม้คับแคบคู่ยวนยางจึงมาเล่นน้ำต่อที่เตียงนอนกว้าง ท่วงท่ารัญจวนหลากหลายมากกว่าเดิม เพิ่มความร้อนแรงแห่งเพลิงพิศวาสปานเยี่ยมแดนสวรรค์หมิงเยว่ครวญเสียงหวิว “ท่านสร้างห้องอาบน้ำใหม่ ให้ใหญ่กว่าเดิมได้ไหม?”มีเพียงเรื่องนี้ที่หยางเจี้ยนยอมตามใจนาง “อืม...”สนทนาสิ้นสุดเพียงเท่านั้น เหลือแค่เสียงกลิ้งตัวเสียดสีไปบนเตียง เคล้าเสียงหอบกระเส่าเกิดขึ้นตลอดราตรี ทั้งนางและเขามิได้พูดจาอันใดอีกเลยแม้ครึ่งคำแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องถกเถียงกัน ถึงอย่างไรเราสองสามีภรรยาก็มิใช่คู่ที่ชอบสนทนาพาทีหรือร่วมอ่านหนังสือคัดอักษรขับกลอนโต้ตอบบทกวีเหม

    Last Updated : 2025-02-12
  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 17 ปัญหาสามีภรรยา1

    หยาดน้ำค้างโปรยปราย กลิ่นอายวสันต์จางหาย กรุ่นร้อนแผ่ซ่านผ่อนคลาย เรือนกายสิ้นไร้เรี่ยวแรงหมิงเยว่ลำคอแห้งผาก นอนคว่ำหน้าเงียบงัน เผยแผ่นหลังนวลเนียนล้อสายตาในขณะที่หยางเจี้ยนลุกขึ้นนั่งเผยแผงอกตึงแน่น เตรียมตั้งหลักรอรับมือกับปัญหาบนเตียงกับภรรยาหญิงสาวรู้สึกเมื่อยขบไปทั้งร่าง ปวดหนึบไปหมด คลับคล้ายใกล้แตกสลายอยู่รอมร่อ ไหนเลยจะมีแรงโวยวาย ทำได้แค่บ่นตัดพ้อเบาๆ“ไยท่านไม่ใช้ลิ้นอย่างเดียวเล่า? เนื้อตัวของข้าหาใช่ขนมหวานที่ต้องใช้ฟันขบกัดหรือเคี้ยวเล่นก่อนกลืนกินไม่!”ยามเอ่ยยังเห็นภาพผิวเนื้ออ่อนนุ่มของตนถูกฟันคมครูดเป็นทางอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันกระทั่งผิวนวลเนียนของนางมีรอยแดงเต็มไปหมด ทว่าตัวนางยามนั้นกลับกรีดร้องอย่างสุขสมแทบขาดใจนี่มันเรื่องราวใดกัน?หมิงเยว่ยังคงบ่นอย่างไม่ไว้หน้าทั้งไม่รับความจริง ทว่าหยางเจี้ยนที่เตรียมรับมืออยู่แล้วเพียงแค่นเสียงเย็นชา “มิใช่ว่าเจ้าก็ใช้กรงเล็บนางพญาทำหลังข้าเป็นรอย”ชายหนุ่มพบว่าตนเองเริ่มเก่งกาจในการโต้แย้งเรื่องบนเตียงกับภรรยาแล้ว หากเป็นก่อนนี้เขาคงทำได้แค่ลุกหนีแล้วจากไปอย่างเดือดดาล ต่อมาก็ทำได้แค่ขบคิดเพียงลำพัง ราตรีแล้วราตรีเล่

    Last Updated : 2025-02-13

Latest chapter

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 44 ดูแลภรรยา2

    ทางฝั่งของหยางเจี้ยน เขาเพียรจดจำทุกคำพูดของหมอหญิงอย่างดี แม้ใบหน้าจะกำลังแดงเรื่อไปหมด“โรคสตรีเช่นนี้ ฝ่ายสามีจำต้องพึงระวังเป็นพิเศษ สามเดือนควรงดร่วมหอเด็ดขาด เพราะหากตั้งครรภ์ขึ้นมา ฮูหยินอาจแท้งได้ และเมื่อแท้งแม้เพียงครั้งโอกาสตั้งครรภ์ย่อมไม่เกิดขึ้นอีกเลย พ้นสามเดือนอันตรายยามร่วมเตียงยังต้องนุ่มนวลอ่อนโยน ทำอย่างทะนุถนอมใส่ใจ ห้ามรุนแรง และที่สำคัญ ต้องจำกัดคืนละสามครั้ง”สมเป็นท่านหมอ เพียงมองปราดเดียวก็รู้แจ้งว่าบุรุษคู่สนทนากร้าวแกร่งเปี่ยมพลังปานใดเว้นสามเดือนไม่พอ ยังบอกรักได้แค่คืนละสามครั้ง ช่างน้อยยิ่งนัก!บุรุษหนุ่มเม้มปากเงียบงันสีหน้าถมึงทึงเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมตอบรับ หมอหญิงก็เริ่มเสียงเข้ม “ท่านแม่ทัพ...”หยางเจี้ยนตอบเสียงเนือย ท่าทีคล้ายนักรบพ่ายศึก “ข้าทราบแล้ว...”หลังตบปากรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ แม่ทัพหนุ่มก็สั่งให้จิ้นเหอไปส่งท่านหมอกลับเรือนพำนักชั่วคราวเนื่องจากอีกฝ่ายมิใช่หมอประจำจวนแต่หยางเจี้ยนเชิญมาเป็นกรณีพิเศษ จึงต้องขอร้องให้อีกฝ่ายอยู่ต่อจนกว่าภรรยาของเขาจะหายจากพิษไข้ มิต้องนอนซมอีกส่วนสามเดือนนับจากนี้ย่อมต้องเป็นเขาที่รับหน้าที่ละเว้นนางอย่าง

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 44 ดูแลภรรยา1

    เจียวหั่วแย้มยิ้มเอ่ยไปทางแม่สามีด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานอย่างมีหลักการและเหตุผลว่า“การมีทายาทเป็นเรื่องสำคัญสูงสุด หากคนเป็นภรรยาไม่อาจมีบุตรให้สามีได้ง่าย ต่อให้วันนี้รักมากเพียงใด รักจนรอได้ถึงปีสองปีหรือสิบปี วันหน้าก็ยังต้องตัดใจอยู่ดี มิสู้อาศัยวันนี้ที่ร่างกายยังหนุ่มแน่นแข็งแรง บุตรชายที่เกิดมาย่อมเฉลียวฉลาดเก่งกาจทุกด้านเหมาะสมกับตำแหน่งผู้นำตระกูล ตัวข้าเองก็เป็นกังวลแทนเจี้ยนเอ๋อร์เสมอมา รอว่าเมื่อใดเขาจะมีเจ้าก้อนแป้งสืบสกุลที่แข็งแรงปราดเปรื่องเสียที หากถึงวันดีๆ วันนั้น ทุกคนในจวนย่อมมีความสุขเหลือเกินเจ้าค่ะ”ยิ่งเจียวหั่วพูดฮูหยินผู้เฒ่ายิ่งพยักหน้าเห็นด้วย นางดึงมือของสะใภ้คนรองมาตบเบาๆ แสดงออกว่าชื่นชมอีกฝ่ายอย่างมาก“ช่วงนี้เจ้าทำให้คนแก่อย่างข้ารู้สึกสบายใจจริงๆ ไม่เสียแรงที่บุตรชายคนรองของข้าปักใจเพียงเจ้า เอาเถอะ! ที่เจ้าพูดมาล้วนมีเหตุผลทั้งสิ้น ข้าเองก็ตระหนักลึกซึ้ง”นางหันไปทางฟางเหนียง “สะใภ้ใหญ่ก็ช่วยเร่งมือจัดหาหลานสะใภ้คนใหม่ให้หลานชายของข้าด้วยล่ะ อย่าชักช้าเชียว”ช่างบังอาจยิ่งนัก หลานชายเจ้าแต่บุตรชายข้ามิใช่รึ? ฟางเหนียงพยายามรักษาสีหน้ามิให้บึ้งตึง

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่3

    เห็นได้ชัดเจนว่าเขารักใคร่ภรรยาเอกยิ่งนัก หากรับภรรยารองหรืออนุเพิ่ม มิเป็นการฝืนใจหรืออย่างไรฟางเหนียงอดรนทนมิได้จึงไต่ถามจากหมอหญิงอีก“ท่านหมอพอมีวิธีรักษาลูกสะใภ้ของข้าหรือไม่? ต้องจ่ายเงินเท่าใดสกุลเราล้วนไม่เกี่ยง”ยังไม่ทันที่ท่านหมอจะตอบคำถามนั้น เจียวหั่วพลันเอ่ยแทรก “สะใภ้ใหญ่อย่าได้กังวลจนเกินไปเลยเจ้าค่ะ เรื่องเช่นนี้มิใช่ไม่เคยเกิดกับสตรีใด หากสะใภ้ไป๋ไม่อาจมีบุตรได้ก็แต่งอนุเข้ามาให้เจี้ยนเอ๋อร์เท่านั้น ไม่ยากสักนิด”นางผูกใจเจ็บเรื่องซู่หลินไม่คลาย เพราะหมิงเยว่! สามีของนางจึงรับอนุเข้าเรือน ดังนั้นจึงกัดไม่ยอมปล่อยหยางเจี้ยนต้องมีอนุเช่นกันถึงจะสาสม!เจียวหั่วยังคงมีรอยยิ้มอ่อนโยนแขวนใบหน้ายามเอ่ย “อีกอย่าง ต่อให้มีบุตรสาวได้แต่มิใช่บุตรชาย จะอย่างไรก็ต้องหาสตรีอื่นมาช่วยอยู่ดี เรื่องเฟ้นหาสตรีที่เหมาะสมกับเจี้ยนเอ๋อร์ทั้งรูปโฉมและกิริยามารยาทมอบเป็นธุระให้ข้าจัดการในลำดับแรกก็ได้เจ้าค่ะ ส่วนคัดเลือกลำดับสุดท้ายแล้วแต่สะใภ้ใหญ่จะพิจารณา ดีหรือไม่เจ้าคะท่านแม่”ท้ายประโยคนางหันไปเอ่ยสำทับกับฮูหยินผู้เฒ่าอย่างนอบน้อมฟางเหนียงได้ฟังก็ขมวดคิ้วแต่ฮูหยินผู้เฒ่ากลับพยักห

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่2

    จวนติ้งอานโหวสกุลหยางไม่รู้ผ่านไปนานเท่าใด หมิงเยว่ค่อยๆ ตื่นลืมตาขึ้นมา นางจำได้คลับคล้ายคลับคลาถึงอ้อมแขนอบอุ่นที่คุ้นเคย เป็นหยางเจี้ยนที่ช่วยนางไว้จากใต้น้ำอันเย็นเยียบแห่งนั้นเขาโอบกอดนางตลอดทางที่นั่งรถม้าแล้วเร่งกลับจวนด้วยกัน โดยไม่สนใจงานยิ่งใหญ่ประจำปีอันใดทั้งสิ้นต้นฤดูใบไม้ผลิเช่นนี้ กระแสน้ำเย็นจัดเหลือเกิน แม้ไม่เย็นเยียบเทียบเท่าฤดูหนาว ทว่ากลับคล้ายดั่งคมมีดนับพันกรีดเข้าผิวเนื้อก็มิปาน ช่างน่าเจ็บใจที่ร่างใหม่ผู้นี้อ่อนแอเปราะบาง กอปรกับไม่ได้พูดนานเกินไป เสียงเล็กจึงดังขึ้นแผ่วพร่า สติยังไม่ครบครันเท่าใด“ท่านพี่...”“ฮูหยินน้อย” จิ่นซินรีบเข้ามาดูแลนายสาวของตน “ท่านแม่ทัพไม่อยู่เจ้าค่ะ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?” หมิงเยว่ได้ยินว่าหยางเจี้ยนไม่อยู่พลันเลือดลมตีขึ้นจนหายใจไม่ออก ภรรยาป่วยอยู่นะ สามีไปไหนเสียเล่า?ขณะกำลังน้อยอกน้อยใจอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครอยู่บนเตียงนอน หมอหญิงผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาตรวจอาการอย่างละเอียดลออ ระหว่างจับชีพจรสีหน้าเคร่งเครียดยิ่งนักไม่นานก็เก็บเครื่องมือใส่ล่วมยาแล้วโค้งกายเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบงัน ทิ้งไว้แค่ใบสั่งยาบำรุงหลายแผ่น เพียงป

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่1

    เมื่อคนที่หมายปองหลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย โม่เฟิงจึงแค่นสบถในลำคอ ก่อนกลั้นหายใจว่ายน้ำหมุนกายแล้วไปต่อ โดยไม่รอให้ม่านน้ำที่หมุนวนชะลอตัวจนกระทั่งถูกหยางเจี้ยนจดจำใบหน้าได้อีกฝ่ายย่อมพะวงเพียงภรรยา ส่วนเขาแค่เอาตัวเองให้รอดเป็นพอ งานที่พลาดก็แค่เงินจำนวนหนึ่งที่สูญเสียไป วิธีชั่วช้าเพื่อหาเงินมาเติมเต็มคลังตนยังมีมากมายนับไม่ถ้วนทันใดนั้น สายตาบุรุษพลันจับจ้องที่ดรุณีผู้หนึ่งนางผู้นั้นกำลังตะเกียกตะกายตีน้ำ เสื้อผ้าหลุดลุ่ยเหลือเพียงชุดชั้นกลาง เผยผิวเปลือยขาวเนียนกระจ่างตา เห็นเอี้ยมสีสดรำไร ปลายเท้าที่ส่ายไปมายังไร้รองเท้าหุ้มไว้ มองไล่ขึ้นลงเห็นเรียวขาคู่นั้นที่กางเกงถูกมวลน้ำรั้งขึ้นจนเผยโคนขาอ่อนนวลเสลาอันงดงามเหนือเข่า ยิ่งนางตะกุยน้ำยิ่งเผยรูปร่างอ้อนแอ้นโค้งเว้าอรชร ทุกส่วนงดงามดั่งหยก นุ่มนวลบาดตากรีดใจ โม่เฟิงเบิกตาชะงักงันจนสำลักน้ำจังหวะนั้นกลุ่มองครักษ์มากมายพลันถลันเข้ามา แต่ละคนล้วนมีเป้าหมายตรงเข้าช่วยเหลือสตรีผู้นั้น“องค์หญิงเจ็ด!”“เร็ว! รีบช่วยองค์หญิง”“คุ้มครององค์หญิง!”โม่เฟิงผู้ชื่นชอบการล่าเหยื่อกระต่ายน้อยแสนงาม มีหรือจะยอม ก่อนที่ผู้ใดจะมาถึง

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 42 ใต้ม่านวารีเดือด2

    ทันทีที่มีสตรีตกน้ำ นั่นย่อมเป็นสัญญาณเตือนให้โม่เฟิงลงมือ เป้าหมายคือฮูหยินคนงามของหยางเจี้ยนเขามิได้คิดทำให้อีกฝ่ายจมน้ำตายคล้ายอุบัติเหตุตามคำสั่งโหด แต่จะทำให้นางกลายเป็นของเขาเท่านั้นพอการทำตัวหยาบช้าแย่งชิงภรรยาผู้อื่นมิใช่เรื่องยาก การครอบครองสตรีสักคนย่อมทำง่ายแค่พลิกฝ่ามือเช่นกันชายหนุ่มเคยเป็นอดีตโจรในหุบเขามรณะกลางทะเล เช่นนั้นด้วยพละกำลังและทักษะการว่ายน้ำรวมถึงการดำน้ำลอบโจมตีย่อมเหนือชั้น เพียงพริบตาร่างสูงก็พุ่งปราดเข้าใกล้เป้าหมายได้อย่างง่ายดายฝ่ามือใหญ่ที่มีเรียวนิ้วแกร่งดุจกรงเล็บพญาเหยี่ยว โจมตีรวดเดียวพลันถึงลำคอระหงของโฉมงาม เพื่อดึงนางขึ้นเหนือน้ำแล้วกอดรัดให้หนำใจแต่แล้วเขาพลันต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายเพียงหันมองด้วยสายตาเย็นเยียบหาได้สะทกสะท้านไม่แน่งน้อยผู้นี้กำลังทำตัวคล้ายปีศาจวารีที่จมดิ่งแน่นิ่ง ดวงตานางจ้องมาที่เขาปราดหนึ่งก่อนสะบัดเสื้อผ้าหรูหราในมือทิ้งไปอย่างไม่ไยดีแล้วเอื้อมมือมาจับข้อมือของเขาออกจากลำคอของนางอย่างรู้จุดอ่อนที่สามารถยับยั้งเขาได้เป็นไปได้อย่างไร?ชั่วขณะที่โม่เฟิงกำลังผงะตกตะลึงด้วยคาดไม่ถึง หมิงเยว่เองก็เริ่มรู้สึกได้ถึงขีดจำกัดข

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 42 ใต้ม่านวารีเดือด1

    เสียงตูมเกิดขึ้นสองครั้ง เมื่อสตรีสองคนพลัดตกทะเลสาบหญิงสองคนนั้นคือองค์หญิงเจ็ดเยี่ยนลู่เสียนกับหมิงเยว่“ช่วยด้วย คนตกน้ำ”เหล่าสตรีบนเรือสำราญกรีดร้องวุ่นวายแตกตื่น ทุกคนอลหม่านด้วยอารามตกใจหนึ่งในผู้เห็นเหตุการณ์พลันตะโกนอย่างเสียขวัญด้วยเผลอไผลมิอาจยั้งปากตนว่า“องค์หญิงเจ็ดผลักหยางฮูหยินตกน้ำ”แน่นอนว่าใครหลายคนก็เห็นเช่นนั้น พวกนางจึงมิได้ห้ามปรามเจ้าของวาจาผู้นี้เนื่องจากเหตุการณ์ไม่คาดคิดตรงหน้าเกิดกะทันหัน จึงไม่ง่ายเลยกับการเรียกคืนสติตนอย่างทันท่วงทีคนบนเรือยังคงกรีดร้องวุ่นวายอย่างทำอันใดไม่ถูกอยู่เช่นนั้น แต่ในน้ำเยี่ยนลู่เสียนกำลังตกตะลึงพรึงเพริดที่ตนเองตกน้ำลงมาอย่างมิทันตั้งตัวเดิมทีนางไม่จำเป็นต้องลงมือเองอย่างโง่เขลาเช่นนี้เลยสักนิด ทว่ามิรู้เพราะเหตุใดจึงกลายเป็นนางตกน้ำลงมาพร้อมกับสตรีน่าตายผู้นั้น“ช่วยด้วย อ๊ะ! อุ๊บ!”องค์หญิงเจ็ดพยายามตะเกียกตะกายขึ้นเหนือผิวน้ำ นางละล่ำละลักร้องให้คนช่วยโดยไม่รู้เลยว่าเสื้อผ้าของตนกำลังถูกฝ่ามือของใครอีกคนแอบดึงอยู่ใต้ม่านน้ำเสื้อผ้าหรูหรากรุยกรายพลิ้วไหวของเยี่ยนลู่เสียนถูกฝ่ามือปริศนาแอบดึงทึ้งเงียบงัน กระทั่งร่างของน

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 41 สตรีน่าค้นหา

    การล่องเรือของฝั่งสตรีกำลังประชันขันแข่งชิงเด่น ทว่าทางฝั่งเรือของเหล่าบุรุษกลับสำราญอย่างแท้จริงชายหนุ่มแต่ละคนชื่นชมทิวทัศน์และจิบชาชมบุปผาด้วยท่วงท่าผ่อนคลายสบายใจ ปราศจากการถกปัญหาบ้านเมืองด้วยซ้ำไปได้มองลมพัดเมฆเคลื่อนรื่นรม ลอบชื่นชมเหล่านางฟ้านางสวรรค์ทางเรืออีกฝั่ง ยังต้องการสิ่งใดอีกเล่า?“ก่อนแต่งงานคร่ำเคร่งไม่คิดยอม ไยตอนนี้กลับเหม่อมองไม่วางตา”องค์รัชทายาทเยี่ยนหงหมิงเดินเข้ามาตบบ่ากว้างของหยางเจี้ยนพลางหยอกเย้าอย่างอารมณ์ดี เมื่อได้เห็นว่าอีกฝ่ายเอาแต่จับจ้องไปทางเรือของเหล่าสตรี สายตานั้นชัดเจนว่ามองฮูหยินร่วมผูกผมไม่วางเว้น“เจ้าควรต้องรู้ว่าดวงตาคมเข้มของเจ้ามักทำให้สตรีใจสั่นหวั่นไหวยามสบประสาน เอาแต่จ้องมองนางขนาดนี้ มิเกรงว่านางจะเขินอายจนทำอันใดไม่ถูกหรือ?”หยางเจี้ยนขมวดคิ้ว “หากนางรู้จักเขินอายต่อสายตาของกระหม่อมบ้างจะดีไม่น้อยพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนหงหมิงเลิกคิ้วมองสหายอย่างสงสัย “ไม่จริงกระมัง? สตรีที่ไม่สะเทิ้นอายต่อสายตาเจ้านี่นะ ไม่ใช่แน่”แม่ทัพหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย “ฮูหยินของกระหม่อมเป็นเช่นนั้น”“อ่า” เยี่ยนหงหมิงหัวเราะชอบใจ “นางไม่ธรรมดา”เขาเองก็แอบมองฮ

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 40 นางในดวงใจ2

    ทางฝั่งหนึ่งของเรือสำราญสำหรับเหล่าสตรีชั้นสูงมีเหล่าองครักษ์ร่างสูงยืนอารักขาอย่างใส่ใจในบรรดาองครักษ์มีคนผู้หนึ่งมิได้ผิดแผกจากใคร เขาเป็นบุรุษธรรมดาที่เดินในฝูงชนได้อย่างกลมกลืนคล้ายหยดน้ำในทะเลสาบ พริบตาที่เห็นกลับมองหาไม่เจอทันใด ทว่าหากสังเกตให้ดีจะสัมผัสได้ถึงความสูงส่งที่เหนือชั้นกว่าบุรุษทั่วไป ใบหน้าคมคายมีดวงตาพยัคฆ์ร้ายซ่อนประกายสังหารเลือดเย็นเอาไว้ เขากำลังยืนมองบุปผาดอกหนึ่งซึ่งกำลังเจิดจรัสจนดึงดูดหัวใจในอกแกร่งอย่างไม่น่าเป็นไปได้นางผู้นั้นโดดเด่นเพียงแรกเห็น ยิ่งพิศยิ่งให้ความรู้สึกเสมือนคนคุ้นเคยที่กลายเป็นตำนานไปแล้วผู้นั้นทั้งท่วงท่ากิริยาแววตาและความสามารถเหนือชั้น ช่างคล้ายคลึงกับนางในห้วงคะนึงเหลือเกินแม้นางผู้นี้จะเพียรกระทำอย่างหลบซ่อนทว่าไม่อาจรอดพ้นสายตาของเขาได้การแอบกำหนดลมหายใจลอบสะกดจิตมวลมัจฉา ไม่ใช่เรื่องที่สตรีเมืองหลวงพึงกระทำโดยง่าย เพราะนั่นคือเคล็ดวิชาจ้าวแห่งธาราบนเกาะมรณะอันยากเข้าถึงหากมิใช่ว่าครานั้นเขาไม่เห็นกับตาว่านางในดวงใจถูกกระบี่สุริยันสะบั้นคอไปแล้ว คงเข้าใจว่านางยังไม่ตาย ทั้งยังมาปรากฏกายเพื่อซุกซนที่นี่เป็นแน่ขณะที่ร่างสูงใน

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status