Share
ตอนที่ 3. แตกตื่น
เหมยกุ้ย!
เหมยกุ้ย!
เหมยกุ้ย!
“อุ๊ย... คุณชายเหล่ยเบาเสียงลงหน่อยค่ะ เดี๋ยวแขกแตกตื่น”
“คุณชายเหล่ย รอไป๋หลานด้วยค่ะ”
ชายหนุ่มรูปงามวิ่งพรวดพราดขึ้นมาชั้นบนของหอมู่ตานอย่างคุ้นเคย... ตามด้วยสองนางคณิกาที่วิ่งตามมาพร้อมกับส่งเสียงห้ามเขาเป็นระยะ ๆ เขาจ่ายให้หอมู่ตานแต่ละคืนไม่ต่ำกว่าพันตำลึงทอง... ใครเลยจะกล้าขัด!
คุณชายวิ่งโซซัดโซเซมาจนถึงห้องกุหลาบแดง ถ้าเขาไม่มัวแต่ร่ำสุรากับสองสาวงามข้างล่าง... ก็คงจะได้ขึ้นมาเชยชมนางฟ้าบนชั้นสองนานแล้ว...
ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ
ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ
“เหมยกุ้ย!”
“เหมยกุ้ย!”
“เหมยกุ้ย!”
คุณชายรัวมือเคาะประตูไม่ยั้ง
ห้องนี้ถือเป็นห้องต้องห้ามหากเป็นชายทั่วไปคงจะถูกจับโยนออกนอกหอไปเสียนานแล้ว.... แต่เพราะเขาเป็นแขกพิเศษที่เงินถึง สองนางคณิกาที่วิ่งตามเขามาได้มองตากันเลิ่กลั่ก
......แอ้ด......
“เข้ามาสิคะ”
มือเรียวขาวผ่องแง้มประตูออกเพียงนิดก่อนกวักมือเรียกชายหนุ่ม
แค่เห็นปลายนิ้วทั้งห้ากรีดกรายออกมาที่รอยแยกประตูเพียงนิด... เขาก็รู้แล้วว่ามือนั้นนุ่มนวลเพียงใด...
คุณชายผลักประตูเข้าไปในเข้ากุหลาบแดงตามคำเชื้อเชิญอันแสนอ่อนหวาน
เมื่อร่างชายหนุ่มหายลับเข้าประตูไป สองสาวคณิการีบปิดประตูให้มิดชิดตามธรรมเนียมปฏิบัติก่อนจะจับมือกันแน่นอย่างกระวนกระวายใจ เนื่องจากทั้งคู่ได้รับคำสั่งให้ถ่วงเวลาคุณชายเหล่ยเอาไว้ เพราะแม่เล้าให้เหมยกุ้ยต้อนรับขุนนางผู้ใหญ่เสียก่อน ทั้งสองไม่รู้ว่าข้างในจะต้อนรับการเสร็จเรียบร้อยหรือยัง
“ไป๋หลาน... หวงหลาน...”
รื่อหงส่งเสียงเรียกสองคณิกาเบา ๆ จากมุมทางเดินทาง ผู้ถูกเรียกสะดุ้งสุดตัวแล้วรีบเดินเข้าไปหา
“ท่านแม่... เป็นอย่างไรบ้างคะ”
ไป๋หลานกระซิบถามแม่เล้า
ผู้ถูกถามยักคิ้วยิ้มกริ่ม... กรีดผ้าเช็ดหน้าสีแดงโบกไปมาอย่างอารมณ์ดีก่อนเอ่ย
“ส่งท่านขุนนางกลับจวนเรียบร้อย คริ คริ”
สองนางคณิกายิ้มอย่างโล่งอก
รื่อหงเดินกรีดกรายนำสองคณิกาลงมาชั้นล่างเพื่อรับแขกต่อ วันนี้ หล่อนช่างมีความสุขเสียเหลือเกิน เพราะเหมยกุ้ยแท้ ๆ ทำให้เงินทองของหอมู่ตานเพิ่มขึ้นจากเดิมเป็นเท่าทวีคูณ เมื่อก่อนหอมู่ตานเป็นเพียงหอนางโลมเล็ก ๆ ไร้ชื่อเสียง แต่เมื่อได้นางบุปผาชั้นดีมาไว้ประดับ หอมู่ตานก็เป็นที่โจษจันขยับเลื่อนฐานะมาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นหอนางโลมอันดับหนึ่ง!!!
ภายในห้องกุหลาบแดง
เหม๋ยกุ้ยทอดกายลงบนเตียง... ก่อนที่คุณชายเหล่ยจะเดินผ่านฉากบังตาเข้ามาถึง....
“เหมยกุ้ย..... เหมยกุ้ย....”
เสียงทุ้มของชายหนุ่มทอดหวานเมื่อเอ่ยเรียกนางราวกับจะอ้อน
ร่างสูงอ้อนแอ้นตามแบบฉบับคุณชายเดินเข้าชิดเตียง แววตาเป็นมันของชายหนุ่มจับจ้องร่างกลมกลึง ขาวผ่องไร้อาภรณ์ใด ๆ ปกปิด ความเป็นชายใต้กางเกงของเขาพองตัวขึ้นตามสัญชาตญาณจนเจ็บร้าว
“มะ.... เหมยกุ้ย”
เสียงเขาสั่นกระเส่า จนจะคุ้มตัวไว้ไม่ไหว
“คุณชายเหล่ย... ต้องอภัยท่านด้วย วันนี้ข้าไม่ค่อยสบาย.. จึงปล่อยให้ท่านรอนาน”
หญิงงามบนเตียงแอ่นกายลุกขึ้น..... เน้นนมอวบ ๆ ให้ปลายหัวนมชมพูชี้เด่นยั่วชายตรงหน้า...
คุณชายเหล่ยถลาเข้ามาในเตียงอย่างไม่รีรอ.... ประคองกอดร่างงดงามอย่างเบามือ....
“ไม่เป็นไร... ไม่เป็นไร...”
ชายหนุ่มพึมพำคล้ายละเม่อ.. แววตาหื่นจ้องสองเต้าสล้างที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจ... แล้วกลืนน้ำลายเฮือกลงคอ...
แล้วมือเรียวของคุณชายก็กอบกุมสองเต้าอวบ ๆ ไว้เต็มมือ..... มือสองข้างเคล้าคลึง... หนักหน่วง นิ้วมือคลึงหัวนมชูชันจนแข็งเป็นไต.... ส่งกระแสไฟฟ้าแปลบปลาบไปทั่วร่างอรชร..... จนหญิงสาวแอ่นอกรับมือร้ายที่บรรเลงลงสองเต้าตามความเสียวซ่าน ปากชมพูอิ่มเผยอครางออกมา....
“อืม.... อ่า คุณชาย...”
แล้วชายหนุ่มก็ประกบปากอิ่มแสนเย้ายวนไว้จนมิด.... ลิ้นสากร้อนล้วงเข้าไปรีดความหวานจากโพรงปากอิ่ม
บดจูบ และดูดดึงอย่างกระหาย
จ๊วบ
จ๊วบ
จ๊วบ
“อืม.....”
“อ่า... จ๊วบ..”
มือเรียวเล็กของเหมยกุ้ยดันอกแกร่งของชายหนุ่มให้ห่างออก
แฮ่ก ๆๆๆ
แฮ่ก แฮ่ก
เสียงทั้งคู่หอบหายใจ.... จูบดูดดื่มเมื่อสักครู่ทำให้เขาทั้งสองแทบหายใจไม่ทัน
“คุณชายเหล่ย.... ใจร้อนเหมือนเคยนะคะ”
“แฮ่ก... กะ.... ก็เจ้าน่าปี้ไปทั้งตัวขนาดนี้ใครจะห้ามใจไหว”
“คริ... คริ... ชมข้าเกินไปแล้ว...”
ใบหน้างดงามของหญิงสาวแดงระเรื่อ พราวไปด้วยเม็ดเหงื่อยิ่งเพิ่มความเร่าร้อนให้ชายหนุ่มอยากจะงัดมังกรของเขาโพทะยานสู่ถ้ำหอยของนางเสียเดียวนั้น!
ชายหนุ่มกดร่างงามลงกับเตียงนุ่ม... แล้วขึ้นคร่อมตามใจปรารถนา
“อ้ายยยย... คุณชาย... เดี๋ยวสิคะ อ้าย”
เหมยกุ้ยแสร้งตกใจ... ร้องหวีดวายเป็นจริตพองาม... ขณะที่เขากดจูบตามซอกคอกระเสือกกระสน... อย่างคนหิวโหย....
“คุณชาย... ข้าหิวน้ำ... ให้ข้าได้กินน้ำสักจอกก่อนได้ไหมคะ”
เหมยกุ้ยกระซิบแนบใบหูชายหนุ่ม... เขายอมละปากแต่โดยดีราวกับต้องมนต์.....
“ได้สิจ๊ะ...”
เขาลุกขึ้นจากเตียง... แต่ตาเขายังจับจ้องที่เรือนร่างงดงาม....
เหมยกุ้ยทอดสายตาหยาดเยิ้ม.... เอ่ยเสียงแว่วหวานว่า
“ยกสุรามาทั้งกาเลยนะคะ”
ชายหนุ่มถือกาสีขาวจากโต๊ะกลมหน้าเตียง... เข้ามาหาหญิงสาวตามคำสั่ง
เหมยกุ้ยรับกาสุราไป... ยกขึ้นสูงแล้วรินลงมา... แหงนหน้า... เผยอปากรับสุรารสเลิศ
ชายหนุ่มยืนจ้องภาพตรงหน้าราวกับภาพวาดบนสวรรค์ชั้นวิมาน ปากน้อย ๆ รองรับสุราไม่ทัน.... น้ำใส ๆ ไหนรินจากปากอิ่ม... ไหลเรื่อยลงมาตามเนินอก... ระเรี่ยสองเต้าอวบ ๆ
คุณชายเหล่ยจ้องก้อนหนันเนื้อสล้างตาเป็นมัน... กลืนน้ำลายเฮือกลงคอ... อยากจะดูดสองเต้าให้ดับกระหาย
“คุณชาย... ก็กระหายน้ำเหมือนกันใช่ไหมจ๊ะ”
เสียงยั่วยวน... เร่งเร้าให้อารมณ์ของชายฉกรรจ์ลุกโลดขึ้น จนเจ็บร้าวที่หว่างขา
“หะ.... หิว”
คุณชายเหล่ยตอบเสียงกระเส่าราวกับไม่ใช่เสียงตนเอง
“งั้นเชิญ... คุณชายตามสบายเลยค่ะ”
นางราดสุราบนเรือนร่างอันกลมกลึงของนาง... ตั้งแต่เนินอกอวบ.....ไปจนถึงหน้าท้องแบนเรียบ.....
เมื่อถึงหว่างขา..... นางยกขาเรียวตั้งฉากแล้วแบะออก... เทสุราลงบนหอยสีแดงระเรื่อ...
เสียงสุรารินตกกระทบกลีบหอยสีแดงฉ่ำ.... ฉ่า.... ฉ่า....
ยิ่งปลุกไฟสวาทในตัวชายหนุ่มให้ลุกโซนเกินห้ามใจ
มือเรียวของเขากระชากอาภรณ์ตนเองออกจนเหลือแต่กายบุรุษขาวผ่อง....
เขากระโจนขึ้นเตียงทันทีที่เหมยกุ้ยรินสุราหมดกา... แล้วโยนมันลงพื้นดัง
เพร๊ง!
ราวกับเป็นสัญญาณให้เข้าพุ่งทะยานเข้าไปสู่สวรรค์!
Related chapters
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 4. บิดเร้า
เขาแยกขาเรียวของนางให้แบะออกมากยิ่งขึ้น.... แล้วก้มลงเลียสุราตามกลีบหอย....แหย่ปลายลิ้นสากเข้าไปตามกลีบหอยสีแดงระเรื่อ....ก่อนจะแทงลิ้นเข้าไปที่ร่องสวาทแล้วกดลิ้นสากเลียขึ้นไปจนถึงตุ่มหอย... จนมันแข็งเป็นไต....“อร๊างงงงงงง คุณชาย... เสียวมากค่ะ”เหมยกุ้ยยกสะโพกขึ้นรับลิ้นร้ายของชายหนุ่ม...ลิ้นและปากของเขาขบเม้มที่ตุ่มไตหอยอีกระลอกจนร่างงามสะดุ้งเฮือกอย่างซ่านกระสัน... ความเสียวซ่านมันพุ่งกระจายไปทั่วร่าง“อะ.... อ้ายยยยย คุณชายยยยย”เหมยกุ้ยครวญครางร้องกระเส่าไม่เป็นภาษา ปากร้ายของชายหนุ่มทำให้ลมหายใจของนางขาดเป็นห้วง ๆจนหอยสีแดงสดของนางคายน้ำหวานออกมาแทนที่สุราที่ชายหนุ่มลามเลียจนเกลี้ยง“อ๊า...... ละ ลิ้นคุณชายร้ายกาจมาก....”จ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ จ๊วบบบบบบบบ จ๊วบบบบบคุณชายเหล่ยปรนเปรอความรัญจวน... เสียวซ่านให้นางด้วยลิ้นอย่างหื่นกระหาย เลียโอ้โลม... อย่างรู้จุดซ่านกระสันของหญิงสาวอย่างเชี่ยวชาญเหมยกุ้ยสะอื้นครางกระเส่า เนื้อตัวกระตุกเกร็งแข็ง ยกสะโพกขึ้นส่ายรับกับจังหวะลิ้นสากแสนร้ายกาจของชายหนุ่มจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อึก.... อร๊างงงงงง
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 5 อย่าแกล้ง
เหมยกุ้ยตวัดขาเกี่ยวเอวสอบแกร่งของคุณชายแน่น... ขณะที่เขากระแทกลำมังกรเข้าออกเอวสอบ... สะโพกแกร่งของชายหนุ่มทั้งโยก ทั้งบด... เข้าไปในรูแน่น ๆ โพร่งอุ่นๆ แสนฉ่ำเยิ้มกลีบหอยแดงระเรื่อบวมเป่งเขมือบกลืนกินท่อนมังกร.....“อะ.... อ่า... อ่า”“อ้าววววว......”เหมยกุ้งแอ่นอกสล้าง.... หยัดสะโพกรับแรงกระเด้งเด้า... นมอวบๆ กระเด้งกระดอนตามแรงขย่มของพลังบุรุษวัยหนุ่มที่เต็มไปด้วยเพลิงสวาท.... “ระ.... แรงอีก... เร็วเข้า... อะ อ่า...”นางครางเว้าวอน... เมื่อจวนจะถึงสวรรค์ชั้นฟ้า ชายหนุ่มจึงโหมกระหน่ำกระแทกสะโพกลงไม่ยั้งตับๆ ตับ ๆ ตับ ๆ “อะ.... อ่า... อ่า”แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กตับๆ ตับ ๆ ตับ ๆ “อะ.... อ่า... อ่า” คุณชายกระทุ้งรูหอยนางหนักหน่วง... ร่างอรชรบิดส่ายเกร็กกระตุก.... รูหอยบีบลำมังกรตอดตุบตุบ.. ทำให้เขาเสียวซ่านปลาบแปลบไปทั้งร่าง จนต้องครางชื่อนางออกมา“อ้ายยยยย เหมยกุ้ย”สะโพกแกร่งของชายหนุ่มยิ่งทวีแรงกระแทกลำมังกรเข้าออกตามเพลิงสวาทที่โหมกระหน่ำรูหอยของนางยิ่งรัดตอดตึบ ๆ ตึบ ๆ ยิ่งคายน้ำหวานออกมาจนแฉะไปทั่ว“อร๊างงงงง
บุปผาสยบมังกร ตอนที่6. ซุกซน
มือแกร่งของเขาลูบไล้ขึ้นมาจากหน้าท้องจนถึงนมสองเต้าสล้างที่ห้อยโย้ลงมา.... มือสองข้างของเขากอบอุ้มมันเต็มมือ.... กดมือบีบลงเบา ๆ พร้อมกับใช้นิ้วคลึงหัวนมเล่น... จนมันแข็งเป็นไตความเสียวซ่านทำให้นางถึงกับแหงนหน้าปรือตาครางออกมา....“ซี้ดดดดดดด... อ่า...... คุณชาย... มือซุกซนจริง ๆ”จมูกคมของชายหนุ่มปักลงที่ซอกคอระหงซุกไซร้สูดกลิ่นกายสาวอย่างหิวกระหาย..... ทั้งมือก็บีบเต้า.... ทั้งกลิ่นที่สูดเข้าปอด.... มันกระตุ้นให้มังกรในรูหอยพองโตจนคับถ้ำ“อะ... อ่า....”ชายหนุ่มถึงกับครางกระเส่าเพราะความกระสันเสียว... เมื่อสะโพกงามของหญิงงามบิดส่าย... แล้วกดลงที่หน้าขาเขาหนักหน่วง... อย่างเร่งเร้าให้มังกรเขาเริ่มจู่โจมส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!“อร๊างงงงงงงง.....งง”สะโพกแกร่งขยับอัดดุ้นมังกรเข้าสู่ร่องหอยตามใจปรารถนา สองมือยังเคล้าคลึงสองเต้า บดบี้ส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!“อร๊างงงงงงงง.....งง”ส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!คุณชายเหล่ยกระแทกสะโพกเข้าออกซอยไม่ยั้ง..... จนเหมยกุ้ยครวญครางเจียนขาดใจ....ความสุขสมซ่านกระสันมันโผทะยานไปทั่วร่างน้อย ๆ ของนาง“อะ... อะ... อึก
บุปผาสยบมังกร ตอนที่7. อยากเห็นเมืองหลวง
“อ่อ ข้าบอกว่า เจ้าช่างน่าสงสารยิ่งนัก อืม เจ้าชื่ออะไร?”“ข้าชื่อ หลันฮวา”“อืม เจ้าช่างเป็นกล้วยไม้ป่าที่กำลังผลิดอกสวยงาม ใยไม่อยู่ประดับป่า”“ข้าอยากเห็นเมืองหลวงนี่คะ”“แล้วบิดา มารดาของเจ้าไม่ว่าเอารึ?”“พ่อกับแม่ข้าตายด้วยโรคไข้ป่า ตั้งแต่ข้ายังเด็ก ตาเลี้ยงข้ามาตั้งแต่เล็ก เมื่ออาทิตย์ก่อนตาออกไปล่าสัตว์ แล้วหายไป ข้ารอแล้วรอเล่า ตาก็ไม่กลับมา ข้าทั้งหิวทั้งกลัวจึงออกเดินมาเรื่อย ๆ กินผลไม้ป่าประทังชีวิต จนมาพบขบวนของใต้เท้า”เด็กสาวชาวป่า หมอบลงอีกครั้งร้องไห้ สาบคอเสื้อไหวตามแรงสะอึกสะอื้นเผยให้เห็นเต้าน้อยวับแวบ กระตุ้นมังกรของใต้เท้าฉีให้ลุกซู่จนแทบอยากจะดึงดรุณีน้อยที่โหยไห้มากอดไว้แนบอก“ฮือ ๆ ใต้เท้าโปรดเมตตาให้ข้าน้อยไปด้วยเถิด ข้าขอติดขบวนท่านไปจนกว่าจะถึงเมืองฉีซานเท่านั้น อะ ฮือ ๆ”“เจ้าช่างเป็นเด็กสาวกำพร้าที่น่าสงสาร น่าสงสาร ข้าเป็นถึงขุนนางผู้ใหญ่ หากปล่อยให้เจ้าเผชิญชะตากรรมในป่า ใครรู้เข้าก็จะติฉินนินทาเป็นแน่แท้ เฮ่อ”ใต้เท้าฉีเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจเสียงดังให้ได้ยินกันถ้วนหน้า“ข้าคิดว่า เจ้าเป็นเพียงดรุณีเล็ก ๆ ติดขบวนไปด้วยหนึ่งคนก็คงจะไม่ลำบากอะไร”“ขอบคุณใต
บุปผาสยบมังกร ตอนที่8. อ่อนยวบลง
สิ้นเสียงปากหนาก็ประกบกลีบปากบางจนมิด ความร้อนระอุแผ่ซานไปทั่วจะปากอิ่มของดรุณีน้อยร่างบางของดรุณีป่าจะขยับห่าง มือหนาของใต้เท้าฉีจึงรัดแน่นเข้า มืออีกข้างกดลงที่ลำคอสวยออกแรงให้ปากอิ่มเผยอออก แล้วลิ้นร้อนก็สอดเข้าไปเกี้ยวกระหวัดลิ้นเล็ก ครวญหาน้ำหวานป่าส่งความซ่านสยิวไปทั่วทั้งร่างบางความซ่านเสียวจากปลายลิ้นที่นางไม่เคยสัมผัสมาก่อนมันจู่โจมร่างกายที่แข็งขืนเมื่อครู่ของดรุณีป่าอ่อนยวบลงราวกับไฟรน จนนางส่งเสียงครางออกมา“อือ”“และจุดต่อไปที่ต้องเปิดพลังคือคอขาว ๆ ของเจ้า”เมื่อร่างเล็กอ่อนระทวยลง ผู้คุมเกมจึงลากลิ้นร้อนไล้ลงมาที่ลำคอขาวผ่อง ลิ้มลองหยาดเหงื่อดรุณีป่าที่ค่อย ๆ ผุดออกมาเพราะหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงระส่ำ มือหนาของใต้เท้าฉีเคลื่อนออกจากศีรษะสาวน้อย เลื่อนลงมากระทุ้งผ้ามัดเอวบางให้หลุดออกทันทีที่ผ้ามัดเอวหลุดออกเสื้อขาวของเด็กสาวป่าก็เผยอเปิดออกจนเห็นเต้าน้อย ๆ ที่ตั้งชูราวกับดอกบัวตูม หัวนมน้อย ๆ สีชมพูหวานชูเด่นจนน่ากิน“ตะ ต้เท้าแก้ผ้าข้าทำไม”เสียงสั่นน้อยๆ ของหญิงสาว ทักท้วง“ปลดปล่อยพลังสวรรค์ของเจ้าออกจากทรวงอก อ่า ช่างงดงามยิ่งนัก”ลิ้นสากของใต้เท้าฉีลากไล้วนเวียน
บุปผาสยบมังกร ตอนที่9. ณ หอมู่ตาน
ณ หอมู่ตานรื่อหง ผู้คุมอำนาจแห่ง หอมู่ตาน เดินนวยนาดมาที่ห้องกุหลาบแดงอย่างอารมณ์ดีเมื่อมาถึงที่หมายนางหยุดฟังเสียงพิณอันแสนไพเราะที่ผู้เป็นเจ้าของห้องมักจะบรรเลงอยู่เสมอ นางรู้สึกว่าตนเองโชคดีไม่น้อยที่ได้ครอบครองเพชรเม็ดงามเม็ดนี้“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่สร้างชื่อเสียงให้กับหอมู่ตาน จนกลายเป็นหอสวรรค์อันดับหนึ่ง“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่สร้างเงินทองให้กับแม่เล้าอย่างรื่อหงให้มีกินมีใช้ไปตลอดชาติ“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่รื่อหงเก็บมาจากซากโคลนตมท่ามกลางความแร้นแค้นหลังจากเกิดอุทกภัยครั้งใหญ่เมื่อ 6 ปีก่อนเมื่อ 6 ปีก่อน รื่อหง ได้สร้างหอมู่ตานขึ้นมาในปีแรก มีนางคณิกาในหอแห่งนี้แค่ไม่กี่คน ในช่วงนั้นผู้คนยังไม่นิยมใช้บริการสถานเริงรมย์เท่าใดนัก เนื่องด้วยเป็นยุคข้าวยากหมากแพงส่งผลให้เกิดโจรชุกชุม นอกจากชาวบ้านจะอยู่อย่างอด ๆ อยาก ๆ แล้วยังอยู่ด้วยความหวาดกลัว หอมู่ตานรอดพ้นจากการปล้นก็เพราะนางต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้กับกลุ่มโจรที่ทรงอิทธิพลที่สุด รายได้เพียงน้อยนิดของหอมู่ตานจึงถูกจ่ายให้กับค่าโจรเสียมากกว่า รื่อหงจึงพยายามคิดหาทางที่จะเพิ่มรายได้ให้กับหอมู่ตานให้ได้มากที่สุดเ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ
แม่เล้าลำเลิกบุญคุณ เหมยกุ้ยได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน นางฟังประโยคนี้ซ้ำ ๆ มานานกว่า 6 ปีแล้ว และ 6 ปีที่นางต้องตกเป็นทาสกามเพื่อทำเงินให้กับแม่เล้าผู้นี้“ถ้าเช่นนั้น ก็สุดแล้วแต่ท่านแม่จะเห็นสมควรเถิด”เหมยกุ้ยรับคำแผ่วเบา รื่อหงจึงเอื้อมมือมากุมมือน้อยของสาวสวยไว้พลางปลอบประโลมว่า“ดีมากเหมยกุ้ย เจ้าช่างเป็นเด็กดียิ่งนัก วันนี้ถือว่าข้าขอเจ้าเป็นพิเศษก็แล้วกัน เพราะผู้ที่จะมาวันนี้เป็นขุนนางใหญ่จากทางเหนือ ปีหนึ่งท่านถึงจะเดินทางผ่านมาเมืองฉีซาน ท่านอุตส่าห์ส่งม้าเร็วมาจองตัวเจ้าไว้ก่อนขบวนของท่านจะมาถึงเสียอีก ให้ถือว่าทำบุญทำทานกับคนแก่แล้วกันนะเหมยกุ้ย”เหมยกุ้ยพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ รื่อหงยิ้มหน้าระรื่นเมื่อสาวงามแห่งหอมู่ตานยอมรับงาน นางจึงกล่าวต่อว่า“ก่อนรับแขกคืนนี้เจ้าอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือไม่ ข้าจะจัดให้เจ้าเป็นพิเศษ”“ขอบคุณท่านแม่ที่กรุณา หากเป็นได้ท่านแม่โปรดให้ไป๋หลาน หรือหวงหลานเป็นผู้ยกอาหารและเหล้าขึ้นมาที่ห้องกุหลาบได้หรือไม่”“เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ทำไมจะไม่ได้หล่ะ วันนี้ไป๋หลานว่างข้าจะให้นางขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนเจ้าแล้วกันนะ”“ขอบคุณท่านแม่”เหมยกุ้ยก้มศีรษะเล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่11 ด้วยความหฤหรรษ์
สองหนุ่มเพ่งมองร่างสาวน้อยกึ่งเปลือยบนตักรื่อหง แล้วหายใจแรงหนักหน่วงอย่างควบคุมอารมณ์ เพราะร่างงดงามจนน่ากลืนกินทั้งตัวนั้นมันปลุกพลังความเป็นชายของเขาทั้งคู่ จนเจ็บร้าวที่หว่างขา“ช่วยสอนงานนางที”รื่อหงผลักร่างอรชรให้ชายกำยำ หนึ่งในสองนั้นอุ้มเหมยกุ้ยขึ้นอย่างง่ายดาย สติที่พอจะเหลืออยู่น้อยนิดบังคับให้นางส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือเมื่อเห็นว่ารื่อหงกำลังหันหลังเดินออกไปจากห้อง“ทะ ท่านแม่! ช่วยข้าด้วย ข้าเป็นอะไร ยะ อย่าทิ้งข้า”“ข้าแค่ให้เจ้าดื่มกระไรเล็กน้อย เพื่อให้การเป็นนางคณิกาครั้งแรกของเจ้าไม่เจ็บปวดมากนัก และจะเต็มไปด้วยความหฤหรรษ์ ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”เมื่อกล่าวจบ รื่อหงก็เดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้เหมยกุ้ยอยู่กับชายบึกบึน หน้าเหี้ยม ที่มองผ่าน ๆ คล้ายกับกลุ่มโจรที่นางเคยพบเมื่อ 5 วันก่อนเหมยกุ้ยพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากอ้อมอกของชายกำยำผู้นั้น แต่เมื่อเนื้อตัวเสียดสีกับแผงอกแกร่ง นางก็รู้สึกร้อนวูบวาบราวกับว่าเนื้อตัวกำลังจะลาย จนต้องโอบร่างกำยำไว้แน่น“อือ สาวน้อย ใจเย็น ๆ สิ เดี๋ยวพวกข้าจะค่อย ๆ สอนเจ้าเอง ว่า นางคณิกาที่ดีต้องทำอย่างไรบ้าง ฮ่า ๆ”จางเหว่ยวางร่างอ่อนระทวยข
Latest chapter
บุปผาสยบมังกร ตอนที่20. น่ากินไปทั้งตัว
บุปผาสยบมังกร ตอนที่19. หลังม้า
บุปผาสยบมังกร ตอนที่18. เรื่องที่จะบอก
บุปผาสยบมังกร ตอนที่17. การเป็นอิสระจากหอนางโลมแห่งนี้!!!
บุปผาสยบมังกร ตอนที่16. สุดยอด
บุปผาสยบมังกร ตอนที่15. หอบหายใจถี่
บุปผาสยบมังกร ตอนที่14. ชื่นใจ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 13. หยุด
บุปผาสยบมังกร ตอนที่12. กระหน่ำถี่ๆ
