Share
ตอนที่ 5 อย่าแกล้ง
เหมยกุ้ยตวัดขาเกี่ยวเอวสอบแกร่งของคุณชายแน่น... ขณะที่เขากระแทกลำมังกรเข้าออก
เอวสอบ... สะโพกแกร่งของชายหนุ่มทั้งโยก ทั้งบด... เข้าไปในรูแน่น ๆ โพร่งอุ่นๆ แสนฉ่ำเยิ้ม
กลีบหอยแดงระเรื่อบวมเป่งเขมือบกลืนกินท่อนมังกร.....
“อะ.... อ่า... อ่า”
“อ้าววววว......”
เหมยกุ้งแอ่นอกสล้าง.... หยัดสะโพกรับแรงกระเด้งเด้า... นมอวบๆ กระเด้งกระดอนตามแรงขย่มของพลังบุรุษวัยหนุ่มที่เต็มไปด้วยเพลิงสวาท....
“ระ.... แรงอีก... เร็วเข้า... อะ อ่า...”
นางครางเว้าวอน... เมื่อจวนจะถึงสวรรค์ชั้นฟ้า ชายหนุ่มจึงโหมกระหน่ำกระแทกสะโพกลงไม่ยั้ง
ตับๆ ตับ ๆ ตับ ๆ
“อะ.... อ่า... อ่า”
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
ตับๆ ตับ ๆ ตับ ๆ
“อะ.... อ่า... อ่า”
คุณชายกระทุ้งรูหอยนางหนักหน่วง... ร่างอรชรบิดส่ายเกร็กกระตุก.... รูหอยบีบลำมังกรตอดตุบตุบ.. ทำให้เขาเสียวซ่านปลาบแปลบไปทั้งร่าง จนต้องครางชื่อนางออกมา
“อ้ายยยยย เหมยกุ้ย”
สะโพกแกร่งของชายหนุ่มยิ่งทวีแรงกระแทกลำมังกรเข้าออกตามเพลิงสวาทที่โหมกระหน่ำ
รูหอยของนางยิ่งรัดตอดตึบ ๆ ตึบ ๆ ยิ่งคายน้ำหวานออกมาจนแฉะไปทั่ว
“อร๊างงงงงงงง..... อ่า”
เหมยกุ้ยครวญครางดวงตาฉ่ำเยิ้ม..... เขาหายใจหอบ...สมองเริ่มอื้ออึง
ร่างกายของทั้งคู่ร้อนราวกับไฟ... เหงื่อกามเกาะพราวตามร่างกายที่แทบจะหลอมละลายเป็นเนื้อเดียว..
เขากระแทกลำมังกรเข้าออกใส่รูหอยจนกลีบมันบานฉ่ำ ทั้งขย่ม ทั้งซอยถี่ๆ จนเตียงสะเทือนส่งเสียง
แอ๊ด ๆ แอ๊ด ๆ แอ๊ด ๆ ตามแรงขย่ม
ในที่สุดมังกรตัวโตก็พ่นน้ำอุ่น ๆ ทะลักออกมาไม่ขาดสาย
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ซี้ดดดดด”
เสียงทุ้มของชายหนุ่มครางดังก้องลั่นห้อง
บุรุษรูปงามผู้นี้ไม่ทำให้นางผิดหวังเลยสักนิด... เขานำพานางขึ้นไปยังสวรรค์ชั้นฟ้าลอยละลิ่วไปจนถึงดินแดนของเง็กเซียนฮ่องเต้...
คุณชายเหล่ยหมดแรง.... โน้มตัวลงซบอกอิ่ม.. หอบหายใจถี่ ท่อนมังกรของเขายังปักคารูหอยฉ่ำ ๆ ของนางไว้ พายุสวาทลูกแรกได้จบลงแล้ว เหลือเพียงกลิ่นไอสวาทลอยอบอวลร่างทั้งสองที่ยังคงหอบกระเส่า
“คุณชายปี้เก่งจริง ๆ จนข้าได้ขึ้นสวรรค์”
“ก็ข้าเป็นเทพบุตรนี่นา”
บุรุษหนุ่มตอบยวน ๆ รู้สึกลำพองใจไม่น้อยที่ได้รับคำชมจากดาวเด่นของหอมู่ตาน... ที่เหล่าบุรุษต่างหมายปอง
“ใช่... ท่านเป็นเทพบุตร ทั้งหล่อเหลา.... ลีลาเด็ด... และบันดาลความสุขให้แก่อิสตรี”
“เจ้าช่างปากหวาน... เนื้อตัวก็หอม... จ๊วบ”
คุณชายเหล่ยปักจมูกคม ๆ ลงบนอกอวบสล้าง... ลิ้นสากเลียแผล็บ! แผล็บ! ลงบนยอดหัวนมชมพูชูชัน
ทำให้ร่างอรชรใต้กายเขาหัวเราะคิกคัก..
“คุณชาย.. อย่าแกล้งสิ คริ คริ”
ปากอิ่มเผยอประท้วง... แต่มือเรียวแสนนุ่มกลับกรีดกรายบนแผ่นหลังแกร่ง.. ลูบไล้ปลุกไฟสวาทชายหนุ่มให้ลุกขึ้นอีกรอบ
“หอยเจ้าก็อร่อย... อืม.... จ๊วบ...”
ชายหนุ่มลากลิ้นเลียขึ้นมาถึงซอกคอ.... แล้วดูดคอขาวผ่อง.. ในขณะที่มือสองข้าง... เคล้าคลึงอกอวบ...
นวดเฟ้นฟอนราวกับก้อนซาลาเปา
“อืม.... อ่า.. คุณชาย..”
เหมยกุ้ยครางแสนสุขสม... สติจดจ่ออยู่กับมือแกร่งของเขาที่บรรจงนวดนมอวบ ๆ ทั้งสองข้างของนาง....
มังกรที่หลับไปเมื่อสักครู่.... มันเริ่มพองตัวจนคับรูหอย.... ท่อนของมันเริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ ตามจังหวะการเล้าโลมของผู้เป็นเจ้าของของมัน!
“เหมยกุ้ย.... เหมยกุ้ย.... ทำไมข้ากินเจ้าไม่รู้จักอิ่มนะ”
ชายหนุ่มครวญคล้ายละเมอ.....
“ไม่อิ่ม.... ก็กินอีกสิคะ... ข้ายินดีให้ท่านกินได้ทั้งตัว.. อะ.. อึก”
คุณชายลากลิ้นมาที่ปากอิ่มแสนจำนรรจา.... กลีบปากนุ่มนวลสีแดงสดราวดอกกุหลาบ...เขาลากไล้ลิ้นร้อนไปตามกลีบปากอิ่มของนาง..... แล้วขบเม้มเบา ๆ ที่ริมฝีปากล่างที่กำลังเผยอออกของนางอย่างซ่านกระสัน.... แล้วค่อย ๆ บด... บี้หนักหน่วง ปากหนาประกบปากอิ่ม... สอดลิ้นสากเข้าไปควานหาลิ้นน้อย... เกี่ยวกระหวัด เรียว ลิ้นน้อยแสนซุกซน.. เมื่อรัดได้ก็ดูดดื่มน้ำหวานในโพรงปากอิ่มอย่างหิวกระหาย
“อะ.... อ่า....”
“อืมมมม...”
เหมยกุ้ยครางกระเส่าเพราะทั้งมือแกร่งของคุณชายที่บีบสองเต้า.... ทั้งปากร้ายที่ปรนเปรอให้แก่นาง ทั้งท่อนดุ้นมังกรที่บดเบียดรูหอยจนเสียวซ่าน... กระแสไฟฟ้าแล่นแปลบปลาบไปทั่วร่าง....
“ขอปี้อีกสักรอบมัน ๆ นะจ๊ะ นางฟ้าคนงามของพี่”
“อืม.... ขอดอกเด็ด ๆ นะคะ... ว้าย!”
คุณชายเหล่ยถอดมังกรออกจากถ้ำหอยดัง.... ส๊วบ!
เหมยกุ้ยรู้สึกหนาวเยือกที่เอ็นอุ่น ๆ ถอนออกจากหว่างขา.... แล้วนางก็ต้องร้องเสียงหลงขึ้นอีกครา เมื่อมือแกร่งจับร่างงามของนางพลิกคว่ำลงอยู่ในท่าหมอบคว่ำลง.....
“อ๊ายยยย”
เข่าของเหมยกุ้ยจรดพื้นและวางมือลงด้านหน้ารับหนักตัวเอง และต้นขาเรียวผ่องถูกแยกขาออกจากกันเล็กน้อย.........
คุณชายเหล่ยตาเป็นประกายวิบวับเมื่อมองเห็นร่องหอยสีแดงฉ่ำ... น้ำหวานไหลเยิ้มยั่วยวน....
หัวใจชายฉกรรจ์เริ่มสูบฉีดอีกครั้ง!!!
“โอ้ววว..... หอยเจ้าสีสวยสด น่ากินมาก... แผล็บ!”
“อือ.... อะ”
ปากอิ่มครางกระซิกอย่างสยิว.... เมื่อลิ้นสากของชายหนุ่มบรรจงบดที่ตุ่มเสียวก่อนลากเน้นหน่วงผ่านกลีบหอยฉ่ำแฉะ.. จนถึงรูทวาร..... ให้เกิดความรู้สึกทั้งซ่าน ทั้งกระสัน... จนต้องกระดกก้นงอนขึ้นรับลิ้นร้าย...
แผล็บ !
แผล็บ !
“อะ.. อ่า.....”
ขณะที่นางกำลังเคลิบเคลิ้มกับลิ้นสาก... ชายหนุ่มแทงมังกรร้อนฉ่าเข้ารูหอยเต็มแรง!!!...
ส๊วบบบบ
“อร๊างงงงงง.......”
ดุ้นมังกรมุดเข้ารูหอยจนสุดลำ... แรงกระแทกทำให้ร่างอรชรคะมำไปด้านหน้า... แขนเรียวที่รองรับน้ำหนักตัวทรุดลงกับเตียง...
มือเรียวแกร่งของคุณชายดึงสะโพกงอนงามให้เด้งขึ้น.... เพื่อตอกมังกรให้ลึกสุดใจ... แล้วคารูหอยไว้....
แฮ่ก.....
แฮ่ก...
“คะ... คุณชาย... ทำอะไรคะ”
เหมยกุ้ยหอบหายใจ... ส่งเสียงระโหยถาม.. ขณะที่ใช้มือยันตนเองให้อยู่ในท่าหมอบอีกครั้ง
“ท่าสุนัขเริงรมย์ เจ้าเคยลองไหม?”
ชายหนุ่มโน้มตัวทาบทับลงมากระซิบแนบหู.....
“มะ... ไม่เคย”
เหมยกุ้ยตอบผะแผ่ว... เขินอาย
อาการของนางที่แสร้งว่าเป็นสาวน้อย... มันทำให้ชายหนุ่มลำพองใจ... อยากจะพานางพบพานความสุขในอีกมิติ
Related chapter
บุปผาสยบมังกร ตอนที่6. ซุกซน
มือแกร่งของเขาลูบไล้ขึ้นมาจากหน้าท้องจนถึงนมสองเต้าสล้างที่ห้อยโย้ลงมา.... มือสองข้างของเขากอบอุ้มมันเต็มมือ.... กดมือบีบลงเบา ๆ พร้อมกับใช้นิ้วคลึงหัวนมเล่น... จนมันแข็งเป็นไตความเสียวซ่านทำให้นางถึงกับแหงนหน้าปรือตาครางออกมา....“ซี้ดดดดดดด... อ่า...... คุณชาย... มือซุกซนจริง ๆ”จมูกคมของชายหนุ่มปักลงที่ซอกคอระหงซุกไซร้สูดกลิ่นกายสาวอย่างหิวกระหาย..... ทั้งมือก็บีบเต้า.... ทั้งกลิ่นที่สูดเข้าปอด.... มันกระตุ้นให้มังกรในรูหอยพองโตจนคับถ้ำ“อะ... อ่า....”ชายหนุ่มถึงกับครางกระเส่าเพราะความกระสันเสียว... เมื่อสะโพกงามของหญิงงามบิดส่าย... แล้วกดลงที่หน้าขาเขาหนักหน่วง... อย่างเร่งเร้าให้มังกรเขาเริ่มจู่โจมส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!“อร๊างงงงงงงง.....งง”สะโพกแกร่งขยับอัดดุ้นมังกรเข้าสู่ร่องหอยตามใจปรารถนา สองมือยังเคล้าคลึงสองเต้า บดบี้ส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!“อร๊างงงงงงงง.....งง”ส๊วบบบบบ! ส๊วบบบบบบ ส๊วบ!คุณชายเหล่ยกระแทกสะโพกเข้าออกซอยไม่ยั้ง..... จนเหมยกุ้ยครวญครางเจียนขาดใจ....ความสุขสมซ่านกระสันมันโผทะยานไปทั่วร่างน้อย ๆ ของนาง“อะ... อะ... อึก
บุปผาสยบมังกร ตอนที่7. อยากเห็นเมืองหลวง
“อ่อ ข้าบอกว่า เจ้าช่างน่าสงสารยิ่งนัก อืม เจ้าชื่ออะไร?”“ข้าชื่อ หลันฮวา”“อืม เจ้าช่างเป็นกล้วยไม้ป่าที่กำลังผลิดอกสวยงาม ใยไม่อยู่ประดับป่า”“ข้าอยากเห็นเมืองหลวงนี่คะ”“แล้วบิดา มารดาของเจ้าไม่ว่าเอารึ?”“พ่อกับแม่ข้าตายด้วยโรคไข้ป่า ตั้งแต่ข้ายังเด็ก ตาเลี้ยงข้ามาตั้งแต่เล็ก เมื่ออาทิตย์ก่อนตาออกไปล่าสัตว์ แล้วหายไป ข้ารอแล้วรอเล่า ตาก็ไม่กลับมา ข้าทั้งหิวทั้งกลัวจึงออกเดินมาเรื่อย ๆ กินผลไม้ป่าประทังชีวิต จนมาพบขบวนของใต้เท้า”เด็กสาวชาวป่า หมอบลงอีกครั้งร้องไห้ สาบคอเสื้อไหวตามแรงสะอึกสะอื้นเผยให้เห็นเต้าน้อยวับแวบ กระตุ้นมังกรของใต้เท้าฉีให้ลุกซู่จนแทบอยากจะดึงดรุณีน้อยที่โหยไห้มากอดไว้แนบอก“ฮือ ๆ ใต้เท้าโปรดเมตตาให้ข้าน้อยไปด้วยเถิด ข้าขอติดขบวนท่านไปจนกว่าจะถึงเมืองฉีซานเท่านั้น อะ ฮือ ๆ”“เจ้าช่างเป็นเด็กสาวกำพร้าที่น่าสงสาร น่าสงสาร ข้าเป็นถึงขุนนางผู้ใหญ่ หากปล่อยให้เจ้าเผชิญชะตากรรมในป่า ใครรู้เข้าก็จะติฉินนินทาเป็นแน่แท้ เฮ่อ”ใต้เท้าฉีเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจเสียงดังให้ได้ยินกันถ้วนหน้า“ข้าคิดว่า เจ้าเป็นเพียงดรุณีเล็ก ๆ ติดขบวนไปด้วยหนึ่งคนก็คงจะไม่ลำบากอะไร”“ขอบคุณใต
บุปผาสยบมังกร ตอนที่8. อ่อนยวบลง
สิ้นเสียงปากหนาก็ประกบกลีบปากบางจนมิด ความร้อนระอุแผ่ซานไปทั่วจะปากอิ่มของดรุณีน้อยร่างบางของดรุณีป่าจะขยับห่าง มือหนาของใต้เท้าฉีจึงรัดแน่นเข้า มืออีกข้างกดลงที่ลำคอสวยออกแรงให้ปากอิ่มเผยอออก แล้วลิ้นร้อนก็สอดเข้าไปเกี้ยวกระหวัดลิ้นเล็ก ครวญหาน้ำหวานป่าส่งความซ่านสยิวไปทั่วทั้งร่างบางความซ่านเสียวจากปลายลิ้นที่นางไม่เคยสัมผัสมาก่อนมันจู่โจมร่างกายที่แข็งขืนเมื่อครู่ของดรุณีป่าอ่อนยวบลงราวกับไฟรน จนนางส่งเสียงครางออกมา“อือ”“และจุดต่อไปที่ต้องเปิดพลังคือคอขาว ๆ ของเจ้า”เมื่อร่างเล็กอ่อนระทวยลง ผู้คุมเกมจึงลากลิ้นร้อนไล้ลงมาที่ลำคอขาวผ่อง ลิ้มลองหยาดเหงื่อดรุณีป่าที่ค่อย ๆ ผุดออกมาเพราะหัวใจดวงน้อยที่เต้นแรงระส่ำ มือหนาของใต้เท้าฉีเคลื่อนออกจากศีรษะสาวน้อย เลื่อนลงมากระทุ้งผ้ามัดเอวบางให้หลุดออกทันทีที่ผ้ามัดเอวหลุดออกเสื้อขาวของเด็กสาวป่าก็เผยอเปิดออกจนเห็นเต้าน้อย ๆ ที่ตั้งชูราวกับดอกบัวตูม หัวนมน้อย ๆ สีชมพูหวานชูเด่นจนน่ากิน“ตะ ต้เท้าแก้ผ้าข้าทำไม”เสียงสั่นน้อยๆ ของหญิงสาว ทักท้วง“ปลดปล่อยพลังสวรรค์ของเจ้าออกจากทรวงอก อ่า ช่างงดงามยิ่งนัก”ลิ้นสากของใต้เท้าฉีลากไล้วนเวียน
บุปผาสยบมังกร ตอนที่9. ณ หอมู่ตาน
ณ หอมู่ตานรื่อหง ผู้คุมอำนาจแห่ง หอมู่ตาน เดินนวยนาดมาที่ห้องกุหลาบแดงอย่างอารมณ์ดีเมื่อมาถึงที่หมายนางหยุดฟังเสียงพิณอันแสนไพเราะที่ผู้เป็นเจ้าของห้องมักจะบรรเลงอยู่เสมอ นางรู้สึกว่าตนเองโชคดีไม่น้อยที่ได้ครอบครองเพชรเม็ดงามเม็ดนี้“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่สร้างชื่อเสียงให้กับหอมู่ตาน จนกลายเป็นหอสวรรค์อันดับหนึ่ง“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่สร้างเงินทองให้กับแม่เล้าอย่างรื่อหงให้มีกินมีใช้ไปตลอดชาติ“เหมยกุ้ย” เพชรเม็ดงามที่รื่อหงเก็บมาจากซากโคลนตมท่ามกลางความแร้นแค้นหลังจากเกิดอุทกภัยครั้งใหญ่เมื่อ 6 ปีก่อนเมื่อ 6 ปีก่อน รื่อหง ได้สร้างหอมู่ตานขึ้นมาในปีแรก มีนางคณิกาในหอแห่งนี้แค่ไม่กี่คน ในช่วงนั้นผู้คนยังไม่นิยมใช้บริการสถานเริงรมย์เท่าใดนัก เนื่องด้วยเป็นยุคข้าวยากหมากแพงส่งผลให้เกิดโจรชุกชุม นอกจากชาวบ้านจะอยู่อย่างอด ๆ อยาก ๆ แล้วยังอยู่ด้วยความหวาดกลัว หอมู่ตานรอดพ้นจากการปล้นก็เพราะนางต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้กับกลุ่มโจรที่ทรงอิทธิพลที่สุด รายได้เพียงน้อยนิดของหอมู่ตานจึงถูกจ่ายให้กับค่าโจรเสียมากกว่า รื่อหงจึงพยายามคิดหาทางที่จะเพิ่มรายได้ให้กับหอมู่ตานให้ได้มากที่สุดเ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ
แม่เล้าลำเลิกบุญคุณ เหมยกุ้ยได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน นางฟังประโยคนี้ซ้ำ ๆ มานานกว่า 6 ปีแล้ว และ 6 ปีที่นางต้องตกเป็นทาสกามเพื่อทำเงินให้กับแม่เล้าผู้นี้“ถ้าเช่นนั้น ก็สุดแล้วแต่ท่านแม่จะเห็นสมควรเถิด”เหมยกุ้ยรับคำแผ่วเบา รื่อหงจึงเอื้อมมือมากุมมือน้อยของสาวสวยไว้พลางปลอบประโลมว่า“ดีมากเหมยกุ้ย เจ้าช่างเป็นเด็กดียิ่งนัก วันนี้ถือว่าข้าขอเจ้าเป็นพิเศษก็แล้วกัน เพราะผู้ที่จะมาวันนี้เป็นขุนนางใหญ่จากทางเหนือ ปีหนึ่งท่านถึงจะเดินทางผ่านมาเมืองฉีซาน ท่านอุตส่าห์ส่งม้าเร็วมาจองตัวเจ้าไว้ก่อนขบวนของท่านจะมาถึงเสียอีก ให้ถือว่าทำบุญทำทานกับคนแก่แล้วกันนะเหมยกุ้ย”เหมยกุ้ยพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ รื่อหงยิ้มหน้าระรื่นเมื่อสาวงามแห่งหอมู่ตานยอมรับงาน นางจึงกล่าวต่อว่า“ก่อนรับแขกคืนนี้เจ้าอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือไม่ ข้าจะจัดให้เจ้าเป็นพิเศษ”“ขอบคุณท่านแม่ที่กรุณา หากเป็นได้ท่านแม่โปรดให้ไป๋หลาน หรือหวงหลานเป็นผู้ยกอาหารและเหล้าขึ้นมาที่ห้องกุหลาบได้หรือไม่”“เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ทำไมจะไม่ได้หล่ะ วันนี้ไป๋หลานว่างข้าจะให้นางขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนเจ้าแล้วกันนะ”“ขอบคุณท่านแม่”เหมยกุ้ยก้มศีรษะเล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่11 ด้วยความหฤหรรษ์
สองหนุ่มเพ่งมองร่างสาวน้อยกึ่งเปลือยบนตักรื่อหง แล้วหายใจแรงหนักหน่วงอย่างควบคุมอารมณ์ เพราะร่างงดงามจนน่ากลืนกินทั้งตัวนั้นมันปลุกพลังความเป็นชายของเขาทั้งคู่ จนเจ็บร้าวที่หว่างขา“ช่วยสอนงานนางที”รื่อหงผลักร่างอรชรให้ชายกำยำ หนึ่งในสองนั้นอุ้มเหมยกุ้ยขึ้นอย่างง่ายดาย สติที่พอจะเหลืออยู่น้อยนิดบังคับให้นางส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือเมื่อเห็นว่ารื่อหงกำลังหันหลังเดินออกไปจากห้อง“ทะ ท่านแม่! ช่วยข้าด้วย ข้าเป็นอะไร ยะ อย่าทิ้งข้า”“ข้าแค่ให้เจ้าดื่มกระไรเล็กน้อย เพื่อให้การเป็นนางคณิกาครั้งแรกของเจ้าไม่เจ็บปวดมากนัก และจะเต็มไปด้วยความหฤหรรษ์ ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”เมื่อกล่าวจบ รื่อหงก็เดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้เหมยกุ้ยอยู่กับชายบึกบึน หน้าเหี้ยม ที่มองผ่าน ๆ คล้ายกับกลุ่มโจรที่นางเคยพบเมื่อ 5 วันก่อนเหมยกุ้ยพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากอ้อมอกของชายกำยำผู้นั้น แต่เมื่อเนื้อตัวเสียดสีกับแผงอกแกร่ง นางก็รู้สึกร้อนวูบวาบราวกับว่าเนื้อตัวกำลังจะลาย จนต้องโอบร่างกำยำไว้แน่น“อือ สาวน้อย ใจเย็น ๆ สิ เดี๋ยวพวกข้าจะค่อย ๆ สอนเจ้าเอง ว่า นางคณิกาที่ดีต้องทำอย่างไรบ้าง ฮ่า ๆ”จางเหว่ยวางร่างอ่อนระทวยข
บุปผาสยบมังกร ตอนที่12. กระหน่ำถี่ๆ
เหมยกุ้ยครางประท้วง ลองมือผวาจิกเข้าไปที่สะโพกแกร่งของชายหนุ่ม ในขณะที่ลิ้นเล็กพยายามดุนหัวบากมังกรของเขาให้ออกไปจากปาก ยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้แก่ชายหนุ่มจนเขาต้องแหงนหน้าครางออกมา“อร้ากกกกกกกก ซี้ดดดดดดดดดดดด โอ้ววววววว” ส่วนล่างหวังเหล่ยก็ค่อย ๆ ขยับสะโพกแทงเข้าออก ให้กลีบหอยคายน้ำหวานออกมาไม่หยุด ชายหนุ่มเร่งจังหวะแทงเข้าออกจนกลีบหอยเบ่งปริส๊วบบบบบบบบบบบบจึ๊ก!“อ่าซ์”ส๊วบ ส๊วบ จึ๊ก!“อ่าซ์”“โอ้วววววววววว”เหม้ยกุ้ยเจ็บแปลบปนสุขสมเจียนขาดใจ ยิ่งหวังเหว่ยกระแทกดุ้นมังกรเข้าหอยนางมากเท่าไหร่ ปากนางก็ยิ่งรูดแก่นมังกรจางเหว่ยหนักหน่วงมากขึ้นเท่านั้น“อ๊ากกกก โอ้ววววว ไม่ไหวแล้ววววววว จะถึงแล้ว จะถึงแล้ว”จางเหว่ยครวญครางอย่างสุขสม ดวงดาวเริ่มพร่างพราย เขาหยัดสะโพกใส่ปากเล็กของเหมยกุ้ยให้มากขึ้นเพื่อให้แตะถึงสวรรค์ นางโม้กมังกรเขาอย่างร้อนแรง ทั้งรูด ทั้งดุน ดูดจนแก้มตอบเสียงดูดดังจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“โอ้ววววว ซี้ดดดดดด ยะ อย่างนั้น เร็วอีกๆ”จางเหว่ยเกร็งตัวอย่างเสียวซ่าน มือสากของเขาตะปบลงเป็นสองเต้างาม เคล้นคลึงหัวนมชมพูจนเจ้าของมันบิดร่างแอ่นอกอย่างเสียวซ่าน ราว
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 13. หยุด
เมื่อขบวนเกี้ยวของใต้เท้าอันฉีเดินทางเข้าสู่เมืองฉีซาน ตะวันก็โพล้เพล้ แสงสีทองสาดส่องลงบนถนนในเมืองที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนสัญจรไปมา เมืองฉีซานเป็นหัวเมืองสุดท้ายที่ใหญ่ที่สุดของดินแดนทางเหนือ และเป็นเมืองประตูสู่ภาคกลาง เมืองนี้จึงคึกคักเป็นพิเศษ รถม้าวิ่งกันขวักไขว่ บ้านเรือนร้านค้าเรียงรายตามสองฝั่งถนนถนนในตัวเมืองใหญ่ไม่มาก แต่ก็กว้างพอให้รถเทียมม้า และรถบรรทุกของสองคันแล่นสวนกันได้เมื่อขบวนเกี้ยวใต้เท้าอันฉี ที่นำขบวนโดยบุรุษหนุ่มสง่างามควบม้าสีขาวพันธุ์ดี ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งขรึม ดวงตาคมกวาดไปรอบ ๆ เมือง บุรุษรูปงามผู้นี้ คือ “อันเหว่ย” บุตรชายเพียงคนเดียวของผู้ที่นั่งอยู่ในเกี้ยวใต้เท้าอันฉี หรือ ใต้เท้าฉี สอดมือเปิดม่านหน้าต่างข้างเกี้ยวขึ้นมองดูร้านร่วงข้างทาง แล้วดวงหน้าน้อย ๆ ของดรุณีก็เบียดขึ้นมาส่องอย่างอยากรู้อยากเห็นบ้าง“โอ้ว ว้าว นี่เขาเรียกว่าเมืองรึ”หลันฮวา ดรุณีวัยแรกที่ใต้เท้าฉีเก็บมาจากป่าบนภูเขา ร้องถามขึ้นอย่างตื่นเต้น“ใช่ แล้ว และคืนนี้ก็อนุญาตให้เจ้าเที่ยวชมเมืองได้อย่างอิสระ หากเจ้าต้องการอยู่ที่นี่ก็ตามใจเจ้า หรือหากเจ้าอยากไปเมืองหลวงกับข้า เจ้าก็มากลับม
Latest chapter
บุปผาสยบมังกร ตอนที่20. น่ากินไปทั้งตัว
บุปผาสยบมังกร ตอนที่19. หลังม้า
บุปผาสยบมังกร ตอนที่18. เรื่องที่จะบอก
บุปผาสยบมังกร ตอนที่17. การเป็นอิสระจากหอนางโลมแห่งนี้!!!
บุปผาสยบมังกร ตอนที่16. สุดยอด
บุปผาสยบมังกร ตอนที่15. หอบหายใจถี่
บุปผาสยบมังกร ตอนที่14. ชื่นใจ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 13. หยุด
บุปผาสยบมังกร ตอนที่12. กระหน่ำถี่ๆ
