Home / โรแมนติก / บุปผาสยบมังกร / ตอนที่ 13. หยุด

ตอนที่ 13. หยุด

Author: Bunmeebooks

Last Updated: 2024-10-29 10:40:48

เมื่อขบวนเกี้ยวของใต้เท้าอันฉีเดินทางเข้าสู่เมืองฉีซาน ตะวันก็โพล้เพล้ แสงสีทองสาดส่องลงบนถนนในเมืองที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนสัญจรไปมา เมืองฉีซานเป็นหัวเมืองสุดท้ายที่ใหญ่ที่สุดของดินแดนทางเหนือ และเป็นเมืองประตูสู่ภาคกลาง เมืองนี้จึงคึกคักเป็นพิเศษ รถม้าวิ่งกันขวักไขว่ บ้านเรือนร้านค้าเรียงรายตามสองฝั่งถนน

ถนนในตัวเมืองใหญ่ไม่มาก แต่ก็กว้างพอให้รถเทียมม้า และรถบรรทุกของสองคันแล่นสวนกันได้

เมื่อขบวนเกี้ยวใต้เท้าอันฉี ที่นำขบวนโดยบุรุษหนุ่มสง่างามควบม้าสีขาวพันธุ์ดี ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งขรึม ดวงตาคมกวาดไปรอบ ๆ เมือง บุรุษรูปงามผู้นี้ คือ “อันเหว่ย” บุตรชายเพียงคนเดียวของผู้ที่นั่งอยู่ในเกี้ยว

ใต้เท้าอันฉี หรือ ใต้เท้าฉี สอดมือเปิดม่านหน้าต่างข้างเกี้ยวขึ้นมองดูร้านร่วงข้างทาง แล้วดวงหน้าน้อย ๆ ของดรุณีก็เบียดขึ้นมาส่องอย่างอยากรู้อยากเห็นบ้าง

“โอ้ว ว้าว นี่เขาเรียกว่าเมืองรึ”

หลันฮวา ดรุณีวัยแรกที่ใต้เท้าฉีเก็บมาจากป่าบนภูเขา ร้องถามขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ใช่ แล้ว และคืนนี้ก็อนุญาตให้เจ้าเที่ยวชมเมืองได้อย่างอิสระ หากเจ้าต้องการอยู่ที่นี่ก็ตามใจเจ้า หรือหากเจ้าอยากไปเมืองหลวงกับข้า เจ้าก็มากลับมา ข้าจะพักเมืองนี้สักคืน เมื่อรุ่งสางจึงจะออกเดินทางต่อ”

“ขอบคุณท่านมากใต้เท้าฉี”

หลันฮวาซุกหน้าน้อย ๆ ลงบนแผงอกหยุ่น ๆ เพราะความเหี่ยวย่นของผิววัยชรา

“ฮ่า ๆ ฮ่า”

ใต้เท้าฉีหัวเราะชอบใจ การมีภริยาเด็ก ๆ มันดีแบบนี้นี่เอง

หยุด!

เสียงทุ้มร้องสั่งให้หยุดเกี้ยว สักครู่พ่อบ้านจึงวิ่งเข้ามาใกล้ ๆ แล้วบอกกับผู้เป็นนายว่า

“ใต้เท้าฉี ถึงโรงเตี๊ยมแล้วขอรับท่าน”

“อ่อ”

ใต้เท้าฉีก้าวลงมาจากเกี๊ยว ตามด้วยดรุณีน้อย เสื้อสีขาวของนางยับยู่ยี่ ที่กระโปรงมีรอยเปื้อนสีแดงเป็นดวง ๆ สายตาคมกริบของพ่อบ้านมองปราดเดียวก็รู้ว่า ผู้เป็นนายของจะเปิดพรหมจรรย์ของดรุณีป่าผู้นี้อย่างดุเดือดน่าดู

“โอ้โหหหหห ผู้คนเต็มไปหมดเลย”

หลันฮวาอุทานอย่างตื่นเต้น

“ในตลาดมีอะไรให้เจ้าชม และซื้อเยอะแยะ ข้าจะให้รางวัลเจ้าไปเที่ยวแล้วกัน พ่อบ้าน”

ประโยคสุดท้ายใต้เท้าฉีเรียกพ่อบ้านผู้รู้ใจ เพียงแค่สบตาผู้เป็นนาย พ่อบ้านก็ควักเงินออกมาห้าร้อยตำลึงให้แก่หลันฮวา

“เอาไปซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยนนะ เจ้าอยากใช้อย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า นี่เป็นรางวัลที่เจ้าเล่นเกมชนะ ฮ่า ฮ่า”

ใต้เท้าฉีหันไปเอ่ยกับดรุณีป่าอย่างอารมณ์ดี

“ขอบคุณใต้เท้ามาก ขอบคุณ”

ดรุณีป่ารับเงินแล้ว กระโดดโลดเต้นออกไปตามท้องถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คน ร่างน้อยๆ หายลับไปในฟูงชน

“นางไปแล้วรึท่านพ่อ”

ผู้เป็นลูกชายควบม้าเทียบข้างเกี้ยวเอ่ยถามเมื่อเห็นสาวน้อยวิ่งหายลับตาไป

“นางจะไป นางจะมา ก็สุดแล้วแต่ใจนาง ฮึ ฮึ”

“เราจะพักกันที่นี่ พ่อบ้านช่วยจัดการที”

อันเหว่ย เอ่ยเข้าเรื่องทันที เขาไม่ชอบทำอะไรให้เสียการ และไม่ชอบการสนทนาเปล่าประโยชน์

“ขอรับคุณชาย”

พ่อบ้านรับคำแล้ววิ่งเข้าไปติดต่อห้องพักในโรงเตี๊ยม

“เจ้าก็เหมือนกันอันเหว่ย หัดปล่อยชีวิตไปตามสายลมบ้าง เจ้าเห็นไหม? คนไร้การศึกษาอย่างสาวชาวป่าอย่างหลันฮวายังรู้จักตักตวงความสุขใส่ตัว”

ใต้เท้าอันฉีลูบเคราเบา ๆ ขณะสนทนากับบุตรชาย

“ชีตข้าก็มีความสุขดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องหาความยุ่งยากอะไร”

“ฮ่าๆ สุขบนกรอบบรรทัดฐานที่แม่เจ้าวางไว้นะรึ ฮ่า ๆ”

“ข้าก็ว่ากรอบที่ท่านแม่วางไว้รอบคอบและมั่นคงดี เป็นท่านเสียอีกที่ทำตัวเหมือนอยู่ในกรอบ แต่พอได้โอกาสเมื่อไหร่ท่านก็โลดเต้นราวกับปลาได้น้ำ แบบนี้ไม่เหนื่อยกว่ารึท่านพ่อ”

“ฮ่า ๆ พอ ๆ คุยกับเจ้าแล้วปวดกบาล”

“แฮ่ ๆ ใต้เท้า คุณชาย ได้ห้องพักเรียบร้อยแล้ว เชิญคุณชายพักผ่อนได้ตามสบาย ส่วนคอกม้าอยู่ที่หลังโรงเตี๊ยมนี่เองขอรับ”

พ่อบ้านรีบวิ่งออกมาแจ้งข่าว เมื่อจัดการเรื่องที่พักเรียบร้อย

“ดี”

อันเหว่ยร้องขึ้นคำเดียวแล้วกระทุ้งสีข้างเจ้าม้าคู่ใจให้มันวิ่งเข้าไปที่คอกม้าหลังโรงเตี๊ยม ทั้งวันเขาอยู่บนหลังม้ารู้สึกปวดเหมื่อยไปหมดอยากจะรีบนอนพักให้หายเหนื่อย แล้วตื่นขึ้นมาทบทวนตำราเพื่อเข้าสอบจองหงวน

เมื่อบุตรชายออกไปแล้ว ใต้เท้าฉีจึงกระซิบถามกับพ่อบ้านว่า

“เรื่องที่ให้จัดการเรียบร้อยหรือไม่?”

“ข้าให้ม้าเร็วเดินทางมาจองบุปผางามไว้ให้เรียบร้อยแล้วขอรับ อิอิ”

พ่อบ้านเบาเสียงตอบอย่างรู้ใจนาย

“ดี ดีมาก เดี๋ยวข้าขึ้นไปอาบน้ำให้หอมฟุ้งเสียก่อน คืนนี้ข้าจะได้ฝันดี ปี้นางฟ้าทั้งคืน ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ”

ใต้เท้าฉีหัวเราะจนเครากระเพื่อม

เมื่อตะวันลาลับขอบฟ้า แสงดาวแสงเดือนสาดส่องประกายระยิบระยับที่แสงตะวัน ยามนี้ผู้คนต่างเข้าสู่เคหาบ้านเรือนจุดใต้จุดเทียนเพื่อไล่ความมืดมิด เห็นเป็นแสงวับแวมออกมาตามร่องประตูหน้าต่าง แต่บนถนนถนนใจกลางเมืองฉีซาน กลับสว่างไสวไปด้วยแสงไฟโคมกระดาษที่ประดับประดาไปตามตึกสูงของหอมู่ตานนับร้อย ๆ ดวง

หน้าประตูหอนางโลมอันดับหนึ่งประดับประดาด้วยบรรดามวลบุปผาแห่งหอมู่ตาน บรรดาสาวงามวัยแรกแย้มหัวร่อต่อกระซิกกันระหว่างยืนรอรับบรรดาบุรุษที่แสวงหาความรื่นรมย์ยามค่ำคืน

เสียงหัวเราะใส ๆ ของบรรดาสาวงามปนกับเสียงเพลงพิณไม่ขาดสาย ช่างเป็นเสียงที่เชิญชวนให้ชายทุกนามต้องมนต์เสน่หา ย่างกายเข้าสู่ดินแดนสวรรค์หอมู่ตานได้อย่างง่ายดาย

หยุดเกี้ยวววววววววว

เสียงร้องสั่งผลแบกเกี้ยวให้หยุดฝีเท้าดังขึ้น เมื่อเกี้ยวของใต้เท้าฉีเทียบที่หน้าประตูหอมู่ตาน เมื่อเกี้ยวหยุดสนิท พ่อบ้านประจำตระกูลอัน ก็เดินเร็ว ๆ เข้าใกล้เกี้ยว โคมไฟที่ถือนำทางแกว่งไกวตามแรงเดิน

“ใต้เท้าขอรับ ถึงหอมู่ตานแล้ว ขอรับ”

สิ้นเสียงพ่อบ้าน มืออวบอ้วนก็เปิดม่านออกแล้วก้าวลงมา

ทันทีที่ร่างอวบอ้วนของใต้เท้าฉีปรากฏบรรดาสาว ๆ ต่างวิ่งถลาเข้าต้อนรับ พร้อมกับส่งเสียงเจื้อยแจ้วว่า

“อ้ายยยยย ใต้เท้า ยินดีต้อนรับคร่า”

“อุ๊ยใต้เท้า ท่านช่างมีสง่ามาก”

“ใต้เท้าคะ ท่านมาจากเมืองใด แล้วต้องการอะไรเป็นพิเศษไหม”

ผู้ถูกสาวงามรุมล้อมหัวเราะเสียงดังลั่นอย่างพึงพอใจ ที่นางน้อย ๆ ใบหน้างาม ๆ หน้าอกนิ่ม ๆ เบียดแทรกตามเนื้อตัวให้เกิดความรู้สึกคึกเป็นพิเศษ

Previous Chapter Next Chapter

บุปผาสยบมังกร ตอนที่57. จบ
“อะ อะ อ่าซ์ อร้ายยยยยยยยยยยย”สิ้นเสียงครวญคราง เรือนร่างโชกเหงื่อของทั้งคู่ก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต ทั้งสองนิ่งค้างซึมซาบความซาบซ่านให้เต็มทรวง ก่อนจะจบบทสวาททะลวงหอยของแม่ทัพด้วยการจูบบดลึกวาบหวามฝากความหวานให้ตราตรึงใจและแล้ววันแต่งตั้งองค์จักรพรรดินีอย่างเป็นทางการพื้นที่ท้องพระโรงลามไปจนถึงประตูวังด้านหน้าเต็มไปด้วยบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ เข้าร่วมถวายพระพรและเป็นสักขีพยานในการรับตำแหน่งอันสูงส่งเมื่อเสียงแตรเสียงประทัดดังสนั่นขึ้นเป็นสัญญาณการเริ่มพิธี เสียงแซ่เซ็งพูดคุยของเหล่าขุนนางทั้งหลายต่างสงบลง พร้อมกับยืนในแถวรอรับการเสด็จขึ้นบัลลังก์ไม่ช้าร่างงดงามในชุดจักรพรรดิเต็มยศก็ปรากฏบนพรมสีแดงที่ทอดยาวสู่ราชบัลลังก์ท่อนล่างเป็นกระโปรงยาวสีแดงปักมังกรที่ฐานด้านล่าง ชายกระโปรงยาวระพื้น ยามก้าวเดินสะบัดไหวดูราวกับมังกรโลดแล่นในสายน้ำแยงชี ผ้าคล้องไหล่สีทองอร่ามคลุมเป็นสายยาวที่แขนทั้ง 2 ข้าง เสื้อชั้นนอกแขนกว้างปักลายกุหลาบดิ้นทอง แขนเสื้อที่ยาวลงมาถึงสะโพกพลิ้วไหวตามจังหวะย่างก้าว เนื้อแพรพรรณล้วนทักทอจากช่างฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน !!“แม่ทัพใหญ่จางหย่งขอเข้าเฝ้า!!!”
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 56 กุมไว้แน่น
ตับ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ“อะ อ่า อ๊า อร้ายยยยยยยย”ซ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบพรวดดดดดดดดดดดดดดดด“อร้ากกกกกกกกกก”มังกรยักษ์พ่นพิษอุ่นซ่านเข้าเต็มโพรงหอยพร้อมกับเสียงครางระงมจนถึงสวรรค์ของทั้งคู่ ร่างอรชรกระตุกงึกๆ เกร็งเสียวสุดขีด สะโพกแกร่งของแม่ทัพหนุ่มผู้หิวกระหายตอกตรึงรูหอยบดแน่น ปล่อยให้จิตวิญญาณของตนล่องลอยไปแสนไกล ในไม่ช้าเรือนร่างกำยำก็ค่อยๆ เอนซบลงอกอวบๆ ทั้งคู่หอบหายใจกระเส่า“อ่า ข้าไม่เคยกินสุราอร่อยขนาดนี้มาก่อน”แม่ทัพรำพันกระซิบแนบเนื้อนวล บนโต๊ะกลมใหญ่กลางกระโจม เขาไม่คิดว่าการเดินทางกลับวังหลวงครั้งนี้จะได้พบเทพธิดาที่นำพาเข้าสู่สรวงสวรรค์อย่างไม่คาดฝัน“ข้าก็ไม่เคยถูกมังกรยักษ์จ้วงกระหน่ำได้ถึงใจขนาดนี้เช่นกัน โอ้แม่ทัพสมแล้วที่ท่านเป็นยอดชาตรี”เหมยกุ้ยพลิกตัวขึ้น ดุ้นมังกรยักษ์จึงหลุดออกจากร่องหอย“อ่า”ร่างอรชรค่อยๆ เลื้อยกายลงมาที่หว่างกำยำ จนสบเข้ากับลำตัวของมันเยิ้มไปด้วยน้ำทิพย์สีขาวขุ่น“มังกรท่านใหญ่น่ากินเหลือเกิน”เหมยกุ้ยถึงกับอุทานกระเส่าเมื่อเจอหัวดุ้นสีน้ำตาลไหม้อาบช่ำด้วยน้ำทิพย์ เส้นเลือดปูดโปนยังเต้นตุบๆ ลิ้นเรียวเล็กแลบเลียริมฝีปากตนอย่างห
บุปผาสยบมังกร ตอนที่55. ตักตวง
ยิ่งลิ้นสากสอดแทง... น้ำหวานยิ่งทะลักจนฉ่ำปาก เขาดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อือ... อะ อ่า จะแตกแล้ว อ่อยยยยยย”ปากใหญ่ร้อนฉ่ายังคงขบเม้มกลีบเนื้อหอยเต็มปากเต็มคำ ลิ้นร้อนฉ่าแทงเข้าแทงออกรัวๆ เร่งจังหวะตามเสียงกระเส่าของนาง ยิ่งดูด ยิ่งเลียน้ำหอยฉ่ำ ๆ ยิ่งไหลทะลัก ร่างอรชรบิดส่ายบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหนจ๊วบบบบบบ จ๊วบบบบบบจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ แฮ่กๆ แฮ่กๆ“โอ้วววววววว ท่านแม่ทัพ ไม่ไหวววว แล้ววววว อร้ายยยย”เหมยกุ้ยแอ่นสะโพกหยัด มือเรียวขยุ้มผมดกดำของเขาให้แนบชิดร่องสาว ร่างอรชรกระตุกเกร็งงึก ๆ ริมฝีปากสีแดงสดเผยอค้างครางออกมาผะแผ่วด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกายสาว“อร้ายยยยยยยยยยย”พรวดดดดดดดดดดดด น้ำหอยแตกพรวดทะลักง่ามขา รูหอยขมิบตอดอากาศอย่างหิวโหย ซ่านกระสันอยากให้มังกรจ้วงแทงแทบขาดใจ เหมยกุ้ยครางกระเส่าขมิบตอดความว่างเปล่าไม่ยอมหยุด นางลอยขึ้นสวรรค์ชั้นหนึ่งไปแล้ว“อะ อ่า อือ อ่อยยยยยย”“อู้ววว.. อ่า... เหมยกุ้ย... เงี่ยนมากแล้วสินะ นำทะลักเลยนะ โอ้ววววว”แม่ทัพหยัดกายขึ้นแลบล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ
“เชิญชิมสุราชั้นเลิศจากข้า... เหมยกุ้ย มอบเป็นของขวัญแด่ท่านแม่ทัพ”มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กกางออก แล้วร่างใหญ่ก็ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนแผ่หลาบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว“เหมยกุ้ยยยยยยย ฮ่า ๆ เหมยกุ้ย”จ๊วบ!ซู้ดดดด จ๊วบ“อะ อ่า หือ อ่า”ลิ้นสากร้อนระอุแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น มันตวัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนเลือดในกายนางร้อนระอุ เผยอเรียวปากขึ้น ตอบรับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา และหยัดร่างเข้าเบียดกายแข็งแกร่งทันทีซู้ดดดด จ๊วบจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อืม อ่า จ๊วบ”ร่างอรชรใต้ร่างใหญ่กำยำบิดส่าย อย่างซ่านกระสันเมื่อแม่ทัพหนุ่มบรรจงจูบด้วยลิ้นร้ายอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนควาญรีดน้ำหวานในโพรงนางจนหมดสิ้น แล้วลามเลียมาถึงติงหูเกิดความสยิวแผ่ซ่านจนขนอ่อนของนางลุกซู่ทั้งกายจนครางกระเส่าออกมา“อร้ายยยย อ่า หือ”แผล็บ! จ๊วบ!ปากร้อนระอุของแม่ทัพใหญ่ลามเลียเลื้อยลากมาถึงซอกคอขาวผ่อง ลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินสุราในเนื้อนวลมาเรื่อยๆ มือใหญ่ร้อนฉ่าดึงทึ้งอาภรณ์นางออกจนเกิดรอยแยกของเสื้อคลุม หน้าอกอวบอิ่มเผยชูชันอวดเต้าสล้างกลมกลึงเฉิดฉายอยู่ตรงหน้าแม่ทัพหนุ่มจับจ้องอกอวบๆ ของนางอย่างหลงใหล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่53. ราวกับถูกสาป
แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป เขาคาดว่าจะได้กลิ่นคาวเลือดและการสู้รบซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัด แต่สิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ สาวงาม งามที่สุดที่เขาเคยพบยิ่งยามที่ร่างอรชรเยื้องย้ายขยับกายเข้าใกล้ กลิ่นหอมฟุ้งลอยอบอวลไปทั่วทั้งกระโจม ใจของแม่ทัพใหญ่เต้นตึกตักระส่ำ เต้นแรงยิ่งกว่าการเห็นกองทัพศัตรูนับแสนอยู่ตรงหน้าสติของแม่ทัพใหญ่หลุดลอยลืมสิ้นว่าตนมาที่กระโจมน้อยนี้เพื่อสิ่งใด หัวใจของเขามันวาบหวามเคลิบเคลิ้ม แม้มือเรียวของนางเอื้อมเข้าสัมผัสมือใหญ่ เขาก็ยอมให้นางนำพาแต่โดยดี“ท่านแม่ทัพเชิญทางนี้เถิด”เหมยกุ้ยจูงร่างสูงใหญ่ให้นั่งลงที่โต๊ะกลมกลางกระโจม ที่มีสำหรับอาหารและเหล้าชั้นดีไว้เพียบพร้อม หากแม่ทัพใหญ่มีสติมากพอเขาจะประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าคือ กลลวง แต่เหตุไฉนร่างกายของเขากลับวูบไหวยอมนั่งลงตามคำสั่งนางแต่โดยดี“ขออภัยท่านแม่ทัพที่ข้าน้อยบังอาจมารบกวนท่าน”เหมยกุ้ยชวนคุยระหว่างรินสุราเลิศรสลงในจอก“อะ เอ่อ ไม่เป็นไร เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นแม่ทัพ?”แม่ทัพใหญ่จางหย่งตอบอย่างเงอะงะ หลายเดือนที่ผ่านมาเขากรำศึกทั้งวันทั้งคืนเจอแต่บรรดาทหารหนุ่มๆ นี่เป็นคืนแรกที่เขา
บุปผาสยบมังกร ตอนที่52. สวามิภักดิ์
“หากผู้ใดแพร่งพรายเรื่องในพระตำหนักนี้ออกไป มันผู้นั้นจะมีสภาพเป็นเหมือนนายทหารผู้นี้!”ปากสีแดงสดเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น“หากผู้ใดสวามิภักดิ์ต่อข้า มันผู้นั้นจะยังคงนอนหลับกินอิ่มอยู่ในตำหนักแห่งนี้เหมือนเช่นเคย!”องค์จักพรรดินี จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!บรรดาข้าทาสบริวารต่างคุกเข่าหมอบลงถวายความจงรักภักดี ไม่มีใครไม่รักชีวิต!เมื่อผู้เป็นนายเก่าสิ้นวาสนา นกน้อยที่ไร้ผู้ปกครองย่อมบินหาคอนเกาะที่มั่นคงกว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต“ฮ่าๆ ทุกคนจงฟัง!”เสียงประกาศก้อง ร่างอรชรในชุดสีทองกรุยกรายยืดกายขึ้นองครักษ์ทั้งสองยืนเคียงข้าง“ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเหมือนเช่นเคยปฏิบัติมา อีกไม่เกิน 1 ชั่วยาม พระชายาก็จะฟื้น แต่จะกลายเป็นคนไร้สติ ให้พวกเจ้าทุกคนบอกกล่าวต่อๆ กันออกไปว่า -พระชายาโศกเศร้าเพราะสูญเสียพระสวามีจนเสียสติ-”น้อมรับพระบัญชา!“ระหว่างที่เจ้าเฝ้าพระตำหนักพระชายามีผู้ใดเล็ดลอดคาบข่าวไปบอกแม่ทัพใหญ่หรือไม่?”เหมยกุ้ยเอ่ยถามหลี่เจี๋ยขณะเสด็จกลับตำหนักของตน“ไม่มีแม้แต่เงาเส้นหนึ่ง”องครักษ์หนุ่มตอบ“ดีมาก ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้ดูแลพระตำหนักของพระชายาเพราะข้ายังไม่ไว
บุปผาสยบมังกร ตอรที่51. ตอบกลับอย่างเยือกเย็น
เมื่อมือเรียวสวย แหวกม่านสีทองออก ร่างอรชรก็ก้าวออกมาจากเกี้ยวสีทอง พร้อมกับพระสุรเสียงตอบกลับอย่างเยือกเย็นว่า “อันเหว่ย ท่านโปรดใจเย็นเถิด บางทีผู้คนของพระตำหนักนี้อาจจะมีกิจวุ่นวายจึงไม่มีเวลาออกมารับเสด็จข้าก็เป็นได้”เหมยกุ้ยยิ้มที่มุมปากไม่ได้เก็บการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้มาใส่ใจ เพราะยังมีเรื่องใหญ่กว่าที่นางจักต้องจัดการสิ้นพระสุรเสียงร่างอรชรก้าวย่างอย่างสง่างามเดินนำขบวนเข้าสู่พระตำหนัก เมื่อก้าวล่วงเข้ามาในพระตำหนักพระชายาข้าทาสรับใช้ต่างตื่นตระหนก แล้วเดินหลบหายไปจากสายตาและไม่มีผู้ใดน้อมถวายการต้อนรับองค์จักรพรรดินีจึงเดินเข้าไปในพระตำหนักเรื่อยๆ จนถึงศาลาชมดอกไม้ด้านหลังพระตำหนัก พระชายากำลังเสวยอาหารเช้าอย่างละเมียดละไม แม้จะรับรู้ถึงการเสด็จมาขององค์จักรพรรดินี แต่นางก็ไม่ได้ขยับน้อมตัวลงถวายความเคารพแม้แต่น้อย องครักษ์ฝ่ายขวาทำท่าจะคาดโทษผู้กระทำผิดระเบียบวังหลวงแต่เหมยกุ้ยยกมือขึ้นห้ามแล้วถือวิสาสะนั่งลงร่วมโต๊ะอาหารโดยไม่ต้องรอคำเชิญเช่นกัน“ทรงเสวยอาหารเช้าอร่อยหรือไม่”เหมยกุ้ยยิ้ม พร้อมกับเอ่ยทักทายขึ้นก่อน“ข้าจำได้ว่ายังไม่เคยเอ่ยเชิญผู้ใดร่วมโต
บุปผาสยบมังกร ตอนที่50. จะขาดใจ
“อ่า อือ อะ อันเหว่ย ข้าจะขาดใจอยู่แล้ว อ่า”ยิ่งเห็นริมฝีปากแดงสดเผยอคราง ดวงตาฉ่ำเยิ้มของนางทำให้กล้ามเนื้อของเขาเกร็งทุกสัดส่วน มังกรเขื่องพองโตสั่นระริกแทบอยากจะมุดเข้ารู้หอยฉ่ำวาวเสียเดียวนั้นใบหน้างามบิดส่าย เผยอปากครางซี้ดดดดดดดดดร่างงามสั่นระริก กล้ามเนื้อภายในกายบิดเกร็งต้องการให้ดุ้นมังกรรุกเร้ามากกว่านี้“คืนนี้ ในห้วงคำนึงของท่านต้องมีแต่ข้าเพียง .....”บุรุษหนุ่มหยุดเสียงลง ตาคมตรึงตาคู่งามให้อยู่ที่เขา ก่อนจะกระแทกดุ้นมังกรเข้ารูหอยเต็มแรงพร้อมกับเสียงที่เปล่งออกมา“...ผู้เดียว!”ตับ!“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ร่างบางสะท้านเฮือก มังกรใหญ่ทะลวงเข้าลึกจนสุดลึก ความเสียวซ่านแล่นจี๊ดขึ้นสมอง สายตาพร่ามัวชั่วขณะรูหอยสวมลงบนความผงาดร้อนผ่าวอย่างเหมาะเจาะลึกจนสุดลำ นางครางออกมา ร่างกายร้อนผ่าวความหิวกระหายแทรกซึมเข้าไปทั่วทุกอณูสัมผัส“โอ้ววววววววววววว อ่า”บุรุษหนุ่มถึงกับคำรามลั่น เมื่อดุ้นมังกรยักษ์เข้าไปในโพร่งหอยทั้งอุ่นทั้งนุ่ม เขาตรึงสะโพกเกร็งตอกแน่น ซึมซับความซ่าบซ่านอย่างอิ่มเอม“อะ อันเหว่ย ห้วงคำนึงข้ามีแค่ท่าน อ่า”กลิ่นอายบุรุษคลุกเคล้ากลิ่นเหงื่อ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่49. กำจัดกลิ่น
“อ่า”แล้วปากหนาร้อนระอุก็ประกบปากอิ่มเอาไว้ แทะเล็มกลีบปากสีแดงสดอ่อนนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ”“รางวัลที่เกล้ากระหม่อมต้องการมากที่สุด คือ ท่าน!”บุรุษหนุ่มกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู“อืมมมมมมม อะ อันเหว่ย”เสียงแว่วหวานของเหมยกุ้ยเอ่ยเรียกชื่อเขา ยิ่งกระตุ้นให้เลือดในกายบุรุษวิ่งพล่าน มือหนากระชับกอดร่างอ่อนนุ่มเข้าชิด ปากแกร่งโฉบลงบนกลีบปากอิ่มสีแดงสดรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่เคยฮืออออออ จ๊วบบบบบบบ “อึก ฮืออออออ จ๊วบ”ริ้นร้อนของเขาตวัดระรัวครวญหาความฉ่ำหวานซ่าบซ่านในโพร่งปากน้อย“ฮือ อ่า อ่าซ์”มือเรียวงามขึ้นคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ร่างกายอ่อนระทวยลงกับอกเขาราวไฟรน ความเสียวซ่านโจมตีท้องน้อยไม่หยุด ขณะที่หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ อันเหว่ยรุกรานเข้าซุกไซ้ด้วยริมฝีปากร้อนระอุ เนื้อกายนางสัมผัสบุรุษอื่นส่วนใด เขาจะไล้จูบโลมเลียส่วนนั้นให้เนิ่นนานที่สุด เพื่อกำจัดกลิ่นอายของบุรุษอื่น! เพื่อให้ทั่วทั้งกายนางเป็นของเขาเพียงผู้เดียว!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ “อื้อ อ่า อืมมมมมมม”แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กแฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Share

ตอนที่ 13. หยุด

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

Share

ตอนที่ 13. หยุด

Related chapters

บุปผาสยบมังกร ตอนที่14. ชื่นใจ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่15. หอบหายใจถี่

บุปผาสยบมังกร ตอนที่16. สุดยอด

บุปผาสยบมังกร ตอนที่17. การเป็นอิสระจากหอนางโลมแห่งนี้!!!

บุปผาสยบมังกร ตอนที่18. เรื่องที่จะบอก

บุปผาสยบมังกร ตอนที่19. หลังม้า

บุปผาสยบมังกร ตอนที่20. น่ากินไปทั้งตัว

บุปผาสยบมังกร ตอนที่21. มังกรร้อนฉ่า

Latest chapter

บุปผาสยบมังกร ตอนที่57. จบ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 56 กุมไว้แน่น

บุปผาสยบมังกร ตอนที่55. ตักตวง

บุปผาสยบมังกร ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่53. ราวกับถูกสาป

บุปผาสยบมังกร ตอนที่52. สวามิภักดิ์

บุปผาสยบมังกร ตอรที่51. ตอบกลับอย่างเยือกเย็น

บุปผาสยบมังกร ตอนที่50. จะขาดใจ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่49. กำจัดกลิ่น

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา