Home / โรแมนติก / บุปผาสยบมังกร / ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ

ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ

Author: Bunmeebooks

Last Updated: 2024-10-27 15:26:06

แม่เล้าลำเลิกบุญคุณ เหมยกุ้ยได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน นางฟังประโยคนี้ซ้ำ ๆ มานานกว่า 6 ปีแล้ว และ 6 ปีที่นางต้องตกเป็นทาสกามเพื่อทำเงินให้กับแม่เล้าผู้นี้

“ถ้าเช่นนั้น ก็สุดแล้วแต่ท่านแม่จะเห็นสมควรเถิด”

เหมยกุ้ยรับคำแผ่วเบา

รื่อหงจึงเอื้อมมือมากุมมือน้อยของสาวสวยไว้พลางปลอบประโลมว่า

“ดีมากเหมยกุ้ย เจ้าช่างเป็นเด็กดียิ่งนัก วันนี้ถือว่าข้าขอเจ้าเป็นพิเศษก็แล้วกัน เพราะผู้ที่จะมาวันนี้เป็นขุนนางใหญ่จากทางเหนือ ปีหนึ่งท่านถึงจะเดินทางผ่านมาเมืองฉีซาน ท่านอุตส่าห์ส่งม้าเร็วมาจองตัวเจ้าไว้ก่อนขบวนของท่านจะมาถึงเสียอีก ให้ถือว่าทำบุญทำทานกับคนแก่แล้วกันนะเหมยกุ้ย”

เหมยกุ้ยพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ รื่อหงยิ้มหน้าระรื่นเมื่อสาวงามแห่งหอมู่ตานยอมรับงาน นางจึงกล่าวต่อว่า

“ก่อนรับแขกคืนนี้เจ้าอยากทานอะไรเป็นพิเศษหรือไม่ ข้าจะจัดให้เจ้าเป็นพิเศษ”

“ขอบคุณท่านแม่ที่กรุณา หากเป็นได้ท่านแม่โปรดให้ไป๋หลาน หรือหวงหลานเป็นผู้ยกอาหารและเหล้าขึ้นมาที่ห้องกุหลาบได้หรือไม่”

“เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ทำไมจะไม่ได้หล่ะ วันนี้ไป๋หลานว่างข้าจะให้นางขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อนเจ้าแล้วกันนะ”

“ขอบคุณท่านแม่”

เหมยกุ้ยก้มศีรษะเล็กน้อย

“เอาหล่ะ ข้าต้องลงไปดูแลข้างล่างหน่อย เจ้าก็พักผ่อนเยอะๆ นะ ถึงเวลา ไป๋หลานยกอาหารให้มาให้”

รื่อหงกล่าวทิ้งท้าย ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

เมื่อรื่อหงเดินหายลับออกไปแล้ว เหมยกุ้ยลงกลอนประตูแล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะกลมกลางห้อง นางกวาดสายตาไปทั่วบริเวณห้องที่พรั่งพร้อมด้วยเครื่องเรือน

ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างงดงามยิ่งกว่าห้องใด ๆ ในหอนี้ หนำซ้ำยังกว้างกว่าห้องอื่น ๆ ถึง 2 เท่า เพราะห้องพื้นที่รับแขกถูกแยกออกเป็นสัดส่วนจากห้องนอน

แม้ห้องที่นางอยู่จะหรูหรากว่าห้องของนางคณิกาคนอื่น ๆ แต่สถานะก็ไม่ก็ไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก ไม่ว่าห้องจะใหญ่หรือเล็ก สุดท้ายก็ลงเอ่ยเป็นสถานที่ระบายความใคร่แก่ชายเหมือนๆ กัน

เหมยกุ้ยถอนหายใจออกมาเบา ๆ กล้ำกลืนความรันทดใจเข้าไปข้างใน นางยังคงจำวันที่รื่อหงเปลี่ยนแปลงทั้งชีวิตของตนได้ดี

หลังจากที่เหมยกุ้ย เด็กสาวอายุ 14 ปีที่ต้องสูญสิ้นครอบครัวเพราะโจรป่า นางถูกรื่อหงเจ้าของหอมู่ตานช่วยเหลือเลี้ยงดู

วันนั้น เหมยกุ้ยอยู่ในชุดสีขาวออกเหลืองเพราะเป็นชุดเก่าของรื่อหงนำมาให้สวมใส่ สี่ห้าวันที่นางพักอยู่ในหอมู่ตานแห่งนี้ ได้รับความสะดวกสบาย ตอนกลางคืนเหมยกุ้ยมักจะได้ยินเสียงเพลง เสียงคนคุยกันเฮฮาดังมาจากชั้นล่างเสมอ ๆ และทุก ๆ บ่าย รื่อหง ผู้ที่ให้นางเรียกว่าแม่ ก็จะปรากฏตัวในห้องคอยถามสารทุกข์สุกดิบ จนสาวน้อยรู้สึกไว้ใจและรู้สึกดีที่ครั้งที่ได้เห็นรื่อหงเปิดประตูเข้ามาในห้อง

“เหมยกุ้ย วันนี้เป็นไงบ้าง หายตกใจหรือยัง? ยังฝันร้ายอยู่ไหม?”

รื่อหงเอ่ยถามสาวน้อยที่ตนรับอุปถัมภ์ เมื่อวานนางเล่าให้ฟังว่ามักจะฝันถึงวันที่โจรฆ่าพ่อแม่

เหมยกุ้ยส่งยิ้มให้สาวใหญ่วัย 35 ปี แม้อายุจะล่วงเลยผ่านวัยสาวแต่รูปร่างของนางยังคงได้สัดส่วนราวกับสาวแรกรุ่น เมื่อร่างนั้นนั่งลงข้าง ๆ เหมยกุ้ยจึงตอบว่า

“เมื่อคืนยังฝัน แต่ข้าก็ไม่กลัวมันแล้ว สักวันข้าจะต้องแก้แค้น!”

เด็กสาวตอบแววตามุ่งมั่น

รื่อหงจะลูบศีรษะนางเบา ๆ ก่อนเอ่ย

“โธ่เอ๊ย เด็กน้อย ชีวิตมันมีเรื่องต้องทำมากกว่าการแก้แค้น ไว้เจ้าโตกว่านี้แล้วเจ้าจะรู้ อ่อ ดื่มน้ำนี่สิ สมุนไพรบำรุงกำลังจะทำให้เจ้าหลับสบายไม่ฝันร้ายอีก”

เด็กสาวยิ้มรับ นางยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มจนหมดจอก มือหนึ่งวางถ้วยลง อีกมือก็ยกแขนเสื้อขึ้นซับน้ำที่เลอะริมฝีปากเบา ๆ พวงแก้มของเด็กสาวขึ้นสีชมพูแดงระเรื่อด้วยวัยแรกแย้ม

“เจ้าอยู่ที่นี่ ข้าดีกับเจ้าไหม?”

รื่อหงเอ่ยขึ้นพลางสบตาเด็กสาวอย่างจริงจัง

“ท่านแม่ดีกับข้ามาก”

“เจ้าจะอยู่กับข้าต่อหรือไม่”

เด็กสาวตาลุกวาวเมื่อได้ยินคำถามจากรื่อหง นางตื่นตระหนกกว่าว่าจะถูกขับไล่ออกไป เหมยกุ้ยรีบลงไปคุกเข่า คำนับผู้ที่ตนเรียกว่า “แม่”

“ท่านแม่ ข้าไม่มีที่ไป ไม่รู้จะไปไหนจริง ๆ โปรดเมตตาข้าด้วย โปรดเมตตาข้าด้วย”

“เด็กดี ลุกขึ้นเถอะ ข้าไม่ใจไม้ไส้ระกำพอที่จะขับไล่ไสส่งเจ้าไปตกระกำลำบากหรอก”

รื่อหงเอ่ย ขณะที่ช้อนมือประคองร่างเล็กให้ยืนขึ้น

“ขอบคุณท่านแม่มาก”

แววตาไร้เดียงสาของเหมยกุ้ยทอประกายขอบคุณอย่างลึกซึ้ง

“เพียงแต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่า หากเจ้าอยู่ที่นี่กับข้า เจ้าต้องช่วยข้าทำงาน”

รื่อหงเอ่ยต่อ

“ข้ายอมทำอย่างที่ท่านแม่สั่ง ข้าทำได้หมด”

“เจ้าพูดเองนะ”

รื่อหงสบตาสาวน้อย

นางจึงพูดยืนยันหนักแน่นว่า

“ข้าทำได้หมดผ่าฟืน ตักน้ำ ถูบ้าน ทำความสะอาด”

“ฮ่า ฮ่า เด็กน้อย ข้าไม่ใช้สาวสวยอย่างเจ้าให้ทำงานเยี่ยงทาสเช่นนั้นแน่”

สาวน้อยเลิกคิ้วสูงอย่างสงสัยกับคำตอบของรื่อหง รู้สึกร้อนวูบวาบภายในร่างกายอย่างไรชอบกล

“เจ้ารู้ใช่ไหม ว่าเป็นแม่เล้าของหอมู่ตานแห่งนี้ หญิงทุกคนในหอแห่งนี้ต้องปฏิบัติหน้าที่เป็นนางคณิกา”

“นางคณิกา คือ อะไร”

เหมยกุ้ยถามประสาซื่อ รู้สึกว่าอุณหภูมิของห้องร้อนขึ้น ๆ จนนางต้องปลดเสื้อคลุมตัวนอกออก เหลือเพียงเสื้อซับในบางเบาเผยให้เห็นเต้านมตั้งช่ออวบอูม หัวนมสีชมพูระเรื่อชูชัน เมื่อไล่สายตาลงมาด้านล่างขนหอยเป็นโหนกเนินอิ่มกำลังขึ้นขนอ่อนระบายสีน้ำตาล

รื่อหงดึงร่างงดงามที่เริ่มได้สัดส่วนของเหมยกุ้ยมานั่งบนตัก แล้วใช้สองมือกลึงหัวนมชมพูชูชัน จนร่างเล็กบนตักแอ่นรับอย่างเสียวซ่าน

“อ่า ท่านแม่ ทำอะไร ข้าขนลุกไปหมดแล้ว หือ อะ อ่า”

“ข้าก็จะสอนเจ้าให้รู้ว่า นางคณิกาคืออะไร อย่างไรหล่ะ”

ปากแดงฉานของรื่อหง กระซิบข้างหูน้อย ๆ

“ทะ ทำไม ขะ ข้ารู้สึกอยากให้ท่านลูบไล้ข้า”

เหมยกุ้ยถามเสียงสั่นระริก ๆ เมื่อเริ่มควบคุมสติตนเองไม่ได้

รื่อหงมองร่างน้อย ๆ ที่บิดเกร็งเพราะความกระสัน นางหอบหายใจถี่ ใบหน้าแดงก่ำเพราะยาปลุกสวาทที่หล่อนให้นางกินคงจะเริ่มออกฤทธิ์แล้ว

“เจ้าไม่ได้อยากให้ข้าลูบไล้เจ้าหรอก แต่เจ้าต้องการสิ่งนี้ต่างหาก จางเหว่ย! หวังเหว่ย!”

สิ้นเสียงเรียก ชายฉกรรจ์รูปร่างกำยำที่มักจะพบเห็นเขาเดินตามรื่อหงเสมอ ๆ ผลักประตูห้องเข้ามา ชายสองคนสวมเพียงกางเกง ปล่อยแผงอกล่ำเป็นสันกล้ามเนื้อเปื่อยเปล่า

Previous Chapter Next Chapter

บุปผาสยบมังกร ตอนที่57. จบ
“อะ อะ อ่าซ์ อร้ายยยยยยยยยยยย”สิ้นเสียงครวญคราง เรือนร่างโชกเหงื่อของทั้งคู่ก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต ทั้งสองนิ่งค้างซึมซาบความซาบซ่านให้เต็มทรวง ก่อนจะจบบทสวาททะลวงหอยของแม่ทัพด้วยการจูบบดลึกวาบหวามฝากความหวานให้ตราตรึงใจและแล้ววันแต่งตั้งองค์จักรพรรดินีอย่างเป็นทางการพื้นที่ท้องพระโรงลามไปจนถึงประตูวังด้านหน้าเต็มไปด้วยบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ เข้าร่วมถวายพระพรและเป็นสักขีพยานในการรับตำแหน่งอันสูงส่งเมื่อเสียงแตรเสียงประทัดดังสนั่นขึ้นเป็นสัญญาณการเริ่มพิธี เสียงแซ่เซ็งพูดคุยของเหล่าขุนนางทั้งหลายต่างสงบลง พร้อมกับยืนในแถวรอรับการเสด็จขึ้นบัลลังก์ไม่ช้าร่างงดงามในชุดจักรพรรดิเต็มยศก็ปรากฏบนพรมสีแดงที่ทอดยาวสู่ราชบัลลังก์ท่อนล่างเป็นกระโปรงยาวสีแดงปักมังกรที่ฐานด้านล่าง ชายกระโปรงยาวระพื้น ยามก้าวเดินสะบัดไหวดูราวกับมังกรโลดแล่นในสายน้ำแยงชี ผ้าคล้องไหล่สีทองอร่ามคลุมเป็นสายยาวที่แขนทั้ง 2 ข้าง เสื้อชั้นนอกแขนกว้างปักลายกุหลาบดิ้นทอง แขนเสื้อที่ยาวลงมาถึงสะโพกพลิ้วไหวตามจังหวะย่างก้าว เนื้อแพรพรรณล้วนทักทอจากช่างฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน !!“แม่ทัพใหญ่จางหย่งขอเข้าเฝ้า!!!”
บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 56 กุมไว้แน่น
ตับ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ“อะ อ่า อ๊า อร้ายยยยยยยย”ซ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบพรวดดดดดดดดดดดดดดดด“อร้ากกกกกกกกกก”มังกรยักษ์พ่นพิษอุ่นซ่านเข้าเต็มโพรงหอยพร้อมกับเสียงครางระงมจนถึงสวรรค์ของทั้งคู่ ร่างอรชรกระตุกงึกๆ เกร็งเสียวสุดขีด สะโพกแกร่งของแม่ทัพหนุ่มผู้หิวกระหายตอกตรึงรูหอยบดแน่น ปล่อยให้จิตวิญญาณของตนล่องลอยไปแสนไกล ในไม่ช้าเรือนร่างกำยำก็ค่อยๆ เอนซบลงอกอวบๆ ทั้งคู่หอบหายใจกระเส่า“อ่า ข้าไม่เคยกินสุราอร่อยขนาดนี้มาก่อน”แม่ทัพรำพันกระซิบแนบเนื้อนวล บนโต๊ะกลมใหญ่กลางกระโจม เขาไม่คิดว่าการเดินทางกลับวังหลวงครั้งนี้จะได้พบเทพธิดาที่นำพาเข้าสู่สรวงสวรรค์อย่างไม่คาดฝัน“ข้าก็ไม่เคยถูกมังกรยักษ์จ้วงกระหน่ำได้ถึงใจขนาดนี้เช่นกัน โอ้แม่ทัพสมแล้วที่ท่านเป็นยอดชาตรี”เหมยกุ้ยพลิกตัวขึ้น ดุ้นมังกรยักษ์จึงหลุดออกจากร่องหอย“อ่า”ร่างอรชรค่อยๆ เลื้อยกายลงมาที่หว่างกำยำ จนสบเข้ากับลำตัวของมันเยิ้มไปด้วยน้ำทิพย์สีขาวขุ่น“มังกรท่านใหญ่น่ากินเหลือเกิน”เหมยกุ้ยถึงกับอุทานกระเส่าเมื่อเจอหัวดุ้นสีน้ำตาลไหม้อาบช่ำด้วยน้ำทิพย์ เส้นเลือดปูดโปนยังเต้นตุบๆ ลิ้นเรียวเล็กแลบเลียริมฝีปากตนอย่างห
บุปผาสยบมังกร ตอนที่55. ตักตวง
ยิ่งลิ้นสากสอดแทง... น้ำหวานยิ่งทะลักจนฉ่ำปาก เขาดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อือ... อะ อ่า จะแตกแล้ว อ่อยยยยยย”ปากใหญ่ร้อนฉ่ายังคงขบเม้มกลีบเนื้อหอยเต็มปากเต็มคำ ลิ้นร้อนฉ่าแทงเข้าแทงออกรัวๆ เร่งจังหวะตามเสียงกระเส่าของนาง ยิ่งดูด ยิ่งเลียน้ำหอยฉ่ำ ๆ ยิ่งไหลทะลัก ร่างอรชรบิดส่ายบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหนจ๊วบบบบบบ จ๊วบบบบบบจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ แฮ่กๆ แฮ่กๆ“โอ้วววววววว ท่านแม่ทัพ ไม่ไหวววว แล้ววววว อร้ายยยย”เหมยกุ้ยแอ่นสะโพกหยัด มือเรียวขยุ้มผมดกดำของเขาให้แนบชิดร่องสาว ร่างอรชรกระตุกเกร็งงึก ๆ ริมฝีปากสีแดงสดเผยอค้างครางออกมาผะแผ่วด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกายสาว“อร้ายยยยยยยยยยย”พรวดดดดดดดดดดดด น้ำหอยแตกพรวดทะลักง่ามขา รูหอยขมิบตอดอากาศอย่างหิวโหย ซ่านกระสันอยากให้มังกรจ้วงแทงแทบขาดใจ เหมยกุ้ยครางกระเส่าขมิบตอดความว่างเปล่าไม่ยอมหยุด นางลอยขึ้นสวรรค์ชั้นหนึ่งไปแล้ว“อะ อ่า อือ อ่อยยยยยย”“อู้ววว.. อ่า... เหมยกุ้ย... เงี่ยนมากแล้วสินะ นำทะลักเลยนะ โอ้ววววว”แม่ทัพหยัดกายขึ้นแลบล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ
“เชิญชิมสุราชั้นเลิศจากข้า... เหมยกุ้ย มอบเป็นของขวัญแด่ท่านแม่ทัพ”มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กกางออก แล้วร่างใหญ่ก็ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนแผ่หลาบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว“เหมยกุ้ยยยยยยย ฮ่า ๆ เหมยกุ้ย”จ๊วบ!ซู้ดดดด จ๊วบ“อะ อ่า หือ อ่า”ลิ้นสากร้อนระอุแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น มันตวัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนเลือดในกายนางร้อนระอุ เผยอเรียวปากขึ้น ตอบรับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา และหยัดร่างเข้าเบียดกายแข็งแกร่งทันทีซู้ดดดด จ๊วบจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อืม อ่า จ๊วบ”ร่างอรชรใต้ร่างใหญ่กำยำบิดส่าย อย่างซ่านกระสันเมื่อแม่ทัพหนุ่มบรรจงจูบด้วยลิ้นร้ายอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนควาญรีดน้ำหวานในโพรงนางจนหมดสิ้น แล้วลามเลียมาถึงติงหูเกิดความสยิวแผ่ซ่านจนขนอ่อนของนางลุกซู่ทั้งกายจนครางกระเส่าออกมา“อร้ายยยย อ่า หือ”แผล็บ! จ๊วบ!ปากร้อนระอุของแม่ทัพใหญ่ลามเลียเลื้อยลากมาถึงซอกคอขาวผ่อง ลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินสุราในเนื้อนวลมาเรื่อยๆ มือใหญ่ร้อนฉ่าดึงทึ้งอาภรณ์นางออกจนเกิดรอยแยกของเสื้อคลุม หน้าอกอวบอิ่มเผยชูชันอวดเต้าสล้างกลมกลึงเฉิดฉายอยู่ตรงหน้าแม่ทัพหนุ่มจับจ้องอกอวบๆ ของนางอย่างหลงใหล
บุปผาสยบมังกร ตอนที่53. ราวกับถูกสาป
แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป เขาคาดว่าจะได้กลิ่นคาวเลือดและการสู้รบซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัด แต่สิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ สาวงาม งามที่สุดที่เขาเคยพบยิ่งยามที่ร่างอรชรเยื้องย้ายขยับกายเข้าใกล้ กลิ่นหอมฟุ้งลอยอบอวลไปทั่วทั้งกระโจม ใจของแม่ทัพใหญ่เต้นตึกตักระส่ำ เต้นแรงยิ่งกว่าการเห็นกองทัพศัตรูนับแสนอยู่ตรงหน้าสติของแม่ทัพใหญ่หลุดลอยลืมสิ้นว่าตนมาที่กระโจมน้อยนี้เพื่อสิ่งใด หัวใจของเขามันวาบหวามเคลิบเคลิ้ม แม้มือเรียวของนางเอื้อมเข้าสัมผัสมือใหญ่ เขาก็ยอมให้นางนำพาแต่โดยดี“ท่านแม่ทัพเชิญทางนี้เถิด”เหมยกุ้ยจูงร่างสูงใหญ่ให้นั่งลงที่โต๊ะกลมกลางกระโจม ที่มีสำหรับอาหารและเหล้าชั้นดีไว้เพียบพร้อม หากแม่ทัพใหญ่มีสติมากพอเขาจะประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าคือ กลลวง แต่เหตุไฉนร่างกายของเขากลับวูบไหวยอมนั่งลงตามคำสั่งนางแต่โดยดี“ขออภัยท่านแม่ทัพที่ข้าน้อยบังอาจมารบกวนท่าน”เหมยกุ้ยชวนคุยระหว่างรินสุราเลิศรสลงในจอก“อะ เอ่อ ไม่เป็นไร เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นแม่ทัพ?”แม่ทัพใหญ่จางหย่งตอบอย่างเงอะงะ หลายเดือนที่ผ่านมาเขากรำศึกทั้งวันทั้งคืนเจอแต่บรรดาทหารหนุ่มๆ นี่เป็นคืนแรกที่เขา
บุปผาสยบมังกร ตอนที่52. สวามิภักดิ์
“หากผู้ใดแพร่งพรายเรื่องในพระตำหนักนี้ออกไป มันผู้นั้นจะมีสภาพเป็นเหมือนนายทหารผู้นี้!”ปากสีแดงสดเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น“หากผู้ใดสวามิภักดิ์ต่อข้า มันผู้นั้นจะยังคงนอนหลับกินอิ่มอยู่ในตำหนักแห่งนี้เหมือนเช่นเคย!”องค์จักพรรดินี จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!บรรดาข้าทาสบริวารต่างคุกเข่าหมอบลงถวายความจงรักภักดี ไม่มีใครไม่รักชีวิต!เมื่อผู้เป็นนายเก่าสิ้นวาสนา นกน้อยที่ไร้ผู้ปกครองย่อมบินหาคอนเกาะที่มั่นคงกว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต“ฮ่าๆ ทุกคนจงฟัง!”เสียงประกาศก้อง ร่างอรชรในชุดสีทองกรุยกรายยืดกายขึ้นองครักษ์ทั้งสองยืนเคียงข้าง“ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเหมือนเช่นเคยปฏิบัติมา อีกไม่เกิน 1 ชั่วยาม พระชายาก็จะฟื้น แต่จะกลายเป็นคนไร้สติ ให้พวกเจ้าทุกคนบอกกล่าวต่อๆ กันออกไปว่า -พระชายาโศกเศร้าเพราะสูญเสียพระสวามีจนเสียสติ-”น้อมรับพระบัญชา!“ระหว่างที่เจ้าเฝ้าพระตำหนักพระชายามีผู้ใดเล็ดลอดคาบข่าวไปบอกแม่ทัพใหญ่หรือไม่?”เหมยกุ้ยเอ่ยถามหลี่เจี๋ยขณะเสด็จกลับตำหนักของตน“ไม่มีแม้แต่เงาเส้นหนึ่ง”องครักษ์หนุ่มตอบ“ดีมาก ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้ดูแลพระตำหนักของพระชายาเพราะข้ายังไม่ไว
บุปผาสยบมังกร ตอรที่51. ตอบกลับอย่างเยือกเย็น
เมื่อมือเรียวสวย แหวกม่านสีทองออก ร่างอรชรก็ก้าวออกมาจากเกี้ยวสีทอง พร้อมกับพระสุรเสียงตอบกลับอย่างเยือกเย็นว่า “อันเหว่ย ท่านโปรดใจเย็นเถิด บางทีผู้คนของพระตำหนักนี้อาจจะมีกิจวุ่นวายจึงไม่มีเวลาออกมารับเสด็จข้าก็เป็นได้”เหมยกุ้ยยิ้มที่มุมปากไม่ได้เก็บการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้มาใส่ใจ เพราะยังมีเรื่องใหญ่กว่าที่นางจักต้องจัดการสิ้นพระสุรเสียงร่างอรชรก้าวย่างอย่างสง่างามเดินนำขบวนเข้าสู่พระตำหนัก เมื่อก้าวล่วงเข้ามาในพระตำหนักพระชายาข้าทาสรับใช้ต่างตื่นตระหนก แล้วเดินหลบหายไปจากสายตาและไม่มีผู้ใดน้อมถวายการต้อนรับองค์จักรพรรดินีจึงเดินเข้าไปในพระตำหนักเรื่อยๆ จนถึงศาลาชมดอกไม้ด้านหลังพระตำหนัก พระชายากำลังเสวยอาหารเช้าอย่างละเมียดละไม แม้จะรับรู้ถึงการเสด็จมาขององค์จักรพรรดินี แต่นางก็ไม่ได้ขยับน้อมตัวลงถวายความเคารพแม้แต่น้อย องครักษ์ฝ่ายขวาทำท่าจะคาดโทษผู้กระทำผิดระเบียบวังหลวงแต่เหมยกุ้ยยกมือขึ้นห้ามแล้วถือวิสาสะนั่งลงร่วมโต๊ะอาหารโดยไม่ต้องรอคำเชิญเช่นกัน“ทรงเสวยอาหารเช้าอร่อยหรือไม่”เหมยกุ้ยยิ้ม พร้อมกับเอ่ยทักทายขึ้นก่อน“ข้าจำได้ว่ายังไม่เคยเอ่ยเชิญผู้ใดร่วมโต
บุปผาสยบมังกร ตอนที่50. จะขาดใจ
“อ่า อือ อะ อันเหว่ย ข้าจะขาดใจอยู่แล้ว อ่า”ยิ่งเห็นริมฝีปากแดงสดเผยอคราง ดวงตาฉ่ำเยิ้มของนางทำให้กล้ามเนื้อของเขาเกร็งทุกสัดส่วน มังกรเขื่องพองโตสั่นระริกแทบอยากจะมุดเข้ารู้หอยฉ่ำวาวเสียเดียวนั้นใบหน้างามบิดส่าย เผยอปากครางซี้ดดดดดดดดดร่างงามสั่นระริก กล้ามเนื้อภายในกายบิดเกร็งต้องการให้ดุ้นมังกรรุกเร้ามากกว่านี้“คืนนี้ ในห้วงคำนึงของท่านต้องมีแต่ข้าเพียง .....”บุรุษหนุ่มหยุดเสียงลง ตาคมตรึงตาคู่งามให้อยู่ที่เขา ก่อนจะกระแทกดุ้นมังกรเข้ารูหอยเต็มแรงพร้อมกับเสียงที่เปล่งออกมา“...ผู้เดียว!”ตับ!“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ร่างบางสะท้านเฮือก มังกรใหญ่ทะลวงเข้าลึกจนสุดลึก ความเสียวซ่านแล่นจี๊ดขึ้นสมอง สายตาพร่ามัวชั่วขณะรูหอยสวมลงบนความผงาดร้อนผ่าวอย่างเหมาะเจาะลึกจนสุดลำ นางครางออกมา ร่างกายร้อนผ่าวความหิวกระหายแทรกซึมเข้าไปทั่วทุกอณูสัมผัส“โอ้ววววววววววววว อ่า”บุรุษหนุ่มถึงกับคำรามลั่น เมื่อดุ้นมังกรยักษ์เข้าไปในโพร่งหอยทั้งอุ่นทั้งนุ่ม เขาตรึงสะโพกเกร็งตอกแน่น ซึมซับความซ่าบซ่านอย่างอิ่มเอม“อะ อันเหว่ย ห้วงคำนึงข้ามีแค่ท่าน อ่า”กลิ่นอายบุรุษคลุกเคล้ากลิ่นเหงื่อ
บุปผาสยบมังกร ตอนที่49. กำจัดกลิ่น
“อ่า”แล้วปากหนาร้อนระอุก็ประกบปากอิ่มเอาไว้ แทะเล็มกลีบปากสีแดงสดอ่อนนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ”“รางวัลที่เกล้ากระหม่อมต้องการมากที่สุด คือ ท่าน!”บุรุษหนุ่มกระซิบแหบพร่าที่ข้างหู“อืมมมมมมม อะ อันเหว่ย”เสียงแว่วหวานของเหมยกุ้ยเอ่ยเรียกชื่อเขา ยิ่งกระตุ้นให้เลือดในกายบุรุษวิ่งพล่าน มือหนากระชับกอดร่างอ่อนนุ่มเข้าชิด ปากแกร่งโฉบลงบนกลีบปากอิ่มสีแดงสดรุนแรงเร่าร้อนกว่าที่เคยฮืออออออ จ๊วบบบบบบบ “อึก ฮืออออออ จ๊วบ”ริ้นร้อนของเขาตวัดระรัวครวญหาความฉ่ำหวานซ่าบซ่านในโพร่งปากน้อย“ฮือ อ่า อ่าซ์”มือเรียวงามขึ้นคล้องลำคอแกร่งเอาไว้ร่างกายอ่อนระทวยลงกับอกเขาราวไฟรน ความเสียวซ่านโจมตีท้องน้อยไม่หยุด ขณะที่หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ อันเหว่ยรุกรานเข้าซุกไซ้ด้วยริมฝีปากร้อนระอุ เนื้อกายนางสัมผัสบุรุษอื่นส่วนใด เขาจะไล้จูบโลมเลียส่วนนั้นให้เนิ่นนานที่สุด เพื่อกำจัดกลิ่นอายของบุรุษอื่น! เพื่อให้ทั่วทั้งกายนางเป็นของเขาเพียงผู้เดียว!จ๊วบบบบบบบ จ๊วบบบบบบบ “อื้อ อ่า อืมมมมมมม”แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กแฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Share

ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

Share

ตอนที่10 ลำเลิกบุญคุณ

Related chapters

บุปผาสยบมังกร ตอนที่11 ด้วยความหฤหรรษ์

บุปผาสยบมังกร ตอนที่12. กระหน่ำถี่ๆ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 13. หยุด

บุปผาสยบมังกร ตอนที่14. ชื่นใจ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่15. หอบหายใจถี่

บุปผาสยบมังกร ตอนที่16. สุดยอด

บุปผาสยบมังกร ตอนที่17. การเป็นอิสระจากหอนางโลมแห่งนี้!!!

บุปผาสยบมังกร ตอนที่18. เรื่องที่จะบอก

Latest chapter

บุปผาสยบมังกร ตอนที่57. จบ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่ 56 กุมไว้แน่น

บุปผาสยบมังกร ตอนที่55. ตักตวง

บุปผาสยบมังกร ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่53. ราวกับถูกสาป

บุปผาสยบมังกร ตอนที่52. สวามิภักดิ์

บุปผาสยบมังกร ตอรที่51. ตอบกลับอย่างเยือกเย็น

บุปผาสยบมังกร ตอนที่50. จะขาดใจ

บุปผาสยบมังกร ตอนที่49. กำจัดกลิ่น

You may also like

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย