บทที่ 298 เจ้าก็แค่อยากให้ข้าตาย

อันเซี่ยไม่รู้ นางจะรู้ได้ยังไง?

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ตัวนางถูกโบยจนสลบไปตั้งหลายครั้งก็ถูกราดด้วยร้ำเย็นให้ตื่นขึ้นมา

ถูกโบยไปตั้งยี่สิบไม้ ตอนนี้นางยังงงๆ อยู่เลย

ตอนสุดท้ายที่นางถูกส่งตัวกลับไปในห้อง ถูกโยนลงไปบนเตียง ไม่นานก็สลบไปเลย

พอตื่นมาอีกที ก็เห็นคุณหนูเข้ามาและกำลังใส่ยาให้นางแล้ว

เมื่อวานเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตั้งแต่ต้นจนจบ นางไม่รู้ชัดเจนเลย

"หรือว่า คุณหนูเองก็ถูกโบยด้วย?" แต่ ไม่สิ วันต่อมาถึงคุณหนูจะดูเพลียๆ แต่อย่างน้อยก็ไม่มีแผลจากการถูกโบยนะ

"มู่อันหนิง มีอะไรก็รีบพูดมา! มาหาข้าถึงนี่ ไม่ใช่เพื่อจะมาพูดจาบั่นทอนจิตใจข้าหรือไง?"

อันเซี่ยเองก็ไม่ได้โง่ มู่อันหนิงเห็นคุณหนูของนางเป็นศัตรูมาตลอด

ที่นางมา ย่อมไม่ได้มาดีแน่นอน!

แต่ตอนนี้อันเซี่ยร้อนใจจริงๆ ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคุณหนูบ้าง

คุณหนูไม่ใช่คนที่ชอบเปิดเผยความรู้สึกให้คนอื่นรู้ เรื่องที่นางไม่อยากพูด อันเซี่ยเองก็บอกให้นางพูดไม่ได้

นางรู้สึกร้อนใจจริงๆ!

มู่อันหนิงเองก็ไม่ได้ใจเย็นแบบที่อันเซี่ยคิด

ไม่นานนางก็พูดเข้าประเด็น "เจ้าถูกโบย เพราว่าคุณหนูของเจ้าไม่ยอมปรนนิบัติเสวียนอ๋อง เจ้าคงรู