บทที่ 232 พวกเรายังมีอนาคต

เมื่อหนึ่งปีก่อน คนที่ช่วยนางก็คือจวินเย่เสวียน

กู้อวิ๋นซีใช้เวลาหนึ่งวันเต็มๆ ถึงค่อยทำใจของตัวเองให้สงบลงได้

จวินฉู่หลียังคงรออยู่ด้านนอก

กลัวว่านางจะไม่ให้อภัยตัวเขา หลังจากที่บอกความจริงไป เขาก็ไม่กล้าเข้ามาอีกเลย

ราวกับเป็นเด็กที่ทำผิด

ตอนนี้กู้อวิ๋นซีเองก็ไม่มีอารมณ์จะไปปลอบใจเขา

ในจิตใจเต็มไปด้วยเงาของจวินเย่เสวียน

เพื่อน้องชายที่กำลังจะตาย มาพบกับนางในฐานะของน้องชาย บางทีตั้งแต่เริ่มแรก จวินเย่เสวียนเองก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะชอบกู้อวิ๋นซี

รู้จักกันมาหนึ่งปี นานวันเข้าก็เริ่มเกิดความรู้สึกดีต่อกัน เขาหลงรักผู้หญิงที่น้องชายของตัวเองชอบ

เมื่อตอนที่คิดจะบอกความจริงออกไป หลานโจวกลับบอกว่า น้องชายของเขาเหลือเวลาเพียงแค่ครึ่งปีเท่านั้น

น้องชายจิตหนึ่งใจเดียวอยากจะอยู่กับผู้หญิงคนนั้น

ไม่รู้ด้วยผีสางเทวดาองค์ไหนดลใจ ทำให้เขาใช้ชื่อของน้องชาย แต่งผู้หญิงคนนั้นเข้ามา

ใครถูก ใครผิด?

ใครจะบอกได้ชัดเจน?

บางทีทุกคนอาจจะผิดกันหมดก็ได้

แต่ตอนนี้ สถานการณ์มันไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว

ช่วงพลบค่ำ หลานโจวก็มา

มองเห็นจวินฉู่หลีนั่งอยู่อย่างโดดเดี่ยวในศาลาไกลๆ ตอนที่หลานโจวเ