บทที่ 198 ข้าเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว

"แม่นางฉิน ข้าไม่เคยไปหาเรื่องท่านก่อน เหตุใดคืนนี้ท่านต้องจงใจมาหาเรื่องข้าด้วย?"

สายตาของกู้อวิ๋นซี มองผ่านไปไปบนเข็มฉีดยาสองเล่มบนพื้น

นางค่อยๆ ยืนขึ้นอย่างช้าๆ นั่งลงไปบนพื้นแล้วเก็บเข็มฉีดยาขึ้นมา

ถอนหายใจเบาๆ "ล้วนเป็นของเล่นที่อาหลีมอบให้ข้า เหตุใดท่านจะต้องทำลายมันทิ้งด้วย?"

ฉินโหรวเองก็ไม่รู้ว่าเหตุใดตัวเองจะต้องทำลายมันทิ้ง แต่ตอนนี้นางรู้สึกอารมณ์เสียสุดๆ

นางคิดว่าหลังจากผ่านเหตุการณ์ที่พระสนมหรงผมขาวชั่วข้ามคืนไปแล้ว ความรู้สึกที่จวินเย่เสวียนมีต่อผู้หญิงคนนี้ก็คงจะน้อยลงไปบ้างแล้ว

แต่เมื่อกี้ พอเห็นว่าตัวเองเผลอผลักนางจนไปชนเก้าอี้ แววตาของจวินเย่เสวียนกลับยังมีประกายความปวดใจอยู่!

ไม่มีใครเห็นเพราะเขาปกปิดมันไว้อย่างดี แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถตบตานางได้!

เสวียนอ๋องยังมีความรู้สึกกับกู้อวิ๋นซีอยู่!

ฉินโหรวมองไปที่กู้อวิ๋นซี ยิ้มออกมาอย่างไม่จริงใจแล้วพูดว่า "ข้าจะกล้ากลั่นแกล้งพระชายาได้อย่างไร? แต่การที่พระชายาทำกับหลีอ๋องถึงเพียงนี้มันออกจะเกินไปจริงๆ"

"ร่างกายของหลีอ๋องสูงส่ง ไม่อาจให้ท่านมาล้อเล่นได้ ท่านไม่เห็นหรือไง ว่าท่านเกือบจะทำให้หลีอ๋องตายไป