Share
บทที่ 1364
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1365
ขณะเดียวกันนั้นที่ด้านนอกหมู่บ้านต้าหวัง ชายสามคนกำลังเดินเข้ามาอย่างเงียบเชียบ แววตาเต็มไปด้วยความดูถูก“ลอบสังหารคนธรรมดาคนเดียวยังต้องให้พวกเราสามคนมาอีกหรือ ช่างน่าขันเสียจริง”หนึ่งในชายหนุ่มกลุ่มนั้นพ่นลมหายใจออกมาด้วยสีหน้าดูถูกเมื่อได้ยินดังนั้น ชายหนุ่มอีกสองคนก็หัวเราะ“ก็แค่ฆ่าคนคนเดียวเอง ไม่เห็นเป็นอะไรเลย นานแล้วที่พวกเราไม่ได้มาเดินเล่นในโลกมนุษย์ ถือโอกาสนี้มาสูดอากาศเสียหน่อยก็ดี”“นั่นสิ ฆ่าคนที่ชื่อหวังหยวนนี่มันง่ายจะตาย ไม่ต้องคิดมากหรอก”ทั้งสามพูดคุยกันไปพลางเดินเข้ามาใกล้หมู่บ้านต้าหวัง แต่เมื่อมาถึงระยะหนึ่ง ทั้งสามก็ต้องหยุดชะงัก“โอ้? ไม่เลวเลย มีคนเฝ้ายามอยู่มากมายถึงเพียงนี้ คนหมู่บ้านต้าหวังนี้ดูจะมีฝีมืออยู่บ้างนะ”ชายร่างใหญ่ที่เป็นหัวหน้าพูดแต่ก็ยังคงมีสีหน้าดูถูก“ค่อนข้างน่าประทับใจ พวกนี้ล้วนแต่เป็นปรมาจารย์ทั้งนั้น ถ้าวันนี้ไม่ใช่พวกเราสามคนมา คนธรรมดาทั่วไปคงจะถูกจับได้ตั้งแต่ปรากฏตัวออกมาแล้ว”“ใช่แล้ว หวังหยวนผู้นี้ค่อนข้างไม่ธรรมดาเลย ถึงได้มีคนเฝ้าหมู่บ้านมากมายถึงเพียงนี้”ทั้งสามหัวเราะ ก่อนจะเคลื่อนไหวว่องไวรอดพ้นสายตาคน หลบหลี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1366
ร่างของคนสามคนนี้รวดเร็วมาก ทำให้เหล่าปรมาจารย์ต้องตกใจ“อยู่ตรงนี้!”พวกเขาไม่รีรอรีบตะโกนออกมา จากนั้นก็มีคนมากกว่าสิบคนพุ่งเข้าใส่แต่เพียงแค่ปะทะกันครั้งเดียว สามคนในสิบกว่าคนนี้ก็ตายในทันที!ส่วนอีกเจ็ดคนที่เหลือก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสในทันที!“ปรมาจารย์ชั้นสูง!”“ท่าไม่ดีแน่!”“ใช้ปืนคาบศิลา!!”ในเวลานี้ทุกคนรู้ถึงความสามารถของศัตรูแล้ว จึงไม่ลังเลที่จะชักปืนคาบศิลาออกมาแล้วกระโจนเข้าใส่ต้าหู่และเอ้อหู่ก็เห็นคนสามคนนี้แล้วเช่นกัน จึงตะโกนขึ้นทันที“จับเป็น อย่าฆ่า!”คนทั้งสามยังคงนึกเย้ยหยัน จับเป็นหรือ? ช่างน่าขันเสียจริง!แต่ในวินาทีต่อมาทั้งสามก็ต้องตกตะลึง!เพราะขาของพวกเขาถูกยิงจนได้รับบาดเจ็บและล้มลงไปกับพื้นในทันที“นี่มันอาวุธอะไรกัน! เหตุใดจึงเร็วถึงเพียงนี้!”พวกเขาอุทานออกมา ในขณะที่ต้าหู่และเอ้อหู่ก็เข้ามาดูคนทั้งสาม ก่อนจะชักปืนออกมายิงแขนของพวกเขาอีกหลายนัด!ในชั่วพริบตา ทั้งสามคนนั้นก็สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปทันที!ขาของแต่ละคนถูกยิงอย่างน้อยสองหรือสามนัด แขนก็เช่นเดียวกัน!แม้จะเป็นปรมาจารย์ แต่หากเคลื่อนไหวไม่ได้ก็ไม่อาจใช้กลยุทธ์ใดได้!“บั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1367
เมื่อต้าหู่และเอ้อหู่ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าทันทีแต่ทันใดนั้นเอง หวังหยวนก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “อีกอย่างคือให้บอกคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านว่ามีโจรบุกเข้ามา อย่าให้เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป จนสร้างความกังวลให้พวกเขา”เรื่องนี้น่าสะพรึงกลัวเกินกว่าที่คนธรรมดาจะรับรู้ได้ จึงไม่จำเป็นต้องบอกพวกเขา“รับทราบขอรับ ข้าจะอธิบายให้พวกเขาเข้าใจอย่างชัดเจน วางใจได้เลยขอรับพี่หยวน!”ต้าหู่สั่งการให้คนไปดำเนินการตามนั้นทันที“อีกอย่าง... ทหารเกราะดำที่เสียชีวิต จงจัดพิธีศพให้พวกเขาอย่างสมเกียรติ หากเกิดวิกฤตขึ้นอีกเมื่อใด จงยิงปืนโดยไม่ลังเล ไม่ต้องพยายามใช้กำลังต่อสู้”เมื่อนึกถึงทหารเกราะดำอาวุโสที่เสียชีวิต หวังหยวนก็รู้สึกเจ็บปวดใจอย่างยิ่งหลังจากติดตามเขามาช้านาน ทหารเกราะดำอาวุโสก็ต้องมาเสียชีวิตไปสิบกว่าคน เขาจึงรู้สึกผิดต่อพวกเขาต้าหู่และเอ้อหู่ก็พยักหน้าเช่นกัน แววตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหวังหยวนเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ต้าหู่และเอ้อหู่พร้อมด้วยสตรีทั้งสามก็พากันไปที่ห้องขังลับ แล้วหวังหยวนก็ได้เห็นคนทั้งสามแววตาของหวังหยวนเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!กล้าดีอย่างไรถึงไ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1368
คนทั้งสามคนพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา ยังคงไม่สนใจคำพูดของหวังหยวนแต่เมื่อหวังหยวนได้ยินคำพูดของพวกเขาก็หัวเราะออกมาทันที“ฮ่าฮ่า ช่างน่าสนใจ พวกเจ้ายังกล้าข่มขู่ข้าอีก”เมื่อหวังหยวนพูดจบก็มานั่งเก้าอี้จ้องมองคนทั้งสามด้วยสายตาเย็นชา“ต้าหู่ คนทั้งสามนี้เป็นคนแข็งกระด้างนัก จงต้อนรับพวกเขาให้ดี”หลังจากหวังหยวนพูดจบ ต้าหู่ก็พยักหน้าทันที“วางใจเถิด พี่หยวน ข้าจะลงมืออย่างมีขอบเขต จะไม่ให้ถึงตายแน่นอน!”“ข้าฆ่าหมูมาตั้งแต่เด็ก ย่อมรู้ขอบเขตมากที่สุดแล้ว!”“การฆ่าหมูและการฆ่าคนนั้นก็ไม่ต่างกัน ต้องลงมีดตรงไหน เลือดจึงจะไหลช้า ๆ แม้จะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ก็ทรมานมาก”“และทั้งสามคนนี้ก็ล้วนเป็นปรมาจารย์ ร่างกายแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาอยู่แล้ว ข้าจะไม่ฆ่าพวกเขาหรอก”เมื่อต้าหู่พูดจบก็หยิบกล่องใบหนึ่งออกมาจากตู้ในห้องลับนี้ เมื่อเปิดออกก็พบเครื่องมือต่าง ๆ มากมายภายในมีทั้งเครื่องมือทำการเกษตร เครื่องมือใช้ในบ้าน และเข็มเหล็กขนาดต่าง ๆ สรุปแล้วก็คือมีเครื่องมือหลากหลายประเภท รวมแล้วไม่ต่ำกว่าสามสิบหรือสี่สิบชนิด“พี่หยวน ท่านดูเครื่องมือเหล่านี้สิ ข้าใช้สำหรับการลงโทษและบังคับให้สารภาพ มี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1369
หากถูกทรมานอีกครั้งหนึ่ง พวกเขาก็ยังพอจะทนได้อยู่แต่ไม่รู้ว่าจนทนได้ไหวอีกสักกี่ครั้งยิ่งไปกว่านั้น คือยังมีเครื่องมืออีกมากมายที่ยังไม่ได้ใช้!แต่ละอย่างล้วนน่ากลัวทั้งสิ้น!พูดตามจริงแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะไม่กลัว!แต่กลัวแล้วจะทำอย่างไรได้?ก็ไม่มีทางหลบหนีไปไหนได้อยู่แล้ว ดังนั้นคนที่สองจึงคิดว่าเอาเถิด อย่าคิดอะไรเลย บอกความจริงไปตรง ๆ เลยดีกว่าเมื่อได้ยินดังนั้น หวังหยวนจึงยกยิ้ม“ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็เล่ามาได้เลย”บุคคลผู้นั้นรีบกล่าวขึ้นว่า “พวกเรา... พวกเราเพียงแค่ทำตามคำสั่งที่ได้รับมา คือให้มาสังหารคนที่ชื่อหวังหยวนที่หมู่บ้านต้าหวัง พวกเราเป็นคนของเทียนไว่เทียนก็จริง แต่...”“เหตุใดจึงต้องสังหารท่าน เราไม่ทราบ อาจจะมีเหตุผลอื่นใดก็เป็นได้ แต่ไม่ใช่สิ่งที่พวกข้าล่วงรู้!”“พวกข้าเป็นเพียงศิษย์นอกสำนัก ไม่มีฝีมือมากนัก เก่งกาจกว่าคนธรรมดาไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่มีพรสวรรค์ใด ๆ เลย ดังนั้น...”“คุณชายหวัง ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการบอกท่าน แต่พวกเราไม่ทราบจริง ๆ ว่าเหตุใดจึงต้องทำเช่นนี้!”ท่าทางของคนผู้นี้ไม่ได้ดูเหมือนว่าจะพูดโกหกแต่คำถามก็เกิดขึ้นแล้ว!
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1370
“ในยามปกติพวกเขาจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน มีเพียงในโอกาสพิเศษเท่านั้นที่จะปรากฏตัว!”“มีเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่จะมองออก มีหลายคนที่ซ่อนเร้นอยู่ในโลกนี้ ไม่ต้องพูดถึงพวกท่านหรอก แม้แต่พวกข้าเอง หากต้องระบุตัวก็คงจะมองไม่ออกเช่นกัน...” เมื่อได้ยินดังนั้น หวังหยวนก็เข้าใจแล้วเมื่อมองจากภายนอกแล้ว พวกเขาคงไม่มีความแตกต่างจากคนทั่วไปมากนัก!ดังนั้นจึงไม่ง่ายเลยที่จะแยกแยะ“เช่นนั้นพวกเจ้าทั้งสามมาจากที่ใด สังกัดตระกูลหรือสำนักใด”ในเวลานี้หวังหยวนเอ่ยปากถาม คนทั้งสามฟังแล้วก็ลังเลเล็กน้อย“ว่าอย่างไร ไม่ยอมบอกหรือ?”หวังหยวนขมวดคิ้วพูดทันทีเมื่อเขากล่าวจบ คนทั้งสามก็ตัวสั่นแล้วจึงตอบว่า“พวกข้าเป็นเพียงกองกำลังของสำนักเล็ก ๆ ที่ชื่อว่าหมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์”หมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์ ฟังดูแล้วเป็นชื่อที่ไพเราะ ค่อนข้างน่าสนใจ“ดี หากเป็นเช่นนั้น พวกเจ้าทั้งสามก็ทำตัวให้ดีอยู่ที่นี่เถิด”หลังจากหวังหยวนพูดจบ พวกเขาก็ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อมาถึงจุดนี้แล้วยังจะพูดอะไรได้อีก?หลังจากออกจากห้องแล้ว หวังหยวนก็จมดิ่งอยู่ในห้วงความคิดเพราะเรื่องนี้!หมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์เป็
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1371
เมื่อหวังหยวนพูดจบแล้ว ทุกคนก็รีบพยักหน้า สถานการณ์ในขณะนี้ถือเป็นเรื่องเร่งด่วนยิ่งนักสำหรับหวังหยวนและทุกคน!หากไม่สามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้โดยเร็ว วิกฤตก็จะยังคงอยู่!ดังนั้นในใจของหวังหยวนจึงมีความคิดที่กล้าหาญผุดขึ้นมา!เขาจะไปที่หมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์!เพื่อดูว่าแท้จริงแล้วสถานที่แห่งนั้นคืออะไรกันแน่!แน่นอนว่าเรื่องนี้มีความเสี่ยง แต่หวังหยวนไม่กังวล!ในโลกนี้ไม่มีกล้องถ่ายรูป เขาแค่ปลอมตัวก็คงไม่มีใครจำได้!เมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจของหวังหยวน ก็ยิ่งก่อให้เกิดความแน่วแน่มากขึ้นเรื่อย ๆเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น หวังหยวนก็เรียกเกาเล่อ ต้าหู่ เอ้อหู่ และถังหม่างมาแล้วเล่าเรื่องนี้ให้พวกเขาฟัง!“อะไรนะ! พี่หยวน ท่านบอกว่าเราจะเป็นฝ่ายรุกโจมตีหรือ?”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาก็ตกใจ!เมื่อต้องเผชิญกับศัตรูที่ทรงพลังเช่นนี้ การโจมตีเชิงรุกจะใจร้อนเกินไปหรือไม่!ต้องรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา!นี่คือความเป็นความตาย!หากเกิดเรื่องขึ้นก็คงสายเกินกว่าจะเสียใจ!“พี่หยวน ข้าคิดว่าท่านควรพิจารณาใหม่อีกครั้ง หากเกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมา... พวกเราคงรับมือไม่ไหว”เกาเล่อรีบพูดทั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1372
ในปีนั้นตอนที่ต้องไปช่วยเอ้อหู่ หวังหยวนก็เดินทางไปยังเมืองหลวงต้าเย่เพียงลำพัง!ตอนนี้ถึงคราวที่เขาตกอยู่ในอันตราย พี่น้องกลุ่มนี้ก็ไม่มีใครยอมถอยหนี!แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!เป็นเรื่องยากที่ชีวิตนี้จะมีพี่น้องที่ดีสักสองสามคน แต่หวังหยวนมีพี่น้องที่ดีมากมายเช่นนี้ เขาจึงมีความสุขมาก!หลังจากตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว หวังหยวนก็ไปพบนักโทษสามคน แล้วถามหาที่ตั้งของหมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์ทันทีพวกเขาสามคนถึงกับอึ้งจนแทบพูดไม่ออก “คุณชายหวัง ท่านจะไปหมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์หรือ นี่... นี่ไม่ใช่การหาเรื่องตายหรอกหรือ?”เมื่อหวังหยวนได้ยินดังนั้นก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “หากข้าไม่บอกว่าตัวเองคือหวังหยวน แล้วใครจะรู้ล่ะ?”“ยิ่งกว่านั้นคือเหตุผลที่พวกเจ้ามาที่หมู่บ้านต้าหวัง ก็เพราะรู้ว่าข้าอยู่ที่หมู่บ้านต้าหวังไม่ใช่หรือ?”“หากข้าไม่อยู่ พวกเขาจะไปตามหาข้าที่ไหน?”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ทั้งสามคนก็พยักหน้าหากหวังหยวนไม่เปิดเผยตัวตน พวกเขาก็คงไม่รู้ว่าหวังหยวนเป็นใคร!แต่ถึงจะพูดเช่นนั้น แต่การไปที่หมู่บ้านหุบเขาธารสวรรค์ก็ยังเต็มไปด้วยอันตรายอยู่ดี เพราะหากถูกเปิดเผยตัวตนก็คงจะต้องตายอย่างแน่
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1634
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1633
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1632
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1631
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1630
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1629
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1628
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1627
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1626
