เจ้าสาวไม่สมยอม 13

“พี่อยากเปิดตัวนายหญิงของไร่แสงตะวัน แล้วพี่ก็บอกคุณพ่อแล้วว่าจะพาหนูไอไปด้วย งานนี้จะมีแขกคนสำคัญของจังหวัดไปหลายท่าน หนูไอไปลองชุดก่อนนะ ถ้าเผื่อไม่พอดียังไงจะได้ให้ป้าบัวแก้ชุดได้ทัน”

“ไม่ดีกว่า หนูไอไม่ไป ขอตัวนะคะจะไปเดินเล่น” ไอรักพูดจบก็หันหลังให้ธีร์ภาณุ แต่ไม่ทันจะเดินได้ถึงสองก้าว ก็ถูกชายหนุ่มรวบตัวจากทางด้านหลัง

“จะไปลองชุดเองหรือจะให้พี่จับถอดชุดนี้ออกแล้วลองชุดให้ดี” ธีร์ภาณุกระซิบข้างหูไอรัก หญิงสาวหลับตาปี๋ สะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม แล้วหันหน้ากลับมาจ้องดวงตาคมเข้ม

“ไม่ลองชุด แล้วก็ไม่ไป” พูดจบไอรักก็วิ่งปรู๊ดเปิดประตูบ้านออกไป ธีร์ภาณุส่ายหน้าเล็กน้อย เขาเปิดประตูวิ่งตาม และคว้าตัวไอรักได้ทันก่อนที่จะวิ่งลงบันไดบ้านไปได้ หญิงสาวถูกจับตัวขึ้นพาดบ่าของชายหนุ่ม เธอร้องเอะอะโวยวาย

“ปล่อยนะ พี่ธีร์จะมาบังคับใจกันอย่างนี้ไม่ได้นะ บอกให้ปล่อย” ธีร์ภาณุปล่อยจริงๆ แต่ปล่อยเมื่อปิดประตูห้องนอนแล้ววางไอรักลงบนเตียงกว้าง หญิงสาวดีดตัวลุกขึ้นพยายามจะวิ่งไปที่ประตู ธีร์ภาณุวิ่งตามมาขวางทางไว้ได้ และรวบตัวไอรักไว้ในอ้อมแขนแข็งแรง หญิงสาวยังดิ้นแรงสองแขนพยายามทุบแผ่นอกชายหนุ่ม ธีร์ภาณุใช้เพียงมือเดียวจับมือเล็กทั้งสองข้างชูขึ้นเหนือศีรษะของหญิงสาว เขาใช้อีกมือหนึ่งรูดซิปข้างหลังชุดเดรสลงมาจนถึงเอวอย่างรวดเร็ว แล้วควานเข้าไปสัมผัสแผ่นหลังเนียนนุ่มลูบไล้ไปมาเบาๆ ไอรักตกใจและเริ่มกลัว พยายามออกแรงดิ้นรนสุดชีวิต ธีร์ภาณุไม่ได้สนใจอาการตื่นกลัวนั้น เขาออกแรงกดแผ่นหลังเนียนนุ่มให้ร่างกายแนบชิดกับตัวเองยิ่งขึ้น หน้าอกอวบอิ่มสัมผัสกับแผ่นอกกว้างอย่างที่คนตัวโตจงใจ เพื่อจะสยบความดื้อรั้นของผู้หญิงตัวเล็กในอ้อมแขน และเมื่อไอรักหยุดดิ้นรนเพราะหมดแรง หญิงสาวเงยหน้าสบตาธีร์ภาณุอย่างโกรธจัด ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นว่า

“ถ้าหนูไอยังดื้อดึงพูดไม่รู้เรื่อง พี่มีวิธีทำโทษที่รุนแรงกว่านี้นะ หนูไอจะลองชุดเองหรือจะให้พี่จัดการให้” ไอรักเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่มที่ตอนนี้สีหน้าดูจริงจัง

“อย่ามาบังคับกันนะพี่ธีร์ ที่พี่ธีร์กำลังทำอยู่นี่ก็เท่ากับว่าล่วงละเมิดสิทธิส่วนบุคคลแล้วนะคะ เรายังไม่ได้แต่งงานกัน พี่ธีร์จะมาถือวิสาสะเอาเปรียบหนูไอแบบนี้ไม่ได้” ไอรักพูดจริงจังแต่ธีร์ภาณุกลับหัวเราะเบาๆ

“อืม...ก็จริงนะถ้าอย่างนั้นเราแต่งงานกันวันนี้เลยดีกว่า พี่ไม่อยากรอฤกษ์ของคุณพ่อกับป๊าของหนูไอแล้วล่ะ เดี๋ยวพิธีฉลองแต่งงานค่อยว่ากันอีกที” ธีร์ภาณุยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ปล่อยมือที่จับสองแขนเรียวไว้ แล้วล้วงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางกางออกมา ก่อนจะกดโทรศัพท์แล้วยกมาแนบหูตนเอง ไอรักได้ทีจึงใช้สองมือออกแรงยันแผ่นอกกว้าง แต่ไม่ได้เป็นผลอะไรเลย ตัวเธอยังคงอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงเหมือนเดิม

“สวัสดีครับ ขอสายปลัดเมฆาครับ” ธีร์ภาณุพูดพร้อมกับก้มลงสบตากับไอรัก ที่มีสีหน้างงเล็กน้อยไม่เข้าใจว่า ผู้ชายตัวโตกำลังคิดจะทำอะไร สักครู่หนึ่งก็ได้ยินบทสนทนาที่น่าตกใจสำหรับเธอ

“มีเรื่องจะรบกวนหน่อยว่ะเพื่อน แกช่วยเตรียมเอกสารการจดทะเบียนสมรสมาที่ไร่วันนี้ด่วนเลยนะ” ไอรักอ้าปากเหวอ

“เออๆ ขอบใจมาก” หลังจากธีร์ภาณุบอกรายละเอียดของตัวเองและไอรักกับปลายสาย และจบการสนทนาอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มยิ้มใส่นัยน์ตาของไอรักอย่างคนที่เป็นต่อ

“เราจะจดทะเบียนสมรสกันในวันนี้ แล้วพรุ่งนี้พี่จะเป็นคนแจ้งข่าวดีนี้ให้คุณพ่อและป๊าของหนูไอทราบเอง ส่วนคืนนี้หนูไอต้องไปงานเลี้ยงกับพี่ในฐานะนายหญิงของไร่แสงตะวัน และในฐานะภรรยาของพี่”

“พี่ธีร์ทำอย่างนี้ไม่ได้นะ เรายังตกลงกันไม่รู้เรื่องเลยนะ” ไอรักโวยวายเสียงดัง

“พี่ให้เกียรติหนูไอตามที่หนูไอเรียกร้องไงครับ” ไอรักอึ้งไม่นึกว่าทุกอย่างจะออกมาในรูปแบบนี้

“แต่ไม่ใช่แบบนี้นะคะ” ธีร์ภาณุกระชับอ้อมแขนให้แรงขึ้น ก่อนจะกระซิบข้างหูของไอรักว่า

“พี่ให้เวลาสิบห้านาทีในการลองชุดไปงานเลี้ยงคืนนี้ ถ้าหนูไอยังพูดไม่รู้เรื่อง พี่จะเป็นคนจัดการถอดชุดนี้ออกเอง และอีกยี่สิบนาทีปลัดอำเภอจะมาถึงไร่ เพื่อจัดการเรื่องจดทะเบียนสมรสของเรา อีกสิบห้านาทีพี่จะเข้ามาดูความเรียบร้อยนะครับ”

ธีร์ภาณุคลายอ้อมแขนออกจากร่างบางนุ่มนิ่ม เขาถอยออกห่างจากไอรักสองก้าวยิ้มกว้างให้หญิงสาว ก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไป

ว่าที่เจ้าสาวของเขาทำไมถึงได้พยศนักนะ แต่มีหรือคนอย่างธีร์ภาณุจะยอมถอยง่ายๆ จับจดทะเบียนสมรสให้เรียบร้อย จะได้ไม่ยกโน่นยกนี่มาอ้างให้เขาปวดหัวอีก อย่างน้อยก็เป็นการผูกมัดหญิงสาวไว้ได้ในระดับหนึ่ง ส่วนเรื่องผูกมัดใจนั้น เขาเองคงต้องใช้พลังงานอีกเยอะ

ไอรักทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงอย่างอ่อนแรง สัมผัสแนบชิดยังอบอุ่นอยู่ที่ร่างกาย มันทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้า เมื่อคิดถึงภาพเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป นี่เธอจะต้องทำตามที่ธีร์ภาณุบอกทุกอย่างเลยหรือ แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะไอรักนั่งกลุ้มอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเหลือบดูนาฬิกา หญิงสาวก็ลุกพรวดขึ้นจากเตียง