แชร์

บทที่ 935

น้ำเสียงที่อ่อนโยน กับท่าทางที่อดทนนั่น ชั่วขณะทำให้นางเกิดความรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเกิดอันอบอุ่น

แม้แต่อากาศและลมหายใจก็หวานไปด้วย

“ท่านอ๋อง…”

“ท่านอ๋อง ข้าคิดว่าท่านไม่ชอบข้า…”

“จะเป็นไปได้อย่างไร?” เฟิงเจิ้งหลีประคองฉู่เจียวเจียวลุกขึ้นจากพื้น “เจ้าดูฉู่เชียนหลี ตั้งแต่ตั้งครรภ์ก็ถูกปองร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า เจตนาของคนร้ายคืออยากฆ่าลูกในท้องของนาง ถ้าหากข้าไม่ปกป้องเจ้าให้ดี ลูกจะอยู่รอดได้อย่างไร?”

“เหตุใดเจ้าไม่ลองคิดเรื่องนี้ดู?”

เรื่องของลูก สะกิดโดนตำแหน่งที่เปราะบางที่สุดในก้นบึ้งหัวใจของฉู่เจียวเจียว

ความหวาดระแวงและความเกลียดชังของนาง พังทลายลงในพริบตา

“ท่านอ๋อง เมื่อก่อนข้าเลอะเลือน และยังเข้าใจท่านผิด…ข้า…ข้า…”

“เด็กโง่ ข้าไม่ถือสาหรอก”

สองสามีภรรยาหน้าผากชนหน้าผาก กระซิบคุยกันเบาๆ ไม่มีใครได้ยิน กลับกันเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของชาวบ้านโดยรอบดังขึ้นเรื่อยๆ และเดือดขึ้นเรื่อยๆ

ฉู่เชียนหลียืนค่อนข้างไกล ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน

แต่ กลับเกิดความคิดที่ไม่ดีอย่างหนึ่ง…

เป็นอย่างที่คิด

ฉู่เจียวเจียวเรียกนาง

“พระชายาอ๋องเฉิน!”

เสียงเรียกนี้ ทำให้ทุกคนสังเกตเห็นว่าพระช
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status