เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 933
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 934
“อ๊ะ! ท่านอ๋อง ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ!”เฟิงเจิ้งหลีเพิ่งเอ่ยปาก ฉู่เจียวเจียวก็เหมือนสะเทือนใจอย่างรุนแรง นางกอดศีรษะ จิกผม กรีดร้องเสียงดัง“เจียวเจียว…”“ช่วยด้วย ช่วยด้วย! อย่าขังข้าเลย! ท่านอ๋อง ข้าขอร้อง! ลูกของพวกเราใกล้จะคลอดแล้ว ท่านปล่อยข้าออกไปเถอะ!”ฉู่เจียวเจียวจับท้อง คุกเข่าอยู่ตรงหน้าอ๋องหลีอย่างโซซัดโซเซในแววตาที่ขุ่นมัวเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกเฟิงเจิ้งหลีกวาดมองชาวบ้านที่วิพากษ์วิจารณ์โดยรอบแวบหนึ่ง เสียงดังเกินไป จึงดึงดูดผู้คนไม่น้อยมา คนที่มามุงดูเยอะขึ้นเรื่อยๆ หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เกรงว่าคนทั้งเมืองหลวงต้องรู้แน่…แววตาของเขาขรึมลง“เจียวเจียว ฟังข้า…”“เหอะ! ไม่ฟัง! ไม่ฟัง! อย่าเข้ามา อย่าจับข้า!”“เจียวเจียว!”เขาจับไหล่ทั้งสองข้างของนาง เขย่าแรงๆ ทีหนึ่ง แต่ก็ไม่มีประโยชน์ นางก็เหมือนกับอยู่ในโลกของตัวเอง ไม่ได้ยินอะไรสักอย่าง ในสมองมีเพียงความคิดเดียวอ้อนวอนอ๋องหลีให้ปล่อยตัวเองออกไปชาวบ้านที่วิพากษ์วิจารณ์มากขึ้นเรื่อยๆฉู่เชียนหลียืนอยู่ตรงจุดที่ไม่ไกล สองมือกอดอก มองดูภาพนี้อย่างเย็นชาเฟิงเจิ้งหลี เจ้าวางแผนไปวางแผนมา สุดท้ายกรรมก็มาตกที่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 935
น้ำเสียงที่อ่อนโยน กับท่าทางที่อดทนนั่น ชั่วขณะทำให้นางเกิดความรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเกิดอันอบอุ่นแม้แต่อากาศและลมหายใจก็หวานไปด้วย“ท่านอ๋อง…”“ท่านอ๋อง ข้าคิดว่าท่านไม่ชอบข้า…”“จะเป็นไปได้อย่างไร?” เฟิงเจิ้งหลีประคองฉู่เจียวเจียวลุกขึ้นจากพื้น “เจ้าดูฉู่เชียนหลี ตั้งแต่ตั้งครรภ์ก็ถูกปองร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า เจตนาของคนร้ายคืออยากฆ่าลูกในท้องของนาง ถ้าหากข้าไม่ปกป้องเจ้าให้ดี ลูกจะอยู่รอดได้อย่างไร?”“เหตุใดเจ้าไม่ลองคิดเรื่องนี้ดู?”เรื่องของลูก สะกิดโดนตำแหน่งที่เปราะบางที่สุดในก้นบึ้งหัวใจของฉู่เจียวเจียวความหวาดระแวงและความเกลียดชังของนาง พังทลายลงในพริบตา“ท่านอ๋อง เมื่อก่อนข้าเลอะเลือน และยังเข้าใจท่านผิด…ข้า…ข้า…”“เด็กโง่ ข้าไม่ถือสาหรอก”สองสามีภรรยาหน้าผากชนหน้าผาก กระซิบคุยกันเบาๆ ไม่มีใครได้ยิน กลับกันเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของชาวบ้านโดยรอบดังขึ้นเรื่อยๆ และเดือดขึ้นเรื่อยๆฉู่เชียนหลียืนค่อนข้างไกล ไม่รู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันแต่ กลับเกิดความคิดที่ไม่ดีอย่างหนึ่ง…เป็นอย่างที่คิดฉู่เจียวเจียวเรียกนาง“พระชายาอ๋องเฉิน!”เสียงเรียกนี้ ทำให้ทุกคนสังเกตเห็นว่าพระช
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 936
“พอแล้ว ทุกคนไม่ต้องมามุ่งอยู่ที่ตรงนี้แล้ว ควรจะไปทำอะไรก็ไปทำ พระชายาอ๋องเฉินกับพระชายาอ๋องหลีเพียงแค่เข้าใจผิดกันเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ใช่นำไปพูดต่อตามคนอื่น”เฟิงเจิ้งหลีกล่าวอย่างอ่อนโยนท่าทางที่สงบเสงี่ยมและใจกว้างของ ในสายตาของบรรดาชาวบ้าน ทำให้ได้รับคำชมเชยไปในทางเดียวกันฉู่เชียนหลีรู้สึกสะอิดสะเอียนเป็นอย่างยิ่ง...คิดไม่ถึงเลยว่าฉู่เจียวเจียวจะตกหลุมพรางนี้ของอ๋องหลีเรื่องนี้ ถือว่านางคิดผิดพลาด!สีหน้าของนางเย็นยะเยือก ตอนที่กำลังจะหันหลังกลับเดินออกไป ด้านหลัง ชายหนุ่มเอ่ยปากพูดอีกครั้ง“พระชายาอ๋องเฉินไม่สบาย ทั้งที่นี่ยังอยู่ไกลจากจวนอ๋องหลี มิสู้โดยสารรถม้าคันเดียวกันกับเจียวเจียว กลับไปพร้อมกันดีหรือไม่?”เขาโบกมืออย่างมีน้ำใจ รถมาของจวนอ๋องหลีเคลื่อนเข้ามาหาฉู่เชียนหลีขมวดคิ้ว“ไม่ต้องการน้ำใจจอมปลอมของเจ้า”สาวเท้ากำลังจะเดินออกไปชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ กล่าวเสียงเบา“เจ้าไม่กลับด้วยกันกับเจียวเจียว ก็จะเป็นการยืนยันว่าความสัมพันธ์พี่น้องระหว่างเจ้ากับเจียวเจียวไม่ปรองดองกันไม่ใช่หรือ? แล้วก็จะเป็นการยืนยันว่าเรื่องที่เจ้าชักนำเจียวเจียว ใส่ร้ายป้ายสีข้าเป็น
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 937
“พี่อวี๋ ขอบคุณที่ท่านนำข่าวนี้มาบอกแก่ข้า ยังทำให้ท่านต้องมาเสียเที่ยวอีก”“อย่าพูดเช่นนี้ ข้าก็ไม่ชอบหน้าคางคกขึ้นวออย่างอ๋องหลีนั่นเหมือนกัน เมื่อก่อนรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างซื่อสัตย์ ค่อนข้างว่านอนสอนง่าย ไฉนจะรู้เลยว่าจะเป็นอย่างเช่นตอนนี้...”“ตอนนี้เป็นแบบไหน?”ทันใดนั้น ก็มีเสียงของผู้ชายดังขึ้นทั้งสองคนตกตะลึงทันที หันหน้ากลับไปมองโดยไม่ได้นัดหมายเฟิงเจิ้งหลีชายหนุ่มเอามือไพล่หลังเดินเข้ามา พ่อบ้านเฒ่าขวางเอาไว้ไม่อยู่ “ท่านอ๋องหลี บ่าวยังไม่ได้รายงาน ท่านห้ามเข้า...”“พ่อบ้าน เจ้าไปทำงานเถอะ” ฉู่เชียนหลีเอ่ยปากพูดพ่อบ้านชะงักไป ลังเลครู่หนึ่ง ก้มหน้าลง ถอยออกไปอย่างเงียบ ๆก่อนหน้านี้ ตอนที่ท่านอ๋องอยู่ จะยอมให้อ๋องหลีมาทำตัวอวดดีเช่นนี้ได้อย่างไร?เป็นเพราะอ๋องหลีรู้ว่าท่านอ๋องไม่อยู่ ในจวนไม่มีคนที่สามารถสยบเขาได้ เจตนามาโอ้อวดแสนยานุภาพพระชายาอ๋องติ้งขมวดคิ้ว“ไม่ทราบว่าท่านอ๋องหลีมาด้วยธุระใด?”ชายหนุ่มเดินเข้ามา พร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่นบนใบหน้า“ข้าก็ว่าเหตุใดฉู่เชียนหลีถึงรู้เรื่องที่ฉู่เจียวเจียวถูกกักขัง ที่แท้ก็เป็นเพราะพระชายาอ๋องติ้งแอบช่วยเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 938
“เจ้า!”คำพูดของเขาแทงลึกเข้าไปในหัวใจที่เจ็บปวดของหลิงเชียนอี้ใช่เขาเป็นเด็กที่ไม่รู้ความ ปกป้องอวิ๋นอิงได้ไม่ดี ให้ทุกสิ่งที่นางต้องการไม่ได้ แต่เขากำลังพยายามมากอยู่ทุกวันเฟิงเจิ้งหลีแสยะยิ้มผลักหลิงเชียนอี้ออก หันหน้ามองไปทางฉู่เชียนหลีแสยะยิ้มประหลาดหลังจากมองแวบหนึ่ง ก็สะบัดแขนเดินออกไป“ท่านน้าสะใภ้...”หลิงเชียนอี้เก็บจดหมายที่เป็นก้อนกลมบนพื้นขึ้นมา อ่านเนื้อหาด้านใน สีหน้าซีดขาวการรบครั้งแรก อ๋องเฉินพ่ายแพ้นับตั้งแต่ที่ตนจำความได้ ท่านน้าได้รับชัยชนะมาโดยตลอด ไม่เคยรบแพ้ นี่ไม่ใช่เค้าลางที่ดี แต่เป็นเพราะการเข้าร่วมของอ๋องหลี จึงทำให้เรื่องราวกับกลายเป็นซับซ้อนเขารีบลุกขึ้นยืน“ข้าไม่สนใจว่าเฟิงเจิ้งหลีออกมาจากจวนเฟิงเหรินได้อย่างไร ข้าไม่เชื่อว่าเสด็จปู่จะเพิกเฉยต่อความเป็นความตายของท่านน้า ข้าจะเข้าวังไปหาเขาเดี๋ยวนี้”ไม่พูดพร่ำทำเพลง ก็สาวเท้าวิ่งออกไปทันที“ท่านโหวน้อย...”ไม่รอให้ตะโกนเรียกไปมากกว่านี้ เขาก็ได้วิ่งหนีไปแล้วฉู่เชียนหลีเท้าโต๊ะทำงาน แล้วนั่งกลับลงไปด้วยความเหนื่อยล้า นวดคลึงหว่างคิ้วด้วยความอ่อนเพลีย สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าใจและ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 939
ฝ่าบาทสีหน้าเย็นชา ตบโต๊ะ บรรยากาศความน่าเกรงขามบนร่างกายปรากฏขึ้นดวงตามองตรงไปยังหลิงเชียนอี้อย่างเคร่งขรึม กล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ“เต๋อฝู ส่งตัวท่านโหวน้อยออกไป !”หลิงเชียนอี้สะอึกในลำคอ ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างอุดตันอยู่ ตอนที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ก็ถูกเต๋อฝูลากตัวออกไปอย่างลนลานเฮ้อ!พูดให้มันน้อยหน่อยเถอะถ้าหากฝ่าบาททรงกริ้วขึ้นมา คงจะห้ามไม่อยู่สุดท้าย หลิงเชียนอี้ก็ต้องออกไปอย่างไม่พอใจ และไม่เต็มใจ ออกจากวังหลวง ด้วยสีหน้าไม่พอใจ ดูไม่ดีเป็นอย่างยิ่ง ยังโมโหไม่น้อยอีกด้วยฝ่าบาทกับอ๋องหลีจะต้องมีความลับกันแน่ ๆ!เฟิงเจิ้งหลีคนนี้ พูดอะไรกับฝ่าบาทกันแน่ ไม่คิดเลยว่าฝ่าบาทจะทรงถือหางเขาเช่นนี้!เฟิงเจิ้งหลีมีแผนร้ายอะไรกันแน่?เขาขมวดคิ้วแน่น เตรียมที่จะกลับไปให้โหวติ้งกว๋อกับองค์หญิงใหญ่ช่วยเหลือ ตอนที่เดินไปถึงที่แห่งหนึ่ง จู่ ๆ ก็มีคนเรียกเอาไว้“หลิงเชียนอี้”“หืม?”หันหน้ากลับไปด้วยจิตสำนึกบริเวณทางแยกของถนนสองสาย หญิงสาวอายุน้อยรูปร่างอรชรคนหนึ่งค่อย ๆ เดินเข้ามาหา นั่นก็คือกู้ชิงชิงบุตรสาวเพียงคนเดียวของตระกูลกู้หลิงเชียนอี้ขมวดคิ้ว“ทำไมถึงเป็นเจ้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 940
ช่วงสองวันมานี้ จวนอ๋องเฉินเงียบสงบเฟิงเจิ้งหลีกลับมาจากประชุมขุนนาง นั่งลงที่ด้านหลังโต๊ะหนังสือ ยืดเส้นยืดสายอย่างเกียจคร้าน นวดข้อมือ รับชาที่อูหนูยื่นมาให้ จิบหนึ่งอึก“เฟิงเย่เสวียนจะตาย?”อูหนูถามชาเข้าใกล้ริมฝีปาก ก็หยุดชะงักลง“ไม่มีทาง” เขาวางถ้วยชาลง “ข้ารู้ว่าเจ้าชอบอ๋องเฉิน และจุดประสงค์ที่พวกเราร่วมมือกัน ก็คือเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตนต้องการ เจ้าได้อ๋องเฉิน ข้าได้ฉู่เชียนหลี”เห็นได้ชัดว่าอูหนูพอใจกับคำตอบนี้มาก ได้รับคำยืนยันจากอ๋องหลี ก็ยิ่งเต็มใจทำงานให้เพื่อเขามากขึ้นกว่าเดิม“แต่เหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยเชื่อฟัง”เขาเหลือบตาขึ้น หันไปมองอูหนูด้วยสีหน้าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม“ข้าจะทำให้เขาพิการก่อน ค่อยมอบให้เจ้า ถึงตอนนั้น เขาทำได้เพียงยอมให้เจ้าจัดการ เป็นอย่างไร?”อูหนูเลิกคิ้วขอเพียงแค่ได้อ๋องเฉินก็พอ ไม่สนว่าเขาจะพิการหรือไม่ ดีหรือไม่ดี ขอเพียงแค่ไม่ตายก็พอทันทีที่นึกถึงภาพที่อ๋องเฉินเชื่อฟังนาง นางก็รู้สึกสบายใจมาก“ลำบากอ๋องหลีแล้ว”“ไม่ต้องเกรงใจ” เฟิงเจิ้งหลียิ้ม “สองวันมานี้ เหตุใดจึงไม่ได้รับข่าวความเคลื่อนไหวจากทางจวนอ๋องเฉินเลย?”เมื่อเอ่ยถึง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 941
จวนอ๋องเฉินเมื่อฉู่เชียนหลีกลับถึงจวน สั่งให้จิ่งอี้รับผิดชอบดูแลเรื่องของทางนั้น ร่างกายนางหนัก ทำงานได้ไม่นานก็ต้องพักผ่อน แต่ว่าอารมณ์ของนางในเวลานี้แตกต่างจากเมื่อสองวันก่อนโดยสิ้นเชิงแม้แต่กินข้าวก็อร่อยขึ้นไม่น้อยบนโต๊ะอาหารถงเฟยยังกังวลอยู่ฉู่เชียนหลีคีบผักให้นาง “เสด็จแม่ เลิกคิดมากได้แล้ว เฟิงเย่เสวียนจะกลับมาแน่นอน ไม่เกินหนึ่งเดือน เขาจะกลับมา”ถงเฟยกินอาหารไม่รู้รส สีหน้าซีดเซียว“เขาแพ้สงคราม และไม่รู้ว่าตอนนี้กินอิ่มหรือไม่ บาดเจ็บหรือไม่…”“เสด็จแม่ ท่านเชื่อใจข้าหรือไม่?”“ข้า…”ถงเฟยมองสายตาที่จริงจังและหนักแน่นของฉู่เชียนหลี คำพูดที่เป็นกังวลมาถึงปลายลิ้นก็หยุดเอาไว้นางรู้ว่าฉู่เชียนหลีจะพยายามคิดหาวิธีช่วยเฟิงเย่เสวียนทุกวิถีทางนางรู้ว่าฉู่เชียนหลีจะไม่นั่งรอความตายเวลานี้ นางแค่เจ็บใจที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเฟิงเย่เสวียนมีอันตราย กลับไม่สามารถให้ความช่วยเหลือที่มีประโยชน์“เสียวฉู่ เจ้าใกล้จะถึงวันคลอดแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็อย่าพยายามและฝืน สุขภาพสำคัญที่สุด ถ้าหากต้องการอะไร บอกข้าได้เลย ข้าก็อยากช่วยแบ่งเบาเท่าที่จะทำได้”“ข้าทราบ
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1212
สองวันต่อจากนั้น ค่อนข้างสงบเพียงแต่สงครามกำลังจะปะทุขึ้นแล้ว เมื่อครึ่งเดือนก่อน อ๋องเฉินยึดเมืองเจียหนานได้ในคราวเดียว เพื่อโต้ตอบ ฮ่องเต้หลีเลือกที่จะร่วมมือกับแคว้นซีอวี้ ได้รับม้าศึก อาวุธ และยอดทหารที่หนึ่งคนสามารถสู้สิบคน เตรียมพร้อมลงสนามรบทุกเมื่อ สงครามดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ“กลับมาอย่างปลอดภัยนะ”ฉู่เชียนหลีผูกสายรัดเอวของเสื้อเกราะอ่อน สวมเสื้อเพ้าชั้นนอก และจัดแจงให้เฟิงเย่เสวียน ก่อนออกเดินทาง โอบเอวของเขาไม่ยอมปล่อยเป็นเวลานานเฟิงเย่เสวียนลูบศีรษะน้อยๆ ของนาง“อยู่บ้านดูแลเว่ยซีกับจื่อเยี่ยให้ดี อย่างมากข้าไปสองวันก็กลับ”“ระวังตัวด้วย”“อืม”จูบกลางหว่างคิ้วของนาง ถือกระบี่เดินจากไปฉู่เชียนหลีไปส่งถึงประตูใหญ่ กระทั่งมองไม่เห็นแผ่นหลังของเขา จึงจะกลับจวนร่างกายของอวิ๋นอิงฟื้นตัวได้ดี สีหน้าก็ดูดีขึ้นมาก มีกู่แพทย์คอยบำรุงรักษา สุขภาพของนางค่อยๆ ดีขึ้น และไม่กระอักเลือดแล้ว“พระชายา งานเลี้ยงอายุครบหนึ่งปีของเว่ยซีกับจื่อเยี่ย จะเชิญใครบ้างเจ้าค่ะ?” อวิ๋นอิงกำลังวางแผนพริบตาเดียว ยังเหลืออีกเจ็ดวัน เจ้าเด็กน้อยทั้งสองก็จะอายุหนึ่งปีแล้วเวลาผ่านไปเร็วมาก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1211
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าจวินลั่วยวนเปลี่ยนฉับพลัน กลิ่นอายรอบกายขรึมลง มีความตื่นตระหนกสายหนึ่งแลบผ่านแววตาอย่างรวดเร็วพริบตาเดียวไม่นานก็สงบลง บนใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ“ท่านหมายความว่าอย่างไร?”“นี่ท่านพูดอะไรของท่าน!”นางสะบัดมือของจวินชิงอวี่หลุด ลุกขึ้นยืน ทั่วร่างเต็มไปด้วยความโกรธที่ถูกปรักปรำ“ข้าเป็นน้องสาวแท้ๆ ของท่าน ท่านกลับคิดว่าข้าทำเรื่องที่ไร้มโนธรรมเช่นนี้? เสด็จพี่สาม ก่อนที่ท่านจะพูด เคยถามใจตัวเองดูหรือไม่!”นางคำรามออกมาอย่างแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม ดวงตาก็กลายเป็นสีแดงไปแล้วจวินชิงอวี่รักนางมาก ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยตำหนินางแม้แต่คำเดียวแต่…“ยวนเอ๋อร์ เดิมทีคนที่วางยา เป็นคนตัดฟืนของทำเนียบเจียงหนาน รับคำสั่งจากฮองเฮาตงหลิง วางยาพิษทำร้ายพี่น้องฝาแฝด ถูกพระชายาอ๋องเฉินจับได้”“แต่เมื่อวานเจ้าส่งคนไปทำเนียบ คนตัดฟืนคนนี้ก็มาอยู่ที่ศาลาพักม้าแล้ว”“กลางคืน เสด็จแม่ก็ถูกพิษแล้ว”นำทั้งหมดนี้มาเชื่อมโยงกัน จะไม่ให้เขาสงสัยได้อย่างไร?จวินลั่วยวนเบิกตากว้าง“ข้าเป็นห่วงความร่วมมือของแคว้นหนานยวนกับอ๋องเฉิน ส่งคนไปลองถามดู ท่านกลับคิดว่าข้าติดสิ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1210
ความจริงเป็นไปตามที่ฉู่เชียนหลีคาดการณ์หลังจากจวินชิงอวี่ตามจวินลั่วยวนทัน ปลอบใจนางอยู่นาน เขารับประกันและใช้คำพูดดีๆ สารพัด จึงจะสามารถทำให้น้องสาวหายโกรธกลับถึงศาลาพักมา ก็พลบค่ำแล้วฮองเฮาหนานยวนฟื้นแล้ว“เสด็จแม่ ท่านฟื้นแล้ว!”“เสด็จแม่ ท่านรู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือไม่? เจ็บคอหรือไม่?”จวินชิงอวี่ถามอย่างประหม่า จวินลั่วยวนรินน้ำอุ่นมาหนึ่งแก้ว ทั้งสองเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียง มองมารดาด้วยความห่วงใยฮองเฮาหนานยวนรู้สึกเจ็บแบบแสบร้อนในลำคอ แค่ขยับเล็กน้อยก็เจ็บแสบมาก แม้กลืนน้ำก็เจ็บจนหน้าซีดนางเม้มปาก ไม่พูดสักคำจวินชิงอวี่จับมือของนาง กล่าวอย่างปวดใจ“เสด็จแม่ ท่านไม่ต้องกังวล พวกเราใช้ยาที่ดีที่สุดแล้ว ต้องดีขึ้นแน่นอน ทักษะการแพทย์ของพระชายาอ๋องเฉินเลิศล้ำ มีนางอยู่ ท่านจะต้องหายดีแน่นอน”จวินลั่วยวนพยักหน้า“ใช่แล้ว เสด็จแม่ ท่านก็อย่าเสียใจไปเลย อีกสามถึงห้าปีก็หายแล้ว”“...”คำพูดนี้ ฟังดูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรแต่หากตั้งใจฟัง สำหรับฮองเฮาหนานยวนที่ชอบร้องเพลง ไม่ใช่จงใจพูดเสียดสีหรอกหรือ?ฮองเฮาหนานยวนถือแก้วน้ำ พิงอยู่ตรงหัวเตียง ค่อยๆ หลุบตา พูดไม่ออก และไม่อยา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1209
จวินลั่วยวนตื่นตระหนกแล้วนางคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะตกหลุมพรางของฉู่เชียนหลี ตอนนี้ไม่สามารถทำให้นางตาย และยังทำให้เสด็จพี่สามสงสัย ไม่เพียงไม่ได้อะไรเลย แถมยังเสียอีกต่างหาก“เสด็จ เสด็จพี่สาม…”จบแล้ว!นางจะสูญเสียความรักของเสด็จพี่สามไม่ได้!จะปล่อยให้นางแพศยาฉู่เชียนหลีทำสำเร็จไม่ได้เด็ดขาด!สมองของจวินลั่วยวนแล่นอย่างรวดเร็ว ในเวลาสั้นๆ สองวินาที คิดแผนรับมือได้แล้ว เบ้าตาแดงก่ำโดยตรง มีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาที่กลมโต นางกล่าว“เสด็จพี่สาม ดีจังที่ท่านไม่เป็นอะไร!”“ข้าได้ยินซวงซวงบอกว่าท่านกับพระชายาอ๋องเฉินออกมาด้วยกัน และยังมาสถานที่ลับเช่นนี้อีก ข้าคิดว่าพวกท่านทำ…เรื่องอะไรที่ให้คนอื่นรู้ไม่ได้เสียอีก”“ข้าเป็นห่วงท่านจึงตามมา เสด็จพี่สาม ท่านไม่โทษข้ากระมัง?”น้ำตาแห่งความกังวลและไร้เดียงสาไหลออกมาจากหางตาของนางจวินชิงอวี่ชะงักเล็กน้อย“เป็นห่วง?”“ใช่แล้ว ท่านเป็นพี่ชายของข้า พระชายาอ๋องเฉินก็เป็นผู้หญิงที่มีสามีแล้ว พวกท่านสองคนอยู่ในห้องเดียวกัน และยังอยู่ด้วยกันนานเช่นนี้ จะไม่ให้คิดมากได้อย่างไร?”ทุกคำพูดของจวินลั่วยวนฟังดูมีเหตุผลมาก“ข้าคิดว่าพวกท่านกำลัง…
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1208
หลังจากหัวเราะอย่างเย้ยหยัน นางไม่พูดอะไรอีก โคจรกำลังภายใน ประสานฝ่ามือกับจวินชิงอวี่จวินชิงอวี่รู้สึกเพียงมีกำลังภายในที่เย็นเฉียบสายหนึ่งไหลเข้าสู่ร่างกาย ความเย็นและความร้อนประสานกัน ปรับสมดุลให้กันและกัน เขารีบหลับตา โคจรเคล็ดวิชาเหมันต์ภายในห้อง เข้าสู่ความเงียบ…นอกประตูองครักษ์ลับเฝ้าไว้นอกประตูใหญ่ รถม้าคันหนึ่งค่อยๆ แล่นเข้ามาหยุดอยู่ที่ตรงข้ามกับบ้าน มือเล็กๆ ที่ขาวนวลข้างหนึ่งเลิกม่านขึ้น แล้วกระโดดลงมา“ที่นี่หรือ?”จวินลั่วยวนยืนอย่างมั่นคง เงยหน้ามองไปเป็นสถานที่ที่เงียบสงบซวงซวงกล่าวเสียงเบา “เจ้าค่ะองค์หญิง องค์ชายสามกับพระชายาอ๋องเฉินเข้าไปข้างในสามเค่อแล้ว”จวินลั่วยวนหรี่ตา“แม้แต่โรคร้อนก็สามารถรักษา ฉู่เชียนหลีคนนี้พอจะมีความสามารถอยู่บ้าง”ทักษะการแพทย์ดี มีประโยชน์อะไร?สุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดีไม่ใช่หรือ?เมื่อวานตอนอยู่หอน้ำชา ได้ยินบทสนทนาของพวกเขาสองคน เมื่อไรที่เริ่มรักษา ห้ามถูกขัดจังหวะเด็ดขาด จะส่งผลให้กำลังภายในย้อนกลับ ทั้งสองจะกระอักเลือดจนตายขอแค่นางบุกเข้าไป ก็สามารถเอาชีวิตของฉู่เชียนหลีเพียงแต่…น่าเสียดายน่าเสียดายที่เสด็จ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1207
“ดื่มเยอะๆ”“...เสด็จแม่ยังไม่ฟื้นหรือ?”“หมอบอกว่าอาจจะต้องพรุ่งนี้ เสด็จพี่สาม ฉู่เชียนหลีโกหก ไม่ว่าเวลาไหน ท่านก็ห้ามเชื่อคำพูดของนางเด็ดขาด และไม่ว่ายวนเอ๋อร์ทำอะไร ก็ล้วนทำเพราะหวังดีต่อท่านพี่ ยวนเอ๋อร์ให้ความสำคัญกับคนในครอบครัวยิ่งกว่าชีวิตของตัวเอง”จวินลั่วยวนเงยหน้า กล่าวอย่างจริงจังมากจวินชิงอวี่เชื่อคำพูดของนางอย่างไม่มีเงื่อนไขเขามีแค่น้องสาวคนเดียว เขาไม่ตามใจแล้วใครจะตามใจ? เขาไม่รักแล้วใครจะรัก?“เป็นเด็กดีนะ”วันรุ่งขึ้นตามที่นัดหมายกับฉู่เชียนหลี เดิมทีจวินชิงอวี่ไม่อยากไป ยี่สิบกว่าปีมานี้ มีหมอนับไม่ถ้วนเคยรักษาเขา ไม่มีใครสามารถรักษาโรคร้อนของเขาได้เลยกล่าวอีกนัยคือ เขาไม่เชื่อฉู่เชียนหลี แต่การเดิมพันนั่น…เขาไม่เคยสงสัยยวนเอ๋อร์การเดิมพันนี้ ก็ย่อมไม่จำเป็นต้องมีองครักษ์ลับกล่าว “องค์ชาย ท่านไปดีกว่า ในแคว้นตงหลิง ไม่มีใครไม่รู้ว่าทักษะการแพทย์ของพระชายาอ๋องเฉินเลิศล้ำ ถ้าหากนางสามารถรักษาได้จริงๆ ต่อไปท่านก็ไม่ต้องเจ็บปวดเพราะโรคกำเริบแล้ว”หลังจากจวินชิงอวี่ครุ่นคิด สุดท้ายก็ตัดสินใจไปชานเมืองบ้านหลังหนึ่งที่เงียบสงบเอี๊ยด…“ท่านมา
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1206
“เช่นนั้นพวกเราเหมือนเดิมพันกัน”“เดิมพันก็เดิมพัน!”นอกหอน้ำชาจวินลั่วยวนมาถึง หลังจากสอบถามข้อมูลคร่าวๆ จากเด็กในร้าน ก็ย่องขึ้นไปบนชั้นสอง เข้าใกล้ห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง เพิ่งแนบหูเข้าไป ก็ได้ยินเสียงสนทนาข้างในเสียงของฉู่เชียนหลี“โรคร้อนอันตรายมาก แค่ไม่ระวังเล็กน้อยก็จะกำเริบ ตอนที่ข้ารักษาเจ้า ต้องเปิดจุดชีพจร กรีดเปิดแผลบนมือและเท้าสี่จุด ใช้เลือดของข้าแลกกับเจ้าครึ่งหนึ่ง ในระหว่างนี้ห้ามถูกรบกวนเด็ดขาด”ลดเสียงกล่าวอย่างจริงจัง“ไม่เช่นนั้น กำลังภายในจะย้อนกลับ ห้ามเลือดไม่ได้ ถึงเวลา ข้าจะตาย เจ้าก็เจ้าตาย”จวินลั่วยวนประหลาดใจฉู่เชียนหลีสามารถรักษาโรคร้อน?ยิ่งกว่านั้น!ประเด็นสำคัญคือ!ห้ามถูกขัดจังหวะกลางคันเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นฉู่เชียนหลีกับองค์ชายสามล้วนจะตาย!ฉู่เชียนหลีตายแล้ว ตำแหน่งพระชายาอ๋องเฉินก็ว่าง อยากได้อ๋องเฉิน ก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือแล้วไม่ใช่หรือ?ทันใดนั้น แววตาเร่าร้อนทันทีตื่นเต้นคาดหวังแทบรอไม่ไหวนางกำลังจะเป็นพระชายาอ๋องเฉินแล้ว!การสนทนาภายในห้องกินเวลานานหนึ่งเค่อ ก่อนจะจบลง จวินลั่วยวนรีบวิ่งไปซ่อนตัวที่หัวมุม ประตูห้องเปิดออ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1205
จวินลั่วยวนยกมือทั้งสองข้างขึ้น วางลงไปที่คอของฮองเฮาทันใดนั้น ร่างกายของฮองเฮาหนานยวนขยับเล็กน้อย นางรีบดึงมือกลับ ลุกขึ้นยืน และกลับมาดูเป็นเด็กดีอีกครั้ง“ซวงซวง ทางเสด็จพี่สามของข้าเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”ซวงซวงวิ่งเข้ามา“เมื่อครู่ทางองครักษ์มารายงาน หลังจากเสด็จพี่สามออกไป เจอสามีภรรยาอ๋องเฉิน ตอนนี้พวกเขาเข้าไปในหอน้ำชาแล้ว ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันลับๆ เจ้าค่ะ”“?”พวกเขายังมีเรื่องให้คุยกันอีกหรือ?เสด็จพี่สามไม่ได้ไปสืบเรื่องของคนร้าย?เหตุใดยังสามารถคุยกับสามีภรรยาอ๋องเฉินดีๆ อีก?คุยอะไรกัน?หรือเป็นความลับที่นางไม่รู้?จวินลั่วยวนไม่อนุญาตให้มีเรื่องที่อยู่เหนือกันควบคุมของนาง กล่าวทันที “ซวงซวง เจ้าเฝ้าเสด็จแม่ไว้ ข้าลองไปดูหน่อย!”“เจ้าค่ะ องค์หญิง!”หอน้ำชาห้องส่วนตัวจวินชิงอวี่นั่งอยู่ที่ข้างโต๊ะ สีหน้าดูไม่ดีนัก และยังบึ้งตึงเหมือนจะกินคน กัดฟันจนดังก๊อกๆ“ท่านกล้าบอกว่ายวนเอ๋อร์เป็นคนวางยา!”จ้องฉู่เชียนหลีด้วยความโกรธโมโหมากถ้าหากไม่ใช่เพราะอ๋องเฉินนั่งอยู่ที่ข้างๆ เกรงว่าเขาลงมือโดยตรงแล้วฉู่เชียนหลีกล่าว“ตอนที่พวกเราออกจากศาลาพักม้า องครักษ์ลับ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1204
ฉู่เชียนหลี “องค์หญิงมั่นใจในตัวเองจริงๆ เหมือนจะลืมไปแล้วว่าผู้หญิงที่ถูกอ๋องเฉินโยนออกไปเป็นใคร?”“...”รออ๋องเฉินถีบฉู่เชียนหลีทิ้ง นางจะจับฉู่เชียนหลีมาขังไว้ ทรมานทุกวัน ทำให้นางทรมานยิ่งกว่าตายจวินลั่วยวนเถียงไม่ไหว พลันเบ้าตาแดงก็กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของจวินชิงอวี่ หาที่ปลอบใจตัวเองจวินชิงอวี่ย่อมเข้าข้างน้องสาว“ฉู่เชียนหลี ดูจากพฤติกรรมที่ชอบบีบคั้นคนของเจ้า มันก็ไม่แปลกอะไรที่เจ้าจะสามารถวางยาพิษ”อาศัยเพียงแค่การคาดเดา ก็ตัดสินโทษของนางแล้ว?น่าขำ!พี่น้องคู่นี้ คนหนึ่งหน้าไหว้หลังหลอก อีกคนความรักบังตา ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ“มันน่าอัศจรรย์จริงๆ ที่แคว้นหนานยวนของพวกท่านสามารถพัฒนามาจนถึงปัจจุบัน”จวินชิงอวี่หน้าบึ้งทันที “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”ปัญหาส่วนตัว ตอนนี้จะลามปามไปถึงบ้านเมืองแล้ว?“ตามที่พูด”“เจ้า!”เขาโมโหจนจะเดินเข้าไปหานางพลันเฟิงเย่เสวียนยกฝ่ามือใหญ่ ดึงนางมาที่ข้างกาย “ข้าตัดสินใจได้แล้วว่าจะเลือกอะไร”ทุกคนรีบหันไปมอง รอคอยคำพูดต่อจากนี้เฟิงเย่เสวียนกล่าวอย่างใจเย็น“แคว้นหนานยวนต่ำช้าเช่นนี้ ต่อให้ข้าแพ้ศึกครั้งนี้ ก็ไม่ร่วม
