เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 874
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 875
พ่อแม่อยู่ ชีวิตยังมีที่มาพ่อแม่จากไปแล้ว ชีวิตเหลือเพียงปลายทางถ้าหากสามารถมีที่หลบลมหลบฝน ก็อาจจะไม่เหนื่อยเช่นนี้แล้ว หรือมีที่พึ่งพิง ไร้กังวล ขี้อ้อนเหมือนเด็กคนอื่นนางคิดว่าในที่สุดก็ได้อยู่ร่วมกับพ่อแม่แล้วแต่ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร ความเจ็บบนร่างกายดึงนางกลับสู่ความเป็นจริงเมื่อลืมตาขึ้นก็พบกับห้องที่ไม่คุ้นเคย สภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย และยังมีร่างเงา…สายหนึ่งที่คุ้นเคยตรงหน้าอวิ๋นอิงเห็นเขา ปฏิกิริยาแรกคือหลบเลี่ยง ขดตัวเข้าไปในผ้าห่ม สองมือกำผ้าห่มแน่น คลุมตัวเองไว้อย่างมิดชิดจิ่งอี้มองนางอย่างเย็นชา “ที่แท้ก็ยังไม่ตาย”เขาปิดฝายาทาที่อยู่ในมือ โยนทิ้งบนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจ กล่าวอย่างเย้ยหยัน“มันก็จริง ทำเรื่องที่ละอายใจก็ตายไปทั้งเช่นนี้ เกรงว่าไปถึงยมโลกก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”อวิ๋นอิงกำหมัดแน่น กลิ่นคาวหวานพุ่งพรวดขึ้นมาที่ลำคอ“ข้าไม่ได้เป็นคนทำ…”เสียงยังไร้เรี่ยวแรง แต่หนักแน่น“ตระกูลกู้ใส่ร้ายข้า ข้าไปตามหาความจริง เหตุใดเจ้าไม่จับนายท่านรองกู้มา แค่ถามกระจ่าง?”“ข้าเชื่อแค่ในสิ่งที่ข้าเห็น”ขลุ่ยไม้ไผ่ของนางปรากฏในมือจางเฟยก็แสดงว่าเกี่ยวข้อ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 876
นางยอมจำนนแล้วคำพูดเหล่านั้น เกือบจะเป็นกำลังการวิงวอน และพูดออกมาอย่างระมัดระวังนางรู้ว่า อธิบายไปก็ไม่มีประโยชน์ ทำได้เพียงถูกบีบให้พูดคำพูดที่เขาอยากได้ยิน แล้วค่อยแอบสืบความจริงเงียบ ๆนางเชื่อมั่นว่า ไม่มีความลับบนโลกใบนี้นางเชื่อว่า จะช้าหรือเร็ว ความจริงก็จะปรากฏออกมา“จิ่งอี้ ท่านช่วยปล่อยข้าก่อนได้หรือไม่ ให้เวลาข้าหน่อย หนึ่งเดือน หรือครึ่งเดือนก็ยังดี...”นางกำลังวิงวอนเขาด้วยความต่ำต้อย เบ้าตาแดงช้ำกัดริมฝีปากล่างเบา ๆ สายตาที่หันไปมองทางชายหนุ่มเต็มไปด้วยความหวาดระแวงจิ่งอี้จ้องมองท่าทางของนาง ขมวดคิ้วท่าทีแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะกับนางเท่าไหร่จึงจับคางของนางขึ้นมา “อุปนิสัยเย่อหยิ่งจองหองมาตลอด อ้อนวอนขอร้องเป็นด้วย?”“ข้า...”“ถ้าหากกล้าร้องไห้แม้แต่อีกหยดเดียว ข้าจะสั่งสอนเจ้า ‘เชื่อฟัง’ สองคำนี้เขียนอย่างไร”อวิ๋นอิงร่างกายสั่นสะท้านเบา ๆ เสียงสะอื้นที่พลุ่งพล่านขึ้นมาในลำคอนางกำมือแน่นทันที จากนั้นก็กลืนลงไป กัดริมฝีปากล่างแน่น ไม่กล้าส่งเสียงอีกแม้แต่นิดเดียวแต่ เบ้าตายังคงแดงก่ำ...จิ่งอี้รู้สึกขัดหูขัดตาอย่างบอกไม่ถูก สะบัดนางออกด้วยความโมโห พลิกตั
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 877
“เจ็บหรือไม่?”ฉู่เชียนหลีแตะที่มุมปากของอวิ๋นอิงอย่างทะนุถนอม ขยับปลายนิ้วอย่างเบามือมาก เกรงว่าจะทำให้นางเจ็บอวิ๋นอิงเบ้าตาแดงก่ำนอกจากท่านพ่อท่านแม่แล้ว ก็มีแค่พระชายาที่เป็นห่วงนางจริง ๆ...รู้สึกปวดปลายจมูก เกือบจะกลั้นน้ำตาเอาไม่ไม่อยู่ กอดบ่าทั้งสองข้างของตนเอาไว้แน่น พยายามส่ายหน้า“ไม่เจ็บ ไม่เจ็บเลยสักนิด”พระชายาดีกับนางขนาดนี้ แต่จางเฟยกลับตายเพราะนาง ในใจของนางยิ่งรู้สึกผิด“เยว่เอ๋อร์ เจ้าพาอวิ๋นอิงกลับไปก่อน ข้ามีเรื่องจะคุยกับจิ่งอี้” ฉู่เชียนหลีลุกขึ้นเยว่เอ๋อร์กะพริบตาปริบ ๆ“พระชายา ท่านจะคุยอะไรกับคุณชายจิ่งหรือ? ข้าติดตามท่านดีกว่า ตอนนี้ท้องท่านโตแล้ว ข้าไม่วางใจที่ท่านอยู่ข้างนอกเพียงลำพัง”ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ นางอยากจะอยู่ต่อ ก็เพื่ออยากเห็นคุณชายจิ่งให้มากกว่านี้อีกหน่อยจิ่งอี้ขมวดคิ้ว“เจ้านายพูด บ่าวยังมีสิทธิ์พูดแทรกอีกหรือ?”กล่าวอย่างเย็นชา “คุณหนู เหมือนว่าสาวใช้คนนี้จะถูกท่านโอ๋จนเคยตัวแล้ว”ฉู่เชียนหลีชะงักไปเล็กน้อยจิ่งอี้ไม่พูด นางก็ไม่สังเกตเห็นถึงจุดนี้เนื่องจากนิสัยของนางค่อนข้างเข้าหาง่าย การปฏิบัติตัวต่อบรรดาคนใช้ปกติ ก็
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 878
ทำร้ายคนของนาง ก็เท่ากับว่ากำลังตบหน้านางถ้าหากทุกคนสามารถแตะต้องคนของนางได้ตามอำเภอใจ ตำแหน่งพระชายาอ๋องเฉินของนางก็คงเป็นอย่างสูญเปล่า?ท่านรองกู้ทรุดลงไปกองกับพื้น ถูกทำร้ายจนศีรษะจนมึนงงไปแล้ว สูญเสียเรี่ยวแรงที่จะตอบโต้ มุมปากมีเลือดไหลออกมา ย้อมจนสาบเสื้อเป็นสีแดงฉาน มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่เบิกตาโตกว้างอย่างโมโห จ้องมองฉู่เชียนหลีเขม็งแต่ปาก ยังบ่นพึมพำอู้อี้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่“ท่านจะต้องเสียใจ...”“ฉู่เชียนหลี...ท่านจะต้องเสียใจ...ตระกูลกู้ของข้า...มีอำนาจมากกว่าที่ท่านจินตนาการไว้...”“ข้าจะคอยดู!”ฉู่เชียนหลีโยนเขาออกไปอย่างเย็นชา จากนั้นรับผ้าเช็ดมือจากจิ่งอี้ เช็ดคราบเลือดที่เปื้อนบนมือนำผ้าเช็ดมือที่เปื้อนแล้วโยนใส่ตัวเขา“ใช่แล้ว เงินค่าปรับห้าแสนตำลึง จดเอาไว้ด้วยว่าต้องชำระ ต่อไปเจอกันคนหรือเรื่องที่เกี่ยวข้องกับจวนอ๋องเฉิน ทางที่ดีควรหลีกเลี่ยง”“ข้าคนนี้ เจ้าคิดเจ้าแค้นที่สุด”พูดจบ ก็หันหลังเดินจากไปกลุ่มคนมาอย่างรีบร้อน แล้วก็ไปอย่างรีบร้อน เหลือเพียงท่านรองกู้ที่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บปางตาย ล้มตัวลงบนพื้นราวกับเป็นอัมพาต กระดูกทั่วทั้งตัวราวกับถูกบดจนแตกละเอี
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 879
กองทัพที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีในอดีต วันนี้ทุกคนเต็มไปด้วยความโมโห ระเบิดอารมณ์ ราวกับถูกจุดชนวนระเบิด ก่อความวุ่นวายจนไม่สามารถจัดการได้ทั้งทะเลาะกัน ยังมีคนไม่น้อยที่ลงมือ ต่อยตีกันขึ้นมาทันทีที่ต่อยตีกันขึ้น ก็ควบคุมสถานการณ์เอาไว้ไม่อยู่ ทั้งค่ายทหารเต็มไปด้วยความวุ่นวาย...ห่างออกไปไกลหายเมตร ในที่ลับที่บรรดาพลทหารมองไม่เห็น ผู้ชายร่างใหญ่สองคนนั่งอ้าขา ก้นนั่งลงไปบนพื้น กำลังนั่งอย่างสบายใจ สังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของทางด้านค่ายทหาร ก็หัวเราะออกมาเสียงดังขวัญกำลังใจของทหารองครักษ์เงาผู้สง่าผ่าเผย ก็มีแค่นี้ขวัญกำลังใจของทหารไม่เข้มแข็งไม่มีความน่าเกรงขามเลยแม้แต่น้อยในรอยยิ้มของอ๋องเจวี๋ยแฝงไปด้วยความชั่วร้าย “ยาหลอนจิตนี่ ใช้ได้ผลดีจริง ๆ!”ยาหลอนจิต ความหมายสมชื่อ คนที่ใช้ จะได้รับอิทธิพลจากมัน ทำให้สติสัมปชัญญะเกิดความสับสน ทำให้กลายเป็นคนหุนหันพลันแล่น ถึงขนาดฉุนเฉียว เอาแต่ใจตัวเองเขานำยาหลอนจิตสาดลงไปในน้ำ น้ำพวกนี้เอามาหุงข้าว ทำกับข้าว เมื่อเข้าสู่ในร่างกายของบรรดาพลทหารทหารองครักษ์เงาทั้งหมด ก็จะก่อความวุ่นวายเหมือนกับตลาดไม่มีผิด เสียงดังโวยวายไม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 880
อีกด้านหนึ่งอ๋องเฟิงฉวยโอกาสระหว่างที่ออกมาชั่วคราว เรียกองครักษ์ลับ รีบร่างจดหมายลับอย่างรวดเร็ว พร้อมกับขวดกระเบื้องเล็กนี้“นำไปมอบให้กับมือของฝ่าบาท”“ขอรับ!”องครักษ์ลับรับด้วยสองมือ จากไปอย่างรวดเร็วอ๋องเฟิงหมอบอยู่ที่กิ่งไม้ จ้องมองแผ่นหลังขององครักษ์ลับที่ค่อย ๆไกลออกไป หัวใจค่อย ๆ แจ่มชัดขึ้นเมื่อก่อน ใจจดใจจ่ออยากได้ตำแหน่งรัชทายาท ทำได้ทุกเรื่อง โดยไม่เลือกวิธีการ แต่นับตั้งแต่ที่เชื่อฟังคำของเหยาเหยา หลังจากหันหน้าเข้าหาอ๋องเฉิน หัวใจของเขาก็กลับกลายเป็นสงบมากฉู่เชียนหลี เจ้ารักษาเหยาเหยาให้หายดี ในที่สุดก็ทำให้พวกเรามีลูกของตัวเองตลอดหลายปีมานี้ เขาทำเรื่องชั่วช้ามามากมาย แปดในสิบเป็นเพราะอ๋องเจวี๋ยแอบยุยงอ๋องเจวี๋ยเป็นคนที่เย่อหยิ่ง ถือตัวอวดดี เขากุมอำนาจทหาร นิสัยโหดร้าย ทำอะไรก็ได้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายคนแบบนี้ จะต้องขัดขวางอ๋องเฉินอย่างแน่นอนเพียงแค่เขานำหลักฐานที่เป็นเจตนาชั่วร้ายของอ๋องเจวี๋ยส่งให้ถึงมือของฝ่าบาท เมื่อฝ่าบาททรงทราบ จะต้องลงโทษอ๋องเจวี๋ยอย่างหนักแน่นอนพระชายาอ๋องเฉิน ข้ากำลังจะไปยังที่ดินศักดินาแล้วการกำจัดภัยคุกคามอย่างอ๋องเจวี
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
พวกเขาได้ไหว้ฟ้าดินแล้ว เขามั่นใจว่าชีวิตนี้ต้องเป็นนางเท่านั้นเบ้าตาอวิ๋นอิงแดงเล็กน้อย อดกลั้นความเจ็บช้ำในใจ พยายามกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบ“ข้ารู้ตัวว่าไม่คู่ควร…อ๊า!”พลันเจ็บที่ข้อมือเห็นเพียงท่านโหวน้อยโน้มตัวมาข้างหน้า คว้าแขนข้างหนึ่งของนางไว้ แล้วกัดอย่างแรง นางเจ็บจนตัวสั่น คิ้วขมวดเป็นปมกลิ่นคาวเลือด อบอวลในปากของหลิงเชียนอี้…เขาค่อยๆ เงยหน้าขึ้น มองดูแขนที่มีเลือดไหลของนาง แม้ปวดใจ แต่ปากก็กล่าวอย่างเหี้ยมเกรียม“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทุกครั้งที่เจ้าพูดสิ่งที่ข้าไม่ชอบฟังหนึ่งคำ ข้าก็กัดเจ้าหนึ่งที”“พูดหนึ่งคำ กัดหนึ่งที!”กัดมือซ้ายเสร็จก็กัดมือขวา กัดมือขวาเสร็จก็กัดคอ กัดคอเสร็จก็กัดต้นขา กัดต้นขาเสร็จก็กัดก้นเขาก็อยากรู้เช่นกันว่า ตกลงหนังของนางเหนียว หรือฟันของเขาคมกันแน่เบ้าตาอวิ๋นอิงแดงแล้วเขาปัญญาอ่อน แต่รักนางอย่างเผด็จการด้วยวิธีของตนเอง…นางเม้มปากแน่น ค่อยๆ ก้มหน้าลง หลั่งน้ำตาออกมาเงียบๆ ไม่รู้เป็นเพราะเจ็บหรืออย่างไรกันแน่หลิงเชียนอี้คิดว่านางเจ็บ ด้วยเหตุนี้จึงโกรธ เรียกองครักษ์ลับของตนเองมา สั่งให้เขาไปตระกูลกู้ นำฟันหน้าของนายท่านรอง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ฉู่เชียนหลีรออยู่ที่จวน เฟิงเย่เสวียนยังไม่ทันกลับมา คนที่มากลับเป็นอ๋องเฟิงมาดึกดื่นเช่นนี้ นางประหลาดใจเล็กน้อย“อ๋องเฟิงมีธุระด่วนอะไรหรือ?” น้ำเสียงนางเรียบเฉย ท่าทีก็จืดชืด หลังจากเกิดเรื่องในพิธีเชงเม้งเซ่นไหว้บรรพชน นางก็ไม่อยากเป็นมิตรกับอ๋องเฟิงอีกแล้วอ๋องเฟิงรู้ว่าตนเองผิด สีหน้ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย“พระชายาอ๋องเฉิน เรื่องเทียนเซ่นไหว้บรรพชน ข้าไม่ดีเอง…”เขารู้สึกผิดแล้วและแก้ไขแล้ว“คืนนี้ที่ข้ามาเพื่ออยากบอกเจ้า ข้าได้ตัดสินใจไปอยู่ที่ศักดินากับเหยาเหยาแล้ว จากลากันครั้งนี้ หนทางยาวไกล ไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกเมื่อไร”“บุญคุณความแค้นของเมื่อก่อน หวังว่าเจ้าอย่าเก็บเอาไปใส่ใจอีกเลย”น้ำเสียงของเขาจริงใจฉู่เชียนหลีสงสัยเอ๋?เขาอยากชิงตำแหน่งรัชทายาทไม่ใช่หรือ? จู่ๆ ก็ยอมสละสิทธิ์ ไปอยู่ที่ศักดินา?หรือกำลังเล่นสกปรกอะไรอีก?อ๋องเฟิงรู้ว่านางไม่เชื่อ เขาถอนหายใจ เพื่อแสดงความจริงใจของตนเอง จึงบอกแผนของอ๋องเจวี๋ยออกมา“บ่ายวันนี้ อ๋องเจวี๋ยสร้างเรื่องในกองทัพ เขาอยากออกรบสร้างผลงาน”เขาเล่าเรื่องคร่าวๆ ให้นางฟังเมื่อฉู่เชียนหลีฟังจบ คิ้วบางขมวดเล็กน้อย
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 969
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 968
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 967
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 966
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 965
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 964
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 963
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 962
