แชร์

บทที่ 793

ผู้เขียน: สกุลหยางมีบุตรสาว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-08-29 17:00:00
ทางฉู่เชียนหลีกับเฟิงเย่เสวียน หมุนกายก็ไปหาอวิ๋นอิงทันที

“พระชายา!”

ภายในห้อง อวิ๋นอิงเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง ตั้งใจมาก เมื่อเห็นฉู่เชียนหลีมา นางรีบลุกขึ้นยืน ท่าทางลนลานเล็กน้อย

นอกจากคิดเรื่องของหลิงเชียนอี้ ยังสามารถคิดอะไรได้อีก?

ตอนกินอาหารเย็น คำพูดของเจ้าหนูนั่นไม่ทำให้คนหัวใจวายตายไม่ยอมเลิกรา ไล่ตามอวิ๋นอิงจะแต่งงานให้ได้ อวิ๋นอิงไม่คิดมากได้หรือ?

ฉู่เชียนหลีเดินเข้ามา กล่าวด้วยรอยยิ้ม “อวิ๋นอิง เจ้าติดตามข้าเกือบปีแล้ว ข้าไม่เคยเห็นเจ้าเป็นคนนอก ข้าขอถามอะไรเจ้าหน่อย เจ้าก็อย่าเห็นข้าเป็นคนนอก ในใจคิดอย่างไร ก็พูดกับข้าเช่นนั้น ดีหรือไม่?”

สองมืออวิ๋นอิงจิกชายเสื้อทันที

พระชายายังไม่เอ่ยปาก นางก็เดาได้แล้วว่าเป็นเรื่องอะไร

“พระชายา…”

“ไม่ต้องประหม่า ข้าแค่ลองถามเฉยๆ” ฉู่เชียนหลีจับมือนาง นั่งลงด้วยกัน “เจ้ากับหลิงเชียนอี้รู้จักกันเกือบปีแล้ว ในใจเจ้าคิดอย่างไร?”

“ข้า…”

ใบหน้าอวิ๋นอิงแดงฉานทันที

นิสัยที่โผงผางมาโดยตลอด เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ ความอ่อนโยนของเด็กผู้หญิงลอยขึ้นบนใบหน้าทันที ซ่อนอย่างไรก็ซ่อนไม่อยู่

“พระชายา ข้า…ข้าไม่รู้…ข้าไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น…”
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 794

    โบราณว่าไว้ ท้องกลมเป็นเด็กผู้ชาย ท้องแหลมเป็นเด็กผู้หญิงตอนที่นางท้องหลิงเชียนอี้ ท้องก็กลมเช่นนั้น คลอดออกมามีเก้าชั่งแปดเหลียง[1] หนักเหมือนหมูตัวหนึ่งฉู่เชียนหลีลูบท้อง คาดว่าตนเองท้องหมูตัวหนึ่งเฟิงเย่เสวียนเกิดปีหมู ปีนี้ก็เป็นปีหมู ท้องเจ้าหมูน้อย ดังนั้นท้องจึงโตเช่นนั้น อ้วนเช่นนั้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับหมูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้“ฝ่าบาทน่าจะตั้งชื่อให้แล้วกระมัง” องค์หญิงใหญ่กล่าว“ที่รัก เจ้าพูดเช่นนี้ก็เหมือนไม่ได้พูดเลย” ด้านข้าง โหวติ้งกว๋อที่โยกแขนปลอบลูกสาว ยกเปลือกตาขึ้น “หลายปีมานี้ ฝ่าบาทอยากได้หลานชาย รอจนผมหงอกแล้ว มีหรือที่จะยังไม่ได้ตั้งชื่อ?”ชื่อตั้งไว้นานแล้วเพียงแต่…ฉู่เชียนหลีไม่ค่อยอยากพูดเจตนาของฮ่องเต้คือ เด็กชื่อเจี้ยนกว๋อ…เฟิงเจิ้นเจี้ยนกว๋อ แค่กๆ!เม้มปาก กระแอมเสียงเบา “ยังไม่รู้ว่าเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย เรื่องตั้งชื่อไม่รีบร้อน รอคลอดแล้วค่อยตั้งชื่อก็ยังไม่สาย”“โอ๊ย” จู่ๆ องค์หญิงใหญ่ก็ตบศีรษะ “ลืมบอกเจ้าไปว่า นี่เป็นครรภ์แรกของเจ้า ไม่มีประสบการณ์แน่นอน แม้ยังไม่คลอด แต่มีหลายอย่างที่ต้องเตรียมไว้ก่อน”“ข้าบอกเจ้า”นางจับมือฉู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-29
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 795

    ฉู่เชียนหลีนั่งสักพัก ตอนที่เตรียมตัวจากไป บังเอิญมีคนรับใช้เข้ามารายงาน บอกว่าตระกูลกู้มาแล้วเพิ่งพูดจบ ก็มีเสียงหัวเราะที่หยาบกร้านของผู้ชายดังมาจากข้างนอก“น้องหลิง น้องสะใภ้ ช่วงนี้สบายดีนะ ฮ่าๆๆ!”หัวหน้าตระกูลกู้ นายท่านรองกู้ ชายฉกรรจ์ร่างใหญ่ ไหล่กว้างเอวกลม ร่างกายที่สูงใหญ่ แบกท้องที่กลมเล็กน้อย มีโหนกแก้มบนใบหน้า หัวเราะได้กว้างขวางและเสียงดัง ท่าทางนั้นเหมือนกับคนเถื่อนของจริงข้างกาย กู้ชิงชิงลูกสาวเพียงคนเดียวที่ตามมาด้วยยิ้มทักทาย“ท่านลุง ท่านป้า”กู้ชิงชิงเหมือนกับพ่อ เสียงที่พูดเรียบง่ายเป็นกันเอง เป็นคนตรงๆโหวติ้งกว๋อลุกขึ้นยืน อุ้มลูกสาวให้แม่นมพาไปนอน นี่จึงจะสั่งให้คนรับใช้ชงชาเตรียมขนมหวาน“ลมอะไรพัดพี่กู้มา รีบเชิญนั่ง”นายท่านรองนั่งลงอย่างเด็ดเดี่ยว เห็นฉู่เชียนหลีที่อยู่ข้างๆ หรี่ตาลง“พระชายาอ๋องเฉินก็อยู่ด้วยหรือ”ฉู่เชียนหลีทักทายด้วยรอยยิ้มจางๆ “ท่านรองกู้”ท่านรองกู้โบกมือ กล่าวเหมือนตกใจ “โอ๊ย คนในยุทธภพเรียกข้าเช่นนี้ ข้าไม่ได้คิดอะไร แต่พระชายาอ๋องเฉินท่านสถานะสูงศักดิ์ ข้ารับไม่ไหวจริงๆ ท่านเรียกข้าว่าเสี่ยวกู้ก็พอ”ฉู่เชียนหลี “...”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-30
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 796

    กู้ชิงชิงยิ้มแย้ม รอยยิ้มบนใบหน้าเล็กที่ขาวเรียวดูสดใสและงดงามนัก แต่คำพูดที่พูดออกมากลับแสบแก้วหู แหลมคมและไม่น่าฟังอย่างยิ่งเดิมทีฉู่เชียนหลีเห็นแก่หน้าองค์หญิงใหญ่ ไม่อยากทะเลาะ มันจะทำให้องค์หญิงใหญ่ติดอยู่ตรง กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแต่ตระกูลกู้กลับไม่ยอมละเว้น ต่อให้นางนิสัยดีเพียงใด ก็ทนไม่ไหวแล้ว“ต่ำต้อย?”อวิ๋นอิงเป็นสาวใช้ ก็สมควรเป็นคนต่ำต้อย?เหอะฉู่เชียนหลีหัวเราะอย่างเย็นชา ชักมือของตนเองออก มองดูท่าทางที่ยิ้มแย้มดั่งดอกไม้ของกู้ชิงชิง เมื่อเทียบกับความแตกต่างของสถานะ มีจิตใจที่ย่ำแย่ จึงจะเป็นคนต่ำต้อยของจริงกระมัง“อวิ๋นอิงต่ำไม่ต่ำ ข้าไม่รู้ แต่ว่าเท่าที่ข้ารู้มา ท่านโหวน้อยไม่ชอบคุณหนูกู้กระมัง?”สายตาที่เย็นชาและเฉียบคมของนางกวาดมองกู้ชิงชิงตั้งแต่หัวจรดเท้า“สำหรับคนคนหนึ่งที่ไม่ได้ชอบเจ้า คุณหนูกู้กลับเสนอหน้าโดยที่คนอื่นไม่สนใจ ไม่รู้จริงๆ ว่าตกลงคนที่ต่ำคือใครกันแน่?”“เจ้า!”สีหน้ากู้ชิงชิงเปลี่ยนทันทีเกิดในตระกูลขุนนางอาวุธ ในฐานะที่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลกู้ นางถูกตามใจตั้งแต่เด็ก เรียกลมได้ลม เรียกฝนได้ฝน เคยถูกคนต่อว่าเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-30
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 797

    คูเมืองนอกเมืองหลวง ข้างท่าเรือ มีเรือมากมายจอดอยู่ บางคนแบกกระสอบทราย บางคนขนของ บางคนพายเรือ บางคนขายของ…ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับเรื่องของตนเอง“เรือของตระกูลกู้ถึงแล้ว!”เรือสีดำขนาดใหญ่ลำหนึ่งจอดเทียบฝั่ง ทิ้งสมอเรือ หลังจอดนิ่ง พ่อค้ากลุ่มหนึ่งวิ่งกรูกันเข้าไป“ข้าเอาสองลัง!”“นี่เป็นของที่ข้าจองไว้ จองไว้ตั้งแต่เมื่อสามเดือนก่อนแล้ว ข้าเอาสามลัง!”“อย่าเบียด อย่าเบียดกัน…”คนงานของตระกูลกู้ขนลังที่ทั้งหนักและใหญ่มาวางซ้อนกันที่ท่าเรือ ข้างในล้วนเป็นอาวุธต่างๆ ที่ทำจากเหล็ก และยังมีเหล็กดิบที่ไม่ผ่านการแปรรูปเหล่าพ่อค้าแย่งกันซื้อ ช่างตีเหล็กก็มาเบียดกันอยู่ที่นี่เจ้าเบียดข้า ข้าเบียดเจ้า ชายที่ดูเหมือนเป็นผู้ดูแลคนหนึ่งโมโหแล้ว“เบียดอะไรนักหนา!”เขาผลักคนที่ชนโดนตนเองออกไปอย่างหงุดหงิด “ไม่เห็นหรือว่าข้ากำลังดูบัญชีหาประวัติอยู่? รีบไปเกิดใหม่เช่นนี้เลยหรือ ข้าไม่ขายให้เจ้าแล้ว!”ปัง…พ่อค้าที่ล้มไม่ระวังกระแทกโดนลังจนหัวแตกสิ่งแรกที่เขาทำไม่ใช่การทำแผล แต่เป็นขอโทษนายบัญชีคนนั้นอย่างนอบน้อม“ขอโทษ ขอโทษ ข้าไม่ระวังชนโดนท่าน ขอโทษ…”“ไสหัวไป!”นายบัญชีผลักเขาอย่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-30
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 798

    จวนอ๋องเฉินในสวนดอกไม้ ตรงชั้นลอยชมวิวข้างสระน้ำ สาวใช้คนหนึ่งมือล้วงแขนเสื้อ ก้มหน้าต่ำ เดินมาอย่างเร่งรีบ พร้อมกับกวาดมองโดยรอบอย่างระมัดระวังเมื่อมั่นใจว่าโดยรอบไม่มีคน นางจึงจะล้วงขวดดินเผาขนาดเล็กใบหนึ่งออกจากแขนเสื้อนางใช้แปรงจุ่มน้ำมันหล่อลื่นที่เป็นสีเหลืองใส แล้วทาลงบนบันไดอย่างรวดเร็ว…เรือนหานเฟิงอวิ๋นอิงกำลังกวาดพื้น หลิงเชียนอี้เดินตามอยู่ข้างหลังนางไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียว และยังพูดเป็นระยะ“เจ้าเหนื่อยหรือไม่?”“เจ้ากระหายหรือไม่?”“หรือไม่ให้ข้ากวาด?”“ข้านวดไหล่ให้เจ้าดีหรือไม่?”เหมือนกับแมลงวันตัวหนึ่งตอนที่ฉู่เชียนหลีเดินเข้ามา เห็นทั้งสองคน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสองพ่อลูกตระกูลกู้ที่อยู่จวนโหวติ้งกว๋อก่อนหน้านี้…ถ้าหากพวกเขาอยากอยู่ด้วยกัน เส้นทางของวันข้างหน้ายังอีกยาวไกลนางไม่ยุ่งความพยายามอยู่ที่ใด ความสำเร็จอยู่ที่นั่น หากทั้งสองมีวาสนาต่อกัน ย่อมสามารถอยู่ด้วยกัน“น้าสะใภ้ กลับมาแล้วหรือ!”หลิงเชียนอี้ทักทายอย่างร่าเริง แก้มอวิ๋นอิงแดงเล็กน้อย ภาพที่ตัวติดกันนี้ถูกพระชายาเห็นเข้า เขินอายเล็กน้อยฉู่เชียนหลีแค่ยิ้มแล้วยิ้มอีก “น้าชายเจ้าล่ะ?”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-30
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 799

    น้ำมันหล่อลื่นนี่ทาอยู่บนบันได สีเหลืองอ่อนกลมกลืนกับบันได ยากจะมองเห็นชัดเจนแต่นางได้กลิ่นแล้วนี่เพิ่งทาได้ไม่นานตั้งแต่ตั้งครรภ์ คนที่อยากทำร้ายนางทั้งต่อหน้าและลับหลังมีเยอะเหมือนมด นางระมัดระวังอยู่ตลอดเวลาเมื่อครู่ ถ้าหากนางเหยียบลงไป เท้าลื่นและร่างกายล้มหงายไปข้างหลัง กลิ้งตกจากบันไดแน่นอน จากตำแหน่งที่สูงเช่นนี้ ยังสามารถรักษาลูกที่อยู่ในท้องไว้ได้หรือ?แววตาฉู่เชียนหลีเย็นชาลงทันที “ใครก็ได้!”พ่อบ้านเดินมา หลังจากรู้เรื่องน้ำมันหล่อลื่น ตกใจจนตัวสั่น เกือบยืนไม่มั่นคง รีบนำเรื่องนี้ไปบอกท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบทันทีสาวใช้ที่ใช้แขนเสื้อปิดหน้าสะอึกสะอื้นก็ตะลึงงันเช่นกัน ทั้งๆ ที่จะเหยียบลงไปแล้ว เหตุใดจู่ๆ ก็หยุด? ถ้าหากทำภารกิจไม่สำเร็จ ต่อไปคิดจะลงมือก็ยากแล้ว!ทันใดนั้น สายตาคู่หนึ่งมองมานางเพิ่งเงยหน้า ก็ประสานสายตากับพระชายาอ๋องเฉิน พลันหัวใจสั่นสะท้าน เกือบไม่สามารถรักษาสีหน้าบนใบหน้าจนความแตก หลังจากนั้นหนึ่งวินาที ตั้งสติได้ รีบแสร้งสะอื้นร้องไห้ด้วยความเสียใจฉู่เชียนหลีจับราว เดินทีละก้าวอย่างมั่นคงเดินเข้าไป“พวกเจ้าทะเลาะอะไรกัน?” นางกวาดมองสาว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-31
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 800

    ตอนนี้หลิงเชียนอี้ไม่สามารถออกห่างจากอวิ๋นอิง ทุกคนคุ้นชินแล้ว มองบนทีหนึ่ง ไม่อยากคุยต่อ ถ้าหากคุยต่อ หลิงเชียนอี้ก็คึก สามารถพูดเป็นครึ่งชั่วยามมองข้ามท่านโหวน้อยในการตรวจสอบอย่างเข้มงวดทั้งจวน ทุกซอกทุกมุมของคฤหาสน์ ห้องนอนของทุกคน ตู้เสื้อผ้า ห้องครัว ห้องปีกข้าง ห้องเก็บของ…แม้แต่พุ่มดอกไม้ก็รื้อค้นพ่อบ้านมารายงานผลลัพธ์“ท่านอ๋อง ค้นหาทุกซอกทุกมุมของจวนแล้ว ไม่พบอะไรน่าสงสัยขอรับ”เฟิงเย่เสวียนโกรธทันที “ไอ้พวกเลี้ยงเสียข้าวสุก!”จวนอ๋องได้รับการป้องกันอย่างเข้มงวด ที่แจ้งมีทหารยามเฝ้า ที่มืดมีองครักษ์ลับตรวจตรา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนแปลกหน้าเข้ามา คนร้ายที่ทาน้ำมันหล่อลื่นต้องเป็นคนของจวนอ๋องเท่านั้นหาคนร้ายจากในกลุ่มคนที่แน่นอน ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หรอกหรือ?“ข้ายังไม่ได้ลงโทษที่พวกเจ้าละเลยหน้าที่ของการปกป้องพระชายาเลย ตอนนี้แม้แต่คนคนเดียวก็หาไม่เจอ ข้าเลี้ยงพวกเจ้าไว้มีประโยชน์อะไร”“ท่านอ๋องใจเย็นๆ ขอรับ!” พ่อบ้านตกใจจนรีบคุกเข่าลงคนอื่นก็คุกเข่าลงอย่างตื่นตระหนกเช่นกัน ไม่กล้าพูดมากแม้แต่คำเดียว“ท่านอ๋อง บ่าวไร้ประโยชน์ บ่าวจะไปตรวจสอบอีกรอบเดี๋ยวนี้!”เขาพาค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-31
  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 801

    “ที่แท้เป็นฝีมือของเจ้า!” พ่อบ้านโกรธแล้วไม่น่าแปลกใจที่ค้นหาทุกซอกทุกมุมของจวนอ๋องแล้ว ก็ไม่เจอตัวคนร้าย ที่แท้คนร้ายใช้อุบายหนีออกจากจวนนานแล้ว หากไม่ใช่เพราะจู่ๆ พระชายาก็นึกขึ้นได้ เกรงว่าคนร้ายนี่หนีรอดไปแล้ว!เสียวอู่ตกใจจนทนไม่ไหวแล้ว ร้องขอความเมตตาทันที“บ่าวหลงผิดไปชั่วขณะ ท่านอ๋องโปรดไว้ชีวิต พระชายาโปรดไว้ชีวิต! โปรดไว้ชีวิต!”นางโขกศีรษะซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างแรงและเสียงดัง“บ่าวไม่ได้ตั้งใจเจ้าค่ะ! ท่านอ๋องโปรดไว้ชีวิต โปรดไว้ชีวิต!”เฟิงเย่เสวียนยกเท้าเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้านาง ก้มมองนางที่อยู่ข้างเท้า สายตาที่น่ากลัวนั่นเหมือนกำลังมองศพศพหนึ่งไว้ชีวิต?ถ้าหากเขาละเว้นนาง แล้วใครจะมาละเว้นชีวิตลูกที่ยังไม่เกิดของเขา?“ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?” น้ำเสียงอันเยือกเย็นดังขึ้น ทำเอาเสียวอู่กลัวจนไม่กล้าพูดอะไร และเอาแต่อ้อนวอนร้องขอชีวิต“บ่าวเลอะเลือน หน้ามืดตามัวไปชั่วขณะ ท่านอ๋องโปรดไว้ชีวิต!”นางไม่กล้าพูดหากพูดแล้ว พระชายาอ๋องหลีไม่ละเว้นนางแน่ นางมีแต่ต้องตายสถานเดียวเฟิงเย่เสวียนไม่มีความอดทนที่จะฟังนางพูดไร้สาระ กล่าวโดยตรง “ใครก็ได้ ลากออกไป ทัณฑ์เลาะกระดูก!”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-31

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1092

    ทุกคนรออยู่ที่นอกประตูเมือง เฟิงเย่เสวียนขี่ม้าเข้าไปใกล้ สายตาจ้องฉู่เชียนหลีอย่างลึกซึ้งหลายวินาทีฉู่เชียนหลียิ้มระหว่างทั้งสองคน คำพูดมากมายไม่จำเป็นต้องพูด แค่สบตากัน ก็สามารถเข้าใจกันแล้วผ่านไปครู่หนึ่งเขาถอนสายตากลับ กระตุกม้าให้หยุดลง โน้มกายและเอื้อมมือไปรับลูก“ส่งเขาให้ข้า”เฟิงเจิ้งหลียิ้มได้อ่อนโยนมาก ก้าวไปข้างหน้าครึ่งก้าวอย่างเชื่อฟัง ยกมือทั้งสองข้างขึ้นเล็กน้อย ส่งเด็กที่อยู่ในมือออกไป“น้องเจ็ด เดินทางปลอดภัย”เขาเน้นเสียงคำว่า ‘ปลอดภัย’ เป็นพิเศษ เหมือนมีความหมายที่ลึกซึ้งซ่อนอยู่อ๋องเฉินยื่นมือออกมาแล้ว ขณะที่กำลังจะสัมผัสโดนเด็ก เฟิงเจิ้งหลีปล่อยมือกะทันหันทันใดนั้นเด็กสูญเสียแรงยึดเหนี่ยว ร่วงลงไปโดยตรง!“จื่อเยี่ย!”พลันเฟิงเย่เสวียนแน่นหน้าอก กระโดดลงจากม้าด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด ก็เห็นอ๋องหลีรับเด็กไว้แล้ว และก็เพราะพริบตาที่เขาเผลอนี้ จึงถูกธนูลับดอกหนึ่งยิงเข้าที่สะบักฉึก…“อาเฉิน!”“ท่านอ๋อง!”เหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหัน ไม่มีใครรับมือทันเวลาเฟิงเจิ้งหลีใช้มือซ้ายอุ้มเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ย มือขวาจับตัวฉู่เชียนหลี ถอยหลังเจ็ดแปดก้าว ขณะ

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1091

    เฟิงเย่เสวียนเดินออกมาข้างหน้าหนึ่งก้าว “ปล่อยฉู่เชียนหลีกับเด็ก ข้าอยู่เอง เจ้าจับฉู่เชียนหลีไม่มีประโยชน์ มีเพียงจับข้าเท่านั้น เจ้าจึงจะสามารถนั่งราชบัลลังก์ได้อย่างมั่นคง”เฟิงเจิ้งหลีเย้ยหยัน“อย่ามาต่อรองกับข้า ข้ายอมถอยให้แล้ว ถ้าหากยังได้คืบจะเอาศอก ข้าไม่ถือสาที่จะพินาศไปพร้อมกัน”ฉู่เชียนหลีรีบถอยกลับมาจับข้อมือเฟิงเย่เสวียน กล่าวเสียงเบา “เจ้าพาจื่อเยี่ยไป!”“เชียนหลี…”“คนที่เขาต้องการคือข้า มีเพียงเจ้าไปและมีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น จึงจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ จื่อเยี่ยไปแล้ว ข้าจึงจะวางใจ ถึงเวลานั้น เขาก็ไม่มีข้อได้เปรียบอีก และไม่จำเป็นต้องกลัวเขาอีกแล้ว” ฉู่เชียนหลีวิเคราะห์เบาๆ อย่างฉับไวเฟิงเจิ้งหลีไม่มีทางฆ่านางใช้นางคนเดียว แลกกับความปลอดภัยของจื่อเยี่ย แลกกับความปลอดภัยของทุกคน อย่างไรก็ดีกว่าสู้กันตายไปข้างหนึ่ง เลือดนองเหมือนแม่น้ำไม่ใช่ว่านางจะถูกขังอยู่ในเมืองหลวงตลอดไปตราบใดที่ยังมีชีวิต ก็มีโอกาสเฟิงเย่เสวียนรู้ผลได้ผลเสียในนี้ เด็กคนนี้อย่างไรก็ต้องช่วย แต่เขาจะทิ้งฉู่เชียนหลีไว้คนเดียวได้อย่างไร“เชียนหลี ข้ามันไร้ประโยชน์”“ข้าไม่อนุญาตให้เจ

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1090

    เมื่อพรรคของอ๋องหลีได้ยินเช่นนี้ ก็กลัวทันทีดูท่าทีของพระชายาอ๋องเฉิน นี่กำลังจะเปิดฉากสังหารครั้งใหญ่ในวังชัดๆ!ฆ่าคนติดต่อกันสองคน ไม่กระพริบตาแม้แต่ทีเดียวเลือดกระเซ็นโดนใบหน้า ก็เย็นเฉียบท่าทางที่ชั่วร้ายเหมือนปีศาจนั่น ทำให้ขุนนางหลายคนเกิดความกลัว ลองถามคนทั่วหล้า จะมีสักกี่คนที่ไม่กลัว? อยู่ต่อหน้าความเป็นความตาย ทุกคนล้วนเห็นแก่ตัวพวกเขาไม่อยากตายขุนนางคนหนึ่งกลัวจนพูดติดอ่าง“อ๋อง อ๋องหลี…อย่างไรเด็กที่อยู่ในมือท่านก็เป็นพระนัดดาองค์โต เป็นสายเลือดของราชวงศ์ ถ้าหากฆ่าเขา ในวันข้างหน้า มลทินของท่านจะถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ เกรงว่าจะถูกคนรุ่นหลังด่าทอต่อๆ กันเป็นหมื่นปี”ขุนนางอีกคนก็กล่าวเสียงสั่น“อ๋องเฉินโปรดพิจารณา…”ถ้าหากสู้กันจริงๆ พวกเขาสู้ไม่ไหวอ๋องเฉินมีฮ่องเต้หนุนหลัง มีกองทัพ มีกำลังทหาร อ๋องเฉินเป็นฝ่ายได้เปรียบทุกด้านในมืออ๋องหลี นอกจากพระนัดดาองค์โต ก็ไม่มีเบี้ยอย่างอื่นแล้ว อีกทั้ง ทหารรักษาพระองค์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ทหารองครักษ์เงาของอ๋องเฉินเมื่อไรที่สู้กัน พวกเขาจะตายกันหมดไม่จำเป็นต้องตายไปครั้งหนึ่ง บางครั้ง เมื่อเห็นว่าพอแล้วก

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1089

    เฟิงเย่เสวียนแค่ขมวดคิ้วทีหนึ่ง ก็ข่มความเจ็บปวดนี้ลงไปผู้บัญชาการจางฟาดอย่างดุร้ายลองคิดดูเขาที่เป็นขุนนางคนหนึ่ง สามารถใช้แส้ฟาดองค์ชายที่ฮ่องเต้โปรดปรานที่สุด นี่เป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจเพียงใด พูดคำนี้ออกไป เขาสามารถอวดสามสิบปียิ่งฟาดยิ่งรู้สึกสนุก ยิ่งฟาดยิ่งแรงเพี๊ยะ!เพี๊ยะๆๆ!ทุกคนร้อนใจจนกระทืบเท้า แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไป อ๋องหลีบ้าไปแล้ว เขาไม่ใช่อ๋องหลีที่เข้าถึงได้ง่ายอีกแล้ว!ฉู่เชียนหลีเพิ่งคิดจะกระโจนเข้าไป ก็ถูกอ๋องหลีสั่งให้คนคุมตัวไปยืนอยู่ข้างๆ บังคับให้นางมองดูต่อหน้าต่อตา“ฉู่เชียนหลี ข้าเคยบอกแล้ว เจ้าจะต้องเสียใจ คนไร้ประโยชน์อย่างเฟิงเย่เสวียน แม้แต่ลูกชายก็ปกป้องไม่ได้ มีประโยชน์อะไร”แววตาเฟิงเจิ้งหลีเปล่งแสงที่บ้าคลั่ง“เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ ฝ่าบาทจะให้ความสำคัญกับคนไร้ประโยชน์เช่นนี้ได้อย่างไร? ฉู่เชียนหลี เจ้าว่าเจ้าตาบอดใช่หรือไม่? เจ้าดูสภาพที่สะบักสะบอมของเขาตอนนี้ เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง เจ้าก็ยังชอบเขา เช่นนั้นเจ้าก็เป็นสุนัขตัวเมียที่แพศยา”เขายิ้มอย่างชั่วร้าย สิ่งที่พูดออกมายิ่งไม่น่าฟังทุกคนตาแดง อยากพุ่งเข้าไปสับอ๋องหลีเป็นชิ้นๆ เสีย

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1088

    ผู้ชายที่ร่างกายสูงใหญ่งอหัวเข่า คุกเข่าอยู่ตรงหน้าอ๋องหลีอย่างตั้งตรง แม้อยู่ต่ำกว่า แต่ความสูงศักดิ์ที่แผ่ซ่านออกมาจากกระดูก ไม่ลดน้อยลงเลยสักนิดตลอดหลายปีที่ผ่านมา นอกจากคุกเข่าให้ฮ่องเต้และบรรพชน พวกเขาไม่เคยเห็นอ๋องเฉินคุกเข่าให้ใครเฟิงเจิ้งหลีเห็นดังนี้ แหงนหน้าหัวเราะ“ฮ่าๆๆ!”คิดไม่ถึงจริงๆ เขาจะมีวันนี้ด้วยลูกชายที่ฮ่องเต้โปรดปรานที่สุด แพ้ให้กับลูกชายที่ไม่โปรดปรานที่สุด ไม่สะดุดตาที่สุด และยังถูกทุกคนรังแก ความรู้สึกที่อยู่เหนือกว่าเช่นนี้ ทำให้ในใจเขาสาแก่ใจจริงๆ“ฮ่าๆๆๆ เฟิงเย่เสวียน เจ้าก็มีวันนี้ด้วย!”หัวเราะเสร็จ เขารู้สึกว่าความเย่อหยิ่งของอ๋องเฉินมันขัดตาทั้งๆ ที่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบจนต้องคุกเข่า เหตุใดยังอวดดีหยิ่งผยองเช่นนี้?เขาออกคำสั่ง “ก้มหัวเจ้าลงไป”เฟิงเย่เสวียนเม้มปาก ก้มศีรษะลงเขาออกคำสั่งอีกครั้ง “โขกศีรษะ!”“อ๋องหลี ท่านอย่ารังแกให้มันมากนัก! ท่านกับท่านอ๋องของเราเป็นคนรุ่นเดียวกัน ท่านรับการโขกหัวจากเขาไม่ได้! ไม่กลัวบรรพชนรู้แล้ว อายุสั้นหรือ!” พ่อบ้านหยางกล่าวด้วยความโกรธเพิ่งกล่าวจบ ก็ถูกผู้บัญชาการจางถีบจนล้มลงพื้นหลังจากล้มลง ก

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1087

    “ปล่อยคนของเจ้าแล้ว เจ้าเป็นอิสระแล้ว คืนลูกให้ข้า” ฉู่เชียนหลีจ้องเขาเฟิงเจิ้งหลีเหลือบมองเด็กน้อยในอ้อมแขน ท่าทางที่ร้องไห้จนหน้าแดง เห็นแล้วปวดใจนักคิดว่าแค่นี้ก็จบแล้วหรือ?เขายิ้ม“ฉู่เชียนหลี เหมือนเจ้าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์นะ?”“?”“……”“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาต่อรองกับข้า? เด็กอยู่ในมือข้า เป็นหรือตายขึ้นอยู่กับข้า ถึงคราวที่เจ้าต้องมาสอนข้าทำงานตั้งแต่เมื่อไร?”สีหน้าฉู่เชียนหลีเคร่งขรึมทันทีเห็นได้ชัด เขาได้คืบจะเอาศอก“เจ้ายังต้องการอะไรอีก?”“ข้าหรือ” เขาเงยหน้าด้วยรอยยิ้ม กวาดมองทุกคน และตำหนักอันหรูหราหลังนี้ วังหลวงที่กว้างใหญ่แห่งนี้ แผ่นดินที่ดีเช่นนี้เขาต้องการอะไร ยังต้องให้พูดอีกหรือ?แต่ว่า มองดูท่าทางที่ร้อนใจของฉู่เชียนหลี เขาเกิดอยากสนุก ต้องการระบายความคับข้องใจที่ได้รับในสองวันนี้ออกมาให้หมดลูบแก้มของเด็กน้อยพลางกล่าว“อยากได้ลูกคืน ไม่มีปัญหา มันก็ต้องดูว่าอ๋องเฉินมีความจริงใจหรือไม่”เงียบไปครู่หนึ่ง“อืม หรือไม่อ๋องเฉินคุกเข่า โขกหัวให้ข้าสามครั้ง ข้าก็คืนลูกให้เจ้า เป็นอย่างไร?”ฉู่เชียนหลีโมโหแล้วด้วยนิสัยที่ยอมหนึ่งก้าว จะเอาสิบก้าวข

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1086

    “เจ้า!”ฉู่เชียนหลีถูกความเฉยเมยของนางยั่วจนโมโหแล้ว ยิ่งคิดไม่ถึงว่าใต้ฟ้าจะมีแม่ที่ไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้มันก็จริงฉู่เจียวเจียวกับเฟิงเจิ้งหลี ถ้าไม่เหมือนกันก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่มีอะไรที่พวกเขาสองสามีภรรยาทำไม่ลงรอหลังจากลู่ฉินเติบโต รู้ว่าตัวเองมีแม่เช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะเศร้าเพียงใด!“ฉู่เชียนหลี เฟิงเย่เสวียน พวกเจ้าเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว รีบปล่อยตัวอ๋องหลี ความอดทนข้ามีขีดจำกัด!” ฉู่เจียวเจียวกล่าวอย่างเย็นชา“จะเอาชีวิตของลูกชาย หรือจะปล่อยคน พวกเจ้าเลือกเอง”อย่างไรนางก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วไม่ดิ้นรน ตายสถานเดียวดิ้นรน เดิมพัน ยังมีโอกาสสายตาเฟิงเย่เสวียนเคร่งขรึมมาก หางตาเหลือบมองหานเฟิง หานเฟิงเข้าใจทันที เขาซ่อนมือไว้ที่หลัง และทำท่าสัญญาณมือไปที่ด้านหลังมือธนูเตรียมพร้อมจู่ๆ ฉู่เจียวเจียวก็กล่าวเสริมอีกประโยคอย่างเย็นชา “พวกเจ้าสามารถลองดูได้ ดูสิว่าการเคลื่อนไหวของพวกเจ้าไว หรือมีดที่อยู่ในมือข้าเร็ว”“ต่อให้ข้าตาย การฆ่าเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยก็ใช้เวลาแค่พริบตาเดียว”ฉู่เชียนหลีสั่งให้มือธนูหยุดทันที “ปล่อยคน!”อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามผู้หญิงคนนี้มันเป็นผู

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1085

    พลันฉู่เชียนหลีแน่นหน้าอก“หยุดนะ…”“อย่าเข้ามา!”ฉู่เจียวเจียวถอยหลังสามก้าว มือซ้ายจับเด็ก มือขวาถือมีดสั้น มีดสั้นที่แวววาวจ่ออยู่บนผิวอันบอบบางของเด็ก กรีดจนรอยเลือดออกแล้วเลือดไหลออกมาแล้ว“จู่ๆ เจ้าก็มาเป็นห่วงข้า และยังพยายามอยากอุ้มลูกทุกวิถีทาง ข้าก็รู้แล้วว่าเจ้าไม่ได้มีเจตนาดี”นางยิ้มอย่างเย็นชา“เหอะ! ดูเหมือนฮ่องเต้ที่แกไม่ตายสักทีนั่นเป็นคนบอกเรื่องนี้กับเจ้าสินะ!”ไอ้แก่ เป็นอัมพาตเฉียบพลันยังไม่ยอมอยู่อย่างสงบเสงี่ยมอีกต่อให้รู้ความจริงแล้วอย่างไร?ชีวิตของเด็กคนนี้อยู่ในมือนาง“ฉู่เชียนหลีนะฉู่เชียนหลี เจ้าคิดอย่างไรก็คงคิดไม่ถึงกระมังว่า เจ้าเลี้ยงลูกสาวข้า ข้าเลี้ยงลูกชายเจ้า และก็ต้องขอบคุณลูกชายคนดีคนนี้ของเจ้า กลายเป็นตัวช่วยที่สำคัญของอ๋องหลี” นางเผยอมุมปาก รอยยิ้มนั้นน่ากลัวมากฉู่เชียนหลียืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม ไม่กล้าขยับ“เจ้าต้องการอะไร?”ฉู่เชียนหลีจ้องมีดสั้นในมือนาง กลัวว่านางจะพลั้งเผลอกรีดโดนคอของเด็กตั้งครรภ์สิบเดือนลูกชายเป็นก้อนเนื้อชิ้นหนึ่งที่ตกลงมาจากร่างกายนางนางไม่กล้าเดิมพัน และเดิมพันไม่ไหวฉู่เจียวเจียวกล่าว “ข้าต้องก

  • ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ   บทที่ 1084

    กลางดึกกำลังถึงช่วงที่คนเงียบสงบ คนกลุ่มหนึ่งวิ่งไปที่ตำหนักเจาหยางราวกับคลื่นยักษ์ ตอนที่ใกล้จะถึง ฉู่เชียนหลีตวาดสั่งให้พวกเขาหยุด“พวกเจ้าอยู่ห่างๆ อยากเข้าใกล้!”พ่อบ้านหยางกล่าวด้วยความเป็นห่วง “พระชายา พวกเราต้องไปเอาพระนัดดาองค์โตกลับมา นั่นเป็นเลือดเนื้อของท่านกับท่านอ๋องนะ”“ข้ารู้!”ก็เพราะรู้ จึงไม่ให้พวกเขาเข้าใกล้“ไปทำอะไรคนเยอะแยะ ถ้าหากบีบจนฉู่เจียวเจียวไม่มีทางเลือก นางทำอะไรขึ้นมา…”ฉู่เชียนหลีแทบจะเป็นบ้าแล้ว ร้อนรนเหมือนมดที่อยู่บนกระทะร้อน ทั้งร้อนใจทั้งไม่สบายใจ น้ำเสียงก็ค่อนข้างฉุนเฉียวไม่อยากพูดมาก วิ่งเข้าไปในตำหนักเจาหยางเพียงลำพัง คนอื่นรออยู่ที่ข้างนอก ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามภายในตำหนักฉู่เจียวเจียวกำลังกล่อมจื่อเยี่ย ฉู่เจียวเจียวมาแล้ว นางมองเด็กน้อยที่อ้วนสมบูรณ์ กล่าวโดยไม่เงยหน้า“พระชายาอ๋องเฉิน ลูกของข้าเพิ่งนอนหลับ ”โปรดให้อภัย ข้าอุ้มเขาไว้ ร่างกายหนัก ไม่สะดวกลุกขึ้นยืน สายตาฉู่เชียนหลีมองไปที่ตัวเด็กเด็กน้อยอ้วนสมบูรณ์ ใบหน้าจ้ำม่ำ คิ้วละเอียดอ่อน หน้าตาที่น่ารักน่าเอ็นดู คล้ายเฟิงเจิ้งเว่ยซีแปดส่วนเหตุใดเมื่อก่อนนางไม่สังเกต

DMCA.com Protection Status