แชร์

บทที่ 792

รอฉู่เชียนหลีกินข้าวเสร็จ ตอนที่เดินผ่านสวนดอกไม้ ก็เห็นหลิงเชียนอี้ไล่ตามอวิ๋นอิงจะไหว้ฟ้าดินอีกครั้ง

“อวิ๋นอิง ข้าชอบเจ้า เจ้าก็ชอบข้ากระมัง พวกเราไหว้ฟ้าดินกันเถอะ พวกเราแต่งงานกันวันนี้เลย!”

“ข้าให้คนไปสั่งทำชุดแต่งงานแล้ว!”

“อวิ๋นอิง เจ้าตอบตกลงข้าเถอะ!”

อวิ๋นอิงวิ่ง หลิงเชียนอี้ไล่ตามอยู่ข้างหลัง

ฉู่เชียนหลีกุมหน้าผาก นี่มันก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่ยอมล้มเลิกความตั้งใจอีก?

มองดูอวิ๋นอิงวิ่งไปไกลแล้ว พลันนางเอื้อมมือ คว้าตัวหลิงเชียนอี้ไว้ “พอได้แล้ว พอประมาณก็หยุด อย่าทำให้อวิ๋นอิงกลัวจนหอบของหนี คนใจร้อนกินเต้าหู้ร้อนไม่ได้”

“น้าสะใภ้ ข้าจะต้องแต่งงานกับนางให้ได้!”

และเร็วที่สุด เดี๋ยวนี้ หัวใจของเขานั้นแน่วแน่ ความรักก็แน่วแน่เช่นกัน เขาจะพิสูจน์ให้อวิ๋นอิงเห็น

ฉู่เชียนหลีหัวเราะแล้ว “เจ้าเช้าไม่มา สายไม่มา จู่ๆ วันนี้ก็มาพูดถึงเรื่องนี้ นี่ไม่ใช่การจู่โจมหรือ? พวกเราต่างก็ไม่ได้เตรียมใจไว้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอวิ๋นอิงแล้ว”

การแต่งเมียที่เป็นเรื่องใหญ่เช่นนี้ ใช่เรื่องที่วันสองวันก็จะสามารถเตรียมตัวเสร็จหรือ?

“อีกอย่างนะ เจ้าถามพ่อแม่เจ้าหรือยัง?”

พูดถึงตรงนี้ จู
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status