Share

บทที่ 743

“?”

“ผู้หญิงร้องไห้ไม่ใช่บาป ต่อให้เป็นคนที่แกร่งแค่ไหนก็มีสิทธิ์เหนื่อยล้า”

“...”

อวิ๋นอิงหน้าบูดบึ้ง เกือบโมโหจนหัวเราะออกมาแล้ว คนคนนี้คงจะไม่ใช่ตัวตลกที่ลิงเชิญมากระมัง ตกลงวันๆ ในสมองคิดแต่อะไร?

“ปล่อยข้าได้แล้ว”

“อวิ๋นอิง อยู่ต่อหน้าข้า เจ้าไม่ต้องแสร้งทำเป็นเข้มแข็งจริงๆ ข้ารู้ว่าแผลของเจ้าเจ็บมาก เจ้าแค่อายที่จะร้องไห้ออกมา เจ้าวางใจได้ ข้าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร นี่เป็นความลับระหว่างพวกเราสองคน”

“...”

รัดโดนคอของนางแล้ว

ยื่นมือออกไปจิกเนื้อนุ่มที่เอวเขาทีหนึ่ง

“อ๊า!”

หลิงเชียนอี้เจ็บจนกระโดดสูงสามเมตร หลังจากหายเจ็บแล้ว น้ำตาคลอเบ้าราวกับได้รับความขุ่นเคืองเพียงใด มองไปทางนางอย่างกล่าวโทษ เสียใจจนสูดจมูกฟึดๆ

ผู้หญิงคนนี้…

เหี้ยมมาก!

“เจ้าใช้ความรุนแรงในครอบครัว”

“?”

“นี่เป็นพฤติกรรมที่น่ารังเกียจจริงๆ!”

“?”

“ทั่วหล้าก็มีแต่ข้าหลิงเชียนอี้คนนี้ที่สามารถอดทนต่อนิสัยแย่ๆ ของเจ้า หากเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่น ปลดเจ้าทิ้งไปนานแล้ว”

“...”

อวิ๋นอิงเม้มปาก เพิ่งจะสังเกตตอนนี้ รู้ตัวอีกที นางก็เข้าใกล้เขาอีกแล้ว…

สถานะมีความแตกต่าง

เขาเป็นคนดีมาก แต่นางจะกล้าเพ้อฝันได
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status