บทที่ 582

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม หมอประจำจวนก็มาถึง

หมอหลี่ตรวจชีพจรให้แก่ฉู่เชียนหลี นอกจากชีพจรจะอ่อนแอไปบ้างเล็กน้อยแล้ว ก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร เด็กยังมั่นคงดีมาก แต่ยังมีคำพูดของหานอิ๋งดังก้องอยู่ในแก้วหู

‘ถ้าหากเด็กที่คลอดออกมาในอนาคตเป็นอะไร ท่านสามารถรับผิดชอบทั้งหมดได้หรือไม่?’

ทันใดนั้น เขารู้สึกกลัวขึ้นมา

ถ้าหากเด็กมีปัญหา เขาผู้เป็นหมอประจำจวนตรวจไม่พบ ก็ยากที่จะปัดความรับผิดชอบออกจากตัว เกรงว่าหัวเดียวก็ไม่พอให้ตัด ยังต้องพลอยเดือดร้อนคนทั้งตระกูลอีก

แต่เขาก็ไม่กล้าพูดประโยคที่ว่า ‘ให้เอาเด็กออก’!

ถูกหนีบอยู่ระหว่างกลาง เดินหน้าก็ไม่ได้ถอยหลังก็ไม่ได้ ทำให้เขาลำบากใจยิ่งนัก!

“เป็นอย่างไร?” เฟิงเย่เสวียนยืนอยู่ด้านหน้าเตียง สายตาจ้องเขม็ง

หมอหลี่อ้าปาก กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่กล้าพูดคำที่ละเมิดศีลธรรม จึงทำได้เพียงกล่าวอย่างอ้อมค้อมเท่านั้น

“พระชายาเพียงแค่ได้รับความตกใจเล็กน้อยเท่านั้น กระหม่อมจะจ่ายยาสงบครรภ์ให้สองชุด หลังจากกินแล้ว พักผ่อนสักสองสามวันก็ดีขึ้น”

เขาลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะที่อยู่ด้านข้างเพื่อเขียนใบสั่งยา

นำใบสั่งยายื่นให้แก่เยว่เอ๋อร์ หันไปมองท่านอ๋