LOGINShare
บทที่ 139 ย้ายกลับบ้าน
Last Updated:
2025-04-12 10:28:59
Related chapters
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 140 เริ่มต้นใหม่ทั้งหมด
ผู้หญิงทั้งหมดตื่นตั้งแต่เช้า เมื่อเฉินเฟิ่นอี้ได้รับสายโทรเข้ามาจากสมาชิกบ้านเฉินที่คาดว่าใกล้จะมาถึงแล้ว เนื่องจากรถไฟเกิดชำรุดจึงต้องจอดซ่อมและลุงสามสอบถามแล้วว่าคงจะมาถึงสถานีรถไฟอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า เพียงแต่ต้องจัดการซ่อมรถไฟก่อนเฉินเฟิ่นอี้จึงรีบเก็บของเมื่อคืนที่ปล่อยทิ้งไว้ พวกผู้ชายยังไม่มีใครตื่น กว่าจะเก็บเสร็จผู้หญิงคนอื่นก็ตื่นพอดีจึงเข้ามาช่วยกัน พวกเธอต้องทำอาหารเช้าและลงความเห็นว่าไม่ต้องปลุกผู้ชาย รอรับสายจากทางบ้านเฉินหากยังไม่ตื่นค่อยปลุกสิ่งที่ทุกคนทำก่อนเป็นอันดับแรกคือโจ๊กกุ้งสับที่เหลือจากเมื่อคืน ต่อให้รีบทำเผื่อคนที่บ้านมาถึงเฉินเฟิ่นอี้ก็ไม่ลืมว่าเธอต้องทำให้คนที่ดื่มเมื่อคืนด้วย ระหว่างทำอาหารเช้าให้คนเมาผู้หญิงคนอื่นต่างช่วยกันเตรียมวัตถุดิบที่จะใช้ทำอาหาร"ถ้าง่วงก็ไปนอนต่อได้นะ เหลือแค่นี้เอง" เฉินเฟิ่นอี้บอกทุกคนที่นั่งช่วยงานอยู่ปกติเธอเป็นคนที่ตื่นเช้ามาทำอาหารอยู่แล้ว กว่าทุกคนจะมาถึงอาหารคงจะเสร็จก่อน อีกอย่างที่บ้านมาถึงเช้าแบบนี้พี่ใหญ่เฉินหารถไม่ทัน เขาต้องออกไปหารถตั้งแต่เช้า อันที่จริงก็เตรียมคนไว้แล้วเนื่องจากต้องขนผ้าถุง แต่เมื่อเช้าเขาป
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 1 นี่มันอะไรกัน
แป้งร่ำรู้สึกตัวขึ้นอีกทีก็ตอนเย็นแล้ว เพราะด้านนอกมีเสียงผู้คนมากมาย เธอจึงลุกขึ้นนั่งเพื่อทบทวนสติ และความทรงจำบางอย่างที่เพิ่งได้รับมาอย่างตกใจ ตอนนี้เธอไม่ใช่แป้งร่ำหญิงวัยกลางคนเหมือนเดิมแล้ว เธอคือเฉินเฟิ่นอี้สาวน้อยที่อยู่ในครอบครัวเฉินยุค 70โชคดีที่บ้านเฉินมีแต่คนขยันจึงสามารถส่งหลานๆ เข้าเรียนในตำบลได้ ร่างของสาวน้อยที่เธออยู่ในตอนนี้มีอาการอ่อนแรงอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่แต่ก่อนมีร่างกายที่แข็งแรงมาก แต่ก็ไม่ค่อยแปลกใจเพราะช่วงหลังๆ มานี้ เฉินเฟิ่นอี้เหมือนจะจับได้ว่าคนรักของหล่อนเปลี่ยนไป จึงไม่ค่อยรับประทานอาหารซึ่งสาวน้อยคนนี้ก็น่าสงสารมากเพราะถูกคนรักและเพื่อนสนิทที่เป็นญาติผู้พี่หักหลัง ยังดีที่บ้านเฉินรักหลานอย่างเท่าเทียมกัน ไม่อย่างนั้นหล่อนคงถูกตีตาย‘ชีวิตของฉันไม่มีอะไรให้ห่วง ต่อจากนี้ฉันขอให้เธอไปสู่สุคตินะเฉินเฟิ่นอี้ ฉันสัญญาว่าจะดูแลครอบครัวของเธอให้ดี’ แป้งร่ำในร่างของเฉินเฟิ่นอี้คิดในใจ ต่อจากนี้เธอคือเฉินเฟิ่นอี้ ไม่ใช่แป้งร่ำอีกแล้วถ้าถามว่าทำไมเธอถึงทำใจได้เร็วขนาดนี้ คงเป็นเพราะชีวิตของแป้งร่ำมีแต่การทำงาน แม้แต่การรับประทานอาหารตอนเช้าก็ยังไม่ทันได้แต
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 2 ระบบเส็งเคร็ง
ซะเมื่อไหร่ล่ะ!เฉินเฟิ่นอี้มองไข่ไก่ในมือของเธอหนึ่งฟองอย่างอึ้งๆ นี่คือรางวัลภารกิจแรกที่เธอไปช่วยน้องสาวเก็บผัก อุตส่าห์ลงทุนช่วยขุดหัวมันแต่เธอได้ไข่ไก่ตอบแทนนี่นะ ระบบเส็งเคร็งนี่เอาเปรียบเธอมาก![ภารกิจและการรับรางวัลพิเศษเสร็จสิ้นแล้ว กดตกลง]เสียงในหัวยังดังต่อเนื่องเมื่อเฉินเฟิ่นอี้ยังมองไข่ไก่ในมือนิ่งๆ หากหญิงสาวไม่กดตกลงภารกิจก็จะถือว่ายังไม่เสร็จสิ้น เฉินเฟิ่นอี้ถอนหายใจก่อนจะวางไข่ไก่ลงในตะกร้าไข่ที่เธอไปเก็บมา รวมกันแล้วอย่างน้อยก็มีสิบสองฟองแหละร่างบอบบางหิ้วตะกร้าไข่ไก่เข้าไปในห้องครัวที่มีบรรดาป้าสะใภ้และแม่ของเธอกำลังทำอาหารอยู่ เฉินเฟิ่นอี้หยุดอยู่หน้าเตาทำอาหาร ที่มีสะใภ้รองกำลังย่างแผ่นแป้งอยู่“ป้าสะใภ้รองฉันช่วยค่ะ”ไม่ว่าเปล่าเฉินเฟิ่นอี้รีบนำตะกร้าไข่ไก่ไปวางบนโต๊ะ ก่อนที่จะมาช่วยผู้เป็นป้าสะใภ้ย่างแผ่นแป้ง มันเป็นอาหารมื้อเช้าของคนที่จะไปลงแปลงนาพรุ่งนี้ เพื่อย่นเวลาทำอาหารจึงต้องทำตอนนี้ พรุ่งนี้เช้าก็แค่อุ่น“อั๊ยย่ะ เฟิ่นอี้ไม่ต้องๆ หลานเพิ่งฟื้นก็ควรที่จะพักผ่อนให้มาก แค่นี้ป้าทำเองคนเดียวได้” เพราะพี่สะใภ้ น้องสะใภ้ต่างแบ่งงานกันอย่างยุติธรรม นี่คืองาน
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 3 ส่งอาหารมื้อกลางวัน
ช่วงห้าโมงเช้าเป็นเวลาที่เหล่าสะใภ้จะกลับมาเอาอาหารไปให้คนในบ้านที่ทำงานในแปลงนา เฉินเฟิ่นอี้ที่ทำอาหารเสร็จพอดีจึงหิ้วตะกร้าไข่เจียวน้ำและข้าวที่หุงไปด้วย เนื่องจากมีสมาชิกเยอะจึงนำอาหารไปจำนวนมาก และเป็นย่าเฉินที่บอกให้เธอทำอาหารอย่างไรก็ได้ แม้ตอนแรกจะเอ่ยค้านเพราะคิดว่ามันสิ้นเปลืองเฉินเฟิ่นอี้รีบเดินไปที่แปลงนาก่อนที่จะมีคนกลับมาทำอาหาร ถ้าจำไม่ผิดห้าโมงครึ่งจะเป็นเวลาพักกลางวันของคนในหมู่บ้าน และจะลงแปลงนาอีกทีคือบ่ายโมง เฉินเฟิ่นอี้คนก่อนก็เคยลงแปลงนา แต่นั่นก็เป๊นตอนที่หล่อนยังไม่ได้ป่วยระหว่างทางเดินไปยังแปลงนาเฉินเฟิ่นอี้ก็เจอเข้ากับคนที่กลับมาเอาอาหารมื้อกลางวัน ยังดีที่ไม่มีบ้านเฉินของเธอ ไม่เช่นนั้นคนที่กลับมาเอาคงเหนื่อยเปล่าๆ“นั่นเฉินเฟิ่นอี้ไม่ใช่เหรอ”เหมือนจะได้ยินชื่อของตนเองเฉินเฟิ่นอี้จึงเดินช้าลงเพื่อฟัง และกลุ่มคนตรงหน้าของเธอเป็นเยาวชนหญิงที่ถูกส่งมาพัฒนาหมู่บ้าน แต่มาพัฒนาหรือมาสร้างปัญหาให้ก็ไม่รู้ เพราะคนในหมู่บ้านต้องหาที่พักและแบ่งอาหารให้พวกหล่อน“ใช่ๆ หล่อนป่วยไม่ใช่เหรอ” เยาวชนที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่มถามกันด้วยความสงสัย เฉินเฟิ่นอี้คนนี้แต่ก่อนก็ลงแปลง
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 4 สอบเลื่อนชั้นปี
กะหล่ำปลีถูกแบ่งมาหั่นฝอยครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งเฉินเฟิ่นอี้จะเก็บไว้ทำอาหารมื้อเย็น และแครอทเฉินเฟิ่นอี้ทำการหั่นเต๋า เธอตื่นขึ้นมาทำแป้งเตรียมไว้สองชั่วโมงก่อนและดูแลน้องชายให้ย่าเฉินได้พัก พอถึงเวลาใกล้เลิกเรียนของน้องชายน้องสาว เฉินเฟิ่นอี้จึงปลีกตัวมาทำเกี๊ยวผักน้ำ เป็นของว่างระหว่างทำการบ้านน้ำมันสองช้อนถูกเทลงในกระทะที่ตั้งเตรียมไว้ โยนกระเทียมสับหยาบตามลงไป เฉินเฟิ่นอี้ผัดกระเทียมให้เหลืองและส่งกลิ่นหอม ตักส่วนหนึ่งเก็บไว้ และนำผักที่เตรียมไว้มาผัดจนผักนิ่ม ปรุงรสด้วยเครื่องปรุงรสที่มีในบ้านเล็กน้อยเพื่อความอร่อย จึงนำไส้ขึ้นมาพักให้เย็นระหว่างรอไส้เย็น เฉินเฟิ่นอี้ก็เดินไปตัดผักในสวนหลังบ้านมาทั้งคะน้า ผักกวางตุ้ง และผักชี คะน้าจะทำอาหารมื้อเย็นส่วนผักกวางตุ้งและผักชีจะใส่ในเกี๊ยวผักน้ำนำผักกวางตุ้งไปล้างน้ำจนสะอาด หั่นเป็นท่อนเล็กๆ ก่อนจะนำไปลวกในน้ำร้อนที่เตรียมเอาไว้ เฉินเฟิ่นอี้ใช้เวลาลวกครู่เดียวก็เอาขึ้นมาใส่ชามที่มีน้ำให้คลายร้อน ส่วนผักชีจะหั่นเอาไว้โรยหน้าพอไส้ผักเย็นได้ที่เฉินเฟิ่นอี้ก็ทำการห่อเกี๊ยวด้วยแป้งที่พักเอาไว้ นอกจากจะเป็นของว่างให้น้องแล้ว เฉินเฟิ่นอี้ก็ท
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 5 คูปองเนื้อ
ตั้งแต่ได้ใช้ชีวิตในร่างของเฉินเฟิ่นอี้นี่ก็ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอจะทำอาหารมื้อกลางวันไปส่งที่แปลงนาทุกวัน จะมีบางวันที่ป้าสะใภ้หรือแม่ของเธอมาช่วยถือตะกร้าอาหาร ต้องบอกว่าทุกคนมีเรี่ยวแรงมากขึ้นจริงๆ เมื่อรับประทานข้าวขาวเป็นมื้อกลางวันยิ่งช่วงนี้บ้านเฉินจับกระต่ายที่ออกมากินธัญพืชที่กำลังเก็บเกี่ยวได้ ทุกคนก็ดูเหมือนจะเจริญอาหารมากขึ้น หากเป็นปีก่อนๆ กระต่ายจะถูกนำไปขายในตำบล แต่เฉินเฟิ่นอี้ไม่ให้นำไปขาย อีกทั้งบางครั้งเธอก็ได้เนื้อกระต่ายเป็นรางวัล ปริมาณเนื้อกระต่ายจึงมีมากกว่าเดิม ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงสอบของน้องๆ แล้ว เฉินเฟิ่นอี้จึงต้องทำอาหารที่มีประโยชน์และการสอบเลื่อนชั้นปีที่ว่าจริงๆ ทางโรงเรียนเรียกว่าสอบเทียบ หลังจากจบเทอมนี้ชั้นปีสุดท้ายก็จบการศึกษาทั้งมัธยมต้น และมัธยมปลาย ทำให้คนที่ยังไม่จบต้องสอบเทียบว่าจะผ่านหรือเปล่า ถ้าสอบผ่านก็จะจบแต่สอบไม่ผ่านต้องไปเรียนใหม่ทั้งหมดทีแรกผู้ปกครองของเด็กต่างไม่พอใจเพราะถ้าสอบไม่ผ่านและให้เข้าไปเรียนในอำเภอใหม่ เงินที่เคยจ่ายค่าเทอมไปล่ะ? อีกอย่างค่าใช้จ่ายในอำเภอไม่ใช่น้อยๆ แต่มีเด็กหลายคนที่เห็นด้วยกับการต
Last Updated : 2025-02-14ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 6 เข้าอำเภอ
ภารกิจที่ 35 : ขายคูปองรับ 200 แต้ม]เฉินเฟิ่นอี้ที่กำลังหุงข้าวทำอาหารเช้าให้คนในบ้านสะดุ้งเมื่อกระดานใสปรากฏตรงหน้า เหลือบมองเฉินเหม่ยเย่ที่คนหม้อน้ำซุปผักอยู่ข้างๆ ก็ได้แต่ถอนหายใจวันนี้โรงเรียนในตำบลปิดการเรียนการสอนหลังจากสอบเสร็จแล้ว อีกสามวันจะมีการสอบเทียบ และเปิดโรงเรียนอีกครั้งคือหนึ่งเดือนหลังจากนี้พร้อมโรงเรียนในอำเภอระหว่างนี้เด็กๆ ในบ้านก็ต้องออกไปทำงานเก็บแต้มในแปลงนาช่วยผู้ใหญ่ แต่จะมีการสอบเทียบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ผู้ใหญ่ในบ้านเฉินจึงตกลงกันว่าไม่ต้องช่วยงานในแปลงนา เอาเรื่องเรียนไว้ก่อนซึ่งเธอก็เห็นด้วย การสอบแต่ละครั้งไม่ใช่เรื่องง่าย เพียงแต่เธอจะได้เปรียบคนอื่นบ้างเรื่องที่ไม่ใช่คนในโลกใบนี้ผู้ใหญ่ออกไปทำงานตั้งแต่เช้ามืด อาหารมื้อเช้าที่เฉินเฟิ่นอี้ทำไว้ให้ก็คือคะน้าผัดไข่ไก่ ส่วนของพวกเธอก็เพิ่งจะมาทำเพราะเฉินเฟิ่นอี้กลัวว่าหากทำเยอะจะเสร็จไม่ทันทุกคน“เหม่ยเย่เธอไปเรียกเฉินตงมาหาพี่หน่อย” เฉินเฟิ่นอี้บอกน้องสาว เธอกำลังทำอาหารอยู่หากไปเองกลัวว่ามันจะไหม้เอาได้“ได้ค่ะ”เฉินเหม่ยเย่เดินออกจากครัวเพื่อไปเรียกเฉินตงที่คงอ่านหนังสืออยู่ในบ้าน เฉินเฟิ่นอี้จึงใ
Last Updated : 2025-02-16ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 7 ตลาดมืด
สหกรณ์อำเภอเป็นแหล่งรวมสินค้าที่ผู้คนมากมายต่างมาเลือกซื้อของ ยิ่งช่วงต้นเดือนมีสินค้าเข้ามาใหม่ก็จะถูกยื้อแย่ง ใครมาเร็วก็ได้ใครมาช้าก็อด แต่ที่นี่ต้องใช้คูปอง ซึ่งหากมีเงินแต่ไม่มีคูปองก็ไม่สามารถซื้อได้อยู่ดี ยกเว้นจะมีเส้นสายหรือรู้จักพนักงานของที่นี่เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าสหกรณ์พร้อมเฉินตงที่ถือตะกร้าให้ เฉินไห่หลิวต้องการหนังสือและเขามีเงินที่จะซื้อหนังสืออยู่บ้าง ซึ่งมันเป็นเงินเก็บของเขาและเฉินตง ที่พวกเขาทำงานให้เพื่อนร่วมชั้น และเป็นเงินที่ได้รับจากย่าเฉินวันละสองเฟินต่อวันช่วงนี้เป็นช่วงกลางเดือน คนในสหกรณ์จึงมีไม่เยอะมาก และสินค้าต่างๆ ก็ใกล้จะหมดแล้ว เฉินเฟิ่นอี้เดินไปยังโซนเครื่องปรุงตามที่ตาเห็น เครื่องปรุงมีอะไรบ้างเธอก็จับใส่ตะกร้าให้หมด มีทั้งซอสหอย ซีอิ๊ว น้ำปลา ผงปรุงรส น้ำมัน และของอย่างอื่น ซึ่งเธอได้คำนวณไว้แล้วว่าให้พอดีกับคูปอง“พี่สาวสาม เงินเราจะพอเหรอครับ” เฉินตงกระซิบถามเมื่อเห็นของพูนเต็มตะกร้า“พอสิ”นอกจากเครื่องปรุงแล้วเฉินเฟิ่นอี้ยังซื้ออาหารแห้งที่สามารถใช้บำรุงร่างกายกลับไปด้วย เฉินเฟิ่นอี้นำเงินที่ได้รับจากระบบมาด้วย เข้าอำเภอทั้งทีเธอต้องซื้อให้คุ้
Last Updated : 2025-02-16
Latest chapter
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 140 เริ่มต้นใหม่ทั้งหมด
ผู้หญิงทั้งหมดตื่นตั้งแต่เช้า เมื่อเฉินเฟิ่นอี้ได้รับสายโทรเข้ามาจากสมาชิกบ้านเฉินที่คาดว่าใกล้จะมาถึงแล้ว เนื่องจากรถไฟเกิดชำรุดจึงต้องจอดซ่อมและลุงสามสอบถามแล้วว่าคงจะมาถึงสถานีรถไฟอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า เพียงแต่ต้องจัดการซ่อมรถไฟก่อนเฉินเฟิ่นอี้จึงรีบเก็บของเมื่อคืนที่ปล่อยทิ้งไว้ พวกผู้ชายยังไม่มีใครตื่น กว่าจะเก็บเสร็จผู้หญิงคนอื่นก็ตื่นพอดีจึงเข้ามาช่วยกัน พวกเธอต้องทำอาหารเช้าและลงความเห็นว่าไม่ต้องปลุกผู้ชาย รอรับสายจากทางบ้านเฉินหากยังไม่ตื่นค่อยปลุกสิ่งที่ทุกคนทำก่อนเป็นอันดับแรกคือโจ๊กกุ้งสับที่เหลือจากเมื่อคืน ต่อให้รีบทำเผื่อคนที่บ้านมาถึงเฉินเฟิ่นอี้ก็ไม่ลืมว่าเธอต้องทำให้คนที่ดื่มเมื่อคืนด้วย ระหว่างทำอาหารเช้าให้คนเมาผู้หญิงคนอื่นต่างช่วยกันเตรียมวัตถุดิบที่จะใช้ทำอาหาร"ถ้าง่วงก็ไปนอนต่อได้นะ เหลือแค่นี้เอง" เฉินเฟิ่นอี้บอกทุกคนที่นั่งช่วยงานอยู่ปกติเธอเป็นคนที่ตื่นเช้ามาทำอาหารอยู่แล้ว กว่าทุกคนจะมาถึงอาหารคงจะเสร็จก่อน อีกอย่างที่บ้านมาถึงเช้าแบบนี้พี่ใหญ่เฉินหารถไม่ทัน เขาต้องออกไปหารถตั้งแต่เช้า อันที่จริงก็เตรียมคนไว้แล้วเนื่องจากต้องขนผ้าถุง แต่เมื่อเช้าเขาป
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 139 ย้ายกลับบ้าน
ในที่สุดก็เป็นวันหยุดยาวที่หยุดติดต่อกันนานห้าวัน พวกเฉินเฟิ่นอี้ที่ดำเนินเรื่องแล้วต่างขนของออกจากหอพักเพื่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอก อันที่จริงสามารถย้ายได้ตั้งแต่สี่วันก่อนแล้ว แต่เฉินเฟิ่นอี้ตัดสินใจรอวันหยุดเพื่อจะได้เหนื่อยมากนอกจากเป็นวันหยุดยาวของพวกเฉินเฟิ่นอี้แล้ว โรงเรียนของน้องชายคนเล็กของบ้านก็ยังหยุด ปีก่อน ๆ พี่ใหญ่เฉินไม่หยุดและแลกเวรเพื่อเข้าทำงาน แต่ปีนี้เขาหยุดงานเพราะนอกจากเด็กบ้านเฉินจะกลับบ้านแล้ว ผู้ใหญ่บ้านเฉินก็จะมาด้วยเฉินเฟิ่นอี้คาดว่าภายในสองสามวันที่จะมาถึงทุกคนคงจะมาถึงปักกิ่งแต่ก็ไม่แน่ใจวันที่แน่ชัด วันหยุดยาวแบบนี้คนส่วนมากจะกลับบ้านและคนในสถานีรถไฟคงเยอะมาก ยังดีที่มีลุงสามเฉินเฟิ่นอี้ไม่ค่อยห่วงเท่าไร"ครบแล้วค่ะ เอาออกไปได้เลย ฉันตรวจห้องเสร็จก่อน เดี๋ยวตามลงไป" เฉินเฟิ่นอี้บอกพี่ใหญ่เฉินที่ขึ้นมาช่วยขนของวันนี้เป็นวันที่ทางมหาวิทยาลัยอนุญาตให้ผู้ชายเข้ามาในหอพักหญิงเพื่อช่วยขนของสำหรับคนที่จะกลับบ้าน วันหยุดยาวเป็นวันที่โรงอาหารปิดเหมือนกัน ใครที่ไม่ได้กลับบ้านต้องวางแผนให้ดี การเข้าออกมหาวิทยาลัยมีเวลาจำกัดต้องออกกี่โมงและให้กลับเวลาไหนเฉินเฟิ่นอี้
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 138 ตัวตลกของมหาวิทยาลัย
ไม่ง่ายเลยที่จะเรียนรู้เรื่องในระยะเวลาสั้น ๆ เฉินเฟิ่นอี้จำเป็นต้องหาหนังสือในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยมาอ่าน ชั่วโมงการสอนของอาจารย์กับเนื้อหาที่ได้เรียนมันไม่ต่อเนื่องกันจนบางครั้งเฉินเฟิ่นอี้ยังสับสนวันนี้หลังหมดคาบเรียนแล้วเฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้ตรงกลับหอเหมือนทุกวันที่ผ่านมา เธอพาน้องสาวไปหาหนังสืออ่าน อันที่จริงสามารถสอบถามอาจารย์ประจำวิชาได้ แต่เฉินเฟิ่นอี้รู้สึกว่าหากสอบถามกว่าจะได้คำตอบสู้ค้นคว้าเองจะดีกว่า อะไรที่ไม่เข้าใจจริง ๆ ค่อยถาม"เฉินเฟิ่นอี้ค่ะ"ลงชื่อเข้าใช้งานห้องหนังสือประจำมหาวิทยาลัยเสร็จเฉินเฟิ่นอี้ก็ให้น้องสาวไปจองโต๊ะเอาไว้ ส่วนตัวเองเดินเข้าไปหยิบหนังสือที่ต้องการจะอ่านก่อน เพราะก่อนที่จะเข้ามาที่นี่เฉินเฟิ่นอี้มีเป้าหมายเล่มที่ต้องการอ่านแล้วค่อยสลับให้น้องสาวไปเลือกห้องหนังสือเป็นห้องใหญ่ นักศึกษาต่างเข้ามาใช้งานได้ตลอดในเวลาที่เปิดทำการ ตอนนี้เป็นช่วงที่หลายคนหมดคาบเรียนจำนวนคนจึงหนาตามาก เฉินเฟิ่นอี้หยิบหนังสือที่ต้องการก่อนเดินกลับโต๊ะ เธอไม่คิดจะหยิบหนังสือเล่มอื่นติดมือกลับไปด้วยถึงแม้ว่าจะมีหนังสือที่เฉินเฟิ่นอี้สนใจ แต่ถ้าเอาไปด้วยก็คงไม่ได้อ่านอยู่ดี
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 137 ธุรกิจอนาคต
น่าเสียดายที่ยังไม่มีเนื้อผ้าตัวอย่างให้ทางเยี่ยฉิงได้ดู โอวหยางจิงจึงได้แนะนำหลาย ๆ สิ่งที่โรงงานกำลังก่อสร้างให้กับเจ้าตัวได้รู้ ตอนนี้โรงงานที่เขาได้จัดการเช่าเป็นเพียงโกดังเก็บของเก่าทำให้ไม่ต้องซ่อมแซมอะไร มีเพียงทาสีใหม่ซึ่งเขาจัดการเสร็จก่อนที่จะให้พนักงานมาถึงตอนนี้เหลือเพียงรอผ้ากับเครื่องจักรที่สั่งทำมาจากอำเภอมาส่งที่นี่ อันที่จริงถ้าสั่งโรงงานให้ทำให้โอวหยางจิงสามารถสั่งได้ แต่เขาไม่คุ้นชินกับเครื่องจักรมากนัก ราคาขนส่งมาที่นี่ยังถูกกว่าจ้างโรงงาน เขาจึงให้ทางโรงงานตัดเย็บใหญ่ส่งเครื่องจักรมาปักกิ่งส่วนผ้าที่ใช้ตัดเย็บปกติก็สั่งนำเข้าจากที่นั่นที่นี่บ้าง และในปักกิ่งยังมีโรงงานที่โอวหยางจิงเคยสั่งทำมาไว้ใช้ที่โรงงาน ทุกอย่างอาจจะเห็นว่าง่ายแต่ไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เขาต้องวิ่งวุ่นหลายวันก่อนมหาวิทยาลัยเปิด ซึ่งทุกอย่างตอนนี้หยุดชะงัก ยังดีที่ตระกูลโอวหยางมีเงินสำหรับลงทุนไว้มาก ถ้าเป็นคนไม่มีต้นทุนไม่มีทางเปิดโรงงานได้แน่"โรงงานตัดเย็บตระกูลโอวหยาง?""ครับ""เอ๋ เหมือนจะเคยได้ยินชื่อโรงงานนี้มาก่อนเลย เอาไว้สิ้นเดือนที่เฉินเหม่ยเย่ต้องมาถ่ายแบบนายค่อยเข้ามาทำสัญญาก็แล้วกั
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 136 ยอดขายเพิ่มขึ้น
ร้านอาหารเป็นเป้าหมายที่ีคู่รักทั้งสองเดินเข้าไป พวกเขายังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้ว เฉินเฟิ่นอี้เลือกที่นั่งห่างจากคนอื่นอยู่ในมุมเงียบ ๆ คนไม่ได้เยอะตัวเลือกในร้านจึงมีมาก ที่สำคัญยังสามารถนั่งแช่ในร้านได้อีกด้วย แต่ถ้าคนเยอะต้องรีบออกเพื่อไม่ให้ร้านต้องเสียลูกค้า"ตอนนี้พนักงานมาถึงแล้วแต่ต้องปรับปรุงโรงงานอีกหลายอย่าง ครบหนึ่งเดือนที่อยู่ข้างในมหาวิทยาลัยคงต้องรีบทำเรื่องขอออกมาอยู่ข้างนอก" โอวหยางจิงบอกคนรักทั้งคู่ไม่ได้ตกลงที่จะคบกัน เป็นคำพูดเพียงแต่ก่อนที่เฉินเฟิ่นอี้จะมาที่นี่ทั้ง เธอและเขาได้สัญญากันเอาไว้ ในเมื่อเฉินเฟิ่นอี้สวมแหวนประจำตระกูลโอวหยางนั่นหมายความว่าเธอตกลงที่จะคบกับโอวหยางจิง ที่ผ่านมาเขาทำตัวดีมาตลอด น้องชายน้องสาวไม่ห้ามเฉินเฟิ่นอี้จึงตกลงคบกับเขา"ถ้ามีเรื่องที่ต้องทำบอกได้นะคะ ถ้าฉันช่วยได้" ไหน ๆ ก็เป็นคนรักกันแล้วไม่ว่าในอนาคตจะเป็นเช่นไรเฉินเฟิ่นอี้อยากทำตอนนี้ให้ดีที่สุดไม่ง่ายเลยกว่าผ้าถุงของเธอจะได้คุณภาพ เนื้อผ้าตามที่ต้องการก็ใช้เวลามาหลายปี กว่าจะได้ผ้าถุงมาผืนหนึ่งเฉินเฟิ่นอี้ต้องใช้เวลาเป็นปีในการออกแบบ อย่างลายล่าสุดที่วางขายกว่าจะได้
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 135 ห้าแสนหยวน
นักศึกษาที่อยู่ในปักกิ่งต่างเลือกกลับบ้านในวันหยุดและจะกลับมาอีกทีคือพรุ่งนี้ตอนเช้า อันที่จริงใครที่จะกลับตั้งแต่เมื่อวานหลังหมดวิชาเรียนแล้วก็ได้ เพียงแต่เฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้จะนอนพักข้างนอกเธอเลือกที่จะออกมาตอนเช้าเพื่อไปดูร้านเซี่ยเซี่ยทันที"ชิงชิง!"เฉินเฟิ่นอี้ฉีกยิ้มเมื่อเห็นน้องชายลงจากรถยนต์ก่อนที่เขาจะวิ่งมากอด เป็นเวลาครึ่งเดือนแล้วที่เฉินเฟิ่นอี้เพิ่งได้เจอน้องชายของเธอ ด้วยวันหยุดของพี่ใหญ่เฉิน เฉินชิงชิง และของพวกเฉินเฟิ่นอี้ไม่ตรงกันจึงวุ่นวาย ครั้งนี้พี่ใหญ่เฉินไม่ได้แลกเวรแต่เขาเลือกวันหยุด"พี่สาว"ร่างกายของเฉินชิงชิงไม่ได้ซูบผอมอย่างที่คิด มิหนำซ้ำเขายังมีเนื้อหนังมากกว่าเดิม เฉินเฟิ่นอี้ที่ตรวจดูร่างกายของน้องชายปรายตามองพี่ใหญ่เฉิน เขาคงจะตามใจเฉินชิงชิงมากไม่อย่างนั้นน้องชายของเธอคงงอแงที่ไม่ได้กินฝีมือของพี่สาว"ไม่ได้เจอกันครึ่งเดือนคิดถึงพี่สาวไหม" เฉินเฟิ่นอี้จูงน้องชายไปนั่งม้านั่งระหว่างรอคนอื่นมารวมตัว ไม่มีใครจะออกไปนอนพักข้างนอกพวกเขาจะออกไปซื้อของกินเท่านั้นทำให้ไม่ต้องมีผู้ปกครองลงชื่อ ส่วนเฉินเฟิ่นอี้กับโอวหยางจิงพวกเธอไม่มั่นใจว่าจะกลับทันหรือเปล่าจึง
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 134 ไม่เห็นด้วยกับคำตัดสิน
เป็นไปตามที่เฉินเฟิ่นอี้คาดเดา วันต่อมาบทสัมภาษณ์และภาพถ่ายถูกปล่อยลงบนหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง สร้างความฮือฮาให้กับหลาย ๆ คน แม้แต่ผู้ใหญ่บ้านเฉินที่เห็นยังติดต่อมาด้วยความรวดเร็ว ตอนนี้เด็กบ้านเฉินมีชื่อเสียงในหมู่บ้านและอำเภอจวี่มากที่สำคัญ เรื่องที่เฉินเหม่ยเย่เป็นนางแบบเสื้อผ้าให้กับร้านเสื้อผ้าเยว่ซินต่างเป็นที่พูดถึง ต้องบอกว่าหล่อนใส่เสื้อผ้าได้ดูดีมากกว่าเฉินหว่านเสียอีก แต่ก็นั้นแหละ เพราะคำพูดที่ให้สัมภาษณ์ของเฉินหว่านเรื่องที่เปลี่ยนนางแบบจึงกลายเป็นที่พูดถึงไม่รู้ว่ายอดขายจะลดลงบ้างไหม เฉินเฟิ่นอี้คิดว่าคงต้องเข้าไปสอบถาม ถ้าเกิดยอดขายลดลงเฉินเฟิ่นอี้คงต้องหาวิธีช่วยพี่สาวเยี่ยฉิงวันนี้มีเรียน เฉินเฟิ่นอี้กับเฉินเหม่ยเย่ลุกตั้งแต่เช้า ดีที่เป็นช่วงแรกของการเรียนจึงไม่มีเนื้อหาที่หนักมากนัก จี้หลันกับซ่งเวยหลานก็ตื่นเช่นเดียวกันจึงชวนกันไปอาบน้ำด้านล่าง โรงอาบน้ำรวมไม่ได้อยู่ในหอพักและแยกตัวออกไปอีกพอสมควรเฉินเฟิ่นอี้เปลี่ยนชุดมาใส่ผ้าถุงที่เธอนำมาด้วย ไม่ได้นำเสื้อผ้าไปเปลี่ยนที่โรงอาบเพียงแต่จะเอาผ้าถุงไปใส่กลับมาที่ห้อง คนอื่นอาบน้ำแบบเปลือยกายและแต่งตัวกลับมาที่ห้อง แ
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 133 สัมภาษณ์
หน้าอาคารประชุมมีคนเดินประปราย ส่วนมากคนจะไปรวมตัวกันที่โรงอาหาร คนที่อยู่บริเวณอาคารส่วนใหญ่จะเป็นอาจารย์ เจ้าหน้าที่ในมหาวิทยาลัย และนักข่าวจากช่องต่าง ๆ เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าไปด้านในอาคารมีพวกอาจารย์ยืนอยู่ หนึ่งในนั้นเป็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี อาจารย์หญิงจ้าว"นั่นไง ๆ พวกเขามากันแล้ว"นักข่าวยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาด้านในเนื่องจากรอทางอาจารย์อนุญาต มีเพียงสิ่งของสำคัญที่จะให้สัมภาษณ์วางเรียงอยู่ เฉินเฟิ่นอี้ให้คนอื่นหาเก้าอี้นั่ง ส่วนเธอพาบรรดาน้อง ๆ เดินเข้าไปหาอาจารย์ ตอนนี้ไม่เห็นว่าจะมีนักศึกษาทุนคนอื่น"นักศึกษาทุนคนอื่นล่ะคะ" เฉินเฟิ่นอี้อดที่จะถามไม่ได้ อย่าบอกนะว่ามีเพียงพี่น้องบ้านเฉินเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ คงเป็นข่าวไปทั่วประเทศแน่"ไม่มีแล้ว""ไม่มีแล้ว?""ใช่จ้ะ นักศึกษาที่ได้รับทุนการศึกษามีเพียง นักศึกษาชายเฉินไห่หลิว เฉินตง เฉินจาง นักศึกษาหญิงเฉินเฟิ่นอี้และเฉินเหม่ยเย่" ปีนี้มีทุนการศึกษาเพียงห้าทุนเท่านั้น ไม่แปลกที่ผู้คนจะจับตากับคนที่ได้รับทุนการศึกษานอกจากจะได้รับทุนการศึกษาและช่วยทางมหาวิทยาลัยทำงานโดยมีค่าตอบแทน ไม่ต้องใช้ทุนคืน ทางมหาวิทยาลัยยังม
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 132 ห้อง 1970
รถบรรทุกและรถยนต์จอดลงที่หน้าหอพักของผู้หญิงเรียกสายตาให้ผู้คนต้องมองมา รถบรรทุกไม่เท่าไรเนื่องจากสามารถจ้างได้ทั่วไป แต่รถยนต์นี่สิเป็นที่สนใจ คนส่วนมากไม่ได้ใช้รถเพราะไม่มีของมากและเฉินเฟิ่นอี้สอบถามเหล่าอาจารย์แล้วว่าสามารถใช้รถได้"ห้องอยู่ชั้นบนสุด เดี๋ยวฉันเข้าไปเอากุญแจกับผู้ดูแลหอก่อนค่ะ" ยังไม่มีใครได้กุญแจห้อง ต้องรอวันที่ต้องเข้าหอพักและเฉินเฟิ่นอี้เป็นหัวหน้าห้องจึงต้องเป็นคนไปเอาระหว่างคนต่อแถวเลือกและแบ่งห้องกันอยู่ เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าไปเอากุญแจตามที่อาจารย์ได้แจ้งไว้ก่อนหน้านี้ไม่ต้องต่อแถว ทำให้คนที่กำลังต่อแถวหันมามองด้วยความไม่พอใจ พวกหล่อนมาต่อแถวตั้งนานแต่ยังไม่ได้รับกุญแจ อีกอย่างไม่รู้ว่าจะได้เพื่อนรูมเมทแบบไหน"ฉันเฉินเฟิ่นอี้ค่ะ""ไปต่อแถวนู่น""ฉันจองห้องไว้แล้วนะคะ ห้อง 1970" คนนี้น่าจะเป็นผู้ดูแลหอพักอีกคน วันนั้นที่เข้ามาดูไม่เคยเห็นคนนี้เลย"จองไว้ไม่ได้นะ"เฉินเฟิ่นอี้ขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจกับการกระทำของอีกฝ่ายที่พูดห้วน ๆ อาจารย์ไม่ได้แจ้งอีกฝ่ายเรื่องการจองห้องเอาไว้? กวาดสายตามองป้ายกุญแจระหว่างเลขที่ควรมีกลับไม่มีหรือจะมีคนเอาไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ห้
