LOGINShare
บทที่ 132 ห้อง 1970
Last Updated:
2025-04-12 10:24:18
Related chapters
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 133 สัมภาษณ์
หน้าอาคารประชุมมีคนเดินประปราย ส่วนมากคนจะไปรวมตัวกันที่โรงอาหาร คนที่อยู่บริเวณอาคารส่วนใหญ่จะเป็นอาจารย์ เจ้าหน้าที่ในมหาวิทยาลัย และนักข่าวจากช่องต่าง ๆ เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าไปด้านในอาคารมีพวกอาจารย์ยืนอยู่ หนึ่งในนั้นเป็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี อาจารย์หญิงจ้าว"นั่นไง ๆ พวกเขามากันแล้ว"นักข่าวยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาด้านในเนื่องจากรอทางอาจารย์อนุญาต มีเพียงสิ่งของสำคัญที่จะให้สัมภาษณ์วางเรียงอยู่ เฉินเฟิ่นอี้ให้คนอื่นหาเก้าอี้นั่ง ส่วนเธอพาบรรดาน้อง ๆ เดินเข้าไปหาอาจารย์ ตอนนี้ไม่เห็นว่าจะมีนักศึกษาทุนคนอื่น"นักศึกษาทุนคนอื่นล่ะคะ" เฉินเฟิ่นอี้อดที่จะถามไม่ได้ อย่าบอกนะว่ามีเพียงพี่น้องบ้านเฉินเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ คงเป็นข่าวไปทั่วประเทศแน่"ไม่มีแล้ว""ไม่มีแล้ว?""ใช่จ้ะ นักศึกษาที่ได้รับทุนการศึกษามีเพียง นักศึกษาชายเฉินไห่หลิว เฉินตง เฉินจาง นักศึกษาหญิงเฉินเฟิ่นอี้และเฉินเหม่ยเย่" ปีนี้มีทุนการศึกษาเพียงห้าทุนเท่านั้น ไม่แปลกที่ผู้คนจะจับตากับคนที่ได้รับทุนการศึกษานอกจากจะได้รับทุนการศึกษาและช่วยทางมหาวิทยาลัยทำงานโดยมีค่าตอบแทน ไม่ต้องใช้ทุนคืน ทางมหาวิทยาลัยยังม
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 134 ไม่เห็นด้วยกับคำตัดสิน
เป็นไปตามที่เฉินเฟิ่นอี้คาดเดา วันต่อมาบทสัมภาษณ์และภาพถ่ายถูกปล่อยลงบนหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง สร้างความฮือฮาให้กับหลาย ๆ คน แม้แต่ผู้ใหญ่บ้านเฉินที่เห็นยังติดต่อมาด้วยความรวดเร็ว ตอนนี้เด็กบ้านเฉินมีชื่อเสียงในหมู่บ้านและอำเภอจวี่มากที่สำคัญ เรื่องที่เฉินเหม่ยเย่เป็นนางแบบเสื้อผ้าให้กับร้านเสื้อผ้าเยว่ซินต่างเป็นที่พูดถึง ต้องบอกว่าหล่อนใส่เสื้อผ้าได้ดูดีมากกว่าเฉินหว่านเสียอีก แต่ก็นั้นแหละ เพราะคำพูดที่ให้สัมภาษณ์ของเฉินหว่านเรื่องที่เปลี่ยนนางแบบจึงกลายเป็นที่พูดถึงไม่รู้ว่ายอดขายจะลดลงบ้างไหม เฉินเฟิ่นอี้คิดว่าคงต้องเข้าไปสอบถาม ถ้าเกิดยอดขายลดลงเฉินเฟิ่นอี้คงต้องหาวิธีช่วยพี่สาวเยี่ยฉิงวันนี้มีเรียน เฉินเฟิ่นอี้กับเฉินเหม่ยเย่ลุกตั้งแต่เช้า ดีที่เป็นช่วงแรกของการเรียนจึงไม่มีเนื้อหาที่หนักมากนัก จี้หลันกับซ่งเวยหลานก็ตื่นเช่นเดียวกันจึงชวนกันไปอาบน้ำด้านล่าง โรงอาบน้ำรวมไม่ได้อยู่ในหอพักและแยกตัวออกไปอีกพอสมควรเฉินเฟิ่นอี้เปลี่ยนชุดมาใส่ผ้าถุงที่เธอนำมาด้วย ไม่ได้นำเสื้อผ้าไปเปลี่ยนที่โรงอาบเพียงแต่จะเอาผ้าถุงไปใส่กลับมาที่ห้อง คนอื่นอาบน้ำแบบเปลือยกายและแต่งตัวกลับมาที่ห้อง แ
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 135 ห้าแสนหยวน
นักศึกษาที่อยู่ในปักกิ่งต่างเลือกกลับบ้านในวันหยุดและจะกลับมาอีกทีคือพรุ่งนี้ตอนเช้า อันที่จริงใครที่จะกลับตั้งแต่เมื่อวานหลังหมดวิชาเรียนแล้วก็ได้ เพียงแต่เฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้จะนอนพักข้างนอกเธอเลือกที่จะออกมาตอนเช้าเพื่อไปดูร้านเซี่ยเซี่ยทันที"ชิงชิง!"เฉินเฟิ่นอี้ฉีกยิ้มเมื่อเห็นน้องชายลงจากรถยนต์ก่อนที่เขาจะวิ่งมากอด เป็นเวลาครึ่งเดือนแล้วที่เฉินเฟิ่นอี้เพิ่งได้เจอน้องชายของเธอ ด้วยวันหยุดของพี่ใหญ่เฉิน เฉินชิงชิง และของพวกเฉินเฟิ่นอี้ไม่ตรงกันจึงวุ่นวาย ครั้งนี้พี่ใหญ่เฉินไม่ได้แลกเวรแต่เขาเลือกวันหยุด"พี่สาว"ร่างกายของเฉินชิงชิงไม่ได้ซูบผอมอย่างที่คิด มิหนำซ้ำเขายังมีเนื้อหนังมากกว่าเดิม เฉินเฟิ่นอี้ที่ตรวจดูร่างกายของน้องชายปรายตามองพี่ใหญ่เฉิน เขาคงจะตามใจเฉินชิงชิงมากไม่อย่างนั้นน้องชายของเธอคงงอแงที่ไม่ได้กินฝีมือของพี่สาว"ไม่ได้เจอกันครึ่งเดือนคิดถึงพี่สาวไหม" เฉินเฟิ่นอี้จูงน้องชายไปนั่งม้านั่งระหว่างรอคนอื่นมารวมตัว ไม่มีใครจะออกไปนอนพักข้างนอกพวกเขาจะออกไปซื้อของกินเท่านั้นทำให้ไม่ต้องมีผู้ปกครองลงชื่อ ส่วนเฉินเฟิ่นอี้กับโอวหยางจิงพวกเธอไม่มั่นใจว่าจะกลับทันหรือเปล่าจึง
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 136 ยอดขายเพิ่มขึ้น
ร้านอาหารเป็นเป้าหมายที่ีคู่รักทั้งสองเดินเข้าไป พวกเขายังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้ว เฉินเฟิ่นอี้เลือกที่นั่งห่างจากคนอื่นอยู่ในมุมเงียบ ๆ คนไม่ได้เยอะตัวเลือกในร้านจึงมีมาก ที่สำคัญยังสามารถนั่งแช่ในร้านได้อีกด้วย แต่ถ้าคนเยอะต้องรีบออกเพื่อไม่ให้ร้านต้องเสียลูกค้า"ตอนนี้พนักงานมาถึงแล้วแต่ต้องปรับปรุงโรงงานอีกหลายอย่าง ครบหนึ่งเดือนที่อยู่ข้างในมหาวิทยาลัยคงต้องรีบทำเรื่องขอออกมาอยู่ข้างนอก" โอวหยางจิงบอกคนรักทั้งคู่ไม่ได้ตกลงที่จะคบกัน เป็นคำพูดเพียงแต่ก่อนที่เฉินเฟิ่นอี้จะมาที่นี่ทั้ง เธอและเขาได้สัญญากันเอาไว้ ในเมื่อเฉินเฟิ่นอี้สวมแหวนประจำตระกูลโอวหยางนั่นหมายความว่าเธอตกลงที่จะคบกับโอวหยางจิง ที่ผ่านมาเขาทำตัวดีมาตลอด น้องชายน้องสาวไม่ห้ามเฉินเฟิ่นอี้จึงตกลงคบกับเขา"ถ้ามีเรื่องที่ต้องทำบอกได้นะคะ ถ้าฉันช่วยได้" ไหน ๆ ก็เป็นคนรักกันแล้วไม่ว่าในอนาคตจะเป็นเช่นไรเฉินเฟิ่นอี้อยากทำตอนนี้ให้ดีที่สุดไม่ง่ายเลยกว่าผ้าถุงของเธอจะได้คุณภาพ เนื้อผ้าตามที่ต้องการก็ใช้เวลามาหลายปี กว่าจะได้ผ้าถุงมาผืนหนึ่งเฉินเฟิ่นอี้ต้องใช้เวลาเป็นปีในการออกแบบ อย่างลายล่าสุดที่วางขายกว่าจะได้
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 137 ธุรกิจอนาคต
น่าเสียดายที่ยังไม่มีเนื้อผ้าตัวอย่างให้ทางเยี่ยฉิงได้ดู โอวหยางจิงจึงได้แนะนำหลาย ๆ สิ่งที่โรงงานกำลังก่อสร้างให้กับเจ้าตัวได้รู้ ตอนนี้โรงงานที่เขาได้จัดการเช่าเป็นเพียงโกดังเก็บของเก่าทำให้ไม่ต้องซ่อมแซมอะไร มีเพียงทาสีใหม่ซึ่งเขาจัดการเสร็จก่อนที่จะให้พนักงานมาถึงตอนนี้เหลือเพียงรอผ้ากับเครื่องจักรที่สั่งทำมาจากอำเภอมาส่งที่นี่ อันที่จริงถ้าสั่งโรงงานให้ทำให้โอวหยางจิงสามารถสั่งได้ แต่เขาไม่คุ้นชินกับเครื่องจักรมากนัก ราคาขนส่งมาที่นี่ยังถูกกว่าจ้างโรงงาน เขาจึงให้ทางโรงงานตัดเย็บใหญ่ส่งเครื่องจักรมาปักกิ่งส่วนผ้าที่ใช้ตัดเย็บปกติก็สั่งนำเข้าจากที่นั่นที่นี่บ้าง และในปักกิ่งยังมีโรงงานที่โอวหยางจิงเคยสั่งทำมาไว้ใช้ที่โรงงาน ทุกอย่างอาจจะเห็นว่าง่ายแต่ไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เขาต้องวิ่งวุ่นหลายวันก่อนมหาวิทยาลัยเปิด ซึ่งทุกอย่างตอนนี้หยุดชะงัก ยังดีที่ตระกูลโอวหยางมีเงินสำหรับลงทุนไว้มาก ถ้าเป็นคนไม่มีต้นทุนไม่มีทางเปิดโรงงานได้แน่"โรงงานตัดเย็บตระกูลโอวหยาง?""ครับ""เอ๋ เหมือนจะเคยได้ยินชื่อโรงงานนี้มาก่อนเลย เอาไว้สิ้นเดือนที่เฉินเหม่ยเย่ต้องมาถ่ายแบบนายค่อยเข้ามาทำสัญญาก็แล้วกั
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 138 ตัวตลกของมหาวิทยาลัย
ไม่ง่ายเลยที่จะเรียนรู้เรื่องในระยะเวลาสั้น ๆ เฉินเฟิ่นอี้จำเป็นต้องหาหนังสือในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยมาอ่าน ชั่วโมงการสอนของอาจารย์กับเนื้อหาที่ได้เรียนมันไม่ต่อเนื่องกันจนบางครั้งเฉินเฟิ่นอี้ยังสับสนวันนี้หลังหมดคาบเรียนแล้วเฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้ตรงกลับหอเหมือนทุกวันที่ผ่านมา เธอพาน้องสาวไปหาหนังสืออ่าน อันที่จริงสามารถสอบถามอาจารย์ประจำวิชาได้ แต่เฉินเฟิ่นอี้รู้สึกว่าหากสอบถามกว่าจะได้คำตอบสู้ค้นคว้าเองจะดีกว่า อะไรที่ไม่เข้าใจจริง ๆ ค่อยถาม"เฉินเฟิ่นอี้ค่ะ"ลงชื่อเข้าใช้งานห้องหนังสือประจำมหาวิทยาลัยเสร็จเฉินเฟิ่นอี้ก็ให้น้องสาวไปจองโต๊ะเอาไว้ ส่วนตัวเองเดินเข้าไปหยิบหนังสือที่ต้องการจะอ่านก่อน เพราะก่อนที่จะเข้ามาที่นี่เฉินเฟิ่นอี้มีเป้าหมายเล่มที่ต้องการอ่านแล้วค่อยสลับให้น้องสาวไปเลือกห้องหนังสือเป็นห้องใหญ่ นักศึกษาต่างเข้ามาใช้งานได้ตลอดในเวลาที่เปิดทำการ ตอนนี้เป็นช่วงที่หลายคนหมดคาบเรียนจำนวนคนจึงหนาตามาก เฉินเฟิ่นอี้หยิบหนังสือที่ต้องการก่อนเดินกลับโต๊ะ เธอไม่คิดจะหยิบหนังสือเล่มอื่นติดมือกลับไปด้วยถึงแม้ว่าจะมีหนังสือที่เฉินเฟิ่นอี้สนใจ แต่ถ้าเอาไปด้วยก็คงไม่ได้อ่านอยู่ดี
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 139 ย้ายกลับบ้าน
ในที่สุดก็เป็นวันหยุดยาวที่หยุดติดต่อกันนานห้าวัน พวกเฉินเฟิ่นอี้ที่ดำเนินเรื่องแล้วต่างขนของออกจากหอพักเพื่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอก อันที่จริงสามารถย้ายได้ตั้งแต่สี่วันก่อนแล้ว แต่เฉินเฟิ่นอี้ตัดสินใจรอวันหยุดเพื่อจะได้เหนื่อยมากนอกจากเป็นวันหยุดยาวของพวกเฉินเฟิ่นอี้แล้ว โรงเรียนของน้องชายคนเล็กของบ้านก็ยังหยุด ปีก่อน ๆ พี่ใหญ่เฉินไม่หยุดและแลกเวรเพื่อเข้าทำงาน แต่ปีนี้เขาหยุดงานเพราะนอกจากเด็กบ้านเฉินจะกลับบ้านแล้ว ผู้ใหญ่บ้านเฉินก็จะมาด้วยเฉินเฟิ่นอี้คาดว่าภายในสองสามวันที่จะมาถึงทุกคนคงจะมาถึงปักกิ่งแต่ก็ไม่แน่ใจวันที่แน่ชัด วันหยุดยาวแบบนี้คนส่วนมากจะกลับบ้านและคนในสถานีรถไฟคงเยอะมาก ยังดีที่มีลุงสามเฉินเฟิ่นอี้ไม่ค่อยห่วงเท่าไร"ครบแล้วค่ะ เอาออกไปได้เลย ฉันตรวจห้องเสร็จก่อน เดี๋ยวตามลงไป" เฉินเฟิ่นอี้บอกพี่ใหญ่เฉินที่ขึ้นมาช่วยขนของวันนี้เป็นวันที่ทางมหาวิทยาลัยอนุญาตให้ผู้ชายเข้ามาในหอพักหญิงเพื่อช่วยขนของสำหรับคนที่จะกลับบ้าน วันหยุดยาวเป็นวันที่โรงอาหารปิดเหมือนกัน ใครที่ไม่ได้กลับบ้านต้องวางแผนให้ดี การเข้าออกมหาวิทยาลัยมีเวลาจำกัดต้องออกกี่โมงและให้กลับเวลาไหนเฉินเฟิ่นอี้
Last Updated : 2025-04-12ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 140 เริ่มต้นใหม่ทั้งหมด
ผู้หญิงทั้งหมดตื่นตั้งแต่เช้า เมื่อเฉินเฟิ่นอี้ได้รับสายโทรเข้ามาจากสมาชิกบ้านเฉินที่คาดว่าใกล้จะมาถึงแล้ว เนื่องจากรถไฟเกิดชำรุดจึงต้องจอดซ่อมและลุงสามสอบถามแล้วว่าคงจะมาถึงสถานีรถไฟอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า เพียงแต่ต้องจัดการซ่อมรถไฟก่อนเฉินเฟิ่นอี้จึงรีบเก็บของเมื่อคืนที่ปล่อยทิ้งไว้ พวกผู้ชายยังไม่มีใครตื่น กว่าจะเก็บเสร็จผู้หญิงคนอื่นก็ตื่นพอดีจึงเข้ามาช่วยกัน พวกเธอต้องทำอาหารเช้าและลงความเห็นว่าไม่ต้องปลุกผู้ชาย รอรับสายจากทางบ้านเฉินหากยังไม่ตื่นค่อยปลุกสิ่งที่ทุกคนทำก่อนเป็นอันดับแรกคือโจ๊กกุ้งสับที่เหลือจากเมื่อคืน ต่อให้รีบทำเผื่อคนที่บ้านมาถึงเฉินเฟิ่นอี้ก็ไม่ลืมว่าเธอต้องทำให้คนที่ดื่มเมื่อคืนด้วย ระหว่างทำอาหารเช้าให้คนเมาผู้หญิงคนอื่นต่างช่วยกันเตรียมวัตถุดิบที่จะใช้ทำอาหาร"ถ้าง่วงก็ไปนอนต่อได้นะ เหลือแค่นี้เอง" เฉินเฟิ่นอี้บอกทุกคนที่นั่งช่วยงานอยู่ปกติเธอเป็นคนที่ตื่นเช้ามาทำอาหารอยู่แล้ว กว่าทุกคนจะมาถึงอาหารคงจะเสร็จก่อน อีกอย่างที่บ้านมาถึงเช้าแบบนี้พี่ใหญ่เฉินหารถไม่ทัน เขาต้องออกไปหารถตั้งแต่เช้า อันที่จริงก็เตรียมคนไว้แล้วเนื่องจากต้องขนผ้าถุง แต่เมื่อเช้าเขาป
Last Updated : 2025-04-12
Latest chapter
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 140 เริ่มต้นใหม่ทั้งหมด
ผู้หญิงทั้งหมดตื่นตั้งแต่เช้า เมื่อเฉินเฟิ่นอี้ได้รับสายโทรเข้ามาจากสมาชิกบ้านเฉินที่คาดว่าใกล้จะมาถึงแล้ว เนื่องจากรถไฟเกิดชำรุดจึงต้องจอดซ่อมและลุงสามสอบถามแล้วว่าคงจะมาถึงสถานีรถไฟอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า เพียงแต่ต้องจัดการซ่อมรถไฟก่อนเฉินเฟิ่นอี้จึงรีบเก็บของเมื่อคืนที่ปล่อยทิ้งไว้ พวกผู้ชายยังไม่มีใครตื่น กว่าจะเก็บเสร็จผู้หญิงคนอื่นก็ตื่นพอดีจึงเข้ามาช่วยกัน พวกเธอต้องทำอาหารเช้าและลงความเห็นว่าไม่ต้องปลุกผู้ชาย รอรับสายจากทางบ้านเฉินหากยังไม่ตื่นค่อยปลุกสิ่งที่ทุกคนทำก่อนเป็นอันดับแรกคือโจ๊กกุ้งสับที่เหลือจากเมื่อคืน ต่อให้รีบทำเผื่อคนที่บ้านมาถึงเฉินเฟิ่นอี้ก็ไม่ลืมว่าเธอต้องทำให้คนที่ดื่มเมื่อคืนด้วย ระหว่างทำอาหารเช้าให้คนเมาผู้หญิงคนอื่นต่างช่วยกันเตรียมวัตถุดิบที่จะใช้ทำอาหาร"ถ้าง่วงก็ไปนอนต่อได้นะ เหลือแค่นี้เอง" เฉินเฟิ่นอี้บอกทุกคนที่นั่งช่วยงานอยู่ปกติเธอเป็นคนที่ตื่นเช้ามาทำอาหารอยู่แล้ว กว่าทุกคนจะมาถึงอาหารคงจะเสร็จก่อน อีกอย่างที่บ้านมาถึงเช้าแบบนี้พี่ใหญ่เฉินหารถไม่ทัน เขาต้องออกไปหารถตั้งแต่เช้า อันที่จริงก็เตรียมคนไว้แล้วเนื่องจากต้องขนผ้าถุง แต่เมื่อเช้าเขาป
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 139 ย้ายกลับบ้าน
ในที่สุดก็เป็นวันหยุดยาวที่หยุดติดต่อกันนานห้าวัน พวกเฉินเฟิ่นอี้ที่ดำเนินเรื่องแล้วต่างขนของออกจากหอพักเพื่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอก อันที่จริงสามารถย้ายได้ตั้งแต่สี่วันก่อนแล้ว แต่เฉินเฟิ่นอี้ตัดสินใจรอวันหยุดเพื่อจะได้เหนื่อยมากนอกจากเป็นวันหยุดยาวของพวกเฉินเฟิ่นอี้แล้ว โรงเรียนของน้องชายคนเล็กของบ้านก็ยังหยุด ปีก่อน ๆ พี่ใหญ่เฉินไม่หยุดและแลกเวรเพื่อเข้าทำงาน แต่ปีนี้เขาหยุดงานเพราะนอกจากเด็กบ้านเฉินจะกลับบ้านแล้ว ผู้ใหญ่บ้านเฉินก็จะมาด้วยเฉินเฟิ่นอี้คาดว่าภายในสองสามวันที่จะมาถึงทุกคนคงจะมาถึงปักกิ่งแต่ก็ไม่แน่ใจวันที่แน่ชัด วันหยุดยาวแบบนี้คนส่วนมากจะกลับบ้านและคนในสถานีรถไฟคงเยอะมาก ยังดีที่มีลุงสามเฉินเฟิ่นอี้ไม่ค่อยห่วงเท่าไร"ครบแล้วค่ะ เอาออกไปได้เลย ฉันตรวจห้องเสร็จก่อน เดี๋ยวตามลงไป" เฉินเฟิ่นอี้บอกพี่ใหญ่เฉินที่ขึ้นมาช่วยขนของวันนี้เป็นวันที่ทางมหาวิทยาลัยอนุญาตให้ผู้ชายเข้ามาในหอพักหญิงเพื่อช่วยขนของสำหรับคนที่จะกลับบ้าน วันหยุดยาวเป็นวันที่โรงอาหารปิดเหมือนกัน ใครที่ไม่ได้กลับบ้านต้องวางแผนให้ดี การเข้าออกมหาวิทยาลัยมีเวลาจำกัดต้องออกกี่โมงและให้กลับเวลาไหนเฉินเฟิ่นอี้
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 138 ตัวตลกของมหาวิทยาลัย
ไม่ง่ายเลยที่จะเรียนรู้เรื่องในระยะเวลาสั้น ๆ เฉินเฟิ่นอี้จำเป็นต้องหาหนังสือในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยมาอ่าน ชั่วโมงการสอนของอาจารย์กับเนื้อหาที่ได้เรียนมันไม่ต่อเนื่องกันจนบางครั้งเฉินเฟิ่นอี้ยังสับสนวันนี้หลังหมดคาบเรียนแล้วเฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้ตรงกลับหอเหมือนทุกวันที่ผ่านมา เธอพาน้องสาวไปหาหนังสืออ่าน อันที่จริงสามารถสอบถามอาจารย์ประจำวิชาได้ แต่เฉินเฟิ่นอี้รู้สึกว่าหากสอบถามกว่าจะได้คำตอบสู้ค้นคว้าเองจะดีกว่า อะไรที่ไม่เข้าใจจริง ๆ ค่อยถาม"เฉินเฟิ่นอี้ค่ะ"ลงชื่อเข้าใช้งานห้องหนังสือประจำมหาวิทยาลัยเสร็จเฉินเฟิ่นอี้ก็ให้น้องสาวไปจองโต๊ะเอาไว้ ส่วนตัวเองเดินเข้าไปหยิบหนังสือที่ต้องการจะอ่านก่อน เพราะก่อนที่จะเข้ามาที่นี่เฉินเฟิ่นอี้มีเป้าหมายเล่มที่ต้องการอ่านแล้วค่อยสลับให้น้องสาวไปเลือกห้องหนังสือเป็นห้องใหญ่ นักศึกษาต่างเข้ามาใช้งานได้ตลอดในเวลาที่เปิดทำการ ตอนนี้เป็นช่วงที่หลายคนหมดคาบเรียนจำนวนคนจึงหนาตามาก เฉินเฟิ่นอี้หยิบหนังสือที่ต้องการก่อนเดินกลับโต๊ะ เธอไม่คิดจะหยิบหนังสือเล่มอื่นติดมือกลับไปด้วยถึงแม้ว่าจะมีหนังสือที่เฉินเฟิ่นอี้สนใจ แต่ถ้าเอาไปด้วยก็คงไม่ได้อ่านอยู่ดี
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 137 ธุรกิจอนาคต
น่าเสียดายที่ยังไม่มีเนื้อผ้าตัวอย่างให้ทางเยี่ยฉิงได้ดู โอวหยางจิงจึงได้แนะนำหลาย ๆ สิ่งที่โรงงานกำลังก่อสร้างให้กับเจ้าตัวได้รู้ ตอนนี้โรงงานที่เขาได้จัดการเช่าเป็นเพียงโกดังเก็บของเก่าทำให้ไม่ต้องซ่อมแซมอะไร มีเพียงทาสีใหม่ซึ่งเขาจัดการเสร็จก่อนที่จะให้พนักงานมาถึงตอนนี้เหลือเพียงรอผ้ากับเครื่องจักรที่สั่งทำมาจากอำเภอมาส่งที่นี่ อันที่จริงถ้าสั่งโรงงานให้ทำให้โอวหยางจิงสามารถสั่งได้ แต่เขาไม่คุ้นชินกับเครื่องจักรมากนัก ราคาขนส่งมาที่นี่ยังถูกกว่าจ้างโรงงาน เขาจึงให้ทางโรงงานตัดเย็บใหญ่ส่งเครื่องจักรมาปักกิ่งส่วนผ้าที่ใช้ตัดเย็บปกติก็สั่งนำเข้าจากที่นั่นที่นี่บ้าง และในปักกิ่งยังมีโรงงานที่โอวหยางจิงเคยสั่งทำมาไว้ใช้ที่โรงงาน ทุกอย่างอาจจะเห็นว่าง่ายแต่ไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เขาต้องวิ่งวุ่นหลายวันก่อนมหาวิทยาลัยเปิด ซึ่งทุกอย่างตอนนี้หยุดชะงัก ยังดีที่ตระกูลโอวหยางมีเงินสำหรับลงทุนไว้มาก ถ้าเป็นคนไม่มีต้นทุนไม่มีทางเปิดโรงงานได้แน่"โรงงานตัดเย็บตระกูลโอวหยาง?""ครับ""เอ๋ เหมือนจะเคยได้ยินชื่อโรงงานนี้มาก่อนเลย เอาไว้สิ้นเดือนที่เฉินเหม่ยเย่ต้องมาถ่ายแบบนายค่อยเข้ามาทำสัญญาก็แล้วกั
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 136 ยอดขายเพิ่มขึ้น
ร้านอาหารเป็นเป้าหมายที่ีคู่รักทั้งสองเดินเข้าไป พวกเขายังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้ว เฉินเฟิ่นอี้เลือกที่นั่งห่างจากคนอื่นอยู่ในมุมเงียบ ๆ คนไม่ได้เยอะตัวเลือกในร้านจึงมีมาก ที่สำคัญยังสามารถนั่งแช่ในร้านได้อีกด้วย แต่ถ้าคนเยอะต้องรีบออกเพื่อไม่ให้ร้านต้องเสียลูกค้า"ตอนนี้พนักงานมาถึงแล้วแต่ต้องปรับปรุงโรงงานอีกหลายอย่าง ครบหนึ่งเดือนที่อยู่ข้างในมหาวิทยาลัยคงต้องรีบทำเรื่องขอออกมาอยู่ข้างนอก" โอวหยางจิงบอกคนรักทั้งคู่ไม่ได้ตกลงที่จะคบกัน เป็นคำพูดเพียงแต่ก่อนที่เฉินเฟิ่นอี้จะมาที่นี่ทั้ง เธอและเขาได้สัญญากันเอาไว้ ในเมื่อเฉินเฟิ่นอี้สวมแหวนประจำตระกูลโอวหยางนั่นหมายความว่าเธอตกลงที่จะคบกับโอวหยางจิง ที่ผ่านมาเขาทำตัวดีมาตลอด น้องชายน้องสาวไม่ห้ามเฉินเฟิ่นอี้จึงตกลงคบกับเขา"ถ้ามีเรื่องที่ต้องทำบอกได้นะคะ ถ้าฉันช่วยได้" ไหน ๆ ก็เป็นคนรักกันแล้วไม่ว่าในอนาคตจะเป็นเช่นไรเฉินเฟิ่นอี้อยากทำตอนนี้ให้ดีที่สุดไม่ง่ายเลยกว่าผ้าถุงของเธอจะได้คุณภาพ เนื้อผ้าตามที่ต้องการก็ใช้เวลามาหลายปี กว่าจะได้ผ้าถุงมาผืนหนึ่งเฉินเฟิ่นอี้ต้องใช้เวลาเป็นปีในการออกแบบ อย่างลายล่าสุดที่วางขายกว่าจะได้
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 135 ห้าแสนหยวน
นักศึกษาที่อยู่ในปักกิ่งต่างเลือกกลับบ้านในวันหยุดและจะกลับมาอีกทีคือพรุ่งนี้ตอนเช้า อันที่จริงใครที่จะกลับตั้งแต่เมื่อวานหลังหมดวิชาเรียนแล้วก็ได้ เพียงแต่เฉินเฟิ่นอี้ไม่ได้จะนอนพักข้างนอกเธอเลือกที่จะออกมาตอนเช้าเพื่อไปดูร้านเซี่ยเซี่ยทันที"ชิงชิง!"เฉินเฟิ่นอี้ฉีกยิ้มเมื่อเห็นน้องชายลงจากรถยนต์ก่อนที่เขาจะวิ่งมากอด เป็นเวลาครึ่งเดือนแล้วที่เฉินเฟิ่นอี้เพิ่งได้เจอน้องชายของเธอ ด้วยวันหยุดของพี่ใหญ่เฉิน เฉินชิงชิง และของพวกเฉินเฟิ่นอี้ไม่ตรงกันจึงวุ่นวาย ครั้งนี้พี่ใหญ่เฉินไม่ได้แลกเวรแต่เขาเลือกวันหยุด"พี่สาว"ร่างกายของเฉินชิงชิงไม่ได้ซูบผอมอย่างที่คิด มิหนำซ้ำเขายังมีเนื้อหนังมากกว่าเดิม เฉินเฟิ่นอี้ที่ตรวจดูร่างกายของน้องชายปรายตามองพี่ใหญ่เฉิน เขาคงจะตามใจเฉินชิงชิงมากไม่อย่างนั้นน้องชายของเธอคงงอแงที่ไม่ได้กินฝีมือของพี่สาว"ไม่ได้เจอกันครึ่งเดือนคิดถึงพี่สาวไหม" เฉินเฟิ่นอี้จูงน้องชายไปนั่งม้านั่งระหว่างรอคนอื่นมารวมตัว ไม่มีใครจะออกไปนอนพักข้างนอกพวกเขาจะออกไปซื้อของกินเท่านั้นทำให้ไม่ต้องมีผู้ปกครองลงชื่อ ส่วนเฉินเฟิ่นอี้กับโอวหยางจิงพวกเธอไม่มั่นใจว่าจะกลับทันหรือเปล่าจึง
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 134 ไม่เห็นด้วยกับคำตัดสิน
เป็นไปตามที่เฉินเฟิ่นอี้คาดเดา วันต่อมาบทสัมภาษณ์และภาพถ่ายถูกปล่อยลงบนหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง สร้างความฮือฮาให้กับหลาย ๆ คน แม้แต่ผู้ใหญ่บ้านเฉินที่เห็นยังติดต่อมาด้วยความรวดเร็ว ตอนนี้เด็กบ้านเฉินมีชื่อเสียงในหมู่บ้านและอำเภอจวี่มากที่สำคัญ เรื่องที่เฉินเหม่ยเย่เป็นนางแบบเสื้อผ้าให้กับร้านเสื้อผ้าเยว่ซินต่างเป็นที่พูดถึง ต้องบอกว่าหล่อนใส่เสื้อผ้าได้ดูดีมากกว่าเฉินหว่านเสียอีก แต่ก็นั้นแหละ เพราะคำพูดที่ให้สัมภาษณ์ของเฉินหว่านเรื่องที่เปลี่ยนนางแบบจึงกลายเป็นที่พูดถึงไม่รู้ว่ายอดขายจะลดลงบ้างไหม เฉินเฟิ่นอี้คิดว่าคงต้องเข้าไปสอบถาม ถ้าเกิดยอดขายลดลงเฉินเฟิ่นอี้คงต้องหาวิธีช่วยพี่สาวเยี่ยฉิงวันนี้มีเรียน เฉินเฟิ่นอี้กับเฉินเหม่ยเย่ลุกตั้งแต่เช้า ดีที่เป็นช่วงแรกของการเรียนจึงไม่มีเนื้อหาที่หนักมากนัก จี้หลันกับซ่งเวยหลานก็ตื่นเช่นเดียวกันจึงชวนกันไปอาบน้ำด้านล่าง โรงอาบน้ำรวมไม่ได้อยู่ในหอพักและแยกตัวออกไปอีกพอสมควรเฉินเฟิ่นอี้เปลี่ยนชุดมาใส่ผ้าถุงที่เธอนำมาด้วย ไม่ได้นำเสื้อผ้าไปเปลี่ยนที่โรงอาบเพียงแต่จะเอาผ้าถุงไปใส่กลับมาที่ห้อง คนอื่นอาบน้ำแบบเปลือยกายและแต่งตัวกลับมาที่ห้อง แ
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 133 สัมภาษณ์
หน้าอาคารประชุมมีคนเดินประปราย ส่วนมากคนจะไปรวมตัวกันที่โรงอาหาร คนที่อยู่บริเวณอาคารส่วนใหญ่จะเป็นอาจารย์ เจ้าหน้าที่ในมหาวิทยาลัย และนักข่าวจากช่องต่าง ๆ เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าไปด้านในอาคารมีพวกอาจารย์ยืนอยู่ หนึ่งในนั้นเป็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี อาจารย์หญิงจ้าว"นั่นไง ๆ พวกเขามากันแล้ว"นักข่าวยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาด้านในเนื่องจากรอทางอาจารย์อนุญาต มีเพียงสิ่งของสำคัญที่จะให้สัมภาษณ์วางเรียงอยู่ เฉินเฟิ่นอี้ให้คนอื่นหาเก้าอี้นั่ง ส่วนเธอพาบรรดาน้อง ๆ เดินเข้าไปหาอาจารย์ ตอนนี้ไม่เห็นว่าจะมีนักศึกษาทุนคนอื่น"นักศึกษาทุนคนอื่นล่ะคะ" เฉินเฟิ่นอี้อดที่จะถามไม่ได้ อย่าบอกนะว่ามีเพียงพี่น้องบ้านเฉินเท่านั้น ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ คงเป็นข่าวไปทั่วประเทศแน่"ไม่มีแล้ว""ไม่มีแล้ว?""ใช่จ้ะ นักศึกษาที่ได้รับทุนการศึกษามีเพียง นักศึกษาชายเฉินไห่หลิว เฉินตง เฉินจาง นักศึกษาหญิงเฉินเฟิ่นอี้และเฉินเหม่ยเย่" ปีนี้มีทุนการศึกษาเพียงห้าทุนเท่านั้น ไม่แปลกที่ผู้คนจะจับตากับคนที่ได้รับทุนการศึกษานอกจากจะได้รับทุนการศึกษาและช่วยทางมหาวิทยาลัยทำงานโดยมีค่าตอบแทน ไม่ต้องใช้ทุนคืน ทางมหาวิทยาลัยยังม
ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70 บทที่ 132 ห้อง 1970
รถบรรทุกและรถยนต์จอดลงที่หน้าหอพักของผู้หญิงเรียกสายตาให้ผู้คนต้องมองมา รถบรรทุกไม่เท่าไรเนื่องจากสามารถจ้างได้ทั่วไป แต่รถยนต์นี่สิเป็นที่สนใจ คนส่วนมากไม่ได้ใช้รถเพราะไม่มีของมากและเฉินเฟิ่นอี้สอบถามเหล่าอาจารย์แล้วว่าสามารถใช้รถได้"ห้องอยู่ชั้นบนสุด เดี๋ยวฉันเข้าไปเอากุญแจกับผู้ดูแลหอก่อนค่ะ" ยังไม่มีใครได้กุญแจห้อง ต้องรอวันที่ต้องเข้าหอพักและเฉินเฟิ่นอี้เป็นหัวหน้าห้องจึงต้องเป็นคนไปเอาระหว่างคนต่อแถวเลือกและแบ่งห้องกันอยู่ เฉินเฟิ่นอี้เดินเข้าไปเอากุญแจตามที่อาจารย์ได้แจ้งไว้ก่อนหน้านี้ไม่ต้องต่อแถว ทำให้คนที่กำลังต่อแถวหันมามองด้วยความไม่พอใจ พวกหล่อนมาต่อแถวตั้งนานแต่ยังไม่ได้รับกุญแจ อีกอย่างไม่รู้ว่าจะได้เพื่อนรูมเมทแบบไหน"ฉันเฉินเฟิ่นอี้ค่ะ""ไปต่อแถวนู่น""ฉันจองห้องไว้แล้วนะคะ ห้อง 1970" คนนี้น่าจะเป็นผู้ดูแลหอพักอีกคน วันนั้นที่เข้ามาดูไม่เคยเห็นคนนี้เลย"จองไว้ไม่ได้นะ"เฉินเฟิ่นอี้ขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจกับการกระทำของอีกฝ่ายที่พูดห้วน ๆ อาจารย์ไม่ได้แจ้งอีกฝ่ายเรื่องการจองห้องเอาไว้? กวาดสายตามองป้ายกุญแจระหว่างเลขที่ควรมีกลับไม่มีหรือจะมีคนเอาไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ห้
