"คุณเป็นคนทำเหรอ เป็นฝีมือของคุณเหรอ?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากคำพูดของคาร์ลก็ทำให้เธอปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ว่าที่โอมขับรถชนมันไม่ใช่อุบัติเหตุ "..."คาร์ลไม่ได้ตอบเขาได้แต่ยืนมองหนูนาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยและการเงียบมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่สุดแล้วว่ามันเป็นฝีมือของคาร์ล "คุณมันบ้าไปแล้วหรือไง คุณทำแบบนี้ได้อย่างไงคุณคาร์ลคุณทำไปทำไม!" "เพราะมันเสือกมายุ่งกับของๆฉันและคนที่เสือกมายุ่งกับของๆฉันมันก็ต้องรับผลแบบนี้แหละถ้ามันยังไม่หยุดยุ่งกับของๆฉันมันได้ตายแน่" เพี้ย! หนูนาง้างมือขึ้นมาแล้วฟาดลงไปบนแก้มสากของคาร์ลอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอคิดว่าสิ่งที่คาร์ลทำลงไปมันโหดร้ายเกินไป เขามองชีวิตคนๆหนึ่งเหมือนผักปลาคิดอยากจะฆ่าก็ฆ่าอย่างงี้เหรอ "หนึ่งฤทัย!"คาร์ลหันหน้าไปตามแรงตบก่อนที่จะตวัดสายตาหันกลับมามองหนูนาด้วยแววตาดุดันกราดเกรี้ยว คาร์ลขบสันกรรมเข้าหากันแน่ด้วยอารมณ์เดือดดาล "คุณมันเลวมากเลยนะคุณคาร์ลเลวกว่าที่ฉันคิดไว้มาก!" "อย่างงั้นเหรอ?"คาร์ลบอกเสียงเข้มก่อนที่ผลักร่างบางของหนูนาลงไปนอนที่โซฟาจนทำให้ศีรษะของหนูนากระแทกเข้ากับพนักพิงอย่างแรง
View Moreดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่20ผลตอบแทนของคนกล้าNC++มือหนาโยนเสื้อสูทสีขาวลงบนเบาะรถข้างๆก่อนที่จะขยับเนกไทและดึงมันออกจากลำคอและโยนลงไปบนเสื้อสูทในขณะที่นั่งอยู่ในรถหลังจากที่งานเลิกคาร์ลก็ขึ้นรถออกมาจากโรงแรมทันที"นายครับคนของเราบอกว่าหลังจากที่คุณหนูนาออกมาจากโรงแรม คุณหนูนาเธอก็กลับคอนโดเลยไม่ได้แวะไปไหนครับ"เจกรายงานให้คาร์ลฟังในขณะที่ทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถอยู่"..."คาร์ลไม่ได้ตอบอะไรออกไป เขาหันหน้าออกไปมองที่ด้านนอกกระจกรถพร้อมกับยกมือขึ้นมาจับที่ใบหน้าด้านซ้ายของตัวเองที่ถูกหนูนาตบลงมา คาร์ลแค่นยิ้มออกมาอย่างตลกขบขันไม่เคยมีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้แต่หนูนาเป็นคนแรกที่ทำ"นายจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ?"เจกเอ่ยถามขึ้น"ขับไปเรื่อยๆ"คาร์ลบอกเสียงนิ่ง"ครับ"เจกพยักหน้ารับและขับรถไปเรื่อยๆตามที่เจ้านายสั่งคอนโดหนูนา"อื้อ..."หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเธอรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรมารบกวนที่ใบหน้าของเธอ หนูนาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย"กรี๊ดดดดดดดดด! อื้อ.."หนูนากรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความตกใจกลัวเมื่อเห็นเงาดำๆนั่งอยู่ข้างๆเตียงก่อนที่จะมีมือหนามาปิดปากของเธอเอาไว้"เงียบ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่19กล้าดี"ฉันบอกเธอตอนไหนเหรอหนูนาว่าจบ เธอคิดดูดีๆสิหนูนาว่าฉันบอกเหรอมีแต่เธอที่คิดเองเออเองไปคนเดียว""..."คำพูดของคาร์ลที่พูดออกมาทำให้หนูนาถึงกับนิ่งชะงักไปในทันทีก่อนที่เธอจะย้อนคิดถึงเรื่องคืนนั้น ใช่คืนนั้นคาร์ลไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยมีแต่เธอที่พูดเองเออเองส่วนเขาก็เอาแต่ยิ้มออกมาจนเธอเผลอเข้าใจไปคนเดียวว่าถ้าเธอยอมเลือกทางเลือกที่สองแล้วเขาจะจบแต่มันไม่ใช่เลยเขาไม่จบ!"ว่าไงล่ะ?""คะ...คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่!"หนูนาถามออกไปเสียงแข็งพร้อมกับกำมือของตัวเองไว้แน่นอย่างเจ็บใจที่เธอเสียรู้ให้คาร์ล"ร่างกายของเธอ""มะ...หมายความว่าอย่างไง?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา"ฉันไม่ชอบพูดซ้ำหนูนา"คาร์ลผละตัวออกจากหนูนาและถอยหลังออกห่างจากเธอเพียงนิดเดียว"คุณได้มันบ้าไปแล้วทำไมถึงไม่ยอมจบกันฉัน!""ถ้าฉันอยากจบฉันจะบอกเธอเองแต่ตอนนี้ฉันยังไม่จบเธอก็ไม่มีสิทธิ์จบมันเข้าใจไหม!""คุณมันสารเลว!"หนูนากำหมัดแน่นอย่างโกรธแค้นผู้ชายตรงหน้าอย่างมากที่สุด เขามันสารเลวจริงๆ"ใครๆก็มักจะบอกกับฉันแบบนี้เหมือนกัน"คาร์ลเอ่ยบอก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่18 คิดเองเออเองเพล้ง!"ว๊าย หนูนาลูก!"คุณหญิงธีรยารีบวิ่งมาดึงลูกสาวให้ออกห่างจากเศษแก้วที่แตกทันทีเพราะมันอยู่ใกล้กับลูกสาวของเธอมาก"..."หนูนาเหมือนหลุดออกจากในภวังค์ความคิดเมื่อถูกผู้เป็นแม่มาดึงตัวเธอ หนูนากวาดสายตามองไปรอบงานเธอเห็นผู้คนมากมายภายในงานต่างมองมาที่เธอเป็นสายตาเดียวกันรวมถึงสายตาของคาร์ลด้วยที่จ้องมองมาที่เธอเขากระตุกยิ้มให้เธอ"หนูนาลูกเป็นอะไรหรือเปล่า?"คุณหญิงธีรยาถามลูกสาวด้วยความตกใจและก้มดูที่เท้าของลูกสาวเพราะกลัวว่าเศษแก้วจะโดนลูกสาว"มะ...ไม่เป็นอะไรค่ะ นาไม่เป็นไรอะไรค่ะ"หนูนาส่ายหน้าปฏิเสธก่อนที่จะมีพนักงานรีบวิ่งมาทำความสะอาดเศษแก้วที่แตกทันที"หนูนาลูกไม่สบายเหรอทำไมถึงหน้าซีด?"เจ้าสัวสินธุถามขึ้นเมื่อเห็นหน้าซีดเผือดของลูกสาว"เปล่าค่ะป๊านาปกติดี"หนูนาเอ่ยบอกป๊าของเธอและเหลือบสายตาไปมองหน้าคาร์ล เขายืนมองเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหมุนตัวเดินหนีไปทางอื่น"แน่นะหนูนา ลูกมั่นใจนะว่าไม่เป็นอะไร?"เจ้าสัวสินธุถามลูกสาวอีกครั้งค่ะป๊านาไม่เป็นอะไรจริงๆ"หนูนายืนยันอีกครั้งก่อนที่ทุกคนจะหันไปมองที่เวทีเมื่อคาร์ลเดินขึ้นไปและหยิบไมค์
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่17ความหวาดกลัวคอนโดของหนูนาครืดดด ครืดดดเสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูดังขึ้นในขณะที่หนูนาเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เธอเข้าไปอาบน้ำมา มือบางหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนที่นอนขึ้นมาก่อนที่จะกดรับสายเมื่อเห็นว่าผู้เป็นแม่โทรเข้ามาหนูนา : "ฮัลโหลค่ะม๊า?"(คุณหญิงธีรยา : "ว่าไงลูกสาวม๊าหายไปเลยไม่กลับบ้านมาหาป๊ากับม๊าเลยนะไม่คิดถึงป๊ากับม๊าหรือไง?")หนูนา : "คิดถึงสุดๆเลยค่ะแต่ช่วงนี้หนูนาเรียนหนักมากๆเลยค่ะเลยไม่ได้กลับบ้านเลย"หนูนาเอ่ยบอกผู้เป็นแม่และนั่งลงบนเตียงนอนมืออีกครั้งก็ใช้ผ้าเช็ดผมที่เปียกไปด้วยเพราะเธอพึ่งจะสระผมมา(คุณหญิงธีรยา : "แล้วลูกพอจะมีเวลาว่างให้ม๊ากับป๊าไหมอาทิตย์หน้า")หนูนา : "อาทิตย์หน้าเหรอคะหนูนาว่างอยู่ค่ะ"(คุณหญิงธีรยา : "ถ้างั้นก็ดีจะไปงานกับป๊ากับม๊าหน่อยนะ")หนูนา : "งานอะไรเหรอคะม๊า?"(คุณหญิงธีรยา : "เห็นป๊าบอกว่าเป็นงานเปิดตัวบริษัทใหม่แล้วก็เปิดตัวผู้บริหารของบริษัทด้วยนะเห็นป๊าบอกว่าผู้บริหารยังอายุน้อยอยู่เลยเป็นคนฮ่องกงส่วนบริษัทที่เปิดตัวก็ขยายจากฮ่องกงมาตั้งที่ประเทศไทยน่ะจ้ะ")หนูนา : "เหรอคะ ถ้างั้นก็ได้ค่
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่16อย่าให้คาดสายตาMini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยันลานจอดรถของหน้าคณะ หนูนาเปิดประตูรถลงมาก่อนที่จะได้ยินเสียงดังขึ้นเธอจึงหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน"เดี๋ยวสิพี่โอมมาคุยกับเจนให้รู้เรื่องก่อนนะว่าผู้หญิงที่มากดไลค์คอมเมนต์รูปพี่มันเป็นใคร?""ก็บอกว่าเพื่อนไงฟังไม่เข้าใจหรือไงเจนแล้วก็พูดเสียงให้มันเบาๆหน่อยไม่อายคนอื่นหรือไง!""เพื่อนเหรอเพื่อนที่ไหนมาบอกรักกันใต้รูปแล้วอีกอย่างเจนไม่อาย คนที่จะอายคือพี่ตั้งหากเพราะพี่กำลังนอกใจเจน!""แล้วเราคบกันตอนไหนเหรอเจนเราเคยคุยกันแล้วนี่ว่าเรื่องระหว่างเรามันก็แค่สนุกไม่มีอะไรมาผูกมัดแล้วเจนจะมาหาว่าพี่นอกใจได้อย่างไง""อ๋อพี่มันเป็นผู้ชายที่เลวแบบนี้เองเหรอพี่โอม ไอ้ผู้ชายเฮงซวยขอให้พี่ไปลงนรกเร็วๆ!"หนูนายกมือขึ้นมากอดออกและใช้สะโพกพิงกับรถของเธอพร้อมกับจ้องมองไปที่โอมน้องรหัสของตัวเองที่กำลังยืนทะเลาะกับผู้หญิงคนหนึ่งก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะตะโกนด่าออกมาเสียงดังและเดินหนีไปทันที หนูนาส่ายหน้าและหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าที่ดูไม่ดีเท่าไรของน้องรหัสตัวเอง"เจ๊นา!"โอมกำลังจะเดินเข้าไปในตึกคณะแต่ก็ต้องหยุดชะ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่15ลืมมันไปให้หมดปึก!หนูนาเดินเข้ามาในห้องของตัวเองพร้อมกับเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงลงพื้นอย่างเดือดดาล เธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาและกำหมัดแน่นเมื่อนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่คาร์ลทำไว้กับเธอ"ไอ้ชั่วฉันเกลียดแก!"หนูนาลุกขึ้นจากโซฟาและเดินเข้าไปในห้องนอน เธอรีบถอดชุดเดรสที่ใส่อยู่ออกและปามันลงพื้นก่อนที่เธอจะใช้เท้าเหยียบชุดเดรสเพื่อระบายความโกรธที่มันคับแน่นอยู่ในใจ"กรี๊ดดดดดดดดด ฮึกฉันเกลียดแกไอ้ผู้ชายสารเลว"หนูนากรีดร้องและร้องไห้ออกมา มือบางยกขึ้นมาถูตามเนื้อตามตัวเพื่อหวังว่าจะลบรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลออกไปได้หนูนาเดินเข้ามาในห้องน้ำ เธอเดินเข้าไปที่ใต้เรนชาวเวอร์ก่อนจะเปิดน้ำให้มันไหลลงมากระทบที่ร่างกาย หนูนากดครีมอาบน้ำที่วางอยู่ใส่มือและถูลงไปที่ตัวอย่างแรงเพื่อหวังว่าจะชำระร่องรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลให้ออกไปจากร่างกายของเธอ สัมผัสที่น่ารังเกียจของผู้ชายสารเลวคนนั้นล้างออกไปให้หมดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ยัยหนูท่ออยู่หรือเปล่า""อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายกว่าๆเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องจากด้านนอนดังขึ้น เธอเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ คงจะเป็นว่าเธอค
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่14ผู้ชายสารเลว"อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในยามเช้าเมื่อแสงแดดในเวลาเจ็ดโมงกว่าๆสาดส่องรอดพ้นผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบลงที่ใบหน้านวลของเธอดวงตากลมโตค่อยๆลืมตาขึ้นมาในสภาพอิดโรย ร่างกายเปลือยเปล่าพร้อมกับมีผ้าห่มผืนใหญ่คุมตัวไว้ก่อนจะหันไปมองข้างๆที่นอนที่ตอนนี้มันว่างเปล่าไม่มีร่างหนาของคาร์ลที่นอนอยู่ด้วยกันเมื่อคืน ใช่เมื่อคืนเธอกับเขา เรานอนด้วยกันบนเตียงนี้! เมื่อคืนกว่าคาร์ลจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระก็นานนับหลายชั่วโมงหนูนาได้แต่มองเพดานอย่างเลื่อนลอย มือบางกำผ้าห่มไว้แน่นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอไม่อยากจะยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายสารเลวอย่างคาร์ลแล้วแต่ความจริงก็คือความจริงหนูนาค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับเมื่ออาการปวดศีรษะเข้าเล่นงานและไม่ใช่แค่อาการปวดศีรษะที่เข้าเล่นงานเธอความเจ็บปวดตรงกลางใจความเป็นสาวก็เข้าเล่นงานเธอเช่นกัน หนูนารู้สึกว่าใจกลางความเป็นสาวของเธอทั้งเจ็บทั้งระบมไปหมดและเธอก็ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแถมลมหายใจที่เป่าออกมาก็ยังร้อนอีกตั้งหาก อาก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่13อดทนNC+++"หึ อย่าพึ่งร้องหนูนานี่มันพึ่งเริ่ม"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อรับรู้ได้ว่าหญิงสาวใต้ร่างยังสดใหม่ กลิ่นคาวเลือดบริสุทธิ์ที่คละคลุ้งออกมาเป็นการยืนยันได้อย่างดีว่าคาร์ลเป็นผู้ชายคนแรกของหนูนา"อะ...เอาออกไป!ฉะ...ฉันเจ็บ!"หนูนาใช้มือบางพยายามดันหน้าท้องแกร่งของคาร์ลให้ออกไปจากตัวเธอเพราะเธอเจ็บจนเหมือนร่างกายเธอกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้วตอนนี้เธอไม่คิดว่าการมีเซ็กส์ครั้งแรกมันจะเจ็บและทรมานแบบนี้ เธอเคยดูคลิปวิดีโอทำไมเขาถึงได้ดูมีความสุขในการมีเซ็กส์กันนะเธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ"ไร้สาระ!"คาร์ลเอ่ยบอกเสียงเข้มอย่างดุดันและปัดมือบางของหนูนาออกอย่างรำคาญก่อนจะโถมตัวลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากบางชมพูระเรื่อของเธอลิ้นหนาตวัดเข้าไปเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาอย่างชอบใจ ความหวานฉ่ำถูกแทรกซึมไปทั่วในโพรงปากอย่างดูดดื่มทำให้คาร์ลรู้สึกพึงพอใจ ส่วนสะโพกหนาก็ขยับเข้าออกอย่างเนิบนาบเพื่อให้หญิงสาวปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาชโลมความใหญ่โตของเขาก่อนที่จะเริ่มเกม"ฮึก!..."หนูนาร้องไห้ออกมาและพยายามเบี่ยงหน้าหลบจากคาร์ลเธอไม่ยอมให้คาร์ลจูบเพราะเธอหายใจไม่ออก"อย่าดื้อกับฉั
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่12พึ่งเริ่มNC++"ถือว่าเลือกได้ดีหนูนา"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเมื่อหนูนาเลือกคำตอบที่ทำให้เขาพึงพอใจเป็นอย่างมาก"..."หนูนาไม่ได้พูดอะไรเธอเอาแต่มองหน้าคาร์ลอย่างรู้สึกเกลียดชัง ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากใบหน้าหวานตรงหน้าแล้วหันไปมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาพร้อมกับวางถุงกระดาษลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าคาร์ล"ของที่นายสั่งได้แล้วครับ""อืม ออกไปได้แล้ว"คาร์ลรับคำในลำคอและโบกมือไล่เจกให้ออกไป"ครับนาย"เจกค้อมศีรษะเล็กน้อยให้เจ้านายและหันไปมองหน้าหนูนาที่นั่งอยู่เพียงเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป"เธอพร้อมแล้วใช่ไหมที่จะนอนกับฉัน?"คาร์ลถามออกมาตรงๆอย่างไม่อ้อมค้อม"..."หนูนามองหน้าคาร์ลพร้อมกับสูดลมหายใจเขาลึกๆก่อนที่จะพยักหน้าให้เป็นคำตอบ เธออยากให้เรื่องนี้มันจบๆไปสักที ยิ่งจบเร็วเท่าไรยิ่งดีมากเท่านั้น ก็แค่เสียตัวครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก หนูนาพยายามปลอบใจตัวเองไว้"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำสิ"คาร์ลดันถุงกระดาษที่อยู่ตรงหน้าไปให้หนูนา
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายบทนำMini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถของร้านอาหารแห่งหนึ่งก่อนที่เจ้าของรถจะดับเครื่องจอดและรีบเดินเข้าไปในร้านอาหารทันที"โทษทีนะลูกแก้วหลินฮุ่ยรถติดมากเลยอะ"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหารที่มีเพื่อนสนิททั้งสองคนนั่งรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ววันนี้หนูนาหลินหลินและลูกแก้วพวกเธอทั้งสามคนนัดกันออกมาทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งเพราะหลังจากที่จบงานหมั้นของลูกแก้วแล้วเราทั้งสามคนก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยบวกกับการปิดเทอมด้วยก็เลยหาเวลาว่างมาเจอกันหน่อยก่อนที่จะเปิดเทอม ร้านอาหารที่พวกเธอเลือกมากันวันนี้เป็นร้านอาหารไทยที่อร่อยและขึ้นชื่อติดท็อปหนึ่งในสิบตลอดในการค้นหา บรรยากาศของร้านอาหารที่นี่จะติดกับริมแม่น้ำเจ้าพระยาภายในร้านจัดตกแต่งแบบเรียบๆแต่ดูมีสไตล์ร้านอาหารที่นี่เขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองโซนมีทั้งโซนด้านในและโซนด้านนอกส่วนของโซนด้านในจะเป็นห้องอาหารที่เหมาะสำหรับลูกค้าที่ชอบความเป็นส่วนตัวส่วนโซนด้านนอกก็จะเป็นโซนของคนที่ชอบบรรยากาศและความเพลิดเพลินกับการชมวิวสวยๆของริมฝั่งแม่น้ำพร้อมรับลมเย็นๆท่ามกลางแสงไฟระยิบระยับของร้านอาหารซ...
Comments