MasukShare
ตอนที่8 พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอ
Terakhir Diperbarui:
2025-03-29 03:32:21ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย
ตอนที่8 พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอ ฮ่องกง Penthousesของคาร์ล "วันนี้นายจะเข้าไปที่บริษัทหรือเปล่าครับ?"เจกเอ่ยถามกับเจ้านายในขณะเจ้านายกำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่ภายในห้องอาหาร "ไม่"คาร์ลตอบ "แล้วนายจะเข้าไปที่โกงดังไหมครับ?" "ดึกๆค่อยไป"คาร์ลตอบ "ครับนาย...เออนายครับเรื่องเซ็นสัญญาที่ท่าเรือประเทศไทยทางฝั่งนู้นคุณสิบทิศตกลงแล้วนะครับที่จะเซ็นสัญญากับเราแล้วนะครับนาย"เจกบอก "อืมดี...เดี๋ยวมึงก็จองตั๋วเครื่องบินด้วยอาทิตย์หน้ากูจะบินไปประเทศไทย"คาร์ลบอก "ได้ครับนาย"เจกพยักหน้ารับ โกงดังสินค้า "สวัสดีครับนายคุณลี่หยางกับคุณไฉรออยู่ที่ด้านบนห้องรับรองหนึ่งครับ"ลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูหน้าโกงดังเอ่ยบอกพร้อมกับค้อมศีรษะเล็กน้อยให้กับคาร์ล "อือ"คาร์ลรับคำในลำคอก่อนจะเดินผ่านหน้าลูกน้องไปโดยมีเจกค่อยเดินตามหลังมาติดๆ "ไม่ต้องเข้าไปรออยู่ข้างนอก"คาร์ลเอ่ยบอกเจกเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องรับรอง "ครับนาย"เจกพยักหน้าก่อนที่คาร์จะเปิดประตูเข้าไปในห้องรับรอง แกร๊ก "มาช้า"ลี่หยางหรือ(ถัง ลี่หยาง)พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคาร์ลเดินเข้ามาในห้อง "..."คาร์ลไม่ตอบก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆกับลี่หยางก่อนจะเอ่ยถาม "สินค้าจะมากี่โมง?" "อีกสิบห้านาทีถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด"ลี่หยางตอบพร้อมกับยกนาฬิกาที่ข้อมือขึ้นมาดู "อือ"คาร์ลพยักหน้า "ดื่มหน่อยไหมกูพึ่งได้เหล้าแพงมา?"ไฉหรือ(เหริน ไฉ)ชูแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาพร้อมกับเอ่ยถาม "ไม่"คาร์ลตอบ "ตามใจของดีนะเว้ย"ไฉไหว่ไหล่ใส่ก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม คาร์ลลี่หยางและไฉเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เด็กๆตระกูลของเราทั้งสามตระกูลเป็นพันธมิตรกันมายาวนานเราเรียกว่าเป็นเหมือนครอบครัวใหญ่เลยก็ว่าได้ที่ค่อยพึ่งพาอาศัยกัน "แล้วเรื่องไปคุยที่ไทยได้เรื่องอย่างไงบ้าง?"ลี่หยางถาม "ก็โอเคอาทิตย์หน้าจะบินไปเซ็นสัญญา"คาร์ลบอก "เออก็ดีแล้วเวลาส่งสินค้าเข้าไทยจะได้สะดวกขึ้น"ลี่หยางบอก "อาทิตย์หน้างานวันเกิดลุงเหลียง ลุงเหลียงบอกว่าพวกมึงสองตัวไปด้วย"ไฉเอ่ยบอกและยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม ลุงเหลียงคือผู้ใหญ่ที่พวกเขาทั้งสามคนเคารพนับถือมากเหมือนพ่อคนที่สองเลยก็ว่าได้ ลุงเหลียงค่อยช่วยเหลือและให้คำปรึกษาพวกเขาในด้านธุรกิจไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรลุงเหลียงก็สามารถช่วยทำให้พวกเขาแก้ปัญหาได้อย่างสบายๆ "งานนี้ไอ้จางเหว่ยไปด้วยใช่ไหมกูล่ะไม่อยากไปเลยเหม็นขี้หน้ามัน"ลี่หยางเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด "ก็ทนหน่อยๆตระกูลซือกับลุงเหลียงนับถือกันมายาวนานอย่างไงก็ต้องเจอ"คาร์ลบอก "รำคาญขี้หน้ามันชะมัด"ลี่หยางบอกด้วยท่าหงุดหงิดอย่างไม่ชอบใจ "รำคาญไปก็เท่านั้นตราบใดที่มันยังไม่ตายมึงก็ต้องเจอมันอยู่แบบนี้แหละ"ไฉบอกก่อนที่จะได้ยินเสียงของลูกน้องเคาะประตูแล้วเดินเข้ามา "นายครับสินค้าเราครับมาแล้วครับนายจะลงไปเช็กด้วยตัวเองหรือให้พวกผมเช็กกันเลยดีครับ"ลูกน้องเอ่ยถาม "เดี๋ยวพวกกูจะลงไปเช็กเอง"คาร์ลบอก "ครับนาย"ลูกน้องพยักหน้าพร้อมกับเดินออกไปจากนั้นทั้งสามคนจึงลุกขึ้นและเดินออกไปเช็กสินค้า คฤหาสน์ลุงเหลียง "นี่งานเลี้ยงวันเกิดหรืองานเลี้ยงโรงทานวะทำไมคนมันถึงได้เยอะแบบนี้"ไฉเอ่ยบอกและกวาดสายตาไปมองรอบๆคฤหาสน์ของลุงเหลียงที่ตอนนี้ถูกเนรมิตให้เป็นสถานที่จัดงานวันเกิดที่ใหญ่โต "ลุงเหลียงแกเป็นคนกว้างขวางไม่แปลกที่คนจะมางานวันเกิดแกเยอะ"คาร์ลเอ่ยบอก "ก็เยอะเกินมากันครึ่งฮ่องกงได้เลยมั่ง"ไฉเอ่ยบอกพร้อมกับหัวเราะออกมา "ก็จริงที่มากันครึ่งห้องกงหนึ่งในนั้นก็มีคู่หมั้นแสนสวยของมึงด้วย"ลี่หยางพยักพเยิดไปทางด้านหลังของไฉ ไฉเลิกคิ้วขึ้นและหันไปมองที่ด้านหลังของตัวเองก่อนจะเห็นร่างบางระหงของ ถิงถิงหรือ(ไป๋ ถิงถิง)คู่หมั้นของตัวเองเดินตรงมาทางเขา "สวัสดีค่ะเฮียไฉ เฮียคาร์ล เฮียหยาง"ถิงถิงเอ่ยทักทายกับทั้งสามคนอย่างสนิทสนมเพราะพวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ "สวัสดีถิงถิง"คาร์ลทักทายกลับเช่นกัน "สวัสดีถิงถิงวันนี้สวยมากเลยนะ"ลี่หยางเอ่ยชม "ขอบคุณค่ะเฮียหยาง"ถิงถิงส่งยิ้มหวานไปให้ลี่หยางก่อนที่จะหันไปคุยกับไฉ "เฮียไฉไม่คิดจะทักถิงเลยเหรอ ถิงน้อยใจนะ"ถิงถิงเอ่ยบอกพร้อมกับทำท่าน้อยใจใส่ไฉ "กูไปหาคนรู้จักก่อนนะเดี๋ยวมา"ไฉไม่ได้สนใจคำพูดของถิงถิงและหันไปพูดกับเพื่อนสนิททั้งสองคนแทนก่อนจะเดินแยกตัวออกไปโดยมีสายตาทั้งสามคนคอยมองตามไป "เฮียไฉจะไปไหนรอถิงด้วยสิทำไมเจอหน้าถิงแล้วชอบเดินหนีอยู่เรื่อยเลยนะ เฮียคาร์ล เฮียหยางเดี๋ยวถิงตามเฮียไฉก่อนนะเดี๋ยวถิงมาคุยด้วยใหม่"ถิงถิงบ่นพึมพำออกมาก่อนที่ประโยคหลังจะหันไปบอกคาร์ลและลี่หยาง "อือไปเถอะ"คาร์ลพยักหน้าก่อนที่ถิงถิงจะเดินตามไฉเพื่อนเขาไป "มึงว่าคู่นี้จะรอดป่ะวะกูล่ะไม่เข้าใจถิงถิงเลยว่าทำไมถึงรักไอ้ไฉขนาดนั้นทั้งที่ไอ้ไฉก็ไม่ใช่คู่หมั้นที่ดีขนาดนั้น"ลี่หยางพูดขึ้นและมองตามทั้งสองคนไป "ไม่รู้สิกูก็มองอนาคตสองคนนี้ไม่ออก"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "กูก็มองไม่ออกวะ"ลี่หยางส่ายหน้าไปมาก่อนจะเรียกบริกรให้เอาเครื่องดื่มมาให้ ในขณะที่คาร์ลและลี่หยางกำลังยืนพูดคุยกันอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงทุ้มของใครบางคนดังขึ้น "คาร์ล ลี่หยาง" "ลุงเหลียง"คาร์ลเอ่ยเรียกพร้อมกับค้อมศีรษะเล็กน้อยให้กับลุงเหลียงพร้อมกับลี่หยาง "สุขสันต์วันเกินนะครับลุงเหลียง"ลี่หยางเอ่ยบอก "สุขสันต์วันเกินครับลุงเหลียง"คาร์ลเอ่ยบอกเช่นกัน "อ่า ขอบใจพวกแกมากแล้วก็ของขวัญด้วยฉันบอกพวกแกแล้วว่าไม่ต้องเอามาให้มาแค่ตัวก็พอ"เหลียงบอกอย่างเกรงใจเพราะคาร์ลลี่หยางและไฉซื้อรถราคาแพงมาให้เขาเป็นของขวัญวันเกิดซึ่งเขาบอกแล้วว่าไม่ต้องที่มีอยู่ก็ขับจะไม่หมดอยู่แล้ว "เล็กน้อยครับลุง"คาร์ลบอก "ใช่ครับเรื่องเล็กน้อยลุงช่วยอะไรพวกผมไว้ตั้งเยอะแค่ของขวัญเล็กน้อยมาก"ลี่หยางเอ่ยเสริมด้วยอีกคน "อือ...แล้วไฉไปไหนล่ะ?"เหลียงเอ่ยถาม "เห็นบอกเจอคนรู้จักก็เลยเดินไปทางนู้นครับ"ลี่หยางเอ่ยบอก "อ๋อ"เหลียงพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะได้ยินเสียงทุ้มดังขึ้นทำให้คาร์ลี่หยางและเหลียงต่างหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน คาร์ลกับลี่หยางถอนหายใจออกมาอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เมื่อเห็นว่าจางเหว่ยเดินตรงมาทางพวกเขา "สวัสดีครับลุงเหลียงสุขสันต์วันเกินนะครับ"จางเหว่ยเอ่ยทักทายกับเจ้าของงานวันเกิดและปรายตาไปมองคาร์ลและลี่ยางเล็กน้อย "สวัสดีและก็ขอบใจมากนะจางเหว่ย"เหลียงพยักหน้าก่อนที่ลูกน้องของเหลียงจะเดินตรงมากระซิบที่ข้างหูจากนั้นก็ขอตัวเดินออกไป "ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะเชิญตามสบาย"เหลียงเอ่ยบอกกับทุกคนก่อนที่จะเดินแยกออกไป "จะรีบไปไหนไม่คิดจะทักทายกันหน่อยเหรอเจอคนรู้จักแต่ไม่คิดจะทักทายมันเสียมารยาทนะ"จางเหว่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคารฺ์ลและลี่หยางกำลังจะเดินไปแยกตัวไปทางอื่น "ก็ไม่ได้อยากเจอก็ไม่จำเป็นต้องทัก"คาร์ลบอกสั้นๆอย่างไม่ได้สนใจอะไรมากนัก "หึ"ลี่หยางถึงกับหลุดขำออกมาในคำพูดของคาร์ล "หึ...ถ้างั้นกูคงต้องเสียใจด้วยเพราะตราบใดที่มึงยังมีลมหายใจอยู่มึงก็ต้องเห็นหน้ากูไปตลอดนั่นแหละก็รีบตายเร็วๆสิจะได้ไม่ต้องเจอหน้ากู"จางเหว่ยเอ่ยบอกพร้อมยกยิ้มขึ้น "มึงคิดว่าถ้ากูตายไปตระกูลซือของมึงจะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเหยาได้เหรอ?"คารล์เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของจางเหว่ยและจ้องมองด้วยสายตาดุดัน "แน่นอน"จางเหว่ยก็มองกลับโดยไม่กลัวเกรงเช่นกัน "หึ กูจะบอกเลยนะว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ไม่ว่าอย่างไงตระกูลซือของมึงก็ไม่มีทางขึ้นมาเป็นใหญ่ได้แน่นอน"คาร์ลรู้ว่าจางเหว่ยพยายามที่จะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเขา "ถ้างั้นมึงก็คอยดูแล้วกันว่าตระกูลซือของกูจะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเหยาของมึงได้ไหม!"จางเหว่ยเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดันสายตาจ้องมองคารล์ด้วยแววตาเหี้ยมเกรียม "ถ้างั้นกูจะรอดู แล้วอีกอย่างอย่าคิดส่งคนตามกูอีกรอบนี้กูใจดีปล่อยไปแต่ถ้ามีรอบหน้ามีอีกกูจะไม่ให้คนของมึงได้มีโอกาสกลับไปรายงานมึงอีก"คาร์ลเอ่ยบอกก่อนจะเดินหนีไปพร้อมกับลี่หยางโดยมีสายตาของจางเหว่ยมองตามไปด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล "ถ้าวันนั้นมาถึงวันที่ตระกูลซือของกูขึ้นมาเป็นใหญ่เมื่อไรวันนั้นกูจะเหยียบตระกูลเหยาของมึงให้จมตีนกูเลยค่อยดูไอ้คาร์ล!"
Bab terkait
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่9 เจอกันอีกแล้ว
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่9 เจอกันอีกแล้ว"กำลังจะลงไปแล้ว...รู้แล้วฉันก็รีบอยู่นี้ไงแค่นี้ก่อนนะหลินหลินจะลงไปแล้ว"หนูนากดวางสายจากหลินหลินทันทีเมื่อคุยจบเพราะว่าหลินหลินโทรมาหาเธอมากกว่าสามสายแล้วเพื่อบอกว่าจอดรถรออยู่ที่หน้าคอนโดของเธอนานมากแล้วให้เธอรีบลงไปเร็วๆสักทีวันนี้เธอกับหลินหลินมีนัดกันออกไปสังสรรค์ตามประสาสาวโสดกันโดยมีเพื่อนต่างคณะอีกสองคนไปร่วมแจมด้วยส่วนลูกแก้วตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับคู่หมั้นอย่างเจ้าสมุทรที่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปไหนเลย"ลืมอะไรอีกหรือเปล่านะ อ๊ะ...ลืมฉีดน้ำหอม"หนูนายืนเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งและนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมฉีดน้ำหอมก่อนจะยกขวดน้ำหอมราคาแพงฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องไป"กว่าจะมานะยัยหนูท่อฉันนั่งรอจนก้นฉันจะบานอยู่แล้ว"เสียงหวานของหลินหลินเอ่ยบ่นกับเพื่อนสนิทอย่างหนูนาทันทีเมื่อหนูนาเปิดประตูรถเข้ามานั่ง"ช้านิดช้าหน่อยทำบ่นไปได้"หนูนาพูดพร้อมกับจับสายเบลท์มาคาดไปด้วย"ก็เธอช้าอะ""ก็ถ้าเธอยังนั่งบ่นอยู่แบบนี้มันก็ยิ่งช้าไปอีกนะหลินหลินออกรถไปได้แล้ว""รู้แล้วน่า"หลินห
Terakhir Diperbarui : 2025-03-30ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่10 ผู้ชายคนเดิม
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่10ผู้ชายคนเดิม"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" หนูนาพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนเธอรู้สักมึนๆหัวแล้วรู้สึกอยากจะอ้วกมากเลยตอนนี้ หลังจากที่นั่งดื่มเข้าไปหลายแก้ว เธอก็อยากจะไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาสักหน่อยเพื่อจะรู้สึกสดชื่นขึ้นมา"ฉันไปเป็นเพื่อนไหม?"ข้าวตูถามขึ้น"ไม่ต้องหรอกฉันไปคนเดียวได้ห้องน้ำอยู่แค่นี้เองเธอดูยัยหลินหลินกับบะหมี่เถอะสภาพไม่ไหวไม่น่าไหวนะ"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับมองไปที่ร่างบางของเพื่อนทั้งสองคนที่ออกไปเต้นกันอย่างสนุกสนาน"โอเครีบไปรีบมาแล้วกัน"ข้าวตูบอกก่อนที่หนูนาจะพยักหน้าอย่างเข้าใจพร้อมกับคว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมาและหมุนตัวเดินไปที่ห้องน้ำ"ทำไมคนเยอะขนาดนี่นะเนี่ย"หนูนาบ่นอุบเมื่อเดินมาหน้าห้องน้ำแล้วเห็นมีแต่คนต่อแถวเข้าห้องน้ำกันเยอะมาก"ปวดฉี่กันมาจากไหนเนี่ยอ้วกจะแตกอยู่แล้ว"หนูนารู้สึกหงุดหงิดมาก จะขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ด้านบนก็ไม่ไหวเพราะตอนนี้เธอรู้สึกพะอืดพะอมจนอยากจะอ้วกเต็มที่แล้วและสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นประตูทางออกด้านหลังของคลับก่อนที่จะตัดสินใจเดินตรงไปที่ประตูทางออกเพราะเธอจะกลั้นไม่อยู่แล้ว"อ้วกกก"หนูนาโก่งคออาเจียนออกม
Terakhir Diperbarui : 2025-03-31ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่11 ทางเลือก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่11ทางเลือกคอนโดของคาร์ลตุ้บ!"โอ๊ย"หนูนาร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อเธอถูกโยนลงมาที่โซฟาอย่างแรง"เปิดตาเธอแล้วก็ออกไปได้แล้ว"คาร์ลเอ่ยสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่"ครับนาย"ลูกน้องพยักหน้าและทำตามที่เจ้านายสั่งก่อนที่จะหมุนตัวเดินออกจากห้องไป"..."เมื่อถูกเปิดตาออกหนูนาก็รีบมองไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนกเธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดหวั่นเนื้อตัวเธอสั่นเทาไปด้วยความกลัวตอนนี้ในที่ที่เธออยู่คือห้องคอนโดหรูแห่งหนึ่งที่ไหนสักทีในห้องทุกตกแต่งไปด้วยสไตล์ยุโรปเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นเป็นสีทองและสีขาวที่ทำให้ดูหรูหราคงไม่ต้องบอกว่าเจ้าของห้องมีรสนิยมที่ดีมากแค่ไหนและห้องนี่คือห้องของผู้ชายที่ชื่อคาร์ลงั้นเหรอ?แต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่เธอจะต้องมาสนใจ สิ่งที่หนูนาควรจะสนใจมากที่สุดในตอนนี้คือเขาพาเธอมาที่นี่ทำไมกัน"ที่นี่คอนโดฉัน"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเมื่อเห็นสายตาของหนูนาที่มองไปรอบๆห้องด้วยความสงสัย"ละ...แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?"หนูนาถามออกไปด้วยความกลัว กลัวจนถึงที่สุด"กลัวเหรอ?"คาร์ลถามพร้อมกับเดินไปหยิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับแก้วสอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-31ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่12 พึ่งเริ่มNC++
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่12พึ่งเริ่มNC++"ถือว่าเลือกได้ดีหนูนา"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเมื่อหนูนาเลือกคำตอบที่ทำให้เขาพึงพอใจเป็นอย่างมาก"..."หนูนาไม่ได้พูดอะไรเธอเอาแต่มองหน้าคาร์ลอย่างรู้สึกเกลียดชัง ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากใบหน้าหวานตรงหน้าแล้วหันไปมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาพร้อมกับวางถุงกระดาษลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าคาร์ล"ของที่นายสั่งได้แล้วครับ""อืม ออกไปได้แล้ว"คาร์ลรับคำในลำคอและโบกมือไล่เจกให้ออกไป"ครับนาย"เจกค้อมศีรษะเล็กน้อยให้เจ้านายและหันไปมองหน้าหนูนาที่นั่งอยู่เพียงเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป"เธอพร้อมแล้วใช่ไหมที่จะนอนกับฉัน?"คาร์ลถามออกมาตรงๆอย่างไม่อ้อมค้อม"..."หนูนามองหน้าคาร์ลพร้อมกับสูดลมหายใจเขาลึกๆก่อนที่จะพยักหน้าให้เป็นคำตอบ เธออยากให้เรื่องนี้มันจบๆไปสักที ยิ่งจบเร็วเท่าไรยิ่งดีมากเท่านั้น ก็แค่เสียตัวครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก หนูนาพยายามปลอบใจตัวเองไว้"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำสิ"คาร์ลดันถุงกระดาษที่อยู่ตรงหน้าไปให้หนูนา
Terakhir Diperbarui : 2025-03-31ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่13 อดทนNC+++
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่13อดทนNC+++"หึ อย่าพึ่งร้องหนูนานี่มันพึ่งเริ่ม"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อรับรู้ได้ว่าหญิงสาวใต้ร่างยังสดใหม่ กลิ่นคาวเลือดบริสุทธิ์ที่คละคลุ้งออกมาเป็นการยืนยันได้อย่างดีว่าคาร์ลเป็นผู้ชายคนแรกของหนูนา"อะ...เอาออกไป!ฉะ...ฉันเจ็บ!"หนูนาใช้มือบางพยายามดันหน้าท้องแกร่งของคาร์ลให้ออกไปจากตัวเธอเพราะเธอเจ็บจนเหมือนร่างกายเธอกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้วตอนนี้เธอไม่คิดว่าการมีเซ็กส์ครั้งแรกมันจะเจ็บและทรมานแบบนี้ เธอเคยดูคลิปวิดีโอทำไมเขาถึงได้ดูมีความสุขในการมีเซ็กส์กันนะเธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ"ไร้สาระ!"คาร์ลเอ่ยบอกเสียงเข้มอย่างดุดันและปัดมือบางของหนูนาออกอย่างรำคาญก่อนจะโถมตัวลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากบางชมพูระเรื่อของเธอลิ้นหนาตวัดเข้าไปเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาอย่างชอบใจ ความหวานฉ่ำถูกแทรกซึมไปทั่วในโพรงปากอย่างดูดดื่มทำให้คาร์ลรู้สึกพึงพอใจ ส่วนสะโพกหนาก็ขยับเข้าออกอย่างเนิบนาบเพื่อให้หญิงสาวปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาชโลมความใหญ่โตของเขาก่อนที่จะเริ่มเกม"ฮึก!..."หนูนาร้องไห้ออกมาและพยายามเบี่ยงหน้าหลบจากคาร์ลเธอไม่ยอมให้คาร์ลจูบเพราะเธอหายใจไม่ออก"อย่าดื้อกับฉั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-31ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่14 ผู้ชายสารเลว
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่14ผู้ชายสารเลว"อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในยามเช้าเมื่อแสงแดดในเวลาเจ็ดโมงกว่าๆสาดส่องรอดพ้นผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบลงที่ใบหน้านวลของเธอดวงตากลมโตค่อยๆลืมตาขึ้นมาในสภาพอิดโรย ร่างกายเปลือยเปล่าพร้อมกับมีผ้าห่มผืนใหญ่คุมตัวไว้ก่อนจะหันไปมองข้างๆที่นอนที่ตอนนี้มันว่างเปล่าไม่มีร่างหนาของคาร์ลที่นอนอยู่ด้วยกันเมื่อคืน ใช่เมื่อคืนเธอกับเขา เรานอนด้วยกันบนเตียงนี้! เมื่อคืนกว่าคาร์ลจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระก็นานนับหลายชั่วโมงหนูนาได้แต่มองเพดานอย่างเลื่อนลอย มือบางกำผ้าห่มไว้แน่นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอไม่อยากจะยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายสารเลวอย่างคาร์ลแล้วแต่ความจริงก็คือความจริงหนูนาค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับเมื่ออาการปวดศีรษะเข้าเล่นงานและไม่ใช่แค่อาการปวดศีรษะที่เข้าเล่นงานเธอความเจ็บปวดตรงกลางใจความเป็นสาวก็เข้าเล่นงานเธอเช่นกัน หนูนารู้สึกว่าใจกลางความเป็นสาวของเธอทั้งเจ็บทั้งระบมไปหมดและเธอก็ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแถมลมหายใจที่เป่าออกมาก็ยังร้อนอีกตั้งหาก อาก
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่15 ลืมมันไปให้หมด
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่15ลืมมันไปให้หมดปึก!หนูนาเดินเข้ามาในห้องของตัวเองพร้อมกับเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงลงพื้นอย่างเดือดดาล เธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาและกำหมัดแน่นเมื่อนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่คาร์ลทำไว้กับเธอ"ไอ้ชั่วฉันเกลียดแก!"หนูนาลุกขึ้นจากโซฟาและเดินเข้าไปในห้องนอน เธอรีบถอดชุดเดรสที่ใส่อยู่ออกและปามันลงพื้นก่อนที่เธอจะใช้เท้าเหยียบชุดเดรสเพื่อระบายความโกรธที่มันคับแน่นอยู่ในใจ"กรี๊ดดดดดดดดด ฮึกฉันเกลียดแกไอ้ผู้ชายสารเลว"หนูนากรีดร้องและร้องไห้ออกมา มือบางยกขึ้นมาถูตามเนื้อตามตัวเพื่อหวังว่าจะลบรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลออกไปได้หนูนาเดินเข้ามาในห้องน้ำ เธอเดินเข้าไปที่ใต้เรนชาวเวอร์ก่อนจะเปิดน้ำให้มันไหลลงมากระทบที่ร่างกาย หนูนากดครีมอาบน้ำที่วางอยู่ใส่มือและถูลงไปที่ตัวอย่างแรงเพื่อหวังว่าจะชำระร่องรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลให้ออกไปจากร่างกายของเธอ สัมผัสที่น่ารังเกียจของผู้ชายสารเลวคนนั้นล้างออกไปให้หมดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ยัยหนูท่ออยู่หรือเปล่า""อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายกว่าๆเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องจากด้านนอนดังขึ้น เธอเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ คงจะเป็นว่าเธอค
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่16 อย่าให้คาดสายตา
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่16อย่าให้คาดสายตาMini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยันลานจอดรถของหน้าคณะ หนูนาเปิดประตูรถลงมาก่อนที่จะได้ยินเสียงดังขึ้นเธอจึงหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน"เดี๋ยวสิพี่โอมมาคุยกับเจนให้รู้เรื่องก่อนนะว่าผู้หญิงที่มากดไลค์คอมเมนต์รูปพี่มันเป็นใคร?""ก็บอกว่าเพื่อนไงฟังไม่เข้าใจหรือไงเจนแล้วก็พูดเสียงให้มันเบาๆหน่อยไม่อายคนอื่นหรือไง!""เพื่อนเหรอเพื่อนที่ไหนมาบอกรักกันใต้รูปแล้วอีกอย่างเจนไม่อาย คนที่จะอายคือพี่ตั้งหากเพราะพี่กำลังนอกใจเจน!""แล้วเราคบกันตอนไหนเหรอเจนเราเคยคุยกันแล้วนี่ว่าเรื่องระหว่างเรามันก็แค่สนุกไม่มีอะไรมาผูกมัดแล้วเจนจะมาหาว่าพี่นอกใจได้อย่างไง""อ๋อพี่มันเป็นผู้ชายที่เลวแบบนี้เองเหรอพี่โอม ไอ้ผู้ชายเฮงซวยขอให้พี่ไปลงนรกเร็วๆ!"หนูนายกมือขึ้นมากอดออกและใช้สะโพกพิงกับรถของเธอพร้อมกับจ้องมองไปที่โอมน้องรหัสของตัวเองที่กำลังยืนทะเลาะกับผู้หญิงคนหนึ่งก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะตะโกนด่าออกมาเสียงดังและเดินหนีไปทันที หนูนาส่ายหน้าและหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าที่ดูไม่ดีเท่าไรของน้องรหัสตัวเอง"เจ๊นา!"โอมกำลังจะเดินเข้าไปในตึกคณะแต่ก็ต้องหยุดชะ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
Bab terbaru
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่25 ถามอะไรโง่ๆNC++
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่25ถามอะไรโง่ๆNC++ติ๊ง ติ๊ง ติ๊งเสียงการแจ้งเตือนข้อความจากแอปพลิเคชันหนึ่งดังขึ้นทำให้คาร์ลที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงนอนละสายตาจากแท็บเล็ตตรงหน้าและไปมองตามเสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นมันไม่ใช่ของเขาแต่เป็นโทรศัพท์ของหนูนาที่ดังขึ้นอยู่บนโต๊ะหัวเตียงฝั่งที่เธอนอนขายาวตวัดลงมาจากบนเตียงนอนและเดินอ้อมไปอีกฝั่งก่อนจะถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์เธอขึ้นมาดูการแจ้งเตือนที่มันเด้งอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือและมันก็ปรากฏรายชื่อคนที่ส่งข้อความมา โอม"เจ๊นาพรุ่งนี้ว่างไหมคือว่าผมอยากชวนเจ๊ไปกินข้าวด้วยกันน่ะ""ไปหรือไม่ไปเจ๊ก็บอกผมด้วยนะ แต่ผมก็อยากให้เจ๊ไปนะ""เจ๊นา...ทำไมเงียบล่ะ?""ที่เงียบแบบนี้แสดงว่าหลับแล้วใช่ไหมเนี่ยเจ๊""โอเคถ้างั้นผมไม่กวนแหละเอาไว้พรุ่งนี้เจ๊ตื่นมาแล้วค่อยตอบผมก็ได้""อย่างไงคืนนี้ก็ฝันดีนะครับเจ๊นา""สติ๊กเกอร์"คาร์ลไล่อ่านข้อความทุกข้อความที่โอมน้องรหัสของหนูนาส่งเข้ามาด้วยแววตาเรียบเฉยก่อนที่จะได้ยินเสียงประตูห้องน้ำดังขึ้นแกร๊กประตูห้องน้ำถูกเปิดออกมาพร้อมกับร่างบางของหนูนาที่เดินออกมาหลังจากที่เธอเข้าไปอาบน้ำมา"คุณทำอะไรกับโท
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่24 ผู้ชายประสาท
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่24ผู้ชายประสาท"นู่นไอ้โอมมานู่นแล้วบ่นถึงก็มาเลย"บอมพยักพเยิดไปที่ด้านหลังของเจเมื่อเห็นว่าโอมเพื่อนสนิทเดินมา"ไปไหนมาใกล้ได้เวลาเข้าเรียนแล้วนะไอ้โอม?"เจเอ่ยถามขึ้นทันทีเมื่อโอมเดินมา"ไปหาเจ๊นามา"โอมตอบ"นั่นแน่ไปแอ่วพี่เขาแต่เช้าเลยนะมึง"บอมเอ่ยแซวพร้อมกับหันไปขยิบตาให้เจเป็นเชิงรู้กัน"กูไม่เข้าใจเลยนะว่ามึงชอบพี่เขาทำไมถึงไม่บอกพี่เขาไปตรงๆวะไอ้โอม?"เจถามขึ้น"กูไม่รู้จะพูดอย่างไงวะกูกลัวบอกเจ๊นาเขาไปแล้วเขาไม่เล่นด้วยมันจะมองหน้ากันลำบากนะเว้ย"โอมถอนหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตกโอมแอบชอบหนูนาพี่รหัสของตัวเองมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่และที่คอยกวนประสาทคอยแกล้งเธอก็เพราะว่าเขาเขินและก็กลัวด้วยว่าถ้าบอกเธอออกไปแล้วหนูนาเธออาจจะเมินเขาเลยก็ได้ เรื่องนี้บอมกับเจมันก็รู้มาตลอด"กูว่าก่อนที่มึงจะบอกพี่หนูนานะมึงเลิกนิสัยเจ้าชู้ให้ได้ก่อนดีกว่าเพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนเขาชอบคนเจ้าชู้แบบมึงหรอกนะไอ้โอม"บอมเอ่ย"เออกูก็เห็นด้วยอย่างที่ไอ้บอมบอกนะไอ้โอมถ้าขืนมึงยังเจ้าชู้คบกับสาวทุกคณะไปทั่วแบบนี้พี่หนูนาเขาไม่เอามึงหรอกแต่สิ่งที่สำคัญไปมากกว่านั้นก็คือม
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่23 ไม่คิดที่จะมี
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่23 ไม่คิดที่จะมีหลังจากที่คาร์ลมาส่งหนูนาที่หน้ามหาลัย หนูนาก็รีบเดินเข้ามาในมหาลัยทันที เธอรีบเดินมานั่งลงที่โต๊ะไม้ใต้ตึกของคณะและพลางคิดถึงคำพูดของคาร์ลที่พูดกับเธอก่อนที่เธอจะลงมาจากรถ"เธอเป็นคนฉลาดนะหนูนาเธอควรจะรู้ว่าอันไหนที่ทำให้ฉันพอใจหรืออันไหนที่ทำให้ฉันไม่พอใจ""...""เป็นเด็กดีกับฉันไม่ดื้อและเชื่อฟังฉัน บางทีฉันอาจจะใจดีรีบปล่อยเธอไปก็ได้"หนูนาถอนหายใจออกมาอย่างคิดไม่ตกกับคำพูดของคาร์ลถ้าเธอยอมเชื่อฟังเขา คาร์ลจะยอมปล่อยเธอไปจริงๆเหรอคำพูดของเขามันเชื่อถือได้มากแค่ไหนกัน"อึก"หนูนาสะดุ้งตัวขึ้นออกจากภวังความคิดด้วยความตกใจเมื่ออยู่ๆก็มีอะไรเย็นๆมาแนบที่แก้มข้างขวาของเธอ หนูนาจึงหันไปมองก่อนที่จะเห็นว่าเป็นโอมน้องรหัสของเธอที่เป็นคนเอาขวดน้ำเย็นๆมาแนบลงที่แก้มของเธอ"ฉันตกใจหมดเล่นอะไรของนาย?"หนูนาปัดขวดน้ำที่แนบแก้มเธอออกไป"เป็นอะไรเจ๊เห็นนั่งเหม่อ?"โอมเอ่ยถามแล้วพาตัวเองไปเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามกับหนูนา"เปล่าก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย"หนูนาบอกปัดออกไป"เหรอ ทำไมเมื่อวานเจ๊กลับเร็วจังเลยเห็นเดินออกไปนอกงานแล้วก็ไม่เห็นเข้ามาใน
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่22 เป็นสิ่งของที่ต้องอยู่กับเจ้าของ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่22เป็นสิ่งของที่ต้องอยู่กับเจ้าของ"เชิญนั่งค่ะ"เนียนเลื่อนเก้าอี้ให้หนูนาได้นั่งลงเมื่อหนูนาเดินมาที่โต๊ะอาหารหลังจากที่เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว"..."หนูนาไม่ได้นั่งลงตามที่เนียนบอก เธอได้แต่ยืนมองคาร์ลที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอาหารอย่างไม่วางตา"นั่งลงกินข้าวหนูนาฉันไม่ชอบให้ใครมายืนค้ำหัว"คาร์ลบอกเสียงนิ่งและใช้ส้อมจิ้มแฮมที่อยู่ในจานแล้วเอามันเข้าปาก"คุณให้คนไปขนของที่คอนโดของฉันมาที่นี่ทำไม?!"หนูนาถามขึ้นด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น"นั่งลง"คาร์ลไม่ได้ตอบคำถามเธอแต่เอ่ยสั่งให้เธอนั่งลง"ฉันต้องการคำตอบว่าคุณให้คนไปขนของๆฉันมาที่นี่ทำไม?!"หนูนาถามย้ำอีกครั้งอย่างเสียงดังพร้อมกับพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นไว้เพล้ง!"อึก!"หนูนาสะดุ้งตัวขึ้นด้วยความตกใจเมื่อคาร์ลโยนช้อนส้อมลงในจานอย่างแรงจนมันเกิดเสียงดังและไม่ใช่แค่เธอที่ตกใจเนียนแม่บ้านเองที่ยืนอยู่ก็ตกใจด้วยเช่นกัน"นั่งลงอย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ!"คาร์ลเงยหน้าขึ้นมามองหนูนาด้วยสายตาเรียบเฉยแต่แฝงไปถึงความดุดัน"คุณหนูนาคะนั่งลงเถอะค่ะอย่าให้คุณคาร์ลโมโหเลยนะคะมันจะไม่ดีต่อตัวคุณ"เนียนเดินเข้ามากระซิบที่
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่21 ด่าด้วยสายตาNC+++
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่21ด่าด้วยสายตาNC+++"กำลังด่าฉันด้วยสายตาอยู่เหรอหนูนา?"เมื่อเห็นหญิงสาวมองมาที่เขาด้วยสายตาแข็งกร้าวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ทำให้คาร์ลรู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังด่าเขาด้วยสายตา"..."หนูนาไม่ได้ตอบเธอเอาแต่จ้องมองคาร์ลด้วยแววตาวาวโรจน์อย่างไม่กลัวเกรง"อยากจะด่าอะไรก็ด่าไปฉันไม่สนมีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันสนคือร่างกายของเธอ"คาร์ลพูดจบก็อัดสะโพกสอบเข้าไปที่ร่องสาวอย่างแรงอีกครั้งปึก!"อื้อ...อึก!"ปึก! ปึก! ปึก!สะโพกสอบอัดกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างหนักหน่วงก่อนที่คาร์ลจะโน้มใบหน้าลงมาซุกไซ้ที่ลำคอระหงเพียงได้สูดดมกลิ่นหอมๆจากซอกคอระหงมันก็ยิ่งเพิ่มความกระสันในตัวของคาร์ลให้เพิ่มขึ้นปึก! ปึก! ปึก!"อื้อ...คะ...คุณคาร์ลฉันเจ็บ!"หนูนาร้องบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นปึก! ปึก! ปึก!"อ๊า...!"คาร์ลเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมา เขาไม่ได้สนใจในคำพูดของหนูนาสะโพกสอบก็ยังคงทำหน้าที่อยู่ ความคับแน่นของหนูนา มันช่างดีมากจริงๆ"อึก...จะ...เจ็บเอามันออกไปนะคุณคาร์ล!""หุบปากหนูนาอย่ามาสั่งฉันเธอมีหน้าที่นอนเฉยๆแล้วครางออกมาก็พอ!"คาร์ลสั่งเสียงเข้มพร้อมกับอัดกระแทกกระท
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่20 ผลตอบแทนของคนกล้าNC++
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่20ผลตอบแทนของคนกล้าNC++มือหนาโยนเสื้อสูทสีขาวลงบนเบาะรถข้างๆก่อนที่จะขยับเนกไทและดึงมันออกจากลำคอและโยนลงไปบนเสื้อสูทในขณะที่นั่งอยู่ในรถหลังจากที่งานเลิกคาร์ลก็ขึ้นรถออกมาจากโรงแรมทันที"นายครับคนของเราบอกว่าหลังจากที่คุณหนูนาออกมาจากโรงแรม คุณหนูนาเธอก็กลับคอนโดเลยไม่ได้แวะไปไหนครับ"เจกรายงานให้คาร์ลฟังในขณะที่ทำหน้าที่เป็นสารถีขับรถอยู่"..."คาร์ลไม่ได้ตอบอะไรออกไป เขาหันหน้าออกไปมองที่ด้านนอกกระจกรถพร้อมกับยกมือขึ้นมาจับที่ใบหน้าด้านซ้ายของตัวเองที่ถูกหนูนาตบลงมา คาร์ลแค่นยิ้มออกมาอย่างตลกขบขันไม่เคยมีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้แต่หนูนาเป็นคนแรกที่ทำ"นายจะไปไหนต่อหรือเปล่าครับ?"เจกเอ่ยถามขึ้น"ขับไปเรื่อยๆ"คาร์ลบอกเสียงนิ่ง"ครับ"เจกพยักหน้ารับและขับรถไปเรื่อยๆตามที่เจ้านายสั่งคอนโดหนูนา"อื้อ..."หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเธอรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรมารบกวนที่ใบหน้าของเธอ หนูนาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย"กรี๊ดดดดดดดดด! อื้อ.."หนูนากรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความตกใจกลัวเมื่อเห็นเงาดำๆนั่งอยู่ข้างๆเตียงก่อนที่จะมีมือหนามาปิดปากของเธอเอาไว้"เงียบ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่19 กล้าดี
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่19กล้าดี"ฉันบอกเธอตอนไหนเหรอหนูนาว่าจบ เธอคิดดูดีๆสิหนูนาว่าฉันบอกเหรอมีแต่เธอที่คิดเองเออเองไปคนเดียว""..."คำพูดของคาร์ลที่พูดออกมาทำให้หนูนาถึงกับนิ่งชะงักไปในทันทีก่อนที่เธอจะย้อนคิดถึงเรื่องคืนนั้น ใช่คืนนั้นคาร์ลไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยมีแต่เธอที่พูดเองเออเองส่วนเขาก็เอาแต่ยิ้มออกมาจนเธอเผลอเข้าใจไปคนเดียวว่าถ้าเธอยอมเลือกทางเลือกที่สองแล้วเขาจะจบแต่มันไม่ใช่เลยเขาไม่จบ!"ว่าไงล่ะ?""คะ...คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่!"หนูนาถามออกไปเสียงแข็งพร้อมกับกำมือของตัวเองไว้แน่นอย่างเจ็บใจที่เธอเสียรู้ให้คาร์ล"ร่างกายของเธอ""มะ...หมายความว่าอย่างไง?"หนูนาถามออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา"ฉันไม่ชอบพูดซ้ำหนูนา"คาร์ลผละตัวออกจากหนูนาและถอยหลังออกห่างจากเธอเพียงนิดเดียว"คุณได้มันบ้าไปแล้วทำไมถึงไม่ยอมจบกันฉัน!""ถ้าฉันอยากจบฉันจะบอกเธอเองแต่ตอนนี้ฉันยังไม่จบเธอก็ไม่มีสิทธิ์จบมันเข้าใจไหม!""คุณมันสารเลว!"หนูนากำหมัดแน่นอย่างโกรธแค้นผู้ชายตรงหน้าอย่างมากที่สุด เขามันสารเลวจริงๆ"ใครๆก็มักจะบอกกับฉันแบบนี้เหมือนกัน"คาร์ลเอ่ยบอก
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่18 คิดเองเออเอง
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่18 คิดเองเออเองเพล้ง!"ว๊าย หนูนาลูก!"คุณหญิงธีรยารีบวิ่งมาดึงลูกสาวให้ออกห่างจากเศษแก้วที่แตกทันทีเพราะมันอยู่ใกล้กับลูกสาวของเธอมาก"..."หนูนาเหมือนหลุดออกจากในภวังค์ความคิดเมื่อถูกผู้เป็นแม่มาดึงตัวเธอ หนูนากวาดสายตามองไปรอบงานเธอเห็นผู้คนมากมายภายในงานต่างมองมาที่เธอเป็นสายตาเดียวกันรวมถึงสายตาของคาร์ลด้วยที่จ้องมองมาที่เธอเขากระตุกยิ้มให้เธอ"หนูนาลูกเป็นอะไรหรือเปล่า?"คุณหญิงธีรยาถามลูกสาวด้วยความตกใจและก้มดูที่เท้าของลูกสาวเพราะกลัวว่าเศษแก้วจะโดนลูกสาว"มะ...ไม่เป็นอะไรค่ะ นาไม่เป็นไรอะไรค่ะ"หนูนาส่ายหน้าปฏิเสธก่อนที่จะมีพนักงานรีบวิ่งมาทำความสะอาดเศษแก้วที่แตกทันที"หนูนาลูกไม่สบายเหรอทำไมถึงหน้าซีด?"เจ้าสัวสินธุถามขึ้นเมื่อเห็นหน้าซีดเผือดของลูกสาว"เปล่าค่ะป๊านาปกติดี"หนูนาเอ่ยบอกป๊าของเธอและเหลือบสายตาไปมองหน้าคาร์ล เขายืนมองเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะหมุนตัวเดินหนีไปทางอื่น"แน่นะหนูนา ลูกมั่นใจนะว่าไม่เป็นอะไร?"เจ้าสัวสินธุถามลูกสาวอีกครั้งค่ะป๊านาไม่เป็นอะไรจริงๆ"หนูนายืนยันอีกครั้งก่อนที่ทุกคนจะหันไปมองที่เวทีเมื่อคาร์ลเดินขึ้นไปและหยิบไมค์
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่17 ความหวาดกลัว
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่17ความหวาดกลัวคอนโดของหนูนาครืดดด ครืดดดเสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูดังขึ้นในขณะที่หนูนาเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เธอเข้าไปอาบน้ำมา มือบางหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนที่นอนขึ้นมาก่อนที่จะกดรับสายเมื่อเห็นว่าผู้เป็นแม่โทรเข้ามาหนูนา : "ฮัลโหลค่ะม๊า?"(คุณหญิงธีรยา : "ว่าไงลูกสาวม๊าหายไปเลยไม่กลับบ้านมาหาป๊ากับม๊าเลยนะไม่คิดถึงป๊ากับม๊าหรือไง?")หนูนา : "คิดถึงสุดๆเลยค่ะแต่ช่วงนี้หนูนาเรียนหนักมากๆเลยค่ะเลยไม่ได้กลับบ้านเลย"หนูนาเอ่ยบอกผู้เป็นแม่และนั่งลงบนเตียงนอนมืออีกครั้งก็ใช้ผ้าเช็ดผมที่เปียกไปด้วยเพราะเธอพึ่งจะสระผมมา(คุณหญิงธีรยา : "แล้วลูกพอจะมีเวลาว่างให้ม๊ากับป๊าไหมอาทิตย์หน้า")หนูนา : "อาทิตย์หน้าเหรอคะหนูนาว่างอยู่ค่ะ"(คุณหญิงธีรยา : "ถ้างั้นก็ดีจะไปงานกับป๊ากับม๊าหน่อยนะ")หนูนา : "งานอะไรเหรอคะม๊า?"(คุณหญิงธีรยา : "เห็นป๊าบอกว่าเป็นงานเปิดตัวบริษัทใหม่แล้วก็เปิดตัวผู้บริหารของบริษัทด้วยนะเห็นป๊าบอกว่าผู้บริหารยังอายุน้อยอยู่เลยเป็นคนฮ่องกงส่วนบริษัทที่เปิดตัวก็ขยายจากฮ่องกงมาตั้งที่ประเทศไทยน่ะจ้ะ")หนูนา : "เหรอคะ ถ้างั้นก็ได้ค่
