Home / มาเฟีย / ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย / ตอนที่8 พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอ

Share

ตอนที่8 พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอ

last update Huling Na-update: 2025-03-29 03:32:21

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย

ตอนที่8

พบเจอกับคนที่ไม่อยากเจอ

ฮ่องกง

Penthousesของคาร์ล

"วันนี้นายจะเข้าไปที่บริษัทหรือเปล่าครับ?"เจกเอ่ยถามกับเจ้านายในขณะเจ้านายกำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่ภายในห้องอาหาร

"ไม่"คาร์ลตอบ

"แล้วนายจะเข้าไปที่โกงดังไหมครับ?"

"ดึกๆค่อยไป"คาร์ลตอบ

"ครับนาย...เออนายครับเรื่องเซ็นสัญญาที่ท่าเรือประเทศไทยทางฝั่งนู้นคุณสิบทิศตกลงแล้วนะครับที่จะเซ็นสัญญากับเราแล้วนะครับนาย"เจกบอก

"อืมดี...เดี๋ยวมึงก็จองตั๋วเครื่องบินด้วยอาทิตย์หน้ากูจะบินไปประเทศไทย"คาร์ลบอก

"ได้ครับนาย"เจกพยักหน้ารับ

โกงดังสินค้า

"สวัสดีครับนายคุณลี่หยางกับคุณไฉรออยู่ที่ด้านบนห้องรับรองหนึ่งครับ"ลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูหน้าโกงดังเอ่ยบอกพร้อมกับค้อมศีรษะเล็กน้อยให้กับคาร์ล

"อือ"คาร์ลรับคำในลำคอก่อนจะเดินผ่านหน้าลูกน้องไปโดยมีเจกค่อยเดินตามหลังมาติดๆ

"ไม่ต้องเข้าไปรออยู่ข้างนอก"คาร์ลเอ่ยบอกเจกเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องรับรอง

"ครับนาย"เจกพยักหน้าก่อนที่คาร์จะเปิดประตูเข้าไปในห้องรับรอง

แกร๊ก

"มาช้า"ลี่หยางหรือ(ถัง ลี่หยาง)พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคาร์ลเดินเข้ามาในห้อง

"..."คาร์ลไม่ตอบก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆกับลี่หยางก่อนจะเอ่ยถาม

"สินค้าจะมากี่โมง?"

"อีกสิบห้านาทีถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด"ลี่หยางตอบพร้อมกับยกนาฬิกาที่ข้อมือขึ้นมาดู

"อือ"คาร์ลพยักหน้า

"ดื่มหน่อยไหมกูพึ่งได้เหล้าแพงมา?"ไฉหรือ(เหริน ไฉ)ชูแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาพร้อมกับเอ่ยถาม

"ไม่"คาร์ลตอบ

"ตามใจของดีนะเว้ย"ไฉไหว่ไหล่ใส่ก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม

คาร์ลลี่หยางและไฉเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เด็กๆตระกูลของเราทั้งสามตระกูลเป็นพันธมิตรกันมายาวนานเราเรียกว่าเป็นเหมือนครอบครัวใหญ่เลยก็ว่าได้ที่ค่อยพึ่งพาอาศัยกัน

"แล้วเรื่องไปคุยที่ไทยได้เรื่องอย่างไงบ้าง?"ลี่หยางถาม

"ก็โอเคอาทิตย์หน้าจะบินไปเซ็นสัญญา"คาร์ลบอก

"เออก็ดีแล้วเวลาส่งสินค้าเข้าไทยจะได้สะดวกขึ้น"ลี่หยางบอก

"อาทิตย์หน้างานวันเกิดลุงเหลียง ลุงเหลียงบอกว่าพวกมึงสองตัวไปด้วย"ไฉเอ่ยบอกและยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม 

ลุงเหลียงคือผู้ใหญ่ที่พวกเขาทั้งสามคนเคารพนับถือมากเหมือนพ่อคนที่สองเลยก็ว่าได้ ลุงเหลียงค่อยช่วยเหลือและให้คำปรึกษาพวกเขาในด้านธุรกิจไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรลุงเหลียงก็สามารถช่วยทำให้พวกเขาแก้ปัญหาได้อย่างสบายๆ

"งานนี้ไอ้จางเหว่ยไปด้วยใช่ไหมกูล่ะไม่อยากไปเลยเหม็นขี้หน้ามัน"ลี่หยางเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด

"ก็ทนหน่อยๆตระกูลซือกับลุงเหลียงนับถือกันมายาวนานอย่างไงก็ต้องเจอ"คาร์ลบอก

"รำคาญขี้หน้ามันชะมัด"ลี่หยางบอกด้วยท่าหงุดหงิดอย่างไม่ชอบใจ

"รำคาญไปก็เท่านั้นตราบใดที่มันยังไม่ตายมึงก็ต้องเจอมันอยู่แบบนี้แหละ"ไฉบอกก่อนที่จะได้ยินเสียงของลูกน้องเคาะประตูแล้วเดินเข้ามา

"นายครับสินค้าเราครับมาแล้วครับนายจะลงไปเช็กด้วยตัวเองหรือให้พวกผมเช็กกันเลยดีครับ"ลูกน้องเอ่ยถาม

"เดี๋ยวพวกกูจะลงไปเช็กเอง"คาร์ลบอก

"ครับนาย"ลูกน้องพยักหน้าพร้อมกับเดินออกไปจากนั้นทั้งสามคนจึงลุกขึ้นและเดินออกไปเช็กสินค้า

คฤหาสน์ลุงเหลียง

"นี่งานเลี้ยงวันเกิดหรืองานเลี้ยงโรงทานวะทำไมคนมันถึงได้เยอะแบบนี้"ไฉเอ่ยบอกและกวาดสายตาไปมองรอบๆคฤหาสน์ของลุงเหลียงที่ตอนนี้ถูกเนรมิตให้เป็นสถานที่จัดงานวันเกิดที่ใหญ่โต

"ลุงเหลียงแกเป็นคนกว้างขวางไม่แปลกที่คนจะมางานวันเกิดแกเยอะ"คาร์ลเอ่ยบอก

"ก็เยอะเกินมากันครึ่งฮ่องกงได้เลยมั่ง"ไฉเอ่ยบอกพร้อมกับหัวเราะออกมา

"ก็จริงที่มากันครึ่งห้องกงหนึ่งในนั้นก็มีคู่หมั้นแสนสวยของมึงด้วย"ลี่หยางพยักพเยิดไปทางด้านหลังของไฉ

ไฉเลิกคิ้วขึ้นและหันไปมองที่ด้านหลังของตัวเองก่อนจะเห็นร่างบางระหงของ ถิงถิงหรือ(ไป๋ ถิงถิง)คู่หมั้นของตัวเองเดินตรงมาทางเขา

"สวัสดีค่ะเฮียไฉ เฮียคาร์ล เฮียหยาง"ถิงถิงเอ่ยทักทายกับทั้งสามคนอย่างสนิทสนมเพราะพวกเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ

"สวัสดีถิงถิง"คาร์ลทักทายกลับเช่นกัน

"สวัสดีถิงถิงวันนี้สวยมากเลยนะ"ลี่หยางเอ่ยชม

"ขอบคุณค่ะเฮียหยาง"ถิงถิงส่งยิ้มหวานไปให้ลี่หยางก่อนที่จะหันไปคุยกับไฉ

"เฮียไฉไม่คิดจะทักถิงเลยเหรอ ถิงน้อยใจนะ"ถิงถิงเอ่ยบอกพร้อมกับทำท่าน้อยใจใส่ไฉ

"กูไปหาคนรู้จักก่อนนะเดี๋ยวมา"ไฉไม่ได้สนใจคำพูดของถิงถิงและหันไปพูดกับเพื่อนสนิททั้งสองคนแทนก่อนจะเดินแยกตัวออกไปโดยมีสายตาทั้งสามคนคอยมองตามไป

"เฮียไฉจะไปไหนรอถิงด้วยสิทำไมเจอหน้าถิงแล้วชอบเดินหนีอยู่เรื่อยเลยนะ เฮียคาร์ล เฮียหยางเดี๋ยวถิงตามเฮียไฉก่อนนะเดี๋ยวถิงมาคุยด้วยใหม่"ถิงถิงบ่นพึมพำออกมาก่อนที่ประโยคหลังจะหันไปบอกคาร์ลและลี่หยาง

"อือไปเถอะ"คาร์ลพยักหน้าก่อนที่ถิงถิงจะเดินตามไฉเพื่อนเขาไป

"มึงว่าคู่นี้จะรอดป่ะวะกูล่ะไม่เข้าใจถิงถิงเลยว่าทำไมถึงรักไอ้ไฉขนาดนั้นทั้งที่ไอ้ไฉก็ไม่ใช่คู่หมั้นที่ดีขนาดนั้น"ลี่หยางพูดขึ้นและมองตามทั้งสองคนไป

"ไม่รู้สิกูก็มองอนาคตสองคนนี้ไม่ออก"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"กูก็มองไม่ออกวะ"ลี่หยางส่ายหน้าไปมาก่อนจะเรียกบริกรให้เอาเครื่องดื่มมาให้

ในขณะที่คาร์ลและลี่หยางกำลังยืนพูดคุยกันอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงทุ้มของใครบางคนดังขึ้น

"คาร์ล ลี่หยาง"

"ลุงเหลียง"คาร์ลเอ่ยเรียกพร้อมกับค้อมศีรษะเล็กน้อยให้กับลุงเหลียงพร้อมกับลี่หยาง

"สุขสันต์วันเกินนะครับลุงเหลียง"ลี่หยางเอ่ยบอก

"สุขสันต์วันเกินครับลุงเหลียง"คาร์ลเอ่ยบอกเช่นกัน

"อ่า ขอบใจพวกแกมากแล้วก็ของขวัญด้วยฉันบอกพวกแกแล้วว่าไม่ต้องเอามาให้มาแค่ตัวก็พอ"เหลียงบอกอย่างเกรงใจเพราะคาร์ลลี่หยางและไฉซื้อรถราคาแพงมาให้เขาเป็นของขวัญวันเกิดซึ่งเขาบอกแล้วว่าไม่ต้องที่มีอยู่ก็ขับจะไม่หมดอยู่แล้ว

"เล็กน้อยครับลุง"คาร์ลบอก

"ใช่ครับเรื่องเล็กน้อยลุงช่วยอะไรพวกผมไว้ตั้งเยอะแค่ของขวัญเล็กน้อยมาก"ลี่หยางเอ่ยเสริมด้วยอีกคน

"อือ...แล้วไฉไปไหนล่ะ?"เหลียงเอ่ยถาม

"เห็นบอกเจอคนรู้จักก็เลยเดินไปทางนู้นครับ"ลี่หยางเอ่ยบอก

"อ๋อ"เหลียงพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนที่จะได้ยินเสียงทุ้มดังขึ้นทำให้คาร์ลี่หยางและเหลียงต่างหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน

คาร์ลกับลี่หยางถอนหายใจออกมาอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เมื่อเห็นว่าจางเหว่ยเดินตรงมาทางพวกเขา

"สวัสดีครับลุงเหลียงสุขสันต์วันเกินนะครับ"จางเหว่ยเอ่ยทักทายกับเจ้าของงานวันเกิดและปรายตาไปมองคาร์ลและลี่ยางเล็กน้อย

"สวัสดีและก็ขอบใจมากนะจางเหว่ย"เหลียงพยักหน้าก่อนที่ลูกน้องของเหลียงจะเดินตรงมากระซิบที่ข้างหูจากนั้นก็ขอตัวเดินออกไป

"ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะเชิญตามสบาย"เหลียงเอ่ยบอกกับทุกคนก่อนที่จะเดินแยกออกไป

"จะรีบไปไหนไม่คิดจะทักทายกันหน่อยเหรอเจอคนรู้จักแต่ไม่คิดจะทักทายมันเสียมารยาทนะ"จางเหว่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคารฺ์ลและลี่หยางกำลังจะเดินไปแยกตัวไปทางอื่น

"ก็ไม่ได้อยากเจอก็ไม่จำเป็นต้องทัก"คาร์ลบอกสั้นๆอย่างไม่ได้สนใจอะไรมากนัก

"หึ"ลี่หยางถึงกับหลุดขำออกมาในคำพูดของคาร์ล

"หึ...ถ้างั้นกูคงต้องเสียใจด้วยเพราะตราบใดที่มึงยังมีลมหายใจอยู่มึงก็ต้องเห็นหน้ากูไปตลอดนั่นแหละก็รีบตายเร็วๆสิจะได้ไม่ต้องเจอหน้ากู"จางเหว่ยเอ่ยบอกพร้อมยกยิ้มขึ้น

"มึงคิดว่าถ้ากูตายไปตระกูลซือของมึงจะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเหยาได้เหรอ?"คารล์เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของจางเหว่ยและจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

"แน่นอน"จางเหว่ยก็มองกลับโดยไม่กลัวเกรงเช่นกัน

"หึ กูจะบอกเลยนะว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ไม่ว่าอย่างไงตระกูลซือของมึงก็ไม่มีทางขึ้นมาเป็นใหญ่ได้แน่นอน"คาร์ลรู้ว่าจางเหว่ยพยายามที่จะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเขา

"ถ้างั้นมึงก็คอยดูแล้วกันว่าตระกูลซือของกูจะขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือตระกูลเหยาของมึงได้ไหม!"จางเหว่ยเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดันสายตาจ้องมองคารล์ด้วยแววตาเหี้ยมเกรียม

"ถ้างั้นกูจะรอดู แล้วอีกอย่างอย่าคิดส่งคนตามกูอีกรอบนี้กูใจดีปล่อยไปแต่ถ้ามีรอบหน้ามีอีกกูจะไม่ให้คนของมึงได้มีโอกาสกลับไปรายงานมึงอีก"คาร์ลเอ่ยบอกก่อนจะเดินหนีไปพร้อมกับลี่หยางโดยมีสายตาของจางเหว่ยมองตามไปด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล

"ถ้าวันนั้นมาถึงวันที่ตระกูลซือของกูขึ้นมาเป็นใหญ่เมื่อไรวันนั้นกูจะเหยียบตระกูลเหยาของมึงให้จมตีนกูเลยค่อยดูไอ้คาร์ล!"

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่9 เจอกันอีกแล้ว

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่9 เจอกันอีกแล้ว"กำลังจะลงไปแล้ว...รู้แล้วฉันก็รีบอยู่นี้ไงแค่นี้ก่อนนะหลินหลินจะลงไปแล้ว"หนูนากดวางสายจากหลินหลินทันทีเมื่อคุยจบเพราะว่าหลินหลินโทรมาหาเธอมากกว่าสามสายแล้วเพื่อบอกว่าจอดรถรออยู่ที่หน้าคอนโดของเธอนานมากแล้วให้เธอรีบลงไปเร็วๆสักทีวันนี้เธอกับหลินหลินมีนัดกันออกไปสังสรรค์ตามประสาสาวโสดกันโดยมีเพื่อนต่างคณะอีกสองคนไปร่วมแจมด้วยส่วนลูกแก้วตั้งแต่ย้ายไปอยู่กับคู่หมั้นอย่างเจ้าสมุทรที่บ้านก็ไม่ค่อยออกไปไหนเลย"ลืมอะไรอีกหรือเปล่านะ อ๊ะ...ลืมฉีดน้ำหอม"หนูนายืนเช็กความเรียบร้อยอยู่ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งและนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมฉีดน้ำหอมก่อนจะยกขวดน้ำหอมราคาแพงฉีดเข้าไปที่ตามจุดชีพจรต่างๆจากนั้นจึงเดินไปปิดแอร์ปิดไฟให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องไป"กว่าจะมานะยัยหนูท่อฉันนั่งรอจนก้นฉันจะบานอยู่แล้ว"เสียงหวานของหลินหลินเอ่ยบ่นกับเพื่อนสนิทอย่างหนูนาทันทีเมื่อหนูนาเปิดประตูรถเข้ามานั่ง"ช้านิดช้าหน่อยทำบ่นไปได้"หนูนาพูดพร้อมกับจับสายเบลท์มาคาดไปด้วย"ก็เธอช้าอะ""ก็ถ้าเธอยังนั่งบ่นอยู่แบบนี้มันก็ยิ่งช้าไปอีกนะหลินหลินออกรถไปได้แล้ว""รู้แล้วน่า"หลินห

    Huling Na-update : 2025-03-30
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่10 ผู้ชายคนเดิม

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่10ผู้ชายคนเดิม"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" หนูนาพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนเธอรู้สักมึนๆหัวแล้วรู้สึกอยากจะอ้วกมากเลยตอนนี้ หลังจากที่นั่งดื่มเข้าไปหลายแก้ว เธอก็อยากจะไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาสักหน่อยเพื่อจะรู้สึกสดชื่นขึ้นมา"ฉันไปเป็นเพื่อนไหม?"ข้าวตูถามขึ้น"ไม่ต้องหรอกฉันไปคนเดียวได้ห้องน้ำอยู่แค่นี้เองเธอดูยัยหลินหลินกับบะหมี่เถอะสภาพไม่ไหวไม่น่าไหวนะ"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับมองไปที่ร่างบางของเพื่อนทั้งสองคนที่ออกไปเต้นกันอย่างสนุกสนาน"โอเครีบไปรีบมาแล้วกัน"ข้าวตูบอกก่อนที่หนูนาจะพยักหน้าอย่างเข้าใจพร้อมกับคว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมาและหมุนตัวเดินไปที่ห้องน้ำ"ทำไมคนเยอะขนาดนี่นะเนี่ย"หนูนาบ่นอุบเมื่อเดินมาหน้าห้องน้ำแล้วเห็นมีแต่คนต่อแถวเข้าห้องน้ำกันเยอะมาก"ปวดฉี่กันมาจากไหนเนี่ยอ้วกจะแตกอยู่แล้ว"หนูนารู้สึกหงุดหงิดมาก จะขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ด้านบนก็ไม่ไหวเพราะตอนนี้เธอรู้สึกพะอืดพะอมจนอยากจะอ้วกเต็มที่แล้วและสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นประตูทางออกด้านหลังของคลับก่อนที่จะตัดสินใจเดินตรงไปที่ประตูทางออกเพราะเธอจะกลั้นไม่อยู่แล้ว"อ้วกกก"หนูนาโก่งคออาเจียนออกม

    Huling Na-update : 2025-03-31
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่11 ทางเลือก

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่11ทางเลือกคอนโดของคาร์ลตุ้บ!"โอ๊ย"หนูนาร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อเธอถูกโยนลงมาที่โซฟาอย่างแรง"เปิดตาเธอแล้วก็ออกไปได้แล้ว"คาร์ลเอ่ยสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่"ครับนาย"ลูกน้องพยักหน้าและทำตามที่เจ้านายสั่งก่อนที่จะหมุนตัวเดินออกจากห้องไป"..."เมื่อถูกเปิดตาออกหนูนาก็รีบมองไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนกเธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดหวั่นเนื้อตัวเธอสั่นเทาไปด้วยความกลัวตอนนี้ในที่ที่เธออยู่คือห้องคอนโดหรูแห่งหนึ่งที่ไหนสักทีในห้องทุกตกแต่งไปด้วยสไตล์ยุโรปเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นเป็นสีทองและสีขาวที่ทำให้ดูหรูหราคงไม่ต้องบอกว่าเจ้าของห้องมีรสนิยมที่ดีมากแค่ไหนและห้องนี่คือห้องของผู้ชายที่ชื่อคาร์ลงั้นเหรอ?แต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่เธอจะต้องมาสนใจ สิ่งที่หนูนาควรจะสนใจมากที่สุดในตอนนี้คือเขาพาเธอมาที่นี่ทำไมกัน"ที่นี่คอนโดฉัน"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเมื่อเห็นสายตาของหนูนาที่มองไปรอบๆห้องด้วยความสงสัย"ละ...แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?"หนูนาถามออกไปด้วยความกลัว กลัวจนถึงที่สุด"กลัวเหรอ?"คาร์ลถามพร้อมกับเดินไปหยิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์พร้อมกับแก้วสอ

    Huling Na-update : 2025-03-31
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่12 พึ่งเริ่มNC++

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่12พึ่งเริ่มNC++"ถือว่าเลือกได้ดีหนูนา"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเมื่อหนูนาเลือกคำตอบที่ทำให้เขาพึงพอใจเป็นอย่างมาก"..."หนูนาไม่ได้พูดอะไรเธอเอาแต่มองหน้าคาร์ลอย่างรู้สึกเกลียดชัง ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากใบหน้าหวานตรงหน้าแล้วหันไปมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาพร้อมกับวางถุงกระดาษลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าคาร์ล"ของที่นายสั่งได้แล้วครับ""อืม ออกไปได้แล้ว"คาร์ลรับคำในลำคอและโบกมือไล่เจกให้ออกไป"ครับนาย"เจกค้อมศีรษะเล็กน้อยให้เจ้านายและหันไปมองหน้าหนูนาที่นั่งอยู่เพียงเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป"เธอพร้อมแล้วใช่ไหมที่จะนอนกับฉัน?"คาร์ลถามออกมาตรงๆอย่างไม่อ้อมค้อม"..."หนูนามองหน้าคาร์ลพร้อมกับสูดลมหายใจเขาลึกๆก่อนที่จะพยักหน้าให้เป็นคำตอบ เธออยากให้เรื่องนี้มันจบๆไปสักที ยิ่งจบเร็วเท่าไรยิ่งดีมากเท่านั้น ก็แค่เสียตัวครั้งเดียวไม่เป็นไรหรอก หนูนาพยายามปลอบใจตัวเองไว้"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำสิ"คาร์ลดันถุงกระดาษที่อยู่ตรงหน้าไปให้หนูนา

    Huling Na-update : 2025-03-31
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่13 อดทนNC+++

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่13อดทนNC+++"หึ อย่าพึ่งร้องหนูนานี่มันพึ่งเริ่ม"คาร์ลกระตุกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อรับรู้ได้ว่าหญิงสาวใต้ร่างยังสดใหม่ กลิ่นคาวเลือดบริสุทธิ์ที่คละคลุ้งออกมาเป็นการยืนยันได้อย่างดีว่าคาร์ลเป็นผู้ชายคนแรกของหนูนา"อะ...เอาออกไป!ฉะ...ฉันเจ็บ!"หนูนาใช้มือบางพยายามดันหน้าท้องแกร่งของคาร์ลให้ออกไปจากตัวเธอเพราะเธอเจ็บจนเหมือนร่างกายเธอกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้วตอนนี้เธอไม่คิดว่าการมีเซ็กส์ครั้งแรกมันจะเจ็บและทรมานแบบนี้ เธอเคยดูคลิปวิดีโอทำไมเขาถึงได้ดูมีความสุขในการมีเซ็กส์กันนะเธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ"ไร้สาระ!"คาร์ลเอ่ยบอกเสียงเข้มอย่างดุดันและปัดมือบางของหนูนาออกอย่างรำคาญก่อนจะโถมตัวลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากบางชมพูระเรื่อของเธอลิ้นหนาตวัดเข้าไปเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาอย่างชอบใจ ความหวานฉ่ำถูกแทรกซึมไปทั่วในโพรงปากอย่างดูดดื่มทำให้คาร์ลรู้สึกพึงพอใจ ส่วนสะโพกหนาก็ขยับเข้าออกอย่างเนิบนาบเพื่อให้หญิงสาวปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาชโลมความใหญ่โตของเขาก่อนที่จะเริ่มเกม"ฮึก!..."หนูนาร้องไห้ออกมาและพยายามเบี่ยงหน้าหลบจากคาร์ลเธอไม่ยอมให้คาร์ลจูบเพราะเธอหายใจไม่ออก"อย่าดื้อกับฉั

    Huling Na-update : 2025-03-31
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่14 ผู้ชายสารเลว

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่14ผู้ชายสารเลว"อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในยามเช้าเมื่อแสงแดดในเวลาเจ็ดโมงกว่าๆสาดส่องรอดพ้นผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบลงที่ใบหน้านวลของเธอดวงตากลมโตค่อยๆลืมตาขึ้นมาในสภาพอิดโรย ร่างกายเปลือยเปล่าพร้อมกับมีผ้าห่มผืนใหญ่คุมตัวไว้ก่อนจะหันไปมองข้างๆที่นอนที่ตอนนี้มันว่างเปล่าไม่มีร่างหนาของคาร์ลที่นอนอยู่ด้วยกันเมื่อคืน ใช่เมื่อคืนเธอกับเขา เรานอนด้วยกันบนเตียงนี้! เมื่อคืนกว่าคาร์ลจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระก็นานนับหลายชั่วโมงหนูนาได้แต่มองเพดานอย่างเลื่อนลอย มือบางกำผ้าห่มไว้แน่นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอไม่อยากจะยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายสารเลวอย่างคาร์ลแล้วแต่ความจริงก็คือความจริงหนูนาค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับเมื่ออาการปวดศีรษะเข้าเล่นงานและไม่ใช่แค่อาการปวดศีรษะที่เข้าเล่นงานเธอความเจ็บปวดตรงกลางใจความเป็นสาวก็เข้าเล่นงานเธอเช่นกัน หนูนารู้สึกว่าใจกลางความเป็นสาวของเธอทั้งเจ็บทั้งระบมไปหมดและเธอก็ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแถมลมหายใจที่เป่าออกมาก็ยังร้อนอีกตั้งหาก อาก

    Huling Na-update : 2025-04-01
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่15 ลืมมันไปให้หมด

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่15ลืมมันไปให้หมดปึก!หนูนาเดินเข้ามาในห้องของตัวเองพร้อมกับเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงลงพื้นอย่างเดือดดาล เธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาและกำหมัดแน่นเมื่อนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่คาร์ลทำไว้กับเธอ"ไอ้ชั่วฉันเกลียดแก!"หนูนาลุกขึ้นจากโซฟาและเดินเข้าไปในห้องนอน เธอรีบถอดชุดเดรสที่ใส่อยู่ออกและปามันลงพื้นก่อนที่เธอจะใช้เท้าเหยียบชุดเดรสเพื่อระบายความโกรธที่มันคับแน่นอยู่ในใจ"กรี๊ดดดดดดดดด ฮึกฉันเกลียดแกไอ้ผู้ชายสารเลว"หนูนากรีดร้องและร้องไห้ออกมา มือบางยกขึ้นมาถูตามเนื้อตามตัวเพื่อหวังว่าจะลบรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลออกไปได้หนูนาเดินเข้ามาในห้องน้ำ เธอเดินเข้าไปที่ใต้เรนชาวเวอร์ก่อนจะเปิดน้ำให้มันไหลลงมากระทบที่ร่างกาย หนูนากดครีมอาบน้ำที่วางอยู่ใส่มือและถูลงไปที่ตัวอย่างแรงเพื่อหวังว่าจะชำระร่องรอยความป่าเถื่อนของคาร์ลให้ออกไปจากร่างกายของเธอ สัมผัสที่น่ารังเกียจของผู้ชายสารเลวคนนั้นล้างออกไปให้หมดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ยัยหนูท่ออยู่หรือเปล่า""อื้อ"หนูนารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายกว่าๆเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องจากด้านนอนดังขึ้น เธอเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ คงจะเป็นว่าเธอค

    Huling Na-update : 2025-04-01
  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่16 อย่าให้คาดสายตา

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่16อย่าให้คาดสายตาMini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยันลานจอดรถของหน้าคณะ หนูนาเปิดประตูรถลงมาก่อนที่จะได้ยินเสียงดังขึ้นเธอจึงหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน"เดี๋ยวสิพี่โอมมาคุยกับเจนให้รู้เรื่องก่อนนะว่าผู้หญิงที่มากดไลค์คอมเมนต์รูปพี่มันเป็นใคร?""ก็บอกว่าเพื่อนไงฟังไม่เข้าใจหรือไงเจนแล้วก็พูดเสียงให้มันเบาๆหน่อยไม่อายคนอื่นหรือไง!""เพื่อนเหรอเพื่อนที่ไหนมาบอกรักกันใต้รูปแล้วอีกอย่างเจนไม่อาย คนที่จะอายคือพี่ตั้งหากเพราะพี่กำลังนอกใจเจน!""แล้วเราคบกันตอนไหนเหรอเจนเราเคยคุยกันแล้วนี่ว่าเรื่องระหว่างเรามันก็แค่สนุกไม่มีอะไรมาผูกมัดแล้วเจนจะมาหาว่าพี่นอกใจได้อย่างไง""อ๋อพี่มันเป็นผู้ชายที่เลวแบบนี้เองเหรอพี่โอม ไอ้ผู้ชายเฮงซวยขอให้พี่ไปลงนรกเร็วๆ!"หนูนายกมือขึ้นมากอดออกและใช้สะโพกพิงกับรถของเธอพร้อมกับจ้องมองไปที่โอมน้องรหัสของตัวเองที่กำลังยืนทะเลาะกับผู้หญิงคนหนึ่งก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะตะโกนด่าออกมาเสียงดังและเดินหนีไปทันที หนูนาส่ายหน้าและหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าที่ดูไม่ดีเท่าไรของน้องรหัสตัวเอง"เจ๊นา!"โอมกำลังจะเดินเข้าไปในตึกคณะแต่ก็ต้องหยุดชะ

    Huling Na-update : 2025-04-01

Pinakabagong kabanata

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่95 แค่หนึ่งฤทัย (จบบริบูรณ์)

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่95แค่หนึ่งฤทัย (จบบริบูรณ์)ที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องทำงานของคาร์ลดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากกองเอกสารตรงหน้าแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา"มีอะไร?"คาร์ลถามขึ้น"มีคนมาหานายครับ"เจกเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา"ใคร?"คาร์ลเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยก่อนที่ประตูห้องทำงานจะถูกเปิดเข้ามา"เซอร์ไพรส์"วีด้าเปิดประตูห้องทำงานของลูกชายเข้ามาพร้อมกับพูดขึ้น สายตาคมของคาร์ลเหลือบไปมองที่ด้านหลังของผู้เป็นแม่ก็เห็นก็เห็นว่าผู้เป็นแม่ไม่ได้มาคนเดียวแต่พาไมเคิลผู้เป็นพ่อมาด้วยเจกที่เห็นนายหญิงใหญ่กับนายใหญ่เดินเข้ามาในห้องก็รีบค้อมศีรษะทันทีเพื่อทำความเคารพก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป"ม๊า ป๊ามาทำอะไรกันที่นี่"คาร์ลถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ได้ตกใจที่เห็นพวกท่านมา"ก็มาเยี่ยมลูกไงจ๊ะ ม๊าพาป๊ามาด้วยนะ"วีด้าเอ่ยบอกและพาไมเคิลผู้เป็นสามีไปนั่งลงที่โซฟากลางห้องทำงาน"อย่างงั้นเหรอครับ?"คาร์ลถามขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วไปนั่

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่94 กระชับรักNC+++

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่94กระชับรักNC+++คอนโดของคาร์ล"ไหนบอกว่าจะไม่ดื่มเยอะไงหนูนา?"คาร์ลพูดขึ้นเมื่อวางหนูนาลงบนเตียงนอนก่อนที่ลุกขึ้นแล้วเดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หนูนา"อื้อ...เฮียคาร์ลเหรอ?"หนูนาลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆมาโดนตัวเธอ"ฟื้นตัวแล้วหรือไง ไหนบอกกับเฮียว่าจะไม่ดื่มเยอะไง?""เฮียคาร์ลของนา"หนูนาลุกขึ้นมานั่งและจ้องมองคาร์ลด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างไม่วางตา"มองเฮียแบบนั้นทำไม?""อึก...ก็เฮียคาร์ลของนาหล่อ นาก็อยากมองไงคะ"หนูนาตอบพร้อมกับยิ้มหวานออกมา"ปากหวานจังเลยนะตอนเมาเนี่ย"คาร์ลยิ้มออกมาเล็กน้อยให้หนูนา"จุ๊ๆ ไม่ใช่แค่ปากหวานนะคะ ปากนาก็เก่งด้วย"หนูนายกนิ้วขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากของตัวเองและส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะลุกออกจากเตียงแล้วมายืนมองคาร์ล"ลุกขึ้นยืนทำไมหนูนาเดี๋ยวก็ล้มจนได้"คาร์ลรีบลุกขึ้นจากเตียงและมาจับตัวหนูนาที่ยืนเซไปเซมา"เฮียคาร์ลขา"หนูนายกแขนขึ้นมาคล้องคอของคาร์ลเอาไว้ก่อนที่จะโน้มใบหน้าไปจูบที่ริมฝีปากหนา"หึ จะเอาอะไร?"คาร์ลยกยิ้มขึ้นที่มุมปากพร้อมกับมือหนาที่นวดเฟ้นอยู่ที่บั้นท้ายกลมกลึงของเธอ นี่เธอกำลังยั่วเขาชัดๆ"อืม..."หนูนา

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่93 โงหัวไม่ขึ้น

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่93โงหัวไม่ขึ้นร้านอาหารจีนครืดดดดเสียงประตูห้องอาหารถูกเลื่อนเปิดออกทำให้บุคคลทั้งสองคนที่นั่งรอกันอยู่ภายในห้องอาหารหันไปมองที่ประตูเป็นสายตาเดียวกัน"สาย"ไฉพูดขึ้นเมื่อเห็นคาร์ลเปิดประตูห้องอาหารเข้ามาก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นสาวน้อยหน้าตาเหมือนตุ๊กตายืนอยู่ที่ด้านหลังของคาร์ล"ก็มาแล้วอย่าบ่นให้มาก"คาร์ลเอ่ยบอกแล้วเดินจูงมือหนูนาเข้ามาในห้องอาหารก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งลงวันนี้ไฉเพื่อนสนิทอีกคนของคาร์ลบินมาที่ประเทศไทยก็เลยนัดชวนให้ลี่หยางกับคาร์ลมาทานข้าวด้วยกันและก็บอกให้คาร์ลพาหนูนามาด้วยเพราะอยากจะทำความรู้จัก"ขอบคุณค่ะเฮียคาร์ล"เสียงหวานเอ่ยบอกแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ก่อนที่หนูนาจะหันไปทักทายกับลี่หยาง ลี่หยางยิ้มรับและทักทายหนูนากลับเช่นกัน"นี่เหรอเมียไอ้คาร์ล?"ไฉหันไปถามกับลี่หยางที่นั่งเยื้องอยู่ข้างๆ"อืม"ลี่หยางพยักหน้า"สวัสดีครับผมไฉนะครับเป็นเพื่อนกับคาร์ลกับลี่หยางมัน"ไฉเอ่ยแนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือออกไปเพื่อจะจับมือกับหนูนาแต่คาร์ลเป็นคนยื่นมือมาจับกับเขาแทน"อะไรของมึงเนี่ยไอ้คาร์ล?"ไฉมองหน้าคาร์ลอย่างไม่เข้าใจ"ทักทายแต่ปากพอมือไม

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่92 เรียกเฮียสิคะ

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่92เรียกเฮียสิคะที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"เข้ามา"เสียงทุ้มของคาร์ลเอ่ยอนุญาตให้คนที่เคาะประตูห้องทำงานเข้ามาได้แกร๊กเสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาโดยที่คาร์ลไม่ได้สนใจว่าใครเป็นคนเปิดเพราะเขามัวแต่สนใจเอกสารที่ตรวจอยู่ตรงหน้า"นี่เที่ยงแล้วนะคะยังไม่หยุดทำงานอีกเหรอ?"เสียงหวานใสเอ่ยถามขึ้นจึงทำให้คาร์ลเงยหน้าจากกองเอกสารตรงหน้าขึ้นมามองตามเสียง ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นแฟนสาวตัวเล็กของตัวเขายืนอยู่"มาได้อย่างไงเนี่ย?""ขับรถมาค่ะแล้วก็เอาเสบียงกลางวันมาฝาก"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับยกถุงผ้าสีฟ้าที่ใส่กล่องอาหารที่เธอทำมาให้คาร์ลทานขึ้นมาโชว์ให้คาร์ลดู"ทำไมจะมาไม่บอกจะได้ให้เจกไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะฉันขับรถมาเองได้"หนูนาตอบ"ไม่อยากให้ขับรถเองมันอันตราย"คาร์ลปิดแฟ้มเอกสารลงก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานและเดินตรงไปหาหนูนาแข็งแกร่งโอบเอวเล็กมากอดไว้ ใบหน้าคมโน้มลงไปหอมที่แก้มใสของเธออย่างที่ชอบทำเป็นประจำ"หอมจังทำไมตัวเมียฉันถึงหอมแบบนี้นะ""หอมทุกวันไม่เบื่อเหรอคะ?"หนูนาถามออกไปพร้อมกับยิ้มออกมาตั้งแต่ที่เราเปิดใจคบกันมาเป็นแฟนคาร์ลก็หอมแก้มเธอ

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่91 สัญญา

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่91สัญญา"เป็นไงสำเร็จไหม?"จางเหว่ยเดินออกมาจากห้องแล้วเดินมานั่งลงที่โซฟาพร้อมกับเอ่ยถามกับเจาถึงงานที่ให้เจาไปทำ"เออ...คือว่า"เจาก้มหน้าลงพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเขาไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไงดี"มึงก้มหน้าทำไมไอ้เจามีอะไรก็พูดมา!""คะ...คือว่าคนที่เราส่งให้ไปจัดการคุณคาร์ลพวกมันตายหมดแล้วครับนาย""ตายหมดแล้วมึงอย่าบอกกูนะว่าไอ้คาร์ลมันยังไม่ตาย!?""ครับนายคุณคาร์ลยังไม่ตายแต่คุณหนูนาเธอโดนยิงแต่ว่าอาการตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ"เจาเอ่ยรายงานถึงเรื่องที่เกิด"ใครจะเป็นอย่างไงก็ช่างหัวมันคนที่กูสนคือไอ้คาร์ลว่าทำไมมันยังไม่ตายฮะ!"จางเหว่ยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินตรงไปหาเจา"..."เจาได้แต่ก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด"มึงทำงานพลาดไอ้เจา!"จางเหว่ยตะโกนออกมาเสียงดังอย่างเดือดดาลเมื่อรู้ว่าคาร์ลยังไม่ตายทำไมคาร์ลมันถึงได้หนังเหนียวตายยากตายเย็นขนาดนี้ก็ไม่รู้"นายผมขอโทษครับ นายให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะครับ"เจารีบนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าผู้เป็นเจ้านายอย่างรู้สึกผิด"มึงโง่หรือไง คิดว่าไอ้คาร์ลมันจะยอมให้มึงมีโอกาสไปฆ่ามันอีกหรือไง โง่!"จางเหว่ยเดินมานั่งลงที่โซฟาด้วยอารมณ์โกรธเกรี

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่90 ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้น

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่90ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นโรงพยาบาลห้องผ่าตัดร่างสูงของคาร์ลได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่มีแต่ความกังวล คาร์ลได้แต่ยืนชะเง้อเข้าไปในห้องผ่าตัดในใจตอนนี้มีแต่ความกลัวปกคลุมไปทั่วในชีวิตคาร์ลไม่เคยคิดจะกลัวอะไรเลยแต่พอเป็นหนูนาทำให้คาร์ลรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขากลัว กลัวว่าจะสูญเสียหนูนาไปซึ่งเขายอมไม่ได้ถ้าเป็นแบบนั้น"ไอ้คาร์ล!"เสียงเรียกที่ดังขึ้นทำให้คาร์ลหันไปมองตามเสียงก่อนที่จะเห็นลี่หยางกับเฟย์เฟย์เดินเข้ามา"ลี่หยาง เฟย์เฟย์มาได้อย่างไง?"คาร์ลถามขึ้นและพาตัวเองเดินไปนั่งลงเก้าอี้"ก็เจกโทรไปบอกกูก็เลยนั่งเครื่องบินส่วนตัวมากับเฟย์เฟย์ นูน่าเป็นอย่างไงบ้าง?"ลี่หยางเอ่ยถามถึงหนูนาด้วยความเป็นห่วง"ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลย"คาร์ลเอ่ยบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมา"เข้าไปนานหรือยัง?""ชั่วโมงหนึ่งเห็นจะได้"คาร์ลตอบ"แล้วเฮียคาร์ลเป็นอย่างไงบ้างคะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเสื้อเฮียคาร์ลเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเลย?"เฟย์เฟย์เดินมานั่งลงข้างๆกับคาร์ลแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงตอนที่รู้ข่าวว่าคาร์ลโดนลอบทำร้ายใจเธอก็อยู่ไม่สุขเลยเ

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่89 หัวใจเหมือนแตกสลาย

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่89หัวใจเหมือนแตกสลายหลังจากที่คาร์ลกับหนูนาปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว คาร์ลก็ขับเรือพาหนูนามาที่เกาะส่วนตัวอีกเกาะหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากเกาะแรกมากเท่าไหร่หนูนาตาลุกวาวโดยความตื่นเต้นเมื่อมาถึงเกาะ บ้านพักสวยๆที่ตั้งอยู่บนหาดทรายสีขาวกับน้ำทะเลสีฟ้าใสแถมด้านหลังเกาะยังมีป่าสีเขียวชอุ่มที่ดูอุดมสมบูรณ์มันทำให้หนูนารู้สึกหลงรักเกาะนี่ขึ้นมาทันทีเลย"สวยไหม?"คาร์ลถามขึ้นและเดินมากอดที่ด้านหลังของหนูนาเอาไว้"สวยค่ะ สวยมากเลย"หนูนาหันไปยิ้มให้คาร์ลและหันกลับมามองเกาะอีกครั้ง"ลงไปข้างล่างกัน"คาร์ลปล่อยกอดออกจากหนูนาแล้วเดินลงไปจากเรือก่อน คาร์ลหันกลับมาพร้อมกับยื่นมือไปให้หนูนาจับ"ขอบคุณค่ะ"หนูนาเอื้อมมือไปจับมือของคาร์ลไว้แน่นก่อนที่คาร์ลจะดึงมือเธอไปอย่างไม่แรงมากหนักแต่มันก็แรงพอที่จะทำให้ตัวหนูนาล้มไปบนตัวของคาร์ลได้"ว๊าย! คุณคาร์ลเล่นอะไรของคุณเนี่ยฉันตกใจหมดถ้าเกิดฉันตกน้ำไปจะทำอย่างไง"หนูนาใช้มือตีไปที่หน้าอกของคาร์ลอย่างไม่แรงมากหนัก เขาทำเธอใจหายใจคว่ำหมด"ฉันไม่ปล่อยให้เมียตัวเองตกน้ำง่ายๆหรอกนะ"คาร์ลเอ่ยบอกพร้อมกับแขนแกร่งที่โอบเอวเล็กเอาไว้ก

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่88 ไม่มีทางปล่อยไปไหนอีก

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่88ไม่มีทางปล่อยไปไหนอีกเช้าวันต่อมาแสดงแดดในยามเช้าพร้อมกับคลื่นทะเลสีฟ้าครามทำให้หนูนาเธอรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก หนูนายืนมองวิวทะเลอยู่ตรงหน้าต่างห้องนอนของตัวเอง บรรยากาศแบบนี้น่าใส่บิกินี่ถ่ายรูปชะมัดเลยแกร๊กเสียงปลดล็อกลูกบิดประตูห้องดังขึ้นทำให้หนูนารีบหันไปมองที่ประตูทันทีก็เห็นว่าคาร์ลเดินเข้ามาในห้อง"ตื่นแล้วเหรอ?""โทรศัพท์มือถือฉันอยู่ไหนฉันขอคืน"หนูนายื่นมือแบไปตรงหน้าของคาร์ลเพื่อจะขอโทรศัพท์มือถือของเธอคืน"ฉันว่าเธอไม่จำเป็นต้องใช้นะ""แต่ฉันต้องบอกเพื่อนวันนี้ฉันขาดเรียนเพื่อนต้องโทรหาฉันหยิกๆแน่""ถ้าเป็นเรื่องนั้นไม่ต้องห่วงฉันจัดการให้เรียบร้อยแล้วรวมถึงเรื่องการเรียนด้วย""หมายความว่าอย่างไง?"หนูนาขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความงุนงงในคำพูดของคาร์ล"ก็อย่างที่บอกนั่นแหละไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้นฉันไม่ปล่อยให้เมียตัวเองขาดเรียนแล้วเรียนไม่จบหรอกนะ""หยุดพูดแบบนี้สักทีได้ไหมมันน่ารำคาญ!"หนูนามองคาร์ลอย่างไม่พอใจที่เขาเอาแต่พูดคำว่าเมียออกมาอยู่นั่นแหละ"ไปกินข้าวกันสายแล้วเธอคงหิว พอกินข้าวเสร็จเดี๋ยวฉันจะพาไปเที่ยว""ไม่ไป ฉันอยากจะกลับบ

  • ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย   ตอนที่87 ชินอ้ายเตอ (ที่รัก)

    ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่87ชินอ้ายเตอ(ที่รัก)หลังจากที่หนูนาทานอาหารเสร็จคาร์ลก็มายกถาดอาหารแล้วเดินออกไปจากห้องทันทีพร้อมกับล็อกประตูห้องที่ด้านนอกด้วย"จะขังลืมกันหรือไงแค่นี้ต้องล็อกห้องด้วย"หนูนาบ่นพึมพำแล้วเดินไปนั่งลงที่เตียงนอนอย่างเบื่อหน่าย กระเป๋าเธอกับโทรศัพท์ก็หายไปไหนไม่รู้แต่จะหายไปไหนได้มันก็อยู่กับคาร์ลนั่นแหละแกร๊กเสียงปลดล็อกลูกบิดประตูห้องดังขึ้นทำให้หนูนารีบหันไปมองที่ประตูทันทีก็เห็นว่าคาร์ลเดินเข้ามาพร้อมกับถุงกระดาษถุงหนึ่ง"ไปอาบน้ำสิ...นี่เสื้อผ้า"คาร์ลเดินเข้ามาในห้องแล้ววางถุงกระดาษลงบนที่นอน"..."หนูนาไม่สนใจเธอเอาแต่นั่งถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย"เป็นอะไร?""ฉันอยากกลับบ้าน""ได้สิ""คุณพูดจริงเหรอ?"หนูนาเลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจเธอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยว่าคาร์ลจะยอมตอบตกลงกับเธอง่ายๆ"อือ"คาร์ลรับคำในลำคอ"ถ้างั้นก็พากลับเลยสิ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่""ไม่ได้""ก็ไหนคุณบอกจะพาฉันกลับไงแล้วมาบอกว่าไม่ได้มันหมายความว่าอย่างไง!""ก็ตอนนี้ยังไม่ได้"คาร์ลบอกอย่างใจเย็น"ทำไม!""ก็ยังง้อเมียไม่สำเร็จเพราะฉะนั้นเธอก็ยังกลับบ้านไม่ได้หนูนา""ฉันบอกคุณกี่รอ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status