로그인공유
บทที่ 9 กองโจรปีศาจคำราม
최신 업데이트:
2025-02-11 15:29:00
관련 챕터
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 10 หน่วยพยัคฆ์เหิน
ทางสุ่ยฝานหรงนั้น เมื่อฉินอ๋องพร้อมหน่วยมัจฉาพระกาฬเคลื่อนกายลงน้ำไปแล้ว ชายหนุ่มส่งยาลูกกลอนเม็ดเล็ก ๆ ให้ฝูซิง นายทหารคนสนิทและทหารในหน่วยพยัคฆ์เหินอีกจำนวนหนึ่ง ก่อนจะหยิบห่อของที่ได้รับจากฉินอ๋องออกมาหนึ่งห่อแล้วกล่าวว่า“ยาลูกกลอนนี้ช่วยป้องกันพิษจากสมุนไพรที่จะทาลงบนเกราะ แม้ว่าสมุนไพรพิษมีผลเฉพาะพืช ไม่มีผลต่อคนหรือสัตว์ แต่ท่านอ๋องคำนึงถึงความปลอดภัยสูงสุด ไม่ต้องการให้มีผลกระทบใด ๆ จึงให้ผู้มีหน้าที่โรยสมุนไพรพิษกินยาลูกกลอนป้องกันไว้ก่อน”รองผู้บัญชาการทหารม้ากวาดตามองกองกำลังที่ติดตามมา แล้วกล่าวต่อไปว่า“ยาลูกกลอนมีจำกัด ไม่สามารถแจกจ่ายให้ทุกคนได้ ขอให้ผู้ที่ไม่ได้ทำหน้าที่โรยสมุนไพรพิษถอยไปอยู่เหนือลมก่อนเถิด”เหล่าทหารที่ไม่ได้กินยาลูกกลอนและม้าศึกทั้งหลายถอยไปตั้งมั่นอยู่เหนือลม สุ่ยฝานหรงเปิดห่อของ สมุนไพรพิษในห่อมีสีแดงคล้ำ กลิ่นเหมือนใบไม้หมักที่ทับถมกันมานานปีส่งกลิ่นฉุนเฉียวแรง สมุนไพรพิษผสมน้ำทาลงบนเสื้อเกราะของทหาร ทหารผู้กล้าล่องแพไม้ที่ต่อขึ้นอย่างลวก ๆ ไปยังฝั่งป่าไม้กินเนื้อคน กลิ่นสมุนไพรพิษดูเหมือนจะทำให้ต้นไม้ใหญ่ตระหนกไม่น้อยเลยทีเดียว พยายามเอนลำต้นออ
최신 업데이트 : 2025-02-12ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 11 คมดาบนี้เพื่อเจ้า
ตลอดทางเดินไปยังเรือนผู้นำ สุ่ยเฉินเฟิงพยายามสงบสติอารมณ์ กวาดตามองหาทางหนีทีไล่ แต่มองไปทางใดก็ล้วนแต่เห็นเวรยามของกองโจรยืนประจำจุดเรือนผู้นำเป็นเรือนไม้ขนาดกลางชั้นเดียว ก่อสร้างขึ้นแบบหยาบ ๆ ห่างออกไปเป็นเรือนของคนอื่นในกองโจร ปลูกในลักษณะกระท่อมขนาดเล็กหลายหลังเรียงรายกันไปเมื่อก้าวเข้าสู่ตัวเรือนผู้นำ ภายในเรือนตกแต่งด้วยสีแดง แม้จะไม่หรูหราแต่ก็แสดงถึงงานมงคล เมิ่งหยางจูงมือนางมานั่งที่โต๊ะ รินเหล้ามงคลใส่จอกส่งให้ สุ่ยเฉินเฟิงรับมาแต่โดยดี นางมีสีหน้าแปลกใจ“พี่หยางนำสิ่งของเหล่านี้ขึ้นมาบนยอดเขาได้อย่างไร”เมิ่งหยางกำลังอารมณ์ดี เมื่อเห็นสุ่ยเฉินเฟิงไม่ต่อต้าน ก็เข้าใจว่านางยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี“มีเส้นทางที่จะขึ้นมาได้โดยไม่ยาก วันหน้าเจ้าจะได้เห็น”สุ่ยเฉินเฟิงวางจอกเหล้าไว้บนโต๊ะ นางเดินชมสิ่งของภายในเรือนแล้วไปหยุดอยู่ตรงหน้าภาพวาดทิวทัศน์ เมิ่งหยางเดินเข้ามาทางด้านหลัง สอดแขนเข้ามาโอบเอว ก้มลงกระซิบว่า“เฟิงเอ๋อร์ เจ้าจะถ่วงเวลาให้เนิ่นช้าไปไย เราไปพักผ่อนกันเถอะ”ฉับพลัน สุ่ยเฉินเฟิงหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า ในมือคว้าแจกันทองเหลืองฟาดลงไปบนศีรษะของเมิ่งหยาง ชายหนุ่มเบี
최신 업데이트 : 2025-02-13ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 12 ปราบให้ราบคาบ
สุ่ยเฉินเฟิงตัวสั่นสะท้าน ดวงตาเบิกกว้างอย่างตะหนก ฉินอ๋องดึงร่างบอบบางเข้ามากอดปลอบ“ปลอดภัยแล้วนะ เฟิงเอ๋อร์”หญิงสาวซุกตัวนิ่งอยู่ในอ้อมอกของเทียนตี้หย่ง ความอบอุ่นแผ่ซ่านครอบคลุมจิตใจ เพียงอึดใจเดียวนางก็เงยหน้าขึ้น“เราไปช่วยพวกเขากันเพคะ”ฉินอ๋องและสุ่ยเฉินเฟิงรีบกลับไปยังลานบ้านที่เสียงอาวุธกระทบกันยังดังต่อเนื่อง ก่อนถึงลานบ้าน ฉินอ๋องกดไหล่บอบบางของสุ่ยเฉินเฟิงให้หลบหลังแนวต้นไม้ใหญ่“เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่”หญิงสาวพยักหน้าแล้วทรุดตัวลงนั่งเงียบ ๆ หลบซ่อนไม่ให้ใครเห็นเมื่อจัดการให้สุ่ยเฉินเฟิงซ่อนตัวแล้ว ฉินอ๋องตรงเข้าร่วมกับหน่วยมัจฉาพระกาฬฟาดฟันกองโจรปีศาจคำราม ทุกครั้งที่ดาบตวัดออกไปย่อมมีหลายชีวิตปลิดปลิวแต่กองโจรปีศาจคำรามยังคงดาหน้าเข้ามาอย่างต่อเนื่อง แม้กองโจรปีศาจคำรามจะสูญเสียผู้นำคือเมิ่งหยางไปแล้ว ก็มิได้สูญเสียกำลังใจ หากแต่ยิ่งเพิ่มความโกรธแค้นแม้ทักษะการต่อสู้ของกองโจรปีศาจคำรามจะห่างชั้นมาก แต่ด้วยจำนวนคนที่มากมายกว่าหลายเท่าตัว อีกทั้งการดำน้ำมายังทำให้หน่วยมัจฉาพระกาฬไม่สามารถสวมใส่เสื้อเกราะได้ ตามร่างกายของหน่วยมัจฉาพระกาฬก็มีบาดแผลบ้างเช่นกันทันใดนั้นเสี
최신 업데이트 : 2025-02-14ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 13 ไม่พบร่างหัวหน้ากองโจร
เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนลงจากเขาเกาชานใช้เส้นทางที่ต้องผ่านป่าไม้กินเนื้อคน สมุนไพรพิษที่ฉินอ๋องให้สุ่ยฝานหรงเก็บไว้หนึ่งห่อได้ถูกนำมาใช้เปิดเส้นทางบรรดาต้นไม้ยังอ่อนเปลี้ยเพลียแรงจากสมุนไพรพิษของเมื่อวาน วันนี้เหล่าทหารผู้กล้าโรยสมุนไพรพิษเพิ่มเติมอีกก็ได้แต่ยืนต้นสลบไสล กระนั้นสุ่ยเฉินเฟิงก็ยังตะหนกตกใจกับสิ่งที่พบเห็นตามเส้นทางเมื่อพ้นพื้นที่ป่าไม้กินเนื้อคน ฉินอ๋องให้พักม้าริมแม่น้ำฝั่งตรงข้าม แล้วสั่งการให้กองกำลังส่วนหนึ่งไปค้นหาศพของเมิ่งหยางซึ่งตกลงในน้ำเมื่อคืนที่ผ่านมาสุ่ยฝานหรงและสุ่ยเฉินเฟิงนั่งทอดตามองไปยังฝั่งตรงข้าม ฝูซิงสวมเสื้อเกราะเดินเข้ามาใกล้ กลิ่นสมุนไพรพิษลอยมา สุ่ยเฉินเฟิงทำจมูกฟุดฟิด อ๋องฉินมองเห็นก็ยิ้มแล้วเดินมานั่งร่วมวงก่อนเอ่ยว่า“สมุนไพรพิษปรุงขึ้นจากเถาวัลย์มรณะ เปลือกต้นผูกวิญญาณจากทุ่งน้ำแข็ง หางแมงป่องหิมะพันปีที่ตายโดยธรรมชาติไม่เกินสามวัน และยางสดของคางคกในถ้ำใต้สมุทร ในสัดส่วนที่ถูกต้องบดละเอียดให้เข้ากัน แม้มีส่วนผสมที่เป็นพิษหลายอย่าง แต่ก็มีส่วนผสมของโสมพันปีและเกสรดอกดาวสวรรค์ข่มพิษมิให้มีอันตรายต่อคนและสัตว์”“มิน่าเล่า กลิ่นรุนแรงนัก” สุ่ยเฉ
최신 업데이트 : 2025-02-15ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 14 สืบหาผู้ร่วมขบวนการ
เมื่อพ่อค้าผักเห็นชายหนุ่มทั้งสองก็ยิ้มแย้มแจ่มใส“ท่านรองผู้บัญชาการมีอะไรให้ข้าน้อยรับใช้หรือขอรับ หากจะจัดงานเลี้ยงต้องการผักชนิดใดบ้างสั่งมาได้เลยขอรับ”สุ่ยฝานหรงยิ้มแล้วเอ่ยถามว่า “ตี๋น้อยสบายดีหรือไม่”พ่อค้าผักยิ้มจนตาหยีเมื่อกล่าวถึงบุตรชาย“สบายดีขอรับ ตอนนี้ตั้งใจศึกษาวิชา บอกว่าเมื่อโตขึ้นจะไปสมัครเป็นทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาของท่านรองผู้บัญชาการขอรับ”พ่อค้าผักยังกล่าวต่อไปด้วยว่า“ตั้งแต่วันที่ใต้เท้าช่วยเขาไว้จากการจมน้ำ เขาก็เปลี่ยนไป ไม่ดื้อรั้นเอาแต่วิ่งเล่นซุกซนเหมือนเดิมอีกแล้ว บัดนี้เขามีท่านรองผู้บัญชาการเป็นวีรบุรุษในใจแล้วขอรับ”สุ่ยฝานหรงยิ้มแย้มแจ่มใส ถามด้วยน้ำเสียงชวนพูดคุยว่า“เมื่อวันที่จวนเสนาบดีกรมคลังจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้ฮูหยิน ทางร้านได้รับเหมาส่งผักให้จวนใช่หรือไม่”“ใช่ขอรับ งานเลี้ยงวันเกิดฮูหยินเสนาบดีกรมคลังมีการสั่งผักมากมาย ข้าน้อยไปส่งให้ถึงสองรอบ รอบแรกส่งก่อนวันงานหนึ่งวัน แต่แขกมามากมายจึงมีการสั่งผักบางอย่างเพิ่ม จึงไปส่งให้ในวันที่มีงานเลี้ยงขอรับ”“การส่งผักใช้ประตูใดหรือ”เมื่อถึงคำถามนี้ พ่อค้าผักงง เหตุใดรองผู้บัญชาการทหารม้าสุ่ยฝานหรง
최신 업데이트 : 2025-02-16ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 15 ค้นหาแหล่งแร่เหล็กชั้นดี
หลายวันต่อมา ข่าวแพร่ไปทั่วเมืองหลวง ฉินอ๋องนำกองกำลังปราบปรามกองโจรปีศาจคำรามสำเร็จ หมู่บ้านบริเวณเชิงเขาเกาชานซึ่งเป็นที่หลบซ่อนของกองโจรถูกเผาทำลายวอดเหลือเพียงซากปรักหักพังไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเดิมนั้นเป็นหมู่บ้านร้างที่ถูกฉินอ๋องอุปโลกน์ให้เป็นที่ซ่องสุมของกองโจร เพื่อปกปิดแหล่งกบดานที่แท้จริงซึ่งอยู่บนยอดเขาเกาชาน อาวุธที่ยึดมาได้เมื่อครั้งต่อสู้บนเขาเกาชานถูกส่งมอบเข้าคลังอาวุธหลวงณ จวนฉินอ๋อง เจ้าของจวนและรองผู้บัญชาการทหารม้านั่งดื่มสุรากันใบหน้าครุ่นคิด ผิดวิสัยการสังสรรค์ คิ้วหนาของฉินอ๋องขมวดมุ่น“ก่อนส่งอาวุธเข้าคลังหลวง ข้าพบว่าเหล็กที่นำมาตีดาบมีความเหนียวและแข็งแกร่งมาก อาวุธของพวกมันดีกว่ากองทัพด้วยซ้ำ ที่พ่ายไปก็เพราะฝีมือการสู้รบ”“ฝีมือการตีดาบยังไม่ดีพอพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอ๋องนิ่งไปอึดใจ ใคร่ครวญอะไรบางอย่างแล้วกล่าวว่า“ข้าสงสัยว่าบนเขาเกาชานจะมีแร่เหล็ก อีกประการคือพวกเรายังไม่พบเส้นทางที่กองโจรปีศาจคำรามใช้เดินทาง พรุ่งนี้พวกเราไปสำรวจกันหน่อย”ก่อนตะวันขึ้น คนกลุ่มเล็ก ๆ ก็ควบม้าอย่างรวดเร็วตรงไปยังเขาเกาชาน ครั้งนี้ก็ใช้สมุนไพรพิษจึงผ่านเส้นทางป่าไม้กินเนื้อคนเข้า
최신 업데이트 : 2025-02-17ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 16 คนในวังขอมีเอี่ยว
ฉินอ๋องมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อย เขาสั่งการว่า“ข้างนอกน่าจะมีฝนตกหนัก หากพวกเราย้อนกลับไปที่ทางเข้าก็ต้องใช้เวลา อีกอย่างน้ำไหลมาจากทิศทางที่เราเข้ามาแล้วไหลไปทางนี้”เขาชี้ไปทิศทางตรงข้ามกับทางเข้า แล้วกล่าวต่อไปว่า“ทางนี้น่าจะเป็นพื้นที่ต่ำกว่า และมีทางให้น้ำไหลออกไปได้ พวกเราเร่งเดินทางกันเถิด”น้ำฝนปนน้ำป่าเริ่มท่วมมาถึงข้อเท้า ทุกคนเร่งฝีเท้ากันเต็มที่ ด้านหน้าผนังถ้ำกลับแคบลง บัดนี้ปริมาณน้ำท่วมถึงเข่าแล้ว กระแสน้ำก็เริ่มแรงขึ้น กลุ่มคนชะงักหันมามองหน้ากันแต่ไม่มีผู้ใดเอ่ยวาจา จากนั้นฝีเท้าก็เร่งความเร็วขึ้นอีกทหารของหน่วยมัจฉาพระกาฬที่รั้งอยู่ท้ายแถว กระโดดตัวลอยขึ้นจากน้ำพลางตะโกนเสียงลั่นว่า“งูน้ำ งูน้ำ”ทุกคนเหลียวไปมองผู้ที่ส่งเสียง ก็เห็นว่าใกล้เขามีแขกที่ไม่ได้รับเชิญกำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ร่างนั้นยาวมากและอ้วนกลม อาหารคงอุดมสมบูรณ์สินะการเคลื่อนไหวปราดเปรียวว่องไว คงจะหนีน้ำที่กำลังไหลบ่าเข้ามาอย่างแน่นอนหน่วยมัจฉาพระกาฬต่างหลบหลีกให้งูผ่านไปได้โดยไม่ทำอันตรายซึ่งกันและกัน พวกเขาถือว่าเมื่อเข้าป่า ต้องไม่ทำร้ายเจ้าของบ้าน นอกจากมีความจำเป็นเพื่อป้
최신 업데이트 : 2025-02-18ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 17 คนในห้วงคำนึงของคุณหนูสุ่ย
ฉินอ๋องพยักหน้า ทุกคนรู้เรื่องสุขภาพที่อ่อนแอของรัชทายาท ใคร ๆ ก็ใส่ใจในเรื่องราวของรัชทายาทแคว้นของตนเอง ดังนั้น ราษฎรก็รู้กันทั้งแคว้น“ก็ได้ข่าวเช่นนั้น”“เจ้าคิดหรือไม่ว่า หากแคว้นต้าเจียของเรามีฮ่องเต้ที่ร่างกายอ่อนแอเช่นนี้ ต่อไปจะปกครองแว่นแคว้นให้ดีได้อย่างไร”“พี่รอง ตอนนี้เสด็จพ่อของท่านซึ่งเป็นฮ่องเต้ก็ยังแข็งแรง ต้องอยู่เป็นหลักให้แคว้นไปอีกนาน เรื่องสุขภาพของรัชทายาทก็อยู่ระหว่างการรักษา”“ข้ารู้ว่าใคร ๆ ก็ไม่กล้าพูด แต่แน่ใจว่าขุนนางน้อยใหญ่ล้วนแต่มีความคิดอยู่ในใจ”เทียนตี้ฮุ่ยหัวเราะเบา ๆ เขาลุกขึ้นยืนบิดตัวแก้เมื่อยเล็กน้อย “ข้าชื่นชอบฝีมือของเจ้า ภายหน้าหวังว่าจะได้ร่วมมือกันสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้แคว้น สำหรับเรื่องอาวุธหากเจ้าพร้อม ก็ไปหาข้าที่จวน”เทียนตี้ฮุ่ยกลับไปนานแล้ว ฉินอ๋องยังคงครุ่นคิดถึงความนัยที่แฝงในวาจา ไม่ค่อยสบายใจจึงต้องไปเยือนจวนแม่ทัพใหญ่อีกแล้วช่วงนี้เขามาเป็นแขกของจวนทุกวัน สอบถามอาการของคุณหนูสุ่ยบ้าง นำสุราหมักชั้นดีไปสังสรรค์กับสุ่ยฝานหรงบ้าง วันนี้ก็สามารถไปที่จวนแม่ทัพใหญ่ได้โดยไม่ต้องหาข้ออ้างอีกแล้วฉินอ๋อง และสุ่ยฝานหรง นั่งดื่มสุราอ
최신 업데이트 : 2025-02-19
최신 챕터
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 110 ใคร ๆ ก็หลงรักฮ่องเต้ผู้สง่างาม
พระราชพิธีบรมราชาภิเษกเป็นไปอย่างยิ่งใหญ่อลังการ เทียนตี้หย่ง ขึ้นครองราชย์สถาปนาเป็นฮ่องเต้เทียนคงอิงฉ๋ง ราษฎรทั่วแคว้นต้าเจียเฉลิมฉลองเจ็ดวันเจ็ดคืน พวกเขาล้วนมีความหวังที่ยิ่งใหญ่กว่าครั้งใดที่เคยหวัง ต่างแคว้นล้วนส่งทูตมาแสดงความยินดี ไม่มีแคว้นใดหาญกล้าทดสอบความแข็งแกร่งของฮ่องเต้พระองค์ใหม่เผ่าตู้เป็นชนเผ่าที่เคยถูกแคว้นต้าเลี่ยงรุกรานและสร้างความอัปยศให้แก่องค์หญิงหลายองค์จนปลิดชีพตนเอง เมื่อแคว้นต้าเจียปราบปรามแคว้นต้าเลี่ยงทำให้เผ่าตู้ได้รับอิสระอีกครั้ง เมื่อมาแสดงความยินดีในครั้งนี้ มีองค์หญิงน้อยเผ่าตู้ร่วมเดินทางมาด้วย องค์หญิงนาราเป็นองค์หญิงองค์เดียวที่ปลอดภัยจากการรุกราน เนื่องจากช่วงเวลานั้นไม่ได้อยู่ในดินแดนเผ่าตู้ ในท้องพระโรง พระเจ้าเทียนคงอิงฉ๋ง เทียนตี้หย่ง ประทับอยู่บนบัลลังก์มังกร พระพักตร์ขาวใส ดวงตาดำขลับยาวรีปลายชี้ฟ้า จมูกโด่งเป็นสัน ช่างสง่างามเหลือเกิน องค์หญิงน้อยมองดูด้วยความตะลึง หลงรักบุรุษผู้สง่างามนี้ทันทีเทียนตี้หย่งแย้มพระโอษฐ์ขอบคุณแคว้นต่าง ๆ ที่มาร่วมแสดงความยินดี และเชิญทูตทุกแคว้นทุกชนเผ่าเข้าร่วมงานเลี้ยงในตอนเย็น เนื่องจากยังไม่มีการแต่
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 109 เทพสงครามครองบัลลังก์มังกร
หลังจากพระเจ้าเต๋อหมิงได้รับบาดเจ็บ คณะหมอหลวงก็พยายามทุกวิธีในการรักษา เพราะฤทธิ์ยาระงับความเจ็บปวดที่หมอหลวงปรุงขึ้น แม้พระพักตร์จะขาวซีดแต่ก็ไม่แสดงถึงความเจ็บปวด เวลาผ่านไปสิบกว่าวัน ลมหายใจที่แผ่วเบานั้นก็หยุดนิ่ง หัวหน้าหมอหลวงตรวจชีพจรอีกครั้งก่อนจะหันมาทูลต่อไทเฮาสือจินอวี้ว่า“พระองค์กลับคืนสู่สวรรค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ”ไทเฮาสือจินอวี้ตัวอ่อน เป็นลมล้มพับ ฉินอ๋อง เทียนตี้หย่ง ที่ยืนอยู่ใกล้กันรับตัวเสด็จป้าสะใภ้ไว้ทันก่อนพระวรกายกระทบพื้น หมอหลวงแบ่งคนมาปฐมพยาบาลไทเฮา ความเศร้าโศกเสียใจล้นห้องบรรทมออกไปครอบคลุมวังหลวงและกระจายออกไปทั่วแคว้น พระเจ้าเต๋อหมิงเป็นผู้ปกครองใต้หล้าด้วยความเมตตา จึงเป็นที่รักใคร่ของราษฎร ในช่วงเวลาอันเศร้าหมอง ฉินอ๋องเป็นกำลังหลักในการสั่งการเรื่องต่าง ๆ ให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อยหลังจากพิธีการต่าง ๆ ผ่านพ้นไป ไทเฮาสือจินอวี้ก็เรียกฉินอ๋องเข้าเฝ้า สุ่ยเฉินเฟิงดูแลเครื่องแต่งกายให้พระสวามี ฉินอ๋องใช้นิ้วดันคางของนางให้เงยหน้าขึ้น“เฟิงเอ๋อร์ เจ้ากังวลอะไรหรือ”สุ่ยเฉินเฟิงถอนหายใจ “ไม่แน่ว่าการเรียกตัวเข้าเฝ้าในครั้งนี้จะเกี่ยวข้องกับบัลลังก์ที่ว่างอยู่เพ
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 108 ศาสตร์และศิลป์ในการปกครอง
พระเจ้าเต๋อหมิงบาดเจ็บสาหัส นับตั้งแต่วันที่เกิดเหตุพระองค์ก็ยังไม่ลืมพระเนตรขึ้นมา มีเพียงชีพจรและลมหายใจแผ่วเบาเท่านั้นที่ทำให้รู้ว่ายังมีพระชนม์ชีพอยู่ เกิดความโกลาหลในการบริหารงานเล็กน้อย ไทเฮาสือจินอวี้ต้องออกนั่งเป็นประธานการประชุมขุนนางในฐานะผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน พระนางไม่ประทับบนบัลลังก์มังกร แต่กลับให้คนนำเก้าอี้หงส์จากตำหนักของพระนางมาใช้ประทับเป็นการชั่วคราวแม้ว่าปกติไม่ว่าไทเฮาหรือฮองเฮาพระองค์ใดก็ตาม ไม่สามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจการของวังหลวงได้ ผู้เป็นมารดาของแผ่นดินมีหน้าที่ควบคุมกำกับดูแลวังหลังให้เป็นไปโดยเรียบร้อย แต่สถานการณ์ของแคว้นต้าเจียในคราวนี้แตกต่างออกไป พระเจ้าเต๋อหมิงไม่ได้อภิเษกสมรสเพราะอยู่ระหว่างการไว้ทุกข์ให้กับไท่ซ่างหวงซึ่งก็คือเสด็จพ่อของพระองค์นั่นเอง อีกทั้งพระเจ้าเต๋อหมิงก็ไม่มีสนมจึงยังไม่มีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาแม้แต่พระองค์เดียว แคว้นต้าเจียจึงยังไม่มีรัชทายาทเดิมทีเหล่าขุนนางตั้งใจว่าหลังจากพ้นการไว้ทุกข์ให้ไท่ซ่างหวงแล้ว พวกเขาจะกดดันให้พระเจ้าเต๋อหมิงอภิเษกสมรสและแต่งตั้งฮองเฮา รวมทั้งให้เริ่มการคัดเลือกสนมเข้ามาปรนนิบัติตามธรรมเนียมท
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 107 ขบวนการทำลายแคว้นจบสิ้น
ก่อนที่สุ่ยฝานหรงจะออกไป ฉินอ๋องสั่งการเพิ่มเติมว่า “ตอนที่จับกุมเมิ่งกุ้ยเฟย คนที่สุสานบรรพชนล้วนถูกลงโทษ นางกำนัลอู่ก็ติดตามกุ้ยเฟยไปที่สุสานด้วย ท่านตรวจสอบด้วยว่าผู้ใดช่วยเหลือให้นางหลบหนีจนรอดพ้นได้” “พ่ะย่ะค่ะ”สุ่ยฝานหรงออกไปแล้ว ฉินอ๋องกลับเข้าไปในห้องบรรทมของพระเจ้าเต๋อหมิง มีโต๊ะวางไว้มุมห้อง เขาทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ จางชุนรินน้ำชาส่งให้ เขารับมาถือไว้นิ่ง ๆ มองตรงไปก็เห็นญาติผู้พี่นอนนิ่ง พระพักตร์ซีดเซียว นี่คือสิ่งที่เขากังวลอยู่เสมอว่าจะเกิดขึ้น และแล้วก็เกิดขึ้นจริง พี่สี่ของเขาพระทัยอ่อน ใช้สายพระเนตรที่เมตตามองผู้คนโดยรอบ ใช้พระคุณแต่เพียงอย่างเดียวในการปกครองเวลาผ่านไป แม่ทัพใหญ่สุ่ยฝานหรงกลับมาอีกครั้งเมื่อเข้ายามอิ๋น เขาสีหน้าไม่ดีนัก รายงานว่า“ตรวจสอบโดยละเอียดแล้วพ่ะย่ะค่ะ นางกำนัลอู่ไม่ถูกจับกุมเพราะนางลากลับบ้านเดิมเพื่อจัดการงานศพของมารดา เมื่องานศพเสร็จแล้ว ระหว่างทางที่เดินทางกลับเมืองหลวง ก็ได้ข่าวว่าคนที่สุสานบรรพชนถูกจับกุม นางจึงซ่อนเร้นตัว เมื่อทหารที่ไปตรวจค้นสุสานบรรพชนและทำลายเห็ดเมากลับไปแล้ว นางก็ลักลอบเข้าไปในสุสานบรรพชน เพราะนางอยู่ที่นั่นกั
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 106 บาดเจ็บสาหัส
“พ่ะย่ะค่ะ เสด็จป้าสะใภ้ หลานจะสอบสวนเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้สภาพในคุกไม่เหมาะสำหรับผู้บาดเจ็บ” เขาหันถามหัวหน้าหมอหลวงว่า “จะเคลื่อนย้ายฝ่าบาทได้หรือไม่ หรือต้องรอให้อาการดีขึ้นกว่านี้ก่อน”หัวหน้าหมอหลวงตอบว่า “สามารถเคลื่อนย้ายได้แล้วพ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง แต่ต้องทำด้วยความระมัดระวัง คุกหลวงไม่เหมาะกับการรักษาผู้ป่วยจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ”ในที่สุด พระเจ้าเต๋อหมิงก็ถูกเคลื่อนย้ายไปยังตำหนักเฉียนชิง ฉินอ๋องประคองไทเฮา สือจินอวี้ไปพร้อมกัน โดยให้สุ่ยฝานหรงซึ่งตามมาถึงแล้ว ตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุอย่างละเอียด ไทเฮานั่งกุมพระหัตถ์พระราชโอรส พระพักตร์ของพระองค์และพระเจ้าเต๋อหมิงซีดขาวพอกัน"เสด็จป้าสะใภ้พักผ่อนก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ไทเฮาสือจินอวี้ส่ายพระพักตร์ “ป้าสะใภ้จะเฝ้าเต๋อเอ๋อร์ เมื่อเขาฟื้นจะได้เห็นหน้าแม่เป็นคนแรก”“ถ้าเช่นนั้นหลานจะให้คนจัดห้องด้านข้างเป็นที่บรรทมชั่วคราวดีไหมพ่ะย่ะค่ะ เสด็จป้าสะใภ้ไปพักผ่อนก่อน มิฉะนั้นอาจจะประชวรไปอีกพระองค์ หากพี่สี่รู้สึกตัวแม้เพียงเล็กน้อยจะให้คนไปทูลให้ทรงทราบทันที”ไทเฮาพยักพระพักตร์ ฉินอ๋องจึงสั่งให้ขันทีประจำตำหนักเฉียนชิงเร่งจัดห้องบรรทมช
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 105 ฟางเส้นสุดท้าย
ในห้องขังห้องหนึ่งของคุกหลวง บนโต๊ะตัวเล็กซึ่งวางไว้มุมหนึ่งมีกับข้าวสองอย่างและน้ำ แม้จานอาหารจะไม่ได้ตกแต่งอย่างสวยงาม แต่กับข้าวก็มีทั้งเนื้อและผัก อีกมุมหนึ่งมีผ้าผืนใหญ่ค่อนข้างหนาปูไว้บนพื้นสำหรับใช้เป็นที่นอน อากาศเย็นและอับชื้น โคมไฟที่มุมกำแพงส่องแสงลอดลูกกรงเข้ามาทำให้ในห้องขังไม่มืดองค์ชายรอง เทียนตี้ฮุ่ย นั่งอยู่บนผ้าปูนอน หลังพิงกำแพงคุกหลวง สามวันแล้วที่เขาเข้ามาอยู่ในคุกหลวง แม้ว่าอาหารจะไม่เป็นที่พอใจแต่เขาก็รับประทานได้ ไม่มีเหตุผลที่ต้องทรมานตัวเอง ข้อเท้าของเขาได้รับการรักษา หมอหลวงเข้ามาทำแผลให้วันละสองครั้ง แต่ถึงกระนั้นก็ยังอักเสบ มีเลือดและน้ำหนองซึมออกมา เขาไม่สามารถเดินได้ แม้จะเป็นระยะทางใกล้ ๆ จากที่นอนตรงไปยังโต๊ะอาหาร เขาต้องคลานไป ช่างน่าอนาถนักมีเงาไหววูบอยู่หน้าห้องขัง เขามองออกไปก็เห็นบุรุษรูปร่างสูงผอมที่คุ้นเคย ทั้งหน้าตาผิวพรรณและเครื่องแต่งกายล้วนสูงส่ง พระเจ้าเต๋อหมิงมองผ่านลูกกรงเข้ามา ตรัสถามว่า“แผลที่ขาเป็นอย่างไรบ้างพี่รอง”องค์ชายรอง เทียนตี้ฮุ่ย หันหน้าไปอีกทางหนึ่ง ใบหน้าเศร้าโศก ไม่พูดไม่จา พระเจ้าเต๋อหมิงจึงให้เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ไขกุญแ
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 104 จื่อหยวน เจ้าอีกแล้ว
พระเจ้าเต๋อหมิงลุกขึ้นจากบัลลังก์มังกร ตรงไปหยุดยืนตรงหน้าพี่รองของเขา พระเนตรฉายแววเสียพระทัยชัดเจน องค์ชายรองที่นั่งคุกเข่าเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นน้องชาย ฝ่ายหนึ่งดูสูงส่ง อีกฝ่ายหนึ่งดูไร้ค่า ภาพนั้นสะท้อนเข้าตาของอดีตเมิ่งกุ้ยเฟย น้ำตารินไหลลงมาอาบใบหน้าองค์ชายรองถูกมัดมือแต่ไม่ได้มัดเท้า เขาผุดลุกขึ้นยืนประจันหน้า “ถือว่าข้าเพลี่ยงพล้ำในหมากกระดานนี้ สังหารข้าเสียเถิด”“ไม่....” เสียงของอดีตเมิ่งกุ้ยเฟยร้องดังลั่นท้องพระโรง ทุกสายตาหันไปจับจ้องนางที่ทรุดตัวลงไปนั่งราบลงกับพื้น สองมือที่ถูกมัดแน่นเหยียดนิ้วออกกราบลงบนพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ได้โปรดอภัยให้เย่าชือเพคะ ได้โปรดเห็นแก่ความเป็นพี่น้อง”ในขณะที่ทุกสายตาจับจ้องไปที่อดีตพระสนมของฮ่องเต้องค์ก่อน องค์ชายรองก็พุ่งตัวสุดแรงเข้าหาผู้เป็นน้องชาย เป็นความหวังครั้งสุดท้าย หากพระเศียรของพระเจ้าเต๋อหมิงกระทบพื้นแข็งของท้องพระโรงที่ถูกขัดจนขึ้นเงานั้น พระชนม์ชีพอาจไม่เหลือแล้วมีอาวุธบางอย่างถูกซัดออกมาจากหลังฉาก อาวุธลับนั้นหมุนแหวกอากาศส่งเสียงแหลมดังเสียดแทงโสตประสาท สกัดองค์ชายรองให้ทรุดลงกับพื้นก่อนที่จะถึงพระวรกายของพระเจ้าเต๋อหมิง
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 103 แคว้นอบายมุข
“เจ้านั่งคอยหลังฉากก่อนนะ ข้าอยากจะฟังว่าพี่รองจะแก้ตัวอย่างไร”พระเจ้าเต๋อหมิงตรัสสั่ง ฉินอ๋องจึงเดินไปนั่งหลังฉาก พระเจ้าเต๋อหมิงตรงไปยังบัลลังก์มังกร ยามนั้นเป็นเวลาเซิน ไม่มีการประชุมขุนนาง ในท้องพระโรงอันกว้างใหญ่จึงมีเพียงองค์ชายรอง เทียนตี้ฮุ่ย และเมิ่งกุ้ยเฟย ยืนอยู่กลางห้อง มือของพวกเขาถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือกแน่นหนา รายล้อมไปด้วยทหารหน่วยพยัคฆ์เหินและหน่วยมัจฉาพระกาฬ นอกจากนั้นก็คือบรรดาองครักษ์ประจำพระองค์ของพระเจ้าเต๋อหมิง เมื่อพระเจ้าเต๋อหมิงประทับบนบัลลังก์ ทหารหน่วยพยัคฆ์เหินซึ่งควบคุมตัวองค์ชายรองก็ใช้ฝ่ามือกดลงบนบ่าแล้วเอ่ยว่า “คุกเข่า”เทียนตี้ฮุ่ยสีหน้าเรียบเฉย เขาทรุดตัวลงคุกเข่าแต่โดยดีเพราะรู้ว่าขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์ ในขณะที่อดีตเมิ่งกุ้ยเฟยคุกเข่าลงพร้อมกัน “พี่รองทำเช่นนี้ทำไม”“เจ้าไม่น่าจะใช้คำถามนี้กับข้า” เทียนตี้ฮุ่ยตอบด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ไร้ความอ่อนน้อมที่เคยฉาบไว้ แม้แต่สรรพนามก็เปลี่ยนไปด้วย “พี่รองทั้งลักลอบเพาะปลูกเห็ดเมา ทั้งอยู่เบื้องหลังบ่อนการพนันทั้งหลาย สิ่งเหล่านี้ล้วนทำลายเยาวชน ทำลายราษฎร เป็นการทำร้ายแคว้นต้าเจียอย่างถึงรากนั่นเชียว
ดอกไม้ในเปลวเพลิง บทที่ 102 ที่แท้เขากลับมาเพื่อทำลาย
ฉินอ๋อง เทียนตี้หย่ง และแม่ทัพใหญ่ สุ่ยฝานหรง รับรู้การตัดสินพระทัยของพระเจ้าเต๋อหมิงด้วยความกังวล แต่เรื่องนี้ก็มีพระราชโองการแล้วจึงได้แต่เก็บปากเก็บคำเมื่อเทียนตี้ฮุ่ยคืนสู่ตำแหน่งฉู่อ๋องแล้ว ฉินอ๋องก็คาดว่าเขาคงจะขอพระราชทานอภัยโทษให้เมิ่งกุ้ยเฟยผู้เป็นมารดาด้วย แต่หลังจากเวลาผ่านไปพอสมควร องค์ชายรอง เทียนตี้ฮุ่ย ก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้ ทำให้แปลกใจฉินอ๋อง เทียนตี้หย่ง ไม่ได้ไปเยือนจวนแม่ทัพใหญ่นานแล้วเพราะสุ่ยเฉินเฟิงแต่งให้เขาแล้ว จวนแม่ทัพใหญ่จึงไม่มีแรงดึงดูดเขาอีกต่อไป กลับกลายเป็นว่าสุ่ยฝานหรงเป็นฝ่ายมาเยือนจวนอ๋องมากขึ้น สุ่ยฝานหรงมักจะแวะไปรับเหมยกุ้ยมาด้วยวันนี้ก็เช่นกัน ทั้งสี่คนนั่งล้อมวงในลานข้าง อากาศอบอุ่น กลิ่นดอกไม้หอมอ่อน ๆ ทำให้บรรยากาศสดชื่น บนโต๊ะมีอาหารหลายชนิด สุ่ยเฉินเฟิงจับตามองพี่ชายเงียบ ๆ นางรู้สึกว่าเขาเอาใจใส่เหมยกุ้ยเป็นพิเศษ สุ่ยฝานหรงคีบอาหารวางให้บนข้าวของเหมยกุ้ย“เจ้าลองซักคำ เนื้อกวางป่าผัดเห็ดนี่อร่อยมาก”เหมยกุ้ยใช้ตะเกียบคีบเห็ดขึ้นมาดูแล้วกล่าวว่า “คล้ายเห็ดเมาเลย”ทำให้ผู้ร่วมโต๊ะต่างก็เพ่งตามองเห็ด สุ่ยฝานหรงบอกว่า “ไม่ใช่เห็ดเมา เพียงแ
