ตอนที่5. พร้อมค่ะ

อะไรที่หล่อนอยากได้ หล่อนต้องทำให้ได้ แค่ข้อมูลผู้ชายเพียงคนเดียวมีหรือเด็กเกียรตินิยมอันดับหนึ่งจะหามันมาไม่ได้!

ไม่นานนักข้อมูลของเครื่องมือในการแก้แค้นหัวหน้าก็ปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์

ชื่อเต็ม ๆ คือ “ผศ. ดร. เตชิน ไตรสุวรรณภักดี”  อาจารย์คณะวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาไฟฟ้า อายุสามสิบเจ็ดปี  สถานภาพโสด   ชื่อ-ที่อยู่  เบอร์โทรติดต่อ ข้อมูลครบ

เมื่อได้ข้อมูลมาเรียบร้อย  นิญาดารีบส่งอีเมลเชิญเป้าหมายเข้าร่วมงานอบรมที่หล่อนกำลังจะจัดขึ้นทันที

นิญาดาปรบมือให้ตัวเองเบา ๆ ก่อนจะลงมือทำงานพร้อมกับฮัมเพลงออกมาเบา ๆ อย่างอารมณ์ดี

จากนี้ก็แค่รอ  รอ......ให้สุดที่รักของหัวหน้าเดินเข้ามาติดกับ แล้วเธอก็จะได้แก้แค้นอย่างสาสม !

  เช้าวันรุ่งขึ้น

นิญาดารีบเช็กอีเมลทันที  แต่กลับไม่ปรากฏเมลของคนที่กำลังรอคอย  ดวงตาคู่งามจับจ้องใบรายชื่อผู้ที่ลงทะเบียนเข้าอบรม   ไม่ว่าจะดูกี่รอบ ๆ ก็ไม่ปรากฏชื่อ “ผศ. ดร. เตชิน ไตรสุวรรณภักดี” เลยสักนิด   สุดที่รักของหัวหน้า เครื่องมือชิ้นเอกในการแก้แค้น

“นิ!  นิญาดา มาหาพี่หน่อย!”

เสียงของนางช้างยักษ์ ร้องแปร๋นลั่นห้อง อย่างวางอำนาจแทรกเข้ามาในโสตประสาท

แม้จะไม่อยากไปหา แต่หล่อนก็จำใจเดินไปที่โต๊ะของหัวหน้า

“โครงการอบรมของเธอ พร้อมหรือยัง”

หัวหน้าสำนักงานเอ่ยถาม โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง

 “จะจัดเสาร์นี้ แล้วไม่ใช่เหรอ?”

คำถามที่ควรจะแสดงถึงความห่วงใย แต่ฟังอย่างไร ๆ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาก็เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

 “พร้อมค่ะ”

นิญาดาตอบ 

คำตอบนั้นทำให้หัวหน้าสำนักงานชะงักมือจากแป้นพิมพ์เล็กน้อย แต่ตายังคงมองที่หน้าจอ

“แล้วคนที่จะไปช่วยเธอจัดอบรมมีกี่คน ใครบ้าง?”

“ทั้งหมดห้าคนค่ะ มีน้องยุ น้องฟ้า ภีม พี่เกด แล้วก็พี่เก้ง”

ผู้เป็นนายถอนหายใจแรง ละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ แล้วจ้องมาที่หล่อน

 “พี่บอกแล้วใช่ไหม? ไม่ให้ขนคนที่สำนักงานไปเยอะ!”

“ต้องมีคนดูแลอาจารย์ ขนของ การเงินและจัดกิจกรรม!”

นิญาดาโต้กลับ นับจากวินาทีนี้ไปเธอจะไม่ยอมให้หัวหน้าง่าย ๆ อีกต่อไป

 “พี่ให้เอาคนไปได้แค่สองคน! เลือกมา!!”

เสียงหัวหน้าเริ่มดัง

นิญาดาเม้มปาก ตาจ้องตาอย่างไม่เกรงกลัว เพราะมันคือ เกม !!! เกมสงครามระหว่างลูกน้องกับหัวหน้า ไม่ว่าจะกี่พันปี หัวหน้าก็ต้องชนะลูกน้องเสมอ !  แต่! เกมนี้ “นิญาดา” เป็นผู้เล่น มันจะไม่จบแบบเดิมแน่ ๆ

หัวหน้าบีบให้หล่อนตัดทีมงานออก เหลือแค่สองคน เท่ากับว่า ตัดแขนตัดขาไม่ให้ทำงานได้สะดวก!

‘ร้าย! ร้ายกาจมาก !’

นิญาดาตะโกนก้องในใจ ก่อนตัดสินใจเอ่ยออกไปว่า

“งั้นสองคน ที่หนูจะขอไปช่วยงาน คือ น้องภีม ต้องไปเคลียร์การเงิน กับ พี่เกดช่วยจัดกิจกรรม ค่ะ”

ผู้เป็นหัวหน้ายิ้มที่มุมปากอย่างพึงพอใจ เธอชื่นชอบคนเก่ง  นิญาดา เก่ง  แต่รั้น เธอต้องกำราบให้จำ จะได้ไม่กระด้างกระเดื่องกับผู้เป็นนายอีก !

“ได้ แล้วพี่จะให้พี่ปัญญ์ ตามไปดูแลพวกเธอด้วย ออกไปอบรมนอกมหาวิทยาลัย ต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วย”

ปากบางของนิญาดาเม้มเข้าหากันสนิท จ้องตากับหัวหน้าอย่างลืมตัว นอกจากจะตัดแขนขาแล้วยังส่งคนมาคุมอีก ! แต่หล่อนจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจาก

“ค่ะ”

“จบเรื่องแล้ว ไปได้”

“ค่ะ”

นิญาดาน้อมรับโดยดี

“พี่นิ!”

เสียงแหลมเล็กที่มีจริตจะก้านของภีมเรียก ก่อนที่หล่อนจะเดินถึงโต๊ะ

“โทรศัพท์ พี่!”

ร่างอ้อนแอ้นเกินชายถลาถึงตัวหญิงสาว น้องภีม หรือ ทวีศักดิ์ อาจอง  เจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินประจำสำนักงาน แม้ตัวเป็นชายแต่ใจเป็นสาวเกินร้อย ยื่นโทรศัพท์เคลื่อนที่ของสำนักงานให้นิญาดา

 “สวัสดีค่ะ”

หล่อนกรอกเสียงตอบรับปลายสายอย่างงง ๆ

“ครับ ผม อาจารย์เตชินนะ”

เสียงทุ้ม นุ่มลึก รายงานตัวจากปลายสาย  อาจารย์เตชิน ! สุดที่รักของหัวหน้า ! ! !

คนวางแผนให้เขาเข้ามาติดกับ พยายามสกัดกั้นความตื่นเต้นระคนดีใจเอาไว้ ก่อนตอบรับด้วยน้ำเสียงที่พยายามให้ปกติที่สุด

“ค่ะ อาจารย์”

“ผมจะขอสมัครเข้าอบรมนักวิจัยไฟแรงสูง ครับ”

“ได้ค่ะ”

Yes!  อาจารย์ติดกับแล้ว !  นิญาดาตะโกนลั่นในใจ ถ้าไม่ติดว่าอยู่ในสำนักงาน มีคนเยอะแยะ หล่อนจะตะโกนให้ลั่นห้องเลยทีเดียว

“ขอบคุณค่ะ อาจารย์ รบกวนท่านอาจารย์กรอกข้อมูลเพิ่มเติมตามแบบฟอร์มที่ส่งเวียนให้ในเมลด้วยนะคะ”

หล่อนดัดเสียง แกล้งออดอ้อนอีกฝ่าย

“ครับ”

หล่อนกระตุกยิ้มที่มุมปาก  และก่อนวางสาย ได้แจ้ง อ.เตชิน ว่า รถบัสจะออกจากมหาวิทยาลัยไปที่รีสอร์ต กี่โมง และขึ้นรถที่ไหน

“ว่าไงคะคุณพี่!”

น้องภีมจีบปากจีบคอถาม ขณะที่รับโทรศัพท์คืนจากนิญาดา

“อาจารย์เตชิน จะไปอบรมกับพวกเราด้วย!”

“อ๊ายยยยย!”

ภีมตาโต ! อุทานเสียงหลง ตื่นเต้นจนออกนอกหน้านอกตาที่อาจารย์หนุ่มสุดฮอตระดับมหาวิทยาลัยจะไปอบรมด้วย   แค่คิดว่าจะได้ค้างอ้างแรมด้วยเขาก็ดีใจจนเก็บไว้ไม่อยู่  ที่สำคัญภีมเป็นอีกหนึ่งคนที่รู้แผนการฉกดวงใจของหัวหน้าในครั้งนี้

“จุ! จุ!”

 นิญาดารีบส่งเสียงห้ามภีม เกรงว่าหัวหน้าจะรู้ แล้วจะสร้างปัญหาให้อีก

วันนี้จัดอบรมวันแรก นิญาดาดีดตัวลุกจากที่นอนตั้งแต่ไก่โห่ งานทุกอย่างที่ผ่านมือหล่อนจะต้องดีที่สุด  และแผนการฉกดวงใจของหัวหน้ากำลังจะเริ่มขึ้น หล่อนจะต้องทำให้ได้ !

ร่างบางลากกระเป๋าเดินทางก้าวฉับ ๆ มาที่หน้าตึกสำนักงานอธิการบดี  ชุดกางเกงยีนเข้ารูปรับกับส่วนเว้าส่วนโค้งของหญิงสาวได้อย่างงดงาม  เสื้อเชิ้ตสีขาวคลายกระดุมบนออกสองเม็ดเพื่ออวดคอระหง ดวงหน้าแต่งแต้มเครื่องสำอางเพียงนิดอย่างดูเป็นธรรมชาติ

“สวัสดีคร้า คุณพี่”

ภีมส่งเสียงหวานจ๋อยให้กับหัวหน้าทีมในวันนี้

“สวัสดีค่ะ คุณน้อง”

นิญาดาตอบรับเสียงใสเช่นกัน 

อากาศตอนเช้าใกล้หน้าหนาวเริ่มมีหมอกจาง ๆ มีความเย็นหน่อย ๆ ให้ความรู้สึกดีเป็นพิเศษ  ดวงตากลมโตคู่งามกวาดมองดูความเรียบร้อย  รถบัสมาแล้ว   พี่เกดไปรับวิทยากรที่สนามบินด้วยรถตู้แล้วจะตามมาสมทบอีกที

7.00  น. 

นิญาดามองดูนาฬิกาที่ข้อมือ  ได้เวลาที่นัดไว้กับผู้เข้าร่วมอบรมแล้ว  สักพักทุกคนคงจะทยอยกันมา เธอยื่นใบลงทะเบียนให้ภีมช่วยรับคนเข้าอบรม ส่วนเธอเองก็คอยต้อนรับเหล่าอาจารย์ขึ้นรถพร้อมกับแจกป้ายชื่อสำหรับคล้องกระเป๋าของตนเองเพื่อป้องกันการหยิบกระเป๋าผิดใบ

อาจารย์เริ่มทยอยกันมาเรื่อย ๆ

“สวัสดีค่ะ อาจารย์”