ตอนที่13.  คุณทำให้ฉันเจ็บ

เกิดความเจ็บแปลบที่หว่างขา  มือเล็กแตะร่องน้อยกลางกายของตน  สัมผัสได้ถึงของเหลวหนืด   เมื่อยกปลายนิ้วขึ้นดู  หล่อนก็แทบจะกรีดออกมา  เลือดสีแดงเข้มติดที่ปลายนิ้ว! ดวงตากลมโตเพ่งพินิจร่างกายตนอย่างละเอียด เนื้อขาวผ่องเต็มไปด้วยรอยจูบที่เขาฝากไว้เป็นจ้ำ ๆ

หล่อนถูกเลี้ยงมาอย่างประคบประหงม  พ่อกับแม่เลี้ยงดูหล่อนอย่างดี  แม้แต่รอยขีดข่วนยังแทบจะไม่มี   แล้วเขาเป็นใคร?  มีสิทธิ์อะไรมาทำให้หล่อนเจ็บทั้งกายและใจ  ดวงตาคู่สวยลุกวาวจ้องร่างแกร่งที่ยังคงหลับสนิท

คนที่ทำให้เธอเจ็บ ก็คือ คนที่นอนหลับตาพริ้มนั่น!

คนที่พรากพรหมจรรย์ไปจากเธอ  ก็คือคนที่นอนนิ่งอย่างสบายบนเตียงนั่น!

เขาทำให้หล่อนเจ็บระบมไปทั้งกาย แต่เขากลับหลับสบายบนเตียงของหล่อน!!! 

ความเสียใจบวกกับความโกรธพุ่งจี๊ดแล่นสู่สมอง  กำปั้นน้อยของเจ้าของเตียงพุ่งใส่คนที่ยังหลับตาพริ้ม

“อ๊าย!”

มือเรียวแกร่งคว้าข้อมือหล่อนได้ทันที่จะชกลงบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา  

ร่างหนาลุกขึ้นแล้วกระชากร่างบางเข้าแนบอก  พร้อมกับซุกจมูกโด่งฝังแก้มนวล สูดกลิ่นกายสาวอ่อน ๆ เหมือนดอกซากุระ ที่ทำให้เขาเคลิบเคลิ้มได้เสมอ

“ปล่อย!”

 ร่างสวยเปล่าเปลือยดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนแกร่ง  ใครจะคิดว่าเขาแกล้งหลับ!

นิญาดาอยากจะชกเขาให้หายแค้น แต่กลับถูกเขากระชากเข้าอ้อมแขนแกร่งที่ชวนให้ใจระทึก

“คิดจะชก ว่าที่รองศาสตราจารย์ มันไม่ง่ายนักหรอกนะ”

 เขาเย้ยข้างหู

“ไม่ว่าจะดอกเตอร์  รองศาสตราจารย์ หรือหมา แมวที่ไหน  ฉันก็จะชก!  โทษฐานที่ทำให้ฉันเจ็บตัวและเสียความบริสุทธิ์!”

“อ๊ากกกกก...”

นิญาดาก้มลงกัดข้อมือว่าที่รองศาสตราจารย์  เขี้ยวคมของคนตัวเล็กฝังเข้าเนื้อขาว  ความเจ็บแล่นแปลบจนชายหนุ่มยอมคลายอ้อมกอด

เมื่อหลุดจากวงแขนร่างน้อยโถมตัวเข้าใส่ร่างหนาที่ยังสะบัดข้อมือด้วยความเจ็บปวด

พลั่ก !

อาจารย์เตชินหงายหลังราบไปกับเตียงพร้อมกับร่างบาง

“คุณทำให้ฉันเจ็บ!  จนเลือดออก!”

หล่อนทาบทับกดร่างหนาไว้  พร้อมกับชูปลายนิ้วเปื้อนเลือดให้เขาดูผลงานที่ทำไว้กับหล่อน

นัยน์ตาคมวูบไหวเพียงแวบเดียวแล้วกลับนิ่งเหมือนเคย ก่อนเอ่ยขึ้นอย่างไม่ไยดี

“แล้วไง?”

“แล้วไงเหรอ?.... คุณข่มขืนฉัน ตายซะเถอะ!”

ท่าทีของชายหนุ่มทำให้คนบนอกเกรี้ยวกราดนิญาดาพุ่งเข้ากัดที่ซอกคอเขา หล่อนจะลงโทษเขาให้สาสมกับที่เขาทำให้เธอเจ็บไปทั้งใจและกาย !

โอ๊ย!

ฟันซี่เล็กทำให้เขาเจ็บไม่มาก  ตรงกันข้ามมันกลับกระตุ้นอารมณ์สวาทในกายหนุ่มให้พวยพุ่งขึ้นอีกครั้ง

สาวน้อยเอ๋ย เจ้าช่างไม่รู้เลยหรืออย่างไรว่ากายเนื้อแนบกายเนื้อ  มันคือเชื้อไฟสวาทชั้นดี!!!

ปากเล็กของนิญาดาเลื่อนจากคอลงมาที่อกกว้างเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแน่นเป็นลอน ๆ เขาทรมานหล่อนที่ไหน  หล่อนก็จะเอาคืนที่นั่น !

ปากเล็กโฉบลงบนตุ่มสีน้ำตาลอ่อน บนเนินอกแกร่ง  ในขณะที่ฟันซี่เล็กกำลังจะกดลึกลงเนื้อแกร่งให้แสบสัน  มือใหญ่เรียวก็ลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียน พร้อมกับมืออีกข้างเคล้าคลึงสะโพกกลมกลึงของร่างสวยบนอก 

กระแสไฟเริ่มรุกรานร่างบาง  มันแล่นปลาบแปลบจากมือใหญ่ตรงเข้าสู่หัวใจให้เต้นรัว  ร่างทั้งร่างกำลังอ่อนระทวย  ฟันซี่เล็กที่หมายจะกัดให้เขาแสบสันกลายเป็นเพียงขบเม้มให้เขาเสียวซ่านถึงกับครางกระเส่า

“..หือ… อ..”

ชายหนุ่มหายใจหอบถี่  เลือดในกายชายเดือดพล่านไปทั่วร่าง แล้ววิ่งซ่านรวมเข้าที่แก่นกลางกายจนปวดหนึบ

เมื่อมือเล็กของหญิงสาวเปลี่ยนจากจิกเป็นเคล้าคลึงบนหน้าอกแน่นอย่างเร่าร้อน กรงแขนแกร่งของชายหนุ่มกอดกระชับร่างบางให้แน่นยิ่งขึ้น   ปากเล็กเลื่อนออกจากอกแกร่ง ดวงตาสวยหรี่ปรือประหนึ่งถูกเขาวางยาด้วยอารมณ์สวาทที่แล่นพล่านไปทั้งร่าง  

หล่อนหมายจะแก้แค้นเขา กลับกลายเป็นตนเองที่ตกอยู่ใต้อำนาจของเขาอีกครา

อำนาจแห่งไฟปรารถนาที่เขาเป็นผู้กุมอำนาจเหนือกว่าอย่างผู้ช่ำชอง

อำนาจแห่งความรัญจวนใจที่ทั้งเขาและเธอดื่มด่ำมันไม่รู้จักอิ่ม

มือแกร่งของชายหนุ่มสอดเข้าใต้ผมยาวสลวยแล้วประคองศีรษะมนให้เข้าชิดใบหน้าหล่อเหลา  ปากเรียวดุดันผนึกปากบางดูดดื่มความหวานจากกลีบปากมน  แล้วตวัดร่างเล็กพลิกให้อยู่ใต้ร่างกำยำอีกครั้ง !

หล่อนตกใจเผยอปากจะอุทานกลายเป็นเปิดช่องให้ลิ้นสากเข้าเกี่ยวตวัดลิ้นน้อยควานหาน้ำผึ้งที่แสนหวาน  แล้วแทรกลิ้นร้อนลึกไปถึงโคน เพื่อดื่มด่ำความซาบซ่าน

“...อือ..... “

“...หือ... อะ...”

ทั้งสองร่างแนบชิดจนได้ยินเสียงหอบหายใจกระเส่าของกันและกัน

“ผม รึ ข่มขืน คุณ  หึ”

เขาแค่นเสียงเย้ยแนบปาก

“คุณเองที่ยอมให้ผม สาวน้อย”

เสียงเหยียดกรีดลึกลงในใจหญิงสาว หล่อนจะปฏิเสธได้อย่างไร เมื่อร่างกายของหล่อนตอบสนองเขาทุกสัมผัส  ทุกครั้งที่เขาเล้าโลม สติก็เลือนหาย เหลือเพียงร่างกายกับอารมณ์ร้อนราคะที่เขาเป็นผู้ชักนำ  หล่อนเกลียดตัวเองที่เป็นเช่นนี้ และพาลโกรธเขาที่ทำให้หล่อนละอายแก่ใจ

ปากร้ายร้อนระอุจูบพรมไปทั่วร่างงาม ที่แอ่นหยัดตอบสนองเขาทุกรอยรัก  จนกระทั่งถึงจุดอ่อนไหว ดวงตาคมหรี่ลงจ้องกุหลาบงามที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำค้างสีแดง

-เขาทำให้เธอเจ็บจริงดังว่า-

ชายหนุ่มจึงประคองช้อนร่างอ่อนระทวยเปลือยเปล่าขึ้นจากเตียง  มือเล็กคว้าคล้องคอยึดไว้ไม่ให้ตก  จมูกรั้นเชิดขึ้นถามแกมออกคำสั่ง

“จะทำอะไร? ปล่อย!”

คนตัวใหญ่ ไม่ฟังเสียงสั่ง ก้าวพรวดเดียวถึงห้องน้ำ

“ปล่อย!  ปล่อยฉัน ! ปล่อย!” ร่างบางดิ้นในอ้อมแขน

“ถ้าคุณไม่หยุดร้องผมจะจูบ บีบ ขยี้และต่อจากนั้นรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”

เขาคำรามขู่ให้หล่อนหยุด  สาวน้อยสั่นระริกเพราะแววตาคมวาววับรู้ว่าเขาจะทำจริง ๆ และเธอจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง

เขาค่อย ๆ วางหล่อนยืนใต้ฝักบัว  มือแกร่งหมุนก๊อกน้ำอุ่นเปิด

ซ่า....  ซ่า.... ซ่า....

ละอองน้ำอุ่นจากฝักบัวไหลลงจากข้างบนผ่านทั้งสองร่างจนเปียกปอน

ร่างสวยยังคงยืนนิ่ง  หัวใจเต้นระทึก ไม่กล้าขยับไปไหน เพราะกลัวร่างหนาที่ยืนแนบชิดจนลมหายใจรดกัน

ชายหนุ่มคุกเข่าลง ค่อย ๆ ลูบไล้ขานวลจากปลายขาขึ้นไปถึงขาอ่อนด้านใน เพื่อชำระคราบเลือดที่เกิดจากเยื่อพรหมจรรย์ฉีกขาด