“พี่ธนา พะ...พอก่อนได้ไหมคะ ตะ...แต้ม...อื๊อ !” แต้มรักครางเสียงสั่น เธอบิดส่ายบั้นท้ายหนีปากร้อนผะผ่าว แต่ยิ่งหนี เขาก็ยิ่งดูดดื่มกับสัดส่วนอ่อนไหวของเธอ และพอเธอบิดส่ายดิ้นไม่หยุด เขาก็จับหัวเข่าสองข้างของเธอแยกกว้างแล้วกดลงกับที่นอน เปิดเปลือยเนื้อนวลสาวชุ่มฉ่ำให้เขาได้สำรวจด้วยปากและลิ้นทุกซอกมุม
เสียว...เธอรู้สึกถึงแต่ความเสียว เขาจัดการเธออย่างดุดันช่ำชอง เขากระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์สาวให้หลงระเริงไปกับความเสียดเสียว เสียงดูดดึงและปาดเลียดังหยาบโลน กระตุ้นให้เธอเสียวสุดจนพุ่งทะยานไปสู่ปลายทางสุขสม
แต้มรักหวีดร้องพร้อมกับกระดกบั้นท้ายขึ้นเหนือที่นอน สัดส่วนความสาวถูกปาดเลียอย่างบ้าคลั่ง น้ำสวาทที่ซ่านกระเซ็นออกมาคราแรกเปรอะเปื้อนใบหน้าที่ซุกซบอยู่กลางหว่างขา ส่วนที่ไหลถะถั่งตามออกมาถูกเขาดูดกลืนลงท้องจนหมดสิ้น
แต้มรักอ่อนเปลี้ยไปทั้งตัว เธอยังคงหอบหายใจแรงอยู่ในตอนที่ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นทาบทับตัวเธอไว้อีกครั้ง คราวนี้เขาใช้หัวเข่าแทรกกลางหว่างขา แยกสองขาเรียวออกกว้าง แล้วนาบความแข็งแกร่งร้อนผะผ่าวขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำ
“อื๊อ ! พี่ธนา...แต้มขอเวลาหายใจอีกนิดนะคะ” แต้มรักบอกเสียงสั่น เธอยังเสียวตรงจุดนั้นอยู่ เขาก็ยังจะพาตัวตนแข็งกร้าวมาเสียดสีให้เธอเสียวซ้ำอีก เธอแทบจะหายใจไม่ทันอยู่แล้ว
ทว่าคนใจร้อนไม่ยอมต่อเวลาให้เธอเลย เขาเอาแต่ใจด้วยการจับข้อพับขาข้างหนึ่งของเธอดันขึ้นแล้วกดไว้กับที่นอน เขาค่อย ๆ ผลักส่งตัวตนแข็งกร้าวเข้ามาในร่างกายเธอทีละนิด
“พี่ธนา...แต้มเจ็บค่ะ” แต้มรักกอดเขาไว้เต็มอ้อมแขน เธอกรีดเล็บลงบนแผ่นหลังเรียบตึงที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเพื่อระบายความเจ็บระคนเสียว
คราวนี้เขาใจดีกับเธอเล็กน้อย เขาหยุด และปล่อยให้ส่วนแรกที่ชำแรกเข้ามาในตัวเธอซุกซบค้างคาอยู่อย่างนั้น เขาก้มลงจูบเธออย่างอ่อนหวาน หลอกล่อให้เธอลืมว่าเขากำลังเติมเต็มเข้ามา ทว่าแต้มรักก็ยังรู้สึกถึงมันอยู่ดี เพราะมันใหญ่โตเต็มแน่นกลางหว่างขา และดูเหมือนว่ามันจะเข้ามาไม่สุดสักที คนที่ไม่หลงกลไปกับจูบหวาน ๆ แล้วจึงสะบัดหน้าหนีจูบแล้วอุทธรณ์เสียงสั่น
“พี่ธนา...แต้มเจ็บ ยะ...หยุดก่อนได้ไหมคะ เอามันออกไปก่อน” เธออยากให้เขาเอามันออกไป เธอเจ็บ เธออึดอัดไปหมดแล้ว
คนที่ทาบทับอยู่เหนือตัวเธอไม่ตอบรับสิ่งที่เธอร้องขอ เขาสอดแขนสองข้างลงใต้แผ่นหลังเนียนแล้วโอบกอดเธอไว้แน่น ปากอุ่นร้อนพรมจูบแก้มนวลสองข้าง แล้วจูบหนัก ๆ ที่หน้าผากมน ก่อนกระซิบบอกชิดใบหูเล็กว่า
“หยุดไม่ได้แล้วครับ”
เสียงนุ่มทุ้มที่ไม่คุ้น แต่เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง แต่ที่แน่ ๆ ไม่ใช่เสียงแฟนหนุ่มของเธอแน่นอน มันทำให้แต้มรักชาวาบไปทั้งตัว หญิงสาวรีบดันบ่ากว้างแล้วผลักเขาสุดแรง ทว่าร่างใหญ่ไม่เขยื้อนสักนิด กลับกัน...เขากระชับอ้อมแขนกอดเธอไว้แน่น แล้วผลักส่งตัวตนสลักลึกสุดในร่างกายเธอ
แต้มรักสะท้านเฮือก เจ็บแสบราวกับถูกมีดกรีดกลางซอกสาว แต่เธอไม่อาจร้องออกมาได้ เพราะเขาดูดกลืนเสียงร้องของเธอไว้ด้วยจูบดุดันเอาแต่ใจ
เมื่อเขาถอนจูบ แต้มรักจึงถามเสียงสั่น
“ใคร...คุณเป็นใคร” เธอทั้งกลัวทั้งหวาดหวั่น เขาเป็นใคร เขาเข้ามาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง นี่มันห้องของพี่ธนา ห้องของแฟนเธอ
“ฮันเตอร์” เขาบอกพลางเริ่มขยับตัวตนในแอ่งเนื้ออุ่นอ้าวคับแน่น
“อ๊ะ ! ออกไปนะ !” แต้มรักดิ้นสุดแรง เธอผลักไสเขาด้วยความตื่นตระหนก
ไม่ใช่...มันต้องไม่ใช่แบบนี้ เธอกำลังมีอะไรกับใครก็ไม่รู้ มันไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง
“ชู่ว์...ใจเย็นทูนหัว”
“คุณกำลังข่มขืนฉัน” แต้มรักกัดฟันพูด เธอทุบบ่าเขาไปหลายครั้ง ทว่าคนที่กักกันเธอไว้ด้วยร่างสูงใหญ่ และลำกายที่สลักลึกในตัวเธอก็ไม่สะท้าน
“ไม่เอาน่า...เรากำลังจะมีความสุขด้วยกันต่างหาก” เขาบอกพร้อมกับส่ายบั้นเอวบดขยี้เนื้อนวลชุ่มฉ่ำ
“อื๊อ ! ไม่ !”
“คุณต้องการผม อย่าปฏิเสธความรู้สึกของตัวเอง อ่า…” เขาพูดพลางขยับตัวตนออกจากร่องรักจนเกือบสุด ก่อนจะผลักส่งมันเข้าไปใหม่อย่างดุดัน
“อ๊า !” แต้มรักสะท้านเฮือกอีกครั้ง หญิงสาวเงยหน้าเชิด แอ่นแผ่นหลังโค้งเหนือที่นอน เธอจิกเล็บลงบนบ่ากว้างสุดแรง
“ดีใช่ไหม...หืม...” เขากระซิบถามแล้วเลียใบหูเล็ก บั้นเอวขยับเนิบนาบ สอดใส่แล้วดึงออกเกือบสุดซ้ำ ๆ ความแข็งแกร่งร้อนผ่าวถูครูดบดขยี้หนักแน่น
“มะ...ไม่ อ๊า !” แต้มรักไม่อยากยอมรับความจริงว่า เธอมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา จุดอ่อนไหวกลางซอกขาวูบวาบไปหมด ร่องเนื้อบีบรัดลำกายแกร่งอย่างน่าอาย ร่างกายของเธอตอบสนองเขาโดยที่เธอควบคุมไม่ได้
“ลืมทุกอย่าง ลืมทุกคนซะ บนเตียงนี้มีแค่คุณกับผม จะไม่มีใครรู้ว่าคุณกับผมทำอะไรกันในคืนนี้”
แต้มรักส่ายหน้า เธอกำลังต่อสู้กับความอยากของตัวเอง แต่เมื่อเขาจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง แผ่นอกกว้างเสียดสีเม็ดทับทิมบนเต้าทรวง ลำกายอวบยาวโยกคลึงในร่องรักอุ่นอ้าว ขนดกหยาบขยี้ติ่งเนื้อสาวจนเสียววูบวาบ มันทำให้เธอก็ลืมทุกอย่างไปเสียสิ้น
...บนเตียงนี้มีแค่เธอกับเขา !เมื่อแต้มรักยกแขนขึ้นโอบกอด กระดกบั้นท้ายรับลำกายแกร่งด้วยความอยากกระสัน เขาจึงกอดรัดร่างนุ่มเต็มอก ขยับบั้นเอวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ สอดใส่เต็มแรง กระแทกจนคนใต้ร่างแทบจมไปกับที่นอนแม้รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขาควรใจเย็น แต่เพราะเธอคับแน่นเร้าใจ ทั้งยังบีบรัดเขาไปทั้งลำ เขาจึงโยนความอ่อนโยนที่ตั้งใจไว้ในตอนแรกทิ้งไป แล้วกระหน่ำแก่นกายโถมถั่งเข้าหา ฉุดกระชากเธอให้กระโจนสู่ห้วงกามเร่าร้อนอย่างดุดัน ทั้งกระซิบสั่งเธอว่า“ครางชื่อผม” เขาบอกแล้วกระแทกตัวตนเต็มแรง“อ๊ะ !” แต้มรักหลุดคราง เธอกัดฟันแน่น ส่ายหน้าไปมา เธอไม่ยอมเรียกเขาตามที่เขาต้องการ“ฮันเตอร์...เรียก !” เขาสั่งเสียงเข้มดุเอาแต่ใจ ทั้งยังซอยบั้นเอวกระหน่ำสอดใส่ลำกายในร่องเนื้ออย่างไร้ความปรานี พอเธอไม่ยอมเรียก เขาก็บดปากจูบดุดันราวกับต้องการลงโทษแต้มรักโยกคลอนไปตามแรงโจนจ้วง อกอวบเสียดสีไปกับแผ่นอกกว้าง ปากอิ่มถูกบดจูบแทบไม่ว่างเว้น โพรงปากนุ่มถูกเขากวาดลิ้นสำรวจจนทั่ว ร่างกายถูกเขาลูบไล้สัมผัสทุกส่วน ร่องรักสาวถูกกระหน่ำสอดใส่ไม่เว้นพัก บทรักดุดันเร่าร้อนทำให้เธอพ่ายแพ้ แต้มรักปล่อยกายปล่อยใจ ยอม
“ครับ” เจ้าของชื่อขานรับยิ้ม ๆ เขาลุกขึ้นนั่งทั้งที่ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น และเขาก็ไม่สนใจที่จะดึงผ้าห่มหรือหาอะไรมาปิดบังเรือนกาย คนที่จ้องเขาอยู่ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีเสียเอง“ออกไป” แต้มรักบอกเสียงสั่นโดยไม่หันไปมองหน้าเขา นี่เป็นเช้าที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอ เมื่อต้องตื่นมาพบว่า เธอมีอะไรกับเพื่อนของแฟน และที่สำคัญ เขาเป็นบอสของเธอด้วย“ไม่เอาน่าทูนหัว” พุฒขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขากระชากผ้าห่มออกจากมือหญิงสาว แล้วคว้าเอาเธอมานั่งบนตัก กักกอดเธอเอาไว้แน่นหนา“อ๊ะ ! ปล่อยนะ !” แต้มรักตกใจที่ถูกเขาดึงไปกอด เธออยู่ในท่านั่งคร่อมตักน่าหวาดเสียว เนื้อตัวเปลือยเปล่าเสียดสีสัมผัสกันทำให้เธอขนลุกซู่“ชู่ว์ ! อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวแฟนแต้มก็ได้ยินหรอก มันนอนอยู่ที่โซฟานอกห้องนี่เองนะครับ” พุฒกระซิบบอกเสียงแตกพร่า เนื้อตัวนุ่มเนียนกับไออุ่นจากเรือนกายสาวทำให้เขาอยากทำรักกับเธออีกแล้ว และเขาไม่ได้แค่คิด ชายหนุ่มสอดนิ้วซุกกลางหว่างขาขาว เขาใช้นิ้วกลางบี้คลึงติ่งเนื้อเบา ๆ “คุณพุฒ ! ยะ...อย่า” แต้มรักจับข้อมือเขาไว้แน่นด้วยสองมือ เธอเงยหน้ามองสบตาเขาด้วยสายตาอ้อนวอน เธอไม่อยากทำแบบนั้นอ
“แต้ม” เสียงเรียกของพรีมทำให้แต้มรักสะดุ้งและหลุดจากภวังค์ หญิงสาวรีบลุกขึ้น สูดลมหายใจลึก แล้วเปิดประตูออกไปหา“แต้ม...แกทำอะไรอยู่ บอสเรียกประชุมฝ่ายก่อนเริ่มงาน”“เรียกประชุมเช้าเหรอ”“อืม...แกเสร็จยังเนี่ย”“เสร็จแล้ว ๆ”แต้มรักพูดพลางหันไปเปิดก๊อกน้ำล้างมือ...มือที่เย็นเฉียบ เธอหันไปดึงกระดาษเช็ดมือออกมาเช็ดด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ“เสร็จแล้วก็ไปสิ เร็ว”พรีมจับข้อมือเพื่อนพาเดินเร็วออกมาจากห้องน้ำ โดยเดินตรงไปยังห้องประชุมใหญ่เลย คนที่ก้าวขาเดินตามหลังเพื่อนไปเม้มปากแน่นตลอดทางเดิน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆเมื่อพรีมผลักประตูห้องประชุมเปิดออก แต้มรักก็เอาแต่ก้มหน้า เธอเดินตามเพื่อนไปนั่งลงที่เก้าอี้ซึ่งตั้งอยู่เกือบริมสุด อยู่ทางซ้ายมือของหัวโต๊ะตัวยูแต้มรักได้ยินเสียงเพื่อนพนักงานคุยกันเบา ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ทุกคนจะเงียบเสียงลง เธอพอเดาได้โดยที่ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองว่า ที่ทุกคนเงียบเพราะบอสเดินเข้ามาในห้องประชุมแล้ว“สวัสดีครับ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยทักทายตามปกติ แต่หัวใจของคนที่นั่งก้มหน้าอยู่เริ่มเต้นไม่เป็นปกติพรีมสังเกตเห็นเพื่อนเอาแต่นั่งก้มหน้า ทั้งยังมีเหงื่อซึมข้า
พุฒถามยิ้ม ๆ ถามอย่างคนไม่อนาทรร้อนใจกับเรื่องลับ ๆ ที่เขาทำกับเธอ ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นเต็มความสูง และขณะรอคำตอบจากแต้มรัก เขาก็ทำตัวเป็นคนดีช่วยจัดการเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยดังเดิม“ว่าไงครับ” พุฒเลิกคิ้วสูง เขาก้มสบตาคนที่สูงแค่อกเขาแล้วยิ้มมุมปาก“คนเลว…”“ผมไม่เคยบอกใครว่าผมเป็นคนดีสักหน่อย รีบตัดสินใจเร็ว ๆ คนสวย หรือคุณอยากให้คนอื่นรู้ว่าเล่นชู้กับเจ้านาย”แต้มรักมองเขาผ่านม่านน้ำตา เธอเจ็บใจที่ทำอะไรเขาไม่ได้เลย เธอหวาดกลัวไปทุกอย่าง เธอสับสน ไม่รู้จะหาทางออกเรื่องนี้อย่างไร ที่สำคัญเธอสงสารแฟนหนุ่มแสนดีที่ถูกเธอสวมเขาให้“ไม่...อย่าให้ใครรู้นะคะ”“ผมรู้...ผมเป็นชู้ สถานะชู้จะให้คนอื่นรู้ได้ยังไงล่ะ และแต้มก็คงไม่อยากให้ใครรู้ว่ามีชู้ใช่ไหม...งั้นคืนนี้ไปนอนกับผมนะครับ” พุฒโอบเอวบางดึงหญิงสาวมากอดไว้แน่นแต้มรักจำยอมพยักหน้ารับปากเขาคนที่บังคับเธอได้ดั่งใจยิ้มพอใจ เขากระซิบบอกเธอว่า“คืนนี้เจอกันนะครับ ที่รัก”...ชู้รักของเธอออกจากห้องพยาบาลไปแล้ว แต้มรักจึงถอยกลับไปนั่งที่เตียง เธอมองประตูห้องอย่างหวาดหว
พี่ธนาเป็นคนดี เขาเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติเธอเสมอมา เธอควรระวังตัวและถนอมตัวไว้เพื่อเขา แต่กลับกลายเป็นว่า เธอเสียตัวให้เพื่อนของเขาบนเตียงของเขา เธอเลวยิ่งกว่าเลว สองวันที่อยู่คนเดียวและคิดไตร่ตรองเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้น ทางออกหนึ่งที่เธอคิดไว้คือ เธอจะบอกเลิกและถอยห่างมาจากเขา เธออยากให้เขาได้พบคนที่ดีกว่า คนที่คู่ควรและเหมาะสมกับคนดีอย่างเขา ที่ไม่ใช่ผู้หญิงสกปรกอย่างเธอ"ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ แต้มกินไม่หมดแน่ ๆ"แต้มรักขมวดคิ้วเรียว และกวาดสายตามองบนโต๊ะรับประทานอาหาร เขาเตรียมอาหารไว้รอเธอหลายอย่างเลย"เยอะแยะที่ไหนกันครับ นิดเดียวเอง แต้มต้องกินเยอะ ๆ นะครับจะได้มีแรงทำงาน มีน้ำส้มคั้นสดด้วย พี่ไปยืนต่อคิวตั้งนานกว่าจะได้มา ร้านนี้คนต่อคิวเยอะมาก พี่อยากให้แต้มดื่ม จะได้สดชื่น"ธนาว่าพลางจัดช้อนส้อมใส่จาน แล้ววางจานลงตรงหน้าหญิงสาว เขาเลื่อนแก้วน้ำส้มไปใกล้ ๆ เธอด้วย"ขอบคุณค่ะ" ยิ่งเขาแสนดี ยิ่งเขาดูแลเธอแบบนี้ แต้มรักก็ยิ่งรู้สึกผิด แต่เธอไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจ หญิงสาวจึงฝืนยิ้มสดใสให้เขา และชักชวนเขารับปร
พุฒเหลือบตามองมือของเพื่อนที่แตะอยู่เหนือสะโพกมนแวบหนึ่ง ก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมองหน้าเพื่อน เขายักไหล่ ทำหน้าคล้ายเหม็นเบื่อ“แฟนมึง แต่ลูกน้องกู และตอนนี้กูก็มีงานให้ลูกน้องทำด้วย”“แต่นี่เวลาพัก” ธนาแย้ง เขาไม่ยอมปล่อยแขนออกจากหญิงสาว“แล้วไง ก็กูมีงานด่วนให้ทำ”“มึง…” ธนาชี้หน้าเพื่อน แต่ก็เถียงไม่ออก เพราะแต้มรักเป็นลูกน้องมันพุฒไม่สนใจท่าทีเดือดเนื้อร้อนใจของธนา เขาหันไปสั่งลูกน้องเขาว่า“แต้ม...ไปพบผมที่ห้องด้วย ผมมีงานให้คุณทำ”“ค่ะ...บอส” แต้มรักรับคำแล้วก้มหน้าหลบตาคมปลาบ“ไอ้บอสโหด เวลาพักก็ไม่ให้พัก” ธนายังไม่วายชี้หน้าต่อว่าเพื่อนพุฒไม่ตอบโต้ เขายักคิ้วกวนโมโหเพื่อน แล้วเดินออกจากห้องแคนทีนไป แต่ก่อนจะประตูจะปิดลง ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงธนาตะโกนว่าไล่หลังมา“ไอ้ฮันเตอร์ ไอ้บอสเลว”คนถูกเพื่อนว่ายิ้มมุมปาก ตาคมเป็นประกายวาววับ เขาไม่สนใจคำที่เพื่อนต่อว่า ที่เขาสนใจอยู่ตอนนี้คือผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นของเขาแล้ว แต่ยังมีหน้าไปยืนให้เพื่อนเขากอดอยู่ได้ บางทีเขาอาจจะต้องสั่งสอนให้เธอหลาบจำว่า คนที่มีส
“อย่าบอกพี่ธนานะคะ” แค่เขาขู่ เธอก็ใจสั่น เธอไม่อยากให้พี่ธนาเสียใจ ไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกับเพื่อนของเขาสวมเขาให้ เธอเองไม่คิดจะดึงรั้งพี่ธนาไว้ เพียงแต่เธออยากขอเวลาทำใจก่อน ทำใจก่อนจะเดินออกมาจากชีวิตคนดี ๆ อย่างเขาพุฒก้มลงหมายจะหอมแก้มนวล แต่แต้มรักสะบัดหน้าหนี เขาจึงก้มลงอีกนิดแล้วจูบลำคอเธอเบา ๆ“อ๊ะ !” แค่ปากอุ่นร้อนประทับบนผิวเนื้อ ขนกายสาวก็ลุกชัน แต้มรักกัดฟันแน่น เธอรอกระทั่งเขาเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอ เธอจึงสบตาเขา“แต้มไม่ให้พี่ธนาแตะต้องแน่นอนค่ะ ไม่ใช่เพราะบอสสั่ง แต่เพราะว่าพี่ธนาเป็นคนดี เขาดีเกินกว่าที่แต้มจะให้เขามาแปดเปื้อนคนสกปรกอย่างแต้ม”พุฒยิ้มมุมปาก เขากอดรัดหญิงสาวแน่นขึ้น“ถ้าอย่างนั้น ก็เลิกกับมันสิ แล้วมาเป็นแฟนผม”“แต้มจะบอกเลิกพี่ธนาแน่นอน แต่แต้มจะไม่มีวันทำให้พี่ธนาเสียใจ ด้วยการเลิกกับคนดีแล้วมาคบกับเพื่อนเลวที่หักหลังเขาหรอกค่ะ”“หักหลังอะไรกัน...ผมก็แค่ช่วยเพื่อนสร้างความสุขให้แฟนเท่านั้นเอง คืนนั้นแต้มก็มีความสุขสุดยอดไปตั้งหลายครั้งไม่ใช่เหรอ”“คนเลว…”“เคยบอกแล้วว่า ผมไม่ใช่คนดี”
แต้มรักเม้มปากแน่น เธอมองสบตาเขาครู่เดียว ก่อนจะมองเมินออกไปข้างหน้าต่าง ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากพูดจาด้วย ไม่อยากได้ยินเสียงคนเลว“อุ๊ย ! คุณพุฒ” แต้มรักตกใจเมื่อเขาโน้มตัวมาใกล้ หญิงสาวรีบดันบ่ากว้างผลักเขาออกไป แต่คนตัวใหญ่และแรงเยอะกว่าไม่สะเทือนสักนิด“ผมจะคาดเบลล์ให้” พุฒว่าพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมากดล็อกให้เธอ ก่อนจะขยับกลับไปนั่งตามเดิม แล้วดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้ตัวเอง เขายกมือข้างขวาขึ้นจับพวงมาลัย มือซ้ายดันเกียร์เปลี่ยนไปอยู่ตำแหน่งขับเคลื่อนไปข้างหน้า ก่อนจะเอามือออกจากเกียร์มาคว้าเอามือข้างขวาของแต้มรักไปกุมไว้ แล้วดึงไปวางลงบนต้นขาแกร่ง“คุณพุฒ !” แต้มรักจิกเจ็บลงบนหลังมือของเขา แต่คนที่สอดนิ้วเรียวสวยแบบผู้ชายแทรกอยู่ระหว่างนิ้วเรียวเล็กของเธอไม่สะทกสะท้าน เขากระชับมือเธอแน่นขึ้น ตาคมมองไปข้างหน้า ขณะที่บังคับรถเคลื่อนไปบนถนนเมื่อสัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว“จะหยิกอีกนานไหม ผมจะได้ทดเวลาลงโทษคุณไว้ในใจ บอกไว้ก่อนนะว่าบทลงโทษของผมไม่เหมือนใคร ระวังจะได้ร้องขอชีวิต”น้ำเสียงของเขาราบเรียบก็จริง ทว่าดวงตาเป็นประกายวาววับ เขายิ้มร้ายกาจข่มข
“ล้างให้ผมด้วยสิ” ชิณณ์บอกพลางดึงนิ้วกลางออกมาจากกลางซอกขาขาว เขาจับบ่าบอบบางให้เธอหันหน้ามาหา แล้วจับมือนุ่มมาแตะลำกายแข็งขึงพรีมสะดุ้งชักมือกลับ แต่ก็ถูกเขารั้งข้อมือเอาไว้ หญิงสาวเม้มปากแน่น และก้มมองแค่อกกว้าง เธอสูดลมหายใจลึก ก่อนจะเริ่มลงมือล้างสัดส่วนใหญ่โตในมือตามที่เขาสั่งแก่นกายอวบใหญ่กระตุกในอุ้งมือนุ่มหลายครั้ง เธอได้ยินเสียงครางในลำคอของเขา เธอไม่รู้ว่าเขาพอใจหรือเปล่า แต่เมื่อเขาไม่สั่งให้ทำอย่างอื่น พรีมจึงยังคงสาละวนอยู่กับการลูบล้างสิ่งที่อยู่ในมือต่อไป กระทั่งเธอได้ยินเสียงเขาสูดลมหายใจลึก แล้วเธอก็ถูกดันจนแผ่นหลังแนบไปกับผนังห้องน้ำ พรีมเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่เข้าใจ แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดใด ๆ เธอก็ถูกเขาปิดกั้นเสียงไว้ด้วยจูบดุดันชิณณ์บดจูบอย่างหื่นกระหาย ผู้หญิงอะไรกลัวจนตัวสั่นแล้วยังทำใจกล้าทั้งลูบทั้งรูดจนเขาแทบแตกคามือ ไม่ได้หรอก...เขาจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องน่าอายแบบนั้นขึ้นหรอก เสียชื่อชายชาติหื่นอย่างเขาหมด“พอแล้ว...ไปที่เตียงกันเถอะ ผมอยากกินคุณทั้งตัว”เพียงแผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่มพรีมก็เกร็งไปทั้งตัว
“ห้ามใช้โทรศัพท์ ถ้าผมไม่อนุญาต”“พรีมเป็นลูกหนี้ ไม่ใช่นักโทษค่ะ ถ้ากลัวว่าพรีมจะติดต่อตำรวจ คุณก็แค่มายืนฟังใกล้ ๆ ก็ได้”ชิณณ์กะพริบตาปริบ ๆ เขามองหญิงสาวเปิดลิ้นชักหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายอย่างไม่กลัวเกรงเขาเลย“ค่ะ...คุณลุง”พอได้ยินว่าเธอกำลังพูดคุยกับใครอยู่ ชิณณ์ก็ถอนหายใจโล่งอก เขาเดินเข้าไปคว้าตัวเธอมากอด ชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงและบังคับให้เธอนั่งบนตักแกร่ง เขากอดเอวบางไว้ไม่ให้เธอดิ้นหนี“พรีม...เสี่ยจิ๋วบอกว่า ถ้าจะขอเลื่อนเวลาส่งเงินต้นสองล้าน พรีมต้องมาพูดกับเขาเอง”“ลุงก็บอกเขาสิคะว่า พรีมกำลังเร่งหาเงินอยู่”“ลุงบอกแล้ว เขาไม่ยอม เขาจะยึดเอาท่าเดียว พรีมลองมาคุยกับเขาหน่อยไหม”พรีมถอนหายใจ เธอหนักใจกับปัญหาที่รุมเร้า มีแต่ปัญหาเรื่องหนี้สินและยังเป็นหนี้สินที่เธอไม่ได้ก่อทั้งนั้น“เขาให้เวลาถึงวันไหนคะ”“วันมะรืน”“หมายความว่าพรีมต้องไปพบเขาภายในวันมะรืนนี้หรือคะ”“ใช่”พรีมเงียบอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวหันไปมองเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ แล้วหันกลับไปหลุบตามองพื้น เธอถอนหายใจบางเบา
พรีมยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวถอนหายใจบางเบา ก่อนจะเดินไปที่เตียง ชิณณ์จัดหมอนพิงกับหัวเตียง เขาขยับตัวนั่งพิงหมอนด้วยท่าทางสบาย ๆ ลำตัวท่อนล่างของเขามีผ้าห่มสีขาวคลุมหมิ่นเหม่อยู่ต่ำกว่าหน้าท้องนิดเดียว พอเธอขึ้นมานั่งอยู่ปลายเตียง เขาก็ก็ตบที่ว่างข้างตัวเป็นเชิงบอกให้เธอรู้ว่า เธอควรมานั่งตรงนี้พรีมมองค้อนคนเรื่องมาก เธอถอนหายใจหงุดหงิด แต่ก็ยอมคลานเข้าไปหาเขา พอเธอเข้าใกล้ในระยะที่วงแขนเขาเอื้อมถึง เธอก็โดนเขาโอบกอดเอาเธอขึ้นไปนั่งคร่อมตักอย่างน่าหวาดเสียวพรีมรีบใช้สองมือยันอกกว้างไว้ เธอกำลังจะเอ่ยปากต่อว่าเขา แต่พอเห็นเขายกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ทั้งยังมองเธอด้วยสายตาดุ พรีมจึงเม้มปากไม่ได้พูดอะไร หญิงสาวรอกระทั่งเขาสั่งอาหารเรียบร้อยและวางสาย เธอจึงเริ่มโวยวาย“ปล่อยพรีมนะคะ”“คุณคิดว่าห้าพันบาทผมควรได้อะไรบ้าง”“คุณบอกแค่ว่า ให้พรีมมานั่งรออาหารบนเตียง” พรีมเถียงเสียงแข็ง“ค้ากำไรเกินควรไปไหม ห้าพันมานั่งอย่างเดียว”“ถ้าอยากให้ทำอย่างอื่นก็ต้องเพิ่มตังค์” พรีมเรียนรู้ว่า หากเธอต่อรอง เขาจะไม่ปฏิเสธ เธออยากหมดหนี้เร็ว ๆ เธอจะยอมเ
“เสี่ยจิ๋วเขาทวงเงินต้นสองล้านบาทแล้วน่ะสิ ที่ดินแปลงนั้นน่ะครบกำหนดฝากขายแล้ว พรีมพอจะหาเงินมาไถ่คืนได้ไหม ถ้าไม่ได้ เสี่ยเขาจะยึด”“แต่พรีมส่งดอกให้ทุกเดือนนะคะ ลุงไปคุยกับเสี่ยจิ๋วขอต่อสัญญาอีกได้ไหม เอ่อ...พรีมยังหาเงินสองล้านไม่ได้เลยค่ะ”“ลุงไปคุยแล้ว แต่เขาไม่ยอม เขายืนยันจะยึดท่าเดียว”พรีมเม้มปากแน่น เธอเหลือบตามองเจ้าของตักที่เธอนั่งอยู่ เขาจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว พรีมจึงรีบก้มหลบตาคมด้วยความอดสูใจ หนี้แต่ละก้อนที่เธอต้องจ่ายล้วนแต่เป็นหนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ ไม่ว่าจะหนี้ของธนาที่เธอต้องชดใช้ให้เขาด้วยร่างกาย และหนี้ของลุงที่เธอต้องหาเงินสองล้านมาจ่ายก่อนที่เสี่ยจิ๋วจะยึด“พรีมจะพยายามหาเงินไปใช้หนี้เขาให้ได้ ลุงบอกให้เขารออีกนิดนะคะ”“พรีม...เสี่ยจิ๋วเขาเอ็นดูพรีมนะ อย่างที่ลุงเคยบอกไปว่า ถ้าพรีมยอมเป็นเมียน้อยเขา เขาจะไม่ยึดที่ แถมพรีมยังจะได้เงินเดือนฟรี ๆ ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยด้วยนะ”“พรีมหาเงินได้แน่นอนค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะลุง”เธอไม่รู้จะพูดอะไรกับลุงอีก ทางออกที่ลุงบอกมานั้นทำให้เธอจุกในอก หากเธอยอมทำอย่างที่ลุงบอก ก็เท่ากับ
พอเธอลุกขึ้นนั่ง โดยที่ทั้งตัวมีเพียงแค่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวของเขาสวมอยู่ เต้านมอวบใหญ่ก็ดีดเด้งล่อตา ต้นขาขาว ๆ ที่เห็นวับ ๆ แวม ๆ นั่นก็ล่อใจเหลือเกิน ชิณณ์ลอบกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะบอกกับเธอว่า“โอเค ๆ พูดเพราะ ๆ ก็ได้ครับ ผมแค่อยากสะกิดถามคุณพรีมว่า อยากได้โทรศัพท์คืนไหมครับ แบบว่า...บางทีคุณพรีมอาจจะอยากโทรลางาน หรือโทรหาใครสักคนเพื่อบอกเขาว่า คุณปลอดภัยดี”“โทรศัพท์ฉันอยู่กับคุณหรือคะ”“แทนตัวเองว่าพรีมสิ จะได้น่าฟังน่าตามใจหน่อย”“ห้าพัน !”“อะไร !”“ค่าเรียกแทนตัวเองว่าพรีม” พรีมเชิดหน้าอย่างเป็นต่อชิณณ์ยิ้มบาง เขาขยับตัวอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน โดยใช้ข้อศอกยันลำตัวช่วงบนขึ้นมา และชันหัวเข่าขึ้นข้างหนึ่ง โชว์ท่อนขาแข็งแกร่งแหวกรอยแยกผ้าขนหนูผืนเดียวที่เขานุ่งอยู่ เขาจงใจยั่วแม่สาวเนื้อหวาน เผื่อบางทีเธออาจจะอยากชิมรสชาติความเป็นชายของเขาอีกสักคำสองคำ“คิดว่าตัวเองอยู่ในสถานะที่ต่อรองได้ ?” ชิณณ์ถามพลางเลิกคิ้วเข้มข้างหนึ่งพรีมหันไปสบตาคม หญิงสาวเม้มปากครู่หนึ่งอย่างครุ่นคิด เธอไม่สนใจและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจงใจอ่
“ถ้าคุณตุกติกไม่หักหนี้ตามที่ตกลงกันไว้ ฉันจะตามจองล้างจองผลาญคุณให้ถึงที่สุด” พรีมขู่ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง แต่คนถูกขู่กลับอมยิ้ม ตาคมเป็นประกายวิบวับ“ใครจะใจร้ายกับคนสวยได้ลงคอล่ะครับ” ชิณณ์ว่าพลางสะบัดมือตีแก้มก้นอวบแล้วบีบขยำเต็มมือ“เริ่มได้แล้ว...ฉันอยากแตกจะแย่”พรีมกัดฟันแน่น เธอจ้องหน้าเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจเท่าไรนัก กระนั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกเสียดสีกลีบเนื้อนุ่มกับลำกายแกร่ง แต่เพราะเธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน จังหวะที่เธอเป็นฝ่ายควบคุมเองจึงเก้กังติดขัดไปเสียหมด“แบบนี้อีกกี่ชาติถึงจะแตก” ชิณณ์ว่าเสียงลอดไรฟัน เธอเงอะงะอ่อนหัด แต่เร้าใจจนเขาแทบจะอดกลั้นไม่ไหวแล้ว เขาอยากจะสอดใส่แล้วเด้งเสยขึ้นจนมิดลำ อยากกระหน่ำแทงให้เธอหัวสั่นหัวคลอนดีดดิ้นอยู่บนตักอย่างสะใจ ทว่าสิ่งที่ชิณณ์ทำก็แค่เพียงบอกเธอว่า“หนีบมันไว้แน่น ๆ สิ”“นะ...แน่นแล้ว” พรีมเถียงขณะที่ยังขยับสะโพกโยกคลึงไร้ทิศทางชิณณ์สุดแสนจะทรมาน และเขาไม่อยากอดทนอดกลั้นอีกต่อไปแล้ว“ไม่พอหรอก ต้องแบบนี้” ชิณณ์กระชากสะโพกอวบอัดดึงหญิงสาวเข้าหา “เก
ชิณณ์ยิ้มขำ เมื่อเธอเอาแต่ถูซ้ำ ๆ อยู่กลางอก เขาส่ายหน้า ก่อนจะจับข้อมือบางไว้แน่น แล้วดึงเธอขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่ง วงแขนแข็งแรงรัดเอวบางไว้แน่นหนา เขากดเธอไว้กับตักไม่ให้ขยับไปไหนได้“คุณชิณณ์ !” พรีมโวยวาย เธอพยายามขืนตัวออกห่างเขา แต่ไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่อาจพาตัวเองออกจากพันธนาการได้ หญิงสาวจำยอมนั่งนิ่งอยู่บนตักแกร่ง เธอกัดฟันแน่น ขึงตาดุมองเขาอย่างเอาเรื่อง“อาบธรรมดาให้สองพัน แต่ถ้าอาบแบบเนื้อแนบเนื้อ ฉันให้ห้าพัน”“ไม่ !”มันมากเกินไป ไม่ใช่จำนวนเงิน แต่หมายถึงเธอใกล้ชิดเขามากเกินไป ขืนนั่งกันอยู่ท่านี้ แล้วเกิดถ้าเขาอยากทำอะไรที่มากกว่าอาบน้ำ เธอคิดว่า เธอคงไม่อาจขัดขืนได้ เขามันตัวอันตราย เขาไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด“แต่ฉันอยากให้” ชิณณ์ยิ้มร้าย เขาเลื่อนมือขึ้นตรึงท้ายทอยเธอไว้อีกครั้ง ก่อนจะปล้นจูบที่สองของเธอไปอย่างหน้าด้าน ๆพรีมเบิกตากว้าง คราวนี้เธอจะไม่ยอมง่าย ๆ หญิงสาวทั้งผลักทั้งทุบเขาสุดแรง ทว่าชิณณ์ก็จัดการกับเธอได้อย่างง่ายดาย เขาออกแรงกอดรัดเธออีกนิดจนสองกายแนบสนิท เต้าทรวงอวบอิ่มบดเบียดกับอกกว้าง สองแขนเรียวแนบไปกั
พรีมสะบัดตัวหลุดจากเขาได้ในตอนที่เขาพยายามจะแกะตะขอเสื้อชั้นในของเธอ หญิงสาวถอยไปยืนชิดผนังห้องน้ำ เธอหอบหายใจแรงด้วยความโมโห แขนเรียวกอดอกปกปิดเรือนกายท่อนบน และจ้องเขาด้วยสาตาดุเอาเรื่องชิณณ์ยิ้มพอใจเมื่อได้เห็นเรือนร่างสาวเต็มตา เธอขาวนวลเนียนไปทั้งตัว ทรงอกอวบใหญ่น่ากัดขย้ำ เอวคอดรับกับสะโพกผายน่าสะบัดมือตีแรง ๆ บั้นท้ายเต่งตึงอวบอัดก็น่าจะรับแรงปะทะได้ดี แค่คิดเขาก็เสียววาบไปทั้งลำ แก่นกายผู้ซื่อสัตย์กับสมองของเขาขยับขยายดันผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่โป่งออกมาพรีมเบิกตากว้างกับการเปลี่ยนแปลงของสรีระส่วนนั้นของเขา หญิงสาวหันซ้ายหันขวาหาทางออกให้กับตัวเอง ทว่ายังไม่ทันได้ขยับไปไหน เธอก็ถูกเขากระโจนเข้าใส่และรวบตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงได้อีกครั้ง“คุณชิณณ์ ! ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ลงอ่างกับคุณ” พรีมดิ้นสุดแรง เธอดิ้นโดยลืมไปว่าทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงผ้าจิ๋วสองชิ้นปกปิดส่วนสำคัญไว้เท่านั้น“ฉันให้หนึ่งหมื่นบาท” ข้อเสนอของชิณณ์ทำให้คนในอ้อมแขนหยุดดิ้นพรีมเงยหน้ามองเจ้าของเรือนกายสูงกำยำที่เธอแนบชิดอยู่ “จริงนะ”ชิณณ์ยิ้มบาง เขาฉวยโอกาสตอนเธอเผลอ แอบเน
“ขอบคุณนะคะ ฉันสัญญาว่าจะหาเงินมาใช้หนี้ให้คุณจนหมดแน่นอน ฉันจะไม่หนีไปไหน ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ” พรีมว่าพลางขยับลงจากเตียงอีกฝั่ง หญิงสาวรีบเดินตรงไปที่ประตูด้วยความดีใจ เธอดึงประตูเปิดออก แต่พอมันเปิดแง้มได้แค่เพียงนิด มันก็ถูกฝ่ามือแข็งแรงดันปิดไว้ตามเดิม และคนที่ดันประตูปิดก็ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังเธอ พรีมยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ เพราะเขายืนอยู่ใกล้เธอเกินไป ใกล้จนเธอรู้สึกได้ถึงไออุ่นจากเรือนกายของเขาชิณณ์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาวางสองมือทาบกับบานประตู กักกันเธอไว้ให้ยืนนิ่งอยู่กับที่ เขาก้มหน้าลงจนจมูกโด่งเกือบชนแก้มนวล “ฉันหมายถึงกลับคอนโดกับฉันต่างหาก”“เข้าไปสิ” ชิณณ์รั้งต้นแขนของผู้หญิงที่เขาหิ้วกลับคอนโดเข้าไปในห้องด้วยกัน คนถูกจับเงยมองเขาอย่างเอาเรื่อง“ฉันเดินเองได้ไม่ต้องมาจับ” พรีมสะบัดแขนออกจากมือแข็งแรง เธอขยับหนีไปยืนห่างเขาถึงสามก้าวชิณณ์มองท่าทางสาวขัดดอกของตัวเองแล้วยิ้มขำ เขาปิดล็อกห้อง เปลี่ยนรองเท้า แล้วจงใจเดินเบียดเธอจนเซ ก่อนจะเดินผ่านเข้าไปด้านใน ชิณณ์เดินตรงไปยังห้องนอนใหญ่ของตัวเอง ปล่อยให้คนที่เพิ่งมาคอนโดผู้ชายครั้งแรกยืน