“ครับ” เจ้าของชื่อขานรับยิ้ม ๆ เขาลุกขึ้นนั่งทั้งที่ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น และเขาก็ไม่สนใจที่จะดึงผ้าห่มหรือหาอะไรมาปิดบังเรือนกาย คนที่จ้องเขาอยู่ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีเสียเอง
“ออกไป” แต้มรักบอกเสียงสั่นโดยไม่หันไปมองหน้าเขา นี่เป็นเช้าที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอ เมื่อต้องตื่นมาพบว่า เธอมีอะไรกับเพื่อนของแฟน และที่สำคัญ เขาเป็นบอสของเธอด้วย
“ไม่เอาน่าทูนหัว” พุฒขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขากระชากผ้าห่มออกจากมือหญิงสาว แล้วคว้าเอาเธอมานั่งบนตัก กักกอดเธอเอาไว้แน่นหนา
“อ๊ะ ! ปล่อยนะ !” แต้มรักตกใจที่ถูกเขาดึงไปกอด เธออยู่ในท่านั่งคร่อมตักน่าหวาดเสียว เนื้อตัวเปลือยเปล่าเสียดสีสัมผัสกันทำให้เธอขนลุกซู่
“ชู่ว์ ! อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวแฟนแต้มก็ได้ยินหรอก มันนอนอยู่ที่โซฟานอกห้องนี่เองนะครับ” พุฒกระซิบบอกเสียงแตกพร่า เนื้อตัวนุ่มเนียนกับไออุ่นจากเรือนกายสาวทำให้เขาอยากทำรักกับเธออีกแล้ว และเขาไม่ได้แค่คิด ชายหนุ่มสอดนิ้วซุกกลางหว่างขาขาว เขาใช้นิ้วกลางบี้คลึงติ่งเนื้อเบา ๆ
“คุณพุฒ ! ยะ...อย่า” แต้มรักจับข้อมือเขาไว้แน่นด้วยสองมือ เธอเงยหน้ามองสบตาเขาด้วยสายตาอ้อนวอน เธอไม่อยากทำแบบนั้นอีกแล้ว เท่านี้เธอก็รู้สึกผิดต่อแฟนจนไม่รู้ว่าจะสู้หน้าเขาได้ยังไงแล้ว
“อีกครั้ง...แล้วผมจะปล่อยคุณไป”
“มะ...ไม่ แต้มขอร้องนะคะ อย่าทำอีกเลย แต้มกลัว”
“กลัวอะไรกันครับ ธนามันเมาหลับเป็นตาย เที่ยงโน่นแหละถึงจะตื่น เราซ้ำกันได้อีกหลายรอบเลย”
“มะ...ไม่ คุณพุฒ...อย่า…” เสียงของแต้มรักถูกดูดหายไปด้วยจูบดูดดื่ม เธอถูกจับกดลงบนเตียง ร่างสูงใหญ่ตามประกบทาบทับ ความแข็งแกร่งร้อนผะผ่าวสอดใส่เติมเต็มในร่องสาว เขากดน้ำหนักลงกลางกาย ซึมซับเอาความรัดรึงคับแน่นเพียงชั่วครู่ ก่อนเริ่มจังหวะรักดุดันเร่าร้อนอีกครั้ง…
แต้มรักนอนแผ่หลาอยู่ใต้ร่างสูงใหญ่ หญิงสาวหอบหายใจแรงเพราะเพิ่งผ่านจุดสุขสมอย่างรุนแรงไปเมื่อครู่ ใบหน้าคมเข้มของคนที่เอาแต่ใจกับเธอซุกอยู่กับซอกคอหอมกรุ่น เธอไม่มีเรี่ยวแรงเพียงพอที่จะผลักไสเขาออกไปจากตัวเธอ
“ถ้าธนารู้เรื่องของเรา มันจะทำหน้ายังไงนะ”
“คุณพุฒอย่าบอกพี่ธนานะคะ อย่าให้ใครรู้เรื่องของเรา...แต้มขอร้อง” แต้มรักขอร้องเขาเสียงสั่น
พุฒเงยหน้าขึ้นจากซอกคอหอมกรุ่น เขายันตัวส่วนบนขึ้นเล็กน้อย โดยวางข้อศอกสองข้างคร่อมศีรษะแต้มรักไว้ ตาคมเข้มสบสายตาตื่นกลัวของเธอแล้วยิ้มบาง
“ได้สิ จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้แน่นอน แต่แต้มจะต้องยอมให้ผมเอาทุกครั้งที่ผมต้องการ”
“มะ...ไม่ค่ะ ไม่ได้”
“ไม่ได้อย่างงั้นเหรอ หืม…” คนเป็นต่อกดแก่นกายสลักลึกแนบแน่น แล้วควงบั้นเอวโม่บดลำกายแกร่งในร่องเนื้อ
“อยากให้ผมทำแบบนี้กับแต้มจนธนาตื่นมาเห็นเลยไหม คงจะสนุกดี”
“ยะ...อย่า คุณพุฒปล่อยแต้มไปเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้อีก”
“รับปากมาสิ รับปากมาว่า แต้มจะให้ผมเอาทุกครั้งที่ผมต้องการ”
“ไม่...แต้มไม่อยากมีชู้”
“แต่ก็มีไปแล้ว เป็นชู้ที่ได้เปิดซิงแต้มซะด้วย” เขาว่าแล้วยิ้มร้ายกาจ
“คนเลว คุณมันโคตรเลว…” แต้มรักกัดฟันว่าเขา เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาโกรธแค้น
พุฒยิ้มมุมปาก เขาก้มจูบแก้มนวล แล้วกระซิบบอกคนที่ถูกเขาทาบทับไว้ทั้งตัวว่า
“ยินดีด้วย คุณได้คนโคตรเลวเป็นชู้”
แต้มรักนั่งอยู่บนชักโครกที่ปิดฝาไว้ หญิงสาวซุกหน้ากับฝ่ามือสองข้าง เธอส่ายหน้าไปมาอย่างคนจนตรอก ไร้ทางหนี
หลังจากที่เธอจำใจยอมรับให้เขาเป็นชู้ ยอมรับข้อตกลงน่าอับอายที่เขาหยิบยื่นให้ เขาจึงยอมลุกขึ้นจากเตียงไปแต่งตัว ก่อนจะหันมาจับเธอใส่เสื้อผ้าชุดเดิม แม้เธอจะปัดป้อง เขาก็ไม่สน
“อยากอยู่ให้ธนามันเห็นร่องรอยของผมบนตัวคุณเหรอ”
พอเขาขู่แบบนั้น เธอก็ได้แต่จำยอมให้เขาแต่งตัวให้ และพอเขาจับมือจูงเธอออกมาจากห้องนอน ในตอนที่เดินผ่านห้องโถง เธอมองแฟนหนุ่มที่นอนหลับอยู่บนโซฟาด้วยความรู้สึกผิดบาปเต็มหัวใจ แต่ก็จำใจยอมเดินตามคนที่จับมือเธอไว้แน่นออกมา เพราะเธอไม่อยากให้พี่ธนาเห็นสภาพของเธอในตอนนั้น
แต้มรักยอมให้คนเลวขับรถมาส่งที่คอนโดของเธอ แต่ไม่ยอมให้เขาขึ้นไปส่งถึงห้อง ซึ่งเขาก็ยอม...นับเป็นครั้งแรกที่เขายอมอ่อนข้อให้เธอบ้างหลังจากที่เอาแต่ใจกับเธอมาตั้งแต่เมื่อคืน
หลังจากเกิดเรื่องคืนนั้น เช้าวันต่อมาเป็นวันเสาร์ แต้มรักจึงมีเวลาพักผ่อน และทำใจยอมรับสภาพกับเรื่องที่เกิดขึ้น ธนาโทรหาเธอและขอโทษที่เมาหนักจนเผลอหลับไป เธอโกหกเขาไปว่า เธอเองก็เผลอหลับไปในห้องของเขาเพราะดื่มหนักไปหน่อย และพอตื่นขึ้นมา เธอก็ต้องรีบกลับ เพราะนิติบุคคลคอนโดโทรไปบอกว่า น้ำจากห้องของเธอรั่วซึมลงไปห้องชั้นล่าง เธอเห็นเขานอนหลับอยู่จึงไม่อยากรบกวน พอเขาบอกว่าจะมาหา เธอก็อ้างว่ารู้สึกไม่สบาย ขอพักผ่อนในวันหยุดทั้งสองวันเลย แล้วค่อยมาเจอกันวันนี้ที่ทำงาน เขาเป็นคนที่ตามใจเธอเสมอ และพอเธอบอกไปอย่างนั้นเขาก็ยอม และตามใจเธอเหมือนเดิม
“แต้ม” เสียงเรียกของพรีมทำให้แต้มรักสะดุ้งและหลุดจากภวังค์ หญิงสาวรีบลุกขึ้น สูดลมหายใจลึก แล้วเปิดประตูออกไปหา“แต้ม...แกทำอะไรอยู่ บอสเรียกประชุมฝ่ายก่อนเริ่มงาน”“เรียกประชุมเช้าเหรอ”“อืม...แกเสร็จยังเนี่ย”“เสร็จแล้ว ๆ”แต้มรักพูดพลางหันไปเปิดก๊อกน้ำล้างมือ...มือที่เย็นเฉียบ เธอหันไปดึงกระดาษเช็ดมือออกมาเช็ดด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ“เสร็จแล้วก็ไปสิ เร็ว”พรีมจับข้อมือเพื่อนพาเดินเร็วออกมาจากห้องน้ำ โดยเดินตรงไปยังห้องประชุมใหญ่เลย คนที่ก้าวขาเดินตามหลังเพื่อนไปเม้มปากแน่นตลอดทางเดิน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆเมื่อพรีมผลักประตูห้องประชุมเปิดออก แต้มรักก็เอาแต่ก้มหน้า เธอเดินตามเพื่อนไปนั่งลงที่เก้าอี้ซึ่งตั้งอยู่เกือบริมสุด อยู่ทางซ้ายมือของหัวโต๊ะตัวยูแต้มรักได้ยินเสียงเพื่อนพนักงานคุยกันเบา ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ทุกคนจะเงียบเสียงลง เธอพอเดาได้โดยที่ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองว่า ที่ทุกคนเงียบเพราะบอสเดินเข้ามาในห้องประชุมแล้ว“สวัสดีครับ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยทักทายตามปกติ แต่หัวใจของคนที่นั่งก้มหน้าอยู่เริ่มเต้นไม่เป็นปกติพรีมสังเกตเห็นเพื่อนเอาแต่นั่งก้มหน้า ทั้งยังมีเหงื่อซึมข้า
พุฒถามยิ้ม ๆ ถามอย่างคนไม่อนาทรร้อนใจกับเรื่องลับ ๆ ที่เขาทำกับเธอ ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นเต็มความสูง และขณะรอคำตอบจากแต้มรัก เขาก็ทำตัวเป็นคนดีช่วยจัดการเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อยดังเดิม“ว่าไงครับ” พุฒเลิกคิ้วสูง เขาก้มสบตาคนที่สูงแค่อกเขาแล้วยิ้มมุมปาก“คนเลว…”“ผมไม่เคยบอกใครว่าผมเป็นคนดีสักหน่อย รีบตัดสินใจเร็ว ๆ คนสวย หรือคุณอยากให้คนอื่นรู้ว่าเล่นชู้กับเจ้านาย”แต้มรักมองเขาผ่านม่านน้ำตา เธอเจ็บใจที่ทำอะไรเขาไม่ได้เลย เธอหวาดกลัวไปทุกอย่าง เธอสับสน ไม่รู้จะหาทางออกเรื่องนี้อย่างไร ที่สำคัญเธอสงสารแฟนหนุ่มแสนดีที่ถูกเธอสวมเขาให้“ไม่...อย่าให้ใครรู้นะคะ”“ผมรู้...ผมเป็นชู้ สถานะชู้จะให้คนอื่นรู้ได้ยังไงล่ะ และแต้มก็คงไม่อยากให้ใครรู้ว่ามีชู้ใช่ไหม...งั้นคืนนี้ไปนอนกับผมนะครับ” พุฒโอบเอวบางดึงหญิงสาวมากอดไว้แน่นแต้มรักจำยอมพยักหน้ารับปากเขาคนที่บังคับเธอได้ดั่งใจยิ้มพอใจ เขากระซิบบอกเธอว่า“คืนนี้เจอกันนะครับ ที่รัก”...ชู้รักของเธอออกจากห้องพยาบาลไปแล้ว แต้มรักจึงถอยกลับไปนั่งที่เตียง เธอมองประตูห้องอย่างหวาดหว
พี่ธนาเป็นคนดี เขาเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติเธอเสมอมา เธอควรระวังตัวและถนอมตัวไว้เพื่อเขา แต่กลับกลายเป็นว่า เธอเสียตัวให้เพื่อนของเขาบนเตียงของเขา เธอเลวยิ่งกว่าเลว สองวันที่อยู่คนเดียวและคิดไตร่ตรองเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้น ทางออกหนึ่งที่เธอคิดไว้คือ เธอจะบอกเลิกและถอยห่างมาจากเขา เธออยากให้เขาได้พบคนที่ดีกว่า คนที่คู่ควรและเหมาะสมกับคนดีอย่างเขา ที่ไม่ใช่ผู้หญิงสกปรกอย่างเธอ"ซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ แต้มกินไม่หมดแน่ ๆ"แต้มรักขมวดคิ้วเรียว และกวาดสายตามองบนโต๊ะรับประทานอาหาร เขาเตรียมอาหารไว้รอเธอหลายอย่างเลย"เยอะแยะที่ไหนกันครับ นิดเดียวเอง แต้มต้องกินเยอะ ๆ นะครับจะได้มีแรงทำงาน มีน้ำส้มคั้นสดด้วย พี่ไปยืนต่อคิวตั้งนานกว่าจะได้มา ร้านนี้คนต่อคิวเยอะมาก พี่อยากให้แต้มดื่ม จะได้สดชื่น"ธนาว่าพลางจัดช้อนส้อมใส่จาน แล้ววางจานลงตรงหน้าหญิงสาว เขาเลื่อนแก้วน้ำส้มไปใกล้ ๆ เธอด้วย"ขอบคุณค่ะ" ยิ่งเขาแสนดี ยิ่งเขาดูแลเธอแบบนี้ แต้มรักก็ยิ่งรู้สึกผิด แต่เธอไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจ หญิงสาวจึงฝืนยิ้มสดใสให้เขา และชักชวนเขารับปร
พุฒเหลือบตามองมือของเพื่อนที่แตะอยู่เหนือสะโพกมนแวบหนึ่ง ก่อนจะเลื่อนสายตาขึ้นมองหน้าเพื่อน เขายักไหล่ ทำหน้าคล้ายเหม็นเบื่อ“แฟนมึง แต่ลูกน้องกู และตอนนี้กูก็มีงานให้ลูกน้องทำด้วย”“แต่นี่เวลาพัก” ธนาแย้ง เขาไม่ยอมปล่อยแขนออกจากหญิงสาว“แล้วไง ก็กูมีงานด่วนให้ทำ”“มึง…” ธนาชี้หน้าเพื่อน แต่ก็เถียงไม่ออก เพราะแต้มรักเป็นลูกน้องมันพุฒไม่สนใจท่าทีเดือดเนื้อร้อนใจของธนา เขาหันไปสั่งลูกน้องเขาว่า“แต้ม...ไปพบผมที่ห้องด้วย ผมมีงานให้คุณทำ”“ค่ะ...บอส” แต้มรักรับคำแล้วก้มหน้าหลบตาคมปลาบ“ไอ้บอสโหด เวลาพักก็ไม่ให้พัก” ธนายังไม่วายชี้หน้าต่อว่าเพื่อนพุฒไม่ตอบโต้ เขายักคิ้วกวนโมโหเพื่อน แล้วเดินออกจากห้องแคนทีนไป แต่ก่อนจะประตูจะปิดลง ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงธนาตะโกนว่าไล่หลังมา“ไอ้ฮันเตอร์ ไอ้บอสเลว”คนถูกเพื่อนว่ายิ้มมุมปาก ตาคมเป็นประกายวาววับ เขาไม่สนใจคำที่เพื่อนต่อว่า ที่เขาสนใจอยู่ตอนนี้คือผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นของเขาแล้ว แต่ยังมีหน้าไปยืนให้เพื่อนเขากอดอยู่ได้ บางทีเขาอาจจะต้องสั่งสอนให้เธอหลาบจำว่า คนที่มีส
“อย่าบอกพี่ธนานะคะ” แค่เขาขู่ เธอก็ใจสั่น เธอไม่อยากให้พี่ธนาเสียใจ ไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกับเพื่อนของเขาสวมเขาให้ เธอเองไม่คิดจะดึงรั้งพี่ธนาไว้ เพียงแต่เธออยากขอเวลาทำใจก่อน ทำใจก่อนจะเดินออกมาจากชีวิตคนดี ๆ อย่างเขาพุฒก้มลงหมายจะหอมแก้มนวล แต่แต้มรักสะบัดหน้าหนี เขาจึงก้มลงอีกนิดแล้วจูบลำคอเธอเบา ๆ“อ๊ะ !” แค่ปากอุ่นร้อนประทับบนผิวเนื้อ ขนกายสาวก็ลุกชัน แต้มรักกัดฟันแน่น เธอรอกระทั่งเขาเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอ เธอจึงสบตาเขา“แต้มไม่ให้พี่ธนาแตะต้องแน่นอนค่ะ ไม่ใช่เพราะบอสสั่ง แต่เพราะว่าพี่ธนาเป็นคนดี เขาดีเกินกว่าที่แต้มจะให้เขามาแปดเปื้อนคนสกปรกอย่างแต้ม”พุฒยิ้มมุมปาก เขากอดรัดหญิงสาวแน่นขึ้น“ถ้าอย่างนั้น ก็เลิกกับมันสิ แล้วมาเป็นแฟนผม”“แต้มจะบอกเลิกพี่ธนาแน่นอน แต่แต้มจะไม่มีวันทำให้พี่ธนาเสียใจ ด้วยการเลิกกับคนดีแล้วมาคบกับเพื่อนเลวที่หักหลังเขาหรอกค่ะ”“หักหลังอะไรกัน...ผมก็แค่ช่วยเพื่อนสร้างความสุขให้แฟนเท่านั้นเอง คืนนั้นแต้มก็มีความสุขสุดยอดไปตั้งหลายครั้งไม่ใช่เหรอ”“คนเลว…”“เคยบอกแล้วว่า ผมไม่ใช่คนดี”
แต้มรักเม้มปากแน่น เธอมองสบตาเขาครู่เดียว ก่อนจะมองเมินออกไปข้างหน้าต่าง ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากพูดจาด้วย ไม่อยากได้ยินเสียงคนเลว“อุ๊ย ! คุณพุฒ” แต้มรักตกใจเมื่อเขาโน้มตัวมาใกล้ หญิงสาวรีบดันบ่ากว้างผลักเขาออกไป แต่คนตัวใหญ่และแรงเยอะกว่าไม่สะเทือนสักนิด“ผมจะคาดเบลล์ให้” พุฒว่าพลางดึงเข็มขัดนิรภัยมากดล็อกให้เธอ ก่อนจะขยับกลับไปนั่งตามเดิม แล้วดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้ตัวเอง เขายกมือข้างขวาขึ้นจับพวงมาลัย มือซ้ายดันเกียร์เปลี่ยนไปอยู่ตำแหน่งขับเคลื่อนไปข้างหน้า ก่อนจะเอามือออกจากเกียร์มาคว้าเอามือข้างขวาของแต้มรักไปกุมไว้ แล้วดึงไปวางลงบนต้นขาแกร่ง“คุณพุฒ !” แต้มรักจิกเจ็บลงบนหลังมือของเขา แต่คนที่สอดนิ้วเรียวสวยแบบผู้ชายแทรกอยู่ระหว่างนิ้วเรียวเล็กของเธอไม่สะทกสะท้าน เขากระชับมือเธอแน่นขึ้น ตาคมมองไปข้างหน้า ขณะที่บังคับรถเคลื่อนไปบนถนนเมื่อสัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว“จะหยิกอีกนานไหม ผมจะได้ทดเวลาลงโทษคุณไว้ในใจ บอกไว้ก่อนนะว่าบทลงโทษของผมไม่เหมือนใคร ระวังจะได้ร้องขอชีวิต”น้ำเสียงของเขาราบเรียบก็จริง ทว่าดวงตาเป็นประกายวาววับ เขายิ้มร้ายกาจข่มข
“รางวัลสำหรับแม่ครัวครับ” พอให้รางวัลเธอแล้ว เขาก็ถอยไปนั่งรอที่เก้าอี้แต้มรักถอนหายใจอย่างหงุดหงิด รางวัลบ้าบออะไร นี่มันเป็นการเอาเปรียบเธอชัด ๆ คนนิสัยไม่ดีระหว่างรับประทานอาหาร แต้มรักเอาแต่ก้มหน้าก้มตากิน เธอแทบไม่มองหน้าคนที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ฝั่งตรงกันข้ามด้วยซ้ำ และดูเหมือนว่าเขาเองก็ไม่อยากกวนเธอ พุฒปล่อยให้หญิงสาวรับประทานอาหารโดยไม่กวนใจเธอ กระทั่งแต้มรักรวบช้อนส้อมและยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม เขาจึงบอกเธอว่า“ไปอาบน้ำ แล้วนอนรอผมบนเตียง”คำสั่งของเขาทำให้แต้มรักเกือบทำแก้วน้ำหลุดมือ หญิงสาวมองสบตาเขาด้วยสายตาตื่นตระหนก“ตะ...แต้มจะรอเก็บโต๊ะล้างจานค่ะ” แม้รู้ว่าไม่อาจหลีกเลี่ยงสิ่งที่เขาจะทำกับเธอได้ แต่แต้มรักก็อยากจะยื้อเวลาต่อไปอีกสักหน่อย“เดี๋ยวผมจัดการเอง คุณไปอาบน้ำแล้วนอนรอผมบนเตียง”เสียงเข้มกับสายตาดุของเขาทำให้แต้มรักไม่กล้าเถียง หญิงสาวลุกขึ้นแล้วก้มหน้าเดินผ่านประตูครัวตรงไปยังห้องนอนเพียงแค่เปิดประตูเข้าไปแล้วเห็นเตียงกว้าง หัวใจดวงน้อยก็หวั่นไหว ยิ่งภายในห้องนอนของเขาตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์โทนสีเทาเข้ม ก็ยิ่ง
“แต้ม !” เสียงเรียกอย่างเกรี้ยวกราดที่ดังออกมาจากห้องนอนทำให้แต้มรักสะดุ้ง หญิงสาวรีบหอบกระเป๋าและถือโทรศัพท์เดินเร็วออกจากห้องครัวแต่แต้มรักเดินไปยังไม่ทันถึงห้องนอน คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาดักเธออยู่หน้าห้องก่อน เขานุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว พราวหยดน้ำเกาะอยู่เต็มเรือนกายแกร่ง ผมเปียกน้ำและถูกเสยไปข้างหลัง เปิดเผยใบหน้าคมเข้มแสนดุ ตาคมกริบที่จ้องมองเธออย่างไม่พอใจทำให้แต้มรักหวาดหวั่น“ไปไหนมา”“แต้มไปเอากระเป๋ากับโทรศัพท์ในห้องครัวค่ะ”พุฒหลุบตามองของในมือหญิงสาว เขาระบายลมหายใจออกบางเบา...เธอไม่ได้หนีเขาไปไหน“ได้ของแล้วก็กลับเข้าห้อง” พุฒดึงต้นแขนหญิงสาวลากกลับเข้าห้อง แต่ยังไม่ทันเปิดประตู เสียงโทรศัพท์ของแต้มรักก็ดังขึ้น“แต้มขอรับโทรศัพท์ก่อนนะคะ”“อืม..” พุฒปล่อยมือจากต้นแขนของหญิงสาว เขากอดอกยืนมองเธอรับโทรศัพท์แต้มรักรู้สึกใจชื้นขึ้นมานิดหน่อย เพราะได้ประวิงเวลาการเข้าไปอยู่ในห้องนอนกับเขา แต่พอหลุบตามองหน้าจอโทรศัพท์แล้วเห็นว่าใครโทรมา เธอก็หน้าเสีย“แต้มขอไปคุยโทรศัพท์ในครัวนะคะ”พุฒมองหน้าหญิงสาว
“ล้างให้ผมด้วยสิ” ชิณณ์บอกพลางดึงนิ้วกลางออกมาจากกลางซอกขาขาว เขาจับบ่าบอบบางให้เธอหันหน้ามาหา แล้วจับมือนุ่มมาแตะลำกายแข็งขึงพรีมสะดุ้งชักมือกลับ แต่ก็ถูกเขารั้งข้อมือเอาไว้ หญิงสาวเม้มปากแน่น และก้มมองแค่อกกว้าง เธอสูดลมหายใจลึก ก่อนจะเริ่มลงมือล้างสัดส่วนใหญ่โตในมือตามที่เขาสั่งแก่นกายอวบใหญ่กระตุกในอุ้งมือนุ่มหลายครั้ง เธอได้ยินเสียงครางในลำคอของเขา เธอไม่รู้ว่าเขาพอใจหรือเปล่า แต่เมื่อเขาไม่สั่งให้ทำอย่างอื่น พรีมจึงยังคงสาละวนอยู่กับการลูบล้างสิ่งที่อยู่ในมือต่อไป กระทั่งเธอได้ยินเสียงเขาสูดลมหายใจลึก แล้วเธอก็ถูกดันจนแผ่นหลังแนบไปกับผนังห้องน้ำ พรีมเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่เข้าใจ แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดใด ๆ เธอก็ถูกเขาปิดกั้นเสียงไว้ด้วยจูบดุดันชิณณ์บดจูบอย่างหื่นกระหาย ผู้หญิงอะไรกลัวจนตัวสั่นแล้วยังทำใจกล้าทั้งลูบทั้งรูดจนเขาแทบแตกคามือ ไม่ได้หรอก...เขาจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องน่าอายแบบนั้นขึ้นหรอก เสียชื่อชายชาติหื่นอย่างเขาหมด“พอแล้ว...ไปที่เตียงกันเถอะ ผมอยากกินคุณทั้งตัว”เพียงแผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่มพรีมก็เกร็งไปทั้งตัว
“ห้ามใช้โทรศัพท์ ถ้าผมไม่อนุญาต”“พรีมเป็นลูกหนี้ ไม่ใช่นักโทษค่ะ ถ้ากลัวว่าพรีมจะติดต่อตำรวจ คุณก็แค่มายืนฟังใกล้ ๆ ก็ได้”ชิณณ์กะพริบตาปริบ ๆ เขามองหญิงสาวเปิดลิ้นชักหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสายอย่างไม่กลัวเกรงเขาเลย“ค่ะ...คุณลุง”พอได้ยินว่าเธอกำลังพูดคุยกับใครอยู่ ชิณณ์ก็ถอนหายใจโล่งอก เขาเดินเข้าไปคว้าตัวเธอมากอด ชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงและบังคับให้เธอนั่งบนตักแกร่ง เขากอดเอวบางไว้ไม่ให้เธอดิ้นหนี“พรีม...เสี่ยจิ๋วบอกว่า ถ้าจะขอเลื่อนเวลาส่งเงินต้นสองล้าน พรีมต้องมาพูดกับเขาเอง”“ลุงก็บอกเขาสิคะว่า พรีมกำลังเร่งหาเงินอยู่”“ลุงบอกแล้ว เขาไม่ยอม เขาจะยึดเอาท่าเดียว พรีมลองมาคุยกับเขาหน่อยไหม”พรีมถอนหายใจ เธอหนักใจกับปัญหาที่รุมเร้า มีแต่ปัญหาเรื่องหนี้สินและยังเป็นหนี้สินที่เธอไม่ได้ก่อทั้งนั้น“เขาให้เวลาถึงวันไหนคะ”“วันมะรืน”“หมายความว่าพรีมต้องไปพบเขาภายในวันมะรืนนี้หรือคะ”“ใช่”พรีมเงียบอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวหันไปมองเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ แล้วหันกลับไปหลุบตามองพื้น เธอถอนหายใจบางเบา
พรีมยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวถอนหายใจบางเบา ก่อนจะเดินไปที่เตียง ชิณณ์จัดหมอนพิงกับหัวเตียง เขาขยับตัวนั่งพิงหมอนด้วยท่าทางสบาย ๆ ลำตัวท่อนล่างของเขามีผ้าห่มสีขาวคลุมหมิ่นเหม่อยู่ต่ำกว่าหน้าท้องนิดเดียว พอเธอขึ้นมานั่งอยู่ปลายเตียง เขาก็ก็ตบที่ว่างข้างตัวเป็นเชิงบอกให้เธอรู้ว่า เธอควรมานั่งตรงนี้พรีมมองค้อนคนเรื่องมาก เธอถอนหายใจหงุดหงิด แต่ก็ยอมคลานเข้าไปหาเขา พอเธอเข้าใกล้ในระยะที่วงแขนเขาเอื้อมถึง เธอก็โดนเขาโอบกอดเอาเธอขึ้นไปนั่งคร่อมตักอย่างน่าหวาดเสียวพรีมรีบใช้สองมือยันอกกว้างไว้ เธอกำลังจะเอ่ยปากต่อว่าเขา แต่พอเห็นเขายกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ทั้งยังมองเธอด้วยสายตาดุ พรีมจึงเม้มปากไม่ได้พูดอะไร หญิงสาวรอกระทั่งเขาสั่งอาหารเรียบร้อยและวางสาย เธอจึงเริ่มโวยวาย“ปล่อยพรีมนะคะ”“คุณคิดว่าห้าพันบาทผมควรได้อะไรบ้าง”“คุณบอกแค่ว่า ให้พรีมมานั่งรออาหารบนเตียง” พรีมเถียงเสียงแข็ง“ค้ากำไรเกินควรไปไหม ห้าพันมานั่งอย่างเดียว”“ถ้าอยากให้ทำอย่างอื่นก็ต้องเพิ่มตังค์” พรีมเรียนรู้ว่า หากเธอต่อรอง เขาจะไม่ปฏิเสธ เธออยากหมดหนี้เร็ว ๆ เธอจะยอมเ
“เสี่ยจิ๋วเขาทวงเงินต้นสองล้านบาทแล้วน่ะสิ ที่ดินแปลงนั้นน่ะครบกำหนดฝากขายแล้ว พรีมพอจะหาเงินมาไถ่คืนได้ไหม ถ้าไม่ได้ เสี่ยเขาจะยึด”“แต่พรีมส่งดอกให้ทุกเดือนนะคะ ลุงไปคุยกับเสี่ยจิ๋วขอต่อสัญญาอีกได้ไหม เอ่อ...พรีมยังหาเงินสองล้านไม่ได้เลยค่ะ”“ลุงไปคุยแล้ว แต่เขาไม่ยอม เขายืนยันจะยึดท่าเดียว”พรีมเม้มปากแน่น เธอเหลือบตามองเจ้าของตักที่เธอนั่งอยู่ เขาจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว พรีมจึงรีบก้มหลบตาคมด้วยความอดสูใจ หนี้แต่ละก้อนที่เธอต้องจ่ายล้วนแต่เป็นหนี้ที่เธอไม่ได้ก่อ ไม่ว่าจะหนี้ของธนาที่เธอต้องชดใช้ให้เขาด้วยร่างกาย และหนี้ของลุงที่เธอต้องหาเงินสองล้านมาจ่ายก่อนที่เสี่ยจิ๋วจะยึด“พรีมจะพยายามหาเงินไปใช้หนี้เขาให้ได้ ลุงบอกให้เขารออีกนิดนะคะ”“พรีม...เสี่ยจิ๋วเขาเอ็นดูพรีมนะ อย่างที่ลุงเคยบอกไปว่า ถ้าพรีมยอมเป็นเมียน้อยเขา เขาจะไม่ยึดที่ แถมพรีมยังจะได้เงินเดือนฟรี ๆ ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยด้วยนะ”“พรีมหาเงินได้แน่นอนค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะลุง”เธอไม่รู้จะพูดอะไรกับลุงอีก ทางออกที่ลุงบอกมานั้นทำให้เธอจุกในอก หากเธอยอมทำอย่างที่ลุงบอก ก็เท่ากับ
พอเธอลุกขึ้นนั่ง โดยที่ทั้งตัวมีเพียงแค่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวของเขาสวมอยู่ เต้านมอวบใหญ่ก็ดีดเด้งล่อตา ต้นขาขาว ๆ ที่เห็นวับ ๆ แวม ๆ นั่นก็ล่อใจเหลือเกิน ชิณณ์ลอบกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะบอกกับเธอว่า“โอเค ๆ พูดเพราะ ๆ ก็ได้ครับ ผมแค่อยากสะกิดถามคุณพรีมว่า อยากได้โทรศัพท์คืนไหมครับ แบบว่า...บางทีคุณพรีมอาจจะอยากโทรลางาน หรือโทรหาใครสักคนเพื่อบอกเขาว่า คุณปลอดภัยดี”“โทรศัพท์ฉันอยู่กับคุณหรือคะ”“แทนตัวเองว่าพรีมสิ จะได้น่าฟังน่าตามใจหน่อย”“ห้าพัน !”“อะไร !”“ค่าเรียกแทนตัวเองว่าพรีม” พรีมเชิดหน้าอย่างเป็นต่อชิณณ์ยิ้มบาง เขาขยับตัวอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน โดยใช้ข้อศอกยันลำตัวช่วงบนขึ้นมา และชันหัวเข่าขึ้นข้างหนึ่ง โชว์ท่อนขาแข็งแกร่งแหวกรอยแยกผ้าขนหนูผืนเดียวที่เขานุ่งอยู่ เขาจงใจยั่วแม่สาวเนื้อหวาน เผื่อบางทีเธออาจจะอยากชิมรสชาติความเป็นชายของเขาอีกสักคำสองคำ“คิดว่าตัวเองอยู่ในสถานะที่ต่อรองได้ ?” ชิณณ์ถามพลางเลิกคิ้วเข้มข้างหนึ่งพรีมหันไปสบตาคม หญิงสาวเม้มปากครู่หนึ่งอย่างครุ่นคิด เธอไม่สนใจและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจงใจอ่
“ถ้าคุณตุกติกไม่หักหนี้ตามที่ตกลงกันไว้ ฉันจะตามจองล้างจองผลาญคุณให้ถึงที่สุด” พรีมขู่ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง แต่คนถูกขู่กลับอมยิ้ม ตาคมเป็นประกายวิบวับ“ใครจะใจร้ายกับคนสวยได้ลงคอล่ะครับ” ชิณณ์ว่าพลางสะบัดมือตีแก้มก้นอวบแล้วบีบขยำเต็มมือ“เริ่มได้แล้ว...ฉันอยากแตกจะแย่”พรีมกัดฟันแน่น เธอจ้องหน้าเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจเท่าไรนัก กระนั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกเสียดสีกลีบเนื้อนุ่มกับลำกายแกร่ง แต่เพราะเธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน จังหวะที่เธอเป็นฝ่ายควบคุมเองจึงเก้กังติดขัดไปเสียหมด“แบบนี้อีกกี่ชาติถึงจะแตก” ชิณณ์ว่าเสียงลอดไรฟัน เธอเงอะงะอ่อนหัด แต่เร้าใจจนเขาแทบจะอดกลั้นไม่ไหวแล้ว เขาอยากจะสอดใส่แล้วเด้งเสยขึ้นจนมิดลำ อยากกระหน่ำแทงให้เธอหัวสั่นหัวคลอนดีดดิ้นอยู่บนตักอย่างสะใจ ทว่าสิ่งที่ชิณณ์ทำก็แค่เพียงบอกเธอว่า“หนีบมันไว้แน่น ๆ สิ”“นะ...แน่นแล้ว” พรีมเถียงขณะที่ยังขยับสะโพกโยกคลึงไร้ทิศทางชิณณ์สุดแสนจะทรมาน และเขาไม่อยากอดทนอดกลั้นอีกต่อไปแล้ว“ไม่พอหรอก ต้องแบบนี้” ชิณณ์กระชากสะโพกอวบอัดดึงหญิงสาวเข้าหา “เก
ชิณณ์ยิ้มขำ เมื่อเธอเอาแต่ถูซ้ำ ๆ อยู่กลางอก เขาส่ายหน้า ก่อนจะจับข้อมือบางไว้แน่น แล้วดึงเธอขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่ง วงแขนแข็งแรงรัดเอวบางไว้แน่นหนา เขากดเธอไว้กับตักไม่ให้ขยับไปไหนได้“คุณชิณณ์ !” พรีมโวยวาย เธอพยายามขืนตัวออกห่างเขา แต่ไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่อาจพาตัวเองออกจากพันธนาการได้ หญิงสาวจำยอมนั่งนิ่งอยู่บนตักแกร่ง เธอกัดฟันแน่น ขึงตาดุมองเขาอย่างเอาเรื่อง“อาบธรรมดาให้สองพัน แต่ถ้าอาบแบบเนื้อแนบเนื้อ ฉันให้ห้าพัน”“ไม่ !”มันมากเกินไป ไม่ใช่จำนวนเงิน แต่หมายถึงเธอใกล้ชิดเขามากเกินไป ขืนนั่งกันอยู่ท่านี้ แล้วเกิดถ้าเขาอยากทำอะไรที่มากกว่าอาบน้ำ เธอคิดว่า เธอคงไม่อาจขัดขืนได้ เขามันตัวอันตราย เขาไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด“แต่ฉันอยากให้” ชิณณ์ยิ้มร้าย เขาเลื่อนมือขึ้นตรึงท้ายทอยเธอไว้อีกครั้ง ก่อนจะปล้นจูบที่สองของเธอไปอย่างหน้าด้าน ๆพรีมเบิกตากว้าง คราวนี้เธอจะไม่ยอมง่าย ๆ หญิงสาวทั้งผลักทั้งทุบเขาสุดแรง ทว่าชิณณ์ก็จัดการกับเธอได้อย่างง่ายดาย เขาออกแรงกอดรัดเธออีกนิดจนสองกายแนบสนิท เต้าทรวงอวบอิ่มบดเบียดกับอกกว้าง สองแขนเรียวแนบไปกั
พรีมสะบัดตัวหลุดจากเขาได้ในตอนที่เขาพยายามจะแกะตะขอเสื้อชั้นในของเธอ หญิงสาวถอยไปยืนชิดผนังห้องน้ำ เธอหอบหายใจแรงด้วยความโมโห แขนเรียวกอดอกปกปิดเรือนกายท่อนบน และจ้องเขาด้วยสาตาดุเอาเรื่องชิณณ์ยิ้มพอใจเมื่อได้เห็นเรือนร่างสาวเต็มตา เธอขาวนวลเนียนไปทั้งตัว ทรงอกอวบใหญ่น่ากัดขย้ำ เอวคอดรับกับสะโพกผายน่าสะบัดมือตีแรง ๆ บั้นท้ายเต่งตึงอวบอัดก็น่าจะรับแรงปะทะได้ดี แค่คิดเขาก็เสียววาบไปทั้งลำ แก่นกายผู้ซื่อสัตย์กับสมองของเขาขยับขยายดันผ้าขนหนูที่นุ่งอยู่โป่งออกมาพรีมเบิกตากว้างกับการเปลี่ยนแปลงของสรีระส่วนนั้นของเขา หญิงสาวหันซ้ายหันขวาหาทางออกให้กับตัวเอง ทว่ายังไม่ทันได้ขยับไปไหน เธอก็ถูกเขากระโจนเข้าใส่และรวบตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงได้อีกครั้ง“คุณชิณณ์ ! ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ลงอ่างกับคุณ” พรีมดิ้นสุดแรง เธอดิ้นโดยลืมไปว่าทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงผ้าจิ๋วสองชิ้นปกปิดส่วนสำคัญไว้เท่านั้น“ฉันให้หนึ่งหมื่นบาท” ข้อเสนอของชิณณ์ทำให้คนในอ้อมแขนหยุดดิ้นพรีมเงยหน้ามองเจ้าของเรือนกายสูงกำยำที่เธอแนบชิดอยู่ “จริงนะ”ชิณณ์ยิ้มบาง เขาฉวยโอกาสตอนเธอเผลอ แอบเน
“ขอบคุณนะคะ ฉันสัญญาว่าจะหาเงินมาใช้หนี้ให้คุณจนหมดแน่นอน ฉันจะไม่หนีไปไหน ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ” พรีมว่าพลางขยับลงจากเตียงอีกฝั่ง หญิงสาวรีบเดินตรงไปที่ประตูด้วยความดีใจ เธอดึงประตูเปิดออก แต่พอมันเปิดแง้มได้แค่เพียงนิด มันก็ถูกฝ่ามือแข็งแรงดันปิดไว้ตามเดิม และคนที่ดันประตูปิดก็ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังเธอ พรีมยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ เพราะเขายืนอยู่ใกล้เธอเกินไป ใกล้จนเธอรู้สึกได้ถึงไออุ่นจากเรือนกายของเขาชิณณ์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาวางสองมือทาบกับบานประตู กักกันเธอไว้ให้ยืนนิ่งอยู่กับที่ เขาก้มหน้าลงจนจมูกโด่งเกือบชนแก้มนวล “ฉันหมายถึงกลับคอนโดกับฉันต่างหาก”“เข้าไปสิ” ชิณณ์รั้งต้นแขนของผู้หญิงที่เขาหิ้วกลับคอนโดเข้าไปในห้องด้วยกัน คนถูกจับเงยมองเขาอย่างเอาเรื่อง“ฉันเดินเองได้ไม่ต้องมาจับ” พรีมสะบัดแขนออกจากมือแข็งแรง เธอขยับหนีไปยืนห่างเขาถึงสามก้าวชิณณ์มองท่าทางสาวขัดดอกของตัวเองแล้วยิ้มขำ เขาปิดล็อกห้อง เปลี่ยนรองเท้า แล้วจงใจเดินเบียดเธอจนเซ ก่อนจะเดินผ่านเข้าไปด้านใน ชิณณ์เดินตรงไปยังห้องนอนใหญ่ของตัวเอง ปล่อยให้คนที่เพิ่งมาคอนโดผู้ชายครั้งแรกยืน