เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 1 จูบเดียว...เสียวทั้งห้อง!
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-01 00:09:39เวลา 13:45 น. | ณ คอนโด The Pet Haven Residence
เสียงน้ำจากฝักบัวไหลลงอ่างอย่างสม่ำเสมอ กลิ่นแชมพูสูตรอ่อนโยนลอยฟุ้งไปทั่วห้องน้ำ
“เจ้าดำ! หยุดดิ้นเดี๋ยวนี้นะ!”
เสียงหวานของ ยูนะ ดังขึ้นพร้อมกับภาพของหญิงสาวในเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์ตัวโคร่ง กับกางเกงขาสั้นขยับไล่จับเจ้าแมวดำที่วิ่งพล่านไปรอบห้องน้ำ
เจ้าแมวดำตัวจ้อยขู่ฟ่อ ตาโตเป็นประกายแวววาว พยายามดิ้นสุดชีวิตราวกับเธอคือปีศาจที่กำลังจับมันไปสังเวย! มันใช้เล็บเล็กๆ จิกแขนเธออย่างบ้าคลั่ง แต่นั่นไม่อาจหยุด ทาสแมวตัวแม่ อย่างยูนะได้
ยูนะขมวดคิ้ว ใช้มือข้างหนึ่งพยายามประคองตัวมัน ส่วนอีกข้างก็หมุนก๊อกน้ำให้ได้อุณหภูมิพอดี
“อย่าดื้อ! ฉันเก็บนายมาเลี้ยงนะยะ! จะอาบน้ำให้สะอาดไง!”
“ฟ่ออออออ!”
แมวดำไม่สนใจจะอดทนใดๆ มันดีดตัวออกจากมือเธอ พุ่งทะยานออกไปอย่างกับจรวด! ยูนะอ้าปากค้าง ก่อนจะตวาดเสียงดัง
“เฮ้ย! อย่าวิ่งออกไปนอกห้องนะเว้ย!”
แต่ไม่ทันแล้ว เจ้าแมวปีศาจพุ่งตรงไปที่ประตูห้องน้ำ!
แต่! ยังไม่ทันจะถึงเป้าหมาย มันก็ดันลื่นไถลไปกับพื้นกระเบื้องเปียกๆ หัวโขกกับถังน้ำดัง ‘โป๊ก!’
“...เมี๊ยว...”
ตุบ!
เจ้าแมวดำลงไปกองกับพื้น ท่าทางงุนงงเหมือนคนเวียนหัว
ยูนะรีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวมันมาแนบอกทันที
“โอ๊ย! เจ็บไหมเนี่ย เจ้าแมวซื่อบื้อ!”
แมวดำดิ้นพล่านอีกครั้ง แต่ยูนะกอดไว้แน่น ดวงตาสีมรกตของมันช่างดูน่ารัก ในจังหวะที่ความน่ารักเข้าครอบงำ...
เธอก็ก้มลงไปจุ๊บเบาๆ บนหัวมันหนึ่งทีอย่างหมั่นเขี้ยว!
“หมั่นไส้ว่ะ! จูบเลยละกัน!” พูดจบยูนะก็จุ๊บปากแมวดำตัวแสบทันที
ฟึ่บ!!
ทันใดนั้น... ร่างเล็กๆ ของแมวดำในอ้อมแขนเธอพลันสว่างวาบ แสงสีทองพวยพุ่งออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ยูนะยังไม่ทันจะตั้งตัว ก็รู้สึกว่ามีบางอย่าง ใหญ่ขึ้น... หนักขึ้น... และ—!!
โครม!!
เสียงอะไรบางอย่างล้มลงกระแทกพื้นห้องน้ำ ยูนะลืมตากะพริบปริบ ๆ ก่อนจะพบว่า...
ร่างที่เธอกอดอยู่เมื่อครู่ไม่ได้เป็นแมวอีกต่อไปแล้ว!
เธอรู้สึกได้ถึง...
“กล้ามเนื้อ!?”
“ผิวคน!?”
“....!!!!”
ยูนะรีบผงะถอยหลัง หัวใจเต้นรัวราวกับกลองศึก ก่อนจะเงยหน้าขึ้น... แล้วพบว่า...
“อ—อะไรฟะ!?”
เจ้าแมวดำหายไปแล้ว
ตรงหน้าของเธอไม่มีแมวแล้ว มีแต่ ‘ผู้ชายตัวเปล่าเปลือย’ ที่กำลังนั่งหน้าบึ้งอยู่บนพื้น!
ชายหนุ่มมีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาคมเข้มจ้องเธออย่างเอาเรื่อง ร่างกายสูงโปร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นๆ ผิวขาวเนียน (อย่างน่าโมโห) ที่ทำให้ยูนะอ้าปากค้างอย่างช่วยไม่ได้ เส้นผมสีดำเปียกลู่ไปกับผิว โคตรจะหล่อ โคตรจะเท่...
และโคตรจะ โป๊!
“...”
“...”
“...ว้ากกกกกกกกกกก!!”
ร่างบางถอยกรูดไปติดกับผนัง สั่นสะท้านไปทั้งตัว
ดวงตาคู่สวยสั่นระริกเหมือนกำลังประมวลผลเหตุการณ์สุดพีคที่เกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้เธอกำลังอาบน้ำให้แมว... จับมันมาจูบไปที...
แล้วตอนนี้แมวหายไป... แต่มี ผู้ชายเปลือยอยู่แทน!?
...ให้ตายเถอะ...นี่มันหนังสยองขวัญหรือไง!?
ขณะที่ชายหนุ่มปริศนามองไปที่ตัวเอง…ก่อนจะก้มมองยูนะที่นั่งตัวแข็งอยู่มุมห้อง ใบหน้าหวานซีดเผือดดั่งเห็นผี
และแล้ว...
“บัดซบ!”
เสียงทุ้มต่ำสบถออกมาอย่างหัวเสีย เพราะใช่... เขาไม่ใช่ใครที่ไหน ‘คีริน’ หนุ่มวิศวะปากหมาตัวพ่อ ที่ตอนนี้ถูกสาปให้กลายเป็นแมวเมื่อโดนจูบ!
แต่ที่สำคัญคือ...
“เธอเป็นบ้าอะไรฟะ! อยู่ดีๆ มาจูบแมวทำไม!?”
🚨 สถานการณ์ตอนนี้: 🚨
ผู้หญิงคนนั้น ช็อกจนเกือบเป็นลม
ส่วนเขา...โป๊อยู่กลางห้องน้ำของเธอ
ให้ตายเหอะ...นี่มันบ้าอะไรวะ!?
∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ?
“อย่ามองนะ ยัยบ้า! หันหลังไป!!!!”
คีรินหันรีหันขวาง ก่อนจะหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวสีชมพูลายหวานแหววที่แขวนอยู่บนราวมาพันปิดบังส่วนล่างเอาไว้ด้วยใบหน้าบึ้งตึง ดวงตาคมจ้องมองหญิงสาวแปลกหน้าด้วยความหวาดระแวง พลางมองหาทางหนีออกจากที่นี่
ในขณะที่ยูนะกำลังนั่งเรียกสติตัวเองอยู่ที่พื้น
“นี่มันอะไรกัน?” ยูนะตบหน้าตัวเองเบาๆ
“ฉันฝันอยู่เรอะ!! โอ๊ย เจ็บนิหว่า!!” ยูนะบ่นพึมพำ ก่อนหันไปมองชายแปลกหน้าอย่างแปลกใจ
“เมื่อกี้มัน...แมวนี่นา...แล้วทำไม??”
คีรินกัดฟันกรอด พลางกระชับผ้าเช็ดตัวให้แน่นขึ้น
“เธอนี่!! น่ารำคาญชะมัด บอกให้หันหลังไปไง!”
เขาดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด มือหนายกขึ้นเสยผมลวกๆ สมองประมวลความคิด
“แล้วอย่ามาแตะต้องตัวฉัน ผู้หญิงอะไรมาจับผู้ชายแปลกหน้าซะงั้น”
“แล้วอย่ามาเรียกฉันว่า ‘เจ้าดำ’ ชื่อบ้าไรเนี่ย ฉันชื่อ คีริน!!!”
ยูนะอ้าปากค้างมองผู้ชายตรงหน้า ก่อนที่เธอจะเริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแทน เธอกำหมัดแน่น ลุกขึ้นยืน
“นี่นาย!” ยูนะพูดเสียงเข้ม ดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความโกรธ
“นายต่างหากที่น่ารำคาญ เป็นตัวอะไร? อยู่ๆ ก็มาโผล่ในห้องน้ำฉัน!” ยูนะจ้องตาเขาไม่ลดละ เธอต้องการคำตอบ
“....”
คีรินจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยสีหน้าหงุดหงิดสุดขีด ดวงตาคมกริบฉายแววไม่สบอารมณ์
ให้ตายสิ! ทำไมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆ แบบนี้!?
ขณะที่ยูนะกอดอกจ้องกลับอย่างเอาเรื่อง เธอยังไม่ได้คำตอบที่ต้องการ!
“พูดสิ! นายเป็นใคร!? ทำไมถึงโผล่มาในห้องน้ำฉัน!?”
“…”
คีรินเม้มปากแน่น รู้สึกปวดหัวตุบๆ ไม่ใช่แค่เพราะถูกจูบจนคืนร่าง แต่ยังต้องมารับมือกับทาสแมวที่ เสียงดังเป็นบ้า!
เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนตัดสินใจพูดออกมาเสียงเรียบ
“ถ้าฉันบอกไป เธอจะเชื่อเหรอ?”
ยูนะขมวดคิ้ว “หมายความว่าไง?”
คีรินถอนหายใจพรืด พลางยกมือขึ้นเสยผมเปียกๆ ของตัวเอง
“ฉัน… คือแมวตัวนั้นที่เธอเก็บมา”
ยูนะกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“นายเป็นตลกเหรอ? นี่นายคิดว่าฉันโง่ขนาดจะเชื่อเรื่องแบบนั้นหรือไง? แมวกลายเป็นคน? นี่มันนิยายแฟนตาซีเรอะ!?”
คีรินกลอกตา มองบน
“แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นใคร? โรคจิต? นักต้มตุ๋น? ฉันจะมาแก้ผ้ากลางห้องน้ำคนอื่นเพื่ออะไร!?”
ยูนะชะงัก… เออ ก็จริง แต่—!
“แล้วฉันต้องเชื่อว่านายเป็นแมวแปลงร่างจริง ๆ น่ะเหรอ!?”
คีรินกอดอก ใบหน้าหล่อเหลาดูขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัด
“งั้นอธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ ว่าอยู่ดีๆ ฉันมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง?”
ยูนะอ้าปากจะเถียง แต่แล้วเธอก็นิ่งไป…
ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ย้อนกลับเข้ามาในหัว
เธอเก็บเจ้าแมวดำมาจากข้างทาง…
พากลับมาเลี้ยง…
พยายามอาบน้ำให้…
มันขู่ฟ่อๆ …
เธอจับมันมากอด…
แล้วก็—
“ฉัน… จูบมัน”
ยูนะยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ไม่นะ… อย่าบอกนะว่า—!?
“...เธอจูบฉัน”
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยย้ำ พร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ยูนะเบิกตากว้างก่อนจะกรีดร้องอีกครั้ง
“ว้ากกกก!!”
คีรินสะดุ้ง หันไปคว้าผ้าขนหนูบนราว ปาใส่เธอทันที
“พอเถอะ!! หยุดกรี๊ดสักที! หูจะแตกแล้วโว้ย!!”
ยูนะหยุดชะงัก หัวใจยังเต้นโครมคราม แต่พอเริ่มเรียกสติกลับมาได้ เธอก็จ้องคีรินด้วยสายตาหวาดระแวง
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย?”
“ฉันถูกสาป” คีรินตอบเสียงเรียบ
“เวลาโดนจูบจากผู้หญิง ฉันจะกลายเป็นแมว และถ้าถูกจูบอีกที ก็จะคืนร่างเป็นคน”
ยูนะนิ่งไป… ก่อนจะหรี่ตามองเขา
“หึ…”
“หึ อะไรของเธอ?” คีรินขมวดคิ้ว
“แสดงว่า…” ยูนะแสยะยิ้ม
“ถ้าฉันอยากให้นายหุบปาก ก็แค่จูบนายอีกทีให้กลายเป็นแมวใช่ไหม?”
คีรินตัวแข็งทื่อ
“เฮ้ยๆๆๆ เดี๋ยวก่อนนะ!!”
ยูนะขยับเข้าไปใกล้ ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์
“เอ๊ะ~ น่าจะเวิร์คนะเนี่ย”
คีรินถอยกรูดทันที มือกระชับผ้าเช็ดตัวแน่น
“อย่ามาเล่นอะไรบ้า ๆ นะเว้ย!”
“ฉันไม่ได้เล่น” ยูนะยิ้มกริ่ม
“แมวที่ดื้อเกินไป ต้องถูกลงโทษ”
“บ้าไปแล้ว!!”
คีรินหันหลังเตรียมเผ่นหนี แต่ไม่ทันแล้ว—
ยูนะคว้าข้อมือเขาไว้ ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้…
“อย่ะ…!!”
“หึๆ” ยูนะยิ้มกว้าง พร้อมกับทำท่าจะ—
(˶°ㅁ°) !! (˶°ㅁ°) !! (˶°ㅁ°) !!
****************************************************
ใจเย็น สาวยูนะ!!! Σ (°△° )
เมื่อกี้เธอจูบแมว แต่นี่เธอกำลังจะจูบ ผู้ชาย!!! (˶°ㅁ°) !!
บทที่เกี่ยวข้อง
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 2 กลายเป็นแฟน (ปลอมๆ)!?
ปัง!เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกกะทันหัน“ยูนะ! เสียงดังอะไรของเธอ— ““!!!”ทั้งคู่หันไปมองพร้อมกัน… แล้วพบว่า ‘เรน’ พี่ชายสุดที่รักของยูนะกำลังยืนอยู่หน้าประตู ด้วยสีหน้าที่…โคตรจะโกรธ!!“เดี๋ยวนะ! มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด!!”ยูนะรีบตะโกนลั่นก่อนที่พี่ชายของเธอจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้!เรน คาวาซากิ ยืนแข็งค้างอยู่หน้าประตู สีหน้าตกตะลึงปนหงุดหงิดสุดขีด กับภาพตรงหน้าที่เห็น น้องสาวของเขากำลังจับข้อมือผู้ชายตัวเปลือยเปล่าอยู่ในห้องน้ำของเธอ!?คีรินที่ยังอยู่ในสภาพพันผ้าเช็ดตัวสีชมพูแสบตา กะพริบตามองชายหนุ่มที่ดูเคร่งขรึมและโหดเหี้ยมราวกับยากูซ่า พี่ชายยูนะตัวสูงกว่าเขานิดหน่อย ใบหน้าคมเข้มเหมือนจะฆ่าคนได้“หึ”เสียงขู่หัวเราะต่ำๆ ของเรนทำให้คีรินรู้สึกถึง ลางร้าย บางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น...“ไอ้บ้านี่เป็นใคร?”เสียงเย็นชาของเรนถามขึ้น ขณะที่ยูนะรีบยกมือห้ามไว้ก่อนพี่ชายจะพุ่งเข้ามาอัดคน“พี่! มันมีเหตุผล!”“เหตุผล? ผู้ชายเปลือยโผล่ในห้องน้ำของน้องสาวฉันเนี่ยนะ?”สายตาคมกริบของเรนจ้องทะลุทะลวงไปที่คีริน ราวกับกำลังประเมินว่า จะต่อยเขายังไงให้สลบในหมัดเดียว“เอ่อ… คือ…”ยูนะรู้ว่าต่อให้เธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 3 ไม่หิว!! แต่ท้องเสือกทรยศ!?
“พี่...ใจเย็นก่อนนะ!”ยูนะรีบยกมือปรามพี่ชาย ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปซัดคีรินให้เละกลางห้องนั่งเล่นในขณะที่คีริน หน้าซีดเผือดคล้ายคนจะเป็นลมแน่อยู่แล้ว… พี่ชายของยูนะไม่ได้เป็นแค่พี่ชายธรรมดา แต่นี่คือเรน คาวาซากิ มือขวาของมาเฟียญี่ปุ่น!!ให้ตายเถอะ! ถ้าพี่คิดจะเล่นงานเขาจริงๆ คีรินอาจจะหมอบ หรือไม่ก็ตายคาตีนตรงนี้แน่!!“เรื่องทดสอบไว้วันหลังก็ได้”ยูนะรีบเปลี่ยนน้ำเสียง พูดจาออดอ้อนขึ้นมาทันที“วันนี้ที่พี่มาหาหนู พี่มีเรื่องด่วนกว่านั้นไม่ใช่เหรอ?”เธอกะพริบตาปริบๆ มองพี่ชายด้วยแววตาใสซื่อแบบเด็กดีสุดฤทธิ์“อึก!...”เรนถึงกับสะอึก หน้าแดงขึ้นมาทันทีที่เจอไม้ตายของน้องสาวท่าอ้อนระดับทำลายล้างสูงสุด!!คีรินที่ยืนดูอยู่ข้างๆ ถึงกับอ้าปากค้าง อะไรของพวกเขาวะ!? ตะกี้ยังขู่ฟ่อๆ ใส่อยู่เลย!!นี่มันคนเดียวกันกับที่เมื่อกี้ทำหน้าโหดเหี้ยมราวกับจะฆ่าเขาจริงดิ!?“เครๆ ...”เรนถอนหายใจหนักๆ อย่างพ่ายแพ้ ก่อนจะยกมือขึ้นนวดขมับ“พี่มาเอา ‘ไอ้นั่น’ เธอทำเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย?”“เรียบร้อยแล้ว”ยูนะพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เปิดลิ้นชักแล้วหยิบแฟลชไดรฟ์สีดำออกมายื่นให้พี่ชาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 4 ขออยู่ด้วย ไม่ได้เหรอ??
หลังจากมื้ออาหารจบลง ยูนะลุกขึ้นเก็บถ้วยมาม่าไปล้าง ปล่อยให้คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา มือข้างหนึ่งลูบท้องเบาๆ รู้สึกอิ่มจนแทบขยับตัวไม่ไหวให้ตายเถอะ… เมื่อก่อนเขาไม่เคยกินของง่ายๆ แบบนี้เลย มีแต่ของแพง อาหารจากร้านหรูระดับมิชลิน แต่แค่ชามมาม่าธรรมดาๆ นี่ทำไมมันอร่อยขนาดนี้?คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตของเขา ทั้งเรื่องคำสาป ทั้งเรื่องพี่ชายโหดเหี้ยมของยูนะยังไม่นับว่า...เขาที่โดนคำสาปให้เป็นแมว ดันมาคืนร่าง เพราะจูบของผู้หญิงคนนี้!ให้ตายเถอะ...ยูนะเดินกลับมานั่งบนโซฟาอีกครั้ง กอดอกมองเขานิ่งๆ“กินเสร็จ ก็ไปได้แล้ว”คีรินหันขวับไปมองเธอทันที“หา?”“นี่ห้องฉัน” ยูนะพูดเสียงเรียบ“นายจะมานอนแหมะอยู่ที่นี่ไม่ได้”คีรินขมวดคิ้ว “เธอไล่ฉัน?”“ใช่”“แต่ฉันไม่มีที่ไปนะ!”“แล้วมันใช่ปัญหาของฉันเรอะ?”ยูนะพูดพร้อมกับลุกขึ้น หยิบเสื้อแจ็กเก็ตขึ้นมา และพยักเพยิดไปทางประตูหน้าห้อง ราวกับจะบอกเขาเป็นนัยๆ ว่า...รีบออกไปได้แล้ว!!คีรินกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ! แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ!?กลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะถ้าเผลอไปโดนแม่บ้านจูบเข้า ก็กลายเป็นแมวอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 5 เมื่อทาสแมวต้องมาเลี้ยงแมวที่ไม่ใช่แมว!!
ยูนะยืนกอดอกมองเจ้าแมวตัวดีที่เพิ่งเข้ามายึดพื้นที่บนโซฟาของเธอได้อย่างหน้าตาเฉย เนโร—หรือก็คือ คีรินในร่างแมว นอนขดตัวเป็นก้อนกลม หางสะบัดไปมาเบาๆ ด้วยท่าทีโคตรจะสบายใจราวกับว่า เขาเป็นเจ้าของห้องนี้เอง!ยูนะถอนหายใจพรืด ก่อนจะเท้าเอวมองมันเขม็ง“ไหนๆ ก็ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ฉันมีข้อแม้”แมวดำหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะกลอกตา“เมี๊ยว~ (แปล: เอาสิ ฟังอยู่นะจ๊ะ~) ”ยูนะรู้เลยว่า ไอ้แมวตัวนี้ไม่ได้ตั้งใจฟังเธอจริงๆ สักนิด!เธอเท้าสะเอว ก่อนจะเริ่มประกาศกฎข้อแรก“หนึ่ง! ห้ามมาวิ่งพล่านไปทั่วห้อง ฉันไม่อยากตื่นมาแล้วเห็นแมวปีนหัวฉันตอนกลางคืน”คีรินเลิกคิ้ว (หรือก็คือขยับหู) มองเธอแบบไม่ค่อยแคร์นัก“สอง! ห้ามข่วนเฟอร์นิเจอร์ ฉันลงทุนซื้อโซฟาใหม่มาเมื่อเดือนก่อน ถ้านายทำมันเป็นรอยนะ ฉันโยนนายออกจากห้องแน่!”แมวตัวดำสะบัดหางไปมาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรเลยยูนะหรี่ตาลง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เขา“สาม! ฉันไม่เลี้ยงฟรีนะโว้ย! อยากอยู่ที่นี่ ก็ต้องช่วยงานบ้านบ้าง!”คีรินชะงักไปทันที“เมี๊ยว!? (แปล: อะไรนะ!?)”ยูนะยิ้มหวาน แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์“อย่าคิดว่ากลายเป็นแมวแล้วจะรอดนะจ๊ะ พรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 6 ภารกิจลับ! ทาสแมว vs วิศวะปากหมา!
เช้าวันรุ่งขึ้น…คีรินค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ รอบตัว…เขาขยับตัวนิดหน่อย รู้สึกว่าตัวเองยังอยู่ในที่นอนที่นุ่มสบายแปลกแฮะ… ทำไมเตียงมันรู้สึกอุ่นจัง?…เดี๋ยวนะเตียง??คีรินสะดุ้งสุดตัว ทันทีที่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเขาหลับไปในอ้อมกอดของยูนะ!“เฮ้ย!!!”แมวดำตัวดีดิ้นพราดๆ แล้วพุ่งลงจากเตียงด้วยความเร็วที่สุดในชีวิต หางตั้งชี้โด่!ยูนะที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมา มองเขาด้วยสีหน้ามึนๆ ก่อนจะอ้าปากหาวแล้วบิดขี้เกียจ“ทำไมต้องเสียงดังแต่เช้าวะ…”คีรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมว ยืนอ้าปากพะงาบๆ มองเธอด้วยความอับอายและไม่อยากเชื่อชีวิตตัวเองเมื่อคืน… เขานอนซุกในอ้อมกอดเธอทั้งคืนเลยเหรอ!?ให้ตายเถอะ!!!ยูนะที่ยังอยู่ในสภาพงัวเงีย ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าผู้ชายในร่างแมวตรงหน้า กำลังมีวิกฤติศีลธรรมกับตัวเองเธอลุกขึ้นบิดขี้เกียจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้เจ้าแมวตัวดำที่ยังยืนตัวแข็งอยู่“เช้าแล้วนะ นายต้องทำงานบ้านแล้วล่ะ”คีรินสะดุ้ง หูของเขากระตุกแรง ๆ ก่อนจะหันขวับไปจ้องเธอ“เมี๊ยว!?” (แปล: อะไรนะ!?)ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“เมื่อวานเราตกลงกันแล้วไง ถ้านายจะอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 7 เมื่อทาสแมวต้องไปซื้อของกับแมวที่ไม่ใช่แมว!
หลังจากคีรินถูกยูนะบังคับให้ช่วยทำงานบ้านมาทั้งวัน ตั้งแต่ล้างจาน กวาดพื้น ถูพื้น ยันพับผ้า (ซึ่งเขาดันจับกางเกงในของยูนะไปแล้ว!) ในที่สุด… ภารกิจสุดโหดก็จบลงคีรินทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาทันที หมดแรงสุดๆ“โอ๊ย… เหนื่อยชิบ…” เขาพึมพำ ขณะที่ยูนะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่“โอเค ของกินหมดแล้ว”คีรินเหลือบตาขึ้นมองเธออย่างหมดอาลัยตายอยาก“แล้ว?”ยูนะหันขวับมายิ้มหวาน—ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจสุด ๆ“เราต้องไปซื้อของเข้าห้อง”คีรินยกมือขึ้นปิดหน้า “เธอหมายถึงเธอไง…”“ผิด!” ยูนะยื่นนิ้วมาชี้หน้าเขา“นายก็ต้องไปด้วย!”“ไม่เอา!”“นายต้องไป!”“ฉันเหนื่อย!”“ไม่ไปก็อดข้าวนะ”คีรินชะงัก โอ้โห นี่เธอขู่กันแบบนี้เลยเรอะ!?เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ยูนะรีบพูดดักก่อน“ถ้านายไม่ไป งั้นฉันจะซื้อแต่ของที่ฉันชอบอย่างเดียว”“เออ...ก็ดี จะได้ไม่ต้องหิ้วเยอะ”ยูนะยิ้มหวาน“อืม..ก็จริงแหละ งั้นฉันไม่ต้องซื้อนม ขนมปัง หรืออะไรที่นายกินนะ”“เฮ้ย!!!”คีรินรีบลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแทบจะทันที นี่เธอ เล่นสกปรกอีกแล้วใช่ไหม!?“ก็นายไม่ไป ก็ไม่ต้องกิน ถูกมั้ย?” ยูนะแสยะยิ้มกอดอก เลิกคิ้วมองเขาอย่างท้าทายคีรินจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 8 ยัยนี่...ทำฉันใจเต้นได้ยังไง!?
หลังจากลากคีรินไปซื้อของเข้าห้องจนเรียบร้อย ยูนะก็ยังไม่ยอมปล่อยเขากลับง่ายๆ“โอเค ของที่ต้องการครบหมดแล้ว” เธอพูดขณะปิดท้ายรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ต“งั้นไปอีกที่ต่อกันเถอะ”คีรินที่กำลังจะเดินไปจ่ายเงินชะงัก ก่อนจะขมวดคิ้วหันกลับมามองเธอ“อะไรนะ? อีกที่?”ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“ไปเหอะน่า~”“เดี๋ยวๆ! ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย! ไหนบอกว่าจะกลับห้องไง!?"“แป๊บเดียว~ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับแมวขยันที่ช่วยทำงานบ้านละกัน” ยูนะกระตุกยิ้ม ก่อนจะลากแขนคีรินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปทันที“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้!”40 นาทีต่อมา – ร้านขนมญี่ปุ่นลับๆคีรินกะพริบตาปริบๆ มองรอบๆ ตัวด้วยความแปลกใจเขาไม่เคยรู้เลยว่า กลางกรุงเทพฯ จะมีร้านขนมญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แบบนี้!ร้านนี้เป็นร้านไม้เก่าๆ ตกแต่งแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เงียบสงบ และมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้นยูนะเดินนำเขาเข้าไป ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่าง“ที่นี่คือร้านขนมโมจิที่ต้องย่างเอง” ยูนะอธิบายขณะที่พนักงานนำเตาถ่านขนาดเล็กมาวางบนโต๊ะ“เป็นร้านลับที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก แต่ขนมอร่อยมาก”คีรินเลิกคิ้ว“ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”ยูนะยิ้มมุมปาก“เพราะนายไม่ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 9 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
หลังจากที่ยูนะลากคีรินไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่จนสำเร็จ เธอก็พาเขากลับมาที่คอนโดทันทีที่ถึงห้อง ยูนะก็เดินไปวางของที่ซื้อมาในห้องครัว ส่วนคีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง“โอ๊ย… วันนี้ทั้งวัน ฉันโดนเธอลากไปนั่นมานี่จนหมดพลังแล้ว”ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอ?”“ขอบคุณ?” คีรินเลิกคิ้ว“เธอบังคับฉันมาทั้งวันแล้วจะให้ขอบคุณเธอเนี่ยนะ?”“ก็ฉันช่วยนายเลือกเสื้อใหม่ไง” ยูนะกอดอก“ถ้าไม่มีฉัน นายคงซื้อเสื้อตัวใหญ่ๆ โคร่งๆ มาใส่เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนแน่ๆ”“หึ!” คีรินกลอกตา“ฉันแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของฉันปะ?”“นายควรจะเห็นใจฉันมะ? ฉันต้องทนมองนายทุกวันนะ”“เธอมันจู้จี้ชะมัด!”ยูนะหัวเราะ“บ่นมากนัก ระวังหน้าแก่นะเว้ย”คีรินมองเธออย่างหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยอมแพ้“เออๆ ก็ได้”ยูนะไม่สนใจคีรินอีก ปล่อยให้เขานอนพังพาบอยู่บนโซฟา มือเรียวหยิบถุงของที่เพิ่งซื้อมา แล้วจัดแจงแยกเก็บของสดใส่ตู้เย็น เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะต้องจัดเรียงสิ่งของให้พอดีกับพื้นที่จำกัดส่วนคีรินนอนหมดเรี่ยวแรงบนโซฟา มือยกขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ดวงตาคมปรือเล็กน้อยราวกับจะเผลอหลับไปเดี๋ยวนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03
บทล่าสุด
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 19 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (3)
ไม่นานนักพนักงานก็นำราเมงมาเสิร์ฟที่โต๊ะของทั้งสี่คน กลิ่นหอมของราเมงลอยฟุ้งทั่วโต๊ะยูนะถือช้อนคีบเส้นขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่มีนากำลังจ้องเธอด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น“ว่าแต่…” มีนาเริ่มพูดขึ้นมา“เรื่องพี่แทนไทที่มาจ้างแกเขียนโปรแกรมน่ะ ตกลงว่าไง?”ยูนะกลืนเส้นราเมงลงคอ ก่อนจะตอบด้วยท่าทางสบายๆ“อ๋อ~ เจนัดฉันให้ไปเจอพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนที่คาเฟ่ของเธออ่ะ”“!!!”คีรินที่กำลังตักราเมงขึ้นมา ชะงักค้างไปทันทีที่ได้ยินพรุ่งนี้…ยูนะจะไปเจอแทนไท?“อ้อ คาเฟ่บุ๊คมาร์คบรูว์น่ะเหรอ?” มีนาเลิกคิ้วถาม“ใช่ๆ ร้านนั้นแหละ~”“โห พี่แทนไทลงทุนจ้างแกถึงขั้นนัดตัวต่อตัวเลยเหรอเนี่ย?”ยูนะหัวเราะเบาๆ “สงสัยงานคงสำคัญมั้ง?”“งั้นแกจะรับงานนี้ปะ?”“ยังไม่รู้แฮะ…” ยูนะเท้าคาง สีหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย“ต้องไปคุยรายละเอียดก่อน ว่าพี่เขาต้องการอะไรบ้าง แล้วต้องคิดราคาเท่าไหร่ด้วยน่ะ”“…”เสียงตะเกียบกระแทกกับชามดังขึ้นเบาๆมีนาและยูนะหันไปมองคีริน ที่ตอนนี้กำลังนั่งนิ่ง สีหน้าดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด“…”คีรินขมวดคิ้ว ก่อนจะตักราเมงเข้าปากแบบโคตรจะไม่สบอารมณ์ยูนะหรี่ตามองเขาเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 18 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (2)
ด้านคีริน....“พี่คีรินค้า~ ไปกินข้าวด้วยกันนะคะ~”“บอกว่าไม่ไปไง!?”คีรินเริ่มหมดความอดทน!!!ไม่ว่าเขาจะปฏิเสธไปกี่ครั้ง สาวๆ พวกนี้ก็ยังไม่ยอมไปไหน!!!โว้ย! ให้ตายเถอะ!!!เขาไม่ใช่คนที่ชอบให้ใครตามตื๊อขนาดนี้นะเว้ย!!!“พี่คีริน นี่ขนมที่หนูทำเองเลยนะคะ ลองชิมหน่อยน้า~”“ก็บอกว่าไม่— “หมับ!ก่อนที่คีรินจะพูดจบ…แขนของเขาก็โดนใครบางคนคว้าไปกอดไว้แน่น!!!“หืม~ พี่คีรินคะ~ มาทำอะไรตรงนี้น้า~?”!!!คีรินสะดุ้งเฮือก!!! หันขวับไปมองทันทีแล้วก็ต้องเบิกตากว้าง…เมื่อเห็นว่า ‘ยูนะ’ กำลังเกาะแขนเขาแน่น!!!“เธอ!?”ยูนะยิ้มหวานให้เขา ก่อนจะซบไหล่เขาอย่างเนียนๆ“แหมมม ก็เห็น แฟนตัวเอง ยืนทำหน้าหงุดหงิดอยู่ เลยเข้ามาดูหน่อยน่ะสิ~”“หะ!?”คีรินอ้าปากค้าง สมองประมวลผลตามไม่ทัน!!!เธอพูดว่าอะไรนะ!?แฟน!?ยูนะยังคงยิ้มกว้าง ก่อนจะหันไปมองกลุ่มสาวๆ ด้วยสายตาเป็นมิตร แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์สุดขีด“ขอโทษนะคะทุกคน~ แต่พี่คีรินมีแฟนแล้วนะค้า~”“!!!”สาวๆ อ้าปากค้าง มองยูนะสลับกับคีรินอย่างตกตะลึง“หะ… หา!? แฟน!?”“พี่คีริน… มีแฟนแล้วเหรอคะ!?”คีรินยังคงช็อกไม่หายเขาหันไปมองยูนะ ที่ยังคงยิ้มหวานเหมือนไ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 17 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (1)
หลังจากที่ยูนะแยกกับเจและแทนไท เธอก็กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนของตัวเองแต่ยังไม่ทันถึงหน้าห้อง…“ยู้ววววว ยูนะะะะะ!!”เสียงแหลมๆ ที่คุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลัง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะพุ่งเข้ามากอดคอเธอจากด้านข้างแบบไม่ทันตั้งตัวยูนะหัวเราะ“โอ๊ย! มีนา! แกจะโผล่มาแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!”มีนา ภัทรโชติ เพื่อนสนิทตัวแสบของเธอ สาวแว่นหน้าหวานแต่ปากจัด เรียนวิศวะคอมเหมือนกัน แถมยังเป็นสายชอบเผือกเรื่องชาวบ้านสุดๆ“โว้ยยยย แกหายหัวไปไหนมา!? ตั้งแต่ปิดเทอมฉันติดต่อแกไม่ได้เลยนะยะ!” มีนาทำหน้างอ“หรือว่าแอบไปมีแฟนแล้วไม่บอกฉัน!?”“หา!? บ้าเหรอ! ฉันไม่ได้มีแฟนเว้ย!”“งั้นเหรออออ~” มีนาลากเสียงยาว สายตาเต็มไปด้วยความจับผิด“เฮ้อออ ฉันแค่ติดธุระส่วนตัวนิดหน่อยน่ะ” ยูนะตอบกลั้วหัวเราะ ก่อนจะกระซิบเบาๆ“แล้วก็… เอ่อ… ฉันได้เก็บแมวดำมาเลี้ยงที่คอนโดด้วยล่ะ”“เฮ้ย จริงดิ!?” มีนาเบิกตากว้าง“ไหนล่ะ!? มีรูปไหม!?”“ไม่มี~” ยูนะแลบลิ้น“แกคงต้องแวะไปดูเองแล้วล่ะ”“โหยยย ขี้งกอ่ะ! ฉันก็อยากเห็นนะเว้ย!”ยูนะหัวเราะขำ แต่ยังไม่ทันพูดอะไรต่อ…มีนาก็เปลี่ยนเรื่องใหม่ทันที“ว่าแต่… เมื่อกี้ฉันเห็นแกยืนคุยกับพี่แทนไทก
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 16 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (3)
ด้านยูนะที่เดินแยกจากคณะวิศวกรรมเครื่องกล โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีคนแถวๆ นั้นกำลังแอบเสียดายที่ต้องแยกจากเธอวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของมหาวิทยาลัยไทระ อินโนเวชั่น บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยนักศึกษาที่เพิ่งกลับมาเรียน บางคนยืนจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน บางคนเดินก้มหน้าก้มตาเช็กตารางเรียนแต่ยูนะกลับต้องหยุดเดินทันที เมื่อเห็นว่ามีคนโบกมือให้เธออยู่ด้านหน้า“พี่ยูนะ!”ยูนะหันไปตามเสียง ก่อนจะเห็น 'เจ' น้องรหัสของเธอ กำลังเดินตรงมาทางนี้พร้อมกับ… แทนไท ไทระ“โอ๊ะ! เจ!” ยูนะยิ้มกว้าง“ว่าไงเรา~ หายไปเลยนะ”“โหยยย พี่นั่นล่ะ หายไปไหน เกมก็ไม่เข้าไปเล่น!”เจยู่ปากอย่างไม่จริงจัง ยูนะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเบนสายตาไปที่ชายหนุ่มด้านหลังของเจยูนะเลิกคิ้วเล็กน้อย“หืมม… ทำไมวันนี้เจมากับพี่แทนไท?”เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์“นี่อย่าบอกนะว่า… ข่าวลือมันเป็นเรื่องจริง?”“หะ!? ข่าวลืออะไรพี่!?” เจสะดุ้ง หน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยยูนะหัวเราะ“ก็ข่าวที่ว่า เธอเป็นแฟนกับพี่แทนไทน่ะสิ~”“อึก!!” เจสะอึก หน้าแดงแปร๊ดด้วยความเขิน“โอ๊ะโอ? เขินขนาดนี้ แสดงว่าเรื่องจริงสินะ” ยูนะแซวต่อ“พี่อ่ะ!!” เจหน้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 15 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
ระหว่างทางไปคณะวิศวะ…ภัทรที่เก็บความสงสัยอยู่ ก็เอ่ยปากถามคีริน“แล้วนี่… มึงหายไปไหนมาช่วงปิดเทอมวะ?”คีรินที่กำลังเดินอยู่ ชะงักไปเล็กน้อย“ห๊ะ?”“มึงอย่าทำเป็นงง” ภัทรหรี่ตาใส่“กูให้มึงไปอยู่คอนโดกูแท้ๆ แต่พอกลับมาถึงห้อง กูก็ไม่เจอมึงละ”คีรินกระแอมเบาๆ “เอ่อ… เรื่องมันยาว””หืม? อย่าบอกนะว่า…”ภัทรขยับเข้ามากระซิบข้างหูเขา ด้วยน้ำเสียงจริงจัง“มึงไปโดนจูบเข้าจนกลายเป็นแมวอีกรอบ?”!!!คีรินสะดุ้งสุดตัว “เฮ้ย! เบาๆ หน่อยสิวะ!”“หึหึ แปลว่ากูเดาถูกใช่ม้า~” ภัทรยิ้มกวนๆ“แล้วคราวนี้มึงไปอยู่ที่ไหนมา?”“…”คีรินหลบสายตา ไม่ตอบอะไรภัทรเห็นแบบนั้น ก็ยิ่งขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อย่าบอกนะว่า…”คีรินพยายามสงบนิ่ง กัดฟันแน่นด้วยความหงุดหงิด ขณะที่ภัทรมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ ราวกับกำลังประเมินอะไรบางอย่างจากนั้น…เพื่อนตัวดีของเขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา—“มึงไปอยู่กับผู้หญิง?”“!!!”คีรินสะดุ้ง ร่างกายแข็งทื่อไปชั่วขณะ แต่ยังพยายามเก็บอาการสุดชีวิตแต่สีหน้าของเขามันฟ้องสุดๆเห้ย เดี๋ยว!? ทำไมหมอนี่พูดมาแบบนี้วะ!?“เห้ย จริงดิ!?”“ไม่ใช่เว้ย!” คีรินรีบปฏิเสธเสียงดังไปเองอัตโนมัติ เร็วเกินไปจนตัวเอ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 14 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
เช้าวันเปิดเรียนวันแรก...แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง อากาศเย็นสบายจากแอร์ที่เปิดไว้ทั้งคืนทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสงบแต่สำหรับ คีริน…มันไม่สงบเลยสักนิด!!!เพราะทันทีที่เขาลืมตาตื่นขึ้นมา—เขาก็พบว่า ตัวเองยังคงอยู่ในร่างแมว…และที่สำคัญ—เขายังอยู่ในอ้อมกอดของยูนะ!!!“เมี๊ยว!? (แปล: เฮ้ย!!! เดี๋ยววววว!!!) ”ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะครางออกมาเบาๆ“อือ… เนโร…อยู่เฉยๆ สิ…”“เมี๊ยวว!? (แปล: ฉันไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ย!!!) ”แต่มันสายไปแล้ว…ยูนะ กอดเขาแน่นขึ้นเหมือนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ก่อนจะซุกหน้าลงกับขนนุ่มๆ ของเขา แล้วถอนหายใจอย่างสบายใจ“เมี๊ยวววววว!!! (แปล: เธออย่ามาทำแบบนี้นะเว้ย!!!) ”แต่พูดไปก็เท่านั้น…เพราะสุดท้าย…เขาก็เผลอเคลิ้มไปกับอ้อมกอดของเธออีกแล้ว!!!หางของเขากระดิกไปมาเล็กน้อย ราวกับไม่พอใจตัวเองโอ๊ย ให้ตายเถอะ…ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้วะ!?นี่มันจุดจบของศักดิ์ศรีคุณชายคีรินแล้วสินะ!!!₊˚⊹♡ ≽^•⩊•^≼ ₊˚⊹♡หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที…ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้าๆคีรินสะดุ้งเฮือก รีบพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของเธอทันที!ยูนะกระพริบตาช้าๆ มองแมวดำท
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 13 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (3)
กลางดึก…คีรินพลิกตัวไปมาบนโซฟา ข่มตาหลับยังไงก็หลับไม่ลง ไม่ว่าเขาจะพยายามนอนนิ่งๆ หรือปรับท่านอนกี่ครั้ง ความรู้สึกก็ยังคง...ให้ตายเถอะ…ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อเช้า ไม่รู้ทำไมเขาถึงเอาหน้าของยูนะออกจากหัวไม่ได้เลยเขาจำได้ทุกอย่าง…สัมผัสอุ่นๆ จากมือของเธอ…เสียงหัวเราะเบาๆ ที่ทำให้ใจเต้น…แววตาของเธอเวลามองแมวตัวอื่นอย่างอ่อนโยน……รวมถึงไอ้ตอนที่เขาเผลอไปซุกอกเธอเมื่อคืนด้วย!!!“บ้าชิบ! คิดเรื่องพรรค์นี้ทำไมเนี่ย!?”เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะพลิกตัวแรงๆ ราวกับพยายามสลัดความคิดบ้าๆ นี้ออกจากหัว แต่ยิ่งพยายามไม่คิด… มันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม?....หรือว่า...เป็นฉันนี่ล่ะ...ที่กำลังชอบเธออยู่!?“เฮ้ย! ไม่มีทาง!!!”คีรินรีบโวยวาย ก่อนจะพลิกตัวกลับมา ฝังหน้าลงกับหมอนแล้วร้องครางออกมาอย่างขัดใจสุดๆ“ฉันไม่ชอบยัยนั่นแน่นอน!!!”…ใช่ไหมวะ!?!?คีรินขยี้หัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ ความวุ่นวายในหัวทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายจนไม่สามารถนอนนิ่งๆ ได้อีกต่อไปสุดท้าย...เขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟา—โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่⋆🐾° ⋆🐾°ภายในห้องนอน…ยูนะกำ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 12 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (2)
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน – ที่ร้านคาเฟ่แมวหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ คีรินก็คิดว่าเขาจะได้นอนพักผ่อนเงียบๆ อยู่ที่คอนโดสักหน่อยแต่เปล่าเลย...ยูนะลากเขาออกมาข้างนอกอย่างไม่ฟังคำทัดทานใดๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากไปคาเฟ่แมว’และแน่นอนว่าเขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ“นี่… เธอลากฉันมาที่นี่ทำไม?”คีรินนั่งกอดอกมองไปรอบๆ อย่างงงๆ ดวงตาคมไล่มองพวกมันที่นอนกลิ้งอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะนุ่ม บ้างก็กระโดดขึ้นไปนอนบนชั้นวางของ บ้างก็เดินมาคลอเคลียกับลูกค้า บางตัวก็นอนอืดราวกับเป็นเจ้าของร้านเสียเองแมวเยอะชะมัด...“ก็ฉันอยากมาไง” ยูนะตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะหยิบของเล่นแมวมาล่อแมวตัวหนึ่งที่เดินมาใกล้ๆ“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”“ก็นายเป็นแมวเหมือนกันไง~”"เหอะ!"คีรินเบ้ปาก รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลเดี๋ยวนะ… นี่เขาโดนลากมาที่คาเฟ่แมวเพราะเป็นแมวเหมือนกันงั้นเหรอ!?บ้าไปแล้ว!เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ทันใดนั้น…“อ๊ะ น่ารักจังเลย~”น้ำเสียงของยูนะเปลี่ยนไปทันที!โหมด ‘ทาสแมวเต็มขั้น’ ถูกเปิดใช้งานแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าลูกแมวตัวเล็กขนฟูสีเทาครีม วิ่งมาเกาะที่ตักของยูนะ มันร้อง ‘เหมียว~
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 11 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (1)
เช้าวันต่อมา...แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทอดแสงอ่อนโยนไปทั่วห้อง บรรยากาศยามเช้าสงบและอบอุ่น เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากภายนอกเป็นจังหวะ กลิ่นอ่อนๆ ของผ้าปูที่นอนสะอาดและไออุ่นจากร่างกายของใครบางคนยังคงอบอวลอยู่ในอากาศบนเตียงกว้าง ยูนะยังคงหลับสนิทซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มกระจายอยู่บนหมอน เส้นผมบางส่วนปรกลงมาปิดแก้มของเธอเล็กน้อย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ ดูผ่อนคลายและสงบสุขสุดๆ…และที่สำคัญ…คีรินในร่างแมวดำ ยังคงนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เธอ……พร้อมกับใช้หางพันแขนของยูนะไว้แน่นเหมือนเดิม!!!ร่างขนฟูสีดำสนิทของเขาขดเป็นก้อนกลมเล็กๆ ข้างตัวเธอ อุณหภูมิของร่างกายเขาและเธอค่อยๆ ผสมกลมกลืนกันตลอดทั้งคืน เหมือนเป็นการแบ่งปันความอบอุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ—จนกระทั่งจู่ๆ คีรินสะดุ้งตื่นสุดตัว!“เมี๊ยวววว!?” (แปล: เฮ้ย!?)ดวงตาสีมรกตเบิกกว้าง ขนทั้งตัวชี้ตั้งขึ้นเป็นสัญชาตญาณ เขารีบกระโดดถอยห่างออกจากเธอแทบไม่ทัน ร่างแมวเล็กๆ กลิ้งตกลงไปที่ปลายเตียง หัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับเพิ่งหนีจากฝันร้ายเฮ้ย!? ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!?เขาขดตัวอยู่ปลายเตียง พยายามตั้งสติและกลั้นหายใจไปชั่วขณะเมื
