LOGINShare
ตอนที่ 8 ยัยนี่...ทำฉันใจเต้นได้ยังไง!?
Last Updated:
2025-03-03 23:57:24หลังจากลากคีรินไปซื้อของเข้าห้องจนเรียบร้อย ยูนะก็ยังไม่ยอมปล่อยเขากลับง่ายๆ
“โอเค ของที่ต้องการครบหมดแล้ว” เธอพูดขณะปิดท้ายรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ต
“งั้นไปอีกที่ต่อกันเถอะ”
คีรินที่กำลังจะเดินไปจ่ายเงินชะงัก ก่อนจะขมวดคิ้วหันกลับมามองเธอ
“อะไรนะ? อีกที่?”
ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไปเหอะน่า~”
“เดี๋ยวๆ! ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย! ไหนบอกว่าจะกลับห้องไง!?"
“แป๊บเดียว~ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับแมวขยันที่ช่วยทำงานบ้านละกัน” ยูนะกระตุกยิ้ม ก่อนจะลากแขนคีรินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปทันที
“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้!”
40 นาทีต่อมา – ร้านขนมญี่ปุ่นลับๆ
คีรินกะพริบตาปริบๆ มองรอบๆ ตัวด้วยความแปลกใจ
เขาไม่เคยรู้เลยว่า กลางกรุงเทพฯ จะมีร้านขนมญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แบบนี้!
ร้านนี้เป็นร้านไม้เก่าๆ ตกแต่งแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เงียบสงบ และมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้น
ยูนะเดินนำเขาเข้าไป ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่าง
“ที่นี่คือร้านขนมโมจิที่ต้องย่างเอง” ยูนะอธิบายขณะที่พนักงานนำเตาถ่านขนาดเล็กมาวางบนโต๊ะ
“เป็นร้านลับที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก แต่ขนมอร่อยมาก”
คีรินเลิกคิ้ว
“ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”
ยูนะยิ้มมุมปาก
“เพราะนายไม่ใช่สายของหวานไง~ ที่นี่เป็นร้านขวัญใจสาวๆ และโอตาคุญี่ปุ่นเท่านั้น”
“งั้นฉันไม่ควรอยู่ที่นี่สินะ?” คีรินแซะ
“ก็อาจจะ พูดมากน่า มาถึงแล้ว ก็กินซะ”
ไม่นาน พนักงานก็นำเซ็ตขนมโมจิมาวางบนโต๊ะ เป็นโมจิแผ่นขาวๆ ที่ยังไม่ได้ย่าง พร้อมซอสถั่วแดงและผงคินาโกะ (ผงถั่วเหลืองคั่ว)
“เดี๋ยวฉันทำให้ดูก่อน” ยูนะพูดขณะที่คีบแผ่นโมจิวางลงบนเตาถ่าน
คีรินนั่งมองเงียบๆ …
ไฟอ่อนๆ จากเตาทำให้โมจิเริ่มพองตัวขึ้นเล็กน้อย กลิ่นหอมของแป้งที่กำลังย่างค่อยๆ ลอยขึ้นมา ยูนะใช้ตะเกียบคีบพลิกกลับไปมาอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะนำไปจิ้มซอสถั่วแดงและส่งเข้าปาก
“อื้ม~”
ยูนะทำหน้าเคลิ้ม ก่อนจะหันมายิ้มให้คีริน
“ลองดิ อร่อยมากเลยนะ”
คีรินจ้องเธอแบบไม่เชื่อสายตา
นี่มันผู้หญิงคนเดียวกับที่แกล้งให้เขากินแต่มาม่ามาสองสามวันจริงๆ ใช่ไหม!?
“…ฉันไม่เข้าใจเธอเลยจริง ๆ”
“หืม?” ยูนะเอียงคอ
“ก็สองสามวันที่ผ่านมา เธอให้ฉันกินแต่มาม่าแทบทุกมื้อ เหมือนตั้งใจแกล้งกัน แต่จู่ๆ วันนี้ก็ดูเหมือนจะใจดีขึ้นมา…” คีรินพูดขณะคีบโมจิวางบนเตา
“เธอมีแผนอะไรอีกหรือเปล่า?”
ยูนะหัวเราะออกมา
“นายก็คิดมากไปปะ ฉันแค่เห็นนายชอบกินขนมปัง เลยคิดว่านายน่าจะชอบโมจิด้วย”
คีรินชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหรี่ตามองเธอ
“อะไร?” ยูนะเลิกคิ้ว
“เปล่า…”
คีรินเบนสายตากลับไปที่เตา ค่อยๆ พลิกโมจิอย่างตั้งใจ
…
ทำไมเขารู้สึกว่า เธอใส่ใจเขามากกว่าที่เธอแสดงออกวะ?
“กินได้แล้วนะ” ยูนะพูดขณะที่จ้องโมจิของเขา
“เอาไปจิ้มซอสดิ”
คีรินพยักหน้า ก่อนจะทำตามที่เธอบอก เขาจิ้มโมจิลงไปในซอสถั่วแดง แล้วยกขึ้นมากัดคำแรก…
“โอ้โห…”
คีรินเบิกตากว้างเล็กน้อย …มันอร่อยกว่าที่เขาคิดไว้เยอะเลย!
แป้งโมจิที่ย่างจนกรอบนอกแต่นุ่มใน บวกกับรสหวานหอมของซอสถั่วแดงและกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเตาถ่าน มันเข้ากันได้ดีจนเขาเผลอเคี้ยวช้าๆ อย่างพอใจ
ยูนะยิ้ม “อร่อยใช่ม้า~”
คีรินไม่ได้ตอบอะไร แต่ยกมือขึ้นคีบโมจิอีกแผ่นมาวางบนเตาแทน
ยูนะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปจิ้มโมจิกินต่อเช่นกัน
ทั้งสองคนนั่งย่างโมจิด้วยกันอย่างเงียบๆ มีเพียงเสียงไม้ตะเกียบกระทบกันเบาๆ กับกลิ่นหอมของขนมที่ฟุ้งไปทั่วโต๊ะ
นี่เป็นครั้งแรกที่คีรินรู้สึกว่า… อยู่กับยูนะแล้วสงบแปลกๆ
เขาแอบมองเธอขณะที่เธอกำลังจิ้มซอสลงบนโมจิ ดวงตากลมโตของเธอสะท้อนแสงไฟจากเตาถ่าน ริมฝีปากเล็กๆ จิ้มลิ้มของเธอเคลื่อนไหวเบาๆ ขณะที่เธอเคี้ยวขนม
คีรินรีบเบือนหน้าหนีทันที
เฮ้ย! คิดอะไรของฉันวะ!?
ยูนะเหลือบมองเขา
“นายเป็นอะไร? ทำหน้าแปลกๆ”
“เปล่า!” คีรินตอบเร็วเกินไปจนตัวเองยังตกใจ
ยูนะหรี่ตา “หืม?…”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้น! กินๆ ไปซะ!”
คีรินรีบยัดโมจิเข้าปากตัวเองเพื่อกลบเกลื่อน แต่ยูนะกลับยิ้มมุมปากเล็กๆ ราวกับรู้ว่าเขากำลัง ทำตัวแปลกไปจากเดิม
คีรินเริ่มรู้สึกแปลกๆ ในใจ ขณะที่อยู่กับยูนะ เขากำลังคิดว่า เขาคิดไปเอง หรือว่า...
สถานการณ์แรก: โมจิติดปาก!?
“นายกินเลอะ”
“หืม?”
คีรินขมวดคิ้ว ก่อนจะยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง
“ตรงไหน?”
“นี่ไง” ยูนะพูดพลางขยับเข้ามาใกล้เขาโดยไม่ทันตั้งตัว
คีรินนั่งนิ่ง ลมหายใจสะดุดไปครู่หนึ่ง
ยูนะยกมือขึ้นแตะที่มุมปากของเขาเบาๆ ก่อนใช้นิ้วโป้งปาดซอสถั่วแดงออกให้
สัมผัสของเธอมันเบาจนเขาสะดุ้งเล็กน้อย
…เฮ้ย เดี๋ยวนะ! มันใกล้เกินไปแล้ว!!
“โอเค เรียบร้อย” ยูนะพูดด้วยท่าทางสบายๆ ก่อนจะนั่งกลับไปที่เดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่คีรินกลับรู้สึกว่า…
หัวใจของเขาเต้นแรงผิดปกติ!!!
ให้ตายเถอะ…
นี่เขากำลังเขินอะไรฟะ!?
สถานการณ์ที่สอง: ลมแรง!?!
หลังจากกินโมจิเสร็จ พวกเขาก็เดินออกจากร้านขนมพร้อมกับถุงขนมโมจิที่ยูนะซื้อกลับไปกินต่อ
ระหว่างที่เดินไปตามทาง…อยู่ๆ ลมก็พัดมาแรงกว่าปกติ
วูบ!!!
“ว้าย!!”
ยูนะสะดุ้ง เพราะลมแรงจนเธอเซถลาไปข้างๆ เธอคว้าแขนคีรินไว้โดยอัตโนมัติ
คีรินที่ไม่ทันได้ตั้งตัวมาก่อน เลยเผลอยกแขนขึ้นโอบไหล่เธอไว้ เพื่อกันไม่ให้เธอล้ม
…
…
ทั้งสองคนสบตากันนิ่งงันไปชั่วขณะ
ใบหน้าของยูนะอยู่ใกล้กับหน้าอกเขามากจนเขาสัมผัสได้ถึงความอุ่นของตัวเธอ
เฮ้ย… ใกล้ไปแล้วววววว!!!!
คีรินรีบปล่อยมืออย่างรวดเร็ว
“ยัยบ้า! เดินดีๆ สิ!”
ยูนะเองก็รีบถอยออกมา ก่อนจะขยับผมที่ปลิวกระเซิงแล้วทำเป็นไม่สนใจ
“ไม่ใช่ความผิดฉันซะหน่อย ลมมันแรงเอง!”
“เธอนี่มัน…!!”
คีรินหันไปบ่นเธอเต็มที่ แต่กลับพบว่า ยูนะหน้าแดงนิดๆ
...หรือเขาคิดไปเอง?
แต่ช่างมันเถอะ เพราะเขาเองก็ดันหน้าแดงด้วยเหมือนกัน!!
ขณะกำลังเดินกลับคอนโดของยูนะ คีรินถอนหายใจยาว
จะบ้าตาย!? ทำไมวันนี้เขาต้องเจอแต่สถานการณ์อะไรแบบนี้ด้วย!?
“โอเค กลับห้องได้แล้วใช่ไหม?”
“ยัง”
“หา!?”
ยูนะหันมายิ้มให้เขา ก่อนจะดึงแขนเขาให้เดินตาม
“เราต้องไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่ให้นายด้วย!”
“หา? เดี๋ยวๆๆ ฉันยังมีชุดเก่าอยู่นะเว้ย!”
“นายจะกลับบ้านไปเอามารึไง?” ยูนะทำหน้าเบื่อหน่าย
“ตอนนายมาคอนโดฉัน นายก็โป๊แล้ว มหาลัยจะเปิดอีกสองอาทิตย์ นายจะใส่ชุดอะไรไปเรียน?”
“ไม่เห็นเป็นไรเลย!”
“งั้นนายก็กลับบ้านไป!”
“เฮ้ย! กลับไม่ได้!”
“งั้นเอาไง?” ยูนะมองหน้าเขาเอาเรื่อง
ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์
“ถ้านายไม่ซื้อ งั้นฉันจะเป็นคนเลือกชุดให้นายเอง ดีไหม?”
“เฮ้ย!!”
“โอเค ตกลงตามนี้ ไปซื้อกันเลย~”
“เธอไม่ได้ให้ฉันเลือกเลยนะโว้ยยย!!”
30 นาทีต่อมา – ที่ร้านขายชุดนักศึกษา
“อันนี้ดีไหม?” ยูนะชูเสื้อนักศึกษาขึ้นมาให้คีรินดู
“มันก็เหมือนกันหมดปะ?” คีรินทำหน้าเซ็ง
“ไม่เหมือนย่ะ!” ยูนะกอดอก
“นายต้องใส่ชุดที่พอดีตัว ดูดี และดูสะอาด! ไม่ใช่ใส่ตัวโคร่งๆ ดิ!”
คีรินกลอกตา “เธอเป็นแม่ฉันเหรอ!?”
“ก็เพราะนายแต่งตัวไม่เป็นไง ดีแต่ทำหน้าหล่อไปวันๆ ฉันเลยต้องช่วยดู!”
“ช่วยมากไปแล้วมั้ง!!”
ยูนะไม่สนใจคำบ่นของเขา เธอเลือกเสื้อกับกางเกงให้เสร็จสรรพ ก่อนจะผลักเขาเข้าไปในห้องลองเสื้อ
“ไปลอง!”
“เออๆ ก็ได้!”
10 นาทีต่อมา – คีรินในชุดนักศึกษาใหม่
คีรินเดินออกมาจากห้องลองเสื้อด้วยชุดใหม่หมดทั้งตัว
เสื้อเชิ้ตขาวพอดีตัว ดูดีแบบที่ยูนะบอกจริงๆ กางเกงสีดำเรียบเนี้ยบ รองเท้าหนังเงาวับ
“อืม… ไม่เลว” ยูนะกอดอกมองเขา ก่อนจะพยักหน้า
“แบบนี้แหละดี ค่อยดูเป็นคนขึ้นมาหน่อย”
คีรินยิ้มมุมปาก
“เธอชมฉันเป็นด้วย?”
“ฉันชมเสื้อต่างหาก”
"…"
ยูนะหัวเราะเบาๆ
“แต่ก็ดูดีจริงๆ นั่นล่ะ”
คีรินกะพริบตา ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหน้าแดงอีกแล้ว!
…บ้าเอ๊ย วันนี้มันอะไรกัน!?
ทำไมเขาต้องมาเจอเรื่องทำให้ใจเต้นหลายรอบขนาดนี้ด้วย!?
ยูนะมองเขาอย่างขำๆ ก่อนจะยื่นมือไปดึงปกเสื้อของเขาให้เข้าที่
“โอเค เรียบร้อย จัดเสื้อให้แล้ว”
“…”
คีรินมองเธอที่กำลังยืนใกล้เขามาก…
ใกล้จนได้กลิ่นแชมพูของเธอ…
เฮ้ย…ไม่ได้การล่ะ!
เขารีบถอยหลังหนีทันที
“พอแล้ว! ฉันจะไปจ่ายเงิน!”
ยูนะหัวเราะ “แหม รีบเลยนะ~”
คีรินไม่ตอบ แต่เดินไปจ่ายเงินอย่างไว หนีความรู้สึกแปลกๆ ของตัวเองให้เร็วที่สุด!
・🐾・🐾・🐾・🐾・
Related chapters
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 9 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
หลังจากที่ยูนะลากคีรินไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่จนสำเร็จ เธอก็พาเขากลับมาที่คอนโดทันทีที่ถึงห้อง ยูนะก็เดินไปวางของที่ซื้อมาในห้องครัว ส่วนคีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง“โอ๊ย… วันนี้ทั้งวัน ฉันโดนเธอลากไปนั่นมานี่จนหมดพลังแล้ว”ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอ?”“ขอบคุณ?” คีรินเลิกคิ้ว“เธอบังคับฉันมาทั้งวันแล้วจะให้ขอบคุณเธอเนี่ยนะ?”“ก็ฉันช่วยนายเลือกเสื้อใหม่ไง” ยูนะกอดอก“ถ้าไม่มีฉัน นายคงซื้อเสื้อตัวใหญ่ๆ โคร่งๆ มาใส่เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนแน่ๆ”“หึ!” คีรินกลอกตา“ฉันแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของฉันปะ?”“นายควรจะเห็นใจฉันมะ? ฉันต้องทนมองนายทุกวันนะ”“เธอมันจู้จี้ชะมัด!”ยูนะหัวเราะ“บ่นมากนัก ระวังหน้าแก่นะเว้ย”คีรินมองเธออย่างหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยอมแพ้“เออๆ ก็ได้”ยูนะไม่สนใจคีรินอีก ปล่อยให้เขานอนพังพาบอยู่บนโซฟา มือเรียวหยิบถุงของที่เพิ่งซื้อมา แล้วจัดแจงแยกเก็บของสดใส่ตู้เย็น เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะต้องจัดเรียงสิ่งของให้พอดีกับพื้นที่จำกัดส่วนคีรินนอนหมดเรี่ยวแรงบนโซฟา มือยกขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ดวงตาคมปรือเล็กน้อยราวกับจะเผลอหลับไปเดี๋ยวนั
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 10 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ คีรินก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มือหยิบมือถือขึ้นมาไถหน้าจอไปเรื่อยๆ พยายามทำตัวสบายๆ หลังจากถูกยูนะกดขี่ให้เล่นเกมช่วยเธอล้มบอสจนปวดมือเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พร้อมกับกลุ่มไออุ่นบางๆ ที่ลอยออกมาจากด้านใน คีรินเหลือบตาขึ้นมองโดยอัตโนมัติ—ก่อนที่ร่างของยูนะจะปรากฏขึ้นตรงหน้าห้องน้ำ…แล้วเขาก็ต้อง ชะงักยูนะอยู่ในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นสีอ่อน ผมยาวของเธอเปียกหมาดๆ เส้นผมบางส่วนยังคงแนบไปกับลำคอและต้นแขนขาวๆ เธอกำลังใช้ผ้าขนหนูซับผมตัวเองอย่างลวกๆ ขณะเดินมาทางเขาเขาถึงกับอ้าปากค้าง เพราะ...…เธอไม่ได้ใส่ชั้นในนอนเฮ้ย เดี๋ยวๆๆ !!!ชุดนอนแบบนี้มันจะล่อแหลมไปแล้วนะ!!เสื้อยืดของเธออาจจะโคร่งก็จริง แต่พอเธอขยับตัวแล้ว มันก็ดู… เอ่อ…คีรินกลืนน้ำลาย เอามือเสยผมแรงๆ พยายามเคลียร์หัวตัวเองเวรเอ๊ย! อย่าคิดอะไรบ้าๆ เซ่!!เขารีบเบือนหน้ากลับไปที่หน้าจอมือถือ พยายามโฟกัสกับอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ยูนะ“นายนอนที่โซฟานะ”เสียงของเธอดังขึ้นขณะที่ยังเช็ดผมตัวเอง“ห๊ะ?” คีรินเลิกคิ้วขึ้นมองเธอ“ทำไมฉันต้องนอนโซฟาด้วย?”“ก็เตียงฉันไง” ยูนะตอบหน้าตาย“นายเป็นผู
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 11 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (1)
เช้าวันต่อมา...แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทอดแสงอ่อนโยนไปทั่วห้อง บรรยากาศยามเช้าสงบและอบอุ่น เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากภายนอกเป็นจังหวะ กลิ่นอ่อนๆ ของผ้าปูที่นอนสะอาดและไออุ่นจากร่างกายของใครบางคนยังคงอบอวลอยู่ในอากาศบนเตียงกว้าง ยูนะยังคงหลับสนิทซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มกระจายอยู่บนหมอน เส้นผมบางส่วนปรกลงมาปิดแก้มของเธอเล็กน้อย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ ดูผ่อนคลายและสงบสุขสุดๆ…และที่สำคัญ…คีรินในร่างแมวดำ ยังคงนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เธอ……พร้อมกับใช้หางพันแขนของยูนะไว้แน่นเหมือนเดิม!!!ร่างขนฟูสีดำสนิทของเขาขดเป็นก้อนกลมเล็กๆ ข้างตัวเธอ อุณหภูมิของร่างกายเขาและเธอค่อยๆ ผสมกลมกลืนกันตลอดทั้งคืน เหมือนเป็นการแบ่งปันความอบอุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ—จนกระทั่งจู่ๆ คีรินสะดุ้งตื่นสุดตัว!“เมี๊ยวววว!?” (แปล: เฮ้ย!?)ดวงตาสีมรกตเบิกกว้าง ขนทั้งตัวชี้ตั้งขึ้นเป็นสัญชาตญาณ เขารีบกระโดดถอยห่างออกจากเธอแทบไม่ทัน ร่างแมวเล็กๆ กลิ้งตกลงไปที่ปลายเตียง หัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับเพิ่งหนีจากฝันร้ายเฮ้ย!? ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!?เขาขดตัวอยู่ปลายเตียง พยายามตั้งสติและกลั้นหายใจไปชั่วขณะเมื
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 12 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (2)
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน – ที่ร้านคาเฟ่แมวหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ คีรินก็คิดว่าเขาจะได้นอนพักผ่อนเงียบๆ อยู่ที่คอนโดสักหน่อยแต่เปล่าเลย...ยูนะลากเขาออกมาข้างนอกอย่างไม่ฟังคำทัดทานใดๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากไปคาเฟ่แมว’และแน่นอนว่าเขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ“นี่… เธอลากฉันมาที่นี่ทำไม?”คีรินนั่งกอดอกมองไปรอบๆ อย่างงงๆ ดวงตาคมไล่มองพวกมันที่นอนกลิ้งอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะนุ่ม บ้างก็กระโดดขึ้นไปนอนบนชั้นวางของ บ้างก็เดินมาคลอเคลียกับลูกค้า บางตัวก็นอนอืดราวกับเป็นเจ้าของร้านเสียเองแมวเยอะชะมัด...“ก็ฉันอยากมาไง” ยูนะตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะหยิบของเล่นแมวมาล่อแมวตัวหนึ่งที่เดินมาใกล้ๆ“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”“ก็นายเป็นแมวเหมือนกันไง~”"เหอะ!"คีรินเบ้ปาก รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลเดี๋ยวนะ… นี่เขาโดนลากมาที่คาเฟ่แมวเพราะเป็นแมวเหมือนกันงั้นเหรอ!?บ้าไปแล้ว!เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ทันใดนั้น…“อ๊ะ น่ารักจังเลย~”น้ำเสียงของยูนะเปลี่ยนไปทันที!โหมด ‘ทาสแมวเต็มขั้น’ ถูกเปิดใช้งานแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าลูกแมวตัวเล็กขนฟูสีเทาครีม วิ่งมาเกาะที่ตักของยูนะ มันร้อง ‘เหมียว~
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 13 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (3)
กลางดึก…คีรินพลิกตัวไปมาบนโซฟา ข่มตาหลับยังไงก็หลับไม่ลง ไม่ว่าเขาจะพยายามนอนนิ่งๆ หรือปรับท่านอนกี่ครั้ง ความรู้สึกก็ยังคง...ให้ตายเถอะ…ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อเช้า ไม่รู้ทำไมเขาถึงเอาหน้าของยูนะออกจากหัวไม่ได้เลยเขาจำได้ทุกอย่าง…สัมผัสอุ่นๆ จากมือของเธอ…เสียงหัวเราะเบาๆ ที่ทำให้ใจเต้น…แววตาของเธอเวลามองแมวตัวอื่นอย่างอ่อนโยน……รวมถึงไอ้ตอนที่เขาเผลอไปซุกอกเธอเมื่อคืนด้วย!!!“บ้าชิบ! คิดเรื่องพรรค์นี้ทำไมเนี่ย!?”เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะพลิกตัวแรงๆ ราวกับพยายามสลัดความคิดบ้าๆ นี้ออกจากหัว แต่ยิ่งพยายามไม่คิด… มันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม?....หรือว่า...เป็นฉันนี่ล่ะ...ที่กำลังชอบเธออยู่!?“เฮ้ย! ไม่มีทาง!!!”คีรินรีบโวยวาย ก่อนจะพลิกตัวกลับมา ฝังหน้าลงกับหมอนแล้วร้องครางออกมาอย่างขัดใจสุดๆ“ฉันไม่ชอบยัยนั่นแน่นอน!!!”…ใช่ไหมวะ!?!?คีรินขยี้หัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ ความวุ่นวายในหัวทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายจนไม่สามารถนอนนิ่งๆ ได้อีกต่อไปสุดท้าย...เขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟา—โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่⋆🐾° ⋆🐾°ภายในห้องนอน…ยูนะกำ
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 14 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
เช้าวันเปิดเรียนวันแรก...แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง อากาศเย็นสบายจากแอร์ที่เปิดไว้ทั้งคืนทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสงบแต่สำหรับ คีริน…มันไม่สงบเลยสักนิด!!!เพราะทันทีที่เขาลืมตาตื่นขึ้นมา—เขาก็พบว่า ตัวเองยังคงอยู่ในร่างแมว…และที่สำคัญ—เขายังอยู่ในอ้อมกอดของยูนะ!!!“เมี๊ยว!? (แปล: เฮ้ย!!! เดี๋ยววววว!!!) ”ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะครางออกมาเบาๆ“อือ… เนโร…อยู่เฉยๆ สิ…”“เมี๊ยวว!? (แปล: ฉันไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ย!!!) ”แต่มันสายไปแล้ว…ยูนะ กอดเขาแน่นขึ้นเหมือนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ก่อนจะซุกหน้าลงกับขนนุ่มๆ ของเขา แล้วถอนหายใจอย่างสบายใจ“เมี๊ยวววววว!!! (แปล: เธออย่ามาทำแบบนี้นะเว้ย!!!) ”แต่พูดไปก็เท่านั้น…เพราะสุดท้าย…เขาก็เผลอเคลิ้มไปกับอ้อมกอดของเธออีกแล้ว!!!หางของเขากระดิกไปมาเล็กน้อย ราวกับไม่พอใจตัวเองโอ๊ย ให้ตายเถอะ…ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้วะ!?นี่มันจุดจบของศักดิ์ศรีคุณชายคีรินแล้วสินะ!!!₊˚⊹♡ ≽^•⩊•^≼ ₊˚⊹♡หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที…ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้าๆคีรินสะดุ้งเฮือก รีบพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของเธอทันที!ยูนะกระพริบตาช้าๆ มองแมวดำท
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 15 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
ระหว่างทางไปคณะวิศวะ…ภัทรที่เก็บความสงสัยอยู่ ก็เอ่ยปากถามคีริน“แล้วนี่… มึงหายไปไหนมาช่วงปิดเทอมวะ?”คีรินที่กำลังเดินอยู่ ชะงักไปเล็กน้อย“ห๊ะ?”“มึงอย่าทำเป็นงง” ภัทรหรี่ตาใส่“กูให้มึงไปอยู่คอนโดกูแท้ๆ แต่พอกลับมาถึงห้อง กูก็ไม่เจอมึงละ”คีรินกระแอมเบาๆ “เอ่อ… เรื่องมันยาว””หืม? อย่าบอกนะว่า…”ภัทรขยับเข้ามากระซิบข้างหูเขา ด้วยน้ำเสียงจริงจัง“มึงไปโดนจูบเข้าจนกลายเป็นแมวอีกรอบ?”!!!คีรินสะดุ้งสุดตัว “เฮ้ย! เบาๆ หน่อยสิวะ!”“หึหึ แปลว่ากูเดาถูกใช่ม้า~” ภัทรยิ้มกวนๆ“แล้วคราวนี้มึงไปอยู่ที่ไหนมา?”“…”คีรินหลบสายตา ไม่ตอบอะไรภัทรเห็นแบบนั้น ก็ยิ่งขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อย่าบอกนะว่า…”คีรินพยายามสงบนิ่ง กัดฟันแน่นด้วยความหงุดหงิด ขณะที่ภัทรมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ ราวกับกำลังประเมินอะไรบางอย่างจากนั้น…เพื่อนตัวดีของเขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา—“มึงไปอยู่กับผู้หญิง?”“!!!”คีรินสะดุ้ง ร่างกายแข็งทื่อไปชั่วขณะ แต่ยังพยายามเก็บอาการสุดชีวิตแต่สีหน้าของเขามันฟ้องสุดๆเห้ย เดี๋ยว!? ทำไมหมอนี่พูดมาแบบนี้วะ!?“เห้ย จริงดิ!?”“ไม่ใช่เว้ย!” คีรินรีบปฏิเสธเสียงดังไปเองอัตโนมัติ เร็วเกินไปจนตัวเอ
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 16 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (3)
ด้านยูนะที่เดินแยกจากคณะวิศวกรรมเครื่องกล โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีคนแถวๆ นั้นกำลังแอบเสียดายที่ต้องแยกจากเธอวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของมหาวิทยาลัยไทระ อินโนเวชั่น บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยนักศึกษาที่เพิ่งกลับมาเรียน บางคนยืนจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน บางคนเดินก้มหน้าก้มตาเช็กตารางเรียนแต่ยูนะกลับต้องหยุดเดินทันที เมื่อเห็นว่ามีคนโบกมือให้เธออยู่ด้านหน้า“พี่ยูนะ!”ยูนะหันไปตามเสียง ก่อนจะเห็น 'เจ' น้องรหัสของเธอ กำลังเดินตรงมาทางนี้พร้อมกับ… แทนไท ไทระ“โอ๊ะ! เจ!” ยูนะยิ้มกว้าง“ว่าไงเรา~ หายไปเลยนะ”“โหยยย พี่นั่นล่ะ หายไปไหน เกมก็ไม่เข้าไปเล่น!”เจยู่ปากอย่างไม่จริงจัง ยูนะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเบนสายตาไปที่ชายหนุ่มด้านหลังของเจยูนะเลิกคิ้วเล็กน้อย“หืมม… ทำไมวันนี้เจมากับพี่แทนไท?”เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์“นี่อย่าบอกนะว่า… ข่าวลือมันเป็นเรื่องจริง?”“หะ!? ข่าวลืออะไรพี่!?” เจสะดุ้ง หน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยยูนะหัวเราะ“ก็ข่าวที่ว่า เธอเป็นแฟนกับพี่แทนไทน่ะสิ~”“อึก!!” เจสะอึก หน้าแดงแปร๊ดด้วยความเขิน“โอ๊ะโอ? เขินขนาดนี้ แสดงว่าเรื่องจริงสินะ” ยูนะแซวต่อ“พี่อ่ะ!!” เจหน้
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 71 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (2)
💋🔥 Special Scene: เมื่อมาเฟียหมดความอดทน! 🔥💋บรรยากาศในห้องพักสุดหรูของเรน ตกอยู่ใน ความเงียบสงัด แต่ภายในใจของเขากลับปั่นป่วนราวกับพายุโหมกระหน่ำ!!! 🌪️อลิซยังคงส่งสายตายั่วยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนริมฝีปาก ในขณะที่มือเรียวเลื่อนไปแตะแขนเขาเบาๆ ...โว้ยยย!!! ยัยนี่มันร้ายเกินไปแล้ว!!! 😡💢“เธอ…!!!” เรนกัดฟันแน่น กำหมัดพยายามอดทนสุดชีวิตพอแล้วโว้ยยย!!!เขาคว้าตัวอลิซเข้ามาแนบชิด กดริมฝีปากลงไปอย่างร้อนแรงโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัว!!! 💋💥“!!!”อลิซเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโดนกระชากเข้าไปใน พายุแห่งความร้อนแรงและอารมณ์ที่เก็บกดมานานของเรน!!!มือหนาของเขารั้งท้ายทอยเธอไว้แน่นไม่ให้หนี ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ กวาดชิมรสหวานอย่างเอาแต่ใจสัมผัสร้อนแรง… ดูดดื่ม… และเต็มไปด้วยความกระหายที่เขาเก็บกดไว้มาเนิ่นนาน!!!“อืม…!!!”อลิซเผลอครางออกมา ขาของเธอแทบไม่มีแรงยืน!!! นี่มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เธอเคยเจอ… 😳💥…เรนไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ตั้งตัว…เขารุกหนักขึ้น จูบลึกขึ้น กดแนบแน่นจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวยัยนี่เป็นของฉัน… ไม่ว่าเธอจะอยู่ในร่างไหนก็ตามอลิซรู้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 70 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (1)
🌙 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – ค่ำคืนแห่งความอลเวง 🐱✨ภายในห้องพักสุดหรูของเรน แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟตั้งโต๊ะให้บรรยากาศสงบเงียบ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของชาเขียวลอยอวลในอากาศ ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตดำพับแขนขึ้นนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าคมคายขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่สายตาจับจ้องไปที่เอกสารกองโตตรงหน้า มือหนาถือปากกา พร้อมขีดฆ่าข้อมูลบางอย่างที่ไม่เข้าตาเป็นจังหวะทุกอย่างดูปกติ... จนกระทั่ง—“เมี้ยววว~” 🐱✨เสียงออดอ้อนดังขึ้นข้างกาย พร้อมกับความรู้สึกหนักๆ บนตักของเขาเรนชะงัก ก่อนจะก้มลงไปมอง……และพบว่า อลิซ (ร่างแมว) กำลังนอนขดตัวกลมอยู่บนตักของเขาอย่างหน้าตาเฉย!!!“...”ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความเหนื่อยใจ“ยัยตัวแสบ… ใครอนุญาตให้เธอมานั่งตรงนี้ห๊ะ?”อลิซเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีฟ้าอมม่วงใสแป๋วสบกับเขา ก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วขยับตัวซุกลงไปกับต้นขาแกร่งของเรนต่อ“เมี้ยว~ (แปล: ไม่รู้สิ~)”“...”ให้ตายเถอะ… ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ!?เรนพยายามจะจับแมวส้มออกจากตัก แต่ทันทีที่เขาขยับตัว…“กรร!!”เสียงขู่เบาๆ ดังขึ้น พร้อมกับ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 69 สัญญาของลูกเขย (?)
🌸 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – วันสุดท้ายก่อนกลับไทยภายในห้องรับแขกหรูของคฤหาสน์ ยูนะนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา ในขณะที่คีรินนั่งตัวตรงเหมือนเด็กดีข้างๆ เธอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาดูจริงจังและมีความมุ่งมั่น ผิดจากปกติที่มักจะปากหมาใส่เธอเป็นประจำมิซากิ คาวาซากิ นั่งจิบชาบนเก้าอี้ตัวโปรด ใบหน้าของเธอเรียบเฉยแต่สายตากลับเฉียบคมเหมือนจับพิรุธอะไรบางอย่าง“เฮ้อออ… ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้” มิซากิถอนหายใจเบาๆ“คิดถึงแม่ก็กลับมาเยี่ยมบ่อยๆ นะ ยูนะ”“แน่นอนค่าแม่~” ยูนะยิ้มกว้าง“แล้วแม่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะ”“ยัยนี่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยแฮะ…” เรน คาวาซากิ ที่ยืนพิงผนังมองภาพตรงหน้าพลางยกยิ้มมุมปากแต่ก่อนที่บรรยากาศจะซึ้งไปมากกว่านี้ อยู่ๆ คีรินก็ขยับตัว ก่อนจะโค้งศีรษะให้มิซากิอย่างเป็นทางการ“คุณมิซากิครับ”มิซากิเหลือบมองเขาเล็กน้อย“หืม? ว่าไง?”“ผมอยากจะบอกว่า…” คีรินสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“หลังจากที่ผมเรียนจบและสร้างฐานะของตัวเองได้แล้ว… ผมจะให้ที่บ้านมาสู่ขอยูนะแต่งงานครับ”“!!!”ยูนะเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนคว้างไปชั่วขณะ หัวใจเต้น
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 68 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (2)
🎯 เกมยิงปืนในงานวัด - คีรินผู้พ่ายแพ้ (?)เสียงคึกคักของงานวัดยังคงดังไปทั่วบริเวณ แสงไฟจากซุ้มเกมต่างๆ ส่องประกายระยิบระยับ ยูนะเดินตรงไปยังซุ้ม ‘เกมยิงปืน’ อย่างตื่นเต้น ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่วางเป็นรางวัลอยู่บนชั้นดึงดูดสายตาเธอเข้าเต็มๆ“โอ้โห! ฉันอยากได้ตัวนั้นอะ!” ยูนะชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ที่น่ากอดสุดๆ ดวงตาเธอเปล่งประกายทันทีที่เห็นคีรินมองเธอก่อนจะยกยิ้มมุมปาก“หึหึ… โอเค เดี๋ยวฉันยิงให้เอง”“เห? นายจะเล่นเองเหรอ?”“แน่นอน!” คีรินยักคิ้วอย่างมั่นใจสุดๆ“เกมแบบนี้มันต้องให้ผู้ชายโชว์เทพสิ”ยูนะยิ้มขำ ก่อนจะยืนกอดอกมองเขาหยิบปืนยาวไม้ขึ้นมาเล็งไปที่เป้าหมายปัง! ปัง! ปัง!กระป๋องที่ตั้งอยู่ตรงเป้าหมาย…ขยับนิดเดียว แต่ไม่ล้ม!!!“……”คีรินขมวดคิ้วแน่น“ให้ตายสิ… ทำไมมันไม่ล้มวะ?”ยูนะกลั้นขำสุดชีวิต ก่อนจะหยิบปืนจากมือเขามาแทน“มานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”คีรินหรี่ตาลง “เธอ? ยิงปืนเนี่ยนะ?”ยูนะยักไหล่ “หึหึ… อย่าประเมินฉันต่ำไปนะ~”เธอจับปืนอย่างมั่นใจ ยืนตั้งท่าแบบเป๊ะสุดๆ ก่อนจะ…ปัง!กระป๋องหล่นลงพื้นทันที!!!ปัง! ปัง! ปัง!ยูนะยิงเป้าหมายล้มติดกันไปสามเป้าแบบแม่นโคตร!!! 😎
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 67 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (1)
หลังจากใช้เวลาท่องเที่ยวในโตเกียวมาหลายวัน มิซากิ แม่ของยูนะ ก็ตัดสินใจส่งลูกสาวและลูกเขย (?) ไปพักผ่อนที่ ‘ฮาโกเน่’ เมืองออนเซ็นที่มีทิวทัศน์สวยงาม พร้อมทั้งเทศกาลฤดูร้อนที่กำลังจะจัดขึ้นพอดีและแน่นอน—เรน คาวาซากิ ต้องเป็นคนพาไป!🚗 ระหว่างทางสู่ฮาโกเน่เสียงเครื่องยนต์ดังเคล้ากับเสียงบ่นของพี่ชายสุดโหดแห่งตระกูลคาวาซากิ“โว้ย! ทำไมฉันต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กด้วยวะ!?”เรนคำรามเสียงดัง ขณะหมุนพวงมาลัยพารถขึ้นเขามายังเมืองออนเซ็นชื่อดังของญี่ปุ่น สีหน้าหงุดหงิดสุดขีดพลางมองไปที่กระจกมองหลัง…ที่นั่น…ไอ้เด็กเวรคีรินกำลังนั่งเอกเขนกอยู่ข้างๆ ยัยน้องสาวสุดป่วนที่กำลังลูบขนแมวส้มตัวแสบอย่างเพลินใจ“ไม่รู้สิ~ อาจเพราะแม่ของพวกเรากลัวว่า พี่จะไปก่อเรื่องมั้ง?” ยูนะตอบยิ้มๆ มือยังลูบหัวอลิซไปมา“เธอนั่นแหละตัวดี!” เรนแค่นเสียงแล้วทำไมไอ้แมวเวรนี่ต้องมาด้วยวะ!?!?เขากัดฟันกรอด หันไปมอง ‘อลิซ’ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมวส้มตัวอ้วนกลม นั่งนิ่งอยู่บนตักยูนะเหมือนเป็นนางพญา เสียงคราง ‘กรร~’เบาๆ ของเธอทำให้เรนอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก“แล้วนี่ทำไมต้องเอา แมวเวร นี่มาด้วย!?” เรนคำรามออกมาอย่างหัวเสีย“เมี๊ยว
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 66 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (2)
หลังจากอิ่มท้องแล้ว ยูนะก็เหลือบไปเห็นร้านให้เช่ายูกาตะอยู่ริมถนน เธอหยุดเดินแล้วหันไปยิ้มให้คีริน“นี่ๆ ไหนๆ ก็มาเที่ยวแล้ว เราใส่ยูกาตะเดินเล่นกันดีไหม?”คีรินเลิกคิ้ว “เธออยากใส่?”“แน่นอน! ฉันไม่เคยลองเลยนะเว้ย!”ยูนะตาวาวอย่างตื่นเต้น ก่อนจะลากคีรินเข้าไปในร้านแบบไม่รอฟังคำตอบ👘 15 นาทีต่อมา – ยูนะในชุดยูกาตะสีกรมท่าลายซากุระยูนะเดินออกมาจากห้องลองชุด พลางหมุนตัวเล็กน้อยให้ชายผ้ายูกาตะแผ่กว้างออก ยูกาตะสีกรมท่าตัดกับผิวขาวของเธออย่างพอดิบพอดี ลวดลายซากุระสีชมพูที่แต่งแต้มอยู่บนเนื้อผ้าเสริมให้เธอดูอ่อนหวานกว่าปกติ ผมยาวของเธอถูกรวบขึ้นลวกๆ แล้วเสียบด้วยปิ่นปักผมอันเล็กให้พอเป็นพิธี“เห้ย… นายว่าฉันใส่แบบนี้เป็นไงบ้าง?”ยูนะหมุนตัวให้คีรินดู พร้อมกับยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นตอนแรกคีรินตั้งใจจะกวนกลับไปตามนิสัย…แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอในชุดนี้…เขาถึงกับชะงักไปเล็กน้อย“….”ให้ตายสิ…ยูนะในชุดยูกาตะมันดู… แตกต่างจากปกติไปมากแม้จะเป็นผู้หญิงคนเดิม แต่ภาพลักษณ์ที่ดูสบายๆ ซุกซนแบบทาสแมวหายไปหมด…แทนที่ด้วยหญิงสาวที่ดูสง่างาม และ—สวยจนเขาแทบละสายตาไม่ได้…ยูนะเห็นเขาเงียบไปก็ขมวดคิ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 65 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (1)
🍵 ร้านไอศกรีมชาเขียว ‘MATCHA HEAVEN’ 💚ร้าน ‘MATCHA HEAVEN’ เป็นคาเฟ่ไอศกรีมชาเขียวสุดพรีเมียมที่ตั้งอยู่ใจกลางย่านอาซากุสะ บรรยากาศภายในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของมัทฉะเข้มข้น พร้อมกับเสียงพูดคุยของลูกค้าที่ยืนต่อคิวรอสั่งไอศกรีมยูนะยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ดวงตาเป็นประกายวิบวับขณะไล่ดูเมนูไอศกรีมหลากหลายระดับ แต่สุดท้าย… เธอก็เลือก ‘ชาเขียวเข้มข้นระดับ 7’ อย่างไม่ลังเล!!!“เอาอันนี้ค่ะ!” ยูนะพูดอย่างมั่นใจสุดๆคีรินที่ยืนข้างๆ เหลือบตามองเมนู ก่อนจะเลิกคิ้วสูง “แน่ใจเหรอ? ระดับ 7 มันขมมากนะ”“ฮึ! ฉันเป็นสายชาเขียวตัวแม่! ขมแค่ไหนก็ไหว!” ยูนะเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจคีรินหัวเราะในลำคอ ก่อนจะสั่งของตัวเองบ้าง“งั้นฉันเอาระดับ 5 ละกัน”ไม่นานนัก ไอศกรีมก็ถูกเสิร์ฟมาในถ้วยเซรามิกเล็กๆ ยูนะรีบหยิบช้อนขึ้นมาตักไอศกรีมของตัวเองทันที โดยไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว“อื้มมมม! เข้มข้นสุดๆ! อร่อยมากกก!!!”แต่พอคีรินลองตักไอศกรีมของเธอเข้าปาก…“แค่ก!! นี่มันขมเกินไปแล้ว!!!”ใบหน้าหล่อเหลาของเขาบิดเบี้ยวทันที ก่อนจะรีบคว้าน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มแก้ขม ยูนะที่เห็นแบบนั้นก็หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮ่าๆๆๆ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 64 เที่ยววัดเซ็นโซจิ – ภารกิจบอดี้การ์ด (พี่เมียสายโหด) กับแมวส้มจอมแสบ!
หลังจากจัดการ ‘ศึกคาเฟ่แมว’ จนอลิซหมดสภาพไปแล้ว พวกเขาก็เดินทางมายัง วัดเซ็นโซจิ (วัดอาซากุสะ) หนึ่งในวัดที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดของโตเกียว🌸 วัดเซ็นโซจิ – ย่านอาซากุสะ 🌸 ⛩️🐱✨ลมเย็นๆ พัดโชยมาเป็นระยะ แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านโคมแดงยักษ์ที่แขวนอยู่หน้าประตู คามินาริมง (Kaminarimon – ประตูสายฟ้า) ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ทั่วบริเวณวัด ทั้งนักท่องเที่ยวและชาวญี่ปุ่นที่มาสักการะยูนะสูดหายใจลึกๆ พลางยิ้มกว้าง“โอ๊ยยย~ คิดถึงที่นี่จังเลย!”“หืม? เธอเคยมาที่นี่บ่อยเหรอ?” คีรินเอียงคอมองเธอ“อื้ม~ ตอนเด็กๆ แม่พามาที่นี่บ่อยมากเลยล่ะ” ยูนะตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะดึงมือคีรินไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น“ไปกันเถอะ! ฉันจะพานายไปไหว้พระ!”…แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหน…เสียงกระแอม “ฮึ่ม” ดังขึ้นจากด้านหลังคีรินชะงักก่อนจะเหลือบไปมอง—พบว่าเรนยืนกอดอกอยู่ในชุดเสื้อโค้ทสีดำ สายตาคมปลาบจ้องมองมือของคีรินที่โดนยูนะจับไว้เต็มๆ“…”บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือกลงทันที…เฮ้ยๆๆๆๆ นี่กูลืมไปได้ไงวะ… ว่ายังมี ‘พี่เมีย’ ตามมาด้วย!!!!คีรินสะดุ้งเฮือก รีบสะบัดมือออกจากยูนะแทบไม่ทัน แล้วพยายามทำหน้าตาย (ทั้งที่เหงื่อแต
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 63 ทริปญี่ปุ่นสุดป่วน พี่ชายสุดโหด & แมวส้มตัวแสบ (ภาคพิเศษ)
หลังจากที่ยูนะกับคีรินรอดพ้นจาก “การสอบสวน” ของมิซากิ (ที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นจำเลยในศาลมากกว่าที่จะเป็นว่าที่ลูกเขยในอนาคต) มาได้ พวกเขาก็คิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยแล้ว…แต่… ไม่จ้าาาา!!! 😭💥“แม่อนุญาตให้ไปเที่ยวรอบโตเกียวกันได้จ้ะ~” มิซากิพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่นจนยูนะตาเป็นประกายยูนะแทบจะกระโดดกอดแม่ด้วยความดีใจ“เยสสส!!! ขอบคุณค่ะแม่!!!” 🥳🎉คีรินที่ยืนข้างๆ ก็แทบจะโบยบินไปพร้อมกับเธอ ในหัวคิดแผนเที่ยวแบบคู่รักสองต่อสองเต็มไปหมด—🏮✨ เดตหวานๆ ในย่านอาซากุสะ🍡💕 ป้อนขนมกันใต้แสงโคมไฟ🎡💖 จับมือกันบนชิงช้าสวรรค์💋💫 แล้วจบด้วยจูบโรแมนติกที่ชิบุยะ~~~~—สุดยอดไปเลยโว้ยยย!!! 😻🔥แต่…“แต่ต้องให้ เรน ไปเป็น ‘บอดี้การ์ด’ ตามติดไปด้วยนะจ๊ะ~”…!!!💥 ฟึ่บบบ!!! 💥⚡ความฝันของคีรินแตกเป็นเสี่ยงๆ!!!! ⚡“ห๊าาาา!!!” 😱คีรินร้องเสียงหลง หน้าซีดเป็นกระดาษทันทียูนะเองก็ชะงักไป ก่อนจะหันไปมองพี่ชายตัวเองที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล… ดวงตาคมกริบของเรนจับจ้องมาที่พวกเขานิ่งๆ เหมือนพญาเหยี่ยวที่กำลังเล็งเหยื่อ สายตาคมดุของเรนมองพวกเขานิ่งๆ แต่…ทำไมไอเย็นจากตัวพี่เมียมันแรงขนาดนี้ฟะ!!!“ไม่ต้องทำห
