LOGINShare
ตอนที่ 4 ขออยู่ด้วย ไม่ได้เหรอ??
Last Updated:
2025-03-01 00:15:50หลังจากมื้ออาหารจบลง ยูนะลุกขึ้นเก็บถ้วยมาม่าไปล้าง ปล่อยให้คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา มือข้างหนึ่งลูบท้องเบาๆ รู้สึกอิ่มจนแทบขยับตัวไม่ไหว
ให้ตายเถอะ… เมื่อก่อนเขาไม่เคยกินของง่ายๆ แบบนี้เลย มีแต่ของแพง อาหารจากร้านหรูระดับมิชลิน แต่แค่ชามมาม่าธรรมดาๆ นี่ทำไมมันอร่อยขนาดนี้?
คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตของเขา ทั้งเรื่องคำสาป ทั้งเรื่องพี่ชายโหดเหี้ยมของยูนะ
ยังไม่นับว่า...
เขาที่โดนคำสาปให้เป็นแมว ดันมาคืนร่าง เพราะจูบของผู้หญิงคนนี้!
ให้ตายเถอะ...
ยูนะเดินกลับมานั่งบนโซฟาอีกครั้ง กอดอกมองเขานิ่งๆ
“กินเสร็จ ก็ไปได้แล้ว”
คีรินหันขวับไปมองเธอทันที
“หา?”
“นี่ห้องฉัน” ยูนะพูดเสียงเรียบ
“นายจะมานอนแหมะอยู่ที่นี่ไม่ได้”
คีรินขมวดคิ้ว “เธอไล่ฉัน?”
“ใช่”
“แต่ฉันไม่มีที่ไปนะ!”
“แล้วมันใช่ปัญหาของฉันเรอะ?”
ยูนะพูดพร้อมกับลุกขึ้น หยิบเสื้อแจ็กเก็ตขึ้นมา และพยักเพยิดไปทางประตูหน้าห้อง ราวกับจะบอกเขาเป็นนัยๆ ว่า...
รีบออกไปได้แล้ว!!
คีรินกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ! แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ!?
กลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะถ้าเผลอไปโดนแม่บ้านจูบเข้า ก็กลายเป็นแมวอีก!
หรือจะไปอยู่โรงแรม?
...ก็ไม่ไหว! ถ้าเกิดพนักงานสาวๆ มาเสิร์ฟอาหาร แล้วเขาโดนจูบขึ้นมา จะทำยังไง!?
คิดไปคิดมา…อยู่กับยัยนี่น่าจะปลอดภัยที่สุดแล้ว!
ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง
“ทำหน้าแบบนั้น มีอะไรจะพูดอีก?”
คีรินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปมองเธอด้วยสายตาอ้อนวอนสุดชีวิต
“ให้ฉันอยู่ที่นี่ได้มั้ย?”
ยูนะถึงกับขนลุกซู่ เธอกะพริบตาปริบๆ กับท่าทางของเขา ก่อนจะแค่นหัวเราะออกมา
“ห๊ะ? ฝันไปเถอะ!”
“เฮ้! ฉันไม่มีที่ไปจริงๆ นะ!”
“ไม่เกี่ยวกับฉัน” ยูนะยักไหล่
“ไปนอนข้างถนนเอาดิ”
“โห! ใจร้ายเป็นบ้า!” คีรินโอดครวญ
"ฉันช่วยเธอกินมาม่านะ เธอก็เห็น!”
ยูนะถึงกับเบ้ปาก มองบน เหตุผลอะไรของเขา!!!
“แล้วไง?”
“ก็คิดหน่อยดิ ว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหนได้—”
“นั่นมันปัญหาของนาย”
คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ แต่แทงใจดำสุดๆ
คีรินกัดฟันแน่น โอเค... ถ้าขอดีๆ ไม่ได้
งั้นเขาต้อง ใช้วิธีนั้นแล้ว!
ก่อนที่ยูนะจะเดินหนี เขาก็คว้าข้อมือเธอไว้ ทำให้เธอชะงักกึก แล้วหันขวับมามองเขาด้วยสายตาหรี่ลงอย่างไม่ไว้ใจ
“อะไรอีก!?”
คีรินสบตาเธอ แล้ว...
ดึงร่างของเธอเข้ามาใกล้ ประทับริมฝีปากลงไปที่ปากของเธอเบาๆ อย่างรวดเร็ว
ยูนะเบิกตากว้าง ดวงตาสั่นระริก รู้สึกเหมือนหัวสมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ
“เฮ้ย—”
พรึ่บ!
แสงสีทองวาบขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงโปร่งของคีรินหายไปในพริบตา
ยูนะกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะก้มลงมองที่พื้น
และพบว่า...
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: ไงล่ะ~ เจอร่างนี้หน่อย ดูซิจะใจร้ายอีกมั้ย) ”
เจ้าดำตัวน้อยกำลังนั่งแปะอยู่บนพื้น หางตวัดไปมาอย่างอารมณ์ดี ดวงตาสีมรกตใสแป๋ว ฉายแววเจ้าเล่ห์สุดๆ
ยูนะถึงกับอ้าปากค้าง
“เดี๋ยวนะ... นี่นายจงใจแตะปากฉัน เพื่อกลายเป็นแมวเลยเหรอ!?”
เจ้าดำเอียงคอนิดๆ ก่อนจะร้องออกมาอีกครั้ง
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: ถ้าใช่แล้วจะทำไม) ”
ยูนะกัดฟันแน่น
รู้เลยว่า ไอ้แมวตัวนี้กำลัง หัวเราะเยาะเธออยู่แน่ๆ!
“ไอ้แมวเจ้าเล่ห์!!!”
เธอคำรามลั่น แต่คีรินที่อยู่ในร่างแมวกลับกระโดดขึ้นไปนอนขดตัวบนโซฟาสบายใจเฉิบ
ยูนะยืนกัดฟันกรอด มองแมวดำที่เอาหางมาพันตัวเอง ทำหน้าเหมือนจะบอกว่า
“คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่นะจ๊ะ~”
ยูนะกำหมัดแน่น พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ พยายามข่มอารมณ์เดือดที่พุ่งขึ้นมา
ไอ้แมวบ้า! ไอ้คีริน! ใช้วิธีขี้โกงแบบนี้ได้ยังไง!?
เธอพยายามไล่เขาออกจากห้อง แต่เขากลับจงใจแตะปากเธอ แล้วกลายเป็นแมวต่อหน้าต่อตาเธอแบบนี้เนี่ยนะ!?
โว้ย! อยากจับมาขย้ำให้จมเขี้ยว!
ยูนะกัดฟันกรอด ก่อนจะเตรียมอ้าปากไล่เจ้าแมวดำอีกครั้ง แต่แล้ว...
“เมี๊ยว~”
เสียงร้องใสๆ ดังขึ้น พร้อมกับดวงตากลมโตสีมรกตกำลังจ้องมองเธอ
ยูนะชะงัก...
ให้ตายเถอะ! ไอ้หมอนี่มันรู้จุดอ่อนของเธอแล้วใช่ไหม!?
ยูนะคือ ‘ทาสแมวตัวแม่!’
ต่อให้รู้ว่าเจ้าแมวนี่คือ ผู้ชายปากหมาที่น่าต่อยสุดๆ
แต่พอเห็นในร่างแมวแบบนี้ เธอก็ไล่เขาไม่ลงจริง ๆ!
“โอ๊ยยยย!!” ยูนะเอามือขยี้หัวตัวเองอย่างหัวเสีย
คีริน... ไม่สิ! เจ้าดำ! นั่งกระดิกหางมองเธอด้วยสีหน้าพึงพอใจสุดๆ
ยูนะกัดฟัน ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าเขา จ้องตาแมวตัวน้อยที่ยังคงทำหน้ากวนประสาท แม้จะเป็นร่างแมวอยู่ก็ตาม
“ฟังนะ! ในเมื่อจะอยู่ที่นี่ ฉันมีเงื่อนไข!”
คีรินเอนตัวนอนลงกับพื้น “เมี๊ยว~ (แปล: ว่ามา)
ยูนะเอื้อมมือไปจับหางเขาเบาๆ แล้วเขย่าๆ เป็นเชิงขู่
“แล้วก็เลิกทำหน้ากวนส้นตีนแบบนั้นด้วย!”
เจ้าแมวสะบัดหางออกจากมือเธอ พลางกระโดดขึ้นไปนั่งบนโซฟาอย่างสบายใจ หรี่ตาลงคล้ายจะบอกว่า “ตามใจเธอจ้า~”
ยูนะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเท้าแขนลงบนเข่าตัวเอง จ้องเจ้าแมวตรงหน้า
“อย่างแรก... ถ้านายไม่ชอบชื่อเจ้าดำ งั้นฉันจะตั้งชื่อใหม่ให้”
เจ้าแมวกระดิกหูเล็กน้อย หันมาสบตาเธอ
ยูนะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“‘เนโร’ โอเคมั้ย?”
แมวดำกะพริบตาปริบๆ
“มันแปลว่าสีดำ ดูดีกว่าเจ้าดำเยอะเลยใช่ไหมล่ะ?”
แมวตัวน้อยหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะร้องออกมาเบาๆ
“เมี้ยว~ (แปล: โอเค เซ้นส์ตั้งชื่อเธอใช้ได้นี่) ”
ยูนะกระตุกยิ้ม “อืม... ดูเหมือนจะชอบสินะ”
เธอไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมว่า แมวตัวนี้กำลังพยักหน้าตอบรับ!?
โอ๊ย! บ้าบอ! จะลืมไปได้ยังไงว่า หมอนี่ไม่ใช่แมวธรรมดา!
ยูนะถอนหายใจแล้วลุกขึ้นยืน ก่อนจะเท้าเอวมองเจ้าแมวตัวดีที่เพิ่งได้รับชื่อใหม่ไป
“โอเค เนโร นายจะอยู่ที่นี่ได้... แต่ถ้าทำตัวน่ารำคาญเมื่อไหร่ ฉันจับโยนออกไปจริงๆ นะ!”
เนโร... หรือก็คือคีรินในร่างแมว กะพริบตาสองสามครั้ง ก่อนจะค่อยๆ เดินมาคลอเคลียขาเธอเบาๆ
“เมี๊ยว เมี้ยว~ (แปล: รู้ละน่า ฉันก็ไม่อยากอยู่แบบนี้นักหรอก) ”
“เดี๋ยวๆๆๆ อย่าเอาตัวมาถูแบบนั้นนะ!” ยูนะสะดุ้ง รีบก้าวถอยหลัง
“ฉันรู้นะ ว่านายกำลังเล่นละครแมว!”
เนโรเงยหน้ามองเธอ ก่อนจะกลอกตาเล็กน้อยแล้วเดินกลับไปกระโดดขึ้นโซฟาแทน
ยูนะยืนกอดอก ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง
ให้ตายเถอะ...
จากที่เธออยากเลี้ยงแมวมาตลอด ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า
เธอมีแมว ที่เป็นผู้ชายปากหมามาอยู่ด้วยซะงั้น!!
(,,⩌'︿'⩌,,) (,,⩌'︿'⩌,,)
Related chapters
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 5 เมื่อทาสแมวต้องมาเลี้ยงแมวที่ไม่ใช่แมว!!
ยูนะยืนกอดอกมองเจ้าแมวตัวดีที่เพิ่งเข้ามายึดพื้นที่บนโซฟาของเธอได้อย่างหน้าตาเฉย เนโร—หรือก็คือ คีรินในร่างแมว นอนขดตัวเป็นก้อนกลม หางสะบัดไปมาเบาๆ ด้วยท่าทีโคตรจะสบายใจราวกับว่า เขาเป็นเจ้าของห้องนี้เอง!ยูนะถอนหายใจพรืด ก่อนจะเท้าเอวมองมันเขม็ง“ไหนๆ ก็ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ฉันมีข้อแม้”แมวดำหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะกลอกตา“เมี๊ยว~ (แปล: เอาสิ ฟังอยู่นะจ๊ะ~) ”ยูนะรู้เลยว่า ไอ้แมวตัวนี้ไม่ได้ตั้งใจฟังเธอจริงๆ สักนิด!เธอเท้าสะเอว ก่อนจะเริ่มประกาศกฎข้อแรก“หนึ่ง! ห้ามมาวิ่งพล่านไปทั่วห้อง ฉันไม่อยากตื่นมาแล้วเห็นแมวปีนหัวฉันตอนกลางคืน”คีรินเลิกคิ้ว (หรือก็คือขยับหู) มองเธอแบบไม่ค่อยแคร์นัก“สอง! ห้ามข่วนเฟอร์นิเจอร์ ฉันลงทุนซื้อโซฟาใหม่มาเมื่อเดือนก่อน ถ้านายทำมันเป็นรอยนะ ฉันโยนนายออกจากห้องแน่!”แมวตัวดำสะบัดหางไปมาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรเลยยูนะหรี่ตาลง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เขา“สาม! ฉันไม่เลี้ยงฟรีนะโว้ย! อยากอยู่ที่นี่ ก็ต้องช่วยงานบ้านบ้าง!”คีรินชะงักไปทันที“เมี๊ยว!? (แปล: อะไรนะ!?)”ยูนะยิ้มหวาน แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์“อย่าคิดว่ากลายเป็นแมวแล้วจะรอดนะจ๊ะ พรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันล้
Last Updated : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 6 ภารกิจลับ! ทาสแมว vs วิศวะปากหมา!
เช้าวันรุ่งขึ้น…คีรินค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ รอบตัว…เขาขยับตัวนิดหน่อย รู้สึกว่าตัวเองยังอยู่ในที่นอนที่นุ่มสบายแปลกแฮะ… ทำไมเตียงมันรู้สึกอุ่นจัง?…เดี๋ยวนะเตียง??คีรินสะดุ้งสุดตัว ทันทีที่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเขาหลับไปในอ้อมกอดของยูนะ!“เฮ้ย!!!”แมวดำตัวดีดิ้นพราดๆ แล้วพุ่งลงจากเตียงด้วยความเร็วที่สุดในชีวิต หางตั้งชี้โด่!ยูนะที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมา มองเขาด้วยสีหน้ามึนๆ ก่อนจะอ้าปากหาวแล้วบิดขี้เกียจ“ทำไมต้องเสียงดังแต่เช้าวะ…”คีรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมว ยืนอ้าปากพะงาบๆ มองเธอด้วยความอับอายและไม่อยากเชื่อชีวิตตัวเองเมื่อคืน… เขานอนซุกในอ้อมกอดเธอทั้งคืนเลยเหรอ!?ให้ตายเถอะ!!!ยูนะที่ยังอยู่ในสภาพงัวเงีย ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าผู้ชายในร่างแมวตรงหน้า กำลังมีวิกฤติศีลธรรมกับตัวเองเธอลุกขึ้นบิดขี้เกียจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้เจ้าแมวตัวดำที่ยังยืนตัวแข็งอยู่“เช้าแล้วนะ นายต้องทำงานบ้านแล้วล่ะ”คีรินสะดุ้ง หูของเขากระตุกแรง ๆ ก่อนจะหันขวับไปจ้องเธอ“เมี๊ยว!?” (แปล: อะไรนะ!?)ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“เมื่อวานเราตกลงกันแล้วไง ถ้านายจะอย
Last Updated : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 7 เมื่อทาสแมวต้องไปซื้อของกับแมวที่ไม่ใช่แมว!
หลังจากคีรินถูกยูนะบังคับให้ช่วยทำงานบ้านมาทั้งวัน ตั้งแต่ล้างจาน กวาดพื้น ถูพื้น ยันพับผ้า (ซึ่งเขาดันจับกางเกงในของยูนะไปแล้ว!) ในที่สุด… ภารกิจสุดโหดก็จบลงคีรินทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาทันที หมดแรงสุดๆ“โอ๊ย… เหนื่อยชิบ…” เขาพึมพำ ขณะที่ยูนะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่“โอเค ของกินหมดแล้ว”คีรินเหลือบตาขึ้นมองเธออย่างหมดอาลัยตายอยาก“แล้ว?”ยูนะหันขวับมายิ้มหวาน—ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจสุด ๆ“เราต้องไปซื้อของเข้าห้อง”คีรินยกมือขึ้นปิดหน้า “เธอหมายถึงเธอไง…”“ผิด!” ยูนะยื่นนิ้วมาชี้หน้าเขา“นายก็ต้องไปด้วย!”“ไม่เอา!”“นายต้องไป!”“ฉันเหนื่อย!”“ไม่ไปก็อดข้าวนะ”คีรินชะงัก โอ้โห นี่เธอขู่กันแบบนี้เลยเรอะ!?เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ยูนะรีบพูดดักก่อน“ถ้านายไม่ไป งั้นฉันจะซื้อแต่ของที่ฉันชอบอย่างเดียว”“เออ...ก็ดี จะได้ไม่ต้องหิ้วเยอะ”ยูนะยิ้มหวาน“อืม..ก็จริงแหละ งั้นฉันไม่ต้องซื้อนม ขนมปัง หรืออะไรที่นายกินนะ”“เฮ้ย!!!”คีรินรีบลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแทบจะทันที นี่เธอ เล่นสกปรกอีกแล้วใช่ไหม!?“ก็นายไม่ไป ก็ไม่ต้องกิน ถูกมั้ย?” ยูนะแสยะยิ้มกอดอก เลิกคิ้วมองเขาอย่างท้าทายคีรินจ
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 8 ยัยนี่...ทำฉันใจเต้นได้ยังไง!?
หลังจากลากคีรินไปซื้อของเข้าห้องจนเรียบร้อย ยูนะก็ยังไม่ยอมปล่อยเขากลับง่ายๆ“โอเค ของที่ต้องการครบหมดแล้ว” เธอพูดขณะปิดท้ายรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ต“งั้นไปอีกที่ต่อกันเถอะ”คีรินที่กำลังจะเดินไปจ่ายเงินชะงัก ก่อนจะขมวดคิ้วหันกลับมามองเธอ“อะไรนะ? อีกที่?”ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“ไปเหอะน่า~”“เดี๋ยวๆ! ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย! ไหนบอกว่าจะกลับห้องไง!?"“แป๊บเดียว~ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับแมวขยันที่ช่วยทำงานบ้านละกัน” ยูนะกระตุกยิ้ม ก่อนจะลากแขนคีรินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปทันที“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้!”40 นาทีต่อมา – ร้านขนมญี่ปุ่นลับๆคีรินกะพริบตาปริบๆ มองรอบๆ ตัวด้วยความแปลกใจเขาไม่เคยรู้เลยว่า กลางกรุงเทพฯ จะมีร้านขนมญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แบบนี้!ร้านนี้เป็นร้านไม้เก่าๆ ตกแต่งแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เงียบสงบ และมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้นยูนะเดินนำเขาเข้าไป ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่าง“ที่นี่คือร้านขนมโมจิที่ต้องย่างเอง” ยูนะอธิบายขณะที่พนักงานนำเตาถ่านขนาดเล็กมาวางบนโต๊ะ“เป็นร้านลับที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก แต่ขนมอร่อยมาก”คีรินเลิกคิ้ว“ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”ยูนะยิ้มมุมปาก“เพราะนายไม่ใ
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 9 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
หลังจากที่ยูนะลากคีรินไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่จนสำเร็จ เธอก็พาเขากลับมาที่คอนโดทันทีที่ถึงห้อง ยูนะก็เดินไปวางของที่ซื้อมาในห้องครัว ส่วนคีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง“โอ๊ย… วันนี้ทั้งวัน ฉันโดนเธอลากไปนั่นมานี่จนหมดพลังแล้ว”ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอ?”“ขอบคุณ?” คีรินเลิกคิ้ว“เธอบังคับฉันมาทั้งวันแล้วจะให้ขอบคุณเธอเนี่ยนะ?”“ก็ฉันช่วยนายเลือกเสื้อใหม่ไง” ยูนะกอดอก“ถ้าไม่มีฉัน นายคงซื้อเสื้อตัวใหญ่ๆ โคร่งๆ มาใส่เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนแน่ๆ”“หึ!” คีรินกลอกตา“ฉันแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของฉันปะ?”“นายควรจะเห็นใจฉันมะ? ฉันต้องทนมองนายทุกวันนะ”“เธอมันจู้จี้ชะมัด!”ยูนะหัวเราะ“บ่นมากนัก ระวังหน้าแก่นะเว้ย”คีรินมองเธออย่างหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยอมแพ้“เออๆ ก็ได้”ยูนะไม่สนใจคีรินอีก ปล่อยให้เขานอนพังพาบอยู่บนโซฟา มือเรียวหยิบถุงของที่เพิ่งซื้อมา แล้วจัดแจงแยกเก็บของสดใส่ตู้เย็น เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะต้องจัดเรียงสิ่งของให้พอดีกับพื้นที่จำกัดส่วนคีรินนอนหมดเรี่ยวแรงบนโซฟา มือยกขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ดวงตาคมปรือเล็กน้อยราวกับจะเผลอหลับไปเดี๋ยวนั
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 10 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ คีรินก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มือหยิบมือถือขึ้นมาไถหน้าจอไปเรื่อยๆ พยายามทำตัวสบายๆ หลังจากถูกยูนะกดขี่ให้เล่นเกมช่วยเธอล้มบอสจนปวดมือเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พร้อมกับกลุ่มไออุ่นบางๆ ที่ลอยออกมาจากด้านใน คีรินเหลือบตาขึ้นมองโดยอัตโนมัติ—ก่อนที่ร่างของยูนะจะปรากฏขึ้นตรงหน้าห้องน้ำ…แล้วเขาก็ต้อง ชะงักยูนะอยู่ในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นสีอ่อน ผมยาวของเธอเปียกหมาดๆ เส้นผมบางส่วนยังคงแนบไปกับลำคอและต้นแขนขาวๆ เธอกำลังใช้ผ้าขนหนูซับผมตัวเองอย่างลวกๆ ขณะเดินมาทางเขาเขาถึงกับอ้าปากค้าง เพราะ...…เธอไม่ได้ใส่ชั้นในนอนเฮ้ย เดี๋ยวๆๆ !!!ชุดนอนแบบนี้มันจะล่อแหลมไปแล้วนะ!!เสื้อยืดของเธออาจจะโคร่งก็จริง แต่พอเธอขยับตัวแล้ว มันก็ดู… เอ่อ…คีรินกลืนน้ำลาย เอามือเสยผมแรงๆ พยายามเคลียร์หัวตัวเองเวรเอ๊ย! อย่าคิดอะไรบ้าๆ เซ่!!เขารีบเบือนหน้ากลับไปที่หน้าจอมือถือ พยายามโฟกัสกับอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ยูนะ“นายนอนที่โซฟานะ”เสียงของเธอดังขึ้นขณะที่ยังเช็ดผมตัวเอง“ห๊ะ?” คีรินเลิกคิ้วขึ้นมองเธอ“ทำไมฉันต้องนอนโซฟาด้วย?”“ก็เตียงฉันไง” ยูนะตอบหน้าตาย“นายเป็นผู
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 11 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (1)
เช้าวันต่อมา...แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทอดแสงอ่อนโยนไปทั่วห้อง บรรยากาศยามเช้าสงบและอบอุ่น เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากภายนอกเป็นจังหวะ กลิ่นอ่อนๆ ของผ้าปูที่นอนสะอาดและไออุ่นจากร่างกายของใครบางคนยังคงอบอวลอยู่ในอากาศบนเตียงกว้าง ยูนะยังคงหลับสนิทซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มกระจายอยู่บนหมอน เส้นผมบางส่วนปรกลงมาปิดแก้มของเธอเล็กน้อย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ ดูผ่อนคลายและสงบสุขสุดๆ…และที่สำคัญ…คีรินในร่างแมวดำ ยังคงนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เธอ……พร้อมกับใช้หางพันแขนของยูนะไว้แน่นเหมือนเดิม!!!ร่างขนฟูสีดำสนิทของเขาขดเป็นก้อนกลมเล็กๆ ข้างตัวเธอ อุณหภูมิของร่างกายเขาและเธอค่อยๆ ผสมกลมกลืนกันตลอดทั้งคืน เหมือนเป็นการแบ่งปันความอบอุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ—จนกระทั่งจู่ๆ คีรินสะดุ้งตื่นสุดตัว!“เมี๊ยวววว!?” (แปล: เฮ้ย!?)ดวงตาสีมรกตเบิกกว้าง ขนทั้งตัวชี้ตั้งขึ้นเป็นสัญชาตญาณ เขารีบกระโดดถอยห่างออกจากเธอแทบไม่ทัน ร่างแมวเล็กๆ กลิ้งตกลงไปที่ปลายเตียง หัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับเพิ่งหนีจากฝันร้ายเฮ้ย!? ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!?เขาขดตัวอยู่ปลายเตียง พยายามตั้งสติและกลั้นหายใจไปชั่วขณะเมื
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 12 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (2)
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน – ที่ร้านคาเฟ่แมวหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ คีรินก็คิดว่าเขาจะได้นอนพักผ่อนเงียบๆ อยู่ที่คอนโดสักหน่อยแต่เปล่าเลย...ยูนะลากเขาออกมาข้างนอกอย่างไม่ฟังคำทัดทานใดๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากไปคาเฟ่แมว’และแน่นอนว่าเขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ“นี่… เธอลากฉันมาที่นี่ทำไม?”คีรินนั่งกอดอกมองไปรอบๆ อย่างงงๆ ดวงตาคมไล่มองพวกมันที่นอนกลิ้งอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะนุ่ม บ้างก็กระโดดขึ้นไปนอนบนชั้นวางของ บ้างก็เดินมาคลอเคลียกับลูกค้า บางตัวก็นอนอืดราวกับเป็นเจ้าของร้านเสียเองแมวเยอะชะมัด...“ก็ฉันอยากมาไง” ยูนะตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะหยิบของเล่นแมวมาล่อแมวตัวหนึ่งที่เดินมาใกล้ๆ“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”“ก็นายเป็นแมวเหมือนกันไง~”"เหอะ!"คีรินเบ้ปาก รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลเดี๋ยวนะ… นี่เขาโดนลากมาที่คาเฟ่แมวเพราะเป็นแมวเหมือนกันงั้นเหรอ!?บ้าไปแล้ว!เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ทันใดนั้น…“อ๊ะ น่ารักจังเลย~”น้ำเสียงของยูนะเปลี่ยนไปทันที!โหมด ‘ทาสแมวเต็มขั้น’ ถูกเปิดใช้งานแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าลูกแมวตัวเล็กขนฟูสีเทาครีม วิ่งมาเกาะที่ตักของยูนะ มันร้อง ‘เหมียว~
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 71 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (2)
💋🔥 Special Scene: เมื่อมาเฟียหมดความอดทน! 🔥💋บรรยากาศในห้องพักสุดหรูของเรน ตกอยู่ใน ความเงียบสงัด แต่ภายในใจของเขากลับปั่นป่วนราวกับพายุโหมกระหน่ำ!!! 🌪️อลิซยังคงส่งสายตายั่วยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนริมฝีปาก ในขณะที่มือเรียวเลื่อนไปแตะแขนเขาเบาๆ ...โว้ยยย!!! ยัยนี่มันร้ายเกินไปแล้ว!!! 😡💢“เธอ…!!!” เรนกัดฟันแน่น กำหมัดพยายามอดทนสุดชีวิตพอแล้วโว้ยยย!!!เขาคว้าตัวอลิซเข้ามาแนบชิด กดริมฝีปากลงไปอย่างร้อนแรงโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัว!!! 💋💥“!!!”อลิซเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโดนกระชากเข้าไปใน พายุแห่งความร้อนแรงและอารมณ์ที่เก็บกดมานานของเรน!!!มือหนาของเขารั้งท้ายทอยเธอไว้แน่นไม่ให้หนี ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ กวาดชิมรสหวานอย่างเอาแต่ใจสัมผัสร้อนแรง… ดูดดื่ม… และเต็มไปด้วยความกระหายที่เขาเก็บกดไว้มาเนิ่นนาน!!!“อืม…!!!”อลิซเผลอครางออกมา ขาของเธอแทบไม่มีแรงยืน!!! นี่มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เธอเคยเจอ… 😳💥…เรนไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ตั้งตัว…เขารุกหนักขึ้น จูบลึกขึ้น กดแนบแน่นจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวยัยนี่เป็นของฉัน… ไม่ว่าเธอจะอยู่ในร่างไหนก็ตามอลิซรู้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 70 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (1)
🌙 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – ค่ำคืนแห่งความอลเวง 🐱✨ภายในห้องพักสุดหรูของเรน แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟตั้งโต๊ะให้บรรยากาศสงบเงียบ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของชาเขียวลอยอวลในอากาศ ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตดำพับแขนขึ้นนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าคมคายขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่สายตาจับจ้องไปที่เอกสารกองโตตรงหน้า มือหนาถือปากกา พร้อมขีดฆ่าข้อมูลบางอย่างที่ไม่เข้าตาเป็นจังหวะทุกอย่างดูปกติ... จนกระทั่ง—“เมี้ยววว~” 🐱✨เสียงออดอ้อนดังขึ้นข้างกาย พร้อมกับความรู้สึกหนักๆ บนตักของเขาเรนชะงัก ก่อนจะก้มลงไปมอง……และพบว่า อลิซ (ร่างแมว) กำลังนอนขดตัวกลมอยู่บนตักของเขาอย่างหน้าตาเฉย!!!“...”ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความเหนื่อยใจ“ยัยตัวแสบ… ใครอนุญาตให้เธอมานั่งตรงนี้ห๊ะ?”อลิซเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีฟ้าอมม่วงใสแป๋วสบกับเขา ก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วขยับตัวซุกลงไปกับต้นขาแกร่งของเรนต่อ“เมี้ยว~ (แปล: ไม่รู้สิ~)”“...”ให้ตายเถอะ… ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ!?เรนพยายามจะจับแมวส้มออกจากตัก แต่ทันทีที่เขาขยับตัว…“กรร!!”เสียงขู่เบาๆ ดังขึ้น พร้อมกับ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 69 สัญญาของลูกเขย (?)
🌸 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – วันสุดท้ายก่อนกลับไทยภายในห้องรับแขกหรูของคฤหาสน์ ยูนะนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา ในขณะที่คีรินนั่งตัวตรงเหมือนเด็กดีข้างๆ เธอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาดูจริงจังและมีความมุ่งมั่น ผิดจากปกติที่มักจะปากหมาใส่เธอเป็นประจำมิซากิ คาวาซากิ นั่งจิบชาบนเก้าอี้ตัวโปรด ใบหน้าของเธอเรียบเฉยแต่สายตากลับเฉียบคมเหมือนจับพิรุธอะไรบางอย่าง“เฮ้อออ… ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้” มิซากิถอนหายใจเบาๆ“คิดถึงแม่ก็กลับมาเยี่ยมบ่อยๆ นะ ยูนะ”“แน่นอนค่าแม่~” ยูนะยิ้มกว้าง“แล้วแม่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะ”“ยัยนี่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยแฮะ…” เรน คาวาซากิ ที่ยืนพิงผนังมองภาพตรงหน้าพลางยกยิ้มมุมปากแต่ก่อนที่บรรยากาศจะซึ้งไปมากกว่านี้ อยู่ๆ คีรินก็ขยับตัว ก่อนจะโค้งศีรษะให้มิซากิอย่างเป็นทางการ“คุณมิซากิครับ”มิซากิเหลือบมองเขาเล็กน้อย“หืม? ว่าไง?”“ผมอยากจะบอกว่า…” คีรินสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“หลังจากที่ผมเรียนจบและสร้างฐานะของตัวเองได้แล้ว… ผมจะให้ที่บ้านมาสู่ขอยูนะแต่งงานครับ”“!!!”ยูนะเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนคว้างไปชั่วขณะ หัวใจเต้น
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 68 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (2)
🎯 เกมยิงปืนในงานวัด - คีรินผู้พ่ายแพ้ (?)เสียงคึกคักของงานวัดยังคงดังไปทั่วบริเวณ แสงไฟจากซุ้มเกมต่างๆ ส่องประกายระยิบระยับ ยูนะเดินตรงไปยังซุ้ม ‘เกมยิงปืน’ อย่างตื่นเต้น ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่วางเป็นรางวัลอยู่บนชั้นดึงดูดสายตาเธอเข้าเต็มๆ“โอ้โห! ฉันอยากได้ตัวนั้นอะ!” ยูนะชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ที่น่ากอดสุดๆ ดวงตาเธอเปล่งประกายทันทีที่เห็นคีรินมองเธอก่อนจะยกยิ้มมุมปาก“หึหึ… โอเค เดี๋ยวฉันยิงให้เอง”“เห? นายจะเล่นเองเหรอ?”“แน่นอน!” คีรินยักคิ้วอย่างมั่นใจสุดๆ“เกมแบบนี้มันต้องให้ผู้ชายโชว์เทพสิ”ยูนะยิ้มขำ ก่อนจะยืนกอดอกมองเขาหยิบปืนยาวไม้ขึ้นมาเล็งไปที่เป้าหมายปัง! ปัง! ปัง!กระป๋องที่ตั้งอยู่ตรงเป้าหมาย…ขยับนิดเดียว แต่ไม่ล้ม!!!“……”คีรินขมวดคิ้วแน่น“ให้ตายสิ… ทำไมมันไม่ล้มวะ?”ยูนะกลั้นขำสุดชีวิต ก่อนจะหยิบปืนจากมือเขามาแทน“มานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”คีรินหรี่ตาลง “เธอ? ยิงปืนเนี่ยนะ?”ยูนะยักไหล่ “หึหึ… อย่าประเมินฉันต่ำไปนะ~”เธอจับปืนอย่างมั่นใจ ยืนตั้งท่าแบบเป๊ะสุดๆ ก่อนจะ…ปัง!กระป๋องหล่นลงพื้นทันที!!!ปัง! ปัง! ปัง!ยูนะยิงเป้าหมายล้มติดกันไปสามเป้าแบบแม่นโคตร!!! 😎
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 67 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (1)
หลังจากใช้เวลาท่องเที่ยวในโตเกียวมาหลายวัน มิซากิ แม่ของยูนะ ก็ตัดสินใจส่งลูกสาวและลูกเขย (?) ไปพักผ่อนที่ ‘ฮาโกเน่’ เมืองออนเซ็นที่มีทิวทัศน์สวยงาม พร้อมทั้งเทศกาลฤดูร้อนที่กำลังจะจัดขึ้นพอดีและแน่นอน—เรน คาวาซากิ ต้องเป็นคนพาไป!🚗 ระหว่างทางสู่ฮาโกเน่เสียงเครื่องยนต์ดังเคล้ากับเสียงบ่นของพี่ชายสุดโหดแห่งตระกูลคาวาซากิ“โว้ย! ทำไมฉันต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กด้วยวะ!?”เรนคำรามเสียงดัง ขณะหมุนพวงมาลัยพารถขึ้นเขามายังเมืองออนเซ็นชื่อดังของญี่ปุ่น สีหน้าหงุดหงิดสุดขีดพลางมองไปที่กระจกมองหลัง…ที่นั่น…ไอ้เด็กเวรคีรินกำลังนั่งเอกเขนกอยู่ข้างๆ ยัยน้องสาวสุดป่วนที่กำลังลูบขนแมวส้มตัวแสบอย่างเพลินใจ“ไม่รู้สิ~ อาจเพราะแม่ของพวกเรากลัวว่า พี่จะไปก่อเรื่องมั้ง?” ยูนะตอบยิ้มๆ มือยังลูบหัวอลิซไปมา“เธอนั่นแหละตัวดี!” เรนแค่นเสียงแล้วทำไมไอ้แมวเวรนี่ต้องมาด้วยวะ!?!?เขากัดฟันกรอด หันไปมอง ‘อลิซ’ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมวส้มตัวอ้วนกลม นั่งนิ่งอยู่บนตักยูนะเหมือนเป็นนางพญา เสียงคราง ‘กรร~’เบาๆ ของเธอทำให้เรนอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก“แล้วนี่ทำไมต้องเอา แมวเวร นี่มาด้วย!?” เรนคำรามออกมาอย่างหัวเสีย“เมี๊ยว
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 66 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (2)
หลังจากอิ่มท้องแล้ว ยูนะก็เหลือบไปเห็นร้านให้เช่ายูกาตะอยู่ริมถนน เธอหยุดเดินแล้วหันไปยิ้มให้คีริน“นี่ๆ ไหนๆ ก็มาเที่ยวแล้ว เราใส่ยูกาตะเดินเล่นกันดีไหม?”คีรินเลิกคิ้ว “เธออยากใส่?”“แน่นอน! ฉันไม่เคยลองเลยนะเว้ย!”ยูนะตาวาวอย่างตื่นเต้น ก่อนจะลากคีรินเข้าไปในร้านแบบไม่รอฟังคำตอบ👘 15 นาทีต่อมา – ยูนะในชุดยูกาตะสีกรมท่าลายซากุระยูนะเดินออกมาจากห้องลองชุด พลางหมุนตัวเล็กน้อยให้ชายผ้ายูกาตะแผ่กว้างออก ยูกาตะสีกรมท่าตัดกับผิวขาวของเธออย่างพอดิบพอดี ลวดลายซากุระสีชมพูที่แต่งแต้มอยู่บนเนื้อผ้าเสริมให้เธอดูอ่อนหวานกว่าปกติ ผมยาวของเธอถูกรวบขึ้นลวกๆ แล้วเสียบด้วยปิ่นปักผมอันเล็กให้พอเป็นพิธี“เห้ย… นายว่าฉันใส่แบบนี้เป็นไงบ้าง?”ยูนะหมุนตัวให้คีรินดู พร้อมกับยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นตอนแรกคีรินตั้งใจจะกวนกลับไปตามนิสัย…แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอในชุดนี้…เขาถึงกับชะงักไปเล็กน้อย“….”ให้ตายสิ…ยูนะในชุดยูกาตะมันดู… แตกต่างจากปกติไปมากแม้จะเป็นผู้หญิงคนเดิม แต่ภาพลักษณ์ที่ดูสบายๆ ซุกซนแบบทาสแมวหายไปหมด…แทนที่ด้วยหญิงสาวที่ดูสง่างาม และ—สวยจนเขาแทบละสายตาไม่ได้…ยูนะเห็นเขาเงียบไปก็ขมวดคิ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 65 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (1)
🍵 ร้านไอศกรีมชาเขียว ‘MATCHA HEAVEN’ 💚ร้าน ‘MATCHA HEAVEN’ เป็นคาเฟ่ไอศกรีมชาเขียวสุดพรีเมียมที่ตั้งอยู่ใจกลางย่านอาซากุสะ บรรยากาศภายในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของมัทฉะเข้มข้น พร้อมกับเสียงพูดคุยของลูกค้าที่ยืนต่อคิวรอสั่งไอศกรีมยูนะยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ดวงตาเป็นประกายวิบวับขณะไล่ดูเมนูไอศกรีมหลากหลายระดับ แต่สุดท้าย… เธอก็เลือก ‘ชาเขียวเข้มข้นระดับ 7’ อย่างไม่ลังเล!!!“เอาอันนี้ค่ะ!” ยูนะพูดอย่างมั่นใจสุดๆคีรินที่ยืนข้างๆ เหลือบตามองเมนู ก่อนจะเลิกคิ้วสูง “แน่ใจเหรอ? ระดับ 7 มันขมมากนะ”“ฮึ! ฉันเป็นสายชาเขียวตัวแม่! ขมแค่ไหนก็ไหว!” ยูนะเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจคีรินหัวเราะในลำคอ ก่อนจะสั่งของตัวเองบ้าง“งั้นฉันเอาระดับ 5 ละกัน”ไม่นานนัก ไอศกรีมก็ถูกเสิร์ฟมาในถ้วยเซรามิกเล็กๆ ยูนะรีบหยิบช้อนขึ้นมาตักไอศกรีมของตัวเองทันที โดยไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว“อื้มมมม! เข้มข้นสุดๆ! อร่อยมากกก!!!”แต่พอคีรินลองตักไอศกรีมของเธอเข้าปาก…“แค่ก!! นี่มันขมเกินไปแล้ว!!!”ใบหน้าหล่อเหลาของเขาบิดเบี้ยวทันที ก่อนจะรีบคว้าน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มแก้ขม ยูนะที่เห็นแบบนั้นก็หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮ่าๆๆๆ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 64 เที่ยววัดเซ็นโซจิ – ภารกิจบอดี้การ์ด (พี่เมียสายโหด) กับแมวส้มจอมแสบ!
หลังจากจัดการ ‘ศึกคาเฟ่แมว’ จนอลิซหมดสภาพไปแล้ว พวกเขาก็เดินทางมายัง วัดเซ็นโซจิ (วัดอาซากุสะ) หนึ่งในวัดที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดของโตเกียว🌸 วัดเซ็นโซจิ – ย่านอาซากุสะ 🌸 ⛩️🐱✨ลมเย็นๆ พัดโชยมาเป็นระยะ แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านโคมแดงยักษ์ที่แขวนอยู่หน้าประตู คามินาริมง (Kaminarimon – ประตูสายฟ้า) ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ทั่วบริเวณวัด ทั้งนักท่องเที่ยวและชาวญี่ปุ่นที่มาสักการะยูนะสูดหายใจลึกๆ พลางยิ้มกว้าง“โอ๊ยยย~ คิดถึงที่นี่จังเลย!”“หืม? เธอเคยมาที่นี่บ่อยเหรอ?” คีรินเอียงคอมองเธอ“อื้ม~ ตอนเด็กๆ แม่พามาที่นี่บ่อยมากเลยล่ะ” ยูนะตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะดึงมือคีรินไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น“ไปกันเถอะ! ฉันจะพานายไปไหว้พระ!”…แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหน…เสียงกระแอม “ฮึ่ม” ดังขึ้นจากด้านหลังคีรินชะงักก่อนจะเหลือบไปมอง—พบว่าเรนยืนกอดอกอยู่ในชุดเสื้อโค้ทสีดำ สายตาคมปลาบจ้องมองมือของคีรินที่โดนยูนะจับไว้เต็มๆ“…”บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือกลงทันที…เฮ้ยๆๆๆๆ นี่กูลืมไปได้ไงวะ… ว่ายังมี ‘พี่เมีย’ ตามมาด้วย!!!!คีรินสะดุ้งเฮือก รีบสะบัดมือออกจากยูนะแทบไม่ทัน แล้วพยายามทำหน้าตาย (ทั้งที่เหงื่อแต
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 63 ทริปญี่ปุ่นสุดป่วน พี่ชายสุดโหด & แมวส้มตัวแสบ (ภาคพิเศษ)
หลังจากที่ยูนะกับคีรินรอดพ้นจาก “การสอบสวน” ของมิซากิ (ที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นจำเลยในศาลมากกว่าที่จะเป็นว่าที่ลูกเขยในอนาคต) มาได้ พวกเขาก็คิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยแล้ว…แต่… ไม่จ้าาาา!!! 😭💥“แม่อนุญาตให้ไปเที่ยวรอบโตเกียวกันได้จ้ะ~” มิซากิพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่นจนยูนะตาเป็นประกายยูนะแทบจะกระโดดกอดแม่ด้วยความดีใจ“เยสสส!!! ขอบคุณค่ะแม่!!!” 🥳🎉คีรินที่ยืนข้างๆ ก็แทบจะโบยบินไปพร้อมกับเธอ ในหัวคิดแผนเที่ยวแบบคู่รักสองต่อสองเต็มไปหมด—🏮✨ เดตหวานๆ ในย่านอาซากุสะ🍡💕 ป้อนขนมกันใต้แสงโคมไฟ🎡💖 จับมือกันบนชิงช้าสวรรค์💋💫 แล้วจบด้วยจูบโรแมนติกที่ชิบุยะ~~~~—สุดยอดไปเลยโว้ยยย!!! 😻🔥แต่…“แต่ต้องให้ เรน ไปเป็น ‘บอดี้การ์ด’ ตามติดไปด้วยนะจ๊ะ~”…!!!💥 ฟึ่บบบ!!! 💥⚡ความฝันของคีรินแตกเป็นเสี่ยงๆ!!!! ⚡“ห๊าาาา!!!” 😱คีรินร้องเสียงหลง หน้าซีดเป็นกระดาษทันทียูนะเองก็ชะงักไป ก่อนจะหันไปมองพี่ชายตัวเองที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล… ดวงตาคมกริบของเรนจับจ้องมาที่พวกเขานิ่งๆ เหมือนพญาเหยี่ยวที่กำลังเล็งเหยื่อ สายตาคมดุของเรนมองพวกเขานิ่งๆ แต่…ทำไมไอเย็นจากตัวพี่เมียมันแรงขนาดนี้ฟะ!!!“ไม่ต้องทำห
