LOGINShare
ตอนที่ 6 ภารกิจลับ! ทาสแมว vs วิศวะปากหมา!
Last Updated:
2025-03-01 00:16:49เช้าวันรุ่งขึ้น…
คีรินค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ รอบตัว…
เขาขยับตัวนิดหน่อย รู้สึกว่าตัวเองยังอยู่ในที่นอนที่นุ่มสบาย
แปลกแฮะ… ทำไมเตียงมันรู้สึกอุ่นจัง?
…
เดี๋ยวนะ
เตียง??
คีรินสะดุ้งสุดตัว ทันทีที่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเขาหลับไปในอ้อมกอดของยูนะ!
“เฮ้ย!!!”
แมวดำตัวดีดิ้นพราดๆ แล้วพุ่งลงจากเตียงด้วยความเร็วที่สุดในชีวิต หางตั้งชี้โด่!
ยูนะที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมา มองเขาด้วยสีหน้ามึนๆ ก่อนจะอ้าปากหาวแล้วบิดขี้เกียจ
“ทำไมต้องเสียงดังแต่เช้าวะ…”
คีรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมว ยืนอ้าปากพะงาบๆ มองเธอด้วยความอับอายและไม่อยากเชื่อชีวิตตัวเอง
เมื่อคืน… เขานอนซุกในอ้อมกอดเธอทั้งคืนเลยเหรอ!?
ให้ตายเถอะ!!!
ยูนะที่ยังอยู่ในสภาพงัวเงีย ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าผู้ชายในร่างแมวตรงหน้า กำลังมีวิกฤติศีลธรรมกับตัวเอง
เธอลุกขึ้นบิดขี้เกียจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้เจ้าแมวตัวดำที่ยังยืนตัวแข็งอยู่
“เช้าแล้วนะ นายต้องทำงานบ้านแล้วล่ะ”
คีรินสะดุ้ง หูของเขากระตุกแรง ๆ ก่อนจะหันขวับไปจ้องเธอ
“เมี๊ยว!?” (แปล: อะไรนะ!?)
ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์
“เมื่อวานเราตกลงกันแล้วไง ถ้านายจะอยู่ที่นี่ นายต้องช่วยงานบ้าน!”
คีรินกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะก้าวถอยหลัง
เขาเป็นลูกมหาเศรษฐีเชียวนะ!
ไม่เคยต้องทำงานบ้านเองเลยสักครั้ง!
แต่ยูนะไม่เปิดโอกาสให้เขาปฏิเสธ
“เริ่มจากล้างจานก่อนเลยละกัน”
“เมี๊ยว!! (แปล: เดี๋ยว! ฉันไม่มีมือ! ฉันเป็นแมวอยู่นะเว้ย!!) ”
“งั้นก็คืนร่างเป็นคนสิ” ยูนะหรี่ตา
“ไม่งั้น...ก็ใช้ปากจับฟองน้ำไปแล้วกัน”
“เมี้ยวววว!! (แปล: เธอมันปีศาจ!!!) ”
❁——————————❁
ภารกิจแรก: ล้างจาน… เริ่มต้น!
คีรินที่คืนร่างเป็นมนุษย์อย่างเสียไม่ได้ ยืนอยู่หน้าซิงค์ล้างจานในครัว สวมผ้ากันเปื้อนลายแมวที่ยูนะยัดใส่เขา
“ให้ตายเถอะ…” คีรินบ่นเบาๆ ขณะคว้าฟองน้ำขึ้นมาขัดถ้วย
“นี่ฉันเป็นเจ้าชายตกอับหรือไงวะ!?”
ยูนะยืนกอดอกพิงกรอบประตู มองเขาทำงานอย่างสบายใจ
“อ้อ ลืมบอกไป ถ้าล้างไม่สะอาด ฉันให้ล้างใหม่หมดเลยนะ~”
คีรินจ้องเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ
เธอเป็นผู้หญิงหรือจอมมารกันแน่!?
・❥・・❥・・❥・・❥・
ภารกิจถัดไป… กวาดห้อง!
หลังจากที่ถูกบังคับให้ล้างจานจนมือเปื่อย คีรินก็โดนยัดไม้กวาดใส่มือทันที
“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ทำให้สุดไปเลยละกัน” ยูนะยิ้มหวาน แต่แววตาโคตรจะร้ายกาจ
คีรินยืนมองไม้กวาดในมือ… ก่อนจะพ่นลมหายใจ
“เออ! ทำก็ทำ!”
ยูนะลอบหัวเราะในลำคอ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า นายวิศวะปากหมาแบบคีริน จะยอมมาทำงานบ้านแบบนี้
แต่เธอก็ไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้นหรอกนะ
“ดีมาก เอ้า นายทำไป ฉันจะไปนั่งเล่นเกมนะ”
“เฮ้ยยย!!!”
1 ชั่วโมงต่อมา…
คีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยท่าทีหมดอาลัยตายอยาก เขาเพิ่งผ่านภารกิจสุดโหดของทาสแมวมาอย่างสมบูรณ์
ล้างจาน ✔
กวาดห้อง ✔
ถูพื้น ✔
“พอใจยัง?” เขาหันไปมองยูนะที่กำลังนั่งเล่นเกมบนคอมของเธอ
ยูนะหันมามองเขา ก่อนจะส่งยิ้มกวน ๆ ให้
“อืม~ ถือว่าผ่านนะ”
“ดี…” คีรินหลับตาลง วันนี้เหนื่อยยิ่งกว่าสอบไฟนอลอีกให้ตายเถอะ!
ยูนะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดขึ้น
“เอาน่า ถือซะว่าเป็นการฝึกตัวเองก็แล้วกัน นายไม่เคยทำงานบ้านเลยไม่ใช่เหรอ?”
คีรินเบ้ปาก “ก็ใช่…”
“เห็นมั้ยล่ะ อยู่กับฉัน นายได้สกิลเพิ่มเพียบเลยนะ”
“สกิลเป็นทาสงั้นสิ…”
ยูนะหัวเราะอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ครัว
“งั้นฉันจะให้รางวัลนายละกัน”
คีรินหันไปมองเธอด้วยสายตาไม่ไว้ใจ
“รางวัล?”
ไม่นาน ยูนะก็กลับออกมา พร้อมถาดที่วางขนมปังปิ้งราดน้ำผึ้งกับนมอุ่นๆ
“เอ้า” เธอวางมันลงตรงหน้าเขา
“ของตอบแทนสำหรับแรงงานในวันนี้”
คีรินกระพริบตาปริบๆ มองขนมปังปิ้งตรงหน้า
…มันหอมมาก
ท้องเขาเริ่มร้องขึ้นมาเบาๆ
ยูนะยิ้ม
“ฉันไม่ได้ใส่ยาพิษหรอกน่ะ กินดิ”
คีรินชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะคว้าขนมปังขึ้นมากัดคำโต
อร่อย…
เขาเผลอยิ้มออกมานิดๆ โดยไม่รู้ตัว ก่อนจะหันไปมองยูนะที่กำลังจิบกาแฟอยู่ข้างๆ
“ก็ดี...ไม่ได้แย่เท่าไหร่หรอกนะ…”
ยูนะเหล่มองเขา “อะไรนะ?”
คีรินรีบทำเป็นไม่สนใจ “เปล่าๆ กินต่อดีกว่า”
ยูนะหัวเราะเบาๆ แล้วพึมพำกับตัวเอง
“แค่พูดตรงๆ ว่าชอบก็ได้แล้ว…”
คีรินหันขวับไปมองเธอ “เธอว่าอะไรนะ?”
“เปล๊าาา~”
ยูนะหัวเราะขำ ขณะที่คีรินจ้องเธออย่างไม่ไว้ใจ
…
ให้ตายเถอะ
ชีวิตของเขา มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เจอผู้หญิงคนนี้จริงๆ นั่นแหละ…
・❥・・❥・・❥・・❥・
เช้าวันถัดไป…
“เฮ้ย! พอแล้ว! พอก่อน!!”
เสียงโวยวายของคีรินดังลั่นไปทั่วห้อง ขณะที่เขายืนถูพื้นอยู่กลางห้องนั่งเล่น พร้อมกับแมวหุ่นยนต์ทำความสะอาดที่ยูนะเปิดให้วิ่งไล่เขา
“ก็นายบอกให้ฉันช่วยทำความสะอาดไง” ยูนะยืนกอดอก ยิ้มขำๆ มองเขาจากโซฟา
“ฉันก็ช่วยให้มันง่ายขึ้นไงล่ะ”
“ช่วยบ้าอะไร! ไอ้หุ่นนี่มันดูดฉันเข้าไปทั้งตัวแล้วโว้ย!!”
คีรินกระโดดหลบไปรอบห้อง ขณะที่เจ้า ‘หุ่นยนต์ดูดฝุ่นสุดล้ำ’ ไล่จี้ติดเขาแบบไม่มีเว้นช่องว่าง!
ยูนะกลั้นหัวเราะจนไหล่สั่น
“โธ่...มันก็แค่หุ่นดูดฝุ่น มันไม่กินนายหรอกน่า!”
“เออ! แต่ขามันอัดฉันไปหลายทีแล้วนะ!!”
เขากระโดดขึ้นไปนั่งบนโซฟาทันที หอบหายใจเหมือนเพิ่งผ่านสนามรบมา ส่วนยูนะก็ขำจนแทบจะลงไปกลิ้งกับพื้น (˶ˆᗜˆ˵)
“ให้ตายเถอะ!” คีรินบ่นพร้อมกับยกเท้าขึ้นมาดู
“ฉันไม่เคยทำงานบ้านเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน!”
“ก็แหงล่ะ” ยูนะยักไหล่
“คุณชายลูกเศรษฐีอย่างนายเคยทำอะไรแบบนี้ซะที่ไหนล่ะ”
“ฉันว่า ฉันควรได้เงินเดือนด้วยซ้ำ”
“อ้อเหรอ” ยูนะหรี่ตา
“แล้วเมื่อวานใครกินมาม่ากับขนมปังปิ้งที่ฉันทำไว้จนหมดกันนะ?”
คีรินเบ้ปาก ยู่หน้า
“…”
…ให้ตายเถอะ นี่มันชีวิตแบบไหนกันวะ!?
30 นาทีต่อมา…
หลังจากรอดชีวิตจาก ‘หุ่นยนต์ดูดฝุ่นมรณะ’ คีรินก็ถูกยูนะบังคับให้ช่วยพับผ้า
“โอเค เราต้องแบ่งหน้าที่” ยูนะพูดขณะยกตะกร้าผ้าขึ้นมา
“ฉันจะพับเสื้อพวกนี้ ส่วนนายช่วยพับผ้าเช็ดตัวก็แล้วกัน”
“ได้… นี่แหละงานที่พอจะทำได้” คีรินพยักหน้า เห็นด้วยว่าอย่างน้อยมันก็ดีกว่าการไล่หนีหุ่นยนต์เมื่อกี้
แต่แล้ว…
เขาก็หยิบผ้าผืนหนึ่งขึ้นมา… ก่อนจะชะงัก
“เดี๋ยวนะ…”
คิ้วของเขากระตุก ก่อนจะหันไปมองยูนะช้า ๆ
“นี่มัน กางเกงใน ของเธอใช่มั้ย?”
ยูนะที่กำลังพับเสื้ออยู่ ชะงัก ก่อนจะหันไปมอง…
คีรินกำลังถือกางเกงในลูกไม้สีดำของเธออยู่ในมือ!!!
ยูนะหน้าแดงวาบก่อนจะกระโดดพรวดเข้าไปแย่ง
“เฮ้ย!!! วางลงเดี๋ยวนี้นะ!!!”
“เธอเอามันมาปนกับผ้าเช็ดตัวทำไมเล่า!?” คีรินร้องลั่น พยายามยื่นมันคืนให้เธอ แต่ยูนะกลับไม่กล้าจับ!!
“ไอ้บ้า!! ก็วางลงสิ!!!”
“เธอก็เอาไปสิ!!!”
“นายถืออยู่ไม่ใช่เหรอ!!?”
“เอ้า ก็เพราะเธอโยนมานี่หว่า!!!”
ทั้งสองคนตะโกนใส่กันไปมา สุดท้ายคีรินตัดสินใจ โยนมันกลับลงไปในตะกร้า ก่อนจะถอยหลังออกมาทันที
ยูนะรีบคว้ามันขึ้นมา หน้าขึ้นสีแดงจัดก่อนจะซุกไว้ข้างหลัง
“โอ๊ยยยย!!!” คีรินร้องลั่น
“นี่มันเช้าประสาอะไรวะเนี่ย!?”
ยูนะเองก็อยากจะบ้าตาย
“แล้วใครใช้ให้นายมาจับของฉันฟะ!!?”
“เธอเป็นคนโยนมันใส่ฉันก่อนเองไม่ใช่เรอะ!!”
ยูนะเอามือกุมขมับ ขณะที่คีรินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ
ให้ตายเถอะ… นี่มันบ้าน่าขายหน้าสุดๆ เลยเว้ย!!!
หลังจากเหตุการณ์สุดช็อกผ่านไป…
คีรินทิ้งตัวลงบนโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หมดแรงสุดๆ
ยูนะเองก็ถอนหายใจ หน้าเธอยังแดงอยู่เล็กน้อย
“โอเค…” เธอพยายามตั้งสติ
“คิดซะว่าเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้นละกัน…”
คีรินพยักหน้าเร็วๆ “เห็นด้วย”
ทั้งคู่เงียบกันไปพักหนึ่ง ก่อนที่อยู่ๆ จะสบตากัน แล้ว…
“….”
“…”
แล้วก็หลุดขำออกมาพร้อมกัน!!!
“ฮ่าๆๆๆๆๆ!!”
“โอ๊ย… ให้ตายเถอะ!” ยูนะหัวเราะจนตัวงอ
“วันนี้มันอะไรกันเนี่ย!”
“ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน!” คีรินหัวเราะตาม ก่อนจะเอนตัวไปพิงพนักโซฟา
บรรยากาศตึงเครียดเมื่อกี้หายไปหมด เหลือเพียงเสียงหัวเราะที่ดังสะท้อนอยู่ในห้อง
…และเป็นครั้งแรกที่คีรินรู้สึกว่า
อยู่ที่นี่… ก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่นะ
•——————•°•✿•°•——————•
ฝึกสกิลแมวเปรต!!
หัวเราะจนจะไม่ไหวแล้ว~ (˶ˆᗜˆ˵)
Related chapters
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 7 เมื่อทาสแมวต้องไปซื้อของกับแมวที่ไม่ใช่แมว!
หลังจากคีรินถูกยูนะบังคับให้ช่วยทำงานบ้านมาทั้งวัน ตั้งแต่ล้างจาน กวาดพื้น ถูพื้น ยันพับผ้า (ซึ่งเขาดันจับกางเกงในของยูนะไปแล้ว!) ในที่สุด… ภารกิจสุดโหดก็จบลงคีรินทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาทันที หมดแรงสุดๆ“โอ๊ย… เหนื่อยชิบ…” เขาพึมพำ ขณะที่ยูนะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่“โอเค ของกินหมดแล้ว”คีรินเหลือบตาขึ้นมองเธออย่างหมดอาลัยตายอยาก“แล้ว?”ยูนะหันขวับมายิ้มหวาน—ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจสุด ๆ“เราต้องไปซื้อของเข้าห้อง”คีรินยกมือขึ้นปิดหน้า “เธอหมายถึงเธอไง…”“ผิด!” ยูนะยื่นนิ้วมาชี้หน้าเขา“นายก็ต้องไปด้วย!”“ไม่เอา!”“นายต้องไป!”“ฉันเหนื่อย!”“ไม่ไปก็อดข้าวนะ”คีรินชะงัก โอ้โห นี่เธอขู่กันแบบนี้เลยเรอะ!?เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ยูนะรีบพูดดักก่อน“ถ้านายไม่ไป งั้นฉันจะซื้อแต่ของที่ฉันชอบอย่างเดียว”“เออ...ก็ดี จะได้ไม่ต้องหิ้วเยอะ”ยูนะยิ้มหวาน“อืม..ก็จริงแหละ งั้นฉันไม่ต้องซื้อนม ขนมปัง หรืออะไรที่นายกินนะ”“เฮ้ย!!!”คีรินรีบลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแทบจะทันที นี่เธอ เล่นสกปรกอีกแล้วใช่ไหม!?“ก็นายไม่ไป ก็ไม่ต้องกิน ถูกมั้ย?” ยูนะแสยะยิ้มกอดอก เลิกคิ้วมองเขาอย่างท้าทายคีรินจ
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 8 ยัยนี่...ทำฉันใจเต้นได้ยังไง!?
หลังจากลากคีรินไปซื้อของเข้าห้องจนเรียบร้อย ยูนะก็ยังไม่ยอมปล่อยเขากลับง่ายๆ“โอเค ของที่ต้องการครบหมดแล้ว” เธอพูดขณะปิดท้ายรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ต“งั้นไปอีกที่ต่อกันเถอะ”คีรินที่กำลังจะเดินไปจ่ายเงินชะงัก ก่อนจะขมวดคิ้วหันกลับมามองเธอ“อะไรนะ? อีกที่?”ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“ไปเหอะน่า~”“เดี๋ยวๆ! ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย! ไหนบอกว่าจะกลับห้องไง!?"“แป๊บเดียว~ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับแมวขยันที่ช่วยทำงานบ้านละกัน” ยูนะกระตุกยิ้ม ก่อนจะลากแขนคีรินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปทันที“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้!”40 นาทีต่อมา – ร้านขนมญี่ปุ่นลับๆคีรินกะพริบตาปริบๆ มองรอบๆ ตัวด้วยความแปลกใจเขาไม่เคยรู้เลยว่า กลางกรุงเทพฯ จะมีร้านขนมญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แบบนี้!ร้านนี้เป็นร้านไม้เก่าๆ ตกแต่งแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เงียบสงบ และมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้นยูนะเดินนำเขาเข้าไป ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่าง“ที่นี่คือร้านขนมโมจิที่ต้องย่างเอง” ยูนะอธิบายขณะที่พนักงานนำเตาถ่านขนาดเล็กมาวางบนโต๊ะ“เป็นร้านลับที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก แต่ขนมอร่อยมาก”คีรินเลิกคิ้ว“ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”ยูนะยิ้มมุมปาก“เพราะนายไม่ใ
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 9 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
หลังจากที่ยูนะลากคีรินไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่จนสำเร็จ เธอก็พาเขากลับมาที่คอนโดทันทีที่ถึงห้อง ยูนะก็เดินไปวางของที่ซื้อมาในห้องครัว ส่วนคีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง“โอ๊ย… วันนี้ทั้งวัน ฉันโดนเธอลากไปนั่นมานี่จนหมดพลังแล้ว”ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอ?”“ขอบคุณ?” คีรินเลิกคิ้ว“เธอบังคับฉันมาทั้งวันแล้วจะให้ขอบคุณเธอเนี่ยนะ?”“ก็ฉันช่วยนายเลือกเสื้อใหม่ไง” ยูนะกอดอก“ถ้าไม่มีฉัน นายคงซื้อเสื้อตัวใหญ่ๆ โคร่งๆ มาใส่เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนแน่ๆ”“หึ!” คีรินกลอกตา“ฉันแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของฉันปะ?”“นายควรจะเห็นใจฉันมะ? ฉันต้องทนมองนายทุกวันนะ”“เธอมันจู้จี้ชะมัด!”ยูนะหัวเราะ“บ่นมากนัก ระวังหน้าแก่นะเว้ย”คีรินมองเธออย่างหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยอมแพ้“เออๆ ก็ได้”ยูนะไม่สนใจคีรินอีก ปล่อยให้เขานอนพังพาบอยู่บนโซฟา มือเรียวหยิบถุงของที่เพิ่งซื้อมา แล้วจัดแจงแยกเก็บของสดใส่ตู้เย็น เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะต้องจัดเรียงสิ่งของให้พอดีกับพื้นที่จำกัดส่วนคีรินนอนหมดเรี่ยวแรงบนโซฟา มือยกขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ดวงตาคมปรือเล็กน้อยราวกับจะเผลอหลับไปเดี๋ยวนั
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 10 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ คีรินก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มือหยิบมือถือขึ้นมาไถหน้าจอไปเรื่อยๆ พยายามทำตัวสบายๆ หลังจากถูกยูนะกดขี่ให้เล่นเกมช่วยเธอล้มบอสจนปวดมือเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พร้อมกับกลุ่มไออุ่นบางๆ ที่ลอยออกมาจากด้านใน คีรินเหลือบตาขึ้นมองโดยอัตโนมัติ—ก่อนที่ร่างของยูนะจะปรากฏขึ้นตรงหน้าห้องน้ำ…แล้วเขาก็ต้อง ชะงักยูนะอยู่ในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นสีอ่อน ผมยาวของเธอเปียกหมาดๆ เส้นผมบางส่วนยังคงแนบไปกับลำคอและต้นแขนขาวๆ เธอกำลังใช้ผ้าขนหนูซับผมตัวเองอย่างลวกๆ ขณะเดินมาทางเขาเขาถึงกับอ้าปากค้าง เพราะ...…เธอไม่ได้ใส่ชั้นในนอนเฮ้ย เดี๋ยวๆๆ !!!ชุดนอนแบบนี้มันจะล่อแหลมไปแล้วนะ!!เสื้อยืดของเธออาจจะโคร่งก็จริง แต่พอเธอขยับตัวแล้ว มันก็ดู… เอ่อ…คีรินกลืนน้ำลาย เอามือเสยผมแรงๆ พยายามเคลียร์หัวตัวเองเวรเอ๊ย! อย่าคิดอะไรบ้าๆ เซ่!!เขารีบเบือนหน้ากลับไปที่หน้าจอมือถือ พยายามโฟกัสกับอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ยูนะ“นายนอนที่โซฟานะ”เสียงของเธอดังขึ้นขณะที่ยังเช็ดผมตัวเอง“ห๊ะ?” คีรินเลิกคิ้วขึ้นมองเธอ“ทำไมฉันต้องนอนโซฟาด้วย?”“ก็เตียงฉันไง” ยูนะตอบหน้าตาย“นายเป็นผู
Last Updated : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 11 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (1)
เช้าวันต่อมา...แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทอดแสงอ่อนโยนไปทั่วห้อง บรรยากาศยามเช้าสงบและอบอุ่น เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากภายนอกเป็นจังหวะ กลิ่นอ่อนๆ ของผ้าปูที่นอนสะอาดและไออุ่นจากร่างกายของใครบางคนยังคงอบอวลอยู่ในอากาศบนเตียงกว้าง ยูนะยังคงหลับสนิทซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มกระจายอยู่บนหมอน เส้นผมบางส่วนปรกลงมาปิดแก้มของเธอเล็กน้อย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ ดูผ่อนคลายและสงบสุขสุดๆ…และที่สำคัญ…คีรินในร่างแมวดำ ยังคงนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เธอ……พร้อมกับใช้หางพันแขนของยูนะไว้แน่นเหมือนเดิม!!!ร่างขนฟูสีดำสนิทของเขาขดเป็นก้อนกลมเล็กๆ ข้างตัวเธอ อุณหภูมิของร่างกายเขาและเธอค่อยๆ ผสมกลมกลืนกันตลอดทั้งคืน เหมือนเป็นการแบ่งปันความอบอุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ—จนกระทั่งจู่ๆ คีรินสะดุ้งตื่นสุดตัว!“เมี๊ยวววว!?” (แปล: เฮ้ย!?)ดวงตาสีมรกตเบิกกว้าง ขนทั้งตัวชี้ตั้งขึ้นเป็นสัญชาตญาณ เขารีบกระโดดถอยห่างออกจากเธอแทบไม่ทัน ร่างแมวเล็กๆ กลิ้งตกลงไปที่ปลายเตียง หัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับเพิ่งหนีจากฝันร้ายเฮ้ย!? ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!?เขาขดตัวอยู่ปลายเตียง พยายามตั้งสติและกลั้นหายใจไปชั่วขณะเมื
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 12 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (2)
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน – ที่ร้านคาเฟ่แมวหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ คีรินก็คิดว่าเขาจะได้นอนพักผ่อนเงียบๆ อยู่ที่คอนโดสักหน่อยแต่เปล่าเลย...ยูนะลากเขาออกมาข้างนอกอย่างไม่ฟังคำทัดทานใดๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากไปคาเฟ่แมว’และแน่นอนว่าเขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ“นี่… เธอลากฉันมาที่นี่ทำไม?”คีรินนั่งกอดอกมองไปรอบๆ อย่างงงๆ ดวงตาคมไล่มองพวกมันที่นอนกลิ้งอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะนุ่ม บ้างก็กระโดดขึ้นไปนอนบนชั้นวางของ บ้างก็เดินมาคลอเคลียกับลูกค้า บางตัวก็นอนอืดราวกับเป็นเจ้าของร้านเสียเองแมวเยอะชะมัด...“ก็ฉันอยากมาไง” ยูนะตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะหยิบของเล่นแมวมาล่อแมวตัวหนึ่งที่เดินมาใกล้ๆ“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”“ก็นายเป็นแมวเหมือนกันไง~”"เหอะ!"คีรินเบ้ปาก รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลเดี๋ยวนะ… นี่เขาโดนลากมาที่คาเฟ่แมวเพราะเป็นแมวเหมือนกันงั้นเหรอ!?บ้าไปแล้ว!เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ทันใดนั้น…“อ๊ะ น่ารักจังเลย~”น้ำเสียงของยูนะเปลี่ยนไปทันที!โหมด ‘ทาสแมวเต็มขั้น’ ถูกเปิดใช้งานแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าลูกแมวตัวเล็กขนฟูสีเทาครีม วิ่งมาเกาะที่ตักของยูนะ มันร้อง ‘เหมียว~
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 13 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (3)
กลางดึก…คีรินพลิกตัวไปมาบนโซฟา ข่มตาหลับยังไงก็หลับไม่ลง ไม่ว่าเขาจะพยายามนอนนิ่งๆ หรือปรับท่านอนกี่ครั้ง ความรู้สึกก็ยังคง...ให้ตายเถอะ…ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อเช้า ไม่รู้ทำไมเขาถึงเอาหน้าของยูนะออกจากหัวไม่ได้เลยเขาจำได้ทุกอย่าง…สัมผัสอุ่นๆ จากมือของเธอ…เสียงหัวเราะเบาๆ ที่ทำให้ใจเต้น…แววตาของเธอเวลามองแมวตัวอื่นอย่างอ่อนโยน……รวมถึงไอ้ตอนที่เขาเผลอไปซุกอกเธอเมื่อคืนด้วย!!!“บ้าชิบ! คิดเรื่องพรรค์นี้ทำไมเนี่ย!?”เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะพลิกตัวแรงๆ ราวกับพยายามสลัดความคิดบ้าๆ นี้ออกจากหัว แต่ยิ่งพยายามไม่คิด… มันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม?....หรือว่า...เป็นฉันนี่ล่ะ...ที่กำลังชอบเธออยู่!?“เฮ้ย! ไม่มีทาง!!!”คีรินรีบโวยวาย ก่อนจะพลิกตัวกลับมา ฝังหน้าลงกับหมอนแล้วร้องครางออกมาอย่างขัดใจสุดๆ“ฉันไม่ชอบยัยนั่นแน่นอน!!!”…ใช่ไหมวะ!?!?คีรินขยี้หัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ ความวุ่นวายในหัวทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายจนไม่สามารถนอนนิ่งๆ ได้อีกต่อไปสุดท้าย...เขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟา—โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่⋆🐾° ⋆🐾°ภายในห้องนอน…ยูนะกำ
Last Updated : 2025-03-05ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 14 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
เช้าวันเปิดเรียนวันแรก...แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง อากาศเย็นสบายจากแอร์ที่เปิดไว้ทั้งคืนทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสงบแต่สำหรับ คีริน…มันไม่สงบเลยสักนิด!!!เพราะทันทีที่เขาลืมตาตื่นขึ้นมา—เขาก็พบว่า ตัวเองยังคงอยู่ในร่างแมว…และที่สำคัญ—เขายังอยู่ในอ้อมกอดของยูนะ!!!“เมี๊ยว!? (แปล: เฮ้ย!!! เดี๋ยววววว!!!) ”ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะครางออกมาเบาๆ“อือ… เนโร…อยู่เฉยๆ สิ…”“เมี๊ยวว!? (แปล: ฉันไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ย!!!) ”แต่มันสายไปแล้ว…ยูนะ กอดเขาแน่นขึ้นเหมือนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ก่อนจะซุกหน้าลงกับขนนุ่มๆ ของเขา แล้วถอนหายใจอย่างสบายใจ“เมี๊ยวววววว!!! (แปล: เธออย่ามาทำแบบนี้นะเว้ย!!!) ”แต่พูดไปก็เท่านั้น…เพราะสุดท้าย…เขาก็เผลอเคลิ้มไปกับอ้อมกอดของเธออีกแล้ว!!!หางของเขากระดิกไปมาเล็กน้อย ราวกับไม่พอใจตัวเองโอ๊ย ให้ตายเถอะ…ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้วะ!?นี่มันจุดจบของศักดิ์ศรีคุณชายคีรินแล้วสินะ!!!₊˚⊹♡ ≽^•⩊•^≼ ₊˚⊹♡หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที…ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้าๆคีรินสะดุ้งเฮือก รีบพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของเธอทันที!ยูนะกระพริบตาช้าๆ มองแมวดำท
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 71 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (2)
💋🔥 Special Scene: เมื่อมาเฟียหมดความอดทน! 🔥💋บรรยากาศในห้องพักสุดหรูของเรน ตกอยู่ใน ความเงียบสงัด แต่ภายในใจของเขากลับปั่นป่วนราวกับพายุโหมกระหน่ำ!!! 🌪️อลิซยังคงส่งสายตายั่วยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนริมฝีปาก ในขณะที่มือเรียวเลื่อนไปแตะแขนเขาเบาๆ ...โว้ยยย!!! ยัยนี่มันร้ายเกินไปแล้ว!!! 😡💢“เธอ…!!!” เรนกัดฟันแน่น กำหมัดพยายามอดทนสุดชีวิตพอแล้วโว้ยยย!!!เขาคว้าตัวอลิซเข้ามาแนบชิด กดริมฝีปากลงไปอย่างร้อนแรงโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัว!!! 💋💥“!!!”อลิซเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโดนกระชากเข้าไปใน พายุแห่งความร้อนแรงและอารมณ์ที่เก็บกดมานานของเรน!!!มือหนาของเขารั้งท้ายทอยเธอไว้แน่นไม่ให้หนี ลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ กวาดชิมรสหวานอย่างเอาแต่ใจสัมผัสร้อนแรง… ดูดดื่ม… และเต็มไปด้วยความกระหายที่เขาเก็บกดไว้มาเนิ่นนาน!!!“อืม…!!!”อลิซเผลอครางออกมา ขาของเธอแทบไม่มีแรงยืน!!! นี่มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เธอเคยเจอ… 😳💥…เรนไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ตั้งตัว…เขารุกหนักขึ้น จูบลึกขึ้น กดแนบแน่นจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวยัยนี่เป็นของฉัน… ไม่ว่าเธอจะอยู่ในร่างไหนก็ตามอลิซรู้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 70 Special Scene: เมื่อมาเฟียต้องเลี้ยงแมว!? (1)
🌙 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – ค่ำคืนแห่งความอลเวง 🐱✨ภายในห้องพักสุดหรูของเรน แสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟตั้งโต๊ะให้บรรยากาศสงบเงียบ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของชาเขียวลอยอวลในอากาศ ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตดำพับแขนขึ้นนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าคมคายขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่สายตาจับจ้องไปที่เอกสารกองโตตรงหน้า มือหนาถือปากกา พร้อมขีดฆ่าข้อมูลบางอย่างที่ไม่เข้าตาเป็นจังหวะทุกอย่างดูปกติ... จนกระทั่ง—“เมี้ยววว~” 🐱✨เสียงออดอ้อนดังขึ้นข้างกาย พร้อมกับความรู้สึกหนักๆ บนตักของเขาเรนชะงัก ก่อนจะก้มลงไปมอง……และพบว่า อลิซ (ร่างแมว) กำลังนอนขดตัวกลมอยู่บนตักของเขาอย่างหน้าตาเฉย!!!“...”ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ยกมือขึ้นกุมขมับด้วยความเหนื่อยใจ“ยัยตัวแสบ… ใครอนุญาตให้เธอมานั่งตรงนี้ห๊ะ?”อลิซเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาสีฟ้าอมม่วงใสแป๋วสบกับเขา ก่อนจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วขยับตัวซุกลงไปกับต้นขาแกร่งของเรนต่อ“เมี้ยว~ (แปล: ไม่รู้สิ~)”“...”ให้ตายเถอะ… ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะ!?เรนพยายามจะจับแมวส้มออกจากตัก แต่ทันทีที่เขาขยับตัว…“กรร!!”เสียงขู่เบาๆ ดังขึ้น พร้อมกับ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 69 สัญญาของลูกเขย (?)
🌸 ณ คฤหาสน์ตระกูลคาวาซากิ – วันสุดท้ายก่อนกลับไทยภายในห้องรับแขกหรูของคฤหาสน์ ยูนะนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา ในขณะที่คีรินนั่งตัวตรงเหมือนเด็กดีข้างๆ เธอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาดูจริงจังและมีความมุ่งมั่น ผิดจากปกติที่มักจะปากหมาใส่เธอเป็นประจำมิซากิ คาวาซากิ นั่งจิบชาบนเก้าอี้ตัวโปรด ใบหน้าของเธอเรียบเฉยแต่สายตากลับเฉียบคมเหมือนจับพิรุธอะไรบางอย่าง“เฮ้อออ… ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้” มิซากิถอนหายใจเบาๆ“คิดถึงแม่ก็กลับมาเยี่ยมบ่อยๆ นะ ยูนะ”“แน่นอนค่าแม่~” ยูนะยิ้มกว้าง“แล้วแม่ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะ”“ยัยนี่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยแฮะ…” เรน คาวาซากิ ที่ยืนพิงผนังมองภาพตรงหน้าพลางยกยิ้มมุมปากแต่ก่อนที่บรรยากาศจะซึ้งไปมากกว่านี้ อยู่ๆ คีรินก็ขยับตัว ก่อนจะโค้งศีรษะให้มิซากิอย่างเป็นทางการ“คุณมิซากิครับ”มิซากิเหลือบมองเขาเล็กน้อย“หืม? ว่าไง?”“ผมอยากจะบอกว่า…” คีรินสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“หลังจากที่ผมเรียนจบและสร้างฐานะของตัวเองได้แล้ว… ผมจะให้ที่บ้านมาสู่ขอยูนะแต่งงานครับ”“!!!”ยูนะเบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนคว้างไปชั่วขณะ หัวใจเต้น
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 68 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (2)
🎯 เกมยิงปืนในงานวัด - คีรินผู้พ่ายแพ้ (?)เสียงคึกคักของงานวัดยังคงดังไปทั่วบริเวณ แสงไฟจากซุ้มเกมต่างๆ ส่องประกายระยิบระยับ ยูนะเดินตรงไปยังซุ้ม ‘เกมยิงปืน’ อย่างตื่นเต้น ตุ๊กตาตัวใหญ่ที่วางเป็นรางวัลอยู่บนชั้นดึงดูดสายตาเธอเข้าเต็มๆ“โอ้โห! ฉันอยากได้ตัวนั้นอะ!” ยูนะชี้ไปที่ตุ๊กตาหมีสีขาวตัวใหญ่ที่น่ากอดสุดๆ ดวงตาเธอเปล่งประกายทันทีที่เห็นคีรินมองเธอก่อนจะยกยิ้มมุมปาก“หึหึ… โอเค เดี๋ยวฉันยิงให้เอง”“เห? นายจะเล่นเองเหรอ?”“แน่นอน!” คีรินยักคิ้วอย่างมั่นใจสุดๆ“เกมแบบนี้มันต้องให้ผู้ชายโชว์เทพสิ”ยูนะยิ้มขำ ก่อนจะยืนกอดอกมองเขาหยิบปืนยาวไม้ขึ้นมาเล็งไปที่เป้าหมายปัง! ปัง! ปัง!กระป๋องที่ตั้งอยู่ตรงเป้าหมาย…ขยับนิดเดียว แต่ไม่ล้ม!!!“……”คีรินขมวดคิ้วแน่น“ให้ตายสิ… ทำไมมันไม่ล้มวะ?”ยูนะกลั้นขำสุดชีวิต ก่อนจะหยิบปืนจากมือเขามาแทน“มานี่ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”คีรินหรี่ตาลง “เธอ? ยิงปืนเนี่ยนะ?”ยูนะยักไหล่ “หึหึ… อย่าประเมินฉันต่ำไปนะ~”เธอจับปืนอย่างมั่นใจ ยืนตั้งท่าแบบเป๊ะสุดๆ ก่อนจะ…ปัง!กระป๋องหล่นลงพื้นทันที!!!ปัง! ปัง! ปัง!ยูนะยิงเป้าหมายล้มติดกันไปสามเป้าแบบแม่นโคตร!!! 😎
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 67 ทริปพักผ่อน (?) ที่ฮาโกเน่ (1)
หลังจากใช้เวลาท่องเที่ยวในโตเกียวมาหลายวัน มิซากิ แม่ของยูนะ ก็ตัดสินใจส่งลูกสาวและลูกเขย (?) ไปพักผ่อนที่ ‘ฮาโกเน่’ เมืองออนเซ็นที่มีทิวทัศน์สวยงาม พร้อมทั้งเทศกาลฤดูร้อนที่กำลังจะจัดขึ้นพอดีและแน่นอน—เรน คาวาซากิ ต้องเป็นคนพาไป!🚗 ระหว่างทางสู่ฮาโกเน่เสียงเครื่องยนต์ดังเคล้ากับเสียงบ่นของพี่ชายสุดโหดแห่งตระกูลคาวาซากิ“โว้ย! ทำไมฉันต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กด้วยวะ!?”เรนคำรามเสียงดัง ขณะหมุนพวงมาลัยพารถขึ้นเขามายังเมืองออนเซ็นชื่อดังของญี่ปุ่น สีหน้าหงุดหงิดสุดขีดพลางมองไปที่กระจกมองหลัง…ที่นั่น…ไอ้เด็กเวรคีรินกำลังนั่งเอกเขนกอยู่ข้างๆ ยัยน้องสาวสุดป่วนที่กำลังลูบขนแมวส้มตัวแสบอย่างเพลินใจ“ไม่รู้สิ~ อาจเพราะแม่ของพวกเรากลัวว่า พี่จะไปก่อเรื่องมั้ง?” ยูนะตอบยิ้มๆ มือยังลูบหัวอลิซไปมา“เธอนั่นแหละตัวดี!” เรนแค่นเสียงแล้วทำไมไอ้แมวเวรนี่ต้องมาด้วยวะ!?!?เขากัดฟันกรอด หันไปมอง ‘อลิซ’ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมวส้มตัวอ้วนกลม นั่งนิ่งอยู่บนตักยูนะเหมือนเป็นนางพญา เสียงคราง ‘กรร~’เบาๆ ของเธอทำให้เรนอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก“แล้วนี่ทำไมต้องเอา แมวเวร นี่มาด้วย!?” เรนคำรามออกมาอย่างหัวเสีย“เมี๊ยว
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 66 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (2)
หลังจากอิ่มท้องแล้ว ยูนะก็เหลือบไปเห็นร้านให้เช่ายูกาตะอยู่ริมถนน เธอหยุดเดินแล้วหันไปยิ้มให้คีริน“นี่ๆ ไหนๆ ก็มาเที่ยวแล้ว เราใส่ยูกาตะเดินเล่นกันดีไหม?”คีรินเลิกคิ้ว “เธออยากใส่?”“แน่นอน! ฉันไม่เคยลองเลยนะเว้ย!”ยูนะตาวาวอย่างตื่นเต้น ก่อนจะลากคีรินเข้าไปในร้านแบบไม่รอฟังคำตอบ👘 15 นาทีต่อมา – ยูนะในชุดยูกาตะสีกรมท่าลายซากุระยูนะเดินออกมาจากห้องลองชุด พลางหมุนตัวเล็กน้อยให้ชายผ้ายูกาตะแผ่กว้างออก ยูกาตะสีกรมท่าตัดกับผิวขาวของเธออย่างพอดิบพอดี ลวดลายซากุระสีชมพูที่แต่งแต้มอยู่บนเนื้อผ้าเสริมให้เธอดูอ่อนหวานกว่าปกติ ผมยาวของเธอถูกรวบขึ้นลวกๆ แล้วเสียบด้วยปิ่นปักผมอันเล็กให้พอเป็นพิธี“เห้ย… นายว่าฉันใส่แบบนี้เป็นไงบ้าง?”ยูนะหมุนตัวให้คีรินดู พร้อมกับยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นตอนแรกคีรินตั้งใจจะกวนกลับไปตามนิสัย…แต่พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอในชุดนี้…เขาถึงกับชะงักไปเล็กน้อย“….”ให้ตายสิ…ยูนะในชุดยูกาตะมันดู… แตกต่างจากปกติไปมากแม้จะเป็นผู้หญิงคนเดิม แต่ภาพลักษณ์ที่ดูสบายๆ ซุกซนแบบทาสแมวหายไปหมด…แทนที่ด้วยหญิงสาวที่ดูสง่างาม และ—สวยจนเขาแทบละสายตาไม่ได้…ยูนะเห็นเขาเงียบไปก็ขมวดคิ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 65 อาซากุสะ...กับค่ำคืนที่หวานกว่าชาเขียว (1)
🍵 ร้านไอศกรีมชาเขียว ‘MATCHA HEAVEN’ 💚ร้าน ‘MATCHA HEAVEN’ เป็นคาเฟ่ไอศกรีมชาเขียวสุดพรีเมียมที่ตั้งอยู่ใจกลางย่านอาซากุสะ บรรยากาศภายในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของมัทฉะเข้มข้น พร้อมกับเสียงพูดคุยของลูกค้าที่ยืนต่อคิวรอสั่งไอศกรีมยูนะยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ ดวงตาเป็นประกายวิบวับขณะไล่ดูเมนูไอศกรีมหลากหลายระดับ แต่สุดท้าย… เธอก็เลือก ‘ชาเขียวเข้มข้นระดับ 7’ อย่างไม่ลังเล!!!“เอาอันนี้ค่ะ!” ยูนะพูดอย่างมั่นใจสุดๆคีรินที่ยืนข้างๆ เหลือบตามองเมนู ก่อนจะเลิกคิ้วสูง “แน่ใจเหรอ? ระดับ 7 มันขมมากนะ”“ฮึ! ฉันเป็นสายชาเขียวตัวแม่! ขมแค่ไหนก็ไหว!” ยูนะเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจคีรินหัวเราะในลำคอ ก่อนจะสั่งของตัวเองบ้าง“งั้นฉันเอาระดับ 5 ละกัน”ไม่นานนัก ไอศกรีมก็ถูกเสิร์ฟมาในถ้วยเซรามิกเล็กๆ ยูนะรีบหยิบช้อนขึ้นมาตักไอศกรีมของตัวเองทันที โดยไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว“อื้มมมม! เข้มข้นสุดๆ! อร่อยมากกก!!!”แต่พอคีรินลองตักไอศกรีมของเธอเข้าปาก…“แค่ก!! นี่มันขมเกินไปแล้ว!!!”ใบหน้าหล่อเหลาของเขาบิดเบี้ยวทันที ก่อนจะรีบคว้าน้ำเปล่าขึ้นมาดื่มแก้ขม ยูนะที่เห็นแบบนั้นก็หลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง“ฮ่าๆๆๆ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 64 เที่ยววัดเซ็นโซจิ – ภารกิจบอดี้การ์ด (พี่เมียสายโหด) กับแมวส้มจอมแสบ!
หลังจากจัดการ ‘ศึกคาเฟ่แมว’ จนอลิซหมดสภาพไปแล้ว พวกเขาก็เดินทางมายัง วัดเซ็นโซจิ (วัดอาซากุสะ) หนึ่งในวัดที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดของโตเกียว🌸 วัดเซ็นโซจิ – ย่านอาซากุสะ 🌸 ⛩️🐱✨ลมเย็นๆ พัดโชยมาเป็นระยะ แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านโคมแดงยักษ์ที่แขวนอยู่หน้าประตู คามินาริมง (Kaminarimon – ประตูสายฟ้า) ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ทั่วบริเวณวัด ทั้งนักท่องเที่ยวและชาวญี่ปุ่นที่มาสักการะยูนะสูดหายใจลึกๆ พลางยิ้มกว้าง“โอ๊ยยย~ คิดถึงที่นี่จังเลย!”“หืม? เธอเคยมาที่นี่บ่อยเหรอ?” คีรินเอียงคอมองเธอ“อื้ม~ ตอนเด็กๆ แม่พามาที่นี่บ่อยมากเลยล่ะ” ยูนะตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะดึงมือคีรินไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น“ไปกันเถอะ! ฉันจะพานายไปไหว้พระ!”…แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหน…เสียงกระแอม “ฮึ่ม” ดังขึ้นจากด้านหลังคีรินชะงักก่อนจะเหลือบไปมอง—พบว่าเรนยืนกอดอกอยู่ในชุดเสื้อโค้ทสีดำ สายตาคมปลาบจ้องมองมือของคีรินที่โดนยูนะจับไว้เต็มๆ“…”บรรยากาศรอบตัวเย็นยะเยือกลงทันที…เฮ้ยๆๆๆๆ นี่กูลืมไปได้ไงวะ… ว่ายังมี ‘พี่เมีย’ ตามมาด้วย!!!!คีรินสะดุ้งเฮือก รีบสะบัดมือออกจากยูนะแทบไม่ทัน แล้วพยายามทำหน้าตาย (ทั้งที่เหงื่อแต
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 63 ทริปญี่ปุ่นสุดป่วน พี่ชายสุดโหด & แมวส้มตัวแสบ (ภาคพิเศษ)
หลังจากที่ยูนะกับคีรินรอดพ้นจาก “การสอบสวน” ของมิซากิ (ที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นจำเลยในศาลมากกว่าที่จะเป็นว่าที่ลูกเขยในอนาคต) มาได้ พวกเขาก็คิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยแล้ว…แต่… ไม่จ้าาาา!!! 😭💥“แม่อนุญาตให้ไปเที่ยวรอบโตเกียวกันได้จ้ะ~” มิซากิพูดด้วยรอยยิ้มอบอุ่นจนยูนะตาเป็นประกายยูนะแทบจะกระโดดกอดแม่ด้วยความดีใจ“เยสสส!!! ขอบคุณค่ะแม่!!!” 🥳🎉คีรินที่ยืนข้างๆ ก็แทบจะโบยบินไปพร้อมกับเธอ ในหัวคิดแผนเที่ยวแบบคู่รักสองต่อสองเต็มไปหมด—🏮✨ เดตหวานๆ ในย่านอาซากุสะ🍡💕 ป้อนขนมกันใต้แสงโคมไฟ🎡💖 จับมือกันบนชิงช้าสวรรค์💋💫 แล้วจบด้วยจูบโรแมนติกที่ชิบุยะ~~~~—สุดยอดไปเลยโว้ยยย!!! 😻🔥แต่…“แต่ต้องให้ เรน ไปเป็น ‘บอดี้การ์ด’ ตามติดไปด้วยนะจ๊ะ~”…!!!💥 ฟึ่บบบ!!! 💥⚡ความฝันของคีรินแตกเป็นเสี่ยงๆ!!!! ⚡“ห๊าาาา!!!” 😱คีรินร้องเสียงหลง หน้าซีดเป็นกระดาษทันทียูนะเองก็ชะงักไป ก่อนจะหันไปมองพี่ชายตัวเองที่ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล… ดวงตาคมกริบของเรนจับจ้องมาที่พวกเขานิ่งๆ เหมือนพญาเหยี่ยวที่กำลังเล็งเหยื่อ สายตาคมดุของเรนมองพวกเขานิ่งๆ แต่…ทำไมไอเย็นจากตัวพี่เมียมันแรงขนาดนี้ฟะ!!!“ไม่ต้องทำห
