เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 2 กลายเป็นแฟน (ปลอมๆ)!?
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-01 00:15:00ปัง!
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกกะทันหัน
“ยูนะ! เสียงดังอะไรของเธอ— “
“!!!”
ทั้งคู่หันไปมองพร้อมกัน… แล้วพบว่า ‘เรน’ พี่ชายสุดที่รักของยูนะกำลังยืนอยู่หน้าประตู ด้วยสีหน้าที่…
โคตรจะโกรธ!!
“เดี๋ยวนะ! มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด!!”
ยูนะรีบตะโกนลั่นก่อนที่พี่ชายของเธอจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้!
เรน คาวาซากิ ยืนแข็งค้างอยู่หน้าประตู สีหน้าตกตะลึงปนหงุดหงิดสุดขีด กับภาพตรงหน้าที่เห็น น้องสาวของเขากำลังจับข้อมือผู้ชายตัวเปลือยเปล่าอยู่ในห้องน้ำของเธอ!?
คีรินที่ยังอยู่ในสภาพพันผ้าเช็ดตัวสีชมพูแสบตา กะพริบตามองชายหนุ่มที่ดูเคร่งขรึมและโหดเหี้ยมราวกับยากูซ่า พี่ชายยูนะตัวสูงกว่าเขานิดหน่อย ใบหน้าคมเข้มเหมือนจะฆ่าคนได้
“หึ”
เสียงขู่หัวเราะต่ำๆ ของเรนทำให้คีรินรู้สึกถึง ลางร้าย บางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น...
“ไอ้บ้านี่เป็นใคร?”
เสียงเย็นชาของเรนถามขึ้น ขณะที่ยูนะรีบยกมือห้ามไว้ก่อนพี่ชายจะพุ่งเข้ามาอัดคน
“พี่! มันมีเหตุผล!”
“เหตุผล? ผู้ชายเปลือยโผล่ในห้องน้ำของน้องสาวฉันเนี่ยนะ?”
สายตาคมกริบของเรนจ้องทะลุทะลวงไปที่คีริน ราวกับกำลังประเมินว่า จะต่อยเขายังไงให้สลบในหมัดเดียว
“เอ่อ… คือ…”
ยูนะรู้ว่าต่อให้เธออธิบายยังไง พี่ชายก็คงไม่เชื่อแน่ๆ! ทางเดียว คือต้องพาคีรินออกไปจากตรงนี้ก่อนที่เรนจะหมดความอดทน
เธอรีบคว้าข้อมือคีริน ลากออกจากห้องน้ำอย่างไม่รีรอ
“เดี๋ยวฉันอธิบายทีหลัง! ตอนนี้นายรีบไปใส่เสื้อผ้าก่อน!”
“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้ ไม่ต้องลาก!”
คีรินโวยวาย แต่ยูนะไม่สนใจ เธอรีบดึงเขาไปที่ห้องนอนของตัวเอง เปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดของพี่ชายออกมายัดใส่มือเขา
“นี่! ใส่ซะ!”
คีรินเหล่มองเสื้อผ้ากองนั้นอย่างไม่พอใจ
“ฉันไม่ใส่ของคนอื่น”
ยูนะหรี่ตามองเขาอย่างคาดโทษ เวลาแบบนี้ ยังมีหน้ามากวนส้นตีนอีกเหรอ
“นาย!! ดูเวล่ำเวลามั่ง อยากตายรึไง!!”
คีรินย่นจมูกเล็กน้อย ก่อนจะมองป้ายแบรนด์บนเสื้อ...
“หึ”
หางคิ้วของเขายกขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็น Armani แบรนด์ระดับไฮเอนด์ นี่มันของแพงระดับที่เขาใส่เป็นประจำเลยนี่หว่า
แต่แน่นอน… เขาไม่มีทางยอมรับง่าย ๆ
“เออ ก็ได้… ถือว่าไม่แย่มาก” เขาพูดด้วยท่าทางเหมือนยอมใส่ให้เป็นบุญ
ยูนะมองบน “เชิญเลยค่ะคุณชาย”
∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ?
5 นาทีต่อมา
คีรินเดินออกมาจากห้องแต่งตัวในลุคใหม่ที่แทบจะทำให้ยูนะลืมหายใจ
เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนขึ้นเล็กน้อย กางเกงขายาวพอดีตัวทำให้เห็นสัดส่วนที่พอดีเป๊ะ ออร่าคุณชายสายแฟชั่นกระแทกตาเต็มๆ
ยูนะกัดฟันแน่น... โอเค ยอมรับก็ได้ว่า หมอนี่หล่อมาก
แต่เดี๋ยวก่อน! นี่มันไม่ใช่เวลามาชื่นชมผู้ชายที่เพิ่งกลายร่างจากแมว!
“นี่! นายเป็นตัวอะไรแน่!?” ยูนะกอดอก จ้องเขาเขม็ง
คีรินถอนหายใจอย่างรำคาญ
“ก็เป็นคนไง จะให้เป็นอะไร? เอเลี่ยนเหรอ?”
“แต่เมื่อกี้นายเป็นแมว!”
“ก็ใช่”
“แล้วทำไมนายถึงกลายเป็นแมวได้!?”
“ก็บอกแล้วไงว่าโดนสาป!”
ยูนะอ้าปากค้าง
“เฮ้ยๆ นี่นายคิดว่าฉันจะเชื่อเรื่องแฟนตาซีแบบนี้จริงเหรอ!?”
“แล้วเธอมีคำอธิบายที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ?”
คีรินเลิกคิ้ว ท่าทางกวนๆ ของเขาทำให้ยูนะอยากจะข่วนหน้า— ไม่สิ... อยากจะ ตบเขาให้หายปากหมา!!
ก่อนที่ยูนะจะได้โต้เถียงต่อ ประตูห้องก็เปิดออก เรนเดินเข้ามาพร้อมกับสายตาคมกริบ
“ยูนะ อธิบายมาให้หมด”
ยูนะสะดุ้งเฮือก รีบหันไปเผชิญหน้ากับพี่ชาย เธอรู้ว่าถ้าไม่อธิบายดีๆ พี่เรนอาจจับคีรินโยนออกจากคอนโดก็ได้!
“เอ่อ... คือพี่”
เธอพยายามคิดคำโกหกที่พอจะฟังขึ้น แต่แล้ว…
“ฉันเป็นแฟนเธอ”
เสียงทุ้มของคีรินดังขึ้น
“...!?”
ยูนะเบิกตากว้าง เฮ้ย!?
เรนหรี่ตามองคีรินทันที “ว่าไงนะ?”
“ฉันเป็นแฟนยัยนี่” คีรินพูดซ้ำด้วยสีหน้ากวนประสาท
“เมื่อกี้เราแค่ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระนิดหน่อย”
“แฟน!?” ยูนะแทบจะพ่นไฟใส่เขา
“ใครบอกกันห๊ะ!?” ยูนะกระซิบเสียงขุ่น
คีรินเหลือบมองเธอพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ กระซิบตอบกลับ
“หรือเธออยากบอกความจริงว่าเธอจูบแมวแล้วฉันกลายเป็นคน?”
“...!!”
ยูนะกัดฟันแน่น โอ๊ย! นี่มัน… นี่มัน…!
เรนมองหน้าคีรินกับยูนะสลับกัน ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ
“เธอคบกับหมอนี่จริง?”
ยูนะกำมือแน่นจนเส้นเลือดขึ้น “ฉัน—”
“ใช่” คีรินแทรกขึ้นมาทันที ก่อนจะโอบไหล่ยูนะด้วยท่าทางโคตรสนิท
“เธอเป็นแฟนฉันเอง”
ยูนะรู้สึกเหมือนเลือดขึ้นหน้า!
ไอ้แมวบ้า! กล้าดียังไงมาแต่งเรื่องเองแบบนี้!?
∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ?
“ยังไง? ยูนะ?”
เสียงเข้มของเรนกดดันเสียจนบรรยากาศรอบตัวหนักอึ้งไปหมด
ยูนะกลืนน้ำลายเอื้อก
โว้ย! ทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องมาเจอสถานการณ์บ้า ๆ แบบนี้!?
เธอเหลือบไปมองคีริน ไอ้ตัวต้นเรื่อง ที่ยังทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว แถมยังมีหน้ามายักคิ้วให้เธออีก!
“ก็ฉันบะ—”
“นายเงียบไปเลย!”
ยูนะตวาดเสียงแข็ง หันไปจิกตามองคีรินที่ทำหน้าชะงักราวกับไม่คิดว่าเธอจะกล้าขึ้นเสียงใส่ขนาดนี้
เกิดมาเพิ่งเคยเจอผู้หญิงที่ตวาดใส่กันโต้งๆ แบบนี้!
เธอรู้สึกถึงแววตาหวาดระแวงของเขาอย่างชัดเจน กลัวล่ะสิ ว่าฉันจะพูดความจริงออกไป!?
“พี่… ตามนั้นล่ะ”
ยูนะตอบเสียงเรียบ ไม่สบตาพี่ชาย แต่ประโยคของเธอกลับทำให้คีรินถึงกับอ้าปากค้าง!
“ห๊ะ!?”
เรนเลิกคิ้ว ดวงตาเข้มขึ้นอีกระดับ ดูก็รู้ว่าโกรธจัด เขาคิดเตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วตั้งแต่เห็นคีรินเปลือยกายอยู่ในห้องน้องสาว!
“แต่มันไม่ใช่แบบนั้น!!”
ยูนะรีบโบกมือปฏิเสธ
“พอดีเมื่อกี้เสื้อผ้าเขาเลอะ ก็เลยให้ยืมของพี่ไปใส่แทนเท่านั้นเอง!”
“หึ… เสื้อผ้าเลอะ?” เรนเอียงคอ ดวงตาคล้ายจะอ่านทะลุไปถึงสมองเธอ
ยูนะกลืนน้ำลายเฮือก นี่พี่เธอเป็นเครื่องจับโกหกเดินได้รึไง!?
“ใช่!” เธอตอบเสียงดังฟังชัด
“ก็เมื่อกี้เขา… เอ่อ...ไปช่วยแมวจรจัดที่กำลังฟัดกับหมามาแล้วเสื้อเปื้อนน่ะ!”
“แมวจร? ฟัดกับหมา?”
เรนทวนคำ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อถือ คีรินเองก็หันขวับมาจ้องหน้าเธอราวกับจะถามว่า ‘แต่งเรื่องอะไรของเธอวะ!?’
แต่ยูนะไม่สน เธอหันไปกระแทกศอกใส่สีข้างคีรินเบาๆ เป็นสัญญาณให้ เล่นตามน้ำไปซะ!
คีรินกัดฟันแน่น… ไอ้บ้าเอ๊ย! มาถึงจุดที่ต้องร่วมมือกับทาสแมวบ้านี่แล้วเรอะ!?
แต่เพื่อเอาตัวรอดจากพี่ชายจอมโหดของเธอ เขาก็ต้องยอมล่ะวะ!
“ใช่ๆๆๆ” คีรินเสริมทันที พลางกระแอม ไอเบาๆ ทำหน้าเหมือนเป็นพลเมืองดีสุดขีด
“ฉันไปช่วยแมวมา แล้วก็ดันเลอะนิดหน่อย…เธอก็เลยให้ฉันยืมเสื้อผ้ามาเปลี่ยน”
เรนจ้องมองคีรินเงียบๆ ดวงตาคมกริบจับพิรุธแบบไม่เกรงใจใคร
ยูนะกำมือแน่น ใจเต้นรัว อย่าหลุดนะไอ้แมวบ้านี่! อย่าหลุด!
“เหรอ?”
“ใช่!”
“จริง?”
“จริง!”
“แน่ใจ?”
“แน่— เออ!!”
คีรินแทบจะพ่นไฟออกจากปาก นี่มันสอบสวนอะไรวะ!?
เรนหรี่ตาลงอย่างไม่เชื่อถือ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้คาดคั้นต่อ เขาอาจจะยังไม่เชื่อสนิท แต่ก็เลือกจะปล่อยไปก่อน
ยูนะแอบถอนหายใจโล่งอก…รอดแล้ววววว!
“ถ้างั้น...” เรนจ้องมองไปที่คีริน สายตาคมกริบแบบนั้น ยูนะรู้จักดี
อย่าบอกนะ ไอ้พี่บ้า! จะทดสอบไอ้แมวบ้านี่ด้วยการ....
“แต่ถึงจะยังไง… ฉันก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี”
เสียงเข้มของเรนทำให้ยูนะสะดุ้งโหยง เธอรีบเงยหน้าขึ้นมองพี่ชายที่ตอนนี้…
ยืนกอดอกจ้องคีรินเหมือนหมาป่าจ้องเหยื่อ!
“ฟังนะ ไอ้หนุ่ม…”
คีรินรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ทำไมอยู่ดีๆ ไอ้พี่ชายบ้านี่ดูน่ากลัวขึ้นสิบเท่า!?
“ถ้านายคิดจะมายุ่งกับน้องสาวฉัน… นายต้องผ่านฉันไปก่อน”
“…”
“ทดสอบว่าที่น้องเขยซะหน่อยดีไหม?”
ยูนะถึงกับตบหน้าผาก
นั่นไง!!! คิดแล้วไม่มีผิด!! ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้มั่งว้า~
(˶°ㅁ°) !! (˶°ㅁ°) !!
บทที่เกี่ยวข้อง
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 3 ไม่หิว!! แต่ท้องเสือกทรยศ!?
“พี่...ใจเย็นก่อนนะ!”ยูนะรีบยกมือปรามพี่ชาย ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าไปซัดคีรินให้เละกลางห้องนั่งเล่นในขณะที่คีริน หน้าซีดเผือดคล้ายคนจะเป็นลมแน่อยู่แล้ว… พี่ชายของยูนะไม่ได้เป็นแค่พี่ชายธรรมดา แต่นี่คือเรน คาวาซากิ มือขวาของมาเฟียญี่ปุ่น!!ให้ตายเถอะ! ถ้าพี่คิดจะเล่นงานเขาจริงๆ คีรินอาจจะหมอบ หรือไม่ก็ตายคาตีนตรงนี้แน่!!“เรื่องทดสอบไว้วันหลังก็ได้”ยูนะรีบเปลี่ยนน้ำเสียง พูดจาออดอ้อนขึ้นมาทันที“วันนี้ที่พี่มาหาหนู พี่มีเรื่องด่วนกว่านั้นไม่ใช่เหรอ?”เธอกะพริบตาปริบๆ มองพี่ชายด้วยแววตาใสซื่อแบบเด็กดีสุดฤทธิ์“อึก!...”เรนถึงกับสะอึก หน้าแดงขึ้นมาทันทีที่เจอไม้ตายของน้องสาวท่าอ้อนระดับทำลายล้างสูงสุด!!คีรินที่ยืนดูอยู่ข้างๆ ถึงกับอ้าปากค้าง อะไรของพวกเขาวะ!? ตะกี้ยังขู่ฟ่อๆ ใส่อยู่เลย!!นี่มันคนเดียวกันกับที่เมื่อกี้ทำหน้าโหดเหี้ยมราวกับจะฆ่าเขาจริงดิ!?“เครๆ ...”เรนถอนหายใจหนักๆ อย่างพ่ายแพ้ ก่อนจะยกมือขึ้นนวดขมับ“พี่มาเอา ‘ไอ้นั่น’ เธอทำเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย?”“เรียบร้อยแล้ว”ยูนะพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เปิดลิ้นชักแล้วหยิบแฟลชไดรฟ์สีดำออกมายื่นให้พี่ชาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 4 ขออยู่ด้วย ไม่ได้เหรอ??
หลังจากมื้ออาหารจบลง ยูนะลุกขึ้นเก็บถ้วยมาม่าไปล้าง ปล่อยให้คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา มือข้างหนึ่งลูบท้องเบาๆ รู้สึกอิ่มจนแทบขยับตัวไม่ไหวให้ตายเถอะ… เมื่อก่อนเขาไม่เคยกินของง่ายๆ แบบนี้เลย มีแต่ของแพง อาหารจากร้านหรูระดับมิชลิน แต่แค่ชามมาม่าธรรมดาๆ นี่ทำไมมันอร่อยขนาดนี้?คีรินเอนตัวพิงพนักโซฟา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยที่สุดในชีวิตของเขา ทั้งเรื่องคำสาป ทั้งเรื่องพี่ชายโหดเหี้ยมของยูนะยังไม่นับว่า...เขาที่โดนคำสาปให้เป็นแมว ดันมาคืนร่าง เพราะจูบของผู้หญิงคนนี้!ให้ตายเถอะ...ยูนะเดินกลับมานั่งบนโซฟาอีกครั้ง กอดอกมองเขานิ่งๆ“กินเสร็จ ก็ไปได้แล้ว”คีรินหันขวับไปมองเธอทันที“หา?”“นี่ห้องฉัน” ยูนะพูดเสียงเรียบ“นายจะมานอนแหมะอยู่ที่นี่ไม่ได้”คีรินขมวดคิ้ว “เธอไล่ฉัน?”“ใช่”“แต่ฉันไม่มีที่ไปนะ!”“แล้วมันใช่ปัญหาของฉันเรอะ?”ยูนะพูดพร้อมกับลุกขึ้น หยิบเสื้อแจ็กเก็ตขึ้นมา และพยักเพยิดไปทางประตูหน้าห้อง ราวกับจะบอกเขาเป็นนัยๆ ว่า...รีบออกไปได้แล้ว!!คีรินกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ! แล้วเขาจะไปอยู่ที่ไหนกันล่ะ!?กลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะถ้าเผลอไปโดนแม่บ้านจูบเข้า ก็กลายเป็นแมวอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 5 เมื่อทาสแมวต้องมาเลี้ยงแมวที่ไม่ใช่แมว!!
ยูนะยืนกอดอกมองเจ้าแมวตัวดีที่เพิ่งเข้ามายึดพื้นที่บนโซฟาของเธอได้อย่างหน้าตาเฉย เนโร—หรือก็คือ คีรินในร่างแมว นอนขดตัวเป็นก้อนกลม หางสะบัดไปมาเบาๆ ด้วยท่าทีโคตรจะสบายใจราวกับว่า เขาเป็นเจ้าของห้องนี้เอง!ยูนะถอนหายใจพรืด ก่อนจะเท้าเอวมองมันเขม็ง“ไหนๆ ก็ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ฉันมีข้อแม้”แมวดำหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะกลอกตา“เมี๊ยว~ (แปล: เอาสิ ฟังอยู่นะจ๊ะ~) ”ยูนะรู้เลยว่า ไอ้แมวตัวนี้ไม่ได้ตั้งใจฟังเธอจริงๆ สักนิด!เธอเท้าสะเอว ก่อนจะเริ่มประกาศกฎข้อแรก“หนึ่ง! ห้ามมาวิ่งพล่านไปทั่วห้อง ฉันไม่อยากตื่นมาแล้วเห็นแมวปีนหัวฉันตอนกลางคืน”คีรินเลิกคิ้ว (หรือก็คือขยับหู) มองเธอแบบไม่ค่อยแคร์นัก“สอง! ห้ามข่วนเฟอร์นิเจอร์ ฉันลงทุนซื้อโซฟาใหม่มาเมื่อเดือนก่อน ถ้านายทำมันเป็นรอยนะ ฉันโยนนายออกจากห้องแน่!”แมวตัวดำสะบัดหางไปมาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรเลยยูนะหรี่ตาลง ก่อนจะชี้นิ้วไปที่เขา“สาม! ฉันไม่เลี้ยงฟรีนะโว้ย! อยากอยู่ที่นี่ ก็ต้องช่วยงานบ้านบ้าง!”คีรินชะงักไปทันที“เมี๊ยว!? (แปล: อะไรนะ!?)”ยูนะยิ้มหวาน แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์“อย่าคิดว่ากลายเป็นแมวแล้วจะรอดนะจ๊ะ พรุ่งนี้นายต้องช่วยฉันล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 6 ภารกิจลับ! ทาสแมว vs วิศวะปากหมา!
เช้าวันรุ่งขึ้น…คีรินค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ รอบตัว…เขาขยับตัวนิดหน่อย รู้สึกว่าตัวเองยังอยู่ในที่นอนที่นุ่มสบายแปลกแฮะ… ทำไมเตียงมันรู้สึกอุ่นจัง?…เดี๋ยวนะเตียง??คีรินสะดุ้งสุดตัว ทันทีที่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเขาหลับไปในอ้อมกอดของยูนะ!“เฮ้ย!!!”แมวดำตัวดีดิ้นพราดๆ แล้วพุ่งลงจากเตียงด้วยความเร็วที่สุดในชีวิต หางตั้งชี้โด่!ยูนะที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมา มองเขาด้วยสีหน้ามึนๆ ก่อนจะอ้าปากหาวแล้วบิดขี้เกียจ“ทำไมต้องเสียงดังแต่เช้าวะ…”คีรินที่ตอนนี้อยู่ในร่างแมว ยืนอ้าปากพะงาบๆ มองเธอด้วยความอับอายและไม่อยากเชื่อชีวิตตัวเองเมื่อคืน… เขานอนซุกในอ้อมกอดเธอทั้งคืนเลยเหรอ!?ให้ตายเถอะ!!!ยูนะที่ยังอยู่ในสภาพงัวเงีย ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าผู้ชายในร่างแมวตรงหน้า กำลังมีวิกฤติศีลธรรมกับตัวเองเธอลุกขึ้นบิดขี้เกียจ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้เจ้าแมวตัวดำที่ยังยืนตัวแข็งอยู่“เช้าแล้วนะ นายต้องทำงานบ้านแล้วล่ะ”คีรินสะดุ้ง หูของเขากระตุกแรง ๆ ก่อนจะหันขวับไปจ้องเธอ“เมี๊ยว!?” (แปล: อะไรนะ!?)ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“เมื่อวานเราตกลงกันแล้วไง ถ้านายจะอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 7 เมื่อทาสแมวต้องไปซื้อของกับแมวที่ไม่ใช่แมว!
หลังจากคีรินถูกยูนะบังคับให้ช่วยทำงานบ้านมาทั้งวัน ตั้งแต่ล้างจาน กวาดพื้น ถูพื้น ยันพับผ้า (ซึ่งเขาดันจับกางเกงในของยูนะไปแล้ว!) ในที่สุด… ภารกิจสุดโหดก็จบลงคีรินทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาทันที หมดแรงสุดๆ“โอ๊ย… เหนื่อยชิบ…” เขาพึมพำ ขณะที่ยูนะเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่“โอเค ของกินหมดแล้ว”คีรินเหลือบตาขึ้นมองเธออย่างหมดอาลัยตายอยาก“แล้ว?”ยูนะหันขวับมายิ้มหวาน—ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจสุด ๆ“เราต้องไปซื้อของเข้าห้อง”คีรินยกมือขึ้นปิดหน้า “เธอหมายถึงเธอไง…”“ผิด!” ยูนะยื่นนิ้วมาชี้หน้าเขา“นายก็ต้องไปด้วย!”“ไม่เอา!”“นายต้องไป!”“ฉันเหนื่อย!”“ไม่ไปก็อดข้าวนะ”คีรินชะงัก โอ้โห นี่เธอขู่กันแบบนี้เลยเรอะ!?เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ยูนะรีบพูดดักก่อน“ถ้านายไม่ไป งั้นฉันจะซื้อแต่ของที่ฉันชอบอย่างเดียว”“เออ...ก็ดี จะได้ไม่ต้องหิ้วเยอะ”ยูนะยิ้มหวาน“อืม..ก็จริงแหละ งั้นฉันไม่ต้องซื้อนม ขนมปัง หรืออะไรที่นายกินนะ”“เฮ้ย!!!”คีรินรีบลุกพรวดขึ้นจากโซฟาแทบจะทันที นี่เธอ เล่นสกปรกอีกแล้วใช่ไหม!?“ก็นายไม่ไป ก็ไม่ต้องกิน ถูกมั้ย?” ยูนะแสยะยิ้มกอดอก เลิกคิ้วมองเขาอย่างท้าทายคีรินจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 8 ยัยนี่...ทำฉันใจเต้นได้ยังไง!?
หลังจากลากคีรินไปซื้อของเข้าห้องจนเรียบร้อย ยูนะก็ยังไม่ยอมปล่อยเขากลับง่ายๆ“โอเค ของที่ต้องการครบหมดแล้ว” เธอพูดขณะปิดท้ายรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ต“งั้นไปอีกที่ต่อกันเถอะ”คีรินที่กำลังจะเดินไปจ่ายเงินชะงัก ก่อนจะขมวดคิ้วหันกลับมามองเธอ“อะไรนะ? อีกที่?”ยูนะยิ้มเจ้าเล่ห์“ไปเหอะน่า~”“เดี๋ยวๆ! ฉันเหนื่อยแล้วนะเว้ย! ไหนบอกว่าจะกลับห้องไง!?"“แป๊บเดียว~ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับแมวขยันที่ช่วยทำงานบ้านละกัน” ยูนะกระตุกยิ้ม ก่อนจะลากแขนคีรินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตไปทันที“เฮ้ย! ฉันเดินเองได้!”40 นาทีต่อมา – ร้านขนมญี่ปุ่นลับๆคีรินกะพริบตาปริบๆ มองรอบๆ ตัวด้วยความแปลกใจเขาไม่เคยรู้เลยว่า กลางกรุงเทพฯ จะมีร้านขนมญี่ปุ่นที่ซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แบบนี้!ร้านนี้เป็นร้านไม้เก่าๆ ตกแต่งแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เงียบสงบ และมีเพียงไม่กี่โต๊ะเท่านั้นยูนะเดินนำเขาเข้าไป ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะริมหน้าต่าง“ที่นี่คือร้านขนมโมจิที่ต้องย่างเอง” ยูนะอธิบายขณะที่พนักงานนำเตาถ่านขนาดเล็กมาวางบนโต๊ะ“เป็นร้านลับที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก แต่ขนมอร่อยมาก”คีรินเลิกคิ้ว“ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน?”ยูนะยิ้มมุมปาก“เพราะนายไม่ใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 9 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
หลังจากที่ยูนะลากคีรินไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่จนสำเร็จ เธอก็พาเขากลับมาที่คอนโดทันทีที่ถึงห้อง ยูนะก็เดินไปวางของที่ซื้อมาในห้องครัว ส่วนคีรินทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง“โอ๊ย… วันนี้ทั้งวัน ฉันโดนเธอลากไปนั่นมานี่จนหมดพลังแล้ว”ยูนะเหลือบมองเขานิดหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่ขอบคุณฉันหน่อยเหรอ?”“ขอบคุณ?” คีรินเลิกคิ้ว“เธอบังคับฉันมาทั้งวันแล้วจะให้ขอบคุณเธอเนี่ยนะ?”“ก็ฉันช่วยนายเลือกเสื้อใหม่ไง” ยูนะกอดอก“ถ้าไม่มีฉัน นายคงซื้อเสื้อตัวใหญ่ๆ โคร่งๆ มาใส่เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนแน่ๆ”“หึ!” คีรินกลอกตา“ฉันแต่งตัวยังไงมันก็เรื่องของฉันปะ?”“นายควรจะเห็นใจฉันมะ? ฉันต้องทนมองนายทุกวันนะ”“เธอมันจู้จี้ชะมัด!”ยูนะหัวเราะ“บ่นมากนัก ระวังหน้าแก่นะเว้ย”คีรินมองเธออย่างหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ถอนหายใจยอมแพ้“เออๆ ก็ได้”ยูนะไม่สนใจคีรินอีก ปล่อยให้เขานอนพังพาบอยู่บนโซฟา มือเรียวหยิบถุงของที่เพิ่งซื้อมา แล้วจัดแจงแยกเก็บของสดใส่ตู้เย็น เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะต้องจัดเรียงสิ่งของให้พอดีกับพื้นที่จำกัดส่วนคีรินนอนหมดเรี่ยวแรงบนโซฟา มือยกขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ดวงตาคมปรือเล็กน้อยราวกับจะเผลอหลับไปเดี๋ยวนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 10 ฉันไม่ชอบเธอ...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ คีรินก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างหมดแรง มือหยิบมือถือขึ้นมาไถหน้าจอไปเรื่อยๆ พยายามทำตัวสบายๆ หลังจากถูกยูนะกดขี่ให้เล่นเกมช่วยเธอล้มบอสจนปวดมือเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พร้อมกับกลุ่มไออุ่นบางๆ ที่ลอยออกมาจากด้านใน คีรินเหลือบตาขึ้นมองโดยอัตโนมัติ—ก่อนที่ร่างของยูนะจะปรากฏขึ้นตรงหน้าห้องน้ำ…แล้วเขาก็ต้อง ชะงักยูนะอยู่ในชุดนอนสบายๆ เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นสีอ่อน ผมยาวของเธอเปียกหมาดๆ เส้นผมบางส่วนยังคงแนบไปกับลำคอและต้นแขนขาวๆ เธอกำลังใช้ผ้าขนหนูซับผมตัวเองอย่างลวกๆ ขณะเดินมาทางเขาเขาถึงกับอ้าปากค้าง เพราะ...…เธอไม่ได้ใส่ชั้นในนอนเฮ้ย เดี๋ยวๆๆ !!!ชุดนอนแบบนี้มันจะล่อแหลมไปแล้วนะ!!เสื้อยืดของเธออาจจะโคร่งก็จริง แต่พอเธอขยับตัวแล้ว มันก็ดู… เอ่อ…คีรินกลืนน้ำลาย เอามือเสยผมแรงๆ พยายามเคลียร์หัวตัวเองเวรเอ๊ย! อย่าคิดอะไรบ้าๆ เซ่!!เขารีบเบือนหน้ากลับไปที่หน้าจอมือถือ พยายามโฟกัสกับอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ยูนะ“นายนอนที่โซฟานะ”เสียงของเธอดังขึ้นขณะที่ยังเช็ดผมตัวเอง“ห๊ะ?” คีรินเลิกคิ้วขึ้นมองเธอ“ทำไมฉันต้องนอนโซฟาด้วย?”“ก็เตียงฉันไง” ยูนะตอบหน้าตาย“นายเป็นผู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03
บทล่าสุด
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 19 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (3)
ไม่นานนักพนักงานก็นำราเมงมาเสิร์ฟที่โต๊ะของทั้งสี่คน กลิ่นหอมของราเมงลอยฟุ้งทั่วโต๊ะยูนะถือช้อนคีบเส้นขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย ในขณะที่มีนากำลังจ้องเธอด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น“ว่าแต่…” มีนาเริ่มพูดขึ้นมา“เรื่องพี่แทนไทที่มาจ้างแกเขียนโปรแกรมน่ะ ตกลงว่าไง?”ยูนะกลืนเส้นราเมงลงคอ ก่อนจะตอบด้วยท่าทางสบายๆ“อ๋อ~ เจนัดฉันให้ไปเจอพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนที่คาเฟ่ของเธออ่ะ”“!!!”คีรินที่กำลังตักราเมงขึ้นมา ชะงักค้างไปทันทีที่ได้ยินพรุ่งนี้…ยูนะจะไปเจอแทนไท?“อ้อ คาเฟ่บุ๊คมาร์คบรูว์น่ะเหรอ?” มีนาเลิกคิ้วถาม“ใช่ๆ ร้านนั้นแหละ~”“โห พี่แทนไทลงทุนจ้างแกถึงขั้นนัดตัวต่อตัวเลยเหรอเนี่ย?”ยูนะหัวเราะเบาๆ “สงสัยงานคงสำคัญมั้ง?”“งั้นแกจะรับงานนี้ปะ?”“ยังไม่รู้แฮะ…” ยูนะเท้าคาง สีหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย“ต้องไปคุยรายละเอียดก่อน ว่าพี่เขาต้องการอะไรบ้าง แล้วต้องคิดราคาเท่าไหร่ด้วยน่ะ”“…”เสียงตะเกียบกระแทกกับชามดังขึ้นเบาๆมีนาและยูนะหันไปมองคีริน ที่ตอนนี้กำลังนั่งนิ่ง สีหน้าดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด“…”คีรินขมวดคิ้ว ก่อนจะตักราเมงเข้าปากแบบโคตรจะไม่สบอารมณ์ยูนะหรี่ตามองเขาเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 18 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (2)
ด้านคีริน....“พี่คีรินค้า~ ไปกินข้าวด้วยกันนะคะ~”“บอกว่าไม่ไปไง!?”คีรินเริ่มหมดความอดทน!!!ไม่ว่าเขาจะปฏิเสธไปกี่ครั้ง สาวๆ พวกนี้ก็ยังไม่ยอมไปไหน!!!โว้ย! ให้ตายเถอะ!!!เขาไม่ใช่คนที่ชอบให้ใครตามตื๊อขนาดนี้นะเว้ย!!!“พี่คีริน นี่ขนมที่หนูทำเองเลยนะคะ ลองชิมหน่อยน้า~”“ก็บอกว่าไม่— “หมับ!ก่อนที่คีรินจะพูดจบ…แขนของเขาก็โดนใครบางคนคว้าไปกอดไว้แน่น!!!“หืม~ พี่คีรินคะ~ มาทำอะไรตรงนี้น้า~?”!!!คีรินสะดุ้งเฮือก!!! หันขวับไปมองทันทีแล้วก็ต้องเบิกตากว้าง…เมื่อเห็นว่า ‘ยูนะ’ กำลังเกาะแขนเขาแน่น!!!“เธอ!?”ยูนะยิ้มหวานให้เขา ก่อนจะซบไหล่เขาอย่างเนียนๆ“แหมมม ก็เห็น แฟนตัวเอง ยืนทำหน้าหงุดหงิดอยู่ เลยเข้ามาดูหน่อยน่ะสิ~”“หะ!?”คีรินอ้าปากค้าง สมองประมวลผลตามไม่ทัน!!!เธอพูดว่าอะไรนะ!?แฟน!?ยูนะยังคงยิ้มกว้าง ก่อนจะหันไปมองกลุ่มสาวๆ ด้วยสายตาเป็นมิตร แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์สุดขีด“ขอโทษนะคะทุกคน~ แต่พี่คีรินมีแฟนแล้วนะค้า~”“!!!”สาวๆ อ้าปากค้าง มองยูนะสลับกับคีรินอย่างตกตะลึง“หะ… หา!? แฟน!?”“พี่คีริน… มีแฟนแล้วเหรอคะ!?”คีรินยังคงช็อกไม่หายเขาหันไปมองยูนะ ที่ยังคงยิ้มหวานเหมือนไ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 17 ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันเกลียดไอ้หมอนั่น! (1)
หลังจากที่ยูนะแยกกับเจและแทนไท เธอก็กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนของตัวเองแต่ยังไม่ทันถึงหน้าห้อง…“ยู้ววววว ยูนะะะะะ!!”เสียงแหลมๆ ที่คุ้นเคยดังขึ้นจากข้างหลัง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะพุ่งเข้ามากอดคอเธอจากด้านข้างแบบไม่ทันตั้งตัวยูนะหัวเราะ“โอ๊ย! มีนา! แกจะโผล่มาแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!”มีนา ภัทรโชติ เพื่อนสนิทตัวแสบของเธอ สาวแว่นหน้าหวานแต่ปากจัด เรียนวิศวะคอมเหมือนกัน แถมยังเป็นสายชอบเผือกเรื่องชาวบ้านสุดๆ“โว้ยยยย แกหายหัวไปไหนมา!? ตั้งแต่ปิดเทอมฉันติดต่อแกไม่ได้เลยนะยะ!” มีนาทำหน้างอ“หรือว่าแอบไปมีแฟนแล้วไม่บอกฉัน!?”“หา!? บ้าเหรอ! ฉันไม่ได้มีแฟนเว้ย!”“งั้นเหรออออ~” มีนาลากเสียงยาว สายตาเต็มไปด้วยความจับผิด“เฮ้อออ ฉันแค่ติดธุระส่วนตัวนิดหน่อยน่ะ” ยูนะตอบกลั้วหัวเราะ ก่อนจะกระซิบเบาๆ“แล้วก็… เอ่อ… ฉันได้เก็บแมวดำมาเลี้ยงที่คอนโดด้วยล่ะ”“เฮ้ย จริงดิ!?” มีนาเบิกตากว้าง“ไหนล่ะ!? มีรูปไหม!?”“ไม่มี~” ยูนะแลบลิ้น“แกคงต้องแวะไปดูเองแล้วล่ะ”“โหยยย ขี้งกอ่ะ! ฉันก็อยากเห็นนะเว้ย!”ยูนะหัวเราะขำ แต่ยังไม่ทันพูดอะไรต่อ…มีนาก็เปลี่ยนเรื่องใหม่ทันที“ว่าแต่… เมื่อกี้ฉันเห็นแกยืนคุยกับพี่แทนไทก
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 16 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (3)
ด้านยูนะที่เดินแยกจากคณะวิศวกรรมเครื่องกล โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีคนแถวๆ นั้นกำลังแอบเสียดายที่ต้องแยกจากเธอวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของมหาวิทยาลัยไทระ อินโนเวชั่น บรรยากาศรอบๆ เต็มไปด้วยนักศึกษาที่เพิ่งกลับมาเรียน บางคนยืนจับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน บางคนเดินก้มหน้าก้มตาเช็กตารางเรียนแต่ยูนะกลับต้องหยุดเดินทันที เมื่อเห็นว่ามีคนโบกมือให้เธออยู่ด้านหน้า“พี่ยูนะ!”ยูนะหันไปตามเสียง ก่อนจะเห็น 'เจ' น้องรหัสของเธอ กำลังเดินตรงมาทางนี้พร้อมกับ… แทนไท ไทระ“โอ๊ะ! เจ!” ยูนะยิ้มกว้าง“ว่าไงเรา~ หายไปเลยนะ”“โหยยย พี่นั่นล่ะ หายไปไหน เกมก็ไม่เข้าไปเล่น!”เจยู่ปากอย่างไม่จริงจัง ยูนะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเบนสายตาไปที่ชายหนุ่มด้านหลังของเจยูนะเลิกคิ้วเล็กน้อย“หืมม… ทำไมวันนี้เจมากับพี่แทนไท?”เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์“นี่อย่าบอกนะว่า… ข่าวลือมันเป็นเรื่องจริง?”“หะ!? ข่าวลืออะไรพี่!?” เจสะดุ้ง หน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยยูนะหัวเราะ“ก็ข่าวที่ว่า เธอเป็นแฟนกับพี่แทนไทน่ะสิ~”“อึก!!” เจสะอึก หน้าแดงแปร๊ดด้วยความเขิน“โอ๊ะโอ? เขินขนาดนี้ แสดงว่าเรื่องจริงสินะ” ยูนะแซวต่อ“พี่อ่ะ!!” เจหน้
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 15 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (2)
ระหว่างทางไปคณะวิศวะ…ภัทรที่เก็บความสงสัยอยู่ ก็เอ่ยปากถามคีริน“แล้วนี่… มึงหายไปไหนมาช่วงปิดเทอมวะ?”คีรินที่กำลังเดินอยู่ ชะงักไปเล็กน้อย“ห๊ะ?”“มึงอย่าทำเป็นงง” ภัทรหรี่ตาใส่“กูให้มึงไปอยู่คอนโดกูแท้ๆ แต่พอกลับมาถึงห้อง กูก็ไม่เจอมึงละ”คีรินกระแอมเบาๆ “เอ่อ… เรื่องมันยาว””หืม? อย่าบอกนะว่า…”ภัทรขยับเข้ามากระซิบข้างหูเขา ด้วยน้ำเสียงจริงจัง“มึงไปโดนจูบเข้าจนกลายเป็นแมวอีกรอบ?”!!!คีรินสะดุ้งสุดตัว “เฮ้ย! เบาๆ หน่อยสิวะ!”“หึหึ แปลว่ากูเดาถูกใช่ม้า~” ภัทรยิ้มกวนๆ“แล้วคราวนี้มึงไปอยู่ที่ไหนมา?”“…”คีรินหลบสายตา ไม่ตอบอะไรภัทรเห็นแบบนั้น ก็ยิ่งขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อย่าบอกนะว่า…”คีรินพยายามสงบนิ่ง กัดฟันแน่นด้วยความหงุดหงิด ขณะที่ภัทรมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ ราวกับกำลังประเมินอะไรบางอย่างจากนั้น…เพื่อนตัวดีของเขาก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา—“มึงไปอยู่กับผู้หญิง?”“!!!”คีรินสะดุ้ง ร่างกายแข็งทื่อไปชั่วขณะ แต่ยังพยายามเก็บอาการสุดชีวิตแต่สีหน้าของเขามันฟ้องสุดๆเห้ย เดี๋ยว!? ทำไมหมอนี่พูดมาแบบนี้วะ!?“เห้ย จริงดิ!?”“ไม่ใช่เว้ย!” คีรินรีบปฏิเสธเสียงดังไปเองอัตโนมัติ เร็วเกินไปจนตัวเอ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 14 ฉันไม่ได้หึง...จริงๆ นะเว้ย!? (1)
เช้าวันเปิดเรียนวันแรก...แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง อากาศเย็นสบายจากแอร์ที่เปิดไว้ทั้งคืนทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความสงบแต่สำหรับ คีริน…มันไม่สงบเลยสักนิด!!!เพราะทันทีที่เขาลืมตาตื่นขึ้นมา—เขาก็พบว่า ตัวเองยังคงอยู่ในร่างแมว…และที่สำคัญ—เขายังอยู่ในอ้อมกอดของยูนะ!!!“เมี๊ยว!? (แปล: เฮ้ย!!! เดี๋ยววววว!!!) ”ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะครางออกมาเบาๆ“อือ… เนโร…อยู่เฉยๆ สิ…”“เมี๊ยวว!? (แปล: ฉันไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ย!!!) ”แต่มันสายไปแล้ว…ยูนะ กอดเขาแน่นขึ้นเหมือนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ก่อนจะซุกหน้าลงกับขนนุ่มๆ ของเขา แล้วถอนหายใจอย่างสบายใจ“เมี๊ยวววววว!!! (แปล: เธออย่ามาทำแบบนี้นะเว้ย!!!) ”แต่พูดไปก็เท่านั้น…เพราะสุดท้าย…เขาก็เผลอเคลิ้มไปกับอ้อมกอดของเธออีกแล้ว!!!หางของเขากระดิกไปมาเล็กน้อย ราวกับไม่พอใจตัวเองโอ๊ย ให้ตายเถอะ…ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้วะ!?นี่มันจุดจบของศักดิ์ศรีคุณชายคีรินแล้วสินะ!!!₊˚⊹♡ ≽^•⩊•^≼ ₊˚⊹♡หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที…ยูนะขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้าๆคีรินสะดุ้งเฮือก รีบพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของเธอทันที!ยูนะกระพริบตาช้าๆ มองแมวดำท
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 13 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (3)
กลางดึก…คีรินพลิกตัวไปมาบนโซฟา ข่มตาหลับยังไงก็หลับไม่ลง ไม่ว่าเขาจะพยายามนอนนิ่งๆ หรือปรับท่านอนกี่ครั้ง ความรู้สึกก็ยังคง...ให้ตายเถอะ…ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อเช้า ไม่รู้ทำไมเขาถึงเอาหน้าของยูนะออกจากหัวไม่ได้เลยเขาจำได้ทุกอย่าง…สัมผัสอุ่นๆ จากมือของเธอ…เสียงหัวเราะเบาๆ ที่ทำให้ใจเต้น…แววตาของเธอเวลามองแมวตัวอื่นอย่างอ่อนโยน……รวมถึงไอ้ตอนที่เขาเผลอไปซุกอกเธอเมื่อคืนด้วย!!!“บ้าชิบ! คิดเรื่องพรรค์นี้ทำไมเนี่ย!?”เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะพลิกตัวแรงๆ ราวกับพยายามสลัดความคิดบ้าๆ นี้ออกจากหัว แต่ยิ่งพยายามไม่คิด… มันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม?....หรือว่า...เป็นฉันนี่ล่ะ...ที่กำลังชอบเธออยู่!?“เฮ้ย! ไม่มีทาง!!!”คีรินรีบโวยวาย ก่อนจะพลิกตัวกลับมา ฝังหน้าลงกับหมอนแล้วร้องครางออกมาอย่างขัดใจสุดๆ“ฉันไม่ชอบยัยนั่นแน่นอน!!!”…ใช่ไหมวะ!?!?คีรินขยี้หัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ ความวุ่นวายในหัวทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายจนไม่สามารถนอนนิ่งๆ ได้อีกต่อไปสุดท้าย...เขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟา—โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่⋆🐾° ⋆🐾°ภายในห้องนอน…ยูนะกำ
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 12 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (2)
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน – ที่ร้านคาเฟ่แมวหลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ คีรินก็คิดว่าเขาจะได้นอนพักผ่อนเงียบๆ อยู่ที่คอนโดสักหน่อยแต่เปล่าเลย...ยูนะลากเขาออกมาข้างนอกอย่างไม่ฟังคำทัดทานใดๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘อยากไปคาเฟ่แมว’และแน่นอนว่าเขาไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ“นี่… เธอลากฉันมาที่นี่ทำไม?”คีรินนั่งกอดอกมองไปรอบๆ อย่างงงๆ ดวงตาคมไล่มองพวกมันที่นอนกลิ้งอยู่ตามมุมต่างๆ บ้างก็นอนขดตัวอยู่บนเบาะนุ่ม บ้างก็กระโดดขึ้นไปนอนบนชั้นวางของ บ้างก็เดินมาคลอเคลียกับลูกค้า บางตัวก็นอนอืดราวกับเป็นเจ้าของร้านเสียเองแมวเยอะชะมัด...“ก็ฉันอยากมาไง” ยูนะตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะหยิบของเล่นแมวมาล่อแมวตัวหนึ่งที่เดินมาใกล้ๆ“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”“ก็นายเป็นแมวเหมือนกันไง~”"เหอะ!"คีรินเบ้ปาก รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลเดี๋ยวนะ… นี่เขาโดนลากมาที่คาเฟ่แมวเพราะเป็นแมวเหมือนกันงั้นเหรอ!?บ้าไปแล้ว!เขากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ทันใดนั้น…“อ๊ะ น่ารักจังเลย~”น้ำเสียงของยูนะเปลี่ยนไปทันที!โหมด ‘ทาสแมวเต็มขั้น’ ถูกเปิดใช้งานแบบไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าลูกแมวตัวเล็กขนฟูสีเทาครีม วิ่งมาเกาะที่ตักของยูนะ มันร้อง ‘เหมียว~
ช่วยด้วย แฟนฉันเป็นแมว! My Kitty Boy ตอนที่ 11 เธอไม่ได้ชอบฉัน...ใช่ไหม!? (1)
เช้าวันต่อมา...แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาทอดแสงอ่อนโยนไปทั่วห้อง บรรยากาศยามเช้าสงบและอบอุ่น เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากภายนอกเป็นจังหวะ กลิ่นอ่อนๆ ของผ้าปูที่นอนสะอาดและไออุ่นจากร่างกายของใครบางคนยังคงอบอวลอยู่ในอากาศบนเตียงกว้าง ยูนะยังคงหลับสนิทซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ผมยาวสีน้ำตาลเข้มกระจายอยู่บนหมอน เส้นผมบางส่วนปรกลงมาปิดแก้มของเธอเล็กน้อย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ ดูผ่อนคลายและสงบสุขสุดๆ…และที่สำคัญ…คีรินในร่างแมวดำ ยังคงนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เธอ……พร้อมกับใช้หางพันแขนของยูนะไว้แน่นเหมือนเดิม!!!ร่างขนฟูสีดำสนิทของเขาขดเป็นก้อนกลมเล็กๆ ข้างตัวเธอ อุณหภูมิของร่างกายเขาและเธอค่อยๆ ผสมกลมกลืนกันตลอดทั้งคืน เหมือนเป็นการแบ่งปันความอบอุ่นโดยไม่ได้ตั้งใจ—จนกระทั่งจู่ๆ คีรินสะดุ้งตื่นสุดตัว!“เมี๊ยวววว!?” (แปล: เฮ้ย!?)ดวงตาสีมรกตเบิกกว้าง ขนทั้งตัวชี้ตั้งขึ้นเป็นสัญชาตญาณ เขารีบกระโดดถอยห่างออกจากเธอแทบไม่ทัน ร่างแมวเล็กๆ กลิ้งตกลงไปที่ปลายเตียง หัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับเพิ่งหนีจากฝันร้ายเฮ้ย!? ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!?เขาขดตัวอยู่ปลายเตียง พยายามตั้งสติและกลั้นหายใจไปชั่วขณะเมื
