เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 30 ความเข้าใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-22 11:00:30บทที่ 30
ความเข้าใจ
“มาแล้วคร้าบบบ”
หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว บาสเตียนจึงรีบวิ่งลงมาจากห้องเพื่อร่วมวงทานข้าว เมื่อมาถึงก็พบว่าทั้งสามได้นั่งรออยู่ก่อนแล้ว ที่บ้านของอินทิราใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมาโดยตลอด เพราะทุกคนคุ้นชินกับการปูเสื่อนั่งล้อมวงทานข้าวกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่สำหรับบาสเตียนมันคือเรื่องแปลกใหม่มากๆ
“นั่งลงสิ” อินทิราเงยหน้าขึ้นไปเอ่ยเมื่อเห็นบาสเตียนเอาแต่ยืนมองดูไม่ยอมนั่งลงเสียที
“คงจะรับไม่ได้สินะที่ต้องมานั่งกินข้าวแบบบ้านๆ อย่างนี้” แก้วกันยาเอ่ยประชด
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับคุณแม่ ผมอยู่ง่ายกินง่ายไม่เลือกมากคร้าบบ” บาสเตียนนั่งขัดสมาธิอย่างเก้ๆ กังๆ โปรยยิ้มให้ทุกคนก่อนจะหยิบช้อนแกงในจานข้าวจะไปตักอาหาร แต่กลับไม่คุ้นชินเมนูที่อยู่ในจานเลยอย่าง
บาสเตียนลังเลใจอยู่นานกว่าจะเลือกได้ และสุดท้ายหวยก็มาลงที่จานไข่เจียว
ขณะเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ อยู่นั้นบาสเตียนก็หันไปมองอินทิราด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยัก
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 31 ห้องนอนน้อยๆ
บทที่ 31ห้องนอนน้อยๆหลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันเข้านอน ภายในห้องนอนเล็กๆ ซึ่งเป็นที่ซุกหัวนอนของอินทิรามาตั้งแต่เด็กจนโต ข้าวของทุกอย่างยังคงถูกวางไว้ที่เดิม ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่เสียนานเตียงนอนขนาดเล็กทำให้ไม่สามารถนอนพร้อมกันได้สองคน บาสเตียนจึงต้องปูฟูกนอนอยู่ข้างเตียง นุ่งผ้าขาวม้านอนคุยไลน์กับเลขาส่วนตัวเรื่องงาน ส่วนอินทิราก็นอนจ้องมองเพดานห้องลูบท้องตัวเองเบาๆ ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มน้อยๆ ฉายออกมาตลอดเวลา บ่งบอกว่าเจ้าหล่อนมีความสุขมากแค่ไหน“เธอ…นอนยัง?” เสียงคนที่นอนอยู่ข้างล่างเอ่ยเรียก อินทิราจึงเอียงใบหน้าสวยหันไปมองยังต้นเสียง แม้จะมองไม่เห็นหน้าเขาก็ตามที“ยัง...ทำไมเหรอ?”“ฉันไม่ได้นอนกอดเธอ...นอนไม่หลับอ่ะ”“แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ” อินทิรายิ้มน้อยๆ รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการอะไร“ฟูกข้างล่างนุ่มมาก แถมยังกว้างอีกด้วยนะ”“แล้วจะบอกฉันทำไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23คุณแม่รับจ้าง บทที่ 32 พลอยดาว
บทที่ 32พลอยดาวสามปีต่อมาในสถานบันเทิงชื่อดังใจกลางเมืองลาสเวกัส นักท่องราตรีหลากหลายเชื้อชาติต่างก็เข้ามาหาความสุขกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ดนตรีเพลงละตินดังก้องโลกทำให้บรรดาหนุ่มสาวเกิดความคึกคะนอง ต่างก็โยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนานฉายภาพมาที่ห้องวีไอพีสุดหรูซึ่งเป็นธุรกิจแอบแฝงของที่นี่ กลุ่มนักดื่มสูงวัยผิวสีสามสี่คนกำลังโอบกอดหญิงสาวชาวเอเชียที่แต่งตัววับแวมล่อเสือล่อตะเข้ คอยเอาอกเอาใจแขกคนสำคัญอย่างรู้งาน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือพลอยดาวหลังจากวันที่โดนไล่ละเพิดออกมาจากคฤหาสน์ของบาสเตียน เจ้าหล่อนก็บังเอิญเจอกับมาเฟียหนุ่มใหญ่เจ้าของซ่องที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส ตอนแรกเขาต้อนรับเธอเข้ามาอยู่ในฐานะเมียดูแลซะดิบดี แต่ทว่าพอเบื่อแล้วเจ้าหล่อนก็เป็นเพียงแค่หนึ่งในบรรดาสาวๆ ที่ต้องเข้าไปทำงานในซ่องพลีกายให้กับบรรดานักธุรกิจแก่ตัณหากลับหลากหลายเชื้อชาติ ที่เข้ามาใช้บริการด้วยวงเงินที่สูงพอตัวพลอยดาวกำลังนั่งบนตักลูกค้าผิวสีคนหนึ่งอายุราวหกสิบเห็นจะได้ แม้ว่าเขาจะถูกใจเธอมากเป็นพิเศษ แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24คุณแม่รับจ้าง บทที่ 33 อวสาน
บทที่ 33อวสานหลังจากเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันบนโต๊ะหมู่บูชาแล้ว อินทิราก็บอกให้ลูกทั้งสองคนกราบพระประธานที่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างบนสุด จากนั้นก็หันไปมองยังมุมห้องที่มีโกศเล็กๆ วางอยู่พร้อมกับรูปถ่ายของผู้เป็นมารดา อินทิราส่งยิ้มให้มารดาทุกครั้งที่เข้ามาในห้องแห่งนี้“กราบคุณยายสิคะ” เจ้าหล่อนบอกกับลูกทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม“ทำไมมัมต้องพาพวกเรามากราบคุณยายทุกวันด้วยครับ” แมทธิวเอ่ยกับมารดาด้วยสีหน้าสงสัย“คุณยายเคยเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เด็ก เราจะปล่อยให้คุณยายเหงาได้ยังไง ถ้ามัมไม่อยู่แล้วแมทธิวเองก็ต้องทำอย่างนี้เหมือนกันเข้าใจไหมครับ”“เข้าใจแล้วครับมัม ผมจะมากราบคุณยายพร้อมมัมทุกวันเลยครับ คุณยายจะได้ไม่เหงา”“ดีมากจ๊ะลูก” อินทิราลูบกลางกระหม่อมลูกชายเบาๆ อย่างเอ็นดู “แล้วแอนนาล่ะคะ”“กราบ...ยาย” เด็กหญิงตอบรับเป็นคำๆ ราวกับเข้าใจเป็นอย่างดีเช่นเดียวกันจากนั้นเด็กทั้งสองก็ก้มกราบโกศสีทองแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25คุณแม่รับจ้าง บทที่ 1 ความบังเอิญ
บทที่ 1ความบังเอิญหญิงสาวร่างเล็กใบหน้าเรียวรูปไข่หน้าตาสะสวย เดินไหล่ตกออกมาจากห้องตรวจด้วยสีหน้าวิตกกังวล เดินเรื่อยเปื่อยมาได้สักพักเธอก็หย่อนก้นลงบนเก้าอี้ ในมุมนั่งเล่นของโรงพยาบาลอย่างหมดอาลัยตายอยาก‘อินทิรา’ เพิ่งจะได้รับข่าวร้ายจากคุณหมอมาหยกๆ เพราะแม่ของเธอเป็นมะเร็งลำไส้ระยะที่สองต้องเข้ารับการผ่าตัดและทำเคมีบำบัดควบคู่กันไป นั่นทำให้ค่ารักษาสูงลิ่วและนั่นก็คือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องมานั่งกลุ้มใจอยู่ในตอนนี้‘อินทิรา เจริญกิจกุล’ หรือที่เพื่อนเรียก ‘อิน’ สาวน้อยวัยยี่สิบสองกะรัต เพิ่งจะจบการศึกษาด้านกฎหมายมาได้เพียงสองเดือน ยังไม่ได้แม้แต่จะหางานทำเลยด้วยซ้ำ แต่มารดาผู้เป็นเสาหลักก็ต้องมาป่วยเข้าเสียก่อน มารดาของเธอมีอาชีพขายข้าวแกงข้างทางรายได้เพียงน้อยนิด แต่ต้องมาเลี้ยงดูส่งเสียเธอและน้องชายวัยสิบแปดปีที่เพิ่งจะจบชั้นมัธยมปลายมาหมาดๆ“แม่จ๋าหนูจะทำทุกทางเพื่อหาเงินมารักษาแม่ให้ได้ ฮือออออ...” เจ้าหล่อนอดไม่ได้ที่จะปล่อยโฮออกมา นั่นเพราะคิดหาหนทางไม่ออกเลยจริงๆ ว่าจะหาเงินจำนวนมหาศาลขนาดนั้นมาจากไหนได้ในระยะเวลาอันสั้นเอ๋!!!“ฮัลโลค่ะคุณบาสเตียน ตอนนี้เมย์กำลังหาอยู่ค่ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28คุณแม่รับจ้าง บทที่ 2 ซาตานหน้าหล่อ
บทที่ 2ซาตานหน้าหล่อณ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐอเมริกาคฤหาสน์หรูสไตล์ยุโรปบนพื้นที่หลายสิบไร่ตั้งอยู่ชานเมืองลาสเวกัส รายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดหลายสิบนายยืนเฝ้ายามตามจุดต่างๆ ตามคำสั่งของผู้เป็นเจ้านายซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลในเมืองแห่งแสงสีนี้ เขาคือ ‘บาสเตียน ฮาร์ริสสัน’ หนุ่มหล่อวัยสามสิบห้ากะรัต ลูกครึ่งไทยอเมริกัน ผู้ซึ่งสามารถพูดได้สองภาษานั่นคือไทยและอังกฤษด้วยความเป็นคนมีชื่อเสียงของเมืองลาสเวกัส บวกกับความหล่อคมเข้มตามฉบับหนุ่มลูกครึ่ง ทำให้บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างก็หมายปองอยากจะเป็นเจ้าสาวของเขา แต่ทว่าบาสเตียนกลับเห็นพวกเธอเป็นแค่เพียงที่ระบายความใคร่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นบาสเตียนมองผู้หญิงเป็นเพียงแค่ตุ๊กตายางระบายความใคร่มาตั้งแต่เมื่อครั้งที่โดนแฟนสาวชาวไทยทิ้งไปแต่งงานกับเศรษฐีชาวอังกฤษอย่างไม่ไยดี ทำเอาชายหนุ่มผู้เคยมองโลกในแง่ดีต้องกลายเป็นคนเย็นชาเรื่องความรักนับตั้งแต่นั้นมาการจ้างแม่อุ้มบุญมันเป็นเพียงแค่แผน เขาต้องการผู้หญิงไทยสักคนมาเป็นตัวแทนของอดีตแฟนสาว ทำให้เธอคนนั้นต้องเจ็บปวดเหมือนที่แฟนสาวเคยทำกับเขา เพราะเชื่อว่าจะช่วยคลายปมในใจที่มีมานานตลอดหลายปีได้“ค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28คุณแม่รับจ้าง บทที่ 3 แรกเจอ
บทที่ 3แรกเจอการเซ็นสัญญาผ่านไปด้วยดีพร้อมๆ กับการผ่าตัดของมารดา นั่นทำให้อินทิราโล่งใจเป็นที่สุด แม้การผ่าตัดจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่ทว่ายังคงต้องทำเคมีบำบัดต่อไปอีกจนกว่าจะหายขาด อีกไม่กี่วันเธอจะต้องเดินทางไปอเมริกาแล้วแต่ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับมารดาและน้องชายเลย วันนี้จึงตัดสินใจจะบอกเรื่องนี่ให้คนทั้งสองรับรู้“แม่คะหนูมีเรื่องจะบอก” เจ้าหล่อนเอ่ยกับมารดาขณะนั่งอยู่ข้างเตียงในห้องพักผู้ป่วย ส่วนน้องชายนั่งอยู่อีกฝั่ง“แม่ก็มีเรื่องจะถามแกเหมือนกัน” แม้จะเพิ่งฟื้นจากการผ่าตัดแต่กันยาก็ยังไม่คลายความสงสัย ลูกสาวเอาเงินมากมายจากไหน จนสามารถจ่ายค่าผ่าตัดรวมถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ ได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้“แม่มีอะไรเหรอจ๊ะ”“แกเอาเงินที่ไหนมาเป็นค่ารักษาแม่ เงินมันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ”“ก็นี่ไงจ๊ะแม่ หนูกำลังจะบอกว่าอีกสองวันหนูจะไปทำงานที่อเมริกาแล้วนะ เงินที่ใช้จ่ายก็เป็นเงินของเจ้านายหนูเอง” อินทิรายิ้มแย้มเพื่อทำให้ผู้เป็นแม่สบายใจ“แกได้งานตั้งแต่ตอนไหนทำไมแม่ไม่เคยรู้” กันยายังคงสงสัยกับสิ่งที่ลูกสาวบอก“หนูสมัครไว้นานแล้วเขาเพิ่งจะตอบรับมา เจ้านายหนูรวยและใจดีมากๆ เลยนะแม่ ท่านยอมให้หนูยื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28คุณแม่รับจ้าง บทที่ 4 ปะทะคารม
บทที่ 4ปะทะคารมตอนแรกอินทิราเข้าใจว่าอีกฝ่ายจะแก่จนหัวหงอกซะอีก แต่ทว่ามันกลับต่างกันลิบลับ ผมเขายังดำขลับ ยังหนุ่มยังแน่น แถมหน้าตายังหล่อบาดใจอีกด้วย แต่เธอไม่ชอบสายตาคมคู่นั้นเอาซะเลย เพราะตั้งแต่มาถึงเขาเอาแต่จ้องมองเหยียดๆ ราวกับเธอเป็นตัวอะไรซะอย่างนั้น“สวัสดีค่ะ” อินทิรายกมือไหว้ตามมารยาทไทย ไม่ยอมละสายตาจากเขาเช่นเดียวกัน“อืม” น้ำเสียงเย็นชาทำเอาอินทิราสตั๊นไปสามวินาที เธอไม่นึกว่าเขาจะมีอัธยาศัยแย่ขนาดนี้ ทำเอาอินทิราถึงกับต้องคิดหนักขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัวเลยทีเดียว“บอสครับเอ่อ...” แอนดริวกำลังจะเอ่ยปากถามเรื่องอินทิราแต่ทว่าผู้เป็นเจ้านายกลับสั่งให้ออกไปซะงั้น“นายกลับไปก่อนพรุ่งนี้ค่อยมาหาฉันที่นี่”“ครับ” แอนดริวยืนนิ่งตอบรับแต่โดยดี“ถ้างั้นผมไปก่อนนะครับ” เขาเอ่ยกับบาสเตียนก่อนจะหันไปเอ่ยกับคนที่ยืนข้างกัน “ผมกลับแล้วนะครับคุณอินไว้พรุ่งนี้ค่อยเจอกัน”“ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์ไปรับ แล้วเจอกันค่ะ” อินทิราเอ่ยกับชายหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม“ครับผม”หลังจากแอนดริวออกไปแล้วภายในห้องกลับอบอวลไปด้วยบรรยากาศที่สุดแสนจะอึดอัด อินทิรายังคงยืนอยู่อย่างนั้นไม่กล้านั่งลง“จะยืนค้ำหัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28คุณแม่รับจ้าง บทที่ 5 ผู้บุกรุกจอมหื่น
บทที่ 5ผู้บุกรุกจอมหื่นหลังจากโทรหามารดาและน้องชายเรียบร้อยแล้ว อินทิราก็พยายามโทรติดต่อปราลีหลายต่อหลายครั้งแต่ทว่าอีกฝ่ายกลับปิดเครื่องหนี ทำเอาเจ้าหล่อนถึงกับหัวเสียเพราะไม่รู้จะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีแล้ว อยากมีใครสักคนไว้เป็นที่ปรึกษา แต่รู้สึกว่าปราลีคงจะไม่รับสายเธออีกแล้วเป็นแน่แท้หลังจากอาบน้ำชำระล้างร่างกายจนสดชื่นแล้ว เจ้าหล่อนก็นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผมเปียกพอหมาดๆ ก่อนจะนั่งลงที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งใช้ผ้าผืนเล็กเช็ดผมไปด้วย จ้องมองดวงหน้าสวยของตัวเองผ่านกระจกไปด้วยแม้ว่าเธอจะหน้าตาสะสวยแต่ทว่ายังไม่เคยมีคนรักมาก่อน มีผู้ชายมาจีบอยู่ไม่ขาดสายแต่เธอเลือกที่จะปฏิเสธ อาจเป็นเพราะว่าอยากจะตั้งใจเรียนให้จบ เพื่อจะได้ทำงานเลี้ยงดูมารดาให้ได้ก่อนค่อยคิดเรื่องความรักอีกที“เรื่องแค่นี้แกต้องทนให้ได้นะอินทิรา เพื่อแม่ เพื่อน้อง ท่องไว้ให้ขึ้นใจ” อินทิราเอ่ยกับตัวเองในกระจกก่อนจะถอนหายใจเสียงดัง ในวินาทีนี้คงไม่มีใครที่จะให้กำลังใจเธอได้ดีกว่าตัวเองแล้วล่ะ“คนบ้าอะไรพูดกับตัวเองก็เป็น”เอ๋!!!เสียงเข้มดังขึ้นจากด้านหลัง เจ้าหล่อนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ก่อนจะเห็นดวงห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
บทล่าสุด
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 33 อวสาน
บทที่ 33อวสานหลังจากเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันบนโต๊ะหมู่บูชาแล้ว อินทิราก็บอกให้ลูกทั้งสองคนกราบพระประธานที่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างบนสุด จากนั้นก็หันไปมองยังมุมห้องที่มีโกศเล็กๆ วางอยู่พร้อมกับรูปถ่ายของผู้เป็นมารดา อินทิราส่งยิ้มให้มารดาทุกครั้งที่เข้ามาในห้องแห่งนี้“กราบคุณยายสิคะ” เจ้าหล่อนบอกกับลูกทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม“ทำไมมัมต้องพาพวกเรามากราบคุณยายทุกวันด้วยครับ” แมทธิวเอ่ยกับมารดาด้วยสีหน้าสงสัย“คุณยายเคยเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เด็ก เราจะปล่อยให้คุณยายเหงาได้ยังไง ถ้ามัมไม่อยู่แล้วแมทธิวเองก็ต้องทำอย่างนี้เหมือนกันเข้าใจไหมครับ”“เข้าใจแล้วครับมัม ผมจะมากราบคุณยายพร้อมมัมทุกวันเลยครับ คุณยายจะได้ไม่เหงา”“ดีมากจ๊ะลูก” อินทิราลูบกลางกระหม่อมลูกชายเบาๆ อย่างเอ็นดู “แล้วแอนนาล่ะคะ”“กราบ...ยาย” เด็กหญิงตอบรับเป็นคำๆ ราวกับเข้าใจเป็นอย่างดีเช่นเดียวกันจากนั้นเด็กทั้งสองก็ก้มกราบโกศสีทองแ
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 32 พลอยดาว
บทที่ 32พลอยดาวสามปีต่อมาในสถานบันเทิงชื่อดังใจกลางเมืองลาสเวกัส นักท่องราตรีหลากหลายเชื้อชาติต่างก็เข้ามาหาความสุขกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ดนตรีเพลงละตินดังก้องโลกทำให้บรรดาหนุ่มสาวเกิดความคึกคะนอง ต่างก็โยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างสนุกสนานฉายภาพมาที่ห้องวีไอพีสุดหรูซึ่งเป็นธุรกิจแอบแฝงของที่นี่ กลุ่มนักดื่มสูงวัยผิวสีสามสี่คนกำลังโอบกอดหญิงสาวชาวเอเชียที่แต่งตัววับแวมล่อเสือล่อตะเข้ คอยเอาอกเอาใจแขกคนสำคัญอย่างรู้งาน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือพลอยดาวหลังจากวันที่โดนไล่ละเพิดออกมาจากคฤหาสน์ของบาสเตียน เจ้าหล่อนก็บังเอิญเจอกับมาเฟียหนุ่มใหญ่เจ้าของซ่องที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส ตอนแรกเขาต้อนรับเธอเข้ามาอยู่ในฐานะเมียดูแลซะดิบดี แต่ทว่าพอเบื่อแล้วเจ้าหล่อนก็เป็นเพียงแค่หนึ่งในบรรดาสาวๆ ที่ต้องเข้าไปทำงานในซ่องพลีกายให้กับบรรดานักธุรกิจแก่ตัณหากลับหลากหลายเชื้อชาติ ที่เข้ามาใช้บริการด้วยวงเงินที่สูงพอตัวพลอยดาวกำลังนั่งบนตักลูกค้าผิวสีคนหนึ่งอายุราวหกสิบเห็นจะได้ แม้ว่าเขาจะถูกใจเธอมากเป็นพิเศษ แต
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 31 ห้องนอนน้อยๆ
บทที่ 31ห้องนอนน้อยๆหลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันเข้านอน ภายในห้องนอนเล็กๆ ซึ่งเป็นที่ซุกหัวนอนของอินทิรามาตั้งแต่เด็กจนโต ข้าวของทุกอย่างยังคงถูกวางไว้ที่เดิม ไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่เสียนานเตียงนอนขนาดเล็กทำให้ไม่สามารถนอนพร้อมกันได้สองคน บาสเตียนจึงต้องปูฟูกนอนอยู่ข้างเตียง นุ่งผ้าขาวม้านอนคุยไลน์กับเลขาส่วนตัวเรื่องงาน ส่วนอินทิราก็นอนจ้องมองเพดานห้องลูบท้องตัวเองเบาๆ ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มน้อยๆ ฉายออกมาตลอดเวลา บ่งบอกว่าเจ้าหล่อนมีความสุขมากแค่ไหน“เธอ…นอนยัง?” เสียงคนที่นอนอยู่ข้างล่างเอ่ยเรียก อินทิราจึงเอียงใบหน้าสวยหันไปมองยังต้นเสียง แม้จะมองไม่เห็นหน้าเขาก็ตามที“ยัง...ทำไมเหรอ?”“ฉันไม่ได้นอนกอดเธอ...นอนไม่หลับอ่ะ”“แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ” อินทิรายิ้มน้อยๆ รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการอะไร“ฟูกข้างล่างนุ่มมาก แถมยังกว้างอีกด้วยนะ”“แล้วจะบอกฉันทำไม
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 30 ความเข้าใจ
บทที่ 30ความเข้าใจ“มาแล้วคร้าบบบ”หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้ว บาสเตียนจึงรีบวิ่งลงมาจากห้องเพื่อร่วมวงทานข้าว เมื่อมาถึงก็พบว่าทั้งสามได้นั่งรออยู่ก่อนแล้ว ที่บ้านของอินทิราใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายมาโดยตลอด เพราะทุกคนคุ้นชินกับการปูเสื่อนั่งล้อมวงทานข้าวกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่สำหรับบาสเตียนมันคือเรื่องแปลกใหม่มากๆ“นั่งลงสิ” อินทิราเงยหน้าขึ้นไปเอ่ยเมื่อเห็นบาสเตียนเอาแต่ยืนมองดูไม่ยอมนั่งลงเสียที“คงจะรับไม่ได้สินะที่ต้องมานั่งกินข้าวแบบบ้านๆ อย่างนี้” แก้วกันยาเอ่ยประชด“ทำไมจะไม่ได้ล่ะครับคุณแม่ ผมอยู่ง่ายกินง่ายไม่เลือกมากคร้าบบ” บาสเตียนนั่งขัดสมาธิอย่างเก้ๆ กังๆ โปรยยิ้มให้ทุกคนก่อนจะหยิบช้อนแกงในจานข้าวจะไปตักอาหาร แต่กลับไม่คุ้นชินเมนูที่อยู่ในจานเลยอย่างบาสเตียนลังเลใจอยู่นานกว่าจะเลือกได้ และสุดท้ายหวยก็มาลงที่จานไข่เจียวขณะเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ อยู่นั้นบาสเตียนก็หันไปมองอินทิราด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ยัก
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 29 ตัวหอม
บทที่ 29ตัวหอมหลังจากทำเคมีบำบัดครั้งสุดท้ายเสร็จสิ้นลง คุณหมอจึงอนุญาตให้แก้วกันยากลับไปพักฟื้นที่บ้านได้ แม้ว่าช่วงเวลาที่อยู่ในโรงพยาบาลบาสเตียนก็เอาอกเอาใจแม่ยาย ทำหน้าที่ยิ่งกว่าลูกแท้ๆ เสียอีก แต่ทว่าท่าทีของแก้วกานดากลับยังไม่อ่อนลงเลยสักนิด ตรงกันข้ามสำหรับอินทิราสถานการณ์กลับเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่ได้ออกปากไล่ตะเพิดเหมือนเมื่อครั้งที่เจอกันตอนแรกแล้วบาสเตียนไม่เคยปรนนิบัติพัดวีใครอย่างนี้มาก่อนนอกจากมารดาของตัวเอง แต่ทว่าสำหรับความรักครั้งนี้เจ้าตัวทุ่มหมดหน้าตัก เพื่อจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบอย่างที่เคยมีในวัยเด็กอีกครั้งอาณัฐพยุงผู้เป็นมารดาลงมาจากรถแท็กซี่เข้าไปในบ้าน โดยมีอินทิราและบาสเตียนเดินตามหลังมาติดๆบ้านไม้สองชั้นเก่าๆ ริมคลอง มีเรือหางยาวแล่นผ่านเป็นระยะๆ ทำให้บาสเตียนเกิดความสนใจเป็นพิเศษ ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยเห็นบรรยากาศแบบนี้มาก่อน ทำให้รู้สึกผ่อนคลายไม่วุ่นวายเหมือนเมืองที่เคยอยู่มาตั้งแต่เกิดอย่างลาสเวกัสเลยสักนิด“บ้านเธอน่าอยู่ดีนะ” บาสเต
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 28 ลูกเขยเจ้าเล่ห์
บทที่ 28ลูกเขยเจ้าเล่ห์วันต่อมา“อาร์ออกมาคุยกับพี่หน่อยสิ” บาสเตียนเอ่ยเรียกอาณัฐออกมาที่หน้าห้องพักผู้ป่วย ขณะคุณหมอเข้ามาตรวจผู้เป็นมารดาภายในห้องเดินออกมาถึงหน้าห้องแล้วบาสเตียนก็ยื่นบัตรเครดิตให้“อะไรครับพี่” อาณัฐมองหน้าอย่างงงๆ“บัตรเครดิตไง พี่ให้ไปช้อปปิ้ง เราดูแลแม่มานานคงอยากจะไปเที่ยวบ้าง จัดให้เต็มที่เลยนะเดี๋ยวพี่กับอินทิราจะดูแลคุณแม่ให้เองไม่ต้องห่วง”“ขอบคุณครับพี่” อาณัฐยกมือไหว้ด้วยความดีใจ ยิ้มไม่ยอมหุบ ก่อนจะยื่นมือไปรับมา “แล้วมันใช้ได้เท่าไหร่ครับพี่”“ไม่อั้น” บาสเตียนส่งยิ้มน้อยๆ ให้“เยส!!! ขอบคุณมากๆ ครับพี่” อาณัฐโผเข้ากอดบาสเตียนก่อนจะรีบเดินออกไปอย่างอารมณ์ดีบาสเตียนยิ้มส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง“แม่คะทานข้าวนะเดี๋ยวหนูป้อน” อินทิรายกถาดข้าวต้มพร้อมทั้งแก้วน้ำดื่มมาวางไว้ข้างเตียง เตรียมพร้อมสำห
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 27 แม่ยายจ๋า
บทที่ 27แม่ยายจ๋าหลังจากเครื่องแลนดิ้งลงบนผืนแผ่นดินไทยแล้ว ทั้งสองก็รีบเดินทางไปยังโรงพยาบาลในทันที นั่นเพราะมารดาของอินทิรากำลังพักฟื้นอยู่ที่นั่นตั้งแต่เมื่อครั้งเกิดเรื่องขึ้นนั่งแท็กซี่มาถึงโรงพยาบาลแล้ว ทั้งสองก็รีบขึ้นมายังห้องพักฟื้น บาสเตียนยื่นมือมาให้อีกฝ่ายประสานไว้อย่างแนบแน่น ส่งยิ้มให้กำลังใจกันและกัน ชายหนุ่มออกแรงบีบมือเจ้าหล่อนเบาๆ เพื่อเตือนสติให้รับรู้ว่า เขาพร้อมที่จะอยู่ข้างกันอย่างนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น“พร้อมแล้วใช่ไหม”“อื้อ...ฉันพร้อมแล้ว”จากนั้นบาสเตียนจึงเปิดประตูจูงมือคนรักเข้าไปในห้อง ก็เจอกับน้องชายที่กำลังป้อนข้าวผู้เป็นมารดาอยู่บนเตียง แวบแรกที่เห็นอินทิราถึงกับปล่อยโฮออกมา นั่นเพราะใบหน้าของมารดาซีดเซียวแตกต่างจากครั้งล่าสุดที่เธอเห็น บนศีรษะก็มีหมวกไหมพรมสวมไว้ เพื่อปกปิดอาการผมร่วงจากการทำคีโมนั่นเอง“แม่! ฮือ...” อินทิรารีบโผเข้าไปกอดผู้เป็นมารดา แต่ทว่ากลับได้รับการปฏิเสธจากทั้งคำพูดและการกระทำ จนเจ้า
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 26 กลับบ้าน
บทที่ 26กลับบ้านเมื่อเดินเข้าไปในบ้านก็พบบาสเตียนกำลังนั่งปลอบใจอินทิราอยู่โซฟา โดยหญิงสาวกำลังร้องไห้ร้องห่มราวกับเจอเรื่องทุกข์ใจมาอย่างแสนสาหัส เห็นอย่างนั้นผู้มาใหม่ทั้งสองจึงรีบเดินตรงไป เพื่อจะถามไถ่ถึงเรื่องราวความเป็นมา“เกิดอะไรขึ้นครับบอส” แอนดริวเอ่ยถาม“นั่นสิทำไมคุณอินถึงได้ร้องไห้หนักขนาดนี้ เมื่อครู่กูเห็นพลอยดาวโดนการ์ดลากตัวออกไปหรือว่าเป็นฝีมือพลอยดาว” แม็กซ์เวลล์ถามต่อ“เพราะยัยนั่นล่ะ” บาสเตียนพูดด้วยสีหน้ายุ่งเล็กน้อย เห็นอินทิราไม่สบายใจอย่างนี้ก็ทำให้เขารู้สึกแย่ตามไปด้วย“ทิ้งมึงไปแล้วยังจะกลับมาหาหอกอะไรอีกวะ แถมยังมาทำร้ายคุณอินอีกต่างหาก” แม็กซ์เวลล์เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเพื่อนรักซะเต็มประดา“กูถึงได้ไล่ออกจากบ้านไปยังไงล่ะ”“ว่าแต่พลอยดาวทำอะไรคุณอินวะ ถึงได้ร้องไห้ร้องห่มอย่างนี้” แม็กซ์เวลล์ถามต่อ“ยัยนั่นให้เพื่อนที่เมืองไทยไปบอกแม่อินทิราว่ามารับจ้างเป็นแม่
คุณแม่รับจ้าง บทที่ 25 จุดจบของนางร้าย
บทที่ 25จุดจบของนางร้าย“ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น เพราะนับจากนี้ฉันจะอภัยให้เธอแล้ว เรื่องระหว่างเราจะถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น” บาสเตียนบอกกับหญิงสาวเมื่อได้ยินอย่างนั้นพลอยดาวก็เริ่มยิ้มออก เธอไม่นึกไม่ฝันว่าบาสเตียนจะคำนี้ออกมา ทั้งที่แต่ก่อนเอาแต่ก่นด่าเธอทุกครั้งที่เจอหน้ากัน“ขอบคุณนะคะบาสเตียน”“ที่ฉันยอมเพราะอินทิราเป็นคนขอร้อง ฉันไม่อยากให้เมียฉันต้องคิดมากกับเรื่องนี้อีก คงเข้าใจแล้วนะว่าทำไมเธอถึงเทียบอินทิราไม่ติดเลยสักนิด” บาสเตียนเอ่ยพลางกระชับอ้อมแขนโอบไหล่อินทิราให้แน่นขึ้นไปอีกพลอยดาวแทบเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน เมื่อบาสเตียนสาธยายความจริงให้เธอได้รับฟัง เขาพูดราวกับว่าเธอไม่ได้มีค่าในสายตาเลยสักนิด เป็นเพราะอินทิราคนเดียวที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันแย่ลงอย่างนี้ นั่นทำให้เธอเกลียดอินทิราเข้าไส้มากขึ้นไปอีก“กรี๊ดดดด!!! ทำไมต้องเอาพลอยไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงคนนี้ด้วย ผู้หญิงชั้นต่ำที่เอาตัวเองมาแลกกับเงินอย่างนี้”
