Share
บทที่ 531
Related chapters
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 532
"แก! ไอ้สารเลว! ชอบสร้างแต่ปัญหา!"กู้เจี้ยนหมินกระทืบเท้าด้วยความโกรธ และชี้นิ้วไปที่ปลายจมูกของหลี่โม่อย่างไม่พอใจ "แกไม่กลัวคนพวกนั้นกลับมาแก้แค้นหรือไง! แกไอ้สาวเลว กล้าดียังไงปล่อยให้พวกเขาถูกฟันสามทีหกรู!"ภาพเลวร้ายมากมายปรากฏขึ้นในหัวของหวังฟาง รู้สึกว่าหากเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ กลับมาแก้แค้น คงได้ถูกฆ่ายกครัวด้วยการฟันสามทีหกรูแน่นอน"ไอ้ชั่ว แกมันงี่เง่าไร้ประโยชน์ ฉันมีลูกเขยอย่างแกได้ยังไง แก แก…" ยิ่งหวังฟางพูด เธอก็ยิ่งโกรธจนพูดไม่ออกกู้เจี้ยนหมินเห็นด้วยกับหวังฟาง เขามองไปที่กู้หยุนหลานแล้วพูดว่า "เจี้ยนเฟิงอยู่ไหน รีบติดต่อเจี้ยนเฟิงด่วน เราอยู่ในจินไห่ไม่ได้แล้ว ต้องกลับโซลกันในคืนนี้เลย !"ก๊อก ก๊อก ก๊อกมีคนเคาะประตูกู้เจี้ยนหมินและหวังฟางตัวแข็งทันที มองไปที่ประตูที่มีเสียงเคาะด้วยสายตาที่หวาดกลัว"นี่ พวกมันมาแก้แค้นพวกเราแล้ว หลี่โม่ ไอ้คนไม่เอาไหน แกกำลังจะฆ่าเราทั้งครอบครัว!" หวังฟางพูดด้วยความโกรธ"คุณแม่ ไม่ใช่พวกนั้นมาแก้แค้นอย่างแน่นอนค่ะ" กู้หยุนหลานอธิบาย"จะไม่ใช่ได้ยังไง! เวลานี้ถ้าไม่ใช่มีคนมาแก้แค้นแล้วจะเป็นอะไรไปได้ พวกนั้นส่งคนมาแก้แค้นแน
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 533
"แกคิดจะหนีตอนนี้ กลัวขึ้นมาแล้วล่ะสิ? สายไปแล้วล่ะโว้ย!"เมื่อเห็นหลี่โม่และคนอื่นกำลังลากกระเป๋าเดินทาง ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็คิดว่าหลี่โม่กำลังจะหนีกลับกรุงโซลฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่อยากให้หลี่โม่หนีไปและต้องการรอให้เฝิงจื่อไฉและพรรคพวกแก้แค้นหลี่โม่ก่อนทายาทเศรษฐีหลายคนในจินไห่ต้องถูกฟันสามทีหกรู ต่อให้ฮั่วเจี้ยนเฟิงจะใช้นิ้วเท้าของเขาคิด ก็สามารถเข้าใจได้ว่าทายาทเศรษฐีพวกนั้นจะต้องกลับมาแก้แค้นแน่นอนหลี่โม่ชำเลืองตามองที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงโดยไม่สนใจที่จะพูดคุยกับเขาเลยหวังฟางต้องการพูดคุยกับฮั่วเจี้ยนเฟิง แต่กู้เจี้ยนหมินต้องการที่จะกลับบ้านไปชื่นชมหยกมรกต ดังนั้นเขาจึงลากหวังฟางออกจากโรงแรมทันทีหลี่โม่และกู้หยุนหลานทั้งคู่เดินผ่านฮั่วเจี้ยนเฟิงไปโดยไม่มีใครสนใจฮั่วเจี้ยนเฟิงเลยด้วยความหงุดหงิด ฮั่วเจี้ยนเฟิงคว้าแขนของหลี่โม่และตะโกนอย่างเดือดดาล “แกออกไปไม่ได้! แกต้องอยู่จินไห่เพื่อรับโทษ!”"นายเป็นบ้าอะไร?"หลี่โม่สะบัดมือของฮั่วเจี้ยนเฟิงและผลักเขาออกไป"แกกล้าแตะต้องตัวฉัน! แกคิดผิดแล้ว!”ฮั่วเจี้ยนเฟิงโวยวายและพุ่งเข้าหาหลี่โม่เพื่อที่จะจัดการกับหลี่โม่ลู่เจี้ยนปินยกมือของ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 534
จางจงหยางมองไปที่เฝิงจื่อไฉที่ถูกหามส่งมาในห้องพิเศษของเขาด้วยความประหลาดใจ เขามองไปที่บาดแผลของเฝิงจื่อไฉและรู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก“เรื่องของแกมันเป็นยังไง แกได้รับบาดเจ็บได้ยังไง?!”เฝิงจื่อไฉมองไปที่จางจงหยางด้วยน้ำตาคลอเบ้า รู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผมแพ้เดิมพัน และทั้งตระกูลลู่และตระกูลชูก็ช่วยไอ้สารเลวนั้น พวกเราจึงถูกบังคับให้คุกเข่าสามครั้งและหมอบกราบเก้าครั้ง แล้วยังโดนฟันสามทีหกรูอีก”ใบหน้าของจางจงหยางเริ่มสับสน และเขาพูดอย่างงงงวย "แกแพ้ได้ยังไง? เป็นไปได้ไหมว่าแกไม่ได้ประมูลหยกที่ดีที่สุดมาน่ะ?""พวกเราประมูลหยกที่ดีที่สุดมาได้แล้ว และไอ้สารเลวนั้นมันก็ประมูลได้หยกที่แย่ที่สุด ทุกคนก็บอกว่าเป็นแค่หินธรรมดา แต่พอเปิดออกมากลับเต็มไปด้วยมรกตสีเขียว!"เฝิงจื่อไฉพูดพร้อมกับกัดฟัน แต่จางจงหยางกลับแสดงสีหน้าตื่นเต้น ประหลาดใจ สงสัย ตกใจ และอารมณ์อื่น ๆ มากมายผสมปนเปกัน"เป็นไปได้ยังไง?"ความคิดแรกของจางจงหยางเมื่อเขากลับมามีสติ นั่นคือมีบางอย่างดูแปลกไปเฝิงจื่อไฉเช็ดน้ำตาของเขาและพูดด้วยความโกรธ "ผมไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ พี่หยาง ผมอยากแก้แค้น เราต้องล้างแค้นมัน"จางจงหย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 535
วันต่อมาเวลาใกล้เที่ยง กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง และกู้ซิ่งเหว่ยรวมถึงคนอื่น ๆ พากันยืนอยู่ที่ประตูของบริษัท ราวกับว่ารอต้อนรับแขกผู้มีเกียรติในไม่ช้ารถอาวดี้สามคันก็มาจอดที่ทางเข้าอาคาร กู้เจี้ยนกั๋วเดินไปที่รถอาวดี้ทั้งสามคันด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาประตูรถอาวดี้ทั้งสามคันก็เปิดออกพร้อมกัน และคนหนุ่มสาวทั้งสามคนที่ลงจากรถทำให้กู้เจี้ยนกั๋วตกตะลึงเล็กน้อยเดิมทีผู้จัดการสินเชื่อของธนาคารทั้งสามแห่งจะตอบรับการต้อนรับเป็นอย่างดี แต่กู้เจี้ยนกั๋วมองไปที่คนหนุ่มสาวแปลกหน้าสามคนที่มา เขาสับสนว่าทั้งสามคนนี้ดูท่าทางไม่คุ้นเคย"พวกคุณเป็นใคร ?" กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยความสงสัย"ดิฉันเป็นพนักงานของธนาคารกลาง นี่คือจดหมายทางการจากทางธนาคารของเรา กรุณาเซ็นรับด้วยค่ะ"“ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของธนาคารแห่งกรุงโซล และผมก็มาส่งจดหมายทางการนี้ด้วยเช่นกัน กรุณาเซ็นรับด้วยครับ”"มาส่งจดหมายจากทางการด้วยเช่นกัน ดูเหมือนว่าตระกูลของคุณจะไปทำให้ใครขุ่นเคืองในเวลาเดียวกันยังไงอย่างงั้นเลยนะครับ"กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกมึนงงมาก จ้องมองไปที่พนักงานของธนาคารทั้งสามแห่ง ในใจรู้สึกไม่สู้ดีนัก"ผู้จัดการของพ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 536
"พี่ใหญ่ ได้เรื่องยังไงบ้าง?" กู้เจี้ยนเจียงถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกู้เจี้ยนกั๋วส่ายหัวไปมา "ถามอะไรไม่ได้เลย ทุกคนบอกว่าไม่ต้องถาม ฉันก็ไม่กล้าถาม แถมยังบอกว่าให้เราเตรียมเงินโดยเร็ว หากไม่จ่ายตามกำหนด จะส่งฟ้องและส่งประมูลให้เร็วที่สุด""เฮ่อ!"กู้เจี้ยนเจียงอ้าปากถอดหายใจ เริ่มรู้สึกหนักใจยิ่งขึ้น“ต้องมีอิทธิพลมาก คนที่จะสามารถทำขนาดนี้ได้ แต่การกระทำเพียงครั้งเดียวก็สามารถหาคำตอบได้ แต่เราไม่ได้ไปทำผิดอะไรกับใครเลย”สีหน้าของกู้ซิ่งเหว่ยเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ และเขาก็ตบโต๊ะอย่างแรง "มันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับไอ้หลี่โม่เจ้าเล่ห์นั่นแน่! เราไม่ได้สร้างปัญหาอะไร ก็ต้องเป็นเพราะมันแน่นอน ก่อนหน้านี้ปัญหาทุกอย่างก็เป็นเพราะมันไม่ใช่เหรอไง!”กู้เจี้ยนเจียงพยักหน้า รู้สึกว่าสิ่งที่กู้ซิ่งเหว่ยพูดมีความเป็นไปได้"ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน เรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับไอ้คนไม่เอาไหนนั่นแน่ ๆ และกู้หยุนหลานก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย”ด้วยใบหน้าที่มืดมนของกู้เจี้ยนกั๋ว เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหากู้หยุนหลานเมื่อต่อสายติดแล้ว กู้เจี้ยนกั๋วก็คำรามเสียงดัง "กู้หยุนหลาน! แกรีบพาไอ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 537
"คุณลุงคะ อย่าไปดุเขาเลยค่ะ เขาจะไปจัดการเอง ทุกคนเชื่อใจเขาได้ไหมคะ?” กู้หยุนหลานยืนพูดอยู่ข้างหลี่โม่"ให้ตายเถอะ! หยุนหลานนี่เธอบ้าไปแล้วหรือไง เธอจะเชื่อไอ้สามีไม่เอาไหนคนนี้เนี่ยนะ? เธอเชื่อว่ามันจัดการได้อย่างนั้นเหรอ? สมองเธอคงถูกล้างไปแล้วแน่ ๆ !" กู้ซิ่งเหว่ยพูดด้วยความโกรธกู้เจี้ยนเจียงพูดและยิ้มอย่างเย็นชา "หยุนหลาน นี่ไม่ใช่แค่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับพวกเธอ แต่ยังเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของตระกูลเราด้วย พวกเธอควรจะอธิบายมาตรง ๆ ว่าใครที่พวกเธอไปยั่วยุมา พวกเราจะแบกหน้าของพวกเราพาพวกเธอไปรับโทษ"เมื่อนึกถึงการรับโทษ กู้หยุนหลานรู้สึกหนาวสั่นในใจ สิ่งที่ญาติ ๆ เหล่านี้เคยทำในอดีต ทำให้หัวใจของกู้หยุนหลานนั้นแตกสลาย"พวกคุณไม่ต้องชดใช้ ฉันเชื่อมั่นว่าหลี่โม่จะสามารถแก้ไขได้" กู้หยุนหลานกล่าวอย่างมั่นใจ"แกเชื่อมันแล้วจะทำอะไรได้ ฮะ?! ไอ้สามีไม่เอาไหนของแกก็เป็นแค่ขยะเปียกเท่านั้น ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากคนที่น่ารังเกียจ! ฉันดูแล้วพวกแกคงจะอยากถูกไล่ออกจากตระกูลสินะ!" กู้เจี้ยนกั๋วตบโต๊ะและคำรามเสียงดัง"หยุนหลาน เธออย่าไปเชื่อไอ้สามีที่ไม่เอาไหนของเธอเลย ถ้ามัน
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 538
ชูจงเทียนอึ้งไปครู่หนึ่ง แม้ว่าในใจเขาตอนนี้ไม่มีแม้แต่ความหวัง ต่อให้หลี่โม่หลี่สามารถมาช่วยตนได้ ไม่สิ! ตราบใดที่หลี่โม่ส่งคนมาช่วยตน ตนจะรอดได้อย่างแน่นอน !ไม่ว่าอย่างไร ชูจงเทียนก็ได้เชื่อมั่นในตัวหลี่โม่ และรู้ว่าหลี่โม่มีอำนาจสามารถทำได้ทุกอย่าง"ผมอยู่ ที่นี่ หมู่บ้านหวงหยัน พวกเรากำลังจะไปที่โกดังนอกหมู่บ้านหวงหยัน โกดังนั้นเป็นเซฟเฮาส์ที่ผมสร้างไว้ ตราบใดที่ผมหลบหนีเข้าไปได้ ผมเดาว่าพวกมันจะเปิดประตูไม่ได้ เป็นเวลาเจ็ดถึงแปดชั่วโมง""ดี คุณรีบหนีไปหลบที่นั่นก่อน ผมจะไปตอนนี้เลย"หลี่โม่พูดจบก็วางสาย กู้เจี้ยนกั๋วเฝ้ารอหลี่โม่ด้วยความโกรธ "แกจะไปทำอะไร?! ไม่ใช่จะไปสร้างหายนะอีกนะ! แกอยากจะเห็นตระกูลกู้ของพวกเราพินาศใช่ไหม?!""ผมจะไปจัดการเรื่องการระงับเงินกู้ของธนาคาร พวกคุณควรปฏิบัติต่อภรรยาของผมให้ดีกว่านี้"หลังจากเตือนกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ หลี่โม่ก็ดึงกู้หยุนหลานออกมาข้างนอก "ผมจะออกไปทำธุระบางอย่าง คุณรอผมอยู่ที่บริษัทก่อนนะ ถ้าเกิดเรื่องอะไรคุณโทรหาผม""ได้ค่ะ คุณระวังตัวด้วยนะคะ" กู้หยุนหลานไม่ได้ถามว่าเรื่องอะไร แค่ส่งหลี่โม่ออกจากบริษัทไปตระกูลกู้ทั้งสามคน
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 539
ชายทั้งสี่คนกวัดแกว่งดาบและพุ่งเข้าหาหลี่โม่อย่างโหดเหี้ยมส่วนของมีดโบกสะบัดตามแรงลม และตกลงไปที่แขนและเอวของหลี่โม่ คนเหล่านี้มักต่อสู้กันเป็นประจำ และพวกเขารู้ว่าไม่ควรรีบเน้นไปยังจุดสำคัญ หากฆ่าใครสักคนจะเป็นปัญหาใหญ่โตหลี่โม่ยิ้มอย่างเย้ยหยัน ยื่นมือออกไปเหมือนสายฟ้า ใช้นิ้วสะบัดดาบทั้งสี่เล่มเบา ๆดิง ดิง ดิงหลังจากเสียงที่ดังต่อเนื่องกัน ใบมีดทั้งสี่เล่มก็หักเป็นสองท่อนชายฉกรรจ์ทั้งสี่คนที่ดุร้าย เมื่อมองไปที่เศษส่วนครึ่งของใบมีดที่เหลืออยู่ในมือของพวกเขา ทุกคนก็กลายเป็นหินในทันทีแม้ว่าดาบจะเบาและบาง แต่ก็ไม่หนาเท่ามีดพร้า แต่ก็ไม่สามารถหักได้ด้วยนิ้วทันใดนั้นภาพของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ในนวนิยายจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นในความคิดของชายฉกรรจ์ทั้งสี่คน ทั้งสี่คนมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป"แก แกเป็นคนประเภทไหน อย่าคิดว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้พวกเรากลัวได้"หลี่โม่ส่ายหัวไปมา "ความอดทนของฉันมีขีดจำกัด ไปเรียกลูกพี่ของพวกแกมาคุยกับฉัน"ชายฉกรรจ์ทั้งสี่คนมองหน้ากัน แล้วรีบหันหลังวิ่งหนีไป พวกเขาไม่สามารถรวบรวมความกล้าที่จะต่อสู้กับหลี่โม่ได้เมื่อพบคนที่แข็งแกร่งทั
Latest chapter
