บทที่ 318

“อยู่เฉย ๆ นี่มันเป็นเรื่องระหว่างเจ้านาย ใครกล้ายกมือขึ้นแม้แต่เล็กน้อย ฉันจะตัดมือคนคนนั้น ใครกล้ายกเท้าขึ้น ฉันจะตัดเท้าคนคนนั้น และใครกล้าก้าวไปข้างหน้า ฉันจะเอาชีวิตคนคนนั้น! ”

ลูกน้องของชูจงเทียนเองก็กลับมาตั้งสติได้อีกครั้ง แล้วรีบพุ่งเข้ามา พร้อมกับถือดาบซามูไรชี้ไปทางลูกน้องของพี่เปียว

“ไม่ได้ยินที่คุณเทียนพูดหรือไง อย่าขยับ ถ้าใครขยับจะฆ่าคนนั้น!”

“พี่ใหญ่ตัดสินปัญหากัน ลูกน้องคอยเฝ้าสังเกตการณ์ก็พอ อย่าได้ทำผิดกฎ”

ภายใต้การกดขี่ข่มเหงของชูจงเทียน ลูกน้องของพี่เปียวรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปช่วยพี่เปียวอย่างหุนหันพลันแล่น

หลี่โม่พุ่งไปอยู่ตรงหน้าของพี่เปียว พี่เปียวดูเคร่งขรึม ยกที่เขี่ยบุหรี่คริสตัลที่ทั้งหนาและหนักบนโต๊ะเป็นอาวุธ จากนั้นทุบไปที่หน้าผากของหลี่โม่

หลี่โม่เบี่ยงตัวเล็กน้อย จับแขนขวาของพี่เปียวด้วยมือทั้งสองข้างและออกแรง มีเสียงหักของกระดูกดังขึ้น พี่เปียวร้องด้วยความเจ็บปวด

“โอ๊ย! เจ็บ ๆ ! แขนฉัน!”

เมื่อเห็นแขนที่งอผิดรูป น้ำตาขอพี่เปียวก็ไหลออกมา เจ็บจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว

หลี่โม่ยังไม่วางมือ จากนั้นเขาก็จับแขนอีกข้างของพี