7...เธอจะหยุดเกมนี้ได้อย่างไรกันนะ

มาตาโมโหจนควันแทบออกหู...

เธอบ่นเหยียดยาว เสียงเข้ม และดังไปถึงไหน ๆ ยกเว้นชายหนุ่มที่แทบไม่สะทกสะท้าน ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอไม่วาง ก่อนจะเผลอตัวก้มลงเบียดชิด และบดเบียดริมฝีปากลงจูบปากช่างจำนรรจาของเธออย่างลืมตัว

หากครั้งนี้มันช่างเนิ่นนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์ ชายหนุ่มไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านเลย และไม่คิดจะหยุดนิ่งอยู่เพียงแค่นั้น มาตา...สาวน้อยคนนี้ ช่างทำให้หัวใจของเขากระเจิดกระเจิง จนเกินจะหยุดยั้งอะไรลงง่ายๆ ได้แล้วล่ะ

"นี่คุณจะทำบ้าอะไร ปล่อยฉันนะ ไอ้โรคจิต !"

"งั้นมาดูกันดีกว่ามั้ย ว่าระหว่างคุณกับผม ใครจะโรคจิตไปมากกว่ากัน"

ชายหนุ่มยิ้มเยาะ หลังถอนริมฝีปากออก แต่กลับโดนหญิงสาวทั้งหยิกทั้งข่วนทั้งส่งเสียงดังใส่ไม่เลิกราแบบนี้ มันต้องอบรมตัวต่อตัว จับปรับทัศนคติเสียให้เข็ด!

ไม่ทันแม้เพียงจะกรีดร้องออกมาด้วยซ้ำ เมื่อฝ่ายนั้นก้มลงมาปิดปากของเธอเอาไว้แนบแน่นอีกครั้ง ครั้งนี้ เขาเบียดร่างแนบชิดไม่เว้นแม้แต่ท่อนขากำยำของเขาที่กดทับขาเรียวทั้งสองข้างของเธอเอาไว้... ภายหลังซ้อนร่างบางของเธอวางลงบนเตียง แล้วถาโถมตามลงมาอย่างรวดเร็วเกินต้าน

"อย่านะพันษา..."

หญิงสาวเริ่มประท้วงเล็ก ๆ ขณะที่เขาขบเม้มริมฝีปากล่างแรงๆ จนเธอรู้สึกเจ็บ และยอมเผยอริมฝีปากออกอย่างลืมตัว ให้อีกฝ่ายได้แทรกปลายลิ้นเข้าไปซุกซนลิ้มรสความหวานภายในโพรงปากของเธอได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น แม้ไม่ยอมโอนอ่อนผ่อนตามในคราวครั้งแรก หากดูเหมือนอารมณ์ปรารถนาที่ซุกซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ ก็ทำให้หญิงสาวเกินจะต้านทานแรง และอารมณ์อันคุโชนของอีกฝ่ายเอาไว้ได้เหมือนกัน

ทำไมนะ...ทำไมมาตาต้องรู้สึกหวั่นไหวไปกับอ้อมแขนที่กอดกระหวัดรัดรึงเธอเอาไว้แนบแน่นแบบนั้นด้วย...

และด้วยรสจูบอย่างเร่าร้อนอย่างช่ำชองประสบการณ์อย่างคาสโนวาหนุ่มนั่นล่ะ ที่เป็นสาเหตุใหญ่ที่สามารถสะกดให้หญิงสาวเผลอกระหวัดโอบรอบคอเขาเอาไว้อย่างลืมตัวในเวลาต่อมานั่น อีกทั้งด้วยประสบการณ์อันโชกโซนของพันษาเอง ทำให้เขาไม่ยอมหยุดบทพิศวาสลงง่ายๆ หนำซ้ำเขายังเลื่อนใบหน้าก้มต่ำลงอีก ซุกไซ้ลงสู่ซอกคอ หัวไหล่กลมมนของเธอ จนถึงเนินเนื้ออวบอิ่มที่พลิ้วไหวชูชันภายใต้เสื้อคลุมที่เพียงกระตุกสายนิดเดียวก็แทบอวดโฉมต่อหน้าดวงตาคมกริบของเขาไปแล้ว ก่อนที่เขาจะใช้ริมฝีปากครอบครองดูดดื่ม และดุนดันอย่างอดใจไม่ไหว พร้อมกับมืออีกข้างหนึ่งที่โลมเล้าทรวงอกอิ่มอย่างหนักแน่น และแผ่วเบาสลับกันไป กับริมฝีปากพลิ้วไหวนั่น

"มาตา...ผมจะทำให้คุณมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมาก่อนเลยทีเดียว..."

ประโยคอ่อนโยนนั้น กระซิบข้างหูของเธอ ก่อนที่เขาจะเลื่อนใบหน้าต่ำลง บดเบียดริมฝีปากอันหอมหวานบนริมฝีปากเธออีกครั้ง ภายหลังจากที่เขาหยักยิ้มลึกที่มุมปากอย่างพึงพอใจ เมื่อได้เห็นผิวกายขาวจัดนวลเนียนที่อวดโฉมจนชายหนุ่มถึงกับตาลุกวาว

"คุณสวยเหลือเกิน มาตา..."

"ไม่นะ คุณพันษา อย่าทำบ้า ๆ แบบนี้นะ"

หญิงสาวได้แต่ร้องขอทันทีที่เขาขยับตัวถอนริมฝีปากออก หากถึงอย่างนั้น อีกฝ่ายก็แค่ชะงักไปชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น ก่อนที่เขาจะเริ่มตันระดมจูบราวกับพายุโหมกระหน่ำต่อไปอีกครั้ง จนหญิงสาวตั้งตัวไม่ทัน ฝ่ามือร้อนรุ่มของอีกฝ่าย กวาดไล้ไปตามเนินเนื้อนวลเนียนอย่างย่ามใจ ร่างหนาหนักทาบทับเรือนร่างบอบบางของเธอเอาไว้อย่างเป็นเจ้าของ ริมฝีปากร้ายกาจซุกบ่มพรมจูบตามลำคอหอมกรุ่น หนักหน่วงรุนแรงสลับกับกันไปจนหญิงสาวน้ำตาซึม

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอกันแน่นะ!

"ไม่เอาน่ามาตา อย่าแข็งทื่อเป็นท่อนไม้แบบนี้สิคนดี ร่วมมือกับผมหน่อย ผมจะทำให้คุณมีความสุขนะ"

"แต่ฉันไม่...ฉันไม่ต้องการเลยสักนิด หยุดเถอะพันษา !"

หญิงสาวพยายามหยุดยั้งเสียงแข็ง แต่กระนั้นก็ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะเบา ๆ ที่ออกมาจากลำคอของชายหนุ่มให้ได้ยิน

"คุณไม่ต้องการ แต่ผมหยุดตัวเองไม่ได้จริงๆ ในเมื่อคุณหอมหวานไปทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้"

คาสโนวาหนุ่มกระซิบข้างหู ก่อนจะกดตรึงร่างบางของมาตาเอาไว้แน่น จมูกโด่งซุกไซ้ไปตามผิวเนื้อเนียนละเอียดอีกครั้ง สัมผัสหนักหน่วงรุนแรง จนผิวกายสะท้าน ร้อนผะผ่าวราวกับถูกไฟแผดเผา

ไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งเขาเอาไว้ได้จริง ๆ ...

สองมือหนากอดเกี่ยวไล่เรื่อยไปตามเรือนร่างของหญิงสาวเพื่อเร่งเร้าให้อีกฝ่ายคล้อยตาม ให้มาตาเองได้แต่เม้มปากแน่นพยายามไม่สัมผัสเรือนร่างหนาหนักของชายหนุ่มไปมากกว่านี้ มีก็แต่เพียงชายหนุ่มเท่านั้นที่เป็นผู้กระทำได้ตามใจชอบ

"อื้อ ไม่นะ"

หญิงสาวกรีดร้องเบาๆ เมื่อชายหนุ่มฝังใบหน้าคมคายลงกับเนินเนื้อเต่งตึงของเธอ แล้วจูบซับด้วยความหิวกระหาย ก่อนที่สองมือของเขาจะลูบไล้ทรวงอกอวบเอาไว้อย่างเร่งเร้า หญิงสาวถึงกับกัดริมฝีปากแน่นด้วยไม่อยากให้เสียงครวญครางน่าอับอายดังเล็ดลอดออกมาให้อีกฝ่ายได้ใจ แต่มันช่างทรมานยิ่งนักที่จะกระทำการฝืนธรรมชาติ จากความชำนาญช่ำชองที่มีมากกว่าของพันษา ทำให้ร่างบางของหญิงสาวถูกคุกคามจนไม่เป็นตัวของตัวเอง พยายายามอย่างยิ่งที่ไม่ตอบสนองชายหนุ่ม ซึ่งมันทำได้ยากยิ่งนัก ยิ่งเมื่อชายหนุ่มพรมจูบลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งหยุดอยู่ที่หน้าท้องตึงเรียบของมาตา และมากไปกว่านั้นใบหน้าคมคายหล่อเหลากำลังจะเลื่อนต่ำลงไปกลางร่างกายของเธออีกด้วย

แย่แล้ว มาตา...เธอจะหยุดเกมนี้ไว้อย่างไรได้นะ!