Share

บทที่ 23

อิสลินสะดุ้งเฮือกเมื่อแกนกายถูกรุกล้ำโดยไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันอีกครั้งที่ความสุขระเหิดหายไปในอากาศ ทุกส่วนระหว่างเธอและเขาประสานกันแน่นเกินกว่าจะดิ้นหนีไปไหนพ้น

“ไคลน์...ทำไมคุณทำกับฉันอย่างนี้...ทำไม” ร่างเล็กร่ำร้องถามด้วยเสียงอันเบาทันทีที่เขาคลายนิ้วออกจากปลายคาง ที่สุดแล้วเธอต้องร้องไห้อย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง

“เพราะคุณมันก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า อีฟ...คงไม่มีความจำป็นที่ผมต้องให้เกียรติผู้หญิงไร้ราคาอย่างคุณ!”

“ถ้าฉันไม่มีค่าอะไรคุณจะเก็บฉันไว้ทำไมคะ” / “ผมจะเก็บคุณเอาไว้ จองจำคุณเอาไว้ให้ทุกข์ทรมานจนตายเหมือนที่คุณทำกับผม!”

“ทำไมคุณไม่ฟังฉันบ้างล่ะคะ ฉันแค่อยากบอกคุณว่า...”

“หมดเวลาเสแสร้งมารยาแล้ว อีฟ! ชีวิตของคุณเป็นของผมและผมก็จะใช้มันให้คุ้ม เมื่อถึงวันหนึ่งที่คุณทรุดโทรมจนทำอะไรไม่ได้ ผมอาจให้อิสระกับซากชีวิตที่รอวันตายเท่านั้น!” เซอร์เรนัล์ฟไม่เปิดโอกาสให้อิสลินได้อธิบายอะไรอีก เขายัดเยียดความทรมานด้วยการผลักไสตัวเองเข้าสู่ใจกลางของความอ่อนไหว กลีบกุหลาบต้องชอกช้ำเพราะความชุ่มฉ่ำเหือดหายเหมือนน้ำเลี้ยงหัวใจที่เหือดแห้ง เขาทำให้เธอล่องลอยเกือบถึงแดนสวรรค์ก่อนก
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status