8 - หลุดพ้น2

กรงรักในมือซาตาน

ตอนที่ 8

(หลุดพ้น2)

เลือดสีแดงสดไหลซึมไม่หยุดยั้ง เสียงเข้มตะโกนดังเรียกขานด้วยความสั่นกลัว ร่างกายบอบบางของฟาตินเริ่มซีดเซียวเพราะเสียเลือดมาก คนที่ต้องใจกับภาพตรงหน้าที่เห็น ผู้หญิงที่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ในอ้อมแขนทำให้คนกระด้างอย่างเชคฮอานัสกลัวว่าเธอจะไม่มีลมหายใจอยู่ต่อ

"หมอ! อัมกาส! ตามหมอให้เราที ตอนนี้!" เสียงเข้มตะโกนลั่นสั่งการ ไม่ยอมออกห่างร่างเสลาไปไหน

"ฟาติน ได้ยินเราไหม? ฟาติน ลืมตาสิ ฟาติน!" มือที่สั่นเทาไม่แม้แต่จะกล้าจับร่างกายของเธอแรง เสียงเข้มสั่นพยายามเรียกขานให้เธอได้มีสติ แต่ก็ไม่มีอะไรเป็นสัญญาณให้เขาได้ดีใจสักนิดเดียว เธอยังคงแน่นิ่งหลับตาพร้อมกับลมหายใจที่เริ่มแผ่วเบา

"อัมกาส! หูแตกหรือไงวะ...บอกให้ตามหมอฟาตินจะไม่ไหว!" คนที่กังวลเริ่มโวยวายเมื่อเหล่าลูกน้องเริ่มไม่ได้ดั่งใจ

"มีอะไรครับท่าน" อัมกาสที่ได้ยินเสียงเรียกขานผู้เป็นนายวิ่งเข้ามายังห้องพักอย่างร้อนรนใจ "ท่านครับ ทำเป็นคุณฟาตินถึง..."

"อย่าเพิ่งถามเรียกหมอเร็ว" อานัสออกคำสั่งเมื่อดูแล้วสภาพของฟาตินกำลังย่ำแย่

"ครับท่าน" อัมกาสรีบร้อนวิ่งจากห้องไป เมื่อสิ้นคำสั่งการของนายเหนือหัว

...คนที่เย็นชาเริ่มอยู่ไม่นิ่งภายในอกเริ่มกระวนกระวายร้อนใจ ยิ่งเห็นเลือดสีแดงสดไหลออกจากร่างกายของฟาตินยิ่งทำให้เขานั้นใจเสีย ดวงตาดำขลับคมเข้มดุดันเริ่มสั่นระริก มือหนาที่เปื้อนเลือดเอื้อมจับกรอบหน้าสวยคมให้นอนตรง เขามองหน้าเธออย่างคนห่วงใยแต่เธอก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ความรู้สึกของเขาตอนนี้ได้ เมื่อแรงหายใจของเธอนั้นยังแผ่วเบา ใบหน้าเสลาที่สวยสดเริ่มซีดเผือดกว่าเดิม

"ฟาตินได้ยินเราไหม...ฟาติน ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย" เขาพูดพร่ำออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา อ้อมแขนที่ไม่ยอมปล่อยห่างให้เธอหนุนนอนแต่ไร้ความรู้สึก เมื่อคนที่นอนนั้นไม่ได้ต้องการอ้อมแขนของเขาแม้แต่น้อย เธอเพียงต้องการหลุดพ้นจากความทุกข์ระทมที่พบเจอเท่านั้น

แกร๊ก เสียงลูกบิดประตูดังขึ้นพร้อมกับเหล่าหมอและบุรุษพยาบาลกรูเข้ามา ภาพตรงหน้าที่เห็นทำให้เกิดความตกใจแต่ด้วยสติที่ต้องประคองไว้เพื่อช่วยเหลือคนเจ็บจึงต้องเก็บกลั้นอารมณ์ความรู้สึก

"ให้ไวนะหมอ...แล้วต้องช่วยเธอให้ได้!" อานัสออกคำสั่งเหี้ยมแววตาเข้มจ้องมองลึกอย่างขมขู่ แม้จะเป็นหมอหญิงเขาก็ไม่ได้สนใจ เมื่อตอนนี้หัวใจของเขาวูบไหวตั้งแต่เห็นเลือดของฟาตินที่ไหลไม่ยอมหยุด

"ค่ะหมอจะพยายามช่วยเธอ" หมอหญิงเอ่ยบอกเมื่อเห็นเชคฮอานัสผู้ดุดันสั่งการ

"ไม่ใช่พยายาม แต่ต้องช่วยเธอให้รอด เข้าใจไหม!? และต้องช่วยให้ได้!" คนที่อารมณ์ร้อนประชิดตัวหมอหญิง จับมั่นตรงคอเสื้อกาวน์สีขาว จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหมออย่างดุดัน

"ค่ะ" หมอหญิงที่กลัวนักกับแววตาของอานัส เธอตอบรับด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ร่างของหมอถูกสบัดแรงจนเซถลาเมื่ออานัสมอบอิสระแก่เธอ

...รถเข็นพยาบาลมุ่งตรงไปยังห้องฉุกเฉิน อานัสไม่รีรอรีบตามอย่างร้อนรนยิ่งเห็นคนตัวเล็กไม่ไหวติง ยิ่งทำให้เขานั้นใจไม่อยู่นิ่งกับตัว กลัวไปหมดเสียทุกอย่าง กลัวว่าคนร่างบางจะไม่มีชีวิตอยู่ต่อบนโลกนี้ ด้ามมีดที่จมลึกเข้าสู่กายสาวเห็นดังนั้นยิ่งทำให้เขานั้นใจเสีย...