Chapter 31

Angel

Hindi siya kumibo habang sige ang paghampas ko sa kanyang dibdib na mukhang hindi naman niya iniinda. Siguro ay dahil ayaw ko rin siyang masaktan physically. Ako na lang din ang sumuko at tumigil sa ginagawa ko. Nakakandong pa rin ako paharap sa kanya habang parang bata pa rin akong umiiyak hanggang sa unti unti akong tumigil at mauwi na lang ang lahat sa hikbi.

Naramdaman ko ang pagkabig niya sa akin kaya isiniksik ko ang aking mukha sa sugpungan ng kanyang leeg at balikat. Mahigpit niya akong niyakap habang hinahagod ang aking likod kasabay ang manaka nakang banayad na halik sa aking sentido. Kaya naman tuluyan na ring tumigil kahit nag paghikbi ko at naging kalmado na ako.

“Are you feeling better now, baby?” narinig kong tanong niya pero hindi ako kumibo. Hindi na rin siya nagsalita pa muna at naghintay pa ng ilang sandali.

“Si Victoria ang kauna unahang babae sa buhay ko at ganun din naman ako sa kanya. Mga bata pa kami ng magkakilala kaya wala na akong magagawa doon kahit na