ANG UNANG BAHAGIDisclaimer:This is a work of fiction, names characteristic, businesses, places, events, and incident are either the products of the author's imagination are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead or actual events is purely coincidental._______Sobrang dilim ng paligid, para akong nabulag ng hindi ko inaasahan, dahil sa muling pagpikit nanaman ng aking mata, kakaibang mga panaginip nanaman ang aking nakikita. Hindi ko alam kong gawa-gawa lamang ba ito ng isip ko, o baka sadyang nangyari talaga ang bagay na ito.Lagi na lang akong dinadala ng isip ko sa isang bangungot na ito, at sa tuwing dinadalaw ako ng ganitong panaginip iisang senaryo lamang ang palaging nangyayari.There was a strange noice coming from the one room of this palace, it was the dark room that is located at the attic. Noong unang mga araw na una kong napaginipan ang bagay na ito, palaging pinipigilan ang sarili kong mapunta sa ingay na iyon, animo't ayaw akong
ANG UNANG TALATASa pagitan ng kasarinlan at kaguluhan? Saan ka banda aayun? At saan ka banda sasama? Sa kasarinlan ba na inaasam mo? O sa kaguluhan na nakatakdang mangyari sa buhay mo?Kung mabuti ba o masama ang kahihinatnan ng mga bagay na mangyayari? Anong maaari mong isagot? Ang tunay mo bang layunin, o ang nais mong gawin?Mayroong parte sa buhay nang isang nilalang, na nagbabago. Kung ikaw ay masama noon, ikaw marahil ay magiging mabuti sa susunod mong buhay.Ngunit sa paanong paraan iyon mababago kung ikaw mismo ay may nakatakda nang mangyayari. Nakasulat na ang mangyayari sa buhay mo.Nagkaroon nang napakalaking katanungan ang isip ko? Bakit pa ako piniling buhayin, kung ganoon din lang pala ang mangayayari sa akin? Kailangan pa nila akong iligtas, at kailangan pang mabuhay sa mundo ito, kung buong buhay ko lang din naman itong pagsisihan.She was born with undefined power that they could ever imagine. Someone said to me that maybe, I was born, because I have a big part of ma
ANG PANGALAWANG TALATAThere's no— immortal.Walang taong namumuhay nang higit pa sa isang daang taon. Maliban sa akin— I'm an half vampire, half witch— and I'm not happy about it.I'm not powerful as they think. Hindi ako kasing galing ng mga magulang ko. Hindi ko nga magawang ilabas ang kapangyarihan ko. Unfortunately, hindi na nila ako magagawang turuan, dahil wala naman na akong mga magulang na aakay at magpapalaki sa akin.But everytime the moon and sun collide, the whole creatures— afraid of me. Tuwing sasapit ang 'Eclipse' lagi na silang natatakot at nagtatago. Malayo sa— akin.I'm afraid— I can't control my powers, iyon ang dahilan kong bakit hindi din ako lumalabas ng aming tahanan. Iyon ang buhay na kinalakihan ko pagkatapos akong ampunin ng isang matandang lalaki, at tinuring ko na ring pamilya.Maliban sa apo niyang lalaki— doon ko nalaman na ang pamilyang kumupkop sa akin ay isang— tagapagbantay ng kapayapaan sa pagitan ng anak nang liwanag, at kampon ng mga dilim sila an
VAMAILA TERESEMANY YEARS AGOIsang digmaan. Punong puno nang mga dugo ang mga espada, at puro mga patay na katawan ang makikita. Wala nang mga buhay ang mga iba. At nakikipaglaban na lamang sila sa kung anong bagay ang pinaglalaban nila.Hanggang ang buong paligid ay napalitan, nawala na ito sa mga taong nakikipaglaban at nakikipagdigma, bagkus ay napunta ito sa isang babaeng, nagdadalang tao. Hawak ang kanyang malaking sinapupunan, pinipilit niyang umalis sa lugar na kanyang kinalalagyan.Kasama ang isang lalaki. Mas matangkad ito sa kanya, maputla ang balat, at sobrang pula ang kanyang labi. Ang kanyang itsura ay hindi mo mapipintasan. May dala-dala siyang angking kagwapohan.Ang hula ko sa taong nagsasaksihan ko ayang mga taong nasawi noong unang digmaan sa pagitan nang mga Bampira at Mangkukulam.Marami ang trumaydor sa mga parehas nilang kauri, ang iba naman ay lumaban hanggang sa huli, ngunit mas marami ang nasawi kaysa ang nakaligtas sa matinding labanan. Mabibilang lamang s
Kabanata 1 : Ang Bagong Tahanan Parang hindi totoo ang paligid. Maging ang oras ko'y para naring tumigil. Nasa isa akong bahay ngayon. At ang nakatira, ang lalaking tumulong sa akin. Ang kanyang edad ay tunay na tatlumpu't lima, maaring siya nga ang matandang laging nagpapakita sa aking panaginip. "Dito ka titira. Sandali lamang, ano nga pala ang pangalan mo?" hindi ko nga pala nasasabi ang pangalan ko. Kamuntikan ko na ring makalimutan ang tunay kong katauhan nang panandalian. Ngumiti ako sa kanya at bukas-palad kong sinabi ang aking totoong pangalan. "Ako si Vamaila Terese." biglang kumunot ang kanyang noo ng marinig niya ang aking ngalan. Sandali? May mali ba sa pangalan ko? Bakit parang— hindi niya nagustuhan? Anong bang mali sa sinabi ko? Ako'y nalilito sa binigay niyang reaksyon. "Kailangang mong gumamit ng 'po' at 'opo' Vamaila." iyon ang una niyang napuna. Hindi ko man maintindihan ngunit ako na lamang ay biglang napatango. Bagama't walang alam kung saan nga ginagamit a
Kabanata 2 : Ang AnakLumipas ang maraming taon, ngunit tunay ngang ang edad ko'y hindi nag-iba, ngunit ang aking itsura kong totoo ay unti unti nang nakikita. Para sa isang gaya kong bampira— pakiramdam ko'y hindi ako tumatanda. Unti-unting pumuputla ang aking balat, ang aking mata'y unti-unti naring lumalabas ang tunay na kulay. Wala ng natira sa dati kong anyo. Dahil ramdam kong mayroon ngang tunay na nagbago. Ang pagiging Mangkukulam ko'y— nanatili parin sa akin. I live, faraway from the crowds. I never want to attract attention, especially someone, wo can't understand my situation. Vampires and Werewolfs, doesn't exist in their minds. But the people behind the 'konseho' they believe that our existence will bring danger in there worlds. Sila ang tagapagbantay ng kasarinlan sa pagitan ng kagaya namin at ng mga mortal. Kabilang na dito ang iba't ibang angkan, ngunit ang iba dito'y hindi ko masasabing maasahan. Kailangan maitago ang kagaya namin sa kanila, dahil hindi basta-basta
Kabanata 3 : Ang Tadhana Mula sa kanyang mapanghusgang mga mata, tumalim ang titig niya sa aking mga balat, maging sa kulay ng aking mga mata. Alam kong may kakaiba na siyang nararamdaman, kumpara sa edad kong mas doble pa sa edad niya. Ang asawa ni Carlii na ma purog dugo ng isang Lobo, at isang "Alpha" hindi na ako magtataka kong nalaman niyang isa ako sa mga nilalang na kinamumuhian ng kanya lahi. "Ama, bakit mo ipagkakatiwala ang pangalan ng aking anak sa isang— nilalang na kinamumuhian ng aming lahi. Isa siyang kaaway!" at ang kanyang mahahabang kuko ay unti-unti ng humahaba at lumalabas. Handa na para ako'y kalabanin nguni isang mapang-uyam lamang na ngiti ang iginawad ko sa kanya. Isang ngiti, na magiging metsa ng kanyang mas ikakainis pa sa akin. I'm not afraid of him. He might be an Alpha, but— I more higher than him. "Kaya mo bang saktan ang kalahating bahagi ng anak mo.... You think?" hamon ko rito. Ngunit, hindi ko inaasahan ang mas pagdilim ng kanyang mga mata sa akin
Kabanata 4 : CaelumTumagal rin kami sa hospital ng mga ilang araw pa. At nahihirapan na ako sa bagay na iyon, lalo na't mas naging sensitibo ang pang-amoy ko, kinakabahan pa naman ako dahil baka bigla na lamang akong mauhaw, at dugo ng tao ang mainom ko.Ngunit, sa hindi ko malaman na dahilan, hindi ako nakaramdam nang kahit anong uhaw? Hindi man lang ako nagutom, o kahit nakaramdam man lang nang kahit anong pagkatuyot sa aking lalamunan.Mukhang nakatulong ang binigay na basbas ni Tito Sebastian sa akin. Simula noong araw na iyon ay binigyan niya ako ng basbas upang makontrol ko ang aking pagka-uhaw kapag nakaka-amoy ako ng sariwang dugo.At mukhang umepekto iyon sa akin, kaya hito ako ngayon? Nakakalapit ng maayos kay Caelum. Ako ang nag-aalaga sa kanya kapag tulog ang kanyang ina, lalo na ngayong nakauwi na kami sa kanilang tahanan.Inimbitahan akong, dito muna ako maninirahan kahit ilang buwan lamang, bilang kasama nila sa bahay at magbantay sa kanilang anak. Hindi ako makapaniwa
KABANATA 37Kabanata 37: BloodshotHis eyes. Pulang-pula ang mata niya. It was bloody red. Akala ko kung anong gagawin niya sa leeg ko noong dumapi ang mga labi niya doon, kaso imbis na ‘yon ang pagtuunan ko ng pansin sa mga mata niya ako hinihigop.I suddenly closed my eyes when his slips brush in the corner of my lips. Nagtuloy-tuloy siyang ginagawa ang bagay na ‘yon hanggang sa naabot niya ang aking tainga. Dinampian niya ‘yon ng magagaan na halik. I feel his breath. It was hot. It wasn’t just the heat I’m feeling, but it was very different. Kasi nagmumula ang init na ‘yon sa kanya. Parang napapaso ang balat ko tuwing tumatama ang mga labi niya sa kung saang parte ng mukha ko.Hindi ko na nga napansin kong anong klaseng pwesto ang mayroon kami. Nakakandong na ako sa kanya, habang siya’y nakaupo sa gilid ng kama. Hawak niya ako sa baywang gamit ang isa niyang kamay habang ang isa’y naka-patong sa kama, mukhang sinusuportahan ang pareho naming bigat.“I won’t bite you, Vamaila.” It w
KABANATA 36Kabanata 36: ‘The Tangled Faith’Dalawa ang binigay na propesiya sa’kin habang ang pangatlo naman ay sumpa. Hindi ko alam kong kailangan ko bang maniwal sa mga sinasabi niya? O baliwalain na lamang kong anong lumalabas sa bibig niya? Ngunit ang taong nasa harapan ko ngayon may kakaiba sa kanya.“I know. Alam ko kung anong pumapasok ngayon sa isip mo.” Sinabi niya ‘yon na parang nagtutunog sigurado.“Bakit hindi mo sabihin sa’kin kong sino ka?” hamon ko rito, pilit nilalabanan ang mapaglaro niyang ngisi. Palagi na lang akong pinaliligiran ng mga abnoy!“I’m Kaliv Velasquez.” sinabi niya ‘yon na parang hindi ko pa alam kung anong pangalan niya.“Wala akong oras para makipagbiruan, Kaliv.”Tumingin ako sa kanya. Ano mang lumabas sa bibig niya ngayon na hindi ko magugustuhan sisiguraduhin kong may kalalagyan siya.Narinig ko ang marahas niyang pagbuga ng hangin.“If you’re here to fool me, or get rid of me. Alam mong may kalalagyan ka, hindi ba?” inunahan ko na siya. Kung hind
KABANATA 35 Kabanata 35: ‘The Untangled Joy’“Hmm-hmm.” Narinig ang pagtikhim na iyon sa apat na sulok ng silid. Akala ko puro tunog nang kutsara at tinidor lang ang maririnig ko, ang mapaglarong tinig din pala nang nilalang na ‘yon.Yes, my-so-called-lovely-brother!To hell with him! Tutal doon narin naman siya nakatira. Irita tuloy akong napatingin rito, kahit alam niya naman sa sarili niyang gustong-gusto niya lang makuha ang atensyon naming lahat. Inis kong nilapag ang hawak kong kubyertos saka ito nginitian ng peke. Mas peke pa sa kilala ko. “You choose brother, do you want to rather die or eat your dinner peacefully?” mas nainis lang ako ng makahulugan siyang tumingin sa’kin, hindi niya siguro inaasahan na sasabihin kong kapatid ko siya sa harapan nila.Akala ko babalik na sa katahimikan ang lahat, ngunit nagkakamali ako. Bakit ko nga ba nakalimutan ang isang ‘to? Hindi naman kasi siya part ng family para alalahanin ko hindi ba?“So, you’re related with this demon?” may kung a
KABANATA 34 Kabanata 34: Morning Star“Once I found out na siya nga ang taong nilalang na iyon, don’t hesitate to abduct her as soon as possible, Uncle! Mas may tiwala ako sa inyo ngayon…pansamantala.” Hindi malabong napasunod narin ni Thalia ang ibang nilalang na naroroon. Or maybe ang nasa isip ko lang ay ang mismong anak niya. If my vision is right, mapaghahandaan ko pa ang mangyayari.“Paano kong ikaw naman ang kuhanin nila?” napalingon ako sa taong nagsalita, wala akong makitang dahilan para mag-alala siya.“Remember, hindi mo pa nakukuha ang bagay na iyon, wala ka pang control sa kapangyarihan mo!” alam kong babala iyon but I will control my power, especially alam kong naroroon siya.“Babalik na ako sa lupa. Wait for my signal!” bago ako nawala sa paningin nila.______________“Gabriel!”“Gabriel!”“Gabriel!”“I’m pregnant?!” malakas na sigaw ko sa labas ng bahay nila. Kung hindi ko siya mapapalabas sa simpleng pag-sigaw bakit hindi ako gumawa ng isang simpleng palabas para sa
Kabanata 33 Kabanata 33: ‘Searching’Pakiramdam ko, niloloko lang ako ng buong paligid ko. Hindi naman marunong magbiro ang kapatid ko. And of course, bakit siya magbibiro ng tungkol sa akin, mas mahaba ang buhay niya sa akin, hindi tumigil iyon. Mas marami siyang nasaksihan kaya sa akin. Tumigil ng ilang ulit ang buhay ko, pero hindi naman ako namatay. Masyadong magulo ang ang tingin ko ngayon sa mundo. Hindi ko alam, wala na akong maintindihan. Hindi ko na alam kong anong paniniwalaan ko. Mas mainam siguro kong kakausapin ko si ama. Malamang sa malamang alam niya kong anong nangyari.Pikit mata akong nagtungo sa kanyang tahanan. Kagaya ng dati ang init at baga na bumabalot sa kanyang ay ganoon parin. Ang mga pader na pinapalibutan ng ilang libong mga dyamante na kulay apoy, maging ang kisame nito’y gawa rin sa dyamante na iyon. Kagaya ng dati, kung bakit ganoon na lamang ang galit ng mga Hunter sa amin, dahil wala kaming kahirap-hirap namumuhay sa lupa bilang kung sino at anong mag
Kabanata 32 Kabanata 32: Blood by Blood"Munting Terese, kamusta kana?" isang boses ang gumising sa natutulog kong diwa. Ano nanamang ginagawa ng boses na ito sa panaginip ko. Punong-puno nanaman ng kadiliman, hindi ko nanaman maintindihan kong anong klaseng lugar nanaman ang napuntahan ko. Palagi na lang walang paliwanag."Wala akong panahon para sa mga ito. Magpakilala ka?!" nagbago ang paligid. Ang liwanag ay galing lamang sa mga kandila na nakadikit sa mga ding-ding, hindi ko man lang namalayan na isa pala kaming kubo. Ang matandang ito nanaman. "May madugong digmaan ang magaganap. Ang hindi mo aasahan na bagay ay magaganap. Sa oras na mangyari iyon, wala kang kahit anong lakas na mahahanap, at puro lamang pagdurusa ang mararamdaman mo, sa oras ding iyon magigising ang nakatago mong pagkatao, ang katauhan na pilit mong tinatakasan." Kagaya ng palagi niyang itsura sa panaginip ko, palagi na lamang natatakpan ang mukha niya ng isang kulay itim na belo. "Bakit ba hindi mo ipakita
Kabanata 31 Kabanata 31: Unclosed Chapter“Lucianna?” nasambit ko mula sa hangin. Hindi ko maaninag ang mukha niya, ngunit mukhang nagulat siya ng banggitin ko ang pangalan na iyon. Iyong totoo, ilang nilalang ang naninirahan sa katawan ng babaeng iyon, noong huling nagkita kami…nagkaroon ng dalawang nilalang sa katawan niya.“Anong ginagawa mo dito?” sambit ko dito, at pwersahan siyang pinasok sa loob ng bahay. Panatag akong hindi niya ako masasaktan dahil protektado ako ng bahay, alin mang may masamang intensyon sa akin ay hindi makakagamit ng kapangyarihan.“Kailangan mong magmadali, ang ala-ala niya’y tuluyan ng nagbabalik.” Iyon ang mga katagang huling nasambit niya bago siya nawalan ng malay. Mabilis ko siyang nasalo at ginamit ang aking kapangyarihan para dalhin siya sa loob ng bahay, masyadong delikado kong iiwan ko lang siya rito.Hiniga ko siya sa isang mahabang upuan, bago mabilis na kumuha ng isang malinis na basahan at isang maligam-gam na tubig. Kinuha ko ang basahan at
KABANATA 30Kabanata 30: Light and ShadowPagbalik ko sa mansiyon ng mga Velasquez, mukha agad ni Gabriel ang una kong nakita. Hindi ko alam kong anong problema niya, pero masama ang tingin niya sa akin.“Alam mo ba kung anong ginawa mo?” iyon agad ang bungad na tanong sa akin ni Gabriel, kunot noo ang kanyang mga noo, at para bang may mabigat na problema na dinadala.“May –” hindi ko na natapos ang dapat kong sabihin ng bigla siyang nagsalita ng mas lalong hindi ko maintindihan? Ano nanaman bang ginawa ko sa lalaking ito?“Could you just fvcking leave? Umalis kana rito!” muling bumigat ang pasan-pasan na sakit sa buong pagkatao ko, ngunit mas lalong nanikip ngayon… para akong nawalan ng tahanan sa sobrang bigat.Dumilim ang mga mata niya na mas lalong nagpabigat ng nararamdaman ko. Hindi ko na kinakaya ang mga binibigay niyang tingin.“M-mula ng nagpakita sa a-akin, unti-unting gumulo ang buhay ko. You know what?! This is all your fault!” sumigaw siya sa mismong harapan ko, habang t
KABANATA 29 Kabanata 29: The last moment Pumasok ako na kahit ang anino ko, walang nakapansin na kahit sino. Kahit ang mga pinakamalakas na babaylan ay hindi ako napansin. Walang kahit sino ang makakaalam sa ginawa ko. Alam kong impossibleng mahawakan siya, but at least I can see him, sleeping peacefully. Masyado ng maraming nangyari bago pa ako makarating mismo dito, ayaw kong may e-eksena nanaman. Pagod na pagod na akong bigyan sila ng oras, hindi naman sila ang pinunta ko rito. I silently cursing myself, bakit kasi ngayon lang ako pumunta rito? Malamang andito na lahat ng miyembro ng pamilya. Pero, hindi ko malaman mismo sa sarili ko, kung bakit may parte sa buong pagkatao ko ang may gusto na makita ang sinasabing litrato mismo ni Kaliv. I'm just wondering, kung totoo baa ng sinasabi niya? Damn. Kailan pa ako nagkaroon ng paki-alam sa iba, maliban na lang kung tungkol sa buhay ito ni Gabriel. And besides, why I'm thinking about him? "Apo, Vamaila. Ikaw ba ang susundo sa akin?