ANG UNANG BAHAGIDisclaimer:This is a work of fiction, names characteristic, businesses, places, events, and incident are either the products of the author's imagination are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead or actual events is purely coincidental._______Sobrang dilim ng paligid, para akong nabulag ng hindi ko inaasahan, dahil sa muling pagpikit nanaman ng aking mata, kakaibang mga panaginip nanaman ang aking nakikita. Hindi ko alam kong gawa-gawa lamang ba ito ng isip ko, o baka sadyang nangyari talaga ang bagay na ito.Lagi na lang akong dinadala ng isip ko sa isang bangungot na ito, at sa tuwing dinadalaw ako ng ganitong panaginip iisang senaryo lamang ang palaging nangyayari.There was a strange noice coming from the one room of this palace, it was the dark room that is located at the attic. Noong unang mga araw na una kong napaginipan ang bagay na ito, palaging pinipigilan ang sarili kong mapunta sa ingay na iyon, animo't ayaw akong
ANG UNANG TALATASa pagitan ng kasarinlan at kaguluhan? Saan ka banda aayun? At saan ka banda sasama? Sa kasarinlan ba na inaasam mo? O sa kaguluhan na nakatakdang mangyari sa buhay mo?Kung mabuti ba o masama ang kahihinatnan ng mga bagay na mangyayari? Anong maaari mong isagot? Ang tunay mo bang layunin, o ang nais mong gawin?Mayroong parte sa buhay nang isang nilalang, na nagbabago. Kung ikaw ay masama noon, ikaw marahil ay magiging mabuti sa susunod mong buhay.Ngunit sa paanong paraan iyon mababago kung ikaw mismo ay may nakatakda nang mangyayari. Nakasulat na ang mangyayari sa buhay mo.Nagkaroon nang napakalaking katanungan ang isip ko? Bakit pa ako piniling buhayin, kung ganoon din lang pala ang mangayayari sa akin? Kailangan pa nila akong iligtas, at kailangan pang mabuhay sa mundo ito, kung buong buhay ko lang din naman itong pagsisihan.She was born with undefined power that they could ever imagine. Someone said to me that maybe, I was born, because I have a big part of ma
ANG PANGALAWANG TALATAThere's no— immortal.Walang taong namumuhay nang higit pa sa isang daang taon. Maliban sa akin— I'm an half vampire, half witch— and I'm not happy about it.I'm not powerful as they think. Hindi ako kasing galing ng mga magulang ko. Hindi ko nga magawang ilabas ang kapangyarihan ko. Unfortunately, hindi na nila ako magagawang turuan, dahil wala naman na akong mga magulang na aakay at magpapalaki sa akin.But everytime the moon and sun collide, the whole creatures— afraid of me. Tuwing sasapit ang 'Eclipse' lagi na silang natatakot at nagtatago. Malayo sa— akin.I'm afraid— I can't control my powers, iyon ang dahilan kong bakit hindi din ako lumalabas ng aming tahanan. Iyon ang buhay na kinalakihan ko pagkatapos akong ampunin ng isang matandang lalaki, at tinuring ko na ring pamilya.Maliban sa apo niyang lalaki— doon ko nalaman na ang pamilyang kumupkop sa akin ay isang— tagapagbantay ng kapayapaan sa pagitan ng anak nang liwanag, at kampon ng mga dilim sila an
VAMAILA TERESEMANY YEARS AGOIsang digmaan. Punong puno nang mga dugo ang mga espada, at puro mga patay na katawan ang makikita. Wala nang mga buhay ang mga iba. At nakikipaglaban na lamang sila sa kung anong bagay ang pinaglalaban nila.Hanggang ang buong paligid ay napalitan, nawala na ito sa mga taong nakikipaglaban at nakikipagdigma, bagkus ay napunta ito sa isang babaeng, nagdadalang tao. Hawak ang kanyang malaking sinapupunan, pinipilit niyang umalis sa lugar na kanyang kinalalagyan.Kasama ang isang lalaki. Mas matangkad ito sa kanya, maputla ang balat, at sobrang pula ang kanyang labi. Ang kanyang itsura ay hindi mo mapipintasan. May dala-dala siyang angking kagwapohan.Ang hula ko sa taong nagsasaksihan ko ayang mga taong nasawi noong unang digmaan sa pagitan nang mga Bampira at Mangkukulam.Marami ang trumaydor sa mga parehas nilang kauri, ang iba naman ay lumaban hanggang sa huli, ngunit mas marami ang nasawi kaysa ang nakaligtas sa matinding labanan. Mabibilang lamang s
Kabanata 1 : Ang Bagong Tahanan Parang hindi totoo ang paligid. Maging ang oras ko'y para naring tumigil. Nasa isa akong bahay ngayon. At ang nakatira, ang lalaking tumulong sa akin. Ang kanyang edad ay tunay na tatlumpu't lima, maaring siya nga ang matandang laging nagpapakita sa aking panaginip. "Dito ka titira. Sandali lamang, ano nga pala ang pangalan mo?" hindi ko nga pala nasasabi ang pangalan ko. Kamuntikan ko na ring makalimutan ang tunay kong katauhan nang panandalian. Ngumiti ako sa kanya at bukas-palad kong sinabi ang aking totoong pangalan. "Ako si Vamaila Terese." biglang kumunot ang kanyang noo ng marinig niya ang aking ngalan. Sandali? May mali ba sa pangalan ko? Bakit parang— hindi niya nagustuhan? Anong bang mali sa sinabi ko? Ako'y nalilito sa binigay niyang reaksyon. "Kailangang mong gumamit ng 'po' at 'opo' Vamaila." iyon ang una niyang napuna. Hindi ko man maintindihan ngunit ako na lamang ay biglang napatango. Bagama't walang alam kung saan nga ginagamit a
Kabanata 2 : Ang AnakLumipas ang maraming taon, ngunit tunay ngang ang edad ko'y hindi nag-iba, ngunit ang aking itsura kong totoo ay unti unti nang nakikita. Para sa isang gaya kong bampira— pakiramdam ko'y hindi ako tumatanda. Unti-unting pumuputla ang aking balat, ang aking mata'y unti-unti naring lumalabas ang tunay na kulay. Wala ng natira sa dati kong anyo. Dahil ramdam kong mayroon ngang tunay na nagbago. Ang pagiging Mangkukulam ko'y— nanatili parin sa akin. I live, faraway from the crowds. I never want to attract attention, especially someone, wo can't understand my situation. Vampires and Werewolfs, doesn't exist in their minds. But the people behind the 'konseho' they believe that our existence will bring danger in there worlds. Sila ang tagapagbantay ng kasarinlan sa pagitan ng kagaya namin at ng mga mortal. Kabilang na dito ang iba't ibang angkan, ngunit ang iba dito'y hindi ko masasabing maasahan. Kailangan maitago ang kagaya namin sa kanila, dahil hindi basta-basta
Kabanata 3 : Ang Tadhana Mula sa kanyang mapanghusgang mga mata, tumalim ang titig niya sa aking mga balat, maging sa kulay ng aking mga mata. Alam kong may kakaiba na siyang nararamdaman, kumpara sa edad kong mas doble pa sa edad niya. Ang asawa ni Carlii na ma purog dugo ng isang Lobo, at isang "Alpha" hindi na ako magtataka kong nalaman niyang isa ako sa mga nilalang na kinamumuhian ng kanya lahi. "Ama, bakit mo ipagkakatiwala ang pangalan ng aking anak sa isang— nilalang na kinamumuhian ng aming lahi. Isa siyang kaaway!" at ang kanyang mahahabang kuko ay unti-unti ng humahaba at lumalabas. Handa na para ako'y kalabanin nguni isang mapang-uyam lamang na ngiti ang iginawad ko sa kanya. Isang ngiti, na magiging metsa ng kanyang mas ikakainis pa sa akin. I'm not afraid of him. He might be an Alpha, but— I more higher than him. "Kaya mo bang saktan ang kalahating bahagi ng anak mo.... You think?" hamon ko rito. Ngunit, hindi ko inaasahan ang mas pagdilim ng kanyang mga mata sa akin
Kabanata 4 : CaelumTumagal rin kami sa hospital ng mga ilang araw pa. At nahihirapan na ako sa bagay na iyon, lalo na't mas naging sensitibo ang pang-amoy ko, kinakabahan pa naman ako dahil baka bigla na lamang akong mauhaw, at dugo ng tao ang mainom ko.Ngunit, sa hindi ko malaman na dahilan, hindi ako nakaramdam nang kahit anong uhaw? Hindi man lang ako nagutom, o kahit nakaramdam man lang nang kahit anong pagkatuyot sa aking lalamunan.Mukhang nakatulong ang binigay na basbas ni Tito Sebastian sa akin. Simula noong araw na iyon ay binigyan niya ako ng basbas upang makontrol ko ang aking pagka-uhaw kapag nakaka-amoy ako ng sariwang dugo.At mukhang umepekto iyon sa akin, kaya hito ako ngayon? Nakakalapit ng maayos kay Caelum. Ako ang nag-aalaga sa kanya kapag tulog ang kanyang ina, lalo na ngayong nakauwi na kami sa kanilang tahanan.Inimbitahan akong, dito muna ako maninirahan kahit ilang buwan lamang, bilang kasama nila sa bahay at magbantay sa kanilang anak. Hindi ako makapaniwa